Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
IPTPB3/4511-406/15-3/KJ
z 11 marca 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) w związku z art. 16 ustawy z dnia 10 września 2015 r. o zmianie ustawy Ordynacji podatkowej oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2015 r., poz. 1649) oraz § 5 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 22 grudnia 2015 r. (data wpływu 24 grudnia 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie braku możliwości zastosowania zwolnienia przedmiotowego w przypadku opodatkowania podatkiem liniowym (pytanie oznaczone we wniosku nr 2) – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 grudnia 2015 r. wpłynął wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest osobą fizyczną podlegającą w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, która jest wspólnikiem polskiej spółki komandytowej (dalej: „SpK”).

SpK rozpoczęła działalność gospodarczą w Specjalnej Strefie Ekonomicznej (dalej: „SSE”), która będzie związana m.in. z produkcją płytek ceramicznych, na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (dalej: „Działalność Strefowa”).

Wnioskodawca prowadzi również jednoosobową działalność gospodarczą poza SSE, której przedmiotem jest doradztwo marketingowo-sprzedażowe, doradztwo strategiczne oraz doradztwo technologiczno-produkcyjne (dalej: „Działalność Doradcza”).

Wnioskodawca zakłada, że Działalność Strefowa SpK będzie zyskowna, jednak szereg wydatków jakie poniesie SpK w początkowym okresie Działalności Strefowej może przewyższyć wypracowane zyski. W efekcie Działalność Strefowa SpK może przynieść Wnioskodawcy stratę podatkową.

Obecnie Wnioskodawca opodatkowuje dochody uzyskiwane ze źródła pozarolnicza działalność gospodarcza w sposób określony w art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. podatkiem liniowym według jednolitej stawki 19% (dalej: „Podatek Liniowy”). Niemniej jednak, w związku z Działalnością Strefową SpK, Wnioskodawca rozważa zmianę sposobu opodatkowania dochodów uzyskiwanych ze źródła pozarolnicza działalność gospodarcza na zasady określone w art. 27 ww. ustawy, tj. na zasady ogólne według skali progresywnej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy w przypadku opodatkowania dochodów Wnioskodawcy ze źródła pozarolnicza działalność gospodarcza Podatkiem Liniowym, dochód osiągnięty przez Wnioskodawcę z Działalności Strefowej, będzie traktowany jako dochód podlegający zwolnieniu od opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych, na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 63a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?
2. Czy w przypadku, gdy do działalności prowadzonej przez Wnioskodawcę, tj. Działalności Strefowej oraz Działalności Doradczej, nie będzie miało zastosowania zwolnienie z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 63a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ani na podstawie innego przepisu tej ustawy, to czy Wnioskodawca w celu ustalenia dochodu lub straty ze źródła pozarolnicza działalność gospodarcza powinien uwzględniać wszystkie przychody i koszty, tj. bez wydzielania Działalności Strefowej?
3. Czy w przypadku zrezygnowania przez Wnioskodawcę z opodatkowania dochodów ze źródła pozarolnicza działalność gospodarcza Podatkiem Liniowym i opodatkowania ich na zasadach ogólnych według skali progresywnej na podstawie art. 27 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dochód osiągnięty przez Wnioskodawcę z Działalności Strefowej, traktowany będzie jako dochód podlegający zwolnieniu od opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 63a ww. ustawy?
4. Czy w czasie, gdy dochody Wnioskodawcy ze źródła pozarolnicza działalność gospodarcza opodatkowane będą na zasadach ogólnych według skali progresywnej na podstawie art. 27 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, Wnioskodawca będzie uprawiony do rozliczania straty podatkowej powstałej u Wnioskodawcy w okresie gdy jego dochody ze źródła pozarolnicza działalność gospodarcza opodatkowane były Podatkiem Liniowym?
   
   

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytanie nr 2, natomiast wniosek Wnioskodawcy w pozostałym zakresie zostanie rozpatrzony odrębnie.

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku, gdy do działalności prowadzonej przez Wnioskodawcę, tj. Działalności Strefowej oraz Działalności Doradczej, nie będzie miało zastosowania zwolnienie z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 63a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.), ani na podstawie innego przepisu tej ustawy, to Wnioskodawca w celu ustalenia dochodu lub straty ze źródła pozarolnicza działalność gospodarcza powinien uwzględniać wszystkie przychody i koszty, tj. bez wydzielania Działalności Strefowej.

W ocenie Wnioskodawcy, opodatkowanie Podatkiem Liniowym powinno dotyczyć całej działalności prowadzonej przez Wnioskodawcę, tj. Działalności Strefowej oraz Działalności Doradczej. Jednocześnie wszystkie przychody z tych działalności Wnioskodawcy powinny być kwalifikowane do jednego źródła przychodów, tj. pozarolniczej działalności gospodarczej. W celu obliczenia dochodu lub straty podatkowej ze źródła pozarolnicza działalność gospodarcza Wnioskodawca powinien zatem uwzględnić przychody oraz koszty podatkowe zarówno z Działalności Doradczej, jak i Działalności Strefowej.

Zawarte w art. 20 pkt 2 ustawy z dnia 12 listopada 2003 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2003 r., Nr 202 poz. 1956, z późn. zm., dalej: „Ustawa Zmieniająca”), zmieniającej ustawę o podatku dochodowym od osób fizycznych określenie „podatnikom opodatkowanym w sposób określony w art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie przysługuje prawo do dokonywania odliczeń” oznacza, że dopóki dochody podatnika ze źródła pozarolnicza działalność gospodarcza opodatkowane są podatkiem liniowym, dopóty podatnik ten nie ma prawa do korzystania ze zwolnienia od opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych dochodów osiąganych z Działalności Strefowej na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 63a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W konsekwencji, skoro do działalności prowadzonej przez Wnioskodawcę, tj. Działalności Strefowej oraz Działalności Doradczej, nie będzie miało zastosowania zwolnienie z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 63a ww. ustawy, ani na podstawie innego przepisu tej ustawy, to Wnioskodawca w celu ustalenia dochodu lub straty ze źródła pozarolnicza działalność gospodarcza powinien uwzględniać wszystkie przychody i koszty, tj. bez wydzielania Działalności Strefowej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w zakresie pytania nr 2 jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 1 § 2 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2013 r., poz. 1030, z późn. zm.), spółkami handlowymi są: spółka jawna, spółka partnerska, spółka komandytowa, spółka komandytowo-akcyjna, spółka z ograniczoną odpowiedzialnością i spółka akcyjna. Stosownie do przepisu art. 4 § 1 pkt 1 Kodeksu spółek handlowych, określenie spółka osobowa oznacza spółkę jawną, spółkę partnerską, spółkę komandytową i spółkę komandytowo-akcyjną.

Zgodnie z art. 102 tego Kodeksu, spółką komandytową jest spółka osobowa mająca na celu prowadzenie przedsiębiorstwa pod własną firmą, w której wobec wierzycieli za zobowiązania spółki co najmniej jeden wspólnik odpowiada bez ograniczenia (komplementariusz), a odpowiedzialność co najmniej jednego wspólnika (komandytariusza) jest ograniczona.

Natomiast art. 123 § 1 Kodeksu spółek handlowych stanowi, że komandytariusz uczestniczy w zysku spółki proporcjonalnie do jego wkładu rzeczywiście wniesionego do spółki, chyba że umowa spółki stanowi inaczej.

Spółka komandytowa nie posiada podmiotowości prawnej odrębnej od wspólników, tym samym nie jest na gruncie przepisów prawa podatkowego podmiotem obowiązku podatkowego w zakresie podatku dochodowego, podmiotami takimi są natomiast wspólnicy takiej spółki. W zależności od tego, czy wspólnicy są osobami fizycznymi czy prawnymi, podlegają opodatkowaniu albo podatkiem dochodowym od osób fizycznych albo podatkiem dochodowym od osób prawnych.

Wnioskodawca – wspólnik polskiej spółki komandytowej, jako osoba fizyczna podlega opodatkowaniu na podstawie przepisów ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.).

Zgodnie z zasadą wyrażoną w art. 9 ust. 1 ww. ustawy, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W świetle art. 8 ust. 1 tej ustawy, przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału) oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe.

Zasady wyrażone w ust. 1 stosuje się odpowiednio do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat (art. 8 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy).

Z kolei w myśl art. 5b ust. 2 cyt. ustawy, jeżeli pozarolniczą działalność gospodarczą prowadzi spółka niebędąca osobą prawną, przychody wspólnika z udziału w takiej spółce, określone na podstawie art. 8 ust. 1, uznaje się za przychody ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, tj. z pozarolniczej działalności gospodarczej.

Natomiast, jak wskazuje art. 8 ust. 1a ww. ustawy, przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, lub działów specjalnych produkcji rolnej, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 4, osiąganych przez podatników opodatkowanych na zasadach określonych w art. 30c, nie łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1.

W świetle zapisów art. 30c ust. 1 powoływanej ustawy, podatek dochodowy od dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej lub działów specjalnych produkcji rolnej uzyskanych przez podatników, o których mowa w art. 9a ust. 2 lub 7, z zastrzeżeniem art. 29, 30 i 30d, wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.

Zgodnie z art. 9a ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnicy mogą wybrać sposób opodatkowania dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej na zasadach określonych w art. 30c. W tym przypadku są obowiązani do złożenia właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego do dnia 20 stycznia roku podatkowego pisemnego oświadczenia o wyborze tego sposobu opodatkowania. Jeżeli podatnik rozpoczyna prowadzenie działalności gospodarczej, oświadczenie może złożyć na podstawie przepisów o swobodzie działalności gospodarczej, a jeżeli podatnik nie złożył oświadczenia na podstawie tych przepisów – pisemne oświadczenie składa właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego, nie później niż w dniu uzyskania pierwszego przychodu.

Wybór sposobu opodatkowania dokonany w oświadczeniu, o którym mowa w ust. 2, dotyczy również lat następnych, chyba że podatnik, w terminie do dnia 20 stycznia roku podatkowego, zawiadomi w formie pisemnej właściwego naczelnika urzędu skarbowego o rezygnacji z tego sposobu opodatkowania lub złoży w tym terminie pisemny wniosek lub oświadczenie o zastosowanie form opodatkowania określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym (art. 9a ust. 4 tej ustawy).

Z kolei, stosownie do treści art. 9a ust. 5 pkt 1 ww. ustawy, jeżeli podatnik prowadzi działalność gospodarczą samodzielnie i jest wspólnikiem spółki niebędącej osobą prawną, wybór sposobu opodatkowania, o którym mowa w ust. 2, dotyczy wszystkich form prowadzenia tej działalności, do których mają zastosowanie przepisy ustawy.

Ponadto, w myśl art. 9a ust. 3 pkt 2 cyt. ustawy, jeżeli podatnik, który wybrał sposób opodatkowania, o którym mowa w ust. 2, uzyska z działalności gospodarczej prowadzonej samodzielnie lub z tytułu prawa do udziału w zysku spółki niebędącej osobą prawną przychody ze świadczenia usług na rzecz byłego lub obecnego pracodawcy, odpowiadających czynnościom, które podatnik lub co najmniej jeden ze wspólników wykonywał lub wykonuje w roku podatkowym, w ramach stosunku pracy lub spółdzielczego stosunku pracy, podatnik ten traci w roku podatkowym prawo do opodatkowania w sposób określony w art. 30c i jest obowiązany do wpłacenia zaliczek od dochodu osiągniętego od początku roku, obliczonych przy zastosowaniu skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1, oraz odsetek za zwłokę od zaległości z tytułu tych zaliczek.

Z kolei zgodnie z art. 12 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz. U. 2007 r. Nr 42, poz. 274, z późn. zm.), dochody uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy w ramach zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1, przez osoby prawne lub osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą są zwolnione od podatku dochodowego, odpowiednio na zasadach określonych w przepisach o podatku dochodowym od osób prawnych lub w przepisach o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W myśl art. 21 ust. 1 pkt 63a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolne od podatku są dochody podatników, z zastrzeżeniem ust. 5a-5c, uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ww. ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych, przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie niniejszego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami.

Zwolnienie, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 63a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przysługuje podatnikowi wyłącznie z tytułu dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy (art. 21 ust. 5a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

W myśl art. 30c ust. 1 ww. ustawy, podatek dochodowy od dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej lub działów specjalnych produkcji rolnej uzyskanych przez podatników, o których mowa w art. 9a ust. 2 lub 7, z zastrzeżeniem art. 29, 30 i 30d, wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.

Zgodnie zaś z art. 20 pkt 2 ustawy z dnia 12 listopada 2003 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 202, poz. 1956, z późn. zm.), podatnikom opodatkowanym w sposób określony w art. 30c ustawy wymienionej w art. 1 nie przysługuje prawo do dokonywania odliczeń i zwolnień od dochodu oraz od podatku obliczonych na zasadach określonych w art. 30c ustawy wymienionej w art. 1, o których mowa m.in. w art. 21 ust. 1 pkt 63a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Powyższy przepis wskazuje zatem, że zwolnienie, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 63a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie może być stosowane przez podatników, którzy wybrali opodatkowanie dochodów z prowadzonej działalności gospodarczej na zasadach określonych w art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. podatkiem liniowym według jednolitej stawki 19%.

Zawarte w tym przepisie określenie „podatnikom, opodatkowanym w sposób określony w art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie przysługuje prawo dokonywania odliczeń”, oznacza, że podatnicy, którzy wybrali taką właśnie metodę opodatkowania, muszą odprowadzać podatki od dochodu z działalność gospodarczej prowadzonej w specjalnej strefie ekonomicznej bez żadnych preferencji podatkowych, według 19%. stawki i nie mają prawa dokonywać odliczeń, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 63a.

Ograniczenie powyższe nie ma zastosowania, jeśli podatnik opodatkowuje swoje dochody na zasadach ogólnych, tj. zgodnie z art. 27 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, według skali podatkowej wskazanej w tym przepisie. Zatem w sytuacji, gdy podatnik w danym roku podatkowym jest opodatkowany na zasadach ogólnych wg skali progresywnej, to nie jest podatnikiem opodatkowanym w sposób określony w art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Tym samym ograniczenie, wynikające z art. 20 pkt 2 ustawy z dnia 12 listopada 2003 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz niektórych innych ustaw, nie ma do niego zastosowania.

Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że Wnioskodawca jest wspólnikiem polskiej spółki komandytowej, która rozpoczęła działalność gospodarczą w Specjalnej Strefie Ekonomicznej. Wnioskodawca prowadzi również jednoosobową działalność gospodarczą, której przedmiotem jest doradztwo marketingowo-sprzedażowe, doradztwo strategiczne oraz doradztwo technologiczno-produkcyjne. Obecnie Wnioskodawca opodatkowuje dochody uzyskiwane ze źródła pozarolnicza działalność gospodarcza w sposób określony w art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. podatkiem liniowym według jednolitej stawki 19%. Wnioskodawca rozważa zmianę sposobu opodatkowania dochodów uzyskiwanych ze źródła pozarolnicza działalność gospodarcza na zasady określone w art. 27 ww. ustawy, tj. na zasady ogólne według skali progresywnej.

W związku z powyższym Wnioskodawca powziął wątpliwość w zakresie sposobu ustalenia dochodu lub straty z tego źródła przychodu, w przypadku gdy do prowadzonej przez Niego działalności gospodarczej, tj. Działalności Strefowej oraz Działalności Doradczej, nie będzie miało zastosowania zwolnienie z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 63a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ani na podstawie innego przepisu tej ustawy.

Biorąc pod uwagę przytoczone powyżej przepisy oraz opis zdarzenia przyszłego należy stwierdzić, że w sytuacji, gdy Wnioskodawca – wspólnik spółki komandytowej, zgodnie z art. 9a ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dokona wyboru opodatkowania dochodów uzyskanych z udziału w tej spółce tzw. podatkiem liniowym, na podstawie art. 30c tej ustawy, stosownie do oświadczenia złożonego właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego, to nie będzie mógł korzystać ze zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 63 ww. ustawy. Przy czym, w przypadku wyboru takiego sposobu opodatkowania, zarówno dochody Wnioskodawcy z udziału w spółce komandytowej prowadzącej działalność na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, jak i dochody z pozarolniczej działalności gospodarczej prowadzonej samodzielnie będą opodatkowane na tych samych zasadach, tj. 19% stawką podatku dochodowego. W celu ustalenia dochodu lub straty z tego źródła powinien uwzględniać wszystkie przychody i koszty, tj. bez wydzielania Działalności Strefowej.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydawania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego ….., po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.