Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL2-1.4012.162.2017.1.AWA
z 6 lipca 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 12 maja 2017 r. (data wpływu 18 maja 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, wykazanego na fakturach wystawianych przez menedżerów, świadczących usługi zarządzania na podstawie kontraktów menedżerskich – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 maja 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, wykazanego na fakturach wystawianych przez menedżerów, świadczących usługi zarządzania na podstawie kontraktów menedżerskich.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Pomiędzy Wnioskodawcą – Oczyszczalnią ścieków („Wnioskodawca”, „Spółka”) – a osobami pełniącymi funkcje członków zarządu tejże Spółki („menedżerowie”) zostały zawarte umowy o świadczenie usług – kontrakty menedżerskie („kontrakt menedżerski”, „kontrakt” lub „umowa”). Menedżerowie są członkami zarządu Wnioskodawcy. Menedżerowie są zarejestrowanymi, czynnymi podatnikami podatku VAT.

Wnioskodawca jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem VAT.

Zgodnie z postanowieniami zawartymi w treści umowy, w zakres obowiązków menedżerów wchodzi prowadzenie spraw Spółki w stosunkach wewnętrznych i zewnętrznych, co obejmuje w szczególności:

1. racjonalne gospodarowanie majątkiem Spółki i zapewnienie jego ochrony;
2. podejmowanie czynności sądowych i pozasądowych związanych z prowadzeniem spraw Spółki;
3. współdziałanie z pozostałymi organami Spółki i wykonywanie ich uchwał dla zarządu na podstawie obowiązujących przepisów prawa lub statutu;
4. współdziałanie z pozostałymi członkami zarządu, w tym z uwzględnieniem wewnętrznego podziału obowiązków;
5. podejmowanie właściwych działań zarządczych w celu wdrażania strategii oraz proponowanie jej zmiany w każdym uzasadnionym przypadku;
6. prowadzenie racjonalnej i zgodnej z przyjętymi założeniami polityki kadrowej;
7. dbanie o terminowość regulowania przysługujących Spółce wierzytelności oraz regulowanie zobowiązań Spółki.
   
   

Menedżerowie zobowiązani są ponadto do wykonywania obowiązków zgodnie z umową, obowiązującym prawem, statutem oraz uchwałami podjętymi przez organy Spółki, jak również innymi wewnętrznymi regulacjami Spółki i jej organów. Menedżerowie sprawują w zarządzie Wnioskodawcy funkcje członków oraz prezesa zarządu, przy czym funkcje te sprawują ze względu na posiadane kwalifikacje i wiedzę specjalistyczną, która to jest wykorzystywana w obszarze działalności gospodarczej Wnioskodawcy.

Menedżerowie są zobowiązani do współdziałania ze Spółką, jej organami oraz z poszczególnymi członkami tych organów, w szczególności z pozostałymi członkami zarządu na zasadach wynikających z powszechnie obowiązujących przepisów prawa (por. art. 371 § 1 K.S.H.), statutu Spółki oraz zasad reprezentacji obowiązujących w Spółce, zgodnie z którymi do składania oświadczeń i podpisywania w imieniu Spółki wymagane jest współdziałanie dwóch członków zarządu, a w razie ustanowienia prokury również współdziałanie jednego członka zarządu z prokurentem.

Dodatkowo zgodnie z treścią kontraktu menedżerowie są zobowiązani kierować się obowiązkiem realizacji interesu Spółki w sposób zapewniający długoterminową budowę wartości Spółki dla akcjonariuszy. Ponadto zgodnie z umową menedżerowie będą pełnili swoje obowiązki w czasie i miejscu, jakie będą wymagane dla należytego wykonywania umowy. Działalność menedżerów w zakresie samodzielności i niezależności względem rady nadzorczej i walnego zgromadzenia akcjonariuszy odpowiada warunkom przewidzianym dla członków zarządu określonym w art. 375 oraz 375(1) K.S.H.

Co do zasady, to menedżerowie ustalają zatem harmonogram czynności wymaganych do podjęcia w celu prawidłowej realizacji kontraktu. Jednocześnie, przy wykonywaniu kontraktu menedżerowie zobowiązani są przestrzegać oraz brać pod uwagę ograniczenia wynikające z treści umowy, przepisów prawa, uchwał organów, wewnętrznych regulacji Spółki i jej organów, a także konieczności realizacji interesu Spółki zdefiniowanego przez właściciela Spółki.

