Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
1061-IPTPP2.4512.168.2016.2.IR
z 6 czerwca 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 12 kwietnia 2016 r. (data wpływu 25 kwietnia 2016 r.), uzupełnionym pismem z dnia 23 maja 2016 r. (data wpływu 30 maja 2016 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

• prawa do dokonania korekty podatku naliczonego od poniesionych w latach 2014-2016 wydatków inwestycyjnych, na podstawie art. 91 ust. 8 ustawy – jest nieprawidłowe.

• możliwości odliczenia w całości podatku naliczonego od wydatków związanych z wynajmowaną nieruchomością i poniesionych po oddaniu jej do użytkowania, w terminach określonych w art. 86 ust. 10-13 ustawy – jest prawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 25 kwietnia 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do dokonania korekty podatku naliczonego od poniesionych w latach 2014-2016 wydatków inwestycyjnych, na podstawie art. 91 ust. 8 ustawy oraz możliwości odliczenia w całości podatku naliczonego od wydatków związanych z wynajmowaną nieruchomością i poniesionych po oddaniu jej do użytkowania, w terminach określonych w art. 86 ust. 10-13 ustawy.

Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 23 maja 2016 r. poprzez doprecyzowanie opisu sprawy oraz postawionych we wniosku pytań, jak również uzupełnienie własnego stanowiska.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Firma jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. Prowadzi działalność polegającą na świadczeniu usług:

• leczniczych, konsultacyjnych - zwolnionych przedmiotowo z VAT,
  

• doradczych, konsultingowych - opodatkowanych 23 % podatkiem VAT.
  
  

W zakresie przepisów ustawy o ptu firma prowadzi działalność mieszaną, tj. podatek od towarów i usług rozliczany zgodnie z zasadami art. 90 ust. 1-6 ustawy o ptu.

W 2014 r. firma dokonała zakupu nieruchomości, w której prowadzi inwestycję polegającą na nadbudowie, rozbudowie, przebudowie i zmianie sposobu użytkowania istniejącego budynku na ambulatorium i hostel wraz z budową lub przebudową niezbędnej infrastruktury technicznej. Inwestycja realizowana jest etapami, na zakończenie których wykonawcy wystawiają faktury VAT.

W czasie trwania inwestycji w latach 2014-2016, podatek VAT odliczany był wg proporcji ustalonej zgodnie z art. 90 ust. 2-6. Z uwagi na układ proporcji, w poszczególnych latach odliczono: 41% (2014), 73% (2015), 74% (do lutego 2016) podatku naliczonego.

Jeszcze przed zakończeniem prac, z uwagi na brak możliwości podpisania umów z NFZ (brak kontraktów do 2017/2018), w lutym br. została zmieniona koncepcja wykorzystania powstającej inwestycji. Po ostatecznym odbiorze i uzyskaniu zezwolenia na użytkowanie (przez PINB), inwestycja zostanie uznana za środek trwały (o wartości powyżej 15.000,00 zł) i będzie w całości wynajmowana na cele niemieszkalne.

Od momentu rozpoczęcia inwestycji ww. inwestycja nie była, nie jest wykorzystywana do prowadzenia jakiejkolwiek działalności. Na tę okoliczność w marcu 2016 r. została podpisana pierwsza umowa najmu.

W piśmie z dnia 23 maja 2016 r. stanowiącym uzupełnienie przedmiotowego wniosku Wnioskodawca w odpowiedzi na pytanie o treści „Czy użyte (wskazane) w opisie sprawy określenie „Firma” oznacza prowadzoną przez Wnioskodawcę jednoosobową działalność gospodarczą? Jeżeli nie, to należy jednoznacznie wskazać: Jaki podmiot został oznaczony w opisie zdarzenia przyszłego jako „Firma”?” wskazał, iż Firma prowadzona jest w formie jednoosobowej działalności gospodarczej, jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Ponadto Wnioskodawca wskazał, że:

• Towary i usługi nabyte w związku z realizacją inwestycji polegającej na nadbudowie, rozbudowie, przebudowie budynku wraz z budową lub przebudową niezbędnej infrastruktury technicznej (od początku jej realizacji) miały być wykorzystane do czynności:
  1. opodatkowanych podatkiem od towarów i usług: hostel (usługi zakwaterowania),
  2. zwolnionych z opodatkowania podatkiem od towarów i usług: ambulatorium (usługi medyczne).

• Z uwagi na to, że ambulatorium i hostel miały znajdować się w jednym budynku, nie było możliwości precyzyjnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i z czynnościami, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje. Dlatego od początku realizacji inwestycji podatek VAT odliczany był wg proporcji ustalonej zgodnie z art. 90 ust. 2-6.
  

• W związku ze zmianą koncepcji wykorzystania powstającej inwestycji (luty 2016 r.), towary i usługi nabywane w związku z jej realizacją będą wykorzystywane wyłącznie do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług, tj. wynajem nieruchomości na cele niemieszkalne.
  

• Faktury dokumentujące nabycie towarów i usług związanych z realizacją inwestycji wystawiane są na właściciela nieruchomości (Firma).
  

• Prowadzona inwestycja (adaptacja budynku) została zakończona (wpis do Książki Budowy w marcu 2016 r. potwierdzony przez Kierownika Budowy).
  1. Obecnie trwa proces uzupełniania dokumentów w celu uzyskania pozwolenia na użytkowanie obiektu. Z chwilą udzielenia przez Powiatowy Inspektorat Nadzoru Budowlanego pozwolenia na użytkowanie, inwestycja zostanie uznana za środek trwały Firmy i ujęta w ewidencji środków trwałych.
  2. Na dzień dzisiejszy inwestycja nie została oddana do użytkowania.
  3. Inwestycja po oddaniu jej do użytkowania będzie służyła wyłącznie czynnościom opodatkowanym podatkiem od towarów i usług - wynajem na cele użytkowe.

• Towary i usługi związane z wynajmowaną nieruchomością, nabyte po oddaniu jej do użytkowania, będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.
  

• Faktury dokumentujące poniesione wydatki związane z wynajmowaną nieruchomością, po oddaniu jej do użytkowania, będą wystawione na właściciela nieruchomości.
  

Z tytułu wynajmu, właściciel nieruchomości będzie pobierał czynsz płatny miesięcznie na podstawie faktur VAT wystawianych najemcy.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania (ostatecznie sformułowane w piśmie z dnia 23 maja 2016 r.).

1. Czy w związku ze zmianą koncepcji wykorzystania powstającej inwestycji przed oddaniem jej do użytkowania, a tym samym zmianą przeznaczenia towarów i usług nabytych w związku z jej realizacją, wykorzystywanych do czynności w całości opodatkowanych podatkiem od towarów i usług (wynajem nieruchomości), w świetle zapisu art. 91 ust. 8 ustawy o ptu, można dokonać jednorazowej korekty VAT-u nieodliczonego w latach 2014-2016, w deklaracji za okres, w którym nastąpiła zmiana przeznaczenia tj. luty 2016 r.?
2. Czy podatek VAT wynikający z faktur dokumentujących poniesione wydatki związane z wynajmowaną nieruchomością, wystawionych na właściciela nieruchomości po oddaniu jej do użytkowania, można odliczyć w całości, w terminach określonych w art. 86 ust. 10-13 ustawy o VAT?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy (ostatecznie sformułowanym w piśmie z dnia 23 maja 2016 r.):

Ad. 1)

Okoliczność zmiany przeznaczenia powstającej inwestycji przed oddaniem jej do użytkowania, a tym samym wykorzystania towarów i usług nabytych w związku z jej realizacją do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług, jest podstawą do zastosowania przepisu zawartego w art. 91 ust. 8 ustawy o VAT, który przewiduje możliwość jednorazowej korekty dotyczącej towarów i usług nabytych do wytworzenia towaru w postaci środka trwałego o wartości > 15.000 zł, gdy ich przeznaczenie uległo zmianie przed oddaniem tego środka trwałego do użytkowania. Firma może skorzystać z tego rozwiązania, przyjmując za okres zmiany przeznaczenia inwestycji luty 2016 r. W deklaracji za ten miesiąc dokonana zostałaby korekta podatku VAT od wydatków inwestycyjnych, nie odliczonego w latach 2014-2016.

Ad. 2)

Wydatki związane z wynajmowaną nieruchomością, udokumentowane fakturami wystawionymi na nazwisko właściciela nieruchomości, otrzymanymi już po oddaniu nieruchomości do użytkowania, będą miały ścisły związek z wykonywaniem czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. W związku z tym można będzie odliczać podatek VAT w całości, bez stosowania proporcji. Odliczenia podatku można będzie dokonywać w terminach określonych w art. 86 ust. 10-13 ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w zakresie:

• prawa do dokonania korekty podatku naliczonego od poniesionych w latach 2014-2016 wydatków inwestycyjnych, na podstawie art. 91 ust. 8 ustawy – jest nieprawidłowe.

• możliwości odliczenia w całości podatku naliczonego od wydatków związanych z wynajmowaną nieruchomością i poniesionych po oddaniu jej do użytkowania, w terminach określonych w art. 86 ust. 10-13 ustawy – jest prawidłowe.
  
  

Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., poz. 710), zwanej dalej „ustawą”, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Należy podkreślić, że ustawodawca przyznał podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Według art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Zgodnie z powyższą regulacją, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

Z treści cytowanych wyżej przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Powyższa zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych.

W świetle postanowień art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Pod pojęciem działalności gospodarczej, na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy rozumie się wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Należy w tym miejscu zauważyć, że wyrażoną w art. 86 ust. 1 ustawy generalną zasadę uprawniającą do odliczenia podatku naliczonego, uzupełniają w sposób technicznoprawny regulacje zawarte w art. 90 i 91 ustawy.

Zgodnie z art. 90 ust. 1 ustawy, w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

Jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, to zgodnie z art. 90 ust. 2 ustawy, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10.

Proporcję, o której mowa w ust. 2, ustala się jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo (art. 90 ust. 3 ustawy).

Według art. 91 ust. 1 ustawy, po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2-10, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-6 lub 10 lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11 i 12, dla zakończonego roku podatkowego.

Natomiast w myśl art. 91 ust. 2 ustawy, w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik dokonuje w ciągu 5 kolejnych lat, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów – w ciągu 10 lat, licząc od roku, w którym zostały oddane do użytkowania. Roczna korekta w przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, dotyczy jednej piątej, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów – jednej dziesiątej kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu. W przypadku środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, z tym że korekty dokonuje się po zakończeniu roku, w którym zostały oddane do użytkowania.

Z kolei przepis art. 91 ust. 3 ustawy stanowi, że korekty, o której mowa w ust. 1 i 2, dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za pierwszy okres rozliczeniowy roku następującego po roku podatkowym, za który dokonuje się korekty, a w przypadku zakończenia działalności gospodarczej – w deklaracji podatkowej za ostatni okres rozliczeniowy.

W przypadku, gdy w okresie korekty, o której mowa w ust 2, nastąpi sprzedaż towarów lub usług, o których mowa w ust. 2, lub towary te zostaną opodatkowane zgodnie z art. 14, uważa się, że te towary lub usługi są nadal wykorzystywane na potrzeby czynności podlegających opodatkowaniu u tego podatnika, aż do końca okresu korekty (art. 91 ust. 4 ustawy).

Jak mowa w art. 91 ust. 5 ustawy, w przypadku, o którym mowa w ust. 4, korekta powinna być dokonana jednorazowo w odniesieniu do całego pozostałego okresu korekty. Korekty dokonuje się w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym nastąpiła sprzedaż, a w przypadku opodatkowania towarów zgodnie z art. 14 - w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym w stosunku do tych towarów powstał obowiązek podatkowy.

Na mocy art. 91 ust. 6 ustawy, w przypadku gdy towary lub usługi, o których mowa w ust. 4, zostaną:

1. opodatkowane – w celu dokonania korekty przyjmuje się, że dalsze wykorzystanie tego towaru lub usługi jest związane z czynnościami opodatkowanymi;
2. zwolnione od podatku lub nie podlegały opodatkowaniu – w celu dokonania korekty przyjmuje się, że dalsze wykorzystanie tego towaru lub usługi jest związane wyłącznie z czynnościami zwolnionymi od podatku lub niepodlegającymi opodatkowaniu.
   
   

Zgodnie z brzmieniem art. 91 ust. 7 ustawy, przepisy ust. 1-6 stosuje się odpowiednio w przypadku, gdy podatnik miał prawo do obniżenia kwot podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego od wykorzystywanego przez siebie towaru lub usługi i dokonał takiego obniżenia, albo nie miał takiego prawa, a następnie zmieniło się prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tego towaru lub usługi.

Na podstawie art. 91 ust. 7a ustawy, w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł, korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się na zasadach określonych w ust. 2 zdanie pierwsze i drugie oraz ust. 3. Korekty tej dokonuje się przy każdej kolejnej zmianie prawa do odliczeń, jeżeli zmiana ta następuje w okresie korekty.

W oparciu o art. 91 ust. 7b ustawy, w przypadku towarów i usług innych niż wymienione w ust. 7a, wykorzystywanych przez podatnika do działalności gospodarczej, korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się na zasadach określonych w ust. 1, ust. 2 zdanie trzecie i ust. 3, z zastrzeżeniem ust. 7c.

Jak stanowi ust. 7c powołanego artykułu, jeżeli zmiana prawa do obniżenia podatku należnego wynika z przeznaczenia towarów lub usług, o których mowa w ust. 7b, wyłącznie do wykonywania czynności, w stosunku do których nie przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego, lub wyłącznie do czynności, w stosunku do których takie prawo przysługuje – korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za okres rozliczeniowy, w którym wystąpiła ta zmiana. Korekty tej nie dokonuje się, jeżeli od końca okresu rozliczeniowego, w którym wydano towary lub usługi do użytkowania, upłynęło 12 miesięcy.

W przypadku zmiany prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony od towarów i usług, innych niż wymienione w ust. 7a i 7b, w szczególności towarów handlowych lub surowców i materiałów, nabytych z zamiarem wykorzystania ich do czynności, w stosunku do których przysługuje pełne prawo do obniżenia podatku należnego lub do czynności, w stosunku do których prawo do obniżenia podatku należnego nie przysługuje, i niewykorzystanych zgodnie z takim zamiarem do dnia tej zmiany, korekty podatku naliczonego dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za okresy rozliczeniowe, w których wystąpiła ta zmiana (art. 91 ust. 7d ustawy).

W myśl art. 91 ust. 8 ustawy, korekty, o której mowa w ust. 5-7, dokonuje się również, jeżeli towary i usługi nabyte do wytworzenia towaru, o którym mowa w ust. 2, zostały zbyte lub zmieniono ich przeznaczenie przed oddaniem tego towaru do użytkowania.

Z okoliczności przedstawionych we wniosku wynika, iż Wnioskodawca będący zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT od początku realizacji inwestycji polegającej na nadbudowie, rozbudowie, przebudowie budynku na ambulatorium i hotel wraz z budową lub przebudową niezbędnej infrastruktury technicznej zamierzał wykorzystywać nabywane, w związku z tą inwestycją, towary i usługi do czynności mieszanych, tj. opodatkowanych podatkiem od towarów i usług i zwolnionych z opodatkowania podatkiem od towarów i usług. W czasie trwania inwestycji w latach 2014-2016, podatek VAT odliczany był wg proporcji ustalonej zgodnie z art. 90 ust. 2-6. Z uwagi na układ proporcji, w poszczególnych latach odliczono: 41% (2014), 73% (2015), 74% (do lutego 2016) podatku naliczonego. Jeszcze przed zakończeniem prac, z uwagi na brak możliwości podpisania umów z NFZ (brak kontraktów do 2017/2018), w lutym br. została zmieniona koncepcja wykorzystania powstającej inwestycji. Po ostatecznym odbiorze i uzyskaniu zezwolenia na użytkowanie (przez PINB), inwestycja zostanie uznana za środek trwały (o wartości powyżej 15.000,00 zł) i będzie w całości wynajmowana na cele niemieszkalne tj. będzie wykorzystywana wyłącznie do czynności opodatkowanych podatkiem VAT. Od momentu rozpoczęcia inwestycji ww. inwestycja nie była, nie jest wykorzystywana do prowadzenia jakiejkolwiek działalności. Towary i usługi związane z wynajmowaną nieruchomością, nabyte po oddaniu jej do użytkowania, będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Faktury dokumentujące nabycie towarów i usług związanych z realizacją inwestycji jak również poniesione wydatki związane z wynajmowaną nieruchomością, po oddaniu jej do użytkowania, są/będą wystawione na właściciela nieruchomości.

Mając na uwadze powołane wyżej przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy, odnosząc się do pytania oznaczonego we wniosku jako nr 1, stwierdzić należy, iż w opisanej sytuacji nie znajdzie zastosowania przepis art. 91 ust. 8 ustawy. Należy bowiem zauważyć, że przepis ten odnosi się do możliwości zastosowania korekty, o której mowa w ust. 5-7 ww. przepisu. Przy czym korekta podatku uregulowana w art. 91 ust. 5 i 6 ustawy dotyczy sytuacji, gdy w okresie korekty nastąpi sprzedaż towarów i usług, lub opodatkowanie towarów na podstawie art. 14 ustawy. Natomiast korekta uregulowana w art. 91 ust. 7 ustawy dotyczy sytuacji, gdy podatnik miał prawo do obniżenia kwot podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego od wykorzystywanego przez siebie towaru lub usługi i dokonał takiego obniżenia, albo nie miał takiego prawa, a następnie zmieniło się prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tego towaru lub usługi.

W okolicznościach niniejszej sprawy nie dojdzie do sprzedaży towarów i usług, nie dojdzie także do opodatkowania towarów na podstawie art. 14 ustawy. Z kolei w związku ze zmienioną w lutym 2016 r. koncepcją wykorzystania powstającej inwestycji tj. wynajmowania jej w całości na cele niemieszkalne nie dojdzie do zmiany przeznaczenia, o której mowa w art. 91 ust. 7 ustawy. Skoro Wnioskodawcy od początku realizacji inwestycji tj. od roku 2014, z tytułu poniesionych wydatków na nadbudowę, rozbudowę, przebudowę budynku na ambulatorium i hotel wraz z budową lub przebudową niezbędnej infrastruktury technicznej, przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego w części tj. na podstawie proporcji ustalonej zgodnie z art. 90 ust. 2-6 ustawy, to nie wystąpiła sytuacja, kiedy to Wnioskodawca miał prawo do obniżenia kwot podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego od wykorzystywanego przez siebie towaru lub usługi i dokonał takiego obniżenia, a następnie zmieniło się prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tego towaru lub usługi.

Zatem w przedmiotowej sprawie Wnioskodawca nie ma podstaw do dokonania korekty podatku naliczonego od poniesionych wydatków inwestycyjnych, o których mowa we wniosku, na podstawie art. 91 ust. 8 ustawy.

Wobec powyższego, oceniając całościowo stanowisko Wnioskodawcy w zakresie prawa do dokonania korekty podatku naliczonego od poniesionych w latach 2014-2016 wydatków inwestycyjnych, na podstawie art. 91 ust. 8 ustawy, należało uznać je za nieprawidłowe.

Udzielając z kolei odpowiedzi w kwestii możliwości odliczenia w całości podatku naliczonego od wydatków związanych z wynajmowaną nieruchomością i poniesionych po oddaniu jej do użytkowania (tj. pytanie oznaczone we wniosku jako nr 2) podkreślić należy, iż prawo do odliczenia podatku naliczonego wynika z samej konstrukcji podatku od towarów i usług i zapewnia neutralność tego podatku dla czynnych podatników VAT.

Jak wyżej wskazano prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje tylko w przypadku, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy dokonywane zakupy towarów i usług mają związek z czynnościami opodatkowanymi podatnika, tj. takimi których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Jednocześnie zaznaczyć należy, iż prawo do odliczenia podatku może zostać zrealizowane w terminach określonych w art. 86 ust. 10-13 ustawy.

Zgodnie z art. 86 ust. 10 pkt 1 ustawy, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym w odniesieniu do nabytych lub importowanych przez podatnika towarów i usług powstał obowiązek podatkowy. Stosownie do art. 86 ust. 10b pkt 1 ustawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w przypadkach, o których mowa w ust. 2 pkt 1 oraz pkt 2 lit. a – powstaje nie wcześniej niż w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę lub dokument celny.

Natomiast jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego w terminach określonych w ust. 10, 10d i 10e, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych (art. 86 ust. 11 ustawy).

W myśl art. 86 ust. 13 ustawy, jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w terminach, o których mowa w ust. 10, 10d, 10e i 11, może on obniżyć kwotę podatku należnego przez dokonanie korekty deklaracji podatkowej za okres, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, nie później jednak niż w ciągu 5 lat, licząc od początku roku, w którym powstało prawo do obniżenia podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 13a.

Odnosząc się do wątpliwości Wnioskodawcy w kwestii prawa do odliczenia w całości podatku naliczonego z tytułu wydatków związanych z wynajmowaną nieruchomością i poniesionych po oddaniu jej do użytkowania wskazać należy, że - jak wynika z okoliczności sprawy - nabyte towary i usługi będą wykorzystywane przez Zainteresowanego do czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

Wobec powyższego, skoro towary i usługi nabyte po oddaniu do użytkowania ww. budynku , jak wskazał Wnioskodawca, będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych podatkiem VAT, to Zainteresowanemu będącemu zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, będzie przysługiwało, na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy, prawo do odliczenia w całości podatku naliczonego z tytułu poniesionych ww. wydatków. Jednocześnie dodać należy, iż powyższe prawo będzie Wnioskodawcy przysługiwało w terminach określonych w art. 86 ust. 10-13 ustawy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania oznaczonego we wniosku jako nr 2 należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniem wskazanym we wniosku, nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Jednocześnie podkreślić należy, iż tut. Organ wydając interpretację przepisów prawa podatkowego na podstawie art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej nie prowadzi postępowania podatkowego w rozumieniu tej ustawy. Niniejsza interpretacja indywidualna ogranicza się wyłącznie do udzielenia pisemnej informacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w okolicznościach stanu faktycznego podanego przez Wnioskodawcę. Tut. Organ informuje, iż nie jest właściwy do przeprowadzenia postępowania dowodowego, które w przedmiotowej sprawie umożliwiłoby weryfikację opisanego zdarzenia przyszłego.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.