Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB1-1.4011.21.2017.2.NL
z 13 lipca 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 201 ze zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 29 marca 2017 r. (data wpływu 4 kwietnia 2017 r.), uzupełnionym 27 czerwca 2017 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie:

• możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej odpisów amortyzacyjnych dokonywanych od wartości początkowej samochodu, o którym mowa we wniosku oraz wydatków eksploatacyjnych związanych z użytkowaniem tego samochodu - jest prawidłowe,
• sposobu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej samochodu w okresie kiedy Wnioskodawca będzie:
• wyłącznym właścicielem – jest prawidłowe,
• współwłaścicielem ww. samochodu – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 kwietnia 2017 r. do Organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie możliwości i sposobu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej odpisów amortyzacyjnych dokonywanych od wartości początkowej samochodu, o którym mowa we wniosku oraz wydatków eksploatacyjnych związanych z użytkowaniem tego samochodu. Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z 12 czerwca 2017 r., Znak: 0111-KDIB1-1.4011.21.2017.1.NL, 0111-KDIB3-1.4012.68.2017.2.JP, 0111-KDIB4.4015.29.2017.2.MD, wezwano do ich uzupełnienia, co też nastąpiło 27 czerwca 2017 r.

We wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

W październiku 2016 roku Wnioskodawca zarejestrował jednoosobową działalność gospodarczą, księgowość prowadzona jest w formie podatkowej księgi przychodów i rozchodów, w związku z tym co miesiąc Wnioskodawca odprowadza do urzędu skarbowego podatek VAT. Do świadczenia usług wynikających z prowadzonej działalności Wnioskodawca zakupił samochód ciężarowy o wartości netto 43.000 zł, przy zakupie samochodu ciężarowego przysługiwało mu w całości prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego więc z niego skorzystał.

Samochód został zakupiony na Wnioskodawcę jako osobę fizyczną, a nie na firmę ze względu na jednoosobową działalność, w październiku 2016 roku Wnioskodawca wprowadził go na stan środków trwałych. Samochód jest i będzie wykorzystywany tylko i wyłącznie do celów prowadzenia działalności gospodarczej w związku z tym odpisy amortyzacyjne będą liczone od całkowitej wartości samochodu, podobnie jak koszty jego eksploatacji.

Okazało się, że jako młody kierowca Wnioskodawca nie może liczyć na zniżki od ubezpieczyciela w związku z tym postanowił przekazać udział 1% wartości samochodu swojej mamie, wartość przekazanego udziału będzie wynosić 430 zł, przekazanie tego udziału jest dla Wnioskodawcy bardzo istotne ze względu na koszty ubezpieczenia samochodu. Wnioskodawca zamierza dokonać darowizny udziału po otrzymaniu interpretacji indywidualnej.

Do celów podatkowych odpisy amortyzacyjne byłyby pomniejszone o wartość podarowaną. Ponadto przy zakupie samochodu VAT zostanie odliczone od całości. Umowa darowizny zostanie sporządzona w osobnym dokumencie. W osobnym dokumencie matka Wnioskodawcy wyrazi zgodę na wykorzystywanie samochodu w 100% na potrzeby działalności gospodarczej Wnioskodawcy, jak również zrzeknie się ona wszelkich korzyści i roszczeń wynikających z tytułu posiadania udziału w przedmiotowej sprawie.

W związku z powyższym opisem zadano m.in. następujące pytanie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku z 19 czerwca 2017 r.):

Czy odpisy amortyzacyjne dokonywane od samochodu i koszty jego eksploatacji można w 100% zaliczać do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej? (pytanie oznaczone we wniosku Nr 1)

Zdaniem Wnioskodawcy, (ostatecznie sprecyzowanym w uzupełnieniu wniosku), odpisy amortyzacyjne dokonane od samochodu i koszty jego eksploatacji można w 100% zaliczać do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej przez niego działalności gospodarczej. Istotne elementy stanowiska Wnioskodawca zawał również w opisie zdarzenia przyszłego, gdzie wskazał że do celów podatkowych odpisy amortyzacyjne byłyby pomniejszone o wartość podarowaną.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się w części za prawidłowe a w części za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 2032 ze zm.), kosztami uzyskania przychodu są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 ww. ustawy.

Zatem aby dany wydatek mógł zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodu musi spełniać łącznie następujące przesłanki:

• musi być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,
• nie może być wymieniony w art. 23 ww. ustawy, wśród wydatków nie stanowiących kosztów uzyskania przychodów,
• musi być należycie udokumentowany.
  
  

Samo wyliczenie kosztów, których nie uważa się za koszty uzyskania przychodu, nie stwarza domniemania, że wszystkie pozostałe koszty, które nie są wymienione w art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zostają z mocy samego prawa uznane za koszty podlegające odliczeniu. Innymi słowy, poniesienie wydatku, który nie został wymieniony w art. 23 nie oznacza, że wydatek taki automatycznie będzie uznany za koszt uzyskania przychodów. Podatnik ma bowiem możliwość odliczenia od przychodów wszelkich kosztów pod warunkiem, że mają one związek z przychodem z prowadzonej działalności gospodarczej, a ich poniesienie ma, bądź może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu, czy też zachowanie albo zabezpieczenie źródła tego przychodu.

Ustawodawca posługując się zwrotem „koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodu” przypisuje temu określeniu cechę świadomego, zamierzonego, przemyślanego i logicznego działania podatnika podporządkowanego osiągnięciu przychodów, a nie odwołuje się do skutku będącego następstwem określonego działania. Wykładnia językowa użytego przez ustawodawcę określenia ,,koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodu” oznacza, że podatnik ma możliwość odliczenia dla celów podatkowych wszelkich wydatków pod tym jednakże warunkiem, że wykaże, że poniósł określony wydatek, który ma związek z prowadzoną działalnością gospodarczą, czy wykonywaną umową, a jego poniesienie miało lub mogło mieć bezpośredni wpływ na wielkość osiągniętego przychodu, bądź też ma służyć zachowaniu lub zabezpieczeniu źródła przychodów.

W przypadku źródła przychodów jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza należy przyjąć, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie przychodów, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów.

Przy czym, związek przyczynowy pomiędzy poniesieniem wydatku, a osiągnięciem przychodu, bądź zachowaniem lub zabezpieczeniem jego źródła, należy oceniać indywidualnie w stosunku do każdego wydatku. Z oceny tego związku powinno wynikać, że poniesiony wydatek obiektywnie może przyczynić się do osiągnięcia przychodu, bądź służyć zachowaniu lub zabezpieczeniu źródła przychodów.

Przesłankę celowości kosztu uważa się za spełnioną, gdy istnieje związek przyczynowy pomiędzy poniesieniem danego kosztu a powstaniem lub realną szansą powstania przychodów podatkowych, bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła ich uzyskiwania. Nie ma przy tym znaczenia, czy dany wydatek przyniósł oczekiwany skutek w postaci osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia ich źródła. Istotne jest, czy w momencie jego ponoszenia podatnik mógł – obiektywnie oceniając – oczekiwać takiego efektu.

Katalog wyłączeń z kategorii kosztów uzyskania przychodów zawarty w art. 23 ust. 1 ustawy ma charakter zamknięty. Ujęte w nim wyłączenia mają różny charakter i pełnią różne funkcje. W szczególności, część spośród nich prowadzi do bezwzględnego wyłączenia określonych rodzajów kosztów z kategorii kosztów podatkowych, część służy limitowaniu wysokości rozpoznawanych przez podatników rodzajów kosztów uzyskania przychodów (uniemożliwia zaliczenie do kosztów podatkowych wartości przewyższających ustalony przez ustawodawcę poziom wydatków), część – „przesunięciu” momentu rozpoznawania określonych kosztów, wykluczeniu ich związku albo powiązaniu ich z konkretnym przychodem lub momentem podatkowym.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że w październiku 2016 roku Wnioskodawca zarejestrował jednoosobową działalność gospodarczą, księgowość prowadzona jest w formie podatkowej księgi przychodów i rozchodów, w związku z tym co miesiąc Wnioskodawca odprowadza do urzędu skarbowego podatek VAT. Do świadczenia usług wynikających z prowadzonej działalności Wnioskodawca zakupił samochód ciężarowy o wartości netto 43.000 zł, przy zakupie samochodu ciężarowego przysługiwało mu w całości prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego więc z niego skorzystał. Samochód został zakupiony na Wnioskodawcę jako osobę fizyczną, a nie na firmę ze względu na jednoosobową działalność, w październiku 2016 roku Wnioskodawca wprowadził go na stan środków trwałych. Samochód jest i będzie wykorzystywany tylko i wyłącznie do celów prowadzenia działalności gospodarczej w związku z tym odpisy amortyzacyjne będą liczone od całkowitej wartości samochodu, podobnie jak koszty jego eksploatacji. Okazało się, że jako młody kierowca Wnioskodawca nie może liczyć na zniżki od ubezpieczyciela w związku z tym postanowił on przekazać udział 1% wartości samochodu swojej mamie, wartość przekazanego udziału będzie wynosić 430 zł, przekazanie tego udziału jest dla Wnioskodawcy bardzo istotne ze względu na koszty ubezpieczenia samochodu. Wnioskodawca zamierza dokonać darowizny udziału po otrzymaniu interpretacji indywidualnej. Do celów podatkowych odpisy amortyzacyjne byłyby pomniejszone o wartość podarowaną. Ponadto przy zakupie samochodu VAT zostanie odliczone od całości. Umowa darowizny zostanie sporządzona w osobnym dokumencie. W osobnym dokumencie matka Wnioskodawcy wyrazi zgodę na wykorzystywanie samochód w 100% na potrzeby działalności gospodarczej Wnioskodawcy, jak również zrzeknie się ona wszelkich korzyści i roszczeń wynikających z tytułu posiadania udziału w przedmiotowej sprawie.

W myśl art. 22 ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z przepisami art. 22a-22o, z uwzględnieniem art. 23.

Zgodnie z art. 22a ust. 1 ww. ustawy, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

1. budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,
   
2. maszyny, urządzenia i środki transportu,
   
3. inne przedmioty
   

• o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane środkami trwałymi.
  
  

Z powyższych przepisów wynika, iż jedną z podstawowych cech decydujących o możliwości zaliczenia składników majątkowych do kategorii środków trwałych w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym decydujących o możliwości zaliczania do koszów uzyskania przychodu odpisów amortyzacyjnych od ich wartości początkowej, jest fakt ich wykorzystywania w prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej bądź wynajmowania lub wydzierżawiania podmiotom trzecim.

Zauważyć należy, że odpisów amortyzacyjnych dokonuje się od prawidłowo ustalonej wartości początkowej. Sposób ustalenia wartości początkowej został określony w art. 22g ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z art. 22g ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2-18, uważa się w razie odpłatnego nabycia - cenę ich nabycia. Natomiast zgodnie z art. 22g ust. 11 ww. ustawy, w razie gdy składnik majątku stanowi współwłasność podatnika, wartość początkową tego składnika ustala się w takiej proporcji jego wartości, w jakiej pozostaje udział podatnika we własności tego składnika majątku; zasada ta nie ma zastosowania do składników majątku stanowiących wspólność majątkową małżonków, chyba że małżonkowie wykorzystują składnik majątku w działalności gospodarczej prowadzonej odrębnie.

Z wniosku wynika, że obecnie Wnioskodawca jest wyłącznym właścicielem samochodu, który stanowi środek trwały w prowadzonej przez niego działalności gospodarczej. Wnioskodawca zamierza jednak darować udział w prawie własności tego samochodu swojej matce w wysokości 1% udziału w prawie własności ww. samochodu.

W związku z powyższym, aby Wnioskodawca mógł dokonywać odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej samochodu i zaliczać je do kosztów uzyskania przychodów musi prawidłowo ustalić wartość początkową tego środka trwałego. Zatem wskazać należy, że do momentu kiedy Wnioskodawca będzie wyłącznym właścicielem tego samochodu wartością początkową (ustaloną w oparciu o art. 22g ust. 1 pkt 1 ww. ustawy) będzie cała wartość samochodu, od której będzie mógł dokonywać odpisów amortyzacyjnych w pełnej wysokości i zaliczyć je do kosztów uzyskania przychodów. Natomiast w momencie, gdy dokona darowizny udziału w prawie własności samochodu ciężarowego na rzecz swojej matki to oznacza, że nie będzie już jego jedynym właścicielem. Wtedy zobowiązany będzie do ustalenia wartości początkowej zgodnie z art. 22g ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i od tak ustalonej wartości początkowej będzie uprawniony do dokonywania odpisów amortyzacyjnych i zaliczania ich do kosztów podatkowych. Powyższe oznacza, że w przypadku darowizny udziału w prawie własności samochodu to wartość początkową należy ustalić proporcjonalnie do posiadanego udziału w prawie własności a nie jak wskazał Wnioskodawca – że należy „zmniejszyć odpisy amortyzacyjne o wartość podarowaną”.

Odnosząc się natomiast do możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej przez Wnioskodawcę pozarolniczej działalności gospodarczej wydatków związanych z eksploatacją samochodu stanowiącego środek trwały w prowadzonej działalności gospodarczej stwierdzić należy, że skoro jak wynika z wniosku Wnioskodawca będzie wykorzystywał ww. samochód ciężarowy wyłącznie na cele prowadzonej działalności gospodarczej, a po dokonaniu darowizny 1% udziału w prawie własności tego samochodu na rzecz matki, która zrzeknie się wszelkich korzyści i roszczeń wynikających z tytułu posiadania udziału w przedmiotowym samochodzie (co potwierdzi w stosownym dokumencie) jak również wyrazi zgodę na wykorzystywanie samochodu w 100% na potrzeby działalności gospodarczej, to wydatki te mogą w pełnej wysokości zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów tej działalności, o ile zostaną właściwie udokumentowane.

Reasumując stwierdzić należy, że Wnioskodawca będzie mógł zaliczać do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej wskazane we wniosku wydatki eksploatacyjne związane z samochodem, który będzie wykorzystywał wyłącznie do działalności gospodarczej w pełnej wysokości.

Należy przy tym podkreślić, iż obowiązek jednoznacznego wykazania związku przyczynowo - skutkowego pomiędzy poniesionym wydatkiem, a przychodem uzyskanym z działalności, zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła tego przychodu – każdorazowo spoczywa na podatniku, zgodnie z zasadą, że ciężar dowodu spoczywa na tym podmiocie, który z danego faktu wywodzi korzystne dla siebie skutki prawne.

Jeżeli wydatki te spełniają te kryteria, wówczas stanowią koszt uzyskania przychodu.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie:

• możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej odpisów amortyzacyjnych dokonywanych od wartości początkowej samochodu, o którym mowa we wniosku oraz wydatków eksploatacyjnych związanych z użytkowaniem tego samochodu uznano za prawidłowe,
• sposobu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej samochodu w okresie kiedy Wnioskodawca będzie:
• wyłącznym właścicielem uznano za prawidłowe,
  
• współwłaścicielem ww. samochodu uznano za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (zdarzeniem przyszłym) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy oraz zmiany stanu prawnego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Nadmienić należy, że w pozostałym zakresie objętym wnioskiem, wydane zostaną odrębne rozstrzygnięcia.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.