Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB4/4511-389/16-4/MS
z 20 kwietnia 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 5 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 24 marca 2016 r. (data wpływu 25 marca 2016 r.), uzupełnionym pismem z dnia 9 kwietnia 2016 r. (data nadania 11 kwietnia 2016 r., data wpływu 14 kwietnia 2016 r.) na wezwanie Nr IPPB4/415-389/16-2/MS z dnia 31 marca 2016 r. (data nadania 1 kwietnia 2016 r., data doręczenia 6 kwietnia 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania z ulgi prorodzinnej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 marca 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania z ulgi prorodzinnej.

Z uwagi na braki formalne, pismem Nr IPPB4/4511-389/16-2/MS z dnia 31 marca 2016 r. (data nadania 1 kwietnia 2016 r., data doręczenia 6 kwietnia 2016 r.) tut. organ wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia przedmiotowego wniosku poprzez doprecyzowanie stanu faktycznego.

Pismem z dnia 9 kwietnia 2016 r. (data nadania 11 kwietni 2016 r., data wpływu 12 kwietnia 2016 r.) Wnioskodawca uzupełnił wniosek w terminie.

We wniosku i uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny.

W dniu 7 sierpnia 1999 roku Wnioskodawca zawarł związek małżeński. Z tego związku posiada dwójkę dzieci: Mateusz ur. 31 sierpnia 2001 r. oraz Szymon ur. 29 września 2005 r. W dniu 12 sierpnia 2013 r. w wyniku prawomocnego wyroku sądu, został orzeczony rozwód, na mocy którego wykonywanie władzy rodzicielskiej sąd powierzył obojgu rodzicom, ustalając miejsce pobytu dzieci w miejscu zamieszkania matki i ustalono nieograniczone kontakty ojca z synami. Ponieważ Wnioskodawca posiada pełne prawa rodzicielskie, od dnia rozwodu wykonuje władzę rodzicielską i utrzymywał z dziećmi kontakty, a dzieci okresowo zamieszkiwały z Wnioskodawcą i często spotykały się z Nim.

Od momentu złożenia pozwu o podwyższenie alimentów matka dzieci, aby uzyskać większe alimenty utrudnia Wnioskodawcy kontakty z dziećmi. Od kwietnia 2015 roku kontakty te uległy nie z winy Wnioskodawcy ograniczeniu i z tego powodu z inicjatywy Wnioskodawcy w maju 2015 r. Wnioskodawca wystąpił z pozwem (sprawa trwa do chwili obecnej) o ustalenie Jego kontaktów z dziećmi – tak, aby wyznaczone zostały konkretne terminy i harmonogram spotkań z dziećmi. Wnioskodawcy zależy na jak największych kontaktach z synami, a najlepiej na opiece naprzemiennej.

Od dnia rozwodu Wnioskodawca płacił zasądzone alimenty w kwocie 1600 zł/miesiąc oraz zapewniał dzieciom bieżące potrzeby.

W lutym 2015 roku matka złożyła pozew o podwyższenie alimentów na dzieci. W styczniu 2016 zapadł wyrok podnoszący alimenty dla dzieci do kwoty 2300 zł/miesiąc poczynając od lutego 2015 roku.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika zdaniem Wnioskodawcy, że wykonuje władzę rodzicielską w stosunku do swoich dzieci w największym możliwym zakresie i łoży w znacznym zakresie na ich utrzymanie.

Ponieważ Wnioskodawca nie może ustalić i dojść do porozumienia z byłą małżonką w sprawie zasad podziału ulgi na dzieci za rok podatkowy 2015, Wnioskodawca zwraca się z pytaniem, czy w Jego sytuacji może w zeznaniu podatkowym za rok 2015 odliczyć 50% ulgi na rzecz dzieci.

W uzupełnieniu do wniosku Wnioskodawca doprecyzował, że w stosunku do Jego i Jego synów w roku podatkowym 2015 nie mają zastosowania przepisy art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym ani ustawy z dnia 24 sierpnia 2005 o podatku tonażowym. Za rok 2015 Wnioskodawca rozlicza się na zasadach ogólnych przy zastosowaniu skali podatkowej. Zgodnie z wyrokiem rozwodowym z dnia 12 sierpnia 2013 roku Wnioskodawca posiada pełne prawa rodzicielskie, czyli decyduje o istotnych sprawach życiowych dzieci.

