Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB2/4511-46/16-4/MG
z 11 kwietnia 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613 z późn. zm.) oraz § 5 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 15 stycznia 2016 r. (data wpływu 18 stycznia 2016 r.), uzupełnionym pismem z dnia 14 marca 2016 r. (data wpływu 15 marca 2016 r.) na wezwanie tut. organu z dnia 4 marca 2015 r. (data nadania 7 marca 2016 r., data doręczenia 14 marca 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia kosztów uzyskania przychodów z tytułu sprzedaży akcji w sytuacji gdy zapłata za akcje nastąpiła w drodze potrącenia wzajemnych zobowiązań - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 stycznia 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia kosztów uzyskania przychodów z tytułu sprzedaży akcji w sytuacji gdy zapłata za akcje nastąpiła w drodze potrącenia wzajemnych zobowiązań.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest polskim rezydentem podatkowym. W 2014 r. Wnioskodawca zawarł z funduszem inwestycyjnym zamkniętym aktywów niepublicznych umowę sprzedaży akcji czterech spółek (dalej łącznie „Akcje”). Akcje nie miały charakteru zdematerializowanego. W wyniku tej umowy Wnioskodawca nabył Akcje w zamian za cenę określoną w wyżej wskazanej umowie sprzedaży.

Cena za Akcje nie została uregulowana przez Wnioskodawcę w drodze zapłaty gotówką lub przelewem. Została ona uregulowana w 2014 r. w drodze potrącenia umownego zobowiązania Wnioskodawcy do zapłaty ceny za Akcje z inną należnością pieniężną Wnioskodawcy (dalej „Wierzytelność”), która kwalifikowała się do potrącenia. W wyniku zawarcia umowy potrącenia (kompensaty) cena za Akcje oraz Wierzytelność zostały umorzone i wygasły do wysokości wartości ceny za Akcje. Innymi słowy, w wyniku zawarcia umowy potrącenia Wnioskodawca uregulował należycie swoje zobowiązanie do zapłaty Ceny za akcje, co zostało również stwierdzone w powyższej umowie potrącenia.

Akcje zostały w 2014 r. odpłatnie zbyte przez Wnioskodawcę do podmiotu trzeciego.

Wnioskodawca obecnie powziął wątpliwość, czy w zeznaniu podatkowym za rok 2014 r. prawidłowo wykazał - oprócz przychodu z tytułu odpłatnego zbycia Akcji - również koszty uzyskania tego przychodu w wysokości wartości ceny uregulowanej za Akcje przez Wnioskodawcę. Wątpliwość ta jest związana z faktem, że cena za te akcje nie została uregulowana gotówką, czy przelewem, lecz uregulowanie jej nastąpiło w formie potrącenia.

Przedmiotowy wniosek obarczony był brakami formalnymi, w związku z tym pismem z dnia 4 marca 2016 r. organ podatkowy wezwał Wnioskodawcę m.in. do doprecyzowania przedstawionego we wniosku stanu faktycznego poprzez wyjaśnienie:

- czy przedmiotowe akcje Wnioskodawca nabył za cenę odpowiadającą wartości rynkowej tych akcji?

Wnioskodawca uzupełnił braki formalne wniosku pismem z dnia 14 marca 2016 r. (data nadania 7 marca 2016 r., data wpływu 15 marca 2016 r.), w którym wyjaśnił, że Wnioskodawca nabył przedmiotowe akcje za cenę odpowiadającą wartości rynkowej tych akcji, która została określona w oparciu o wycenę przygotowaną przez niezależnego biegłego.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy kosztem uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia Akcji będzie cena nabycia Akcji uregulowana przez Wnioskodawcę poprzez potrącenie zobowiązania z tytułu zapłaty ceny za Akcję z inną wymagalną Wierzytelnością?

Zdaniem Wnioskodawcy, kosztem uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia Akcji będzie cena nabycia Akcji uregulowana przez Wnioskodawcę poprzez potrącenie zobowiązania z tytułu zapłaty ceny za Akcję z inną wymagalną Wierzytelnością.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej „Ustawa o PIT”) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Przepis art. 10 ust. 1 pkt 7 Ustawy o PIT stanowi, że źródłami przychodów są kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a)-c).

Natomiast za przychody z kapitałów pieniężnych - w myśl art. 17 ust. 1 pkt 6 lit. a) Ustawy o PIT - uważa się należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, przychody z odpłatnego zbycia udziałów (akcji) oraz papierów wartościowych.

Przepis art. 30b ust. 1 Ustawy o PIT stanowi, że od dochodów uzyskanych z odpłatnego zbycia papierów wartościowych lub pochodnych instrumentów finansowych, w tym z odpłatnego zbycia akcji, podatek dochodowy wynosi 19% uzyskanego dochodu.

W myśl art. 30b ust. 2 pkt 4 Ustawy o PIT dochodem z odpłatnego zbycia akcji jest różnica między sumą przychodów uzyskanych z tytułu odpłatnego zbycia akcji a kosztami uzyskania przychodów określonymi na podstawie art. 22 ust. 1f oraz art. 23 ust. 1 pkt 38 i 38c - osiągnięta w roku podatkowym. Zgodnie z art. 30b ust. 5 Ustawy o PIT dochodów ze zbycia akcji nie łączy się z dochodami opodatkowanymi na zasadach określonych w art. 27 (według skali podatkowej) oraz w art. 30c (podatek liniowy z działalności gospodarczej).

Na podatniku, który uzyskał dochód (poniósł stratę) z kapitałów opodatkowanych na zasadach określonych w art. 30b Ustawy o PIT ciąży obowiązek złożenia we właściwym urzędzie skarbowym zeznania według ustalonego wzoru (formularz PIT-38), w terminie do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym (art. 45 ust. 1a pkt 1 Ustawy o PIT). W tym samym terminie dokonuje się też wpłaty należnego podatku wynikającego z zeznania rocznego (art. 45 ust. 4 pkt 2 Ustawy o PIT).

Jak wynika z powyższych przepisów Ustawy o PIT opodatkowaniu z tytułu odpłatnego zbycia m.in. akcji podlega dochód. Ustawodawca zezwala zatem, aby koszty uzyskania przychodów z odpłatnego zbycia m.in. akcji pomniejszały przychód do opodatkowania, jednocześnie uzależniając ich wysokość od sposobu nabycia zbywanych akcji. Tym samym ustalając koszty uzyskania przychodów z tytułu odpłatnego zbycia akcji należy odwołać się zawsze da sposobu nabycia zbywanych akcji i ustalić je odpowiednio na podstawie art. 22 ust. 1f lub art. 23 ust. 1 pkt 38 Ustawy o PIT.

W przedmiotowej sprawie Wnioskodawcy zastosowanie znajdzie art. 23 ust. 1 pkt 38 Ustawy o PIT, zgodnie z którym nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na objęcie lub nabycie udziałów albo wkładów w spółdzielni, udziałów (akcji) oraz papierów wartościowych, a także wydatków na nabycie tytułów uczestnictwa w funduszach kapitałowych; wydatki takie są jednak kosztem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia tych udziałów (akcji) oraz papierów wartościowych, w tym z tytułu wykupu przez emitenta papierów wartościowych, a także z odkupienia albo umorzenia tytułów uczestnictwa w funduszach kapitałowych, z zastrzeżeniem ust. 3e.

Należy zauważyć, iż przepis art. 23 ust. 1 pkt 38 Ustawy o PIT nie wyłącza definitywnie z kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych na objęcie lub nabycie udziałów (akcji), a jedynie odracza moment ich rozpoznania. Oznacza to, że Wnioskodawca był uprawniony do rozpoznania kosztów uzyskania przychodów związanych z nabyciem Akcji najwcześniej w momencie ich zbycia.

Użyte przez ustawodawcę określenie „wydatków na nabycie” oznacza wydatki warunkujące nabycie m.in. akcji, tj. takie, bez których poniesienia skuteczne nabycie akcji nie byłoby możliwe. Takie wydatki zalicza się do kosztów uzyskania przychodów, ale dopiero z chwilą odpłatnego zbycia akcji. Innymi słowy, dopiero z chwilą odpłatnego zbycia akcji ustala się koszty, które warunkują ich nabycie. W praktyce istotną przesłanką zaliczenia poniesionego przez podatnika wydatku do kosztów uzyskania przychodów jest istnienie związku przyczynowo-skutkowego miedzy tym wydatkiem, a osiągniętym przychodem zgodnie z art. 22 ust. 1 Ustawy o PIT. Zatem kosztem uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia akcji będą wydatki faktycznie poniesione na ich nabycie.

Ocena możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów ceny za Akcje uregulowanej przez Wnioskodawcę w drodze potrącenia umownego wymaga odpowiedzi na pytanie, czy takie uregulowanie zobowiązania Wnioskodawcy jest równoznaczne z poniesieniem przez niego „wydatków” w rozumieniu art. 23 ust. 1 pkt 38 Ustawy o PIT.

