Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB3-3.4013.48.2017.1.MS
z 21 czerwca 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2017 r., poz. 201, ze zm.) - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 21 kwietnia 2017 r. (data wpływu 4 maja 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie zwolnienia od akcyzy na podstawie art. 31a ust. 1 pkt 6 ustawy wyrobów węglowych zużywanych przez Wnioskodawcę do celów opałowych - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 maja 2017 r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie zwolnienia od akcyzy na podstawie art. 31a ust. 1 pkt 6 ustawy wyrobów węglowych zużywanych przez Wnioskodawcę do celów opałowych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca (Nadleśnictwo) jest jednostką organizacyjną nie posiadającą osobowości prawnej wchodzącą w skład P., reprezentującą Skarb Państwa w zakresie zarządzanego mienia. Nadleśnictwo działa na podstawie ustawy z dnia 28 września 1991 r. o lasach (Dz.U. z 2015 r. poz. 2100 z późn. zm.). Nadleśnictwo w ramach struktury Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych we W., w zakresie swojej właściwości prowadzi gospodarkę leśną. Nadleśnictwo jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Zgodnie z ustawą o lasach, gospodarką leśną jest działalność leśna w zakresie urządzania, ochrony i zagospodarowania lasu, utrzymania i powiększania zasobów i upraw leśnych, gospodarowania zwierzyną, pozyskiwania - z wyjątkiem skupu - drewna, żywicy, choinek, karpiny, kory, igliwia, zwierzyny oraz płodów runa leśnego, a także sprzedaż tych produktów oraz realizację pozaprodukcyjnych funkcji lasu.

Nadleśnictwo posiada w swoich zasobach budynek będący leśniczówką, sklasyfikowany w KŚT pod symbolem 110 (budynki mieszkalne), który jest ogrzewany piecem centralnego ogrzewania na paliwo stałe - węgiel. W budynku wyodrębnione są lokale mieszkalne, które są obecnie niezasiedlone oraz pomieszczenie administracyjne służące jako kancelaria leśniczego. Do celów opałowych Nadleśnictwo zakupuje wyroby węglowe, które objęte są podatkiem akcyzowym. Nabyte wyroby węglowe wykorzystywane wyłącznie do wytworzenia energii cieplnej, która będzie dostarczana do budynku. Kancelaria leśniczego zajmuje 10,20 % całości budynku, zaś lokale mieszkalne 89,80 % całości budynku.

W części budynku zajętej pod kancelarię leśniczego, leśniczy wykonuje czynności administracyjno-biurowe związane z leśnictwem. W kancelarii przyjmowani są także interesanci chcący dokonać m.in. zakupu drewna.

W dniu 17 listopada 2016 r. Wnioskodawca na terytorium kraju zakupił do ogrzania budynku 2000 kg wyrobów węglowych, od których opłacił podatek akcyzowy. Były to wyroby węglowe sklasyfikowane w układzie odpowiadającym Nomenklaturze Scalonej CN - 2701 oraz wymienione w Wykazie Wyrobów Akcyzowych będącym Załącznikiem nr 1 do ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (t.j. Dz.U. z 2017 r. poz. 43) pod poz. 19. Zakup wyrobów węglowych został potwierdzony dokumentem sprzedaży fakturą VAT nr 1VAT/2016/11/001140 oraz dokumentem dostawy, na którym został wskazany kod nabywanego wyrobu węglowego - CN 2701. Oba dokumenty zostały podpisane przez przedstawiciela Wnioskodawcy jako finalnego nabywcę wyrobów węglowych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy użycie przez Wnioskodawcę wyrobów węglowych (klasyfikowanych w układzie odpowiadającym Nomenklaturze Scalonej CN - 2701) do celów o których bliżej mowa w opisie stanu faktycznego pozwala na zastosowanie zwolnienia określonego w przepisie art. 31a ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (tj. Dz.U. z 2017 r. poz. 43).

Zdaniem Wnioskodawcy, jest on uprawniony do zastosowania zwolnienia z akcyzy z tytułu zakupu wyrobów węglowych na podstawie art. 31a ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym, (t.j. Dz.U. z 2017 r. poz. 43 z późn. zm. zwanej dalej ustawą).

W art. 31a ust.1 ustawy został określony przedmiotowy katalog zwolnień z podatku akcyzowego z tytułu zakupu wyrobów węglowych przeznaczonych do celów opałowych. W ust. 1 pkt 6 ustawodawca wskazał, że zwalnia się z akcyzy wyroby węglowe służące do celów opałowych w leśnictwie. Ustawa o lasach ani ustawa o podatku akcyzowym nie określają definicji pojęcia „leśnictwa”. W ustawie o lasach wyjaśniono termin - gospodarka leśna (definicja w stanie faktycznym). Zdaniem wnioskodawcy termin „leśnictwo” swoim pojęciem obejmuje znacznie szerszy zakres niż „gospodarka leśna” wobec tego nie może być stosowany zamiennie.

W doktrynie przyjmuje się, że ustalając znaczenie norm prawa podatkowego, powinno rozpocząć się od wykładni językowej, przy czym z uwagi na związanie prawa podatkowego z gospodarką oraz prawami i wolnościami jednostki, jego stosowanie musi być oparte również na zasadach konstytucyjnych, a po wejściu Polski do Unii Europejskiej także na zasadach wspólnotowych, co powoduje konieczność korzystania z techniki tzw. wykładni stwierdzającej, która ma na celu potwierdzenie wyników wykładni językowej wynikami wykładni systemowej i celowościowej (R. Mastalski: Przepisy podatkowe (...). W literaturze prawniczej wskazuje się, że z uwagi na brak definicji legalnej pojęcia „leśnictwo”, należy odwołać się do definicji słownikowych.

Zatem za Słownikiem Języka Polskiego PWN (www.sjp.pwn.pl), leśnictwo to: „dział gospodarki obejmujący zagadnienia związane z utrzymaniem lasów”.

Jest to bardzo szeroka definicja, którą należy objąć wszystkie działania i czynności w tym również czynności biurowo-administracyjne jakie są dokonywane w Nadleśnictwie. Dokonując wykładni tego pojęcia, przyjmując, że racjonalny ustawodawca ma świadomość znaczenia pojęć, których używa, należy uznać, że w jego intencji zakres zwolnienia podatku akcyzowego dotyczącego wyrobów węglowych używanych w leśnictwie powinien być jak najszerszy. Jeśli ustawodawca chciałby zawężać zwolnienie jedynie do określonych prac leśnych to takie pojęcie zostałoby wpisane do ustawy. Należy zwrócić uwagę, że w tym samym punkcie ustawodawca wyodrębnia prace rolnicze i ogrodnicze, tzn. że zamiarem ustawodawcy było sprecyzowanie w tych dwóch działalnościach - zakresu zwolnienia. W przypadku leśnictwa mamy do czynienia z ogólnym pojęciem odnoszącym się do całokształtu zadań jakie wykonuje się w Lasach Państwowych bez sprecyzowania, że chodzi wyłącznie o prace leśne. W związku tym należy uznać, że wykonywanie prac leśnych mieści się w zakresie pojęcia „leśnictwo”.

Wobec powyższego przyjmując wykładnie literalną art. 31a ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym, zdaniem Wnioskodawcy należy uznać, że Nadleśnictwu przysługuje prawo do zwolnienia z akcyzy z tytułu zakupu wyrobów węglowych do ogrzewania budynku będącego w części kancelarią leśniczego oraz zagospodarowany jako lokale mieszkalne.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Stosownie do art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz.U. z 2017 r. poz. 43 z późn. zm.) - zwanej dalej ustawą - wyroby akcyzowe oznaczają - wyroby energetyczne, energię elektryczną, napoje alkoholowe wyroby tytoniowe oraz susz tytoniowy, określone w załączniku nr 1 do ustawy.

Przez wyroby węglowe - w myśl art. 2 ust. 1 pkt 1a ustawy - wyroby energetyczne, określone w poz. 19-21 załącznika nr 1 do ustawy.

W poz. 19 załącznika nr 1 do ustawy, zawierającego wykaz wyrobów akcyzowych wskazano na wyroby oznaczone kodem CN ex 2701, tj. węgiel; brykiety, brykietki i podobne paliwa stałe wytwarzane z węgla - jeżeli są przeznaczone do celów opałowych.

W świetle art. 2 ust. 1 pkt 23c ustawy, finalny nabywca węglowy to podmiot, który:

1. nabywa na terytorium kraju, importuje lub nabywa wewnątrzwspólnotowo wyroby węglowe, lub
2. posiada uzyskane w sposób inny niż w drodze nabycia wyroby węglowe

-niebędący pośredniczącym podmiotem węglowym.

