Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL2-2.4012.116.2017.1.AKR
z 23 czerwca 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 20 kwietnia 2017 r. (data wpływu 26 kwietnia 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania zwolnienia z ewidencjonowania sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 26 kwietnia 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania zwolnienia z ewidencjonowania sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca zwrócił się z zapytaniem odnośnie nowych przepisów dotyczących osób niewidomych pracujących w handlu obejmującym sprzedaż detaliczną pozostałych wyrobów prowadzoną na straganach i targowiskach.

Wnioskodawca jest osobą prawnie niewidomą posiadającą orzeczenie o umiarkowanym stopniu niepełnosprawności. Zainteresowany prowadzi działalność: sprzedaż detaliczną pozostałych wyrobów prowadzoną na straganach i targowiskach – kod PKD 47.89.Z gaz do kuchenek turystycznych i zapalniczek (butelka 400 ml) oraz kuchenki turystyczne.

Wnioskodawca ma wątpliwości, czy zgodnie z rozporządzeniem Ministra Rozwoju i Finansów z dnia 16 grudnia 2016 roku poz. 51 podlega zwolnieniu z obowiązku rejestrowania sprzedaży na kasie fiskalnej jako osoba prawnie niewidoma posiadająca orzeczenie o stopniu znacznym lub umiarkowanym świadcząca osobiście usługi sprzedaży.

Wnioskodawca nie jestem płatnikiem VAT. Rozlicza się w formie zryczałtowanego podatku dochodowego. Zainteresowany prowadzi usługi sprzedaży gazu do kuchenek i zapalniczek oraz sprzedaży kuchenek turystycznych prowadzoną na straganach i targowiskach.

Obecnie Wnioskodawca używa kasy rejestrującej sprzedaż towarów.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy osoba niewidoma jest zwolniona z obowiązku rejestrowania sprzedaży towarów za pomocą kasy rejestrującej? (sytuacja przedstawiona w poz. 50 wniosku)

Zdaniem Wnioskodawcy, osobie niepełnosprawnej z narządu wzroku bardzo trudno jest obsługiwać urządzenia rejestrujące, np. kasy fiskalne bez odpowiednich pomocy optycznych oraz technicznych.

Wnioskodawca wystąpił z powyższym zapytaniem dlatego, że Urzędy Skarbowe bardzo różnie interpretują rozporządzenie Ministra Rozwoju Finansów z dnia 16 grudnia 2016 roku poz. 51, również z Krajowej Informacji Podatkowej otrzymał wiadomość aby wystąpić o wyjaśnienie indywidualne.

Wnioskodawca, zgadza się ze stanowiskiem Ministerstwa Rozwoju i Finansów, że wprowadzenie zwolnienia dla osób niewidomych jest uzasadnione brakiem na rynku technicznych rozwiązań pozwalających na samodzielne korzystanie z kas rejestrujących przez osoby niewidome.

Wnioskodawca uważa, że osoba prawnie niewidoma powinna być zwolniona z obowiązku rejestrowania sprzedaży towaru za pomocą kasy rejestrującej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących wynika z zapisu art. 111 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., poz. 710 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą. Zgodnie z tym przepisem, podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Powyższy przepis określa generalną zasadę, z której wynika, że obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej dotyczy wszystkich podatników, którzy dokonują sprzedaży na rzecz określonych w nim odbiorców, tj. osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych.

Jak wynika z art. 2 pkt 22 ustawy, przez sprzedaż należy rozumieć odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Na podstawie art. 111 ust. 8 ustawy, minister właściwy do spraw finansów publicznych może zwolnić, w drodze rozporządzenia, na czas określony, niektóre grupy podatników oraz niektóre czynności z obowiązku, o którym mowa w ust. 1, oraz określić warunki korzystania ze zwolnienia, mając na uwadze interes publiczny, w szczególności sytuację budżetu państwa (…).

Kwestie dotyczące zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy użyciu kas rejestrujących niektórych czynności i niektórych grup podatników oraz terminów rozpoczęcia prowadzenia tej ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących od 1 stycznia 2017 r. reguluje rozporządzenie Ministra Rozwoju i Finansów z dnia 16 grudnia 2016 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. z 2016 r., poz. 2177), zwane dalej rozporządzeniem.

