Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
IPTPP2/4512-556/15-4/JS
z 13 stycznia 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 12 października 2015 r. (data wpływu 16 października 2015 r.), uzupełnionym pismem z dnia 22 grudnia 2015 r. (data wpływu 28 grudnia 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT dostawy nieruchomości – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 października 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT dostawy nieruchomości.

Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 22 grudnia 2015 r. o doprecyzowanie opisu sprawy, własnego stanowiska oraz wskazanie, że wniosek dotyczy zdarzenia przyszłego.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Uczelnia Wyższa – ….. pozostaje kościelną osobą prawną zgodnie z art. 9 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej. Ponadto do Uniwersytetu ….. stosuje się przepisy ustawy z dnia 27 lipca 2005 r. Prawo o szkolnictwie wyższym co potwierdza art. 1 ust. 2 tejże ustawy.

Wnioskodawca w ramach ugody za utracone mienie zawartej przed Komisją Majątkową w dniu 18 stycznia 1994 r. nabył własność nieruchomości oznaczonej jako działka ewidencyjna nr 21 o pow. 0,2364 ha, dla której Sąd Rejonowy ……, X Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą KW nr ….., zabudowanej w części południowej budynkiem Pałacu ….., w części północnej: budynkiem gospodarczym, barakiem oraz parkingiem. Nieruchomości budynkowe są stale z gruntem związane.

Powyższe nieruchomości wraz z zabudowaniami funkcjonowały przede wszystkim jako obiekty przeznaczone na cele działalności statutowej Wnioskodawcy – zwolnionej od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy o podatku od towarów i usług.

Wnioskodawca jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT. W okresie użytkowania całego obiektu licząc od dnia nabycia jego własności w dniu 18 stycznia 1994 r. nie ponoszono wydatków na ulepszenie w kwocie wyższej niż 30% wartości początkowej obiektu. Obiekt podlegał jedynie niezbędnym konserwacjom, które były niezbędne do realizacji procesu dydaktycznego oraz Wnioskodawcy w stosunku do ww. nieruchomości nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Ww. nieruchomości były częściowo objęte umowami najmu:

1. Budynek Pałacu ….., którego powierzchnia użytkowa wynosi 1260,05 m kw. była objęta częściowo następującymi umowami najmu:
   1. w okresach: 1 stycznia 2003 r. – 31 grudnia 2003 r. oraz 1 lipca 2004 r. – 1 września 2010 r. był objęty umową najmu w części, tj. pow. wynajmowana wynosiła 35 m kw.;
   2. w okresach: 1 lutego 1998 r. – 1 lutego 1999 r., 1 stycznia 2000 r. – 31 grudnia 2000 r., 2 stycznia 2001 r. – 31 grudnia 2002 r., 1 lipca 2004 r. – 2 lutego 2015 r. był objęty umową najmu w części, tj. pow. 12 m kw.
2. Budynek gospodarczy, którego łączna powierzchnia użytkowa wynosi 153,39 m kw. w części, tj. powierzchnia 19,8 m kw. jest objęty umową najmu od dnia 2 stycznia 2014 r. zawartej na czas nieoznaczony.
3. Parking o pow. 144 m kw. jest objęty umową dzierżawy zawartej w dniu 2 stycznia 2014 r. na czas nieoznaczony.
   
   

Z uwagi na fakt, że proces dydaktyczny prowadzony na ww. nieruchomości wraz z budynkami ustał, w związku z tym nieruchomość wraz budynkami pozostaje dla Uczelni zbędna i tym samym zostały uruchomione procedury mające na celu sprzedaż przedmiotowej nieruchomości wraz z budynkami. Podstawą przeniesienia własności nieruchomości wraz z budynkami będzie umowa sprzedaży zawarta w formie aktu notarialnego oraz faktura.

Załączniki:

1. wydruk z księgi wieczystej KW nr …..,
2. ugoda zawarta przed Komisją Majątkową w dniu 18 stycznia 1994 r.,
3. wypis wraz z wyrysem z rejestru gruntów i budynków dot. działki nr 21,
4. statut Uniwersytetu ……,
5. uchwała Senatu ….. w sprawie wyboru Rektora na kadencję 2012-2016,
6. pełnomocnictwo udzielone Prorektorowi ds. administracji i finansów dr. hab. ….., prof. …. przez Rektora ….. ks. prof. dr. hab. ….. wraz z dowodem uiszczenia opłaty skarbowej,
7. potwierdzenie uiszczenia opłaty od wniosku w kwocie 40 zł,
8. oświadczenie o niepodleganiu Wnioskodawcy wpisowi do rejestru.
   
   

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, że:

1. Klasyfikacja statystyczna budynku baraku zgodnie z rozporządzeniem Rady Ministrów z 30 grudnia 1999 r. to: 1 Budynki, 11 Budynki niemieszkalne, 127 Pozostałe budynki niemieszkalne, 1273 Obiekty budowlane wpisane do rejestru zabytków i objęte indywidualną ochroną konserwatorską oraz nieruchome, archeologiczne dobra kultury.
2. Barak jest stale związany z gruntem, posiada fundament.
3. Dostawa budynku Pałacu ….., budynku gospodarczego i baraku nie będzie dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
4. Pałac ….., budynek gospodarczy i barak są obiektami wpisanymi do rejestru zabytków (w rejestrze zabytków wojewódzkiego konserwatora zabytków ….. są wpisane pod numerem …..) były wybudowane i zasiedlone w pierwszej połowie XVIII w. – pomiędzy 1719 r. a 1739 r. Ponadto Wnioskodawca otrzymał ww. Pałac ….., budynek gospodarczy i barak w dniu 18 stycznia 1994 r. w ramach zawartej ugody przed Komisją Majątkową za utracone mienie. W związku z powyższym, w ocenie Wnioskodawcy należy uznać, że pierwsze zasiedlenie ww. obiektów wystąpiło w XVIII w., a więc upłynął okres dłuższy niż 2 lata.
5. W oparciu o powyższe należy uznać, że pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą ww. obiektów upłynął okres dłuższy niż 2 lata.
   
   

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy w przedstawionym zdarzeniu przyszłym nieruchomości wraz z posadowionymi na niej budynkami wykorzystywanymi przede wszystkim na cele działalności dydaktycznej Uczelnia spełnia warunek do zwolnienia zawartego w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. od podatku od towarów i usług przy sprzedaży nieruchomości gruntowej oznaczonej jako działka ewidencyjna nr 21 o pow. 0,2364 ha, dla której Sąd Rejonowy …., X Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą KW nr ….. wraz z umieszczonymi na tejże działce dwoma budynkami wykorzystywanymi na cele dydaktyczne i budynkiem gospodarczym służącym do obsługi tychże budynków dydaktycznych?
2. Czy w przedstawionym zdarzeniu przyszłym nieruchomości wraz z posadowionymi na niej budynkami wykorzystywanymi przede wszystkim na cele działalności dydaktycznej Uczelnia spełnia warunek do zwolnienia zawartego w art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. od podatku od towarów i usług przy sprzedaży nieruchomości gruntowej oznaczonej jako działka ewidencyjna nr 21 o pow. 0,2364 ha, dla której Sąd Rejonowy …., X Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą KW nr …… wraz z umieszczonymi na tejże działce dwoma budynkami wykorzystywanymi na cele dydaktyczne i budynkiem gospodarczym służącym do obsługi tychże budynków dydaktycznych?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy, analiza przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, regulujących wyżej wskazane prawo do zwolnienia od podatku dostaw budynków, budowli lub ich części, prowadzi do konkluzji, iż w odniesieniu do powyższego przedstawionego zdarzenia przyszłego spełnione zostały przesłanki do zastosowania zwolnienia od tego podatku określonego w art. 43 ust. 1 pkt 10 oraz art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o podatku od towarów i usług. Mając na uwadze, że Wnioskodawca ma świadomość, iż stosowanie zwolnień od podatku ma charakter wyjątkowy i nie podlega ani wykładni rozszerzającej, ani zawężającej, natomiast możliwość wychodzenia poza wykładnię literalną jest niedopuszczalna (vide: wyrok NSA I FSK 1605/10). W efekcie podatnik uprawniony będzie do zastosowania ww. preferencji, gdy charakter świadczonych przez niego czynności, w sposób jednoznaczny i niebudzący wątpliwości, wyczerpuje znamiona ujęte w treści przepisu statuującego jego prawo do zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Wnioskodawca jako Uczelnia Wyższa stoi na stanowisku, że zwolnienie przedmiotowe w oparciu o art. 43 ust. 1 pkt 10 oraz art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o podatku od towarów i usług ma do niej zastosowanie. Takie stanowisko Uczelni zostaje potwierdzone przez ugruntowane orzecznictwo Sądów Administracyjnych: Wyrok Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 4 stycznia 2013 r. sygn. I SA/Po 719/12: „Co do zasady grunt będący przedmiotem sprzedaży (w tym zbycie użytkowania wieczystego) podlega opodatkowaniu według takiej stawki podatku od towarów i usług, jaką opodatkowane są budynki lub budowle na nim posadowione. Oznacza to, że w sytuacji, gdy budynki, budowle lub ich części korzystają ze zwolnienia od podatku, również sprzedaż gruntu lub zbycie prawa użytkowania wieczystego gruntu będą korzystały ze zwolnienia od podatku”.

Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 30 stycznia 2014 r. sygn. I SA/Po 447/13:

„1. Aby można było mówić o pierwszym zasiedleniu, musi dojść do oddania budynków, budowli lub ich części do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. Wobec tego pierwsze zasiedlenie będzie miało miejsce wówczas, gdy wybudowany lub zmodernizowany w stopniu nie niższym niż 30% wartości początkowej obiekt budowlany będzie przedmiotem dostawy w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.) lub np. przedmiotem najmu, dzierżawy (przedmiotem świadczenia usług, o których mowa w art. 8 ust. 1 ustawy). Zarówno dostawa, jak i najem czy dzierżawa są czynnościami podlegającymi opodatkowaniu.

2. Nie ma żadnego znaczenia istniejący po stronie kupującego cel ekonomiczny nabycia działki. Jest bez znaczenia dla kwalifikacji tej czynności na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług czy nabywca w przyszłości, po dokonaniu dostawy zamierza zburzyć budynki i wznieść nowe. Dlatego nie można dostawy zabudowanych gruntów traktować jako czynności wyłączonej spod zwolnienia przedmiotowego z art. 43 ust. 1 pkt 10 lub 10a ustawy o podatku od towarów i usług tylko z tych względów, że nabywca zamierza wyburzyć budynki oraz budowle i wznieść na tym terenie nowe budynki czy budowle”.

Wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 7 listopada 2013 r. sygn. I FSK 1436/13:

„1. Ocena czynności w aspekcie jej skutków ekonomicznych nie może sprowadzać się do elementów subiektywnych, występujących po stronie jednej ze stron danej dostawy, czy też usługi. Skutki ekonomiczne czynności, czy też zdarzenia muszą mieć charakter obiektywny, odnoszący się do obu kontrahentów, być znane wszystkim, a nie tylko stronom czynności. Pewność stosowania prawa wymaga, aby konsekwencje podatkowe czynności były następstwem zobiektywizowanych skutków ekonomicznych zdarzenia, które są jasne i widoczne dla wszystkich, a nie tylko istnieją w świadomości lub intencjach stron dostawy lub usługi.

2. Nie można dostawy zabudowanych gruntów traktować jako czynności wyłączonej spod zwolnienia przedmiotowego z art. 43 ust. 1 pkt 10 lub 10a ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) tylko z tych względów, że nabywca zamierza wyburzyć budynki oraz budowle i wznieść na tym terenie nowy budynek”.

Wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 7 listopada 2013 r. sygn. I FSK 1582/13:

„1. W przypadku dostawy zabudowanego gruntu, to czy nabywca zamierza w przyszłości dokonać rozbiórki posadowionych na nim obiektów (budynków, budowli) nie ma żadnego znaczenia dla klasyfikacji tej czynności w aspekcie przepisów prawa o podatku od towarów i usług. Nie można dostawy zabudowanych gruntów traktować jako czynności opodatkowanej, tj. wyłączonej od zwolnienia przedmiotowego z art. 43 ust. 1 pkt 10 lub 10a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 ze zm.) tylko z tych względów, że nabywca zamierza w przyszłości wyburzyć budynki oraz budowle i wznieść na tym terenie nowy budynek.

2. Pewność stosowania prawa wymaga, aby konsekwencje podatkowe czynności były następstwem zobiektywizowanych skutków ekonomicznych zdarzenia, które są jasne i widoczne dla wszystkich, a nie tylko istnieją w świadomości lub intencjach stron dostawy lub usługi. Kwestia opodatkowania danych czynności, czy też zdarzeń uzależniona jest przede wszystkim od ekonomicznych skutków, które są niejako autonomiczne od krajowego prawa cywilnego. Pozwala to na zapewnienie zasady powszechności opodatkowania oraz zapobiega naruszeniu zasady konkurencyjności podatku od wartości dodanej”.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca doprecyzował, że wszystkie ww. obiekty: Pałac ….., budynek gospodarczy i barak są obiektami, które w ocenie Wnioskodawcy korzystać będą ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów na terytorium kraju;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
   
   

Towarami – w świetle art. 2 pkt 6 ustawy – są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Natomiast art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

W art. 8 ust. 1 ustawy wskazano, iż przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Stwierdzić należy, że nie każda czynność, która stanowi dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Określona czynność będzie opodatkowana podatkiem VAT, jeśli zostanie wykonana przez podatnika, a więc osobę prowadzącą działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Na mocy art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i przepisach wykonawczych do niej, przewidziane zostały zwolnienia od podatku oraz obniżone stawki.

Stosownie do przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.
   
   

W świetle wyżej przytoczonego przepisu, kluczowym dla ustalenia zasad opodatkowania dostawy budynku, budowli lub ich części jest ustalenie, kiedy nastąpiło jego pierwsze zasiedlenie i jaki upłynął okres od tego momentu.

Przez pierwsze zasiedlenie – art. 2 pkt 14 ustawy – rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

1. wybudowaniu lub
2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.
   
   

Aby można było mówić o pierwszym zasiedleniu, musi dojść do oddania budynku, budowli lub ich części do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, a za takie można rozumieć m.in. objęcie we władanie budynku, budowli lub ich części przez pierwszego nabywcę lub pierwszego użytkownika. Przedmiotowa nieruchomość winna być przyjęta przez nabywcę do użytkowania. Wydanie przedmiotowego obiektu nabywcy winno nastąpić w ramach wykonania przez sprzedającego czynności podlegających opodatkowaniu. Pierwsze zasiedlenie będzie miało miejsce wówczas, gdy wybudowany lub zmodernizowany budynek (obiekt) zostanie sprzedany lub np. oddany w najem, dzierżawę, ponieważ zarówno sprzedaż jak i najem, dzierżawa są czynnościami podlegającymi opodatkowaniu. Zatem należy uznać że pierwsze zasiedlenie zachodzi w momencie sprzedaży lub oddania budynku (budowli) do użytkowania pierwszemu najemcy (dzierżawcy).

Z cytowanych wyżej przepisów wynika, że dostawa nieruchomości, spełniających określone w przepisach warunki, może korzystać ze zwolnienia od podatku VAT. Wykluczenie z tego zwolnienia następuje w sytuacji, gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz w sytuacji, gdy od momentu pierwszego zasiedlenia nie minęły co najmniej 2 lata.

W tym miejscu należy zauważyć, że w przypadku nieruchomości niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ustawodawca umożliwia podatnikom – po spełnieniu określonych warunków – skorzystanie ze zwolnienia wskazanego w pkt 10a tego przepisu.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

1. w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
2. dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.
   
   

Mając powyższe na uwadze należy zauważyć, że aby dostawa budynków, budowli lub ich części mogła korzystać ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, muszą być spełnione łącznie dwa warunki występujące w tym artykule.

Ponadto, jak wynika z art. 43 ust. 7a ustawy, warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b, nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

Zgodnie z przepisem art. 43 ust. 10 ustawy, podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10, i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:

1. są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni;
2. złożą, przed dniem dokonania dostawy tych obiektów właściwemu dla ich nabywcy naczelnikowi urzędu skarbowego, zgodne oświadczenie, że wybierają opodatkowanie dostawy budynku, budowli lub ich części.
   
   

W myśl art. 43 ust. 11 ustawy oświadczenie, o którym mowa w ust. 10 pkt 2, musi również zawierać:

1. imiona i nazwiska lub nazwę, adresy oraz numery identyfikacji podatkowej dokonującego dostawy oraz nabywcy;
2. planowaną datę zawarcia umowy dostawy budynku, budowli lub ich części;
3. adres budynku, budowli lub ich części.
   
   

Tak więc, ustawodawca daje podatnikom, dokonującym dostawy budynków, budowli lub ich części, objętych na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy zwolnieniem od podatku, po spełnieniu warunków określonych w art. 43 ust. 10 i 11 ustawy, możliwość zrezygnowania z tego zwolnienia i opodatkowania dostawy na zasadach ogólnych.

Należy zauważyć, że kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowione zostały budynki lub budowle rozstrzyga przepis art. 29a ust. 8 ustawy, w myśl którego, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Z powyższego jednoznacznie wynika, że co do zasady, grunt będący przedmiotem sprzedaży podlega opodatkowaniu według takiej stawki podatku od towarów i usług, jaką opodatkowane są budynki lub budowle na nim posadowione. Oznacza to, że w sytuacji, gdy budynki, budowle lub ich części korzystają ze zwolnienia od podatku VAT, również sprzedaż gruntu korzysta ze zwolnienia od podatku.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie definiują pojęcia „budowli”. W tym zakresie należy odnieść się do przepisów ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2013 r., poz. 1409, z późn. zm.).

W myśl art. 3 pkt 1 ustawy Prawo budowlane, ilekroć w ustawie jest mowa o obiekcie budowlanym – należy przez to rozumieć budynek, budowlę bądź obiekt małej architektury, wraz z instalacjami zapewniającymi możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem, wzniesiony z użyciem wyrobów budowlanych

Stosownie do treści art. 3 pkt 2 ww. ustawy, przez budynek należy rozumieć taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach.

Pod pojęciem budowli należy rozumieć każdy obiekt budowlany niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury, jak: obiekty liniowe, lotniska, mosty, wiadukty, estakady, tunele, przepusty, sieci techniczne, wolno stojące maszty antenowe, wolno stojące trwale związane z gruntem urządzenia reklamowe, budowle ziemne, obronne (fortyfikacje), ochronne, hydrotechniczne, zbiorniki, wolno stojące instalacje przemysłowe lub urządzenia techniczne, oczyszczalnie ścieków, składowiska odpadów, stacje uzdatniania wody, konstrukcje oporowe, nadziemne i podziemne przejścia dla pieszych, sieci uzbrojenia terenu, budowle sportowe, cmentarze, pomniki, a także części budowlane urządzeń technicznych (kotłów, pieców przemysłowych, elektrowni wiatrowych, elektrowni jądrowych i innych urządzeń) oraz fundamenty pod maszyny i urządzenia, jako odrębne pod względem technicznym części przedmiotów składających się na całość użytkową – art. 3 pkt 3 ustawy Prawo budowlane.

W myśl art. 3 pkt 9 ww. ustawy przez urządzenia budowlane należy rozumieć urządzenia techniczne związane z obiektem budowlanym, zapewniające możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem, jak przyłącza i urządzenia instalacyjne, w tym służące oczyszczaniu lub gromadzeniu ścieków, a także przejazdy, ogrodzenia, place postojowe i place pod śmietniki.

Odnosząc się do wątpliwości Wnioskodawcy nie sposób zgodzić się z Zainteresowanym, że w stosunku do budynku Pałacu ….., budynku gospodarczego oraz baraku nastąpiło w XVIII w. pierwsze zasiedlenie w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy, ponieważ nie doszło w tym przypadku do oddania do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Do pierwszego zasiedlenia doszło natomiast w momencie oddania w najem części budynku Pałacu ….. oraz budynku gospodarczego. Jak wynika z okoliczności sprawy pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą tych części budynków upłynie okres dłuższy niż 2 lata.

Wobec powyższego, dostawa poszczególnych części budynku Pałacu ….. oraz budynku gospodarczego, będących przedmiotem najmu, będzie korzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, o ile strony transakcji nie wybiorą opcji opodatkowania wskazanej w art. 43 ust. 10 ustawy.

Z kolei w przypadku sprzedaży pozostałych części budynku Pałacu ….. i budynku gospodarczego, które nie były przedmiotem najmu oraz baraku nie doszło do pierwszego zasiedlenia, a więc dostawa tych części ww. budynków oraz baraku nie będzie objęta zwolnieniem, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Zatem w dalszej kolejności należy przeanalizować czy nieobjęta zwolnieniem na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy sprzedaż części budynku Pałacu ….. i budynku gospodarczego, które nie były przedmiotem najmu oraz baraku będzie korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy.

W tym miejscu należy wskazać, że aby dostawa ww. części budynku Pałacu …… i budynku gospodarczego oraz baraku mogła korzystać ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, muszą być spełnione łącznie dwa warunki występujące w tym artykule. Z uwagi na fakt, że w stosunku do całego obiektu Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego oraz Wnioskodawca nie ponosił wydatków na ich ulepszenie w kwocie wyższej niż 30% wartości początkowej obiektu, to dostawa części budynku Pałacu oraz budynku gospodarczego, które nie były przedmiotem najmu oraz baraku będzie korzystać ze zwolnienia określonego w art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy.

Z uwagi na fakt, że dostawa budynku Pałacu ….., budynku gospodarczego oraz baraku będzie zwolniona od podatku, to zbycie gruntu, na którym ww. budynki są posadowione, w myśl art. 29a ust. 8 ustawy również będzie korzystało ze zwolnienia od podatku od towarów i usług.

W niniejszej sprawie przedmiotem dostawy będzie również parking, stanowiący w myśl art. 3 pkt 9 cyt. ustawy Prawo budowlane urządzenie budowlane (urządzenie techniczne związane z obiektem budowlanym, zapewniające możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem), a nie samodzielną budowlę zdefiniowaną w art. 3 pkt 3 ww. ustawy, którą uznaje się za towar na gruncie podatku od towarów i usług. Zatem parking należy traktować jako element przynależny do budynków i opodatkować według stawki właściwej dla danych budynków. W niniejszej sprawie dostawa każdego budynku korzysta ze zwolnienia od podatku VAT, zatem dostawa parkingu również korzysta ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Tym samym, planowana dostawa działki nr 21, na której znajduje się budynek Pałacu, budynek gospodarczy, barak oraz parking, będzie korzystać ze zwolnienia od podatku VAT.

Wobec powyższego, oceniając stanowisko Wnioskodawcy, z którego wynika, że do wszystkich obiektów można zastosować art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, należało uznać je za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy, które nie zostały objęte pytaniem, nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 oraz art. 14f § 2 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Końcowo należy wskazać, że analiza załączników dołączonych do wniosku o wydanie interpretacji w indywidualnej sprawie nie mieści się w ramach określonych w art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, zgodnie z którym minister właściwy do spraw finansów publicznych, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

Mając na uwadze art. 16 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 10 września 2015 r. o zmianie ustawy –Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2015 r., poz. 1649, z późn. zm.) tut. Organ informuje, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przepisów rozdziału 1a Działu II ustawy Ordynacja podatkowa w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2015 r., jak również skutki prawne związane z zastosowaniem się do niniejszej interpretacji ocenia się na podstawie ww. przepisów obowiązujących do 31 grudnia 2015 r.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego ……, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.