Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL3-1.4011.62.2017.2.KF
z 21 czerwca 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 10 kwietnia 2017 r. (data wpływu 14 kwietnia 2017 r.), uzupełnionym w dniu 12 czerwca 2017 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika w związku z zawarciem umowy pożyczki pomiędzy Spółką a wspólnikiem – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 kwietnia 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika w związku z zawarciem umowy pożyczki pomiędzy Spółką a wspólnikiem.

Z uwagi na fakt, że wniosek nie spełniał wymogów formalnych, o których mowa w art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, pismem z dnia 30 maja 2017 r. nr 0112-KDIL3-1.4011.62.2017.1.KF, na podstawie art. 169 § 1 tej ustawy, wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania.

Wezwanie wysłano w dniu 30 maja 2017 r., natomiast w dniu 12 czerwca 2017 r. wpłynęło uzupełnienie wniosku (nadane w polskiej placówce pocztowej w dniu 6 czerwca 2017 r.).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wspólnik Spółki z o.o. zaciągnął w banku kredyt gotówkowy w wysokości 38.243,63 zł. Zgodnie z ustaleniami pomiędzy nim a Spółką otrzymane z tytułu kredytu środki pieniężne wspólnik w całości przekazał Spółce na podstawie umowy pożyczki – pieniądze z banku bezpośrednio wpłynęły na konto Spółki. Umowa pożyczki między wspólnikiem a Spółką jest spłacana na podstawie harmonogramu załączonego przez bank do umowy kredytu między wspólnikiem a bankiem. W harmonogramie są zawarte przez bank zarówno raty kapitałowe, jak i raty odsetek. Umowa pożyczki między wspólnikiem a Spółką nie jest w żaden sposób dodatkowo oprocentowana, co oznacza, że wspólnik z tytułu tej pożyczki nie czerpie żadnych korzyści finansowych. Środki finansowe na pokrycie kredytu i odsetek wobec banku przelewane są bezpośrednio na konto banku, który udzielił kredytu.

Ponadto uzupełniono wniosek o następujące informacje:

Wspólnik Spółki jest osobą fizyczną. Wspólnik Spółki jest obywatelem Rzeczypospolitej Polskiej i podlega obowiązkowi podatkowemu w Polsce. Wspólnik Wnioskodawcy nie prowadzi działalności gospodarczej w zakresie udzielania pożyczek.

Postanowienia zawartej umowy pomiędzy Wnioskodawcą a Wspólnikiem:

Par. 1 pkt 1 umowy – Pożyczkodawca udziela Pożyczkobiorcy pożyczki w kwocie ... zł z przeznaczeniem na bieżącą działalność na zasadach określonych w niniejszej umowie ...

Par. 1 pkt 3 umowy – Strony zgodnie oświadczają, że kwota pożyczki pochodzi z zaciągniętego przez Pożyczkodawcę kredytu gotówkowego udzielonego przez ...

Par. 4 pkt 2 umowy – Strony zgodnie oświadczają, iż całkowita kwota do zapłaty na dzień zawarcia umowy wynosi ... zł. Na całkowitą kwotę do zapłaty przez Pożyczkobiorcę na rzecz Pożyczkodawcy składają się:

1. kwota pożyczki ... zł,
2. koszty uzyskania kwoty pożyczki poniesione przez Pożyczkodawcę, tj. kwota ... zł stanowiąca prowizję z tytułu udzielonego na rzecz Pożyczkodawcy kredytu,
3. kwota ... zł z tytułu odsetek za udzielenie pożyczki.
   
   

Załącznikami do umowy są: załącznik nr 1 harmonogram spłat, załącznik nr 2 kopia umowy nr ... o udzielenie kredytu gotówkowego.

Załączony harmonogram spłat do umowy pożyczki jest tożsamy z harmonogramem spłat dołączonym do umowy kredytu przez bank.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Spółka zgodnie z art. 30a ust. 1 pkt 1) ustawy o pdof powinna pobierać zryczałtowany 19% podatek dochodowy z tytułu odsetek od pożyczek?

Zdaniem Wnioskodawcy, Spółka nie powinna pobierać 19% zryczałtowanego podatku dochodowego z tytułu odsetek na podstawie umowy pożyczki między wspólnikiem a Spółką. Są to odsetki naliczone i zawarte w harmonogramie przez bank. Wspólnik z tego tytułu nie czerpie żadnych korzyści finansowych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016 r., poz. 2032, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl natomiast art. 11 ust. 1 ww. ustawy, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14–15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 25b i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych wyraźnie rozróżnia źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł. Stosownie do przepisów tej ustawy odrębnym źródłem przychodów są określone w art. 10 ust. 1 pkt 7 kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a-c. Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 1 cyt. ustawy, za przychody z kapitałów pieniężnych uważa się odsetki od pożyczek.

Instytucję pożyczki regulują przepisy art. 720-724 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2017 r., poz. 459, z późn. zm.). Zgodnie z art. 720 § 1 Kodeksu cywilnego, przez umowę pożyczki dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości.

Umowa pożyczki jest – zgodnie z przepisami Kodeksu cywilnego – umową konsensualną, tj. dochodzącą do skutku poprzez samo porozumienie stron, oraz umową dwustronnie zobowiązującą. W sytuacji gdy strony zawarły umowę pożyczki z zastrzeżeniem odpowiedniego wynagrodzenia na rzecz pożyczkodawcy, po stronie biorącego pożyczkę pojawia się obowiązek zapłaty odsetek. Odsetki bowiem stanowią typowe, należne dającemu pożyczkę, wynagrodzenie.

Przy czym należy zauważyć, że w stosunku do użytego w art. 17 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych słowa „odsetki”, zasadne jest stosowanie wykładni funkcjonalnej, polegającej na szerokim rozumieniu, obejmującym swym zakresem wszelkie świadczenia będące odpłatnością za udzielenie pożyczki, wynikające z umowy pożyczki.

Stosownie do treści art. 30a ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, od uzyskanych dochodów (przychodów) – z odsetek od pożyczek, z wyjątkiem gdy udzielanie pożyczek jest przedmiotem działalności gospodarczej – pobiera się 19% zryczałtowany podatek dochodowy, z zastrzeżeniem art. 52a. Zryczałtowany podatek, o którym mowa w ust. 1 pkt 1-4 oraz pkt 6, 8 i 9, pobiera się bez pomniejszania przychodu o koszty uzyskania, z zastrzeżeniem art. 24 ust. 5 pkt 1 i 4, ust. 5a, 5d i 5e (art. 30a ust. 6 cyt. ustawy).

Z powyższego wynika, że odsetki od pożyczek zaliczane są do źródła przychodów z kapitałów pieniężnych. Wyjątek stanowi tylko taka sytuacja, w której udzielanie pożyczek jest przedmiotem działalności gospodarczej, a czynności te stanowią realizację przedmiotu działalności. Przychody (dochody) uzyskane z tego tytułu nie podlegają wówczas opodatkowaniu na podstawie art. 30a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W myśl art. 41 ust. 4 ww. ustawy, płatnicy, o których mowa w ust. 1 (tj. osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej), są obowiązani pobierać zryczałtowany podatek dochodowy od dokonywanych wypłat (świadczeń) lub stawianych do dyspozycji podatnika pieniędzy lub wartości pieniężnych z tytułów określonych w art. 29, art. 30 ust. 1 pkt 2, 4-5a, 13-16 oraz art. 30a ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 4d, 5 oraz 10.

Stosownie natomiast do treści art. 42 ust. 1 cyt. ustawy, płatnicy, o których mowa w art. 41, przekazują kwoty pobranych zaliczek na podatek oraz kwoty zryczałtowanego podatku w terminie do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki (podatek) – na rachunek urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika wykonuje swoje zadania, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby. (…)

W terminie do końca stycznia roku następującego po roku podatkowym płatnicy, o których mowa w art. 41 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, są obowiązani przesłać do urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika wykonuje swoje zadania, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby, roczne deklaracje, według ustalonego wzoru. (…) (art. 42 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Z informacji przedstawionych w treści wniosku wynika, że wspólnik Wnioskodawcy, będący osobą fizyczną, podlegający w Rzeczypospolitej Polskiej obowiązkowi podatkowemu, udzielił Spółce pożyczki z przeznaczeniem na bieżącą działalność. Kwota pożyczki pochodzi z zaciągniętego przez wspólnika kredytu gotówkowego udzielonego przez bank. Zgodnie z zawartą umową pożyczki na kwotę do zapłaty przez pożyczkobiorcę (Spółkę) na rzecz pożyczkodawcy (wspólnika) składają się:

1. kwota pożyczki ... zł,
2. koszty uzyskania kwoty pożyczki poniesione przez Pożyczkodawcę, tj. kwota ... zł stanowiąca prowizję z tytułu udzielonego na rzecz Pożyczkodawcy kredytu,
3. kwota ... zł z tytułu odsetek za udzielenie pożyczki.
   
   

Harmonogram spłat do umowy pożyczki jest tożsamy z harmonogramem spłat dołączonym do umowy kredytu przez bank.

Wspólnik Wnioskodawcy (pożyczkodawca) nie prowadzi działalności gospodarczej w zakresie udzielania pożyczek.

W świetle tak przedstawionego stanu faktycznego, mając na uwadze przywołane regulacje prawne, uznać należy, że w związku z zapłatą przez Spółkę odsetek za udzielenie pożyczki wspólnik osiąga przychód z kapitałów pieniężnych, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, opodatkowany – stosownie do art. 30a ust. 1 pkt 1 tej ustawy – 19% zryczałtowanym podatkiem dochodowym bez pomniejszania przychodu o koszty uzyskania.

Umowa kredytu zawarta pomiędzy bankiem i kredytobiorcą (wspólnikiem Spółki) oraz umowa pożyczki zawarta pomiędzy Spółką (pożyczkobiorcą) i jej wspólnikiem (pożyczkodawcą) są odrębnymi umowami oddzielnie regulującymi prawa i obowiązki stron tych umów. Zawierając umowę kredytu bankowego kredytobiorca zobowiązał się do zwrotu zaciągniętego kredytu wraz z wynikającymi z tej umowy odsetkami i to na nim jako stronie umowy ciąży ten obowiązek. Zawierając zaś umowę pożyczki Spółka zobowiązała się zwrócić swojemu pożyczkodawcy pożyczoną kwotę, powiększoną o wynikające z tej umowy narzuty (par. 4 pkt 2 umowy), w tym o odsetki za udzielenie pożyczki. Stąd zatem odsetki od tej pożyczki należne są pożyczkodawcy niezależnie od technicznego sposobu ich przekazania (na rachunek pożyczkodawcy, na rachunek właściwy do wpłat rat kredytu zawartego przez wspólnika Spółki, czy w jakikolwiek inny sposób).

Powyższe oznacza, że zapłacone przez Spółkę odsetki są odsetkami, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Okoliczność, że harmonogram spłat do umowy pożyczki jest tożsamy z harmonogramem spłat dołączonym do umowy kredytu przez bank, a tym samym okoliczność, że należne od Spółki odsetki zostaną przeznaczone na spłatę zobowiązania wspólnika wobec banku, pozostaje bez wpływu na rozstrzygnięcie powyższej kwestii.

Tym samym na Wnioskodawcy, jako pożyczkobiorcy wypłacającemu przedmiotowe odsetki, ciążą obowiązki płatnika wynikające z przytoczonych wyżej przepisów art. 41 ust. 4, art. 42 ust. 1 i art. 42 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Końcowo tut. Organ wskazuje, że dokonał oceny prawnej stanowiska Wnioskodawcy tylko w zakresie objętym zadanym pytaniem, tj. w zakresie obowiązków płatnika ciążących na Spółce w związku z zapłatą odsetek od pożyczki.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.