Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB1/4511-484/16-5/MT
z 5 lipca 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 5 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r, poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 6 maja 2016 r. (data wpływu 12 maja 2016 r.) oraz uzupełnieniu z dnia 16 czerwca 2016 r. (data wpływu 21 czerwca 2016 r.) na wezwanie organu z dnia 8 czerwca 2016 r. Nr IPPB1/4511-484/16-3/MT (data nadania 8 czerwca 2016 r., data doręczenia 15 czerwca 2016 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie:

• kwalifikacji przychodu ze sprzedaży 1/3 części nieruchomości do źródła przychodu – działalność gospodarcza – jest prawidłowe,
• zakwalifikowania nieruchomości do środków trwałych i ustalenia ich wartości początkowej – jest prawidłowe,
• kwalifikacji przychodu ze sprzedaży gruntów niezabudowanych do źródła przychodu określonego w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – jest prawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 12 maja 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych m.in. w zakresie kwalifikacji przychodu ze sprzedaży 1/3 części nieruchomości do źródła przychodu – działalność gospodarcza, zakwalifikowania nieruchomości do środków trwałych i ustalenia ich wartości początkowej oraz kwalifikacji przychodu ze sprzedaży gruntów niezabudowanych do źródła przychodu określonego w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest osobą fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą osoby fizycznej na podstawie wpisu do CEIDG. Wnioskodawca prowadzi księgi rachunkowe na podstawie ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości. Ojciec Wnioskodawcy, który prowadził działalność gospodarczą jako osoba fizyczna, zmarł 18.04.2015 r. Nie pozostawił testamentu, a dziedziczenie pozostawionego po nim majątku odbyło się w drodze przepisów prawa cywilnego. Do prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej spadkodawca, ojciec Wnioskodawcy, wykorzystywał nieruchomości położone w trzech oddziałach w różnych miastach: Ł, W i K. Ponadto ojciec Wnioskodawcy prowadził również działalność rolniczą, która nie jest przedmiotem niniejszego wniosku. Dla każdego oddziału prowadzona była i jest odrębna ewidencja księgowa i ustalane były i są wyniki finansowe netto poszczególnych oddziałów, na podstawie których ojciec Wnioskodawcy sporządzał swoje roczne zeznania podatkowe. Księgowość oddziałów kontynuowana jest do dzisiaj na tych samych zasadach przez spadkobierców, którzy podzielili między sobą prowadzenie działalności w poszczególnych oddziałach. Wnioskodawcy przypadło kontynuowanie działalności z wykorzystaniem majątku oddziałów w Ł. i W., siostrze Wnioskodawcy - kontynuowanie działalności w oddziale w K., a matka kontynuuje działalność rolniczą po ojcu. Zawarte porozumienie przewiduje, że spadkobiercy nieprowadzący działalności w danym oddziale użyczają nieodpłatnie swoje udziały w nieruchomościach spadkobiercy kontynuującemu działalność po spadkodawcy na danej części składników masy spadkowej, aby zachować integralność gospodarczą majątku potrzebnego do świadczenia usług dzierżawy i/lub najmu, które to usługi są podstawowym przedmiotem działalności odziedziczonego przedsiębiorstwa. Porozumienie w sprawie użyczenia składników majątkowych zostało zawarte na czas oznaczony do dnia dokonania działu spadku albo częściowego działu spadku.

Oddział w Ł. obejmuje nieruchomości następujących kategorii:

1. nieruchomości zabudowane budynkami biurowymi i produkcyjnymi,
2. części budynków biurowych i produkcyjnych posiadanych we współwłasności z innym podmiotem -Instytutem W,
3. grunty niezabudowane stanowiące własność spadkodawcy oraz użytkowane na podstawie prawa wieczystego użytkowania gruntów oraz
4. grunty niezabudowane posiadane we współwłasności z Instytutem.
   
   

Powyższe aktywa w księgach podatkowych spadkodawcy były ujęte jako środki trwałe i amortyzowane zgodnie z przepisami ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: ustawa PIT).

Majątek odziedziczony w Ł. przez Wnioskodawcę oraz matkę i siostrę Wnioskodawcy w równych częściach po 1/3 obejmuje łącznie kilkanaście nieruchomości nabywanych przez spadkodawcę w latach 1992-2012 dla celów prowadzonego przez niego przedsiębiorstwa. Akt poświadczenia dziedziczenia u notariusza był podpisany przez spadkobierców 24.04.2015 r. W tym samym dniu przed notariuszem spadkobiercy złożyli oświadczenie o przyjęciu spadku z dobrodziejstwem inwentarza.

W ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej Wnioskodawca wykorzystywał nieruchomości opisane powyżej w lit. a i b, które otrzymał w spadku. Wnioskodawca wprowadził je do ewidencji środków trwałych i amortyzował. Nieruchomości te wykorzystywał w ramach działalności gospodarczej polegającej m. in. na oddaniu ich w odpłatną dzierżawę.

Nieruchomości opisane w lit. c i d nie były przez Wnioskodawcę wykorzystywane do celów pozarolniczej działalności gospodarczej, w związku z tym Wnioskodawca nie wprowadził ich do ewidencji środków trwałych i nie amortyzował.

W marcu 2016 r. spadkobiercy, tj. Wnioskodawca, matka i siostra Wnioskodawcy, w jednej transakcji dokonali sprzedaży wszystkich nieruchomości zabudowanych i niezabudowanych oraz prawa wieczystego użytkowania gruntów, o których mowa powyżej w literach od a do d.

W związku ze sprzedażą nieruchomości o których mowa powyżej, Wnioskodawca chciałby uzyskać potwierdzenie odnośnie prawidłowości opodatkowania sprzedaży swoich części nieruchomości odziedziczonych po ojcu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Wnioskodawca uzupełnił przedmiotowy wniosek pismem z dnia 16 czerwca 2016 r. (data wpływu 21 czerwca 2016 r.) informując, że zobowiązanie do uiszczenia podatku od nieruchomości wykorzystywanych w działalności gospodarczej (wymienianych w literze a i b wniosku) nie zostało zapisane w pisemnym Porozumieniu w zakresie użyczenia składników majątkowych, ale obowiązywało porozumienie ustne spadkobierców w tym zakresie i było ono faktycznie realizowane ponieważ podatek od nieruchomości w całości płacony był z rachunku bankowego Wnioskodawcy otwartego dla działalności gospodarczej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy prawidłowym było zakwalifikowanie przychodu ze sprzedaży 1/3 części nieruchomości zabudowanych odziedziczonych w spadku po ojcu, o których mowa w lit. a i b powyżej i wykorzystywanych w działalności kontynuowanej po ojcu do przychodu ze źródła - pozarolnicza działalność gospodarcza na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 3 w związku z art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych?
2. Czy prawidłowym było ujęcie nieruchomości, o których mowa w lit. a i b powyżej jako środki trwałe w ewidencji środków trwałych i ustalenie ich wartości początkowej w oparciu o wartość rynkową z uwzględnieniem posiadanego udziału we współwłasności w ww. nieruchomościach?
3. Czy prawidłowym było zaliczenie przez Wnioskodawcę do kosztów działalności, prowadzonej w Ł. podatku od nieruchomości za 2015 r., wymienionych w lit. a i b powyżej, wykorzystywanych w kontynuowanej po spadkodawcy działalności w całości, również w udziałach nieruchomości należących do siostry i matki?
4. Czy straty wygenerowane przez ojca za ubiegłe lata w oddziałach w Ł. i W., mogą stanowić podstawę do rozliczeń w zobowiązaniach podatkowych bieżących przy ustalaniu miesięcznych zaliczek na podatek dochodowy w trakcie roku podatkowego 2016 i w latach następnych?
5. Czy prawidłowym było zakwalifikowanie sprzedaży gruntów niezabudowanych, nabytych w ramach spadku po ojcu, o których mowa w lit. c i d powyżej i niewykorzystywanych w kontynuowanej po ojcu działalności gospodarczej do źródła przychodów określonego w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy PIT jako odpłatne zbycie nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomościach?
   
   

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytania oznaczone we wniosku nr 1, 2 i 5. W zakresie pytań oznaczonych we wniosku nr 3 i 4 zostanie wydana odrębna interpretacja.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1

Zdaniem Wnioskodawcy prawidłowym jest zakwalifikowanie przychodu ze sprzedaży 1/3 części nieruchomości zabudowanych odziedziczonych w spadku po ojcu, o których mowa w lit. a i b powyżej i wykorzystywanych w działalności kontynuowanej po ojcu do przychodu ze źródła - pozarolnicza działalność gospodarcza na podstawie art. 10 ust 1 pkt 3 ustawy PIT.

Ustawa PIT posługuje się pojęciem źródeł przychodów. Poszczególne źródła przychodów charakteryzują się m. in. odmiennym momentem powstania przychodu, określeniem wysokości przychodu, możliwością uwzględniania różnych kosztów uzyskania przychodu, stawkami podatkowymi czy realizowaniem przez określony podmiot funkcji płatnika. Z tego powodu kluczowe jest, by właściwie określić źródło przychodów przy rozpatrywaniu różnorakich zdarzeń prawnych i gospodarczych.

Jednym ze źródeł przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza, o której mowa w art. 10 ust 1 pkt 3 ustawy PIT. W myśl art. 14 ust. 1 ustawy PIT, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Natomiast w myśl art. 14 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy PIT, przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia składników majątku będących środkami trwałymi albo wartościami niematerialnymi i prawnymi, podlegającymi ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.

Z uwagi na fakt, iż Wnioskodawca wprowadził nieruchomości opisane w stanie faktycznym niniejszego wniosku w lit. a i b do ewidencji środków trwałych, gdyż spełniały definicję środków trwałych, o których mowa w art. 22a ustawy PIT, uważa iż przychód z ich zbycia powinien być klasyfikowany do źródła przychodów, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy PIT.

Ad. 2

Zdaniem Wnioskodawcy prawidłowym było ujęcie nieruchomości o których mowa w lit. a i b stanu faktycznego niniejszego wniosku jako środki trwałe w ewidencji środków trwałych i ustalenie ich wartości początkowej w oparciu o wartość rynkową z uwzględnieniem posiadanego udziału we współwłasności w ww. nieruchomościach.

Zgodnie z art. 22a ust. 1 pkt 1 ustawy PIT, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte tub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawę umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

Nieruchomości, o których mowa w lit. a i b stanu faktycznego niniejszego wniosku stanowiły współwłasność Wnioskodawcy, gdyż otrzymał je w drodze spadku wraz z siostrą i matką. Dokumentem stwierdzającym prawo własności było notarialnie poświadczone dziedziczenie po zmarłym ojcu oraz ujęcie Wnioskodawcy w księgach wieczystych przedmiotowych nieruchomości. Ww. nieruchomości zostały przez Wnioskodawcę nabyte w drodze spadku, w dniu przyjęcia do używania były kompletne i zdatne do użytku zarówno na gruncie prawnym jak i faktycznym. W momencie wprowadzania ww. nieruchomości do ewidencji środków trwałych Wnioskodawca planował wykorzystywać je dłużej niż rok w prowadzonej działalności gospodarczej. Zdaniem Wnioskodawcy zatem, ww. nieruchomości spełniały definicję środków trwałych i prawidłowe było wprowadzenie ich do ewidencji środków trwałych. Odnosząc się do drugiej kwestii związanej z określeniem tzw. wartości początkowej należy wskazać