Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP2/4512-151/16/WN
z 20 maja 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2015r., poz. 613 ze zm.) oraz § 2 i § 6 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 11 lutego 2016r. (data wpływu 22 lutego 2016r.), uzupełnionym pismem z 6 maja 2016r., (data wpływu 10 maja 2016r.) oraz pismem z 13 maja 2016r. (data wpływu 19 maja 2016r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku VAT dla dostawy czasopisma specjalistycznego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 lutego 2016 r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek, uzupełniony pismem z 6 maja 2016r., (data wpływu 10 maja 2016r.) oraz pismem z 13 maja 2016r. (data wpływu 19 maja 2016r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku VAT dla dostawy czasopisma specjalistycznego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca (dalej również Spółka) zajmuje się przede wszystkim działalnością poligraficzną. Przeważający rodzaj działalności stanowi działalność usługowa związana z produkcją metodą poligraficzną różnych produktów m.in. ulotek, folderów, gazet. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca chce podpisać umowę z Wydawcą (Zleceniodawcą) na wykonanie druku Gazety Gminnej. Zlecenie obejmuje druk przedmiotu umowy tj. Gazety Gminnej z własnych materiałów i surowców takich jak papier, farby, kleje itp. stanowiących własność Wnioskodawcy, przy użyciu maszyn i narzędzi należących do Wnioskodawcy. Na podstawie postanowień wskazanej umowy Zleceniodawca zobowiązany będzie do dostarczania w formie elektronicznej gotowych treści (w formacie pliku PDF) Gazety Gminnej. W wyniku realizacji wyżej wymienionej umowy Wnioskodawca wytworzy gazetę, która zgodnie z posiadanym przez Wydawcę (Zleceniodawcę) prawem do rozpowszechniania dzieła w rozumieniu przepisów o prawach autorskich i prawach pokrewnych opatrzone zostały przez niego symbolem ISSN. Przy realizacji procesu produkcyjnego wykorzystywane będą materiały będące własnością Wnioskodawcy. Nie ma natomiast miejsca na wykorzystywanie w procesie druku materiałów wydawcy. Wnioskodawca podkreśla, że w wyniku procesu produkcyjnego powstanie nowe dobro materialne - gazeta, zidentyfikowana na podstawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) - zgodnie z rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r., w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług: Dz. U. Nr 207, poz. 1293 z późn. zm. - symbolem PKWiU 58.14.1. (Czasopisma i pozostałe periodyki drukowane lub na nośnikach (dyskach, taśmach i innych), które nie wymaga już żadnych dodatkowych procesów technologicznych. Wraz z fizycznym przekazaniem gazet, Wnioskodawca przekaże odpłatnie prawo do dysponowania przedmiotem umowy jak właściciel. Wnioskodawcy nie będą przysługiwały prawa autorskie do wytworzonych gazet. Prawa takie przysługują zleceniodawcy lub samemu autorowi, a sama umowa dotyczy w rzeczy samej sprzedaży rzeczowej postaci utworu jakimi są gazety, a nie praw autorskich. Należy również wskazać, iż Gazeta Gminna jest czasopismem specjalistycznym, wydawanym periodycznie raz w miesiącu o tematyce szeroko pojętych zagadnień odnoszących się do działalności społecznej i kulturalnej gminy. Gazeta Gminna publikowana będzie w postaci odrębnych zeszytów (numerów) objętych wspólnym tytułem, których zakończenia nie przewiduje się. Ukazywać się będzie w regularnych odstępach czasu w nakładzie nie wyższym niż 3 000 egzemplarzy w miesiącu. Powierzchnia przeznaczona na ogłoszenia handlowe, reklamy lub teksty reklamowe nie będzie przekraczać 30% powierzchni Gazety Gminnej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

Czy wobec zaistniałego stanu faktycznego Wnioskodawca może traktować wykonanie zamówienia jako dostawę towaru, czyli dostawę czasopism specjalistycznych posiadających numer ISSN o symbolu PKWiU 58.14.1, opodatkowaną stawką VAT obniżoną 5%, zgodnie z art. 41 ust. 2a ustawy o podatku od towarów i usług w związku z pozycją 34 załącznika nr 10 do tej ustawy, jeżeli do wytworzenia produktu używa w całości materiały własne i przenosi się na nabywcę prawo do rozporządzenia towarem jak właściciel i objąć je stawką VAT 5%?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Według przedstawionego stanu faktycznego przedmiotem umowy jest dostawa towarów zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT. Na podstawie plików komputerowych dostarczonych przez zleceniodawcę drukarnia wytworzyła nowy, gotowy produkt (czasopismo specjalistyczne posiadające nr ISSN o symbolu PKWiU 58.14.1) z własnych materiałów, którymi ma prawo rozporządzać w sferze materialnej, tym samym jest podmiotem uprawnionym do przenoszenia prawa do rozporządzania rzeczą jak właściciel na inny podmiot. Wnioskodawca uważa, że przekazanie urzędowi gminy wykonanych produktów za cenę określoną w umowie spełnia warunki konieczne do uznania transakcji za dostawę towarów i zastosowania stawki obniżonej 5% VAT, zgodnie z art. 41 pkt 2a ustawy o podatku VAT w związku z poz. 34 załącznika nr 10 do tej ustawy mimo, że drukarnia nie jest wydawcą publikacji ani właścicielem nr ISSN.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Z art. 7 ust. 1 ww. ustawy wynika, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Przy czym towarami są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 ustawy).

Natomiast w myśl art. 8 ust. 1 powołanej ustawy przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej,
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji,
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
   
   

Pojęcie świadczenia usług ma bardzo szeroki zakres. Według ustawy o podatku od towarów i usług jest bowiem szersze od definicji usługi w rozumieniu klasyfikacji statystycznych. Przez świadczenie należy zatem rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie, powstrzymanie się od działania (nieczynienie bądź tez tolerowanie). Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa o podatku od towarów i usług zalicza do grona usług każde świadczenie, które nie jest dostawą w myśl art. 7 tej ustawy.

Należy jednak zaznaczyć, że usługą będzie tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący korzyść o charakterze majątkowym.

W związku z powyższym czynność podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności, przy czym związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie.

Z okoliczności sprawy wynika, że Wnioskodawca zajmuje się przede wszystkim działalnością poligraficzną. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca chce podpisać umowę z Wydawcą (Zleceniodawcą) na wykonanie druku Gazety Gminnej. Zlecenie obejmuje druk przedmiotu umowy tj. Gazety Gminnej z własnych materiałów i surowców takich jak papier, farby, kleje itp. stanowiących własność Wnioskodawcy, przy użyciu maszyn i narzędzi należących do Wnioskodawcy. Na podstawie postanowień wskazanej umowy Zleceniodawca zobowiązany będzie do dostarczania w formie elektronicznej gotowych treści (w formacie pliku PDF) Gazety Gminnej. W wyniku realizacji wyżej wymienionej umowy Wnioskodawca wytworzy gazetę, która zgodnie z posiadanym przez Wydawcę (Zleceniodawcę) prawem do rozpowszechniania dzieła w rozumieniu przepisów o prawach autorskich i prawach pokrewnych opatrzone zostały przez niego symbolem ISSN. Przy realizacji procesu produkcyjnego wykorzystywane będą materiały będące własnością Wnioskodawcy. Nie ma natomiast miejsca na wykorzystywanie w procesie druku materiałów wydawcy. Wnioskodawca podkreśla, że w wyniku procesu produkcyjnego powstanie nowe dobro materialne - gazeta, zidentyfikowana na podstawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) symbolem PKWiU 58.14.1. (Czasopisma i pozostałe periodyki drukowane lub na nośnikach (dyskach, taśmach i innych), które nie wymaga już żadnych dodatkowych procesów technologicznych. Wraz z fizycznym przekazaniem gazet, Wnioskodawca przekaże odpłatnie prawo do dysponowania przedmiotem umowy jak właściciel. Wnioskodawcy nie będą przysługiwały prawa autorskie do wytworzonych gazet. Prawa takie przysługują zleceniodawcy lub samemu autorowi, a sama umowa dotyczy w rzeczy samej sprzedaży rzeczowej postaci utworu jakimi są gazety, a nie praw autorskich. Gazeta Gminna jest czasopismem specjalistycznym, wydawanym periodycznie raz w miesiącu o tematyce szeroko pojętych zagadnień odnoszących się do działalności społecznej i kulturalnej gminy. Gazeta Gminna publikowana będzie w postaci odrębnych zeszytów (numerów) objętych wspólnym tytułem, których zakończenia nie przewiduje się. Ukazywać się będzie w regularnych odstępach czasu w nakładzie nie wyższym niż 3 000 egzemplarzy w miesiącu. Powierzchnia przeznaczona na ogłoszenia handlowe, reklamy lub teksty reklamowe nie będzie przekraczać 30% powierzchni Gazety Gminnej.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą uznania, że wykonanie zamówienia jest dostawą towaru, czyli dostawą czasopism specjalistycznych, opodatkowaną stawką VAT obniżoną 5%.

W związku z powołanymi wyżej przepisami, w celu uznania czy w niniejszej sprawie mamy do czynienia z dostawą towarów w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług, należy rozważyć, czy w danym przypadku dochodzi do przeniesienia prawa do rozporządzania towarem jak właściciel, tj. czy w wyniku danej transakcji nabywca może faktycznie dysponować rzeczą.

Proces wydrukowania czasopisma w całości z własnych materiałów jest procesem wytworzenia nowego dobra materialnego (rzeczy), o funkcji całkiem odmiennej od tej, związanej z wykorzystanymi materiałami, które staje się przedmiotem obrotu w momencie przeniesienia na wydawcę prawa do rozporządzenia nim jak właściciel. Bez znaczenia są przy tym prawa autorskie przynależne wydawcy do drukowanego utworu, gdyż nie one są w tym przypadku przedmiotem obrotu, lecz rzeczowa postać tegoż utworu, jakim jest czasopismo. Wytworzone w takim procesie produkcyjnym czasopisma są towarami, w rozumieniu art. 2 pkt 6 ustawy, co do których Wnioskodawca – aby wydawca mógł nimi rozporządzać jak właściciel – musi przenieść prawo ich posiadania na nabywcę.

Zwrotu „przeniesienie prawa do rozporządzania” nie należy utożsamiać jedynie z przeniesieniem prawa własności w sensie prawnym, gdyż w pojęciu tym mieszczą się wszelkie formy przeniesienia prawa, które nabywcy umożliwiają rozporządzanie dobrami materialnymi (rzeczami) jak właścicielowi.

W opisanym przypadku Wnioskodawca niewątpliwie wyzbywa się własności użytych do produkcji materiałów, które w ramach tego procesu produkcyjnego przybrały postać rzeczową czasopism. Przeniesienie własności tych towarów na zleceniodawcę wymaga ich wydania, jako rzeczy określonych co do gatunku – art. 155 § 2 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2016r., poz. 380 ze zm.), czyli przeniesienia również ich posiadania na klienta, co pozwala temu ostatniemu na rozporządzanie tymi rzeczami jak właściciel.

Tym samym, w niniejszej sprawie następuje przeniesienie przez Spółkę na klienta (wydawcę) prawa do rozporządzania jak właściciel wyprodukowanym przez Wnioskodawcę (w całości z jego materiałów) majątkiem rzeczowym, co czyni tę czynność dostawą towarów, w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy.

Na podstawie art. 5a ustawy towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Klasyfikacja statystyczna towarów i usług dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług jest dokonywana na podstawie rozporządzenia z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. z 2008 r., Nr 207 poz. 1293 ze zm.).

Zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje swoje produkty (wyroby i usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach.

Stawka podatku, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz rozporządzeń wykonawczych do tej ustawy, przewidują dla niektórych towarów i usług stawki obniżone lub zwolnienie od podatku.

I tak w myśl art. 41 ust. 2 ustawy dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Natomiast stosownie do treści art. 146a ustawy, w okresie od 1 stycznia 2011r. do 31 grudnia 2016r., z zastrzeżeniem art. 146f:

1. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%,
2. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy o VAT, wynosi 8%.
   
   

W poz. 74 załącznika nr 3 do ustawy wymieniono - PKWiU ex 58.14.1- czasopisma i pozostałe periodyki drukowane lub na nośnikach (dyskach, taśmach i innych) - wyłącznie czasopisma i pozostałe periodyki oznaczone stosowanymi na podstawie odrębnych przepisów symbolami ISSN, wytwarzane metodami poligraficznymi, z wyłączeniem: wydawnictw, w których nie mniej niż 67% powierzchni jest przeznaczone na nieodpłatne lub odpłatne ogłoszenia handlowe, reklamy lub teksty reklamowe.

W świetle objaśnienia nr 1 do powołanego wyżej załącznika nr 3 do ustawy, wykaz ten nie ma zastosowania dla zakresu sprzedaży towarów i usług zwolnionych od podatku lub opodatkowanych stawami niższymi niż stawka, której dotyczy załącznik. Zatem w odniesieniu do dostaw określonych kategorii czasopism, dla których mocą ww. przepisów przewidziano różne stawki, stosuje się regulacje korzystniejsze dla podatnika.

Zgodnie z art. 41 ust. 2a ustawy dla towarów wymienionych w załączniku nr 10 do ustawy o VAT stawka podatku wynosi 5%.

W poz. 34 załącznika nr 10 do ustawy wymieniono bez względu na symbol PKWiU czasopisma specjalistyczne.

Stosownie do art. 2 pkt 27f ustawy przez czasopisma specjalistyczne rozumie się drukowane wydawnictwa periodyczne oznaczone symbolem ISSN, objęte kodem PKWiU 58.14.1 i CN 4902, o tematyce szeroko pojętych zagadnień odnoszących się do działalności kulturalnej lub twórczej, edukacyjnej, naukowej lub popularnonaukowej, społecznej, zawodowej i metodycznej, regionalnej lub lokalnej, a także przeznaczone dla osób niewidomych i niedowidzących, publikowane nie częściej niż raz w tygodniu w postaci odrębnych zeszytów (numerów) objętych wspólnym tytułem, których zakończenia nie przewiduje się, ukazujące się na ogół w regularnych odstępach czasu w nakładzie nie wyższym niż 15 000 egzemplarzy, z wyjątkiem:

1. periodyków o treści ogólnej, stanowiących podstawowe źródło informacji bieżącej o aktualnych wydarzeniach krajowych lub zagranicznych, przeznaczonych dla szerokiego kręgu czytelników,
2. publikacji zawierających treści pornograficzne, publikacji zawierających treści nawołujące do nienawiści na tle różnic narodowościowych, etnicznych, rasowych, wyznaniowych albo ze względu na bezwyznaniowość lub znieważające z tych powodów grupę ludności lub poszczególne osoby oraz publikacji propagujących ustroje totalitarne,
3. wydawnictw, w których co najmniej 33% powierzchni jest przeznaczone nieodpłatnie lub odpłatnie na ogłoszenia handlowe, reklamy lub teksty reklamowe, w szczególności czasopism informacyjno-reklamowych, reklamowych, folderów i katalogów reklamowych,
4. wydawnictw, które zawierają głównie kompletną powieść, opowiadanie lub inne dzieło w formie tekstu ilustrowanego lub nie, albo w formie rysunków opatrzonych opisem lub nie,
5. publikacji, w których więcej niż 20% powierzchni jest przeznaczone na krzyżówki, kryptogramy, zagadki oraz inne gry słowne lub rysunkowe,
6. publikacji zawierających informacje popularne, w szczególności porady, informacje znanych i sławnych postaciach z życia publicznego,
7. czasopism, na których nie zostanie uwidoczniona wysokość nakładu.
   
   

Powołana powyżej definicja ustawowa zawarta w art. 2 pkt 27f ustawy precyzuje co należy rozumieć pod pojęciem „czasopism specjalistycznych”, a także wskazuje klasyfikację PKWiU 58.14.1.

Należy w tym miejscu wskazać, że zgodnie z art. 2 pkt 30 ustawy ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o PKWiU ex - rozumie się przez to zakres wyrobów lub usług węższy niż określony w danym grupowaniu Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług.

Umieszczenie tego dopisku przy konkretnym symbolu statystycznym ma na celu zawężenie stosowania zwolnienia, obniżonej stawki podatku lub wyłączenia tylko do towarów lub usług należących do wymienionego grupowania statystycznego, spełniających określone warunki sprecyzowane przez ustawodawcę w rubryce – nazwa towaru lub usługi. Wynikająca z konkretnego załącznika stawka VAT, zwolnienie bądź wyłączenie dotyczy wyłącznie danego towaru lub danej usługi z danego grupowania – konkretnego towaru lub konkretnej usługi wymienionej obok symbolu PKWiU.

Zatem jak wynika z przywołanych wyżej przepisów, preferencyjna stawka podatku od towarów i usług może mieć zastosowanie wyłącznie do dostawy towarów.

W odniesieniu do opisanego we wniosku zdarzenia oraz obowiązujących w tym zakresie przepisów prawa podatkowego stwierdzić należy, że skoro - jak wynika z wniosku - czasopismo:

• oznaczone jest symbolem ISSN,
• sklasyfikowane jest w grupowaniu PKWiU 58.14.1.,
• jest pismem odnoszącym się do działalności społecznej i kulturalnej gminy,
• na ogłoszenia handlowe, reklamowe i teksty reklamowe przeznaczone jest nie więcej niż 30% powierzchni czasopisma.
• wydawane jest w nakładzie nie większym niż 3.000 egzemplarzy, w postaci odrębnych zeszytów (numerów) objętych wspólnym tytułem,
• ukazuje się w regularnych odstępach jako miesięcznik, to

wypełnia ono definicję zawartą w art. 2 pkt 27f ustawy dotyczącą czasopism specjalistycznych, a zatem jego dostawa podlega opodatkowaniu stawką podatku od towarów i usług w wysokości 5%, zgodnie z art. 41 ust. 2a ustawy.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji indywidualnej.

Podana przez Wnioskodawcę klasyfikacja, została potraktowana jako element zdarzenia przyszłego. Zaznaczyć w tym miejscu należy, że interpretację w zakresie stawki podatku VAT oparto na podanych przez Wnioskodawcę symbolach PKWiU wskazanych we wniosku.

Należy bowiem zauważyć, że tut. organ nie jest właściwy do weryfikacji poprawności dokonanej przez Wnioskodawcę klasyfikacji usług według PKWiU, gdyż zgodnie z Komunikatem Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005r. w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS Nr 1, poz. 11) zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje swoje towary i usługi według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach wprowadzonych rozporządzeniami Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej. W przypadku trudności w ustaleniu właściwego grupowania wyrobu lub usługi zainteresowany podmiot może zwrócić się o udzielenie informacji w tym zakresie do Urzędu Statystycznego w Łodzi. Tak więc to Podatnika obciąża obowiązek i ryzyko prawidłowego sklasyfikowania wyrobu lub usługi, a w razie wątpliwości Podatnik może w tym zakresie zwrócić się do Urzędu Statystycznego w Łodzi.

Zmiana któregokolwiek z elementów zdarzenia przyszłego lub zmiana stanu prawnego powoduje, że interpretacja traci swoją ważność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.