2017.06.23 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL2-1.4012.188.2017.2.MK
z 23 czerwca 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 29 marca 2017 r. (data wpływu 5 kwietnia 2017 r.), uzupełnionym pismem z dnia 19 czerwca 2017 r. (data wpływu 22 czerwca 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku VAT dla czynności zniesienia współwłasności (pytanie oznaczone we wniosku nr 2) – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 kwietnia 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku VAT dla czynności zniesienia współwłasności. Dnia 22 czerwca 2017 r. wniosek uzupełniono o doprecyzowanie opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Gmina jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. Gmina jest współwłaścicielem w udziale ³/₄ niezabudowanej działki gruntu nr 7/3. Natomiast współwłaścicielem w udziale ¹/₄ tejże działki gruntu jest osoba fizyczna. Przedmiotowa działka położona jest na terenie, dla którego brak jest miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. Dla poszczególnych części przedmiotowej działki zostało wydanych pięć decyzji na podstawie przepisów o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, tj.: trzy decyzje o warunkach zabudowy;

jedna ustalająca warunki zabudowy na rzecz osoby fizycznej będącej współwłaścicielem w udziale ¹/₄,
a dwie ustalające warunki zabudowy na rzecz Gminy oraz
dwie decyzje odmawiające ustalenia warunków zabudowy na rzecz Gminy.

Decyzje o warunkach zabudowy obejmują północne części przedmiotowej działki. Z kolej dla południowych części działki wydano decyzje odmawiające ustalenia warunków zabudowy ze względu na odmowę uzgodnienia przez Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków. Teren przedstawiony w decyzjach odmawiających ustalenia warunków zabudowy i zagospodarowania terenu znajduje się na obszarze ujętym w Gminnej Ewidencji Zabytków wobec tego na podstawie art. 53 ust. 4 pkt 2 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym wymagane jest uzgodnienie decyzji o warunkach zabudowy z Wojewódzkim Konserwatorem Zabytków. Mając na uwadze powyższe możliwa jest zabudowa tylko północnej części działki.

Współwłaściciele planują zniesienie współwłasności przedmiotowej działki, poprzez podział fizyczny działki. Podzielenie działki nr 7/3 polegało będzie na przyznaniu osobie fizycznej własności działki A oraz przyznaniu Gminie własności działki B, z rozliczeniem finansowym. Działka A zostałaby wydzielona zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy wydaną na rzecz współwłaściciela ¹/₄, tj. osoby fizycznej, przy czym działka A będzie miała powierzchnię przekraczającą udział ¹/₄ w obecnej nieruchomości. Rzeczoznawca majątkowy sporządził operat szacunkowy działki A i działki B, uwzględniając w wycenie wszystkie wydane decyzje o warunkach zabudowy. Zgodnie z ww. decyzjami, na każdej z działek planowanych do wydzielenia można będzie wybudować jeden dom jednorodzinny, z tym, że działka B będzie mogła być zabudowana tylko w północnej części, ograniczenie to zostało uwzględnione w wycenie działki B. Wartość planowanej do wydzielenia działki A została wyceniona przez rzeczoznawcę majątkowego na kwotę 165.500 zł, tj. 157,59 zł/m², (w tym wartość udziału Gminy – 124.125 zł, wartość udziału osoby fizycznej – 41.375 zł). Wartość planowanej do wydzielenia działki B została wyceniona przez rzeczoznawcę majątkowego na kwotę 391.600 zł, tj. 127,01 zł/m², (w tym wartość udziału Gminy – 293.700 zł, wartość udziału osoby fizycznej – 97.900 zł). Jak widać z powyższego, ze względu na zróżnicowane parametry/cechy obu działek, różnią się one wartością za m². Wartość udziału osoby fizycznej w całej nieruchomości, składającej się z działek A i B wynosi 139.275 zł, co stanowi sumę wartości jej udziałów w każdej z działek powstałych w wyniku podziału działki nr 7/3 (w działce A – 41.375 zł oraz w działce B – 97.900 zł). Wartość pozyskiwanej przez osobę fizyczną działki A wynosi 165.500 zł. Zatem w wyniku zniesienia współwłasności nieruchomości składającej się z działek A i B, wartość pozyskiwanej przez osobę fizyczną działki A przewyższa wartość jej udziału w całej nieruchomości o kwotę 26.225 zł. Kwota 26.225 zł, będzie stanowiła dopłatę, jaką osoba fizyczna dokona na rzecz Gminy stanowiąc przysporzenie majątkowe, jakie osoba fizyczna otrzyma w wyniku zniesienia współwłasności.

Wobec powyższego w sytuacji zniesienia współwłasności działki po jej podziale w taki sposób, że osobie fizycznej przyznanoby własność działki A, a Gminie własność działki B oraz mając na uwadze wzajemne rozliczenia, osoba fizyczna będzie zobowiązana dokonać dopłaty na rzecz Gminy w kwocie 26.225 zł.

Dnia 22 czerwca 2017 r. Zainteresowany doprecyzował opis sprawy wskazując, że:

Gmina nabyła nieodpłatnie z mocy prawa udział w wysokości ³/₄ w prawie własności przedmiotowej nieruchomości, co zostało stwierdzone Decyzją Wojewody oraz decyzją Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji stwierdzającą nieważność w części decyzję Wojewody. Wobec tego Gmina nabyła udział w działce 7/3 poza systemem VAT-u, a więc podatnikowi nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia przedmiotowej nieruchomości.
Działka 7/3 opisana we wniosku nie była objęta umowami dzierżawy, ani innymi cywilnoprawnymi umowami, a więc nie była wykorzystywana przez Gminę w działalności gospodarczej w rozumieniu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT. Jednocześnie trzeba zaznaczyć, że Gmina gospodarując nieruchomościami wykonuje zadania własne, o których mowa w art. 7 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz.U.2016.446, tj. z późn. zm.).
Mają na uwadze odpowiedź na pytanie nr 2 należy stwierdzić, że działka 7/3 nie była i nie jest wykorzystywana wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku od towarów i usług.
Dla części przedmiotowej działki 7/3 (fragment A) ustalone zostały warunki zabudowy umożliwiające realizację zamierzenia inwestycyjnego zgodnie z wnioskiem, tj. decyzją Prezydenta dla inwestycji obejmującej budowę budynku mieszkalnego jednorodzinnego wraz z niezbędnymi urządzeniami infrastruktury technicznej, określające m.in. linię zabudowy: obowiązującą oraz decyzją Prezydenta dla inwestycji polegającej na budowie budynku mieszkalnego jednorodzinnego w zabudowie wolnostojącej oraz urządzeń infrastruktury technicznej, określające m.in. obowiązującą linię nowej zabudowy - jako nieprzekraczalną. Wobec tego dla całej działki A ustalone zostały warunki zabudowy umożliwiające realizację zamierzenia inwestycyjnego zgodnie z wnioskami osoby fizycznej oraz Gminy. Warunki zabudowy określają m.in. obowiązującą linię zabudowy i obowiązującą linię nowej zabudowy - jako nieprzekraczalną. Dodatkowo należy zaznaczyć, że fragment działki A przekraczający wartość początkową udziału osoby fizycznej w działce nr 7/3 nie został w żaden sposób wydzielony.

W ocenie wnioskodawcy w sytuacji, gdy dla fragmentu działki nr 7/3 oznaczonego jako działka A zostały wydane decyzje o warunkach zabudowy oznacza to, że ten fragment działki przeznaczony jest pod zabudowę.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Jaką stawką podatku VAT opodatkowana będzie czynność zniesienia współwłasności, która nastąpi poprzez podział działki wspólnej z wyrównaniem wartości udziałów przez dopłatę pieniężną?

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o podatku VAT, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Z kolei na podstawie art. 146a pkt 1 ustawy o podatku VAT, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%, z zastrzeżeniem art. 146f.

Ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych towarów i usług stawkami preferencyjnymi oraz zwolnienie od podatku VAT. Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy zwalania się od podatku VAT dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

Wobec tego generalnie opodatkowane podatkiem VAT są dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe zabudowane i niezabudowane, przy czym w przypadku tych ostatnich opodatkowane są wyłącznie te, których przedmiotem są tereny budowlane. Pozostałe natomiast dostawy gruntów niezabudowanych, będących gruntami nieprzeznaczonymi pod zabudowę – są zwolnione od podatku VAT.

Zgodnie z art. 2 pkt 33 ustawy o podatku VAT, przez tereny budowlane rozumie się grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu – zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Z powyższego wynika, że ustawa nakazuje oceniać przeznaczenie określonego gruntu wyłącznie w oparciu o istniejący plan zagospodarowania przestrzennego oraz wydane decyzje o warunkach zabudowy nieruchomości.

Nieruchomość, która będzie objęta umownym zniesieniem współwłasności, polegającym na jej podziale, znajduje się na terenie, dla którego brak jest miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. Jednakże dla poszczególnych części tej działki wydane zostały decyzje o warunkach zabudowy oraz decyzje odmawiające ustalenia warunków zabudowy. Zgodnie z wydanymi decyzjami, na każdej z działek powstałych po podziale można będzie wybudować jeden dom jednorodzinny, z tym że działka A w całości objęta jest decyzją o warunkach zabudowy, natomiast działka B będzie mogła być zabudowa tylko w północnej części, gdyż decyzje odmawiające ustalenia warunków zabudowy dotyczą południowej części działki. Niemniej jednak z uwagi na fakt, iż dla przedmiotowej nieruchomości zostały wydane decyzje o warunkach zabudowy należy uznać, że zarówno działka przed podziałem jak i działki powstałe po jej podziale są terenem przeznaczony pod zabudowę, a więc stanowiły będą tereny budowlane w rozumieniu 2 pkt 33 ustawy o podatku VAT.

W konsekwencji powyższego zniesienie współwłasności za dopłatą stanowi w wysokości ustalonej dopłaty pieniężnej dostawę nieruchomości niezabudowanej, spełniającej definicję terenów budowlanych. Zatem w ocenie Gminy zniesienie współwłasności opisanej we wniosku będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług według stawki podstawowej aktualnie 23%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., poz. 710, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary – na mocy art. 2 pkt 6 ustawy – rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

W świetle przedstawionych powyżej przepisów, nieruchomość spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jej sprzedaż stanowi dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.

Na mocy art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednocześnie należy zaznaczyć, że w oparciu o art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i ust. 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Przy czym zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

Przez tereny budowlane – stosownie do treści art. 2 pkt 33 ustawy – rozumie się grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu – zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o którym mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Z powyższych przepisów wynika, że zwolnienie przysługuje względem takiej dostawy, której przedmiotem jest grunt niezabudowany i jednocześnie o przeznaczeniu innym niż budowlane. Zatem ze zwolnienia od podatku korzystać będą dostawy gruntów o charakterze rolnym, leśnym itp.

Należy wskazać, że jeżeli przy zbyciu towaru wystąpią przesłanki uniemożliwiające zastosowanie opisanego zwolnienia od podatku VAT, to w przypadku nieruchomości może znaleźć zastosowanie inne zwolnienie przewidziane w art. 43 ustawy, jeżeli zostaną spełnione warunki wskazane w tych przepisach.

Według art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zwolnienie od podatku określone w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dotyczy wszystkich towarów – zarówno nieruchomości, jak i ruchomości – przy nabyciu (imporcie lub wytworzeniu) których nie przysługiwało podatnikowi prawo do odliczenia podatku VAT i wykorzystywanych – niezależnie od okresu ich używania przez podatnika (kilka dni, miesięcy czy lat) – wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT.

Z przedstawionych we wniosku okoliczności wynika, że przedmiotowa działka położona jest na terenie, dla którego brak jest miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. Dla poszczególnych części przedmiotowej działki zostało jednakże wydanych pięć decyzji na podstawie przepisów o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, tj.: trzy decyzje o warunkach zabudowy;

jedna ustalająca warunki zabudowy na rzecz osoby fizycznej będącej współwłaścicielem w udziale ¹/₄,
a dwie ustalające warunki zabudowy na rzecz Gminy oraz
dwie decyzje odmawiające ustalenia warunków zabudowy na rzecz Gminy.

Wnioskodawcy w związku z nabyciem opisanej działki nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia przedmiotowej nieruchomości. Zainteresowany wskazał jednocześnie, że dla fragmentu działki nr 7/3 oznaczonego jako działka A zostały wydane decyzje o warunkach zabudowy oznacza to, że ten fragment działki przeznaczony jest pod zabudowę. Działka 7/3 nie była i nie jest wykorzystywana wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku od towarów i usług.

Wątpliwości Wnioskodawcy w analizowanej sprawie dotyczą kwestii zastosowania stawki podatku VAT dla czynności zniesienia współwłasności, która nastąpi poprzez podział działki wspólnej z wyrównaniem wartości udziałów przez dopłatę pieniężną.

Uwzględniając zatem powołane regulacje oraz elementy stanu sprawy przytoczone powyżej stwierdzić należy, że zniesienie współwłasności działki nr 7/3 skutkujące przyznaniem prawa własności działki A (powstałej z podziału działki nr 7/3) nie będzie spełniać przesłanek do zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy.

Analizowane zwolnienie dotyczy bowiem gruntów rolnych lub leśnych, a za takie nie uznaje nieruchomości, które zapisami miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego lub decyzjami o warunkach zabudowy zostały przeznaczone pod zabudowę, a więc stały się terenami budowlanymi. Tymczasem jak wynika z opisu sprawy względem poszczególnych części nieruchomości nr 7/3 wydanych zostało 5 decyzji o warunkach zabudowy. Skutkiem tych aktów administracyjnych północna część działki przeznaczona została pod budowę domów jednorodzinnych, a więc została przeznaczona pod zabudowę. Taki status działki nr 7/3 przenosi się także na działkę A, która powstała po podziale działki nr 7/3. Jednocześnie przeznaczony pod zabudowę jest także fragment działki A o powierzchni przenoszącej wartość początkową udziału osoby fizycznej w działce nr 7/3. Tak więc powyższa transakcja obejmująca zniesienie współwłasności opisanej nieruchomości i przyznanie prawa własności działki A, nie może korzystać ze zwolnienia od podatku zdefiniowanego w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy.

Wnioskodawca – w odniesieniu do transakcji zniesienia współwłasności działki nr 7/3 – nie będzie mógł również skorzystać ze zwolnienia w oparciu o art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Jak wynika z powołanych wyżej regulacji, aby sprzedaż towaru była objęta zwolnieniem od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, muszą zostać spełnione łącznie dwa warunki:

towar musiał być wykorzystywany wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku,
z tytułu jego nabycia (importu lub wytworzenia) nie przysługiwało prawo do odliczenia VAT.

Jednocześnie Wnioskodawca wskazał w opisie sprawy, że opisana nieruchomość nie była wykorzystywana wyłącznie na cele działalności gospodarczej zwolnionej od podatku od towarów i usług. Skutkiem powyższego z uwagi na fakt, że nie zostanie wypełniony jeden z warunków określony przepisem art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, zastosowanie zwolnienia na podstawie powołanej regulacji również nie będzie możliwe.

W konsekwencji powyższego transakcja zniesienia współwłasności działki nr 7/3 i przyznanie prawa własności działki A, będzie opodatkowana – na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy w związku z art. 146a pkt 1 ustawy – podatkiem od towarów i usług według stawki podstawowej, tj. 23%.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin