2016.01.27 - Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPP1/4512-1059/15/IK
z 27 stycznia 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 6 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko  przedstawione we wniosku z dnia 16 listopada 2015 r. (data wpływu 20 listopada 2015 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie sposobu opodatkowania przez Spółdzielnię opłat za wodę i ścieki pobieranych od użytkowników lokali mieszkalnych i użytkowych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 listopada 2015 r. został złożony wniosek, o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów w zakresie sposobu opodatkowania przez Spółdzielnię opłat za wodę i ścieki pobieranych od użytkowników lokali mieszkalnych i użytkowych.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółdzielnia Mieszkaniowa posiada w swoich zasobach m.in. spółdzielcze własnościowe lokale mieszkalne i usługowe, od których pobiera opłaty:

opłaty od członków Spółdzielni lub osób niebędących członkami Spółdzielni, którym przysługuje spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego lub użytkowego,
opłaty od właścicieli lokali - członków Spółdzielni oraz osób niebędących członkami - związane z eksploatacją i utrzymaniem ich lokali.

Opłaty za media w lokalach użytkowych rozliczane są w oparciu o faktyczne zużycie ustalane wg stanu liczników zamontowanych w lokalu. Rozliczenie następuje raz na kwartał. Opłaty za media w lokalach mieszkalnych rozliczane są w oparciu o faktyczne zużycie lub wg wartości ustalonych ryczałtowo.

W rozliczeniach Spółdzielnia wykazuje wartość opłaty eksploatacyjnej wg stawki właściwej dla danego lokalu („zw” dla lokalu mieszkalnego i 23% dla lokalu usługowego) oraz wartość opłat za media wg faktycznego zużycia przez właściciela/ryczałtu przy uwzględnieniu stawki właściwej dla danego lokalu. W przypadku odczytów wodomierzy Spółdzielnia obciąża właściciela opłatą za odczyt wodomierza. Właściciele są również obciążani, zgodnie z regulaminem, tzw. wodą niezbilansowaną, stanowiącą różnicę pomiędzy zużyciem wody na liczniku głównym, a danym licznikiem. Obciążenie następuje w oparciu o metraż lokalu.

Na podstawie dokonanych rozliczeń, w przypadku podmiotów gospodarczych prowadzących działalność gospodarczą Spółdzielnia wystawia faktury, natomiast dla osób fizycznych nieprowadzących działalność gospodarczą, faktury wystawiane są jedynie na żądanie takiej osoby. Z tytułu zużycia mediów, Spółdzielnia otrzymuje faktury od dostawcy mediów z wykazanymi następującymi stawkami VAT:

woda i ścieki - 8%,
energia elektryczna - 23%,
gaz - 23 %,
ogrzewanie - 23%.

Spółdzielnia powzięła wątpliwość odnośnie prawidłowości zastosowania stawki podatku VAT 23 % przy rozliczaniu kosztów zużycia wody dla lokali usługowych, stanowiących spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu oraz stawki „zw” przy rozliczeniu zużycia mediów dla lokali mieszkalnych stanowiących spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Spółdzielnia powinna obciążać za zużytą wodę i ścieki właścicieli lokali użytkowych stanowiących spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu z zastosowaniem stawki 8%, czy 23%?
Czy Spółdzielnia powinna obciążać za media właścicieli lokali mieszkalnych stanowiących spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu z zastosowaniem stawki podatku VAT „zw”?
Czy Spółdzielnia do rozliczenia tzw. wody niezbilansowanej powinna stosować stawkę podatku VAT 8% przy lokalach użytkowych i stawkę „zw” przy lokalach mieszkalnych?

Zdaniem Spółdzielni, w przypadku rozliczenia dostawy wody, w oparciu o wodomierz, do lokali użytkowych stanowiących spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, Spółdzielnia powinna zastosować stawkę podatku VAT 8%.

W przypadku rozliczenia dostawy mediów, w oparciu o zamontowane liczniki, do lokali mieszkalnych stanowiących spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, Spółdzielnia powinna zastosować stawkę podatku VAT „zw” niezależnie od sposobu rozliczania mediów (wg licznika, czy ryczałt).

W przypadku rozliczenia tzw. wody niezbilansowanej Spółdzielnia dla lokali użytkowych powinna zastosować stawkę VAT 8%, a dla lokali mieszkalnych „zw”.