Regulacje zawarte w powołanym rozporządzeniu przewidują zwolnienie z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących ze względu na: wysokość obrotu – do określonej tym przepisem wysokości obrotów (zwolnienie podmiotowe) oraz rodzaj prowadzonej działalności zgodnie z załącznikiem do rozporządzenia (zwolnienie przedmiotowe).

Według § 3 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia, zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania w danym roku podatkowym, nie dłużej jednak niż do dnia 31 grudnia 2017 r. podatników, u których obrót zrealizowany na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych nie przekroczył w poprzednim roku podatkowym kwoty 20 000 zł, a w przypadku podatników rozpoczynających w poprzednim roku podatkowym dostawę towarów lub świadczenie usług na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, jeżeli obrót z tego tytułu nie przekroczył, w proporcji do okresu wykonywania tych czynności w poprzednim roku podatkowym, kwoty 20 000 zł.

Powyższe zwolnienie z obowiązku ewidencjonowania obrotu za pomocą kasy rejestrującej ma charakter podmiotowy, tj. dotyczy podmiotu.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest osobą prawnie niewidomą posiadającą orzeczenie o umiarkowanym stopniu niepełnosprawności. Wnioskodawca nie jestem płatnikiem VAT. Rozlicza się w formie zryczałtowanego podatku dochodowego. Obecnie Wnioskodawca używa kasy rejestrującej w prowadzonej działalności.

Mając na uwadze powołane przepisy oraz opis sprawy stwierdzić należy, że w związku z faktem, iż Wnioskodawca posiada już kasę rejestrującą, to powstał wobec niego obowiązek ewidencjonowania obrotu na kasie rejestrującej. Zatem Wnioskodawca nie może korzystać ze zwolnienia podmiotowego z ewidencjonowania obrotu za pomocą kasy rejestrującej.

Zwolnienie z obowiązku rejestrowania obrotu za pomocą kasy rejestrującej może dotyczyć również niektórych czynności wykonywanych przez podatnika – jest to zwolnienie przedmiotowe.

I tak, stosownie do zapisu § 2 ust. 1 rozporządzenia, zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania w danym roku podatkowym, nie dłużej jednak niż do dnia 31 grudnia 2017 r., czynności wymienione w załączniku do rozporządzenia.

Zgodnie z § 2 ust. 2 rozporządzenia, w odniesieniu do niektórych czynności wymienionych w załączniku do rozporządzenia zwolnienie, o którym mowa w ust. 1, stosuje się zgodnie z warunkami określonymi w tym załączniku.

Jednocześnie wskazać należy, że w § 4 rozporządzenia wymienione zostały niektóre czynności wyłączające możliwość korzystania ze zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania, o którym mowa w § 2 i § 3.

W szczególności na podstawie § 4 ust. 1 pkt 1 lit. a rozporządzenia, zwolnień z obowiązku ewidencjonowania, o których mowa § 2 i § 3, nie stosuje się w przypadku dostawy gazu płynnego.

Podkreślić należy, że Wnioskodawca w opisie sprawy wskazał, że prowadzi działalność dotyczącą sprzedaży detalicznej pozostałych wyrobów na straganach i targowiskach – kod PKD 47.89.Z gaz do kuchenek turystycznych i zapalniczek (butelka 400 ml) oraz kuchenki turystyczne.

Odnosząc powyższe do treści przytoczonych przepisów wskazać należy, że sprzedawane przez Wnioskodawcę towary (gaz do kuchenek turystycznych i zapalniczek) zawierają się w ww. § 4 ust. 1 pkt 1 lit. a rozporządzenia, zgodnie z którym zwolnień z obowiązku ewidencjonowania, o których mowa w § 2 i § 3 rozporządzenia (tj. zwolnienia podmiotowego i przedmiotowego) nie stosuje się w przypadku dostawy gazu płynnego.

Zatem, dokonywane przez Wnioskodawcę dostawy podlegają ewidencjonowaniu na kasie rejestrującej.

Ponadto, z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca ma wątpliwości dotyczące kwestii, czy na podstawie poz. 51 rozporządzenia Ministra Rozwoju i Finansów z dnia 16 grudnia 2017 r., podlega on zwolnieniu z obowiązku rejestrowania sprzedaży na kasie fiskalnej jako osoba prawnie niewidoma posiadająca orzeczenie o stopniu umiarkowanym świadcząca osobiście usługi sprzedaży.

Zauważyć w tym miejscu należy, że zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne (art. 5a ustawy).

Przez towary, stosownie do zapisu art. 2 pkt 6 ustawy, rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Jak wynika z zapisu art. 7 ust. 1 powołanej ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Natomiast przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się – w myśl art. 8 ust. 1 ustawy – każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
   
   

W powyższym przepisie przyjęto zatem generalną zasadę, że usługami są wszelkie odpłatne świadczenia, niebędące dostawą towarów. Stąd też stwierdzić należy, że definicja „świadczenia usług” ma charakter dopełniający definicję „dostawy towarów” i jest wyrazem realizacji zasady powszechności opodatkowania podatkiem od towarów i usług, transakcji wykonywanych przez podatników w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Określeniem „usługi” w przepisach ustawy o podatku od towarów i usług objęto obszerny zakres czynności, obejmujący zarówno czynności określone przez stosowne klasyfikacje statystyczne, jak i cały szereg innych świadczeń, które nie są ujęte w tych klasyfikacjach.

Na gruncie podatku od towarów i usług – z uwagi na zdefiniowanie pojęcia „towar” – znaczenie dla uznania danego przedmiotu za towar mogą mieć wyłącznie przepisy ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług. Z uwagi na akcentowanie ekonomicznych aspektów transakcji, należy uznać, że towarem na gruncie tej ustawy jest każdy przedmiot materialny, mogący być przedmiotem obrotu.

W załączniku do rozporządzenia, stanowiącym wykaz czynności zwolnionych z obowiązku ewidencjonowania, wskazano w poz. 51 usługi świadczone osobiście przez osoby niewidome, posiadające orzeczenie o znacznym lub umiarkowanym stopniu niepełnosprawności, które prowadzą samodzielnie działalność gospodarczą lub zatrudniają wyłącznie jednego pracownika niewidomego posiadającego orzeczenie o znacznym lub umiarkowanym stopniu niepełnosprawności.

Aby zatem podatnik miał prawo do skorzystania ze zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania obrotu przy zastosowaniu kasy rejestrującej na podstawie § 2 ust. 1 rozporządzenia w powiązaniu z poz. 51 załącznika do rozporządzenia, muszą łącznie zostać spełnione następujące warunki:

• usługi muszą być świadczone osobiście przez osoby niewidome, które posiadają orzeczenie o znacznym lub umiarkowanym stopniu niepełnosprawności prowadzące samodzielnie działalność gospodarczą lub zatrudniające wyłącznie jednego pracownika niewidomego posiadającego orzeczenie o znacznym lub umiarkowanym stopniu niepełnosprawności,
• przedmiotem transakcji nie mogą być usługi wymienione w § 4 rozporządzenia.
  
  

Mając powyższe na uwadze stwierdzić należy, że Wnioskodawca nie może korzystać – na podstawie § 2 ust. 1 rozporządzenia w powiązaniu z pozycją 51 załącznika do rozporządzenia – ze zwolnienia z ewidencjonowania na kasie rejestrującej. Bowiem z powyższego zwolnienia mogą korzystać osoby niewidome, posiadające orzeczenie o znacznym lub umiarkowanym stopniu niepełnosprawności, prowadzące samodzielnie działalność gospodarczą i świadczące osobiście usługi, Wnioskodawca natomiast w opisie sprawy wskazał, że sprzedaje na straganach i targowiskach towary w postaci gazu do kuchenek turystycznych i zapalniczek oraz kuchenki turystyczne. Wobec powyższego, sprzedaż towarów przez osoby niewidome nie korzysta ze zwolnienia z ewidencjonowania na kasie rejestrującej na podstawie § 2 ust. 1 rozporządzenia w powiązaniu z pozycją 51 załącznika do rozporządzenia.

Reasumując, Wnioskodawca jako osoba niewidoma nie może korzystać ze zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania sprzedaży za pomocą kasy rejestrującej.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.