Zdaniem Wnioskodawcy „wydatki”, o których mowa w art. 23 ust. 1 pkt 38 Ustawy o PIT, obejmują każde przesunięcie w aktywach i pasywach dłużnika, które prowadzi do wygaśnięcia zobowiązania i zaspokojenia wierzyciela kosztem dłużnika.

Należy podkreślić, że „wydatkiem” nie jest wyłącznie kwota faktycznie dokonanej zapłaty (kwota przekazanej gotówki lub przelewu). Takie rozumienie „wydatków” oznaczałoby, że dokonanie między stronami transakcji rozliczenia w jakiejkolwiek innej formie niż gotówkowa skutkowałoby brakiem możliwości wykazania kosztów uzyskania przychodów, pomimo zastosowania rozwiązań powszechnych w obrocie gospodarczym (np. wymiany świadczeń lub składników majątkowych - barter, lub właśnie potrącenia wierzytelności) i faktycznego poniesienia przez podatników obciążeń majątkowych na rzecz ich wierzycieli. Dlatego zgodnie z przyjętą w licznych interpretacjach podatkowych wykładnią Ustawy o PIT, pojęcie „wydatku” obejmuje każde pomniejszenie aktywów podatnika służące zaspokojeniu wierzyciela (por. np. interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 19 września 2014 r., ITPB1/415-700/14/MR, oraz interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 3 marca 2015 r., IPPB1/415-1469/14-2/AM).

W szczególności przez „wydatek”, o którym mowa w art. 23 ust. 1 pkt 38 Ustawy o PIT, rozumie się zmniejszenie aktywów podatnika wynikające z rozliczenia wierzytelności poprzez potrącenie. Potrącenie następuje, gdy dwie osoby są jednocześnie względem siebie dłużnikami i wierzycielami. Każda z tych osób może potrącić swoją wierzytelność z wierzytelnością drugiej strony, jeżeli przedmiotem obu wierzytelności są pieniądze lub rzeczy tej samej jakości oznaczone tylko co do gatunku, a obie wierzytelności są wymagalne i mogą być dochodzone przed sądem (por. art. 498 § 1 Kc). Wskutek potrącenia obie wierzytelności umarzają się nawzajem do wysokości wierzytelności niższej (art. 498 § 2 Kc). Potrącenia można również dokonać w umowie, korzystając ze swobody umów, tak jak miało to miejsce w niniejszym przypadku.

Należy podkreślić, że potrącenie wzajemnych wierzytelności realizuje funkcję zapłaty i służy uproszczeniu i wyeliminowaniu zbędnych przepływów pieniężnych pomiędzy uczestnikami obrotu gospodarczego. Stanowisko takie jednoznacznie potwierdza doktryna prawa cywilnego (por. K. Zawada w „Kodeks cywilny, Komentarz tom I” pod redakcją Krzysztofa Pietrzykowskiego, Wydawnictwo C.H. Beck, Warszawa 2012). Warto też wspomnieć, iż w literaturze potrącenie nazywane jest również mianem uproszczonej, podwójnej zapłaty (Kodeks cywilny. Komentarz. Zobowiązania - część ogólna, Rzetecka-Gil A., Lex 2011). Znajduje to również potwierdzenie w Kodeksie cywilnym - zgodnie z art. 503 Kodeksu cywilnego, przepisy o zaliczeniu zapłaty stosuje się odpowiednio do potrącenia.

Podobne stanowisko odnoście pełnienia przez potrącenie funkcji zapłaty zajmują sądy administracyjne i władze skarbowe. Przykładowo zgodnie z wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 21 września 1999 r. (sygn. SA/Bk 742/98) stwierdził, że: „Fakt, iż zapłata za akcje gotówkowe nastąpiła w drodze potrącenia wzajemnych wierzytelności, nie stanowi przeszkody do zastosowania przepisu art. 23 ust. 1 pkt 38 u.p.d.o.f. przy ustalaniu kosztów uzyskania przychodu z tytułu umorzenia tych akcji. Potrącenie wzajemnych wierzytelności jest formą wydatku na nabycie akcji.” Z kolei Dyrektor Izby Skarbowej we Wrocławiu w piśmie z dnia 26 listopada 2003 r. sygn. PD.I/2-005/9/03) stwierdził, że „kompensata bez wątpienia jest formą zapłaty”. Potrącenie (kompensata) została więc uznana za formę uregulowania zobowiązań, rodząc takie same skutki podatkowe jak zapłata. Skoro więc zapłata jest poniesieniem wydatku - co nie budzi jakichkolwiek wątpliwości, a jednocześnie potrącenie jest zrównane z zapłatą, to należy uznać, że potrącenie wiąże się z poniesieniem wydatku.

