Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB1/4511-1085/15-2/DK
z 2 grudnia 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 5 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. 2015, poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 18 września 2015 r. (data wpływu 21 września 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21 września 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

1. Wnioskodawca jest osobą fizyczną prowadzącą pozarolniczą działalność gospodarczą na terytorium Polski podlegającą nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w podatku PIT w Polsce oraz jest zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT czynnym („Wnioskodawca").
   
2. W dniu 2 lutego 1999 r. Wnioskodawca nabył na podstawie aktu notarialnego wraz z żoną Wnioskodawcy („Żona") - na zasadach wspólności ustawowej - prawo użytkowania wieczystego działki nr 130 o powierzchni 880 m², dla której prowadzona jest księga wieczysta („Działka nr 130”) wraz z własnością posadowionych na tej działce budynków (warsztat wulkanizacji i stacja obsługi samochodów) („Budynki").
   
3. Budynki zostały wzniesione przez Wnioskodawcę i inną osobę fizyczną w 1970 r., przy czym ta osoba fizyczna zrzekła się w 1970 r. na rzecz Wnioskodawcy nakładów poniesionych na te budynki.
   
4. Zgodnie z aktem notarialnym z dnia 2 lutego 1999 r. nabycie Działki nr 130 nie podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT (jako czynność zwolniona z podatku VAT).
   Budynki znajdujące się na Działce nr 130 były po 1999 r. i są do chwili obecnej przedmiotem wynajmu.
   
5. W dniu 31 marca 1999 r. na podstawie aktu notarialnego Wnioskodawca nabył wraz z Żoną - na zasadach wspólności ustawowej - prawo własności sąsiedniej niezabudowanej działki nr 39/3 o powierzchni 1.566 m², dla której prowadzona jest księga wieczysta („Działka nr 39/3”).
   
6. Zgodnie z aktem notarialnym z dnia 31 marca 1999 r. nabycie Działki nr 39/3 nie podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT (jako czynność zwolniona z podatku VAT).
   
7. Dla obszaru, na którym znajduje się Działka nr 130 oraz Działka nr 39/3 nie został uchwalony miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego.
   
8. Działka nr 130 jest obecnie zabudowana (oraz będzie nadal zabudowana w chwili planowanej sprzedaży), a Działka nr 39/3 jest niezabudowana (oraz nie będzie zabudowana w chwili planowanej sprzedaży). Wnioskodawca rozważa również (przed planowaną transakcją) wystąpienie o pozwolenie na rozbiórkę Budynków znajdujących się na Działce nr 130. W takim wypadku możliwe jest że, rozbiórka nie zostanie ukończona przed planowaną transakcją.
   
9. Na Działce nr 39/3 oraz Działce nr 130 Wnioskodawca prowadził pozarolniczą działalność gospodarczą w rozumieniu ustawy o PIT oraz działalność gospodarczą w rozumieniu ustawy VAT. Jednakże ani Działka nr 130 wraz z Budynkami, ani Działka nr 39/3 nie były wprowadzone do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych („Ewidencja Środków Trwałych”) w prowadzonej przez Wnioskodawcę pozarolniczej działalności gospodarczej.
   
10. W 2002 r. Wnioskodawca uzyskał decyzję o warunkach zabudowy przewidującą rozbudowę i nadbudowę istniejącego na Działce nr 130 jednego z Budynków („Decyzja o Warunkach Zabudowy"). Decyzja o Warunkach Zabudowy dotyczyła terenu, na którym znajduje się Działka nr 130 oraz Działka nr 39/3.
    
11. Po nabyciu Działki nr 130, Wnioskodawca nie poniósł wydatków na ulepszenie Budynków w kwocie przekraczającej 30% wartości początkowej tych Budynków.
    
12. Wnioskodawca planuje dokonanie transakcji jednoczesnego odpłatnego zbycia (sprzedaży) Działki nr 130 i Działki nr 39/3.
    
13. Wnioskodawca rozważa również uzyskanie zgody na wyburzenie Budynków oraz rozpoczęcie wyburzania Budynków przed planowaną transakcją odpłatnego zbycia Działki nr 130.
    
    
    

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, iż w zdarzeniu przyszłym przedstawionym we Wniosku, sprzedaż Działki nr 130 wraz z posadowionymi na niej Budynkami będzie co do zasady korzystała ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 w zw. z art. 29a ust. 8 ustawy o VAT, co oznacza, Wnioskodawca będzie mógł skorzystać z opcji opodatkowania VAT planowanej transakcji na podstawie art. 43 ust. 10 ustawy o VAT ?
2. Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, iż w zdarzeniu przyszłym przedstawionym we Wniosku sprzedaż Działki nr 130 będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT jako dostawa terenu budowlanego w sytuacji, w której Wnioskodawca uzyska pozwolenie na rozbiórkę Budynków i przed planowaną sprzedażą Działki nr 130 rozbiórka zostanie rozpoczęta (nawet w sytuacji, w której rozbiórka nie zostanie przed planowaną sprzedażą ukończona)?
3. Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, iż w zdarzeniu przyszłym przedstawionym we Wniosku sprzedaż Działki nr 39/3 będzie stanowiła dostawę terenu budowlanego w rozumieniu ustawy o VAT podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT?
4. Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, iż w zdarzeniu przyszłym przedstawionym we Wniosku, Wnioskodawca będzie zobowiązany (będzie miał prawo) do wystawienia faktury VAT dokumentującej 100% ceny sprzedaży Działki nr 39/3 i Działki nr 130 z Budynkami, bez względu na to, że działki te znajdują się w małżeńskiej wspólności majątkowej Wnioskodawcy i Żony?
5. Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, iż w zdarzeniu przyszłym przedstawionym we Wniosku przychód uzyskany z planowanej sprzedaży Działki nr 130 oraz Działki nr 39/3: (i) nie będzie stanowił przychodu ze źródła ‘pozarolnicza działalność gospodarcza’ oraz (ii) ze względu na upływ 5-letniego terminu od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło nabycie Działki nr 130 oraz Działki nr 39/3 przychód uzyskany ze sprzedaży ww. działek nie będzie stanowił przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem PIT?
   
   

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytanie nr 5, w zakresie pozostałych pytań zostanie wydana odrębna interpretacja.

Zdaniem Wnioskodawcy,

Ad 5) Zdaniem Wnioskodawcy, prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, iż w zdarzeniu przyszłym przedstawionym we Wniosku przychód uzyskany z planowanej sprzedaży Działki nr 130 oraz Działki nr 39/3: (i) nie bedzie stanowił przychodu ze źródła pozarolnicza działalność gospodarcza oraz (ii) ze względu na upływ 5-letniego terminu od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło nabycie Działki nr 130 oraz Działki nr 39/3 przychód uzyskany ze sprzedaży ww. działek nie będzie stanowił przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem PIT.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o PIT opodatkowaniu podatkiem PIT podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, art. 52, art. 52a i art. 52c ustawy o PIT oraz "dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku. Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o PIT jednym ze źródeł przychodów podlegających opodatkowaniu podatkiem PIT jest ‘pozarolnicza działalność gospodarcza’. Z kolei zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o PIT innym źródłem przychodów podlegających opodatkowaniu podatkiem PIT jest ‘odpłatne zbycie’ m.in. (i) nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości, (ii) prawa wieczystego użytkowania gruntów - jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i m.in. prawa użytkowania wieczystego gruntu - przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie. Jeżeli zatem w chwili dokonywania odpłatnego zbycia nieruchomości lub prawa użytkowania wieczystego gruntu upłynęło 5 lat od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie tej nieruchomości lub prawa użytkowania wieczystego gruntu, przychód uzyskany z tytułu tego odpłatnego zbycia nie stanowi źródła przychodu w podatku PIT, o ile odpłatne zbycie jest dokonywane poza prowadzoną działalnością gospodarczą,

Zgodnie z art. 14 ust. 2 pkt 1 lit, a) ustawy o PIT przychodem z ‘pozarolniczej działalności gospodarczej’ są również przychody z odpłatnego zbycia składników majątku będących m.in. środkami trwałymi podlegającymi ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą, co do zasady.

Jak wskazano w zdarzeniu przeszłym przedstawionym we Wniosku, Działka nr 130 wraz z Budynkami na Działce nr 130 oraz Działka nr 39/3 nie były wprowadzone do Ewidencja Środków Trwałych w prowadzonej przez Wnioskodawcę pozarolniczej działalności gospodarczej, zatem obie ww. działki nie stanowiły środków trwałych w prowadzonej przez Wnioskodawcę pozarolniczej działalności gospodarczej. Z tego względu, zdaniem Wnioskodawcy planowane odpłatne zbycie Działki nr 130 wraz z Budynkami oraz Działki nr 39/3 nie bedzie stanowiło przychodu ze źródła pozarolnicza działalność gospodarcza’. Jak zauważył Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi w interpretacji indywidualnej z dnia z dnia 20 lutego 2015 r. (nr IPTPB1/415-633/14-4/MM) „W przypadku sprzedaży (...) udziału w nieruchomości, wykorzystywanej na potrzeby związane z działalnością gospodarcza, która nie została ujęta w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, nie powstanie przychód w rozumieniu art. 14 ust. 2 pkt 1 lit. a [ustawy o PIT], tj. nie będzie stanowił przychodu z działalności gospodarczej. Skutki podatkowe tej sprzedaży należy ocenić w kontekście przesłanek, określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a [ustawy o PIT]”. Takie stanowisko wyraził Dyrektor Izby Skarbowej w interpretacji indywidualnej z dnia 19 września 2014 r. (nr ILPB2/415-354/11/14-S/WS) „skoro w przedstawionym stanie faktycznym wykorzystywane przez skarżącą na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej składniki majątkowe nie były wprowadzone do ewidencji środków trwałych, to nie byio podstaw do zaliczenia przychodów uzyskanych z ich sprzedaży do źródła przychodów jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza (art. 10 ust. 1 pkt 3 w związku z art. 14 ust. 1 i art. 14 ust. 2 pkt 1 [ustawy o PIT]". Odpłatne zbycie Działki nr 130 wraz z Budynkami oraz Działki nr 39/3 mogłoby stanowić przychód z ‘odpłatnego zbycia’ - o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o PIT -gdyby nie upływ 5-letniego terminu od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie ww. działek. Ze względu na upływ tego terminu, zdaniem Wnioskodawcy, przychód uzyskany z odpłatnego zbycia Działki nr 130 wraz z Budynkami i Działki nr 39/3 nie bedzie powodował powstania przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem PIT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Stosownie do art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy – źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,

– jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych formułuje więc generalną zasadę, że odpłatne zbycie nieruchomości oraz ww. praw majątkowych przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek podatkowy w podatku dochodowym. Jeżeli natomiast ich odpłatne zbycie następuje po upływie tego okresu, przychód z tego tytułu nie podlega w ogóle opodatkowaniu podatkiem dochodowym.

Jednakże z art. 10 ust. 2 pkt 3 ww. ustawy wynika, że przepisu ust. 1 pkt 8 nie stosuje się do odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, z zastrzeżeniem ust. 3, nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat.

Z kolei w myśl art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 (pozarolniczej działalności gospodarczej), uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

W art. 14 ust. 2 ww. ustawy wymienione zostały szczególne kategorie przychodów, które – w przypadku uzyskania ich przez podatnika – stanowią przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej. Takimi przychodami są m.in. przychody uzyskane z odpłatnego zbycia środków trwałych, co wynika z treści art. 14 ust. 2 pkt 1 lit. a) ww. ustawy.

Wyjaśnić należy, że brzmienie tego przepisu uległo zmianie z dniem 1 stycznia 2015 r. W stanie prawnym obowiązującym do 31 grudnia 2014 r. przepis ten wskazywał, że przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej składników majątku będących środkami trwałymi - ujętych w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym także przychody z odpłatnego zbycia składników majątku wymienionych w lit. b, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu użytkowego lub udziału w takim prawie nieujętych w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem ust. 2c; przy określaniu wysokości przychodów przepisy ust. 1 i art. 19 stosuje się odpowiednio.

Od 1 stycznia 2015 r. przepis art. 14 ust. 2 pkt 1 lit. a) ww. ustawy stanowi natomiast, że przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia składników majątku będących środkami trwałymi albo wartościami niematerialnymi i prawnymi, podlegającymi ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych - wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą lub przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej, z zastrzeżeniem ust. 2c; przy określaniu wysokości przychodów przepisy ust. 1 i art. 19 stosuje się odpowiednio.

Ustawą z dnia 29 sierpnia 2014 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2014 r., poz. 1326) ustawodawca doprecyzował brzmienie ww. przepisu i objął jego zakresem skutki podatkowe odpłatnego zbycia wszystkich składników majątku spełniających ustawowe kryteria uznania je za środki trwałe, bez względu na to, czy podatnik wpisał je do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, czy też nie.

W kontekście powyższego stwierdzić należy, że regulacją art. 14 ust. 2 pkt 1 lit. a) ww. ustawy, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2015 r. objęty został przychód z odpłatnego zbycia tych składników majątku, które spełniają ustawową definicję środka trwałego, podlegającego ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, niezależnie od tego, czy podatnik wprowadził, czy też nie wprowadził te składniki do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, jak również niezależnie od tego, czy zaliczał do kosztów uzyskania przychodów odpisy amortyzacyjne dokonywane od ich wartości początkowej. Równocześnie ustawodawca nie ograniczył stosowania ww. przepisu w brzmieniu nadanym ustawą zmieniającą wyłącznie do przychodów uzyskanych z odpłatnego zbycia tych środków trwałych, które podatnik nabędzie, przekaże do działalności gospodarczej lub ujmie w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych od 1 stycznia 2015 r.

Oznacza to, że przepis w nowym brzmieniu znajduje zastosowanie do wszelkich zdarzeń objętych jego zakresem, które nastąpią od 1 stycznia 2015 r., tj. do wszystkich przychodów odpłatnego zbycia środków trwałych uzyskanych po 31 grudnia 2014 r.

O tym jaki składnik majątku może stanowić środek trwały decydują regulacje zawarte w art. 22a i 22c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przy czym nie wszystkie wymienione w nich rodzaje składników majątku mogą podlegać amortyzacji podatkowej.

Zgodnie z art. 22a ust. 1 ww. ustawy – amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

1. budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,
2. maszyny, urządzenia i środki transportu,
3. inne przedmioty

– przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

W myśl art. 22a ust. 2 ww. ustawy – amortyzacji podlegają również, z zastrzeżeniem art. 22c, niezależnie od przewidywanego okresu używania:

1. przyjęte do używania inwestycje w obcych środkach trwałych, zwane dalej „inwestycjami w obcych środkach trwałych”,
2. budynki i budowle wybudowane na cudzym gruncie,
3. składniki majątku, wymienione w ust. 1, niestanowiące własności lub współwłasności podatnika, wykorzystywane przez niego na potrzeby związane z prowadzoną działalnością na podstawie umowy określonej w art. 23a pkt 1, zawartej z właścicielem lub współwłaścicielami tych składników – jeżeli zgodnie z przepisami rozdziału 4a odpisów amortyzacyjnych dokonuje korzystający

– zwane także środkami trwałymi.

Amortyzacji nie podlegają:

1. grunty i prawa wieczystego użytkowania gruntów,
2. budynki mieszkalne wraz ze znajdującymi się w nich dźwigami lub lokale mieszkalne, służące prowadzonej działalności gospodarczej lub wydzierżawiane albo wynajmowane na podstawie umowy, jeżeli podatnik nie podejmie decyzji o ich amortyzowaniu,
3. dzieła sztuki i eksponaty muzealne,
4. wartość firmy, jeżeli wartość ta powstała w inny sposób niż określony w art. 22b ust. 2 pkt 1,
5. składniki majątku, które nie są używane na skutek zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej na podstawie przepisów o swobodzie działalności gospodarczej albo zaprzestania działalności, w której te składniki były używane; w tym przypadku składniki te nie podlegają amortyzacji od miesiąca następującego po miesiącu, w którym zawieszono albo zaprzestano tę działalność

– zwane odpowiednio środkami trwałymi lub wartościami niematerialnymi i prawnymi (art. 22c ww. ustawy).

Z powyższych wyjaśnień wynika, że przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie uzależniają możliwości uznania danego składnika majątku za środek trwały od ujęcia go w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych ani też dokonywania jego amortyzacji (zwłaszcza, że część środków trwałych objęta jest ustawowym wyłączeniem z amortyzacji podatkowej).

Stosownie natomiast do art. 22d ust. 2 ww. ustawy – składniki majątku, o których mowa w art. 22a-22c, z wyłączeniem składników wymienionych w ust. 1 (tj. składników, o których mowa w art. 22a i 22b, których wartość początkowa, określona zgodnie z art. 22g, nie przekracza 3.500 zł i co do których podatnik nie podjął decyzji o ich amortyzacji) wprowadza się do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych zgodnie z art. 22n, najpóźniej w miesiącu przekazania ich do używania. Późniejszy termin wprowadzenia uznaje się za ujawnienie środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 4.

Zatem stwierdzić należy, że regulacją art. 14 ust. 2 pkt 1 lit. a ww. ustawy, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2015 r., objęty został przychód z odpłatnego zbycia tych składników majątku, które spełniają ustawową definicję środka trwałego, podlegającego ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, niezależnie od tego, czy podatnik wprowadził, czy też nie wprowadził te składniki do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, jak również od tego, czy zaliczał do kosztów uzyskania przychodów odpisy amortyzacyjne dokonywane od ich wartości początkowej.

Z treści przytoczonych przepisów wynika, że przychodami z działalności gospodarczej są zarówno przychody z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą składników majątku (z wyjątkiem nieruchomości mieszkalnych wymienionych w art. 14 ust. 2c ww. ustawy) używanych aktualnie w działalności, jak i przychody uzyskane z odpłatnego zbycia tych składników majątku, które zostały z działalności gospodarczej z różnych względów wycofane. Jeżeli jednak między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia upłynęło 6 lat, to przychód z odpłatnego zbycia tych składników majątku nie stanowi przychodu z działalności gospodarczej.

W celu zakwalifikowania działań podjętych przez Wnioskodawcę do właściwego źródła przychodu, czyli ustalenia czy sprzedaż będzie stanowiła dla Wnioskodawcy przychód z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości (gruntu) określony w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, czy też stanowić będzie przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej należy mieć na uwadze zamiar, okoliczności i cel działań związanych z odpłatnym zbyciem nieruchomości.

Z literalnej wykładni przywołanych przepisów wynika, że w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości, wykorzystywanych w działalności gospodarczej powstanie przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej. Przy kwalifikacji przychodów z odpłatnego zbycia nieruchomości decydujące znaczenie ma bowiem przedmiotowe i funkcjonalne powiązanie danego rodzaju przychodu ze źródłem jego uzyskania. Nie jest przy tym istotne, czy nieruchomość (grunt) był wprowadzony do ewidencji środków trwałych, był bowiem wykorzystywany w działalności gospodarczej Wnioskodawcy.

Podkreślić bowiem należy, że ww. przepis art. 14 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2015 r. nie reguluje ani kwestii kwalifikowania składnika majątku do kategorii środków trwałych, ani obowiązku ujmowania go w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, ani też dokonywania odpisów amortyzacyjnych. Reguluje on wyłącznie kwestię skutków podatkowych zbycia wskazanych w nim składników majątku, podlegających ujęciu w ewidencji środków trwałych.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia wynika, że Wnioskodawca nabył prawo użytkowania wieczystego działki nr 130 w dniu 2 lutego 1999r. oraz prawo własności działki nr 39/3 w dniu 31 marca 1999 r. Działka nr 130 jest obecnie zabudowana, a Działka nr 39/3 jest niezabudowana. Działki nie zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych. Wnioskodawca prowadził pozarolniczą działalność gospodarczą w rozumieniu ustawy o PIT. Wnioskodawca planuje sprzedaż przedmiotowych działek.

Z powyższego opisu zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku wynika, że Wnioskodawca zamierza dokonać sprzedaży Działek, które nie były ujęte w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych. Jednakże były one wykorzystywane w działalności gospodarczej. W konsekwencji odpłatne zbycie wykorzystywanego w działalności gospodarczej składników majątku (gruntu i posadowionych na nim budynków), które nie zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, będzie skutkować powstaniem przychodu z pozarolniczej działalności gospodarczej.

Odnosząc się do powyższego wskazać należy, że prawo podatkowe, w szczególności ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie zawiera definicji nieruchomości. Wobec tego uzasadnionym jest posiłkowanie się definicją nieruchomości zawartej w Kodeksie cywilnym. Zgodnie z art. 46 § 1 ustawy Kodeks cywilny – nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności. Grunty stanowiące odrębny przedmiot własności są więc z natury swej nieruchomościami, budynki natomiast trwale z gruntem związane są częścią składową nieruchomości. Zgodnie z normą zawartą w art. 191 K.c. własność nieruchomości gruntowej rozciąga się na budynki, które stały się częścią składową nieruchomości. Budynek trwale związany z gruntem, jako jego część składowa, nie może być przedmiotem odrębnej własności.

W związku z powyższym nie można zgodzić się z Wnioskodawcą, że przychód uzyskany z planowanej sprzedaży działek Nr 130 wraz z budynkiem oraz działki 39/3 nie będzie stanowił przychodu ze źródła pozarolnicza działalność gospodarcza oraz ze względu na upływ 5 letniego terminu od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło nabycie tych działek. Nie ma znaczenia, że grunt oraz budynki nie zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych.

W świetle powyższego mając na względzie przedstawiony opis zdarzenia przyszłego oraz cytowane wyżej przepisy (obowiązujące od dnia 1 stycznia 2015 r.) stwierdzić należy, że przychód uzyskany z odpłatnego zbycia zabudowanej działki nr 130 i działki niezabudowanej nr 39/3, będzie stanowił przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej, jako sprzedaż składnika majątku wycofanego z działalności gospodarczej.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcy i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002, r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.