Wnioskodawca podejmuje decyzje związane z dziećmi w miarę możliwości i potrzeb. W istotnych sprawach życiowych jakie do tej pory wystąpiły u dzieci, współdecydował m.in. o wyborze szkoły gimnazjalnej starszego syna Mateusza oraz współdecydował o ich formie leczenia.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w sytuacji Wnioskodawcy, w przypadku braku porozumienia z byłą żoną co do zasady podziału ulgi dzieci, Wnioskodawca może w zeznaniu podatkowym za rok 2015 odliczyć 50% ulgi na rzecz dzieci? Jeśli nie, to w jakiej wysokości może skorzystać z odliczenia za rok 2015?

Zdaniem Wnioskodawcy.

Zgodnie z art. 27f ust. 1 Wnioskodawca wykonuje władzę rodzicielską w stosunku do swoich dzieci w maksymalnym możliwym zakresie i nieprzerwanie łoży na ich utrzymanie.

Pomimo nieustannych utrudnień ze strony byłej żony, Wnioskodawca stara się z nimi spotykać i zmuszony jest walczyć o ustalenie swoich kontaktów z dziećmi drogą sądową.

Brak wzajemnego porozumienia z byłą żoną co do zasady podziału ulgi na dzieci, upoważnia zdaniem Wnioskodawcy do odliczenia w zeznaniu podatkowym za rok 2015, 50% ulgi na rzecz dzieci.

Potwierdzeniem stanowiska Wnioskodawcy jest m.in. interpretacja Ministra Finansów w podobnej sprawie z dnia 7 sierpnia 2013 r. Nr DD3/033/163/IMD/13/RD-81510/13 oraz Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji z dnia 16 lutego 2015 r. Nr IBPBI I/I/415-961/14/DP.

W związku z powyższym wydaje się, że brak porozumienia skutkuje podziałem ulgi po połowie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 27f ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.), od podatku dochodowego obliczonego zgodnie z art. 27, pomniejszonego o kwotę składki, o której mowa w art. 27b, podatnik ma prawo odliczyć kwotę obliczoną zgodnie z ust. 2 na każde małoletnie dziecko, w stosunku do którego w roku podatkowym:

1. wykonywał władzę rodzicielską;
2. pełnił funkcję opiekuna prawnego, jeżeli dziecko z nim zamieszkiwało;
   
3. sprawował opiekę poprzez pełnienie funkcji rodziny zastępczej na podstawie orzeczenia sądu lub umowy zawartej ze starostą.
   
   

Zgodnie z art. 27f ust. 2 ustawy, odliczeniu podlega za każdy miesiąc kalendarzowy roku podatkowego, w którym podatnik wykonywał władze, pełnił funkcje albo sprawował opiekę, o których mowa w ust. 1, w stosunku do:

1. jednego małoletniego dziecka - kwota 92,67 zł, jeżeli dochody podatnika:
   1. pozostającego przez cały rok podatkowy w związku małżeńskim i jego małżonka, nie przekroczyły w roku podatkowym kwoty 112.000 zł,
      
   2. niepozostającego w związku małżeńskim, w tym również przez część roku podatkowego, nie przekroczyły w roku podatkowym kwoty 56.000 zł, za wyjątkiem podatnika samotnie wychowującego małoletnie dziecko wymienionego w art. 6 ust. 4, do którego ma zastosowanie kwota dochodu określona w lit. a;
2. dwojga małoletnich dzieci - kwota 92,67 zł na każde dziecko;
   
3. trojga i więcej małoletnich dzieci - kwota:
   1. 92,67 zł odpowiednio na pierwsze i drugie dziecko,
      
   2. 166,67 zł na trzecie dziecko,
      
   3. 225 zł na czwarte i każde kolejne dziecko.
      
      
      

Zgodnie z art. 27f ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za dochody, o których mowa w ust. 2 pkt 1, uważa się dochody uzyskane łącznie w danym roku podatkowym, do których mają zastosowanie zasady opodatkowania określone w art. 27, art. 30b i art. 30c, pomniejszone o kwotę składek, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 i 2a.

Odliczenie, o którym mowa w ust. 2 pkt 2 lub 3, przysługuje podatnikowi określonemu w ust. 1, który co najmniej przez jeden dzień roku podatkowego wykonywał władzę, pełnił funkcję lub sprawował opiekę, o których mowa w ust. 1, w stosunku do więcej niż jednego dziecka (art. 27f ust. 2b ww. ustawy).

W przypadku, gdy w tym samym miesiącu kalendarzowym w stosunku do dziecka wykonywana jest władza, pełniona funkcja lub sprawowana opieka, o których mowa w ust. 1, każdemu z podatników przysługuje odliczenie w kwocie stanowiącej 1/30 kwoty obliczonej zgodnie z ust. 2 za każdy dzień sprawowania pieczy nad dzieckiem (art. 27f ust. 3 ustawy).

Z przepisu art. 27 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że odliczenie dotyczy łącznie obojga rodziców, opiekunów prawnych dziecka albo rodziców zastępczych pozostających w związku małżeńskim. Kwotę tę mogą odliczyć od podatku w częściach równych lub w dowolnej proporcji przez nich ustalonej.

Według art. 27f ust. 5 ww. ustawy, odliczenia dokonuje się w zeznaniu, o którym mowa w art. 45 ust. 1, podając liczbę dzieci i ich numery PESEL, a w przypadku braku tych numerów - imiona, nazwiska oraz daty urodzenia dzieci. Na żądanie organów podatkowych lub organów kontroli skarbowej, podatnik jest obowiązany przedstawić zaświadczenia, oświadczenia oraz inne dowody niezbędne do ustalenia prawa do odliczenia, w szczególności:

1. odpis aktu urodzenia dziecka;
2. zaświadczenie sądu rodzinnego o ustaleniu opiekuna prawnego dziecka;
3. odpis orzeczenia sądu o ustaleniu rodziny zastępczej lub umowę zawartą między rodziną zastępczą a starostą;
4. zaświadczenie o uczęszczaniu pełnoletniego dziecka do szkoły.
   
   

W świetle art. 27f ust. 6 przepisy ust. 1-5 stosuje się odpowiednio do podatników utrzymujących pełnoletnie dzieci, o których mowa w art. 6 ust. 4 pkt 2 i 3, w związku z wykonywaniem przez tych podatników ciążącego na nich obowiązku alimentacyjnego oraz w związku ze sprawowaniem funkcji rodziny zastępczej.

Z art. 27f ust. 7 wynika natomiast, że przepisy art. 6 ust. 8 i 9 stosuje się odpowiednio do dzieci, o których mowa w ust. 1 i 6.

W myśl art. 6 ust. 8 ww. ustawy, sposób opodatkowania, o którym mowa w ust. 2 i 4, nie ma zastosowania w sytuacji, gdy chociażby do jednego z małżonków, osoby samotnie wychowującej dzieci lub do jej dziecka mają zastosowanie przepisy art. 30c lub ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym lub ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym.

Stosownie do art. 6 ust. 9 powołanej ustawy, zasada określona w ust. 8 nie dotyczy osób, o których mowa w art. 1 pkt 2 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym nie korzystających jednocześnie z opodatkowania przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej lub z działów specjalnych produkcji rolnej na zasadach określonych w art. 30c albo w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym albo w ustawie z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym.

Zgodnie zatem z ogólną zasadą wynikającą z art. 27f ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnikom, jeżeli wykonują władzę rodzicielską, przysługuje ulga na dzieci małoletnie.

Treść art. 27f ust. 6 w powiązaniu z art. 6 ust. 4 pkt 2 i 3 wskazuje, że odliczenie kwoty określonej w ust. 2 przysługuje również podatnikowi, który utrzymywał dzieci pełnoletnie:

• bez względu na ich wiek, które zgodnie z odrębnymi przepisami otrzymywały zasiłek (dodatek) pielęgnacyjny lub rentę socjalną,
  

• do ukończenia 25 roku życia uczące się w szkołach, o których mowa w przepisach o systemie oświaty, przepisach o szkolnictwie wyższym lub w przepisach regulujących system oświatowy lub szkolnictwo wyższe obowiązujących w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie, jeżeli w roku podatkowym nie uzyskały dochodów podlegających opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 27 lub art. 30b w łącznej wysokości przekraczającej kwotę stanowiącą iloraz kwoty zmniejszającej podatek oraz stawki podatku, określonych w pierwszym przedziale skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1, z wyjątkiem renty rodzinnej,
  

• w związku z wykonywaniem obowiązku alimentacyjnego lub sprawowaniem funkcji rodziny zastępczej.
  
  
  

Władza rodzicielska – zgodnie z art. 93 § 1 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 2012 r., poz. 788, z późn. zm.) – przysługuje obojgu rodzicom, a – stosownie do art. 97 § 1 tejże ustawy – jeżeli władza rodzicielska przysługuje obojgu rodzicom, każde z nich jest zobowiązane i uprawnione do jej wykonywania.

W konsekwencji, jeżeli w stosunku do danego dziecka obojgu rodzicom przysługuje władza rodzicielska, i władza ta jest wykonywana przez obojga rodziców, to każdy z rodziców ma prawo do odliczenia, w granicach przysługującego na dziecko limitu. Kwotę tę rodzice mogą odliczyć od podatku w częściach równych lub w dowolnej proporcji przez nich ustalonej. Dotyczy to zarówno rodziców pozostających w związku małżeńskim lub partnerskim, jak i rodziców rozwiedzionych czy będących w separacji.

Podkreślenia wymaga, że separacja bądź rozwód rodziców nie są równoznaczne z utratą przez rodzica prawa do wykonywania władzy rodzicielskiej. Sąd rodzinny, ogłaszając separację bądź rozwiązując związek małżeński określa także prawa rodzicielskie. Jeżeli zatem nie pozbawia tego prawa jednego z rodziców, to uznaje, że rodzice są zdolni do porozumienia w sprawach dotyczących dziecka.

Warunkiem niezbędnym do zastosowania ulgi na dzieci w stosunku do małoletniego dziecka jest wykonywanie władzy rodzicielskiej (a nie samo jej posiadanie).

Nie można utożsamiać pojęcia „wykonywanie władzy rodzicielskiej” z pojęciem „przysługiwanie władzy rodzicielskiej”.

Jeżeli rodzic dziecka pomimo posiadania praw rodzicielskich nie zajmuje się dzieckiem albo jego kontakty są sporadyczne należy uznać, że nie wykonuje władzy rodzicielskiej i w związku z tym nie ma prawa do ulgi.

Wykonywać pieczę (zgodnie z def. Wielkiego Słownika Języka Polskiego oraz słownika synonimów)- to m.in. sprawować nad kimś lub czymś bezpośrednią, osobistą opiekę, troszczyć się, baczyć, czuwać, nadzorować).

W świetle zacytowanych wyżej przepisów uznać należy, że w sytuacji, gdy w stosunku do małoletniego dziecka zarówno Wnioskodawca, jak i jego matka wykonywali władzę rodzicielską są uprawnieni do korzystania z ulgi wynikającej z art. 27f ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca wykonywał w 2015 r. władzę rodzicielską, z byłą małżonką nie może dojść do porozumienia w sprawie zasad podziału ulgi na dzieci za rok 2015.

Stąd, jeżeli zostały spełnione (w roku 2015) wszystkie przesłanki wynikające z przepisów art. 27f ustawy, Wnioskodawca dokonuje podziału kwoty ulgi z drugim rodzicem, stosownie do postanowień art. 27f ust. 4 ustawy, tj. w częściach równych, lub w dowolnej proporcji wspólnie ustalonej. Powyższe z oznacza, że w przypadku:

• zgodnych oświadczeń woli obojga rodziców każdemu z rodziców przysługuje odliczenie kwoty ulgi w wysokości ustalonej przez obojga rodziców,
  

• braku zgodnych oświadczeń woli obojga rodziców każdemu z rodziców przysługuje odliczenie w równych częściach, tj. w kwocie stanowiącej 1/2 kwoty określonej w art. 27f ust. 2 ustawy, na dziecko.
  
  
  

W przypadku Wnioskodawcy brak jest zgodnego oświadczenia woli obojga rodziców co do podziału przysługującej im wspólnie kwoty odliczenia. W takiej sytuacji – zgodnie z postanowieniem art. 27f ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – każdemu z rodziców ulga przysługuje w równych częściach, na każde dziecko. Zatem, jeżeli wszystkie wyżej wymienione przesłanki dotyczące zastosowania ulgi na dzieci zostały spełnione, to Wnioskodawca (ze względu na brak porozumienia z byłą żoną) ma prawo do odliczenia za 2015 r. ulgi na dzieci w wysokości 50% wartości ulgi.

W świetle powyższego, przyjmując za Wnioskodawcą, że w 2015 r. wykonywał władzę rodzicielską wobec dzieci, decydował o istotnych sprawach życiowych dzieci, podejmował decyzje związane z dziećmi, tj. wybór szkoły, czy forma leczenia, to w zeznaniu podatkowym za 2015 rok ma on prawo do odliczenia po 1/2 kwoty ulgi na każde dziecko, za każdy miesiąc wykonywania władzy rodzicielskiej.

Mając na uwadze powyższe, stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Końcowo należy podkreślić, że zakres interpretacji indywidualnej, zdeterminowany jest przede wszystkim przedstawionym przez Wnioskodawcę stanem faktycznym/zdarzeniem przyszłym, jak i własnym stanowiskiem Wnioskodawcy. Jeżeli przedstawiony we wniosku opis stanu faktycznego będzie się różnił od stanu faktycznego występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego. Należy też zauważyć, że na podatniku spoczywa obowiązek udowodnienia w toku ewentualnego postępowania podatkowego okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Odnosząc się natomiast do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnych należy stwierdzić, że interpretacje te zapadły w indywidualnych sprawach i nie są wiążące dla organu wydającego przedmiotową interpretację.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.