Również w ustawach prawa podatkowego ustawodawca wyraźnie akceptuje, że uregulowanie zobowiązań następuje w jakiejkolwiek formie, w tym w wyniku potrącenia wierzytelności.

Przykładowo art. 24c ust. 7 Ustawy o PIT stanowi:

„7. Za koszt poniesiony, o którym mowa w ust. 2 i 3, uważa się koszt wynikający z otrzymanej faktury (rachunku) albo innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), a za dzień zapłaty, o którym mowa w ust. 2 i 3, dzień uregulowania zobowiązań w jakiejkolwiek formie, w tym w wyniku potrącenia wierzytelności.”

Podobnie art. 15a ust. 7 Ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych stanowi:

„7. Za koszt poniesiony, o którym mowa w ust. 2 i 3, uważa się koszt wynikający z otrzymanej faktury (rachunku) albo innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), a za dzień zapłaty, o którym mowa w ust. 2 i 3 - dzień uregulowania zobowiązań w jakiejkolwiek formie, w tym w wyniku potrącenia wierzytelności.” Ponadto, przykładowo w art. 26 ust. 7 Ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych:

„7. Wypłata, o której mowa w ust. 1 (wypłata należności licencyjnych - dopisek precyzujący Wnioskodawcy), 1c, 1d i 2c oznacza wykonanie zobowiązania w jakiejkolwiek formie, w tym poprzez zapłatę, potrącenie lub kapitalizację odsetek.”

Stanowisko potwierdzające prawo Wnioskodawcy do rozpoznania kosztów uzyskania przychodu z tytułu zbycia Akcji w sytuacji, kiedy cena za Akcje została uregulowana przez Wnioskodawcę w drodze potracenia, potwierdzają również władze skarbowe w analogicznych stanach faktycznych w indywidualnych interpretacjach prawa podatkowego.

Przykładowo Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji z dnia 27 sierpnia 2015 roku, sygn. IPPB2/4511-635/15-2/MG stwierdził, że „W przedstawionym zdarzeniu przyszłym Wnioskodawca w rzeczywistości poniesie koszt na nabycie akcji w wysokości ceny nabycia określonej w umowie sprzedaży, a kwota ta zostanie potrącona ze środków pieniężnych, które Spółka kapitałowa mająca siedzibę na Cyprze winna wypłacić Wnioskodawcy w ramach udzielonej Wnioskodawcy pożyczki. Zatem uznać należy, że ponosząc wydatek na nabycie opisanej we wniosku kompensaty zobowiązań pieniężnych pomiędzy Wnioskodawcą a spółką, Wnioskodawca poniesie faktyczny koszt zakupu akcji polskiej spółki kapitałowej. W konsekwencji wydatek na nabycie przez Wnioskodawcę akcji poniesiony poprzez potrącenie wzajemnych wierzytelności wynikających z transakcji sprzedaży akcji oraz umowy pożyczki w momencie ich zbycia będzie stanowił koszt uzyskania przychodów na podstawie art. 23 ust. 1 pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych”. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji z dnia 17 lipca 2015 roku, sygn. IPPB1/4511-453/15-4/ES: również uznał, że „(...) nie budzi wątpliwości, że w wypadku potrącenia wierzytelności Spółki z tytułu sprzedaży Akcji z wierzytelnością Wnioskodawcy, o której mowa w art. 82 § 2 KSH, Wnioskodawca w momencie zbycia Akcji przez Wnioskodawcę będzie uprawniony do rozpoznania kosztów uzyskania przychodów w wysokości umorzonej w wyniku potrącenia wierzytelności Spółki”. Ten sam Dyrektor w interpretacjach z dnia 22 września 2015 roku, sygn. IPPB2/4511-694/15-2/KW1 i IPPB2/4511-695/15-2/KW1 wskazał, iż: „W przedstawionym zdarzeniu przyszłym Wnioskodawca w rzeczywistości poniesie koszt na nabycie akcji w wysokości ceny nabycia odpowiadającej wysokości ceny nabycia weksla przez Spółkę, a kwota ta zostanie potrącona ze środków pieniężnych, które Spółka kapitałowa winna wypłacić Wnioskodawcy w związku z wykupem weksla. Zatem uznać należy, że ponosząc wydatek na nabycie opisanej we wniosku kompensaty zobowiązań pieniężnych pomiędzy Wnioskodawcą a spółką, Wnioskodawca poniesie faktyczny koszt zakupu akcji spółki kapitałowej. W konsekwencji wydatek na nabycie przez Wnioskodawcę akcji poniesiony poprzez potrącenie wzajemnych wierzytelności, tj. potrącenia wierzytelności Spółki z tytułu sprzedaży akcji z wierzytelnością Wnioskodawcy z tytułu wykupu Weksla, w momencie zbycia akcji przez Wnioskodawcę będzie on uprawniony do rozpoznania kosztów uzyskania przychodów na podstawę art. 23 ust. 1 pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w wysokości umorzonej w wyniku potrącenia wierzytelności Spółki”.