Zgodnie z art. 9a ust. 1 pkt 1 ustawy, w przypadku wyrobów węglowych przedmiotem opodatkowania akcyzą jest sprzedaż wyrobów węglowych na terytorium kraju finalnemu nabywcy węglowemu.

W przypadku wyrobów węglowych, zgodnie z art. 10 ust. 1a ustawy, obowiązek podatkowy z tytułu sprzedaży wyrobów węglowych na terytorium kraju powstaje z dniem wydania wyrobów węglowych, w tym także przewoźnikowi, a w przypadkach, o których mowa w art. 9a ust. 2 pkt 2-9, z dniem wykonania tych czynności.

Podatnikiem akcyzy, zgodnie z art. 13 ust. 1 ustawy, jest osoba fizyczna, osoba prawna oraz jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, która dokonuje czynności podlegających opodatkowaniu akcyzą lub wobec której zaistniał stan faktyczny podlegający opodatkowaniu akcyzą (…).

W przypadku sprzedaży wyrobów węglowych, zgodnie z art. 9a ust. 4 ustawy, sprzedawca jest obowiązany ustalić, czy sprzedaje te wyroby pośredniczącemu podmiotowi węglowemu czy finalnemu nabywcy węglowemu.

W przypadku sprzedaży wyrobów węglowych pośredniczącemu podmiotowi węglowemu sprzedawca może zażądać od niego przedstawienia potwierdzenia przyjęcia powiadomienia o zamiarze rozpoczęcia działalności gospodarczej jako pośredniczący podmiot węglowy, a w razie odmowy jego przedstawienia może odmówić sprzedaży wyrobów węglowych po cenie nieuwzględniającej akcyzy (art. 9a ust. 5 ustawy).

Zasadą jest zatem opodatkowanie obrotu wyrobami węglowymi, tym niemniej ustawodawca przewidział również określone wyłączenia od zasady opodatkowania obrotu tymi wyrobami.

Stosownie do art. 31a ust. 1 pkt 6 ustawy zwalnia się od akcyzy czynności podlegające opodatkowaniu, których przedmiotem są wyroby węglowe przeznaczone do celów opałowych w pracach rolniczych, ogrodniczych, w hodowli ryb, oraz w leśnictwie.

Stosownie do art. 31a ust. 3 pkt 1 ustawy, warunkiem zwolnienia, o którym mowa w ust. 1, w przypadku sprzedaży wyrobów węglowych na terytorium kraju finalnemu nabywcy węglowemu, jest wystawienie przez podmiot sprzedający wyroby węglowe dokumentu dostawy lub faktury, jeżeli określa ona pozycję CN wyrobów węglowych, ich ilość w kilogramach i ich przeznaczenie uprawniające do zwolnienia od akcyzy, oraz potwierdzenie podpisem nabycia tych wyrobów przez finalnego nabywcę węglowego.

Zgodnie zaś z art. 31a ust. 4 ustawy, podpis potwierdzający nabycie wyrobów węglowych przez finalnego nabywcę węglowego, o którym mowa w ust. 3 pkt 1, może zostać złożony:

1. na dokumencie dostawy lub fakturze, o których mowa w ust. 3 pkt 1, lub
2. w umowie zawartej pomiędzy sprzedawcą wyrobów węglowych a finalnym nabywcą węglowym.
   
   

Z powyższych przepisów wynika, że warunkiem zwolnienia wyrobów węglowych ze względu na przeznaczenie jest wystawienie przez podmiot sprzedający wyroby węglowe dokumentu dostawy lub faktury, jeżeli określa ona pozycję CN wyrobów węglowych, ich ilość w kilogramach i ich przeznaczenie uprawniające do zwolnienia od akcyzy, oraz potwierdzenie podpisem nabycia tych wyrobów przez finalnego nabywcę węglowego, które może być dokonane na dokumencie dostawy, fakturze lub w umowie zawartej pomiędzy sprzedawcą wyrobów węglowych a finalnym nabywcą węglowym.

Zgodnie z opisem sprawy Wnioskodawca (Nadleśnictwo) jest jednostką organizacyjną nie posiadającą osobowości prawnej wchodzącą w skład P., reprezentującą Skarb Państwa w zakresie zarządzanego mienia. Nadleśnictwo jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Nadleśnictwo posiada w swoich zasobach budynek będący leśniczówką, sklasyfikowany w KŚT pod symbolem 110 (budynki mieszkalne), który jest ogrzewany piecem centralnego ogrzewania na paliwo stałe - węgiel (sklasyfikowany w układzie odpowiadającym Nomenklaturze Scalonej CN – 2701). W budynku wyodrębnione są lokale mieszkalne, które są obecnie niezasiedlone oraz pomieszczenie administracyjne służące jako kancelaria leśniczego. Kancelaria leśniczego zajmuje 10,20 % całości budynku, zaś lokale mieszkalne 89,80 % całości budynku. W części budynku zajętej pod kancelarię leśniczego, leśniczy wykonuje czynności administracyjno-biurowe związane z leśnictwem. W kancelarii przyjmowani są także interesanci chcący dokonać m.in. zakupu drewna.

W dniu 17 listopada 2016 r. Wnioskodawca na terytorium kraju zakupił do ogrzania budynku 2000 kg wyrobów węglowych, od których opłacił podatek akcyzowy. Nabyte wyroby węglowe wykorzystywane są wyłącznie do wytworzenia energii cieplnej, która będzie dostarczana do budynku. Zakup wyrobów węglowych został potwierdzony dokumentem sprzedaży fakturą VAT nr 1VAT/2016/11/001140 oraz dokumentem dostawy, na którym został wskazany kod nabywanego wyrobu węglowego - CN 2701. Oba dokumenty zostały podpisane przez przedstawiciela Wnioskodawcy jako finalnego nabywcę wyrobów węglowych.

Wnioskodawca ma wątpliwości czy użycie wyrobów węglowych do celów wskazanych we wniosku pozwala na zastosowanie zwolnienia określonego w przepisie art. 31a ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku akcyzowym.

Wskazać należy, że w orzecznictwie, w szczególności dotyczącym wspólnego systemu podatku VAT, wyróżnić można wyraźną linię orzeczniczą odnoszącą się do problematyki zwolnień podatkowych. Podkreśla się w niej zgodnie, że pojęcia używane do opisania zwolnień powinny być interpretowane w sposób ścisły, ponieważ stanowią odstępstwa od ogólnej zasady. Jednakże interpretacja tych pojęć powinna być zgodna z celami, jakim służą owe zwolnienia. Zatem powyższa zasada ścisłej interpretacji nie oznacza, by pojęcia użyte w celu opisania zwolnień należało interpretować w sposób, który uniemożliwiałby osiągnięcie zakładanych przez nie skutków. Powyższe tezy, pomimo że – jak wspomniano – wydane na gruncie dyrektyw wspólnotowych odnoszących się do podatku VAT, znajdują również zastosowanie pomocnicze przy interpretowaniu przepisów nakładających zwolnienia podatkowe w obrocie wyrobami akcyzowymi, w tym węglem. Argumenty te są również prezentowane przez polskie organy interpretujące prawo podatkowe. Zasadą jest, jak to sformułowano w wyroku Sądu Najwyższego z dnia 7 maja 1997 r. w sprawie III RN 22/97, ścisła interpretacja przepisów wprowadzających przywileje podatkowe.

Zatem mając na uwadze powyższe (ścisłą interpretację przepisów) w pierwszej kolejności należy zauważyć, że użycie przez ustawodawcę w art. 31a ust. 1 pkt 6 ustawy pojęć - prace rolnicze, ogrodnicze, w hodowli ryb, w leśnictwie) wskazuje, że zwolnienie to nie ma charakteru podmiotowego lecz przedmiotowy (przysługuje jedynie w określonych pracach, a nie określonemu podmiotowi, tj. rolnikowi, ogrodnikowi, hodowcy ryb oraz posiadaczowi lasu - w całym jego zakresie działalności).

W tym przypadku, ponieważ ustawodawca w ustawie, zakreślając w art. 31a ust. 1 pkt 6 zakres zwolnienia od akcyzy, nie zamieścił odrębnej definicji pojęcia „w leśnictwie”, należy się odnieść do wykładni językowej tego pojęcia.

Z Małego słownika języka polskiego Wydawnictwo Naukowe PWN Warszawa 1999, str. 389 wynika, że leśnictwo to nauka obejmująca całokształt zagadnień związanych z gospodarką leśną, np. sadzenie, ochrona, użytkowanie lasów.

Za Słownikiem Języka Polskiego PWN (www.sjp.pwn.pl), leśnictwo to: „dział gospodarki obejmujący zagadnienia związane z utrzymaniem lasów”.

Jednocześnie zgodnie z zasadami wynikającymi z rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 24 grudnia 2007 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Działalności (PKD), Dz.U. Nr 251, poz. 1885) leśnictwo zostało sklasyfikowane w sekcji A wraz z rolnictwem oraz łowiectwem i rybactwem.

Dział 02 leśnictwo i pozyskanie drewna obejmuje:

• gospodarkę leśna i pozostałą działalność leśną, z wyłączeniem pozyskiwania produktów leśnych - PKD 02.10.Z,
• pozyskanie drewna - PKD 02.20.Z,
• pozyskiwanie dziko rosnących produktów leśnych, z wyłączeniem drewna - PKD 02.30.Z,
• działalność usługową związaną z leśnictwem - PKD 02.40.Z.
  
  

W myśl art. 6 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 28 września 1991 r. o lasach (Dz.U. z 2017 r. poz. 788) przez gospodarkę leśną rozumie się działalność leśną w zakresie urządzania, ochrony i zagospodarowania lasu, utrzymania i powiększania zasobów i upraw leśnych, gospodarowania zwierzyną, pozyskiwania - z wyjątkiem skupu - drewna, żywicy, choinek, karpiny, kory, igliwia, zwierzyny oraz płodów runa leśnego, a także sprzedaż tych produktów oraz realizację pozaprodukcyjnych funkcji lasu.

Ponadto pomocniczą w zdefiniowaniu działalności w leśnictwie jest ustawa z dnia 30 października 2002 r. o podatku leśnym (Dz.U. z 2016 r. poz. 374 z późn. zm.). Za działalność leśną w rozumieniu tej ustawy uważa się działalność właścicieli, posiadaczy lub zarządców lasów w zakresie urządzania, ochrony i zagospodarowania lasu, utrzymywania i powiększania zasobów i upraw leśnych, gospodarowania zwierzyną, pozyskiwania - z wyjątkiem skupu - drewna, żywicy, choinek, karpiny, kory, igliwia, zwierzyny oraz płodów runa leśnego, a także sprzedaż tych produktów w stanie nieprzerobionym.

Z powyższego wynika, że użyte przez ustawodawcę w art. 31a ust. 1 pkt 6 ustawy określenie „w leśnictwie” obejmuje czynności w zakresie: gospodarki leśnej.

Powyższe wynika wprost z literalnej analizy użytego przez ustawodawcę pojęcia w leśnictwie, która to analiza wskazuje, że zwolnienie uregulowane w art. 31a ust. 1 pkt 6 ustawy, ma charakter przedmiotowy i odwołuje się jedynie do celowej działalności z zakresu zagadnień związanych z gospodarką leśną, np. sadzeniem, ochroną, użytkowaniem lasów.

Interpretacja językowa pozwala zatem stwierdzić, że czynności takie jak np. prace administracyjne, czy udostępnianie pomieszczeń mieszkalnych (jako mieszkania służbowe, mieszkania przeznaczone do wynajmu) są innym rodzajem działalności niż prace w leśnictwie, o których mowa w art. 31a ust. 1 pkt 6 ustawy.

Przy czym gdyby intencją ustawodawcy było, jak wskazuje Wnioskodawca, by zakres zwolnienia określony w art. 31a ust. 1 pkt 6 ustawy był maksymalnie szeroki (by obejmował wszystkie działania i czynności Wnioskodawcy - podmiotu prowadzącego gospodarkę leśną) to nadałby mu charakter zwolnienia podmiotowego a nie przedmiotowego. Użycie określenia w leśnictwie nadaje zwolnieniu charakter zwolnienia przedmiotowego i zakreśla jego zakres (przedmiotowy) do czynności ściśle związanych z pracami leśnymi.

Reasumując, zużycie przez Wnioskodawcę wyrobów węglowych o kodzie CN 2701 na cele opałowe do ogrzania budynku, w którym wykonywane są czynności administracyjne oraz znajdują się lokale mieszkalne, nie spełnia warunków zwolnienia od akcyzy na podstawie art. 31a ust. 2 pkt 6 ustawy.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy, że jest on uprawniony do zastosowania zwolnienia z akcyzy z tytułu zakupu wyrobów węglowych na podstawie art. 31a ust. 1 pkt 6 ustawy, należało uznać za nieprawidłowe.

Jednocześnie zaznacza się, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku.

W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy oraz zmiany stanu prawnego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78-79, 50-126 Wrocław w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.