Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP3/4512-986/15/UH
z 24 marca 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 2 i 6 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. 2015, poz. 643) – Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 22 grudnia 2015 r. (data wpływu 29 grudnia 2015 r.) uzupełnionym pismem z 3 marca 2016 r. (data wpływu 9 marca 2016 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku możliwości obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z realizacją projektu pn. „… ” – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 grudnia 2015 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku możliwości obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z realizacją projektu pn. „…remont budynku … w celu adaptacji na lokale socjalne”.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 3 marca 2016 r. (data wpływu 9 marca 2016 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie organu z 17 lutego 2016 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Miasto – Miasto Na Prawach Powiatu (Wnioskodawca) jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem VAT, składającym miesięczne deklaracje VAT-7.

Wnioskodawca zrealizuje w latach 2016–2017 projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego pn. „…” – wniosek o dofinansowanie projektu. W odpowiedzi na nabór XXX Wnioskodawca złożył wniosek w ramach Osi priorytetowej X Rewitalizacja oraz Infrastruktura Społeczna i Zdrowotna poddziałanie 10.2.1 – Rozwój mieszkalnictwa socjalnego, wspomaganego i chronionego oraz infrastruktury usług społecznych – na lata 2014–2020.

Wnioskodawca po podpisaniu umowy o dofinansowanie stanie się beneficjentem przedmiotowego projektu, a otrzymane z Urzędu Marszałkowskiego środki pieniężne zostaną wykorzystane zgodnie z zapisami umowy o dofinansowanie.

Przedmiotem projektu jest remont i przebudowa zabytkowej kamienicy mieszkalnej przy ul. T. w celu adaptacji na lokale socjalne. Realizacja projektu pozwoli na przygotowanie łącznie 12 mieszkań socjalnych tj. 10 mieszkań jednopokojowych oraz 2 mieszkań dwupokojowych o łącznej powierzchni 418,16 m², z zachowaniem głównego układu konstrukcyjnego budynku i wydzieleniu w każdym mieszkaniu łazienki oraz kuchni.

W ramach zagospodarowania terenu zostanie uporządkowany teren działki, zostanie wydzielony niewielki placyk zabaw oraz miejsce składowania odpadów komunalnych i segregowanych. Ponadto wykonane zostanie nowe ogrodzenie oraz murek przy placu gospodarczym. Inwestycja realizowana jest na działce stanowiącej własność Miasta. Po zakończeniu realizacji projektu administratorem nieruchomości będzie Zakład Komunalny PGM, który będzie ponosił odpowiedzialność za eksploatację majątku powstałego w wyniku realizacji inwestycji.

Przedmiotowy projekt realizowany jest przez Zakład Komunalny PGM będący zakładem budżetowym Miasta, który będzie figurował jako nabywca na wystawionych przez wykonawcę prac fakturach VAT.

Wnioskodawca będzie figurował na fakturach dotyczących wykonania studium wykonalności projektu oraz promocji projektu.

W ramach projektu zostaną poniesione koszty związane z opracowaniem dokumentacji technicznej remontu, studium wykonalności, robotami budowlanymi w budynku (m.in. termomodernizacja, instalacja c o.) i na podwórku, promocja projektu.

Refundacja poniesionych kosztów nastąpi na podstawie przedstawionych faktur VAT.

Bezpośrednim beneficjentem projektu jest Miasto, natomiast beneficjentami pośrednimi będą mieszkańcy Miasta.

W wyniku realizacji projektu Miasto będzie osiągało przychody związane z realizacją zadań zwolnionych z opodatkowania podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy o podatku od towarów i usług.

W uzupełnieniu wniosku stwierdzono, że Zakład Komunalny PGM jest odrębnym, zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku VAT. Zakład Komunalny PGM dokonuje odrębnych rozliczeń dla potrzeb podatku VAT. Miasto nie uwzględnia w swoich rozliczeniach VAT rozliczeń podatkowych dokonywanych przez Zakład Komunalny PGM. Zgodnie z danymi zawartymi we wniosku o dofinansowanie projektu data rozpoczęcia realizacji projektu: 22 czerwca 2015 r., data zakończenia realizacji projektu: 30 września 2017 r.