W umowie zawarte jest postanowienie, zgodnie z którym menedżerowie są zobowiązani do wykonywania umowy osobiście. W przypadku wystąpienia zaś zdarzenia, które uniemożliwia im sprawowanie powierzonej funkcji w zarządzie zagrażając w ten sposób ciągłości prowadzenia spraw Spółki, menedżer bezzwłocznie poinformuje o tym przewodniczącego rady nadzorczej, a w razie niemożności lub trudności w skontaktowaniu się z przewodniczącym rady nadzorczej jego zastępcę. Menedżer ma obowiązek w każdym przypadku zawiadomić pozostałych członków zarządu.

Menedżerowie zobowiązani są również do wykonywania przedmiotu kontraktu menedżerskiego w miejscu wymaganym dla należytego wykonywania umowy. Umowa nie określa szczegółowych zasad dotyczących miejsca wykonywania przez menedżerów ich obowiązków. Z uwagi na specyfikę pełnionej funkcji, menedżerowie w znacznej mierze będą wykonywali czynności związane z wykonywaniem przedmiotu umowy oraz reprezentowaniem Wnioskodawcy przed osobami trzecimi w siedzibie Spółki. Jeżeli natomiast zajdzie taka potrzeba menedżerowie mogą również wykonywać ww. czynności w innym miejscu.

Wypłacane przez Wnioskodawcę menedżerom wynagrodzenie składa się z dwóch elementów, które dzielą się na wynagrodzenie stałe oraz premię roczną jako wynagrodzenie zmienne wynikowe, stanowiące wynagrodzenie uzupełniające. Jedynie premia roczna jest tym elementem wynagrodzenia, na które menedżerowie mogą mieć wpływ albowiem jest ona należna w związku z realizacją zakładanych celów zarządczych.

Wynagrodzenie menedżerów jest uzależnione od osiągnięcia przez nich określonych celów Spółki, jedynie w zakresie premii rocznej. Zgodnie z zasadami przyjętymi w umowie 100% premii rocznej stanowi maksymalnie 50% wynagrodzenia stałego należnego za dany rok obrotowy, którego dotyczy realizacja określonych celów zarządczych. Faktyczna wysokość premii rocznej za dany rok obrotowy uzależniona jest od stopnia realizacji wyznaczonych celów zarządczych.

Wartość wynagrodzeń menedżerów, wskazana w treści kontraktów menedżerskich, na potrzeby podatku od towarów i usług jest wartością netto. Wnioskodawca zobowiązany jest zatem do zapłaty tego wynagrodzenia, powiększonego o wartość wynikającą z zastosowania odpowiedniej stawki podatku od towarów i usług. Faktury za usługi zarządzania w ramach kontraktu menedżerskiego wystawiane są na Wnioskodawcę. Na fakturze wystawianej za ww. usługi znajduje się kwota podatku VAT. Nabyte usługi zarządzania służą Wnioskodawcy do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Menedżerowie osiągają przychody na podstawie kontraktów menedżerskich w rozumieniu art. 13 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Menedżerowie świadcząc usługi w ramach umowy będą wyrażać oświadczenia woli w imieniu i na rzecz Wnioskodawcy, zgodnie z obowiązującymi w Spółce zasadami reprezentacji.

Poniżej zamieszczono wyciąg z treści kontraktu menedżerskiego dotyczący postanowień regulujących odpowiedzialność menedżerów oraz Wnioskodawcy:

„8.1. Menedżer ponosi odpowiedzialność wobec Spółki lub osób trzecich za szkodę wyrządzoną na skutek niedołożenia należytej staranności przy wykonywaniu obowiązków wynikających z umowy (odpowiedzialność na zasadach ogólnych).

Odpowiedzialność, o której mowa w zdaniu poprzedzającym, nie uchybia zasadom odpowiedzialności menedżera wobec Spółki określonych w przepisach kodeksu spółek handlowych i innych właściwych przepisach z tytułu stosunku korporacyjnego Spółki.

8.2. Należyta staranność menedżera, o której mowa w pkt (...) powyżej, podlega ocenie przy uwzględnieniu:

• profesjonalnego charakteru działalności menedżera;
• charakteru i zakresu działalności Spółki;
• obowiązku zachowania lojalności wobec Spółki i jej akcjonariuszy uwzględniającego interes Spółki, w tym zasadę jednakowego traktowania akcjonariuszy, zasadę władzy większości i zasadę ochrony praw mniejszości;
• zasady business judgment rule dopuszczającej podejmowanie ryzyka uzasadnionego gospodarczo według wzorca rozsądnego menedżera, ukierunkowanego na realizację interesu Spółki i strategii;
• związania menedżera, zgodnie z art. 375 K.S.H., przepisami prawa, postanowieniami statutu, uchwałami walnego zgromadzenia, uchwałami rady nadzorczej oraz postanowieniami umowy;
• obowiązku menedżera kierowania się zasadą długoterminowej budowy wartości Spółki dla jej akcjonariuszy”.

Umowa nie określa szczegółowego zakresu odpowiedzialności Wnioskodawcy. Postanowienia umowy w tym zakresie odsyłają jedynie do ogólnych zasad odpowiedzialności wynikających z przepisów kodeksu spółek handlowych oraz innych właściwych przepisów z tytułu stosunku korporacyjnego Spółki.

Kontrakt menedżerski nie zobowiązuje menedżerów do zawarcia umowy ubezpieczenia od odpowiedzialności wobec osób trzecich. Jednakże z uwagi na praktykę Wnioskodawcy, menedżerowie na podstawie uchwały rady nadzorczej Spółki są objęci ochroną ubezpieczeniową od odpowiedzialności z tytułu pełnionej funkcji (w szczególności odpowiedzialności cywilnej, karnej, administracyjnej). Należy przy tym zaznaczyć, że polisa ta nie została zawarta specyficznie dla członków zarządu. Na mocy polisy ochroną ubezpieczeniową objęci są także członkowie rady nadzorczej, prokurenci, a także wybrani pracownicy Wnioskodawcy (główna księgowa, czy też pracownik odpowiedzialny za księgi).

Zgodnie z kontraktem menedżerskim Wnioskodawca zobowiązał się do zapewnienia menedżerom środków i infrastruktury biurowej, sprzętowej i organizacyjnej wraz z obsługą według standardów i regulacji obowiązujących w Spółce, umożliwiającej menedżerom należyte wykonywanie zobowiązań wynikających z umowy. Koszty powyższego pokrywa Spółka. Koszty te nie stanowią wynagrodzenia menedżera. Niezależnie od powyższego Wnioskodawca zobowiązany jest pokryć udokumentowane i uzasadnione koszty w związku z wykonywaniem przez menedżerów obowiązków wynikających z umowy, takie jak koszty podróży, wyżywienia, noclegów, reprezentacji, udziału w konferencjach w granicach i na zasadach obowiązujących w Spółce.

Zgodnie z kontraktem menedżerskim menedżer ma prawo do przerw (urlopu) w wykonywaniu umowy w łącznym wymiarze 26 dni roboczych w każdym roku obrotowym. Kontrakt przewiduje również uprawnienie do przerwy w wykonywaniu umowy spowodowanej chorobą lub niezbędnymi badaniami lekarskimi (w wymiarze do 33 dni w ciągu roku kalendarzowego).

Kontrakt przewiduje dodatkowo, że jeżeli w wyniku wykonywania umowy menedżer stworzy utwór, menedżer przenosi na Wnioskodawcę, w całości autorskie prawa majątkowe do danego utworu, na polach eksploatacji wskazanych w kontrakcie menedżerskim.

Na mocy kontraktu menedżerskiego, w przypadku rozwiązania tego kontraktu, menedżer uprawniony jest także do otrzymania odprawy.

Treść łączącego Wnioskodawcę z menedżerami kontraktu nie przewiduje obowiązku uczestniczenia w konferencjach, seminariach, szkoleniach, itp. które związane są ze świadczeniem przez menedżerów usług w ramach świadczenia umowy. Niemniej jednak, z uwagi na charakter stanowiska jakie zajmują w Spółce menedżerowie nie jest wykluczonym, iż podczas wykonywania jego obowiązków może zajść konieczność uczestnictwa w konferencjach, szkoleniach czy seminariach, związana z obowiązkiem należytego prowadzenia spraw Wnioskodawcy.

Zgodnie z treścią umowy Spółka pokryje udokumentowane i uzasadnione koszty w związku z wykonywaniem przez menedżera obowiązków wynikających z umowy, takich jak m.in. koszty udziału w konferencjach w granicach i na zasadach obowiązujących w Spółce.

Przed wejściem w życie przepisów ustawy z dnia 9 czerwca 2016 r. o zasadach kształtowania wynagrodzeń osób kierujących niektórymi spółkami, menedżerowie pozostawali zatrudnieni przez Wnioskodawcę na podstawie umów o pracę.

Dwóch z trzech członków zarządu Wnioskodawcy, z którymi Wnioskodawca związany jest kontraktem menedżerskim, uzyskało interpretacje podatkowe, w ramach których Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach stwierdził, że członkowie zarządu Wnioskodawcy są podatnikami podatku od towarów i usług – zob. interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 28 lutego 2017 r., 2461-IBPP2.4512.1014.2016.2.AZE oraz interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 27 lutego 2017 r., 2461-IBPP2.4512.1016.2016.2.MG.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w stanie faktycznym niniejszego wniosku Wnioskodawcy będzie przysługiwało uprawnienie do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, wykazanego na fakturach wystawianych przez menedżerów, świadczących usługi zarządzania na podstawie kontraktów menedżerskich?

Zdaniem Wnioskodawcy, Spółka jest uprawniona do odliczenia naliczonego podatku VAT, wykazanego na fakturach wystawianych przez menedżerów świadczących usługi zarządzania na podstawie kontraktu menedżerskiego.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług („ustawa o VAT”) „w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124”.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy o VAT, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikająca z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług. Wyjątki od tej zasady określa, w sposób enumeratywny art. 88 ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy o VAT, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku, gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Ze wskazanych przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty VAT należnego o kwotę VAT naliczonego przysługuje, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia dokonuje podatnik, gdy towary i usługi, w związku z nabyciem których podatek został naliczony, są wykorzystywane do realizacji czynności opodatkowanych.

Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia VAT naliczonego jest bezpośredni i bezsporny związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Odliczyć zatem można VAT naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika. Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość odliczenia podatku naliczonego związanego z nabyciem towarów i usług, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku lub niepodlegających temu podatkowi.

Podatnik uprawniony jest zatem do pomniejszenia podatku należnego o podatek naliczony, jeżeli wykonana na jego rzecz czynność podlega opodatkowaniu VAT, tj. wpisuje się w katalog określony w art. 5 ustawy o VAT, nie podlega zwolnieniu ani wyłączeniu z podatku VAT oraz została wykonana przez podatnika w rozumieniu art. 15 ustawy o VAT.

W ocenie Wnioskodawcy, bezspornym jest to, że usługi świadczone przez menedżerów są związane z czynnościami opodatkowanymi wykonywanymi przez Spółkę. Wnioskodawca jako osoba prawna może działać tylko za pośrednictwem swoich organów (w szczególności zarządu). Działanie członków zarządu Spółki kapitałowej jest zatem warunkiem koniecznym do wykonywania jakichkolwiek czynności przez Spółkę (tu: Wnioskodawca), a zatem również czynności opodatkowanych.

W ocenie Wnioskodawcy, czynności w zakresie zarządzania wykonywane przez członków zarządu na rzecz Spółki, odpowiadają definicji odpłatnego świadczenia usług, w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy o VAT.

Brak jest również podstaw do zwolnienia lub wyłączenia tego typu usług spod podatku VAT. Dodatkowo, w ocenie Wnioskodawcy, członkowie zarządu są podatnikami w rozumieniu art. 15 ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W myśl ust. 2 przytoczonego przepisu, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody.

Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Na mocy art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy o VAT, w definicję „samodzielnie wykonywanej działalności gospodarczej” nie wpisują się m.in. czynności, z tytułu których przychody zostały wymienione w art. 13 pkt 2-9 ustawy P.D.O.F., jeżeli z tytułu wykonania tych czynności osoby te są związane ze zlecającym wykonanie tych czynności prawnymi więzami tworzącymi stosunek prawny pomiędzy zlecającym wykonanie czynności i wykonującym zlecane czynności, co do warunków wykonywania tych czynności, wynagrodzenia i odpowiedzialności zlecającego wykonanie tych czynności wobec osób trzecich.

Z wykładni ww. unormowań wynika, że intencją ustawodawcy było wyłączenie z zakresu przedmiotowego VAT czynności wykonywanych przez podmiot związany ze zlecającym stosunkiem prawnym co do:

• warunków wykonywania czynności;wynagrodzenia należnego wykonującemu czynności;
• odpowiedzialności zlecającego za wykonanie tych czynności wobec osób trzecich.

Dokonując wykładni analizowanego art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy o VAT należy wskazać, że za niespełniające warunku samodzielności należy uznać czynności wykonywane na podstawie stosunków prawnych, które w swej istocie zbliżone są do umowy o pracę, tj. takich stosunków prawnych, które kreują stosunek podporządkowania oraz zbliżone są do istoty umowy o pracę w zakresie warunków pracy, wynagrodzenia i odpowiedzialności wobec osób trzecich.

W ocenie Wnioskodawcy, stosunek prawny łączący członków zarządu z Wnioskodawcą nie spełnia przesłanek, o których mowa w art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy o VAT. Spełniona została co prawda pierwsza przesłanka wynikająca z tego przepisu, bowiem przychody członków zarządu osiągane z tytułu wykonywania kontraktu menedżerskiego mieszczą się w art. 13 pkt 2-9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Charakter relacji łączącej członków zarządu z Wnioskodawcą nie tworzy jednak stosunku prawnego takiego jak miedzy pracodawcą a pracownikiem.

Przemawia za tym w szczególności to, że działalność członków zarządu w zakresie samodzielności i niezależności względem rady nadzorczej i walnego zgromadzenia akcjonariuszy odpowiada warunkom przewidzianym w art. 375 i 375(1) K.S.H.

Dodatkowo to członkowie zarządu ustalają harmonogram czynności wymaganych do podjęcia prawidłowej realizacji kontraktu, a zatem mogą swobodnie ustalać plan realizacji czynności. Również miejsce i czas wykonywania czynności nie są narzucone przez Wnioskodawcę.

Członkowie zarządu dysponują zatem niezależnością i samodzielnością w działaniu pozwalającą na uznanie, że działają jako profesjonalny podmiot prowadzący działalność gospodarczą.

Dodatkowo należy mieć na uwadze, że zgodnie z kontraktem menedżerskim członkowie zarządu ponoszą odpowiedzialność wobec Spółki lub osób trzecich za szkodę wyrządzoną na skutek niedołożenia należytej staranności przy wykonywaniu obowiązków wynikających z umowy (na zasadach ogólnych).

W świetle art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy o VAT, należy zatem uznać, że kontrakt menedżerski nie zawiera postanowień regulujących zasady odpowiedzialności w sposób analogiczny do zasad odpowiedzialności właściwych dla umowy o pracę.

Odpowiedzialność członków zarządu została zatem ukształtowana w sposób odmienny od odpowiedzialność pracowników za szkody wyrządzone w ramach wykonywania obowiązków.

Dodatkowo należy mieć na uwadze, że wynagrodzenie członków zarządu składa się z części stałej oraz premii rocznej. Faktyczna wysokość premii rocznej uzależniona jest od stopnia realizacji celów zarządczych.

W związku z tym należy uznać, że członkowie zarządu mają znaczący wpływ na wysokość przysługującego im wynagrodzenia, co również stanowi argument za tym, że działają oni jako profesjonalny podmiot prowadzący działalność gospodarczą.

Wobec powyższego, w ocenie Wnioskodawcy, w odniesieniu do członków zarządu nie występują wszystkie przesłanki wynikające z art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy o VAT, co oznacza, że nie zostały spełnione kryteria wyłączające świadczenie usług przez członków zarządu na rzecz Wnioskodawcy, w ramach kontraktu menedżerskiego, z czynności podlegających ustawie o VAT.

Konsekwentnie, członkowie zarządu z tytułu zawartej umowy są podatnikami VAT. Wniosek ten w odniesieniu do dwóch menedżerów sprawujących funkcję członka zarządu Wnioskodawcy potwierdza również Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacjach indywidualnych w wydanych w konkretnych sprawach tych menedżerów – zob. interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 28 lutego 2017 r., 2461-IBPP2.4512.1014.2016.2.AZE oraz interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 27 lutego 2017 r., 2461-IBPP2.4512.1016.2016.2.MG.

W świetle powyższego, w ocenie Wnioskodawcy, podatek VAT wykazany na fakturach wystawianych przez menedżerów z tytułu świadczenia usług zarządzania w ramach kontraktu menedżerskiego, jest podatkiem naliczonym, a Spółka ma prawo do jego odliczenia.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, który stanowi, że w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z treści cytowanych wyżej przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

W myśl art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy, podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

Faktura stanowi podstawę dla nabywcy towaru lub usługi do odliczenia podatku naliczonego, bowiem z art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy wynika, że podatkiem naliczonym jest kwota podatku wynikająca z faktury.

Należy zauważyć, że ustawodawca przewidział sytuacje, których wystąpienie wyłącza możliwość obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego albo zwrotu podatku naliczonego. Sytuacje takie zostały wskazane w art. 88 ustawy.

Jednym z ograniczeń do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego jest ograniczenie wynikające z art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy.

W myśl ww. przepisu, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku, gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Według art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Przepis art. 15 ust. 2 ustawy stanowi, że działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W oparciu o art. 15 ust. 3 ustawy, za wykonywaną samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 1, nie uznaje się czynności:

1. z tytułu których przychody zostały wymienione w art. 12 ust. 1-6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016 r. poz. 2032 i 2048 oraz z 2017 r. poz. 60, 528, 648 i 859);
2. (uchylony);
3. z tytułu których przychody zostały wymienione w art. 13 pkt 2-9 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli z tytułu wykonania tych czynności osoby te są związane ze zlecającym wykonanie tych czynności prawnymi więzami tworzącymi stosunek prawny pomiędzy zlecającym wykonanie czynności i wykonującym zlecane czynności co do warunków wykonywania tych czynności, wynagrodzenia i odpowiedzialności zlecającego wykonanie tych czynności wobec osób trzecich.
   
   

Zgodnie z art. 13 pkt 9 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016 r., poz. 2032, z późn. zm.), za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się przychody uzyskane na podstawie umów o zarządzanie przedsiębiorstwem, kontraktów menedżerskich lub umów o podobnym charakterze, w tym przychody z tego rodzaju umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej – z wyjątkiem przychodów, o których mowa w pkt 7.

Istotne zatem znaczenie ma treść zawartej umowy między zlecającym a menedżerem, gdyż w świetle powyższych przepisów podatnik wykonujący czynności w ramach kontraktu menedżerskiego przy spełnieniu wyżej wymienionych warunków z art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy nie jest uznawany za podatnika podatku od towarów i usług.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca, będący zarejestrowanym, czynnym podatnikiem VAT, zawarł z osobami pełniącymi funkcje członków zarządu Spółki umowy o świadczenie usług – kontrakty menedżerskie. Menedżerowie również są zarejestrowanymi, czynnymi podatnikami podatku VAT. Menedżerowie zobowiązani są do wykonywania obowiązków zgodnie z umową, obowiązującym prawem, statutem oraz uchwałami podjętymi przez organy Spółki, jak również innymi wewnętrznymi regulacjami Spółki i jej organów. Co do zasady, to menedżerowie ustalają harmonogram czynności wymaganych do podjęcia w celu prawidłowej realizacji kontraktu. Zgodnie z umową menedżerowie będą pełnili swoje obowiązki w czasie i miejscu, jakie będą wymagane dla należytego wykonywania umowy. Umowa nie określa szczegółowych zasad dotyczących miejsca wykonywania przez menedżerów ich obowiązków. Z uwagi na specyfikę pełnionej funkcji, menedżerowie w znacznej mierze będą wykonywali czynności związane z wykonywaniem przedmiotu umowy oraz reprezentowaniem Wnioskodawcy przed osobami trzecimi w siedzibie Spółki. Jeżeli natomiast zajdzie taka potrzeba menedżerowie mogą również wykonywać ww. czynności w innym miejscu. Wypłacane przez Wnioskodawcę menedżerom wynagrodzenie składa się z dwóch elementów, które dzielą się na wynagrodzenie stałe oraz premię roczną jako wynagrodzenie zmienne wynikowe, stanowiące wynagrodzenie uzupełniające. Jedynie premia roczna jest tym elementem wynagrodzenia, na które menedżerowie mogą mieć wpływ albowiem jest ona należna w związku z realizacją zakładanych celów zarządczych. Wynagrodzenie menedżerów jest uzależnione od osiągnięcia przez nich określonych celów Spółki, jedynie w zakresie premii rocznej. Zgodnie z zasadami przyjętymi w umowie 100% premii rocznej stanowi maksymalnie 50% wynagrodzenia stałego należnego za dany rok obrotowy, którego dotyczy realizacja określonych celów zarządczych. Faktyczna wysokość premii rocznej za dany rok obrotowy uzależniona jest od stopnia realizacji wyznaczonych celów zarządczych. Wartość wynagrodzeń menedżerów, wskazana w treści kontraktów menedżerskich, na potrzeby podatku od towarów i usług jest wartością netto. Wnioskodawca zobowiązany jest zatem do zapłaty tego wynagrodzenia, powiększonego o wartość wynikającą z zastosowania odpowiedniej stawki podatku od towarów i usług. Faktury za usługi zarządzania w ramach kontraktu menedżerskiego wystawiane są na Wnioskodawcę. Na fakturze wystawianej za ww. usługi znajduje się kwota podatku VAT. Nabyte usługi zarządzania służą Wnioskodawcy do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Menedżerowie osiągają przychody na podstawie kontraktów menedżerskich w rozumieniu art. 13 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Menedżerowie świadcząc usługi w ramach umowy będą wyrażać oświadczenia woli w imieniu i na rzecz Wnioskodawcy, zgodnie z obowiązującymi w Spółce zasadami reprezentacji. Kontrakt menedżerski nie zobowiązuje menedżerów do zawarcia umowy ubezpieczenia od odpowiedzialności wobec osób trzecich. Jednakże z uwagi na praktykę Wnioskodawcy, menedżerowie na podstawie uchwały rady nadzorczej Spółki są objęci ochroną ubezpieczeniową od odpowiedzialności z tytułu pełnionej funkcji (w szczególności odpowiedzialności cywilnej, karnej, administracyjnej). Zgodnie z kontraktem menedżerskim Wnioskodawca zobowiązał się do zapewnienia menedżerom środków i infrastruktury biurowej, sprzętowej i organizacyjnej wraz z obsługą według standardów i regulacji obowiązujących w Spółce, umożliwiającej menedżerom należyte wykonywanie zobowiązań wynikających z umowy. Koszty powyższego pokrywa Spółka. Koszty te nie stanowią wynagrodzenia menedżera. Niezależnie od powyższego Wnioskodawca zobowiązany jest pokryć udokumentowane i uzasadnione koszty w związku z wykonywaniem przez menedżerów obowiązków wynikających z umowy, takie jak koszty podróży, wyżywienia, noclegów, reprezentacji, udziału w konferencjach w granicach i na zasadach obowiązujących w Spółce. Zgodnie z kontraktem menedżerskim menedżer ma prawo do przerw (urlopu) w wykonywaniu umowy w łącznym wymiarze 26 dni roboczych w każdym roku obrotowym. Kontrakt przewiduje również uprawnienie do przerwy w wykonywaniu umowy spowodowanej chorobą lub niezbędnymi badaniami lekarskimi (w wymiarze do 33 dni w ciągu roku kalendarzowego). Kontrakt przewiduje dodatkowo, że jeżeli w wyniku wykonywania umowy menedżer stworzy utwór, menedżer przenosi na Wnioskodawcę, w całości autorskie prawa majątkowe do danego utworu, na polach eksploatacji wskazanych w kontrakcie menedżerskim. Na mocy kontraktu menedżerskiego, w przypadku rozwiązania tego kontraktu, menedżer uprawniony jest także do otrzymania odprawy. Treść łączącego Wnioskodawcę z menedżerami kontraktu nie przewiduje obowiązku uczestniczenia w konferencjach, seminariach, szkoleniach itp., które związane są ze świadczeniem przez menedżerów usług w ramach świadczenia umowy. Niemniej jednak, z uwagi na charakter stanowiska jakie zajmują w Spółce menedżerowie nie jest wykluczonym, iż podczas wykonywania jego obowiązków może zajść konieczność uczestnictwa w konferencjach, szkoleniach czy seminariach, związana z obowiązkiem należytego prowadzenia spraw Wnioskodawcy. Zgodnie z treścią umowy Spółka pokryje udokumentowane i uzasadnione koszty w związku z wykonywaniem przez menedżera obowiązków wynikających z umowy, takich jak m.in. koszty udziału w konferencjach w granicach i na zasadach obowiązujących w Spółce.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, wykazanego na fakturach wystawianych przez menedżerów, świadczących usługi zarządzania na podstawie kontraktów menedżerskich.

Z treści cytowanych wyżej przepisów ustawy o podatku od towarów i usług wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Podstawę dokonania odliczenia stanowi faktura wystawiona przez uprawniony podmiot i dokumentująca czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT.

Wnioskodawca w opisie sprawy wskazał, że menedżerowie, będący zarejestrowanymi, czynnymi podatnikami podatku VAT, wystawiają na Spółkę faktury z tytułu świadczonych na jej rzecz usług zarządzania w ramach kontraktu menedżerskiego. Na fakturach wystawianych za ww. usługi znajduje się kwota podatku VAT. Nabyte usługi zarządzania służą Wnioskodawcy do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Mając na uwadze powołane przepisy prawa w kontekście wskazanego opisu sprawy stwierdza się, że w przypadku, gdy menedżerowie wystawią Spółce faktury, w których wykażą świadczenie usług opodatkowanych podatkiem VAT, Wnioskodawca – jako czynny, zarejestrowany podatnik podatku VAT – ma prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wykazanego na wystawianych przez menedżerów fakturach. Przy czym należy podkreślić, iż powyższe uprawnienie przysługuje w sytuacji, gdy faktury wystawione są przez podmioty uprawnione do ich wystawienia, tj. podmioty, które w związku z wykonywanymi czynnościami na podstawie kontraktów menedżerskich, nie podlegają wyłączeniu z opodatkowania podatkiem od towarów i usług, na podstawie art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy.

W związku z powyższym, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, wykazanego na fakturach wystawianych przez menedżerów, świadczących usługi zarządzania na podstawie kontraktów menedżerskich należało uznać za prawidłowe.

Tut. Organ zauważa, że granice szczególnego postępowania podatkowego, którego celem jest uzyskanie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, określa Wnioskodawca występując z konkretnym pytaniem prawnym, wyłącznie w odniesieniu do stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę, co wynika wprost z przepisu art. 14b § 1, § 2 i § 3 ustawy Ordynacja podatkowa. Natomiast na podstawie art. 14c § 1 i § 2 tut. Organ dokonuje oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Z powyższych przepisów wynika, że organ rozpatrując wniosek o wydanie interpretacji nie podejmuje wyjaśnienia stanu sprawy, tj. nie przeprowadza dowodów oraz nie analizuje załączonych do wniosku dokumentów, lecz dokonuje oceny prawnej przedstawionych we wniosku okoliczności w kontekście zadanego pytania przyporządkowanego do danego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego.

Z uwagi na powyższe, tut. Organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie wynikające z opisu sprawy, które nie zostały objęte pytaniem – nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

W konsekwencji, niniejsza interpretacja dotyczy wyłącznie prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, wykazanego na fakturach wystawianych przez menedżerów, świadczących usługi zarządzania na podstawie kontraktów menedżerskich. Natomiast zagadnienia dotyczące wskazania, czy usługi świadczone przez menedżerów na podstawie umowy o świadczenie usług zarządzania podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług oraz czy menedżerowie zostaną uznani za podatników podatku od towarów i usług z tytułu świadczenia tych usług – nie były przedmiotem zapytania i wniosku o wydanie interpretacji. Zatem, w wydanej interpretacji nie tut. Organ nie rozstrzygał tej kwestii.

Zgodnie z przepisem art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego.

Należy zatem zaznaczyć, że wydając przedmiotową interpretację tutejszy organ oparł się na wynikającym z treści wniosku opisie sprawy, w szczególności na informacji, że „Faktury za usługi zarządzania w ramach kontraktu menedżerskiego wystawiane są na Wnioskodawcę. Na fakturze wystawianej za ww. usługi znajduje się kwota podatku VAT. Nabyte usługi zarządzania służą Wnioskodawcy do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług”. W świetle powyższego, tutejszy organ zaznacza, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile zaistniały stan faktyczny/zdarzenie przyszłe pokrywać się będzie z opisem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W przypadku zmiany któregokolwiek elementu opisanego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, wydana interpretacja straci zatem swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.