INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Komornika, przedstawione we wniosku z dnia 9 września 2011 r. (data wpływu 15 września 2011 r.), uzupełnionym pismem z dnia 1 grudnia 2011 r. (data wpływu 5 grudnia 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT dostawy nieruchomości rolnej zabudowanej budynkiem mieszkalnym i budynkami gospodarczymi dłużnika w trybie licytacji komorniczej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15 września 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT dostawy nieruchomości rolnej zabudowanej budynkiem mieszkalnym i budynkami gospodarczymi dłużnika w trybie licytacji komorniczej. Pismem z dnia 1 grudnia 2011 r. uzupełniono wniosek w zakresie doprecyzowania opisanego stanu faktycznego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W sprawie egzekucyjnej przeciwko dłużnikowi, jest prowadzone postępowanie egzekucyjne skierowane do nieruchomości rolnej zabudowanej budynkiem mieszkalnym jednorodzinnym i budynkami gospodarczymi, położonej w miejscowości C., Gmina Ś., na działce geodezyjnej nr 61/2 o powierzchni 1,41 ha, dla której Sąd Rejonowy Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą. Dłużnik nabył nieruchomość na podstawie umowy kupna-sprzedaży w dniu 30 października 2006 r. Dłużnik rozporządził zajętą nieruchomością w ten sposób, że w dniu 10 grudnia 2010 r. na mocy umowy sprzedaży, sprzedał nieruchomość Pani. Rozporządzenie nieruchomością przez dłużnika nie ma wpływu na dalsze prowadzenie postępowania egzekucyjnego. W ewidencji gruntów działka nr 61/2 o łącznym obszarze 1,41 ha jest oznaczona w następujący sposób:

• grunty rolne zabudowane w klasie: B-PS IV o pow. 0,18 ha,
• pastwiska trwałe w klasie: B-PS IV o pow. 0,05 ha,
• grunty orne w klasie: R IVb o pow. 0,68 ha,
• grunty orne w klasie: R V o pow. 0,5 ha.
  
  

Budynek mieszkalny o powierzchni 109,40 m², wybudowany w okresie przedwojennym, lata 30-te XX w. Według PKOB jest w klasie 1110. Dłużnikowi w stosunku do ww. obiektu nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Dłużnik nie jest płatnikiem podatku VAT. W okresie od maja 2009 r. do stycznia 2011 r. Zainteresowany prowadził działalność gospodarczą – sprzedaż detaliczną artykułów używanych prowadzoną w wyspecjalizowanych sklepach. Do celów gospodarczych wynajmował pomieszczenie w L. Budynek mieszkalny nie był wykorzystywany do celów prowadzenia działalności gospodarczej. Dłużnik nie poniósł na ulepszenie budynku mieszkalnego, ani budynków gospodarczych kwoty większej niż 30% wartości początkowej nieruchomości. Dostawa budynku mieszkalnego nie została dokonana w ramach pierwszego zasiedlenia, jak również nie została dokonana przed tym zasiedleniem po wybudowaniu, ponieważ budynek pochodzi z początku XX w. Również dostawa budynku nie została dokonana przed tym zasiedleniem, po jego ulepszeniu, ponieważ dłużnik nie poniósł wydatków, co najmniej 30% jego wartości początkowej. Dłużnik mieszka w budynku mieszkalnym od 5 lat. Nie dzierżawił osobom trzecim ani budynku mieszkalnego, ani budynków gospodarczych. Budynki gospodarcze pochodzą również z lat 30-tych XX w. Pierwszy budynek gospodarczy ma powierzchnię 93,10 m². Drugi budynek gospodarczy ma powierzchnię 85,10 m². Dłużnik nie ponosił na ulepszenie budynków kwoty większej niż 30% wartości początkowej nieruchomości.

Obecna właścicielka nieruchomości jest osobą fizyczną odprowadzającą podatek dochodowy. Nie prowadzi działalności gospodarczej i nie dzierżawi nieruchomości osobom trzecim. Zgodnie z obowiązującym miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego gminy Ś. uchwalonym uchwałą Rady Miejskiej z dnia 30 czerwca 2005 r. opublikowaną w Dzienniku Urzędowym Województwa nr 156 poz. 3024 z dnia 18 sierpnia 2005 r. teren, na którym położona jest nieruchomość przeznaczony jest pod zabudowę zagrodową i uprawy polowe oznaczony symbolem MN/5, a część R/3. MN – przeznaczenie podstawowe to zabudowa mieszkaniowa jednorodzinna wolnostojąca lub bliźniacza o niskiej intensywności zabudowy (maksymalnie do 4 mieszkań w budynku). R – przeznaczenie podstawowe – tereny rolnicze – uprawy polowe.

Nieruchomość została oszacowana przez biegłego sądowego na kwotę 197.657,00 zł i będzie sprzedawana na drodze licytacji sądowej. W przeszłości dłużnik nie sprzedawał żadnych innych nieruchomości.

Pismem z dnia 1 grudnia 2011 r. Wnioskodawca uzupełnił opis stanu faktycznego o następujące informacje:

1. właścicielem nieruchomości w postępowaniu egzekucyjnym jest nadal dłużnik i komornik będzie płatnikiem podatku od towarów i usług w stosunku do ww. dłużnika,
2. dłużnik nie jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Dłużnik prowadził działalność gospodarczą od dnia 7 maja 2009 r. do 17 stycznia 2011 r. w zakresie: sprzedaż detaliczna artykułów używanych; sprzedaż detaliczna prowadzona przez domy sprzedaży wysyłkowej lub Internet z miejscem wykonywania działalności gospodarczej w L., które to pomieszczenie wynajmowane było przez dłużnika; obiekt nie wchodzi jednak w skład przedmiotowej nieruchomości podlegającej licytacji,
3. dostawa budynków gospodarczych nie jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim, tj. w ramach oddania do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, po ich wybudowaniu,
4. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynków w trybie licytacji upłynie okres przekraczający 2 lata (pierwsze zasiedlenie nastąpiło w roku 2006, a licytacja będzie wykonana w roku 2012),
5. w stosunku do przedmiotowych budynków nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy przy sprzedaży nieruchomości na drodze licytacji sądowej należy odprowadzić podatek VAT, czy jest ona zwolniona od podatku VAT...

Zdaniem Wnioskodawcy, po dokonaniu analizy stanu faktycznego i prawnego zbycie przedmiotowej nieruchomości jest zwolnione od opodatkowania podatkiem VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W świetle art. 45 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz 93 ze zm.), rzeczami w rozumieniu niniejszego Kodeksu są tylko przedmioty materialne.

Wyjaśnić jednocześnie należy, iż przedmiotami stosunków prawnych są dobra materialne i niematerialne. Wśród dóbr materialnych wyróżniamy m. in. rzeczy (Bednarek Małgorzata, „Mienie”, „Komentarz do art. 44-55³ Kodeksu cywilnego”, Zakamycze 1997, komentarz do art. 45 k.c.). Rzeczy dzieli się na nieruchomości i rzeczy ruchome (Pasecki Kazimierz, „Kodeks cywilny, Księga pierwsza. Część ogólna. Komentarz”, Zakamycze 2003, komentarz do art. 45 k.c.).

Natomiast, zgodnie z art. 46 § 1 ww. Kodeksu, nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności.

Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 5 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem musi być wykonana przez podatnika.

Według art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – ust. 2 powołanego artykułu – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W związku z powyższym, aby dostawę towarów uznać za działalność gospodarczą, należy wykazać, że w momencie jej realizacji podatnik miał zamiar dokonywać takich czynności wielokrotnie, a wykorzystywane przez niego towary czy usługi zostały nabyte w celu spożytkowania ich do wykonywania tej czynności.

Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto, podatnikiem staje się również ten, kto wykonał czynność, podlegającą opodatkowaniu, jednorazowo, ale w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy.

W kontekście powyższego należy stwierdzić, iż nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej czy zarejestrowanej działalności gospodarczej. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Zatem, stosując wykładnię językową przepisu stwierdzić można, iż działalnością gospodarczą jest działalność producenta, handlowca lub usługodawcy oraz rolnika, także wówczas gdy czynność podlegająca opodatkowaniu została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania w sposób częstotliwy. Chociaż ustawa nie definiuje pojęcia „częstotliwości”, to przez zamiar wykonywania tej czynności w sposób częstotliwy należy rozumieć chęć, wolę powtarzalnego, a nie jednorazowego wykonywania określonych czynności składających się na istotę prowadzenia działalności. O kwestii częstotliwości nie decyduje czasookres wykonywania tej czynności (rok, dwa czy pięć lat), ani ilość dokonywanych transakcji. Decydującym kryterium jest powtarzalność czynności.

Skutkiem powyższego status podatnika podatku od towarów i usług, wynika z okoliczności dokonywania czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem. Dla ustalenia czy osoba dokonująca transakcji sprzedaży gruntu jest podatnikiem podatku VAT, istotnym jest stwierdzenie, że prowadzi ona działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów cytowanej wyżej ustawy.

W świetle art. 18 ustawy, organy egzekucyjne określone w ustawie z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 229, poz. 1954 ze zm.), oraz komornicy sądowi wykonujący czynności egzekucyjne w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. Kodeks postępowania cywilnego (Dz. U. Nr 43, poz. 296 ze zm.), są płatnikami podatku od dostawy, dokonywanej w trybie egzekucji, towarów będących własnością dłużnika lub posiadanych przez niego z naruszeniem obowiązujących przepisów.

W myśl art. 8 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.

Jak wynika zatem z przytoczonego przepisu komornicy sądowi wykonujący czynności egzekucyjne w rozumieniu przepisów Kodeksu postępowania cywilnego są płatnikami podatku od towarów i usług od dostawy dokonywanej w trybie egzekucji. Charakter płatnika komornik sądowy posiada zarówno, gdy przedmiotem ww. egzekucji są rzeczy ruchome, jak i nieruchomości. Przytoczony przepis wskazuje na fakt, iż komornicy sądowi są płatnikami podatku VAT od dostawy dokonanej w trybie egzekucji, w sytuacji gdy wykonywane są czynności egzekucyjne. Za czynności te, uważa się każde formalne, oparte na przepisach procesowych działanie uprawnionego organu egzekucyjnego wywołujące skutek prawny dla prowadzonej egzekucji.

Odnosząc regulacje zawarte w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy do art. 18 ustawy, wskazać należy, iż w przypadku, gdy dłużnik (właściciel nieruchomości) z tytułu dostawy nieruchomości jest podatnikiem podatku od towarów i usług, wówczas komornik jest płatnikiem podatku VAT.

Egzekucja z nieruchomości, zgodnie z art. 921 § 1 ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. Kodeks postępowania cywilnego (Dz. U. Nr 43, poz. 296 ze zm.), należy do komornika sądowego, w którego okręgu nieruchomość jest położona.

Na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednocześnie zaznacza się, że w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r. na podstawie art. 146a pkt 1 ustawy, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%, z zastrzeżeniem art. 146f.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m. in. w art. 43 ustawy.

Natomiast – w świetle art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy – zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Z treści ww. przepisu wynika, iż dla ustalenia zasad opodatkowania dostawy budynku lub budowli kluczowym jest ustalenie, kiedy nastąpiło pierwsze zasiedlenie i jaki upłynął okres od tego momentu.

Według art. 2 pkt 14 ustawy, przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

1. wybudowaniu lub
2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Użyte w art. 2 pkt 14 ustawy, sformułowanie w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu wskazuje na katalog czynności wymienionych w art. 5 ustawy, czyli dana czynność musi podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, choć nie jest konieczne, aby faktycznie był naliczony podatek od tej czynności – może to być czynność zwolniona od podatku.

Co istotne, oddanie do użytkowania powinno nastąpić w ramach czynności podlegającej opodatkowaniu, a za taką można rozumieć m. in. objęcie we władanie budynku, budowli lub ich części przez pierwszego nabywcę lub pierwszego użytkownika. Przedmiotowa nieruchomość nie musi być faktycznie zamieszkała, lecz winna być przejęta przez nabywcę do użytkowania. Wydanie przedmiotowego obiektu nabywcy winno nastąpić w ramach wykonania przez właściciela (dokonującego dostawy) czynności podlegających opodatkowaniu.

Z powyższej definicji wynika, iż oddanie do użytkowania powinno nastąpić w ramach czynności podlegającej opodatkowaniu, a za taką należy rozumieć nie tylko umowę sprzedaży, ale także umowy najmu i dzierżawy podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT. Zatem, należy uznać za pierwsze zasiedlenie moment sprzedaży lub oddania budynku do użytkowania pierwszemu najemcy (dzierżawcy).

Należy jednakże zauważyć, iż w przypadku sprzedaży nieruchomości przez osobę fizyczną nieprowadzącą działalności nie dochodzi do pierwszego zasiedlenia, gdyż czynność ta nie podlega opodatkowaniu.

Zatem, z przytoczonych wyżej przepisów wynika, iż dostawa nieruchomości, spełniających określone w przepisach warunki, może korzystać ze zwolnienia od podatku VAT. Wykluczenie z tego zwolnienia następuje w sytuacjach, gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz w sytuacji, gdy od momentu pierwszego zasiedlenia do chwili sprzedaży nie minęły co najmniej dwa lata.

W tym miejscu należy zauważyć, iż w przypadku nieruchomości niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ustawodawca umożliwia podatnikom – po spełnieniu określonych warunków – skorzystanie ze zwolnienia wskazanego w pkt 10a tego przepisu.

Stosownie do treści art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

1. w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
2. dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b – zgodnie z zapisem art. 43 ust. 7a – nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

Podkreślenia wymaga, że dla rozstrzygnięcia, czy możliwe jest skorzystanie ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy ważne jest, czy Wnioskodawcy przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Literalne brzmienie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy wskazuje bowiem, że jednym z warunków skorzystania ze zwolnienia jest to, by w stosunku do dostawy danego obiektu nie przysługiwało dokonującemu jego dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Należy również zauważyć, iż w myśl art. 43 ust. 10 ustawy, podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10, i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem, że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:

1. są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni;
2. złożą, przed dniem dokonania dostawy tych obiektów właściwemu dla ich nabywcy naczelnikowi urzędu skarbowego, zgodne oświadczenie, że wybierają opodatkowanie dostawy budynku, budowli lub ich części.

Na mocy art. 43 ust. 11 ustawy, oświadczenie, o którym mowa w ust. 10 pkt 2, musi również zawierać:

1. imiona i nazwiska lub nazwę, adresy oraz numery identyfikacji podatkowej dokonującego dostawy oraz nabywcy;
2. planowaną datę zawarcia umowy dostawy budynku, budowli lub ich części;
3. adres budynku, budowli lub ich części.

Tak więc, ustawodawca daje podatnikom – po spełnieniu określonych warunków – możliwość zrezygnowania ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy i opodatkowania transakcji.

Natomiast kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowione zostały budynki lub budowle rozstrzyga przepis art. 29 ust. 5 ustawy, w myśl którego, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

W świetle tego przepisu przy sprzedaży budynków lub budowli, dokonywanej wraz z dostawą gruntu, na którym są one posadowione, grunt dzieli byt prawny budynków w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale z gruntem związanych. Jeżeli dostawa budynków albo budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku, ze zwolnienia takiego korzysta również dostawa gruntu, na którym obiekt jest posadowiony.

Z opisu sprawy wynika, że w sprawie egzekucyjnej przeciwko dłużnikowi jest prowadzone postępowanie egzekucyjne skierowane do nieruchomości rolnej zabudowanej budynkiem mieszkalnym jednorodzinnym i budynkami gospodarczymi na działce geodezyjnej nr 61/2 o powierzchni 1,41 ha. Dłużnik obecnie nie jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Prowadził jednakże działalność gospodarczą od dnia 7 maja 2009 r. do dnia 17 stycznia 2011 r. w zakresie sprzedaży detalicznej artykułów używanych; sprzedaży detalicznej prowadzonej przez domy sprzedaży wysyłkowej lub Internet. Dłużnik nabył nieruchomość na podstawie umowy kupna-sprzedaży w dniu 30 października 2006 r. Budynek mieszkalny i budynki gospodarcze pochodzą z lat 30-tych XX w. Dłużnik mieszka w budynku mieszkalnym od 5 lat. Nie dzierżawił osobom trzecim ani budynku mieszkalnego ani budynków gospodarczych. Dłużnikowi w stosunku do ww. obiektów nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Dłużnik nie poniósł nakładów na ulepszenie budynku mieszkalnego ani budynków gospodarczych w kwocie większej niż 30% wartości początkowej nieruchomości. W opinii Wnioskodawcy, dostawa budynku mieszkalnego i budynków gospodarczych nie jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim, tj. w ramach oddania do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków po ich wybudowaniu. Pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynków w trybie licytacji upłynie okres przekraczający 2 lata (pierwsze zasiedlenie – według Zainteresowanego – nastąpiło w roku 2006, a licytacja będzie wykonana w roku 2012). Nieruchomość będzie sprzedawana na drodze licytacji sądowej. W przeszłości dłużnik nie sprzedawał żadnych innych nieruchomości.

Biorąc powyższe pod uwagę, należy stwierdzić, iż w przypadku, gdy przedmiotowa nieruchomość nie była nabyta w celu dalszej odsprzedaży, nie była również wykorzystywana w działalności gospodarczej, w tym w działalności rolniczej, a wcześniej dłużnik nie zbywał innych nieruchomości, to dostawa przedmiotowej nieruchomości realizowana jest poza sferą działalności gospodarczej i nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

W związku z powyższym należy stwierdzić, iż w sytuacji, gdy dostawa nieruchomości w drodze licytacji sądowej dokonana przez komornika sądowego będzie stanowiła czynność niepodlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, to komornik nie wystąpi z tytułu omawianej transakcji w charakterze płatnika podatku VAT i nie będzie zobowiązany do odprowadzenia z tego tytułu podatku VAT.

Jednakże w sytuacji, gdy wskazane wyżej przesłanki przesądzające o wyłączeniu transakcji spod opodatkowania podatkiem VAT nie zostaną spełnione i powyższa dostawa nieruchomości stanowi czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, to należy rozważyć możliwość zastosowania zwolnienia od podatku VAT.

Zainteresowany uważa, że planowana dostawa nieruchomości zabudowanej budynkiem mieszkalnym jednorodzinnym i budynkami gospodarczymi nie zostanie dokonana w ramach pierwszego zasiedlenia, bowiem została nabyta w roku 2006. Tym samym, od dnia zakupu ww. nieruchomości upłynął już okres dłuższy niż 2 lata.

Analizując powołaną wcześniej definicję pierwszego zasiedlenia stwierdzić należy, iż aby można było mówić o pierwszym zasiedleniu obiekt musi zostać oddany do użytkowania, a ponadto czynność ta powinna podlegać opodatkowaniu.

Z powyższej definicji wynika zatem, że oddanie do użytkowania powinno nastąpić w ramach czynności podlegającej opodatkowaniu, a za taką należy uznać umowę sprzedaży, najmu czy dzierżawy. Niemniej jednak, czynność ta musi być dokonana przez podatnika, nie zaś przez osobę fizyczną nieprowadzącą działalności gospodarczej.

Mając na uwadze powołane przepisy prawa oraz opis sprawy wskazać należy, iż dostawa nieruchomości nie będzie spełniała przesłanki do zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Nic bowiem nie wskazuje na to – wbrew twierdzeniu Zainteresowanego – aby wskazana nieruchomość była już wcześniej zasiedlona w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy. Definicja pierwszego zasiedlenia nie została bowiem spełniona w związku z zakupem na podstawie umowy kupna-sprzedaży nieruchomości od osoby fizycznej nieprowadzącej działalności gospodarczej.

Z treści wniosku wynika, iż dłużnikowi w stosunku do ww. obiektów nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Dłużnik nie poniósł również nakładów na ulepszenie budynku mieszkalnego ani budynków gospodarczych w kwocie większej niż 30% wartości początkowej nieruchomości.

Wobec powyższego należy stwierdzić, iż mimo że dostawa ww. nieruchomości nie będzie dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia to – z uwagi na brak prawa do odliczenia podatku naliczonego w odniesieniu do ww. nieruchomości i nie poniesienie nakładów na jej ulepszenie w wysokości przekraczającej 30% jej wartości początkowej – i tak będzie korzystała ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy. Tym samym, w oparciu o art. 29 ust. 5 ustawy, zbycie gruntu, na którym posadowiony jest budynek mieszkalny i budynki gospodarcze, również będzie korzystało ze zwolnienia od podatku.

Mając na uwadze powołane przepisy prawa oraz opis stanu faktycznego wskazać należy, iż dostawa budynku mieszkalnego jednorodzinnego i budynków gospodarczych wchodzących w skład przedmiotowej nieruchomości spełnia przesłanki do zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, ze względu na brak prawa do odliczenia podatku naliczonego w odniesieniu do tych nieruchomości i nie poniesienie nakładów na ich ulepszenie w wysokości przekraczającej 30% ich wartości początkowej. Tym samym, w oparciu o art. 29 ust. 5 ustawy, zbycie gruntu, na którym posadowione są wskazane budynki, również może korzystać ze zwolnienia od podatku.

Biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić, iż w przypadku, gdy w przedmiotowej sprawie nie są spełnione przesłanki do wyłączenia transakcji spod zakresu ustawy o podatku od towarów i usług, to opisana wyżej dostawa korzysta ze zwolnienia od podatku VAT.

Reasumując, Komornik Sądowy z tytułu przedmiotowej dostawy nie jest zobowiązany do naliczenia i odprowadzenia podatku od towarów i usług.

Należy zauważyć, iż stosownie do przepisu art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Należy zatem zaznaczyć, że wydając przedmiotową interpretację tut. Organ oparł się na wynikającym z treści wniosku opisie przedstawionego stanu faktycznego. W związku z powyższym, tut. Organ nie rozstrzygał kwestii własności nieruchomości.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.