Zakupy towarów i usług związane z realizacją projektu wystąpią w okresie: 22 czerwca 2015 r. – 30 września 2017 r. Remontowany budynek ujęty jest w ewidencji środków trwałych Zakładu Komunalnego PGM. Cały wyremontowany budynek będzie wykorzystywany wyłącznie do czynności zwolnionych od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy o VAT.

W wyniku realizacji projektu, w wyremontowanej kamienicy powstaną wyłącznie socjalne lokale mieszkalne. Zakład Komunalny PGM nie będzie wykorzystywał budynku do wykonywania czynności opodatkowanych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy istnieje możliwość obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z faktur dokumentujących zakup towarów i usług dokonanych w związku z realizacją projektu?

Stanowisko Gminy

Wobec przedstawionego stanu faktycznego, zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. (t.j. Dz.U. z 2011 r., Nr 177, poz. 1054 ze zm.) nie istnieje możliwość obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur dotyczących prac i usług związanych z realizacją projektu z uwagi na brak związku z czynnościami opodatkowanymi.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tj. Dz.U. z 2011 r., Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Natomiast zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy o VAT, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Stosowanie do treści art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W myśl art. 15 ust. 2 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od 1 kwietnia 2013 r., działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Oznacza to, że organ będzie uznany za podatnika podatku od towarów i usług w dwóch przypadkach, tj. gdy wykonuje czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach jego zadań oraz, gdy wykonuje czynności mieszczące się w ramach jego zadań, ale czyni to na podstawie umów cywilnoprawnych.

Z treści wniosku wynika, że Miasto realizuje w okresie: 22 czerwca 2015 r. do 30 września 2017 r. projekt pn. „…remont budynku … w celu adaptacji na lokale socjalne”. W wyniku realizacji projektu, w wyremontowanej kamienicy powstaną wyłącznie socjalne lokale mieszkalne. Inwestycja realizowana jest na działce stanowiącej własność Miasta. Po zakończeniu realizacji projektu administratorem nieruchomości będzie Zakład Komunalny PGM, który będzie ponosił odpowiedzialność za eksploatację majątku powstałego w wyniku realizacji inwestycji. Na fakturach związanych z realizacją ww. projektu dotyczących wykonania studium wykonalności projektu oraz promocji projektu jako nabywca towarów i usług będzie figurował Wnioskodawca (Miasto), natomiast na fakturach dotyczących pozostałej realizacji projektu (tj. opracowanie dokumentacji technicznej remontu, robotami budowlanymi w budynku, i na podwórku) jako nabywca będzie wymieniony zakład budżetowy – Zakład Komunalny. Cały wyremontowany budynek będzie wykorzystywany wyłącznie do czynności zwolnionych od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy o VAT.

W tym miejscu zauważyć należy, że w dniu 29 września 2015 r. zapadł wyrok Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej w sprawie C-276/14, zgodnie z którym gminna jednostka organizacyjna, której działalność nie spełnia kryterium samodzielności w rozumieniu art. 9 ust. 1 dyrektywy 2006/112/WE, nie może być uznana za podatnika podatku od wartości dodanej odrębnie od gminy, w której skład jednostka ta wchodzi.

Ponadto na tle obecnej ustawy o podatku od towarów i usług w dniu 26 października 2015 r. Naczelny Sąd Administracyjny w uchwale siedmiu sędziów (sygn. akt I FSP 4/15) wskazał na orzeczenie TSUE z 29 września 2015 r. w sprawie C-276/14 Gmina i podkreślił, że w wyroku tym TSUE udzielił bardzo szczegółowych wskazówek dotyczących warunków, jakie muszą spełniać publiczne jednostki organizacyjne, aby mogły one być uznane za podatników VAT czynnych, tj. działanie we własnym imieniu i na własny rachunek, ponoszenie ryzyka gospodarczego, brak hierarchicznego podporządkowania, itp.

NSA wskazał, że pomimo większego niż jednostki budżetowe stopnia samodzielności zakładu budżetowego, nie może on być uznany za odrębnego od Gminy podatnika VAT, nie spełnia bowiem ww. warunków – nie jest wystarczająco samodzielny. Podatnikiem i stroną w kontaktach na zewnątrz jest wyłącznie Gmina.

W konsekwencji podjętej przez NSA uchwały należy uznać, że zakłady budżetowe, jak i jednostki budżetowe, nie posiadają odrębności podatkowej na gruncie przepisów w zakresie podatku od towarów i usług. Zatem wszelkie czynności przez nie wykonywane na rzecz osób trzecich powinny być rozliczane przez jednostkę samorządu terytorialnego, która je utworzyła, a czynności dokonywane w ramach tej jednostki (zarówno pomiędzy jednostkami budżetowymi, jak i zakładami budżetowymi) mają charakter wewnętrzny.

Przenosząc wnioski płynące z orzeczenia C-276/14 oraz uchwały I FSP 4/15, na grunt niniejszej sprawy, należy uznać, że wszelkie czynności dokonywane przez jednostki organizacyjne Gminy (jednostki budżetowe i zakłady budżetowe) powinny być rozliczane przez jednostkę samorządu terytorialnego, która je utworzyła.

W związku z ww. wyrokiem nr C-276/14, w dniach 29 września 2015 r. oraz 16 grudnia 2015 r. Ministerstwo Finansów wydało Komunikaty, w których stwierdzono, że mając na uwadze rozstrzygnięcie TSUE zakłada się obowiązkowe „scentralizowanie” w samorządach rozliczeń w zakresie podatku VAT. Jednocześnie stosowany obecny model rozliczeń do momentu obowiązkowego scentralizowania do 1 stycznia 2017 r., nie będzie kwestionowany.

Uwzględniając postanowienia zawarte w wyroku TSUE i w uchwale NSA wskazać należy, że po scentralizowaniu w samorządach rozliczeń z zakresu podatku VAT wszystkie obroty zakładu budżetowego Miasta są traktowane jako obroty Miasta i winny zostać rozliczone w deklaracji VAT składanej przez Miasto.

Mając na uwadze powołane powyżej przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy należy stwierdzić, że rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Jak wskazuje opis zdarzenia przyszłego – towary i usługi nabywane w związku z realizacją w okresie od 22 czerwca 2016 r. do 30 września 2017 r. projektu nie służą sprzedaży opodatkowanej. Miasto będzie osiągało przychody związane z realizacją zadań zwolnionych z opodatkowania na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy o podatku od towarów i usług. W wyremontowanej kamienicy powstaną wyłącznie socjalne lokale mieszkalne. Zakład nie będzie wykorzystywał budynku do wykonywania czynności opodatkowanych. Wnioskodawca wskazał, że cały wyremontowany budynek będzie wykorzystywany wyłącznie do czynności zwolnionych od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy o VAT. Zatem Wnioskodawcy (Miastu), nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych z realizacją projektu pn. „…remont budynku … w celu adaptacji na lokale socjalne”.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Końcowo zauważa się, że Organ w niniejszej interpretacji nie rozstrzyga kwestii prawidłowości zwolnienia od podatku VAT, na mocy art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy o VAT, usług świadczonych przez Wnioskodawcę, z wykorzystaniem wyremontowanego w ramach realizowanego projektu, budynku zabytkowej kamienicy, gdyż nie było to przedmiotem wniosku. Powyższe przyjęto informacyjnie jako element opisu zdarzenia przyszłego i kwestia ta nie była przedmiotem oceny.

Zaznaczenia wymaga, że interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.