Podobnie Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji z dnia 27 lipca 2015 roku, sygn. ILPB2/4511-1-422/15-2/WS - skonstatował: „Reasumując, stwierdzić należy, że potrącenie zobowiązania z tytułu zakupu Udziałów z zobowiązaniem Pożyczkodawcy do wydania przedmiotu Pożyczki będzie stanowiło formę uregulowania zobowiązania, a przez to może być uznane za wydatek na nabycie Udziałów”.

Przenosząc powyższe rozważania na grunt zaistniałego stanu faktycznego należy wskazać, że Wnioskodawca był niewątpliwie uprawniony do pomniejszenia przychodu z tytułu odpłatnego zbycia Akcji o wartość ceny zakupionych Akcji.

Fakt, że cena za Akcje została uregulowana przez Wnioskodawcę w drodze potrącenia umownego z Wierzytelnością w żaden sposób nie ograniczył prawa Wnioskodawcy do rozpoznania ceny za Akcje jako kosztu uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia Akcji. Z całą pewnością bowiem można uznać, że w świetle powyższych argumentów uregulowanie ceny za Akcje przez Wnioskodawcę w drodze potrącenia stanowiło poniesienie wydatku przez Wnioskodawcę w rozumieniu art. 23 ust. 1 pkt 38 Ustawy o PIT. Jak bowiem dokładnie wyjaśniono w poprzedzających akapitach, uregulowanie ceny za Akcje w drodze potrącenia umownego spełniło funkcję zapłaty, a zatem miało takie same skutki, jakie miałaby zapłata za Akcje gotówką lub przelewem.

Końcowo, Wnioskodawca dla porządku wskazuje, że wydatek w postaci ceny za Akcje uregulowanej w drodze potrącenia ponad wszelką wątpliwość pozostaje w bezpośrednim związku z przychodem z tytułu zbycia Akcji. Tym samym, ponad wszelką wątpliwość wydatek ten można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu w rozumieniu art. 22 ust. 1 Ustawy o PIT.

Podsumowując, w przypadku odpłatnego zbycia Akcji, dochodem Wnioskodawcy była nadwyżka przychodu otrzymanego z tytułu odpłatnego zbycia nad kosztami uzyskania przychodów ustalonymi zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 38 Ustawy o PIT. Do kosztów uzyskania przychodów Wnioskodawca mógł zaliczyć wydatki poniesione na nabycie Akcji, tj. cenę określoną w umowie sprzedaży, która została potrącona z Wierzytelnością. Tym samym Wnioskodawca prawidłowo ujął w zeznaniu rocznym za rok 2014 transakcję odpłatnego zbycia Akcji, wykazując w związku z tą transakcją przychód z tytułu zbycia Akcji, a także koszty uzyskania tego przychodu w postaci poniesionych wydatków na nabycie Akcji (tj. cenę ich zakupu).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Odnośnie powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji organów podatkowych oraz przywołanego wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego - wskazać należy, że orzeczenia te dotyczą tylko konkretnej, indywidualnej sprawy, jak również powołany wyrok dotyczy konkretnej sprawy podatnika osądzonej w określonym stanie faktycznym i w tych sprawach rozstrzygnięcia w nich zawarte są wiążące. Natomiast organy podatkowe mimo, że w ocenie indywidualnych spraw podatników posiłkują się wydanymi rozstrzygnięciami sądów i innych organów podatkowych, to nie mają możliwości zastosowania ich wprost z tego powodu, że nie stanowią materialnego prawa podatkowego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012, poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.