W przepisie art. 4 ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r., o spółdzielniach mieszkaniowych, ustawodawca wskazał na obowiązki członków spółdzielni, jak i osób niebędących członkami spółdzielni w zakresie uiszczania opłat związanych z eksploatacją i utrzymaniem ich lokali. I tak, przepis:

art. 4 ust. 2 powyższej ustawy wskazuje, że członkowie spółdzielni będący właścicielami lokali są obowiązani uczestniczyć w pokrywaniu kosztów związanych z eksploatacją i utrzymaniem ich lokali, eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości wspólnych, eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości stanowiących mienie spółdzielni przez uiszczanie opłat zgodnie z postanowieniami statutu.
art. 4 ust. 4 powyższej ustawy wskazuje, że właściciele lokali niebędący członkami spółdzielni są obowiązani uczestniczyć w pokrywaniu kosztów związanych z eksploatacją i utrzymaniem ich lokali, eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości wspólnych. Są oni również obowiązani uczestniczyć w wydatkach związanych z eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości stanowiących mienie spółdzielni, które są przeznaczone do wspólnego korzystania przez osoby zamieszkujące w określonych budynkach lub osiedlu. Obowiązki te wykonują przez uiszczanie opłat na takich samych zasadach, jak członkowie spółdzielni, z zastrzeżeniem art. 5.

Przepis art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług  dalej u.p.t.u., wskazuje, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Natomiast z przepisu art. 8 ust. 1 u.p.t.u., wynika, że przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...). Jednocześnie zgodnie z treścią art. 8 ust. 2a u.p.t.u., w przypadku, gdy podatnik, działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, przyjmuje się, że ten podatnik sam otrzymał i wyświadczył te usługi.

Powyższy przepis stanowi implementację art. 28 Dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L Nr 347, s. 1, z późn. zm.). Zgodnie z tym przepisem, w przypadku, kiedy podatnik działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, przyjmuje się, że podatnik ten sam nabył i wyświadczył te usługi.

Oznacza to, że podmiot świadczący (sprzedający) daną usługę nabytą we własnym imieniu, lecz na rzecz osoby trzeciej, traktowany jest najpierw jako usługobiorca, a następnie jako usługodawca tej samej usługi. Przeniesienie ciężaru kosztów na inną osobę, nie może być zatem w żaden inny sposób potraktowane niż jako świadczenie usługi w tym samym zakresie.

W myśl art. 29a ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Stosownie do art. 29a ust. 6 ustawy, podstawa opodatkowania obejmuje:

podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnych charakterze, z wyjątkiem kwoty podatku,
koszty dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, pobierane przez dokonującego dostawy lub usługodawcę od nabywcy lub usługobiorcy.

Stosownie do art. 41 ust. 1 u.p.t.u., podstawowa stawka podatku wynosi 22% z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Natomiast w myśl art. 41 ust. 2 u.p.t.u., dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7% z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

W oparciu o przepis art. 146a pkt 1 i 2 u.p.t.u., w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%, a stawka podatku o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy wynosi 8%.

Zarówno w treści wskazanej ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku. W załączniku nr 3 do ustawy o podatku od towarów i usług, ustawodawca wymienił usługi objęte obniżoną stawką podatku VAT 8%:

pod poz. 140 „usługi związane z uzdatnianiem i dostarczaniem wody za pośrednictwem sieci wodociągowych” sklasyfikowane w grupowaniu PKWiU 36.00.20.0,
pod poz. 141 „usługi związane z handlem wodą dostarczaną za pośrednictwem sieci wodociągowych” sklasyfikowane w grupowaniu PKWiU 36.00.30.0.

Spółdzielnia w odniesieniu do poniesionych kosztów z tytułu opłat za media działa zgodnie z art. 8 ust. 2a u.p.t.u., tzn. w imieniu własnym, ale na rachunek członka spółdzielni, czy też osoby niebędącej członkiem spółdzielni - właściciela spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu.

Zatem wydatki na zakup wody poniesione przez Spółdzielnię stanowią przedmiot odsprzedaży dla właścicieli spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu w części dotyczącej ich lokalu.

Odpowiadając na pytanie nr 1, na podstawie wskazanych powyżej przepisów, Spółdzielnia stoi na stanowisku, że do obciążenia powyższych lokali użytkowych kosztami usług dostarczania wody i odprowadzania ścieków w oparciu o wskazane przez licznik zużycie, należy zastosować stawkę podatku VAT analogicznie do faktur wystawionych dla Spółdzielni przez dostawcę przedmiotowych świadczeń, tj. dla wody 8%.

Odpowiadając na pytanie nr 2, w przypadku lokali mieszkalnych, przy obciążaniu kosztami mediów należy zastosować stawkę „zw” w oparciu o przepis „ art. 43 ust. 1 pkt 1” u.p.t.u., zgodnie z którym zwalnia się od podatku czynności wykonywane na rzecz członków Spółdzielni, którym przysługują spółdzielcze prawa do lokali mieszkalnych, członków spółdzielni będących właścicielami lokali mieszkalnych lub na rzecz właścicieli lokali mieszkalnych niebędących członkami spółdzielni, za które są pobierane opłaty, zgodnie z art. 4 ust. 1, 2, 4 i 5 ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych.

Zwolnieniem tym zostały objęte czynności wykonywane przez Spółdzielnię na rzecz członków Spółdzielni, którym przysługują spółdzielcze prawa do lokali mieszkalnych, członków Spółdzielni będących właścicielami lokali mieszkalnych lub na rzecz właścicieli lokali mieszkalnych niebędących członkami spółdzielni, za które są pobierane opłaty, zgodnie z art. 4 ust. 1, 2, 4 i 5 ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych tj. opłaty na pokrycie kosztów związanych z eksploatacją i utrzymaniem ich lokali, tj. opłaty za dostawy do lokalu mediów np. w postaci wody, energii elektrycznej, energii cieplnej, odbiór ścieków czy wywóz nieczystości.

Podsumowując, w ocenie Spółdzielni do rozliczenia dostawy wody na rzecz osoby mającej prawo do spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego, należy zastosować zwolnienie w oparciu o powołany przepis art. 43 ust. 1 pkt 11 u.p.t.u.

Odpowiadając na pytanie nr 3, Spółdzielnia w oparciu o powołane przepisy stoi na stanowisku, że w przypadku rozliczenia tzw. wody niezbilansowanej Spółdzielnia dla lokali użytkowych powinna zastosować stawkę VAT 8%, a dla lokali mieszkalnych „zw”.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z dyspozycją art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177 poz. 1054, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Jak stanowi przepis art. 5a ww. ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

W świetle art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Zgodnie z art. 8 ust. 2a., w przypadku gdy podatnik, działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, przyjmuje się, że ten podatnik sam otrzymał i wyświadczył te usługi.

Powyższy przepis stanowi implementację art. 28 Dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE L 347, str. 1, ze zm.), zgodnie z którym w przypadku gdy podatnik, działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, przyjmuje się, że podatnik ten sam otrzymał i wyświadczył te usługi.

Stawka podatku, na postawie art. 41 ust. 1 ustawy, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Natomiast dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku – stosownie do art. 41 ust. 2 ustawy – wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Zgodnie z art. 146a pkt 1 i 2 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%,
stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.

Jednakże, zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział obok zwolnień podmiotowych (dotyczących podatnika) również zwolnienia przedmiotowe odnoszące się do niektórych czynności, a także obniżone stawki podatku.

W załączniku nr 3 do ustawy, ustawodawca wymienił usługi, podlegające opodatkowaniu obniżoną stawką podatku. I tak w poz. 140 mieszczą się „usługi związane z uzdatnianiem i dostarczaniem wody za pośrednictwem sieci wodociągowych” – PKWiU 36.00.20.0, w poz. 141 „usługi związane z handlem wodą dostarczaną za pośrednictwem sieci wodociągowych” – PKWiU 36.00.30.0, natomiast pod poz. 142  „usługi związane z odprowadzaniem i oczyszczaniem ścieków”  PKWiU ex 37,

Zgodnie z art. 2 pkt 30 ustawy, przez PKWiU ex rozumie się zakres wyrobów lub usług węższy niż określony w danym grupowaniu Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług.

Umieszczenie tego dopisku przy konkretnym symbolu statystycznym ma na celu zawężenie obniżonej stawki podatku VAT tylko do usług należących do wymienionego grupowania statystycznego, spełniającego określone warunki sprecyzowane przez ustawodawcę w rubryce „nazwa usługi”. Zatem, wynikająca z konkretnego załącznika stawka VAT dotyczy wyłącznie danej usługi z danego grupowania.

Z kolei, w myśl art. 43 ust. 1 pkt 11 ustawy, zwalnia się od podatku czynności wykonywane na rzecz członków spółdzielni, którym przysługują spółdzielcze prawa do lokali mieszkalnych, członków spółdzielni będących właścicielami lokali mieszkalnych lub na rzecz właścicieli lokali mieszkalnych niebędących członkami spółdzielni, za które są pobierane opłaty, zgodnie z art. 4 ust. 1, 2, 4 i 5 ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych.

Ponadto zgodnie z § 3 ust. 1 pkt 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 grudnia 2013 r. w sprawie zwolnień od podatku od towarów i usług oraz warunków stosowania tych zwolnień (Dz. U. z 2013 r. , poz. 1722 z późn. zm.) zwalnia się od podatku czynności wykonywane na rzecz osób niebędących członkami spółdzielni, którym przysługują spółdzielcze własnościowe prawa do lokali mieszkalnych, za które są pobierane opłaty zgodnie z art. 4 ust. 1, 2, 4 i 5 ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych.

Powołany powyżej przepis art. 4 ust. 1, ust. 2, ust. 4 i ust. 5 ww. ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych (Dz. U. z 2013 r., poz. 1222 z późn. zm.) stanowi, iż:

członkowie spółdzielni, którym przysługują spółdzielcze prawa do lokali, są obowiązani uczestniczyć w pokrywaniu kosztów związanych z eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości w częściach przypadających na ich lokale, eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości stanowiących mienie spółdzielni przez uiszczanie opłat zgodnie z postanowieniami statutu. (ust. 1);
członkowie spółdzielni będący właścicielami lokali są obowiązani uczestniczyć w pokrywaniu kosztów związanych z eksploatacją i utrzymaniem ich lokali, eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości wspólnych, eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości stanowiących mienie spółdzielni przez uiszczanie opłat zgodnie z postanowieniami statutu (ust. 2);
właściciele lokali niebędący członkami spółdzielni są obowiązani uczestniczyć w pokrywaniu kosztów związanych z eksploatacją i utrzymaniem ich lokali, eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości wspólnych. Są oni również obowiązani uczestniczyć w wydatkach związanych z eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości stanowiących mienie spółdzielni, które są przeznaczone do wspólnego korzystania przez osoby zamieszkujące w określonych budynkach lub osiedlu. Obowiązki te wykonują przez uiszczanie opłat na takich samych zasadach, jak członkowie spółdzielni, z zastrzeżeniem art. 5 (ust. 4);
członkowie spółdzielni uczestniczą w kosztach związanych z działalnością społeczną, oświatową i kulturalną prowadzoną przez spółdzielnię, jeżeli uchwała walnego zgromadzenia tak stanowi. Właściciele lokali niebędący członkami oraz osoby niebędące członkami spółdzielni, którym przysługują spółdzielcze własnościowe prawa do lokali, mogą odpłatnie korzystać z takiej działalności na podstawie umów zawieranych ze spółdzielnią (ust. 5).

Z powołanych przepisów jednoznacznie wynika, że zwolnienie od podatku odnosi się do czynności wykonywanych na rzecz członków spółdzielni mieszkaniowych, a także osób niebędących członkami spółdzielni. Muszą być oni właścicielami lokali mieszkalnych, lub musi im przysługiwać spółdzielcze prawo do lokalu mieszkalnego. Rodzaje opłat wymienionych w ustawie o spółdzielniach mieszkaniowych dotyczą wszelkich opłat. Jednakże przepisy art. 43 ust. 1 pkt 11 ustawy oraz § 3 ust. 1 pkt 9 cyt. wyżej rozporządzenia, wyraźnie wskazują na właścicieli lokali mieszkalnych, członków spółdzielni i osoby niebędące członkami spółdzielni, którym przysługują spółdzielcze prawa lub prawa własności do lokali mieszkalnych.

Należy wskazać, że opłaty, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 11 ustawy oraz § 3 ust. 1 pkt 9 ww. rozporządzenia zarówno w przypadku osób będących członkami spółdzielni, jak i niebędących jej członkami są związane przede wszystkim z pokryciem wydatków na eksploatację i utrzymanie nieruchomości w częściach przypadających na poszczególne lokale, a także stanowiących mienie spółdzielni, wydatków dotyczących zobowiązań spółdzielni, wpłat na fundusz remontowy.

Podsumowując zatem czynności, za które Spółdzielnia pobiera opłaty od osób, posiadających spółdzielcze własnościowe prawo do lokali mieszkalnych, jak i właścicieli lokali mieszkalnych, dotyczące tych lokali, są zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 11 ustawy bądź § 3 ust. 1 pkt 9 cyt. wyżej rozporządzenia. Dotyczy to również kosztów mediów zużywanych przez poszczególne lokale, jeżeli są rozliczane przez Spółdzielnię w ramach opłat tzw. czynszowych, wnoszonych przez osoby władające lokalami mieszkalnymi, jako że opłaty te są de facto ściśle związane z eksploatacją tych lokali. Opłaty te obejmują również koszty zużycia wody tzw. niezbilansowanej, która jest elementem związanym z użytkowaniem lokali mieszkalnych.

Zaznaczyć należy, że na opodatkowanie ww. opłat nie ma wpływu sposób rozliczenia tych mediów przyjęty przez Spółdzielnię (wg faktycznego zużycia lub wg wartości ustalonych ryczałtowo). Koszty tzw. mediów stanowią bowiem opłaty za czynność „zarządzania” lokalami przez Spółdzielnię, związane z zaspokojeniem potrzeb mieszkaniowych.

Odnosząc się natomiast do kwestii opodatkowania kosztów mediów, którymi Spółdzielnia obciąża osoby, posiadające spółdzielcze własnościowe prawo do lokali użytkowych, właścicieli lokali użytkowych stwierdzić należy, że w przedmiotowej sprawie zastosowanie znajdzie art. 8 ust. 2a ustawy, bowiem Spółdzielnia czynności zarządzania wykonuje m.in. poprzez nabywanie od innych podmiotów zewnętrznych usług świadczonych na rzecz swoich członków i osób niebędących członkami posiadającymi prawa do lokali użytkowych.

W związku z powyższym skoro Spółdzielnia nabywa usługi we własnym imieniu, lecz na rzecz osoby trzeciej (swoich członków i osób niebędących członkami posiadających prawa do lokali), tj. podmiotów, które faktycznie korzystają z tych usług, to dokonywana przez Spółdzielnię odsprzedaż usług obcych stanowi bezspornie przedmiot opodatkowania podatkiem od towarów i usług, zaś czynności te podlegają opodatkowaniu według stawki właściwej dla danego rodzaju usługi.

Biorąc zatem pod uwagę powyższe oraz treść przedstawionego stanu faktycznego stwierdzić należy, że o ile wskazane we wniosku usługi związane z dostawą mediów (woda i ścieki,), za które Spółdzielnia pobiera opłaty od członków spółdzielni i osób niebędących członkami, posiadających własnościowe prawo do lokali użytkowych, właścicieli lokali użytkowych mieszczą się odpowiednio w grupowaniach PKWiU: 36.00.20.0, 36.00.30.0, 37, to jako wymienione w poz. 140, 141, 142 załącznika nr 3 do ustawy, podlegają one opodatkowaniu stawką podatku w wysokości 8%.

Końcowo zauważa się, że Minister Finansów nie jest uprawniony do przyporządkowywania formalnego towarów i usług do określonego grupowania klasyfikacyjnego. Podkreślić należy, iż kwestie dotyczące zaklasyfikowania towaru lub usługi do właściwego grupowania statystycznego nie mieszczą się w ramach określonych w art. 14b § 1 ww. ustawy Ordynacja podatkowa, zgodnie z którym minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

Zgodnie bowiem z Komunikatem Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 roku w sprawie trybu udzielania, informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS Nr 1 poz. 11) zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność, swoje produkty (wyroby i usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach, wprowadzonych rozporządzeniami Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej i to jego obciążają ewentualne negatywne konsekwencje z tytułu błędnego zaklasyfikowania towarów i usług.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin