Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT2-3.4010.62.2017.1.KP
z 27 czerwca 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 5 maja 2017 r. (data wpływu 10 maja 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie powstania po stronie Wnioskodawcy obowiązku podatkowego z tytułu przekazania przez Spółdzielnię Mieszkaniową na rzecz wspólnoty mieszkaniowej niewykorzystanych środków pochodzących z funduszu remontowego – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 maja 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie powstania po stronie Wnioskodawcy obowiązku podatkowego z tytułu przekazania przez Spółdzielnię Mieszkaniową na rzecz wspólnoty mieszkaniowej niewykorzystanych środków pochodzących z funduszu remontowego.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Spółdzielnia Mieszkaniowa prowadzi działalność w oparciu o ustawę z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych (Dz.U. z 2013 r. poz. 1222 z późn.zm.).

Zgodnie z art. 6 ust. 3 w/w ustawy Spółdzielnia tworzy fundusz na remonty zasobów mieszkaniowych, tj. użytkownicy lokali gromadzą środki, z których wykonywane są remonty na danej nieruchomości. Odpisy na fundusz remontowy obciążają koszty gospodarki zasobami mieszkaniowymi i stanowią koszt uzyskania przychodu zgodnie z art. 16 ust.1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2016 r. poz. 1888 z poźn. zm.).

Dochody spółdzielni mieszkaniowych, wspólnot mieszkaniowych uzyskane z gospodarki zasobami mieszkaniowymi i przeznaczone na cele związane z utrzymaniem tych zasobów są zwolnione z podatku dochodowego od osób prawnych (art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o pdop).

W październiku 2016 r. z mocy art. 26 ust. 1 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych została wyodrębniona ze Spółdzielni nieruchomość tworząc Wspólnotę Mieszkaniową. Wspólnota Mieszkaniowa powierzyła administrowanie swoją nieruchomością innej firmie. Zarząd Wspólnoty Mieszkaniowej zwrócił się do Spółdzielni z prośbą o zwrot wpłaconych przez właścicieli lokali niewykorzystanych środków pochodzących z funduszu remontowego. Decyzją Zarządu Spółdzielnia Mieszkaniowa przekazała niewykorzystane, zgromadzone przez właścicieli lokali, środki funduszu remontowego na wyodrębniony rachunek bankowy wspólnoty mieszkaniowej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy przekazanie niewykorzystanych środków z funduszu remontowego na rzecz Wspólnoty Mieszkaniowej powoduje po stronie Spółdzielni Mieszkaniowej obowiązek zapłaty podatku dochodowego od osób prawnych i ujęcia go w zeznaniu CIT-8 (zeznanie o wysokości osiągniętego dochodu /straty/ przez podatnika podatku dochodowego od osób prawnych)?

Zdaniem Wnioskodawcy, przekazanie przez Spółdzielnię Mieszkaniową niewykorzystanych środków pochodzących z funduszu remontowego na rzecz Wspólnoty Mieszkaniowej nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych. Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wolne od podatku są dochody spółdzielni mieszkaniowych jak i wspólnot mieszkaniowych w części przeznaczonej na cele związane z utrzymaniem tych zasobów. W związku z wyodrębnieniem wspólnoty mieszkaniowej przeznaczenie środków funduszu remontowego nie ulegnie zmianie, a jedynie zmieni się podmiot administrujący tymi środkami.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U z 2016 r., poz. 1888, z późn. zm.), przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód bez względu na rodzaj źródeł przychodów, z jakich dochód ten został osiągnięty; w wypadkach, o których mowa w art. 21 i 22, przedmiotem opodatkowania jest przychód.

Dochodem, z zastrzeżeniem art. 10, art. 11 i art. 24a, jest nadwyżka sumy przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym; jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą (art. 7 ust. 2 ww. ustawy).

Taka a nie inna konstrukcja przepisu art. 7 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych powoduje, że kluczowe znaczenie dla ustalenia zasad opodatkowania podatkiem dochodowym mają: po pierwsze -przychód, a po drugie - koszty jego uzyskania.

W art. 12 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawodawca zamieścił otwarty katalog zdarzeń stanowiących przychód podatkowy, wskazując, że przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności:

otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe (art. 12 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy), wartość otrzymanych rzeczy lub praw, a także wartość innych świadczeń w naturze, w tym wartość rzeczy i praw otrzymanych nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie, a także wartość innych nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń, z wyjątkiem świadczeń związanych z używaniem środków trwałych otrzymanych przez samorządowe zakłady budżetowe w rozumieniu ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych oraz spółki użyteczności publicznej z wyłącznym udziałem jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków od Skarbu Państwa, jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków w nieodpłatny zarząd lub używanie (art. 12 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy).

Natomiast w art. 12 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, określono rodzaje przysporzeń, których nie zalicza się do przychodów podatkowych.

O zaliczeniu danego przysporzenia majątkowego do przychodów decyduje definitywny charakter tego przysporzenia w tym sensie, że w sposób ostateczny faktycznie powiększa ono aktywa osoby prawnej. Otrzymane świadczenie może być uznane za przychód, jeżeli ma ono charakter definitywny, ostateczny oraz pewny w tym znaczeniu, że podatnik uzyskuje swobodę dysponowania określonym świadczeniem lub środkami pieniężnymi.

Na podstawie zaś art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1, przy czym koszty poniesione w walutach obcych przelicza się na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień poniesienia kosztu.

Jednakże w art. 16 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy określono, że do kosztów uzyskania przychodów nie zalicza się odpisów i wpłat na różnego rodzaju fundusze tworzone przez podatnika. Jednocześnie w lit. a) tego przepisu wprowadzono wyjątek od tej zasady. Dotyczy on podstawowych odpisów i wpłat na te fundusze, jeżeli obowiązek lub możliwość ich tworzenia w ciężar kosztów określają odrębne ustawy - w takim przypadku podstawowe odpisy i wpłaty mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów.

Na podstawie zaś art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wolne od podatku są dochody spółdzielni mieszkaniowych, wspólnot mieszkaniowych, towarzystw budownictwa społecznego oraz samorządowych jednostek organizacyjnych prowadzących działalność w zakresie gospodarki mieszkaniowej uzyskane z gospodarki zasobami mieszkaniowymi - w części przeznaczonej na cele związane z utrzymaniem tych zasobów, z wyłączeniem dochodów uzyskanych z innej działalności gospodarczej niż gospodarka zasobami mieszkaniowymi.

Ustawą, do której odsyła cytowany art. 16 ust. 1 pkt 9 jest ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych (Dz. U. z 2013 r., poz. 1222 z późn. zm.). Z art. 1 ust. 1 ww. ustawy wynika, że celem spółdzielni mieszkaniowej jest zaspokajanie potrzeb mieszkaniowych i innych potrzeb członków oraz ich rodzin, przez dostarczanie członkom samodzielnych lokali mieszkalnych lub domów jednorodzinnych, a także lokali o innym przeznaczeniu. Z kolei w myśl art. 5 ust. 2 ww. ustawy pożytki i inne przychody z własnej działalności gospodarczej spółdzielnia może przeznaczyć w szczególności na pokrycie wydatków związanych z eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości w zakresie obciążającym członków oraz na prowadzenie działalności społecznej, oświatowej i kulturalnej.

Natomiast na podstawie art. 6 ust. 3 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych, spółdzielnia tworzy fundusz na remonty zasobów mieszkaniowych. Odpisy na ten fundusz obciążają koszty gospodarki zasobami mieszkaniowymi.

Obowiązek świadczenia na fundusz dotyczy członków spółdzielni, właścicieli lokali niebędących członkami spółdzielni oraz osób niebędących członkami spółdzielni, którym przysługują spółdzielcze własnościowe prawa do lokali.

Jednocześnie określenie „lokal”, w myśl art. 2 ust. 1 tej ustawy, oznacza zarówno lokal mieszkalny, jak też lokal o innym przeznaczeniu, o których mowa w przepisach ustawy o własności lokali. Warto zaznaczyć, że także na gruncie art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (Dz. U. z 2000 r. Nr 80, poz. 903 z późn. zm.) zarówno samodzielny lokal mieszkalny, a także lokal o innym przeznaczeniu, są określane jednolitym mianem lokalu, a więc ich regulacja prawna jest jednakowa.

Na tle powyższego wskazać należy, że dochód powstały z tego tytułu, w myśl art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, wolny będzie od podatku dochodowego, o ile przeznaczony zostanie na cele związane z utrzymaniem zasobów mieszkaniowych. Ze zwolnienia nie będą natomiast korzystały dochody podmiotów, o których mowa w tym przepisie, otrzymane z innych źródeł niż gospodarka zasobami mieszkaniowymi, nawet jeśli zostaną przeznaczone na utrzymanie tych zasobów.

W niniejszej sprawie należy mieć również na uwadze regulację art. 25 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Z jej treści wynika, że jeżeli podatnicy, o których mowa w art. 17 ust. 1, uprzednio zadeklarowali, że przeznaczą dochód na cele określone w tych przepisach i dochód ten wydatkowali na inne cele albo na cele określone w tych przepisach, ale po terminie w nich określonym - podatek od tego dochodu, bez wezwania, wpłaca się do 20. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano wydatku lub w którym upłynął termin do dokonania wydatku; przepis ten stosuje się również do dochodów za lata poprzedzające rok podatkowy, zadeklarowanych i niewydatkowanych w tych latach na cele określone w art. 17 ust. 1b, z zastrzeżeniem art. 17 ust. 1 pkt 5a.

Biorąc pod uwagę przedstawione zdarzenie oraz powyższe unormowania prawne należy stwierdzić, że przekazanie wspólnocie mieszkaniowej środków niewykorzystanego funduszu remontowego, z którymi związane były odpisy na fundusz remontowy obciążające koszty gospodarki zasobami mieszkaniowymi, skutkuje wyłączeniem z tychże kosztów wartości przekazanych środków z uwagi na ich wykorzystanie niezgodnie z przeznaczeniem funduszu remontowego. Środki funduszu remontowego są bowiem przeznaczone na sfinansowanie kosztów remontów budynków i innych obiektów zaliczanych do zasobów mieszkaniowych Spółdzielni. Przedmiotowa sytuacja nie spowoduje jednak w konsekwencji powstania przychodu do opodatkowania, lecz zmniejszenie kosztów gospodarki zasobami mieszkaniowymi rzutującymi na wielkość dochodu osiągniętego z tej gospodarki, co zgodnie z art. 81 ustawy Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017, poz. 201 z późn. zm.) spowoduje konieczność skorygowania uprzednio złożonej deklaracji CIT-8.

W tym stanie rzeczy, stanowisko Wnioskodawcy w powyższym zakresie należało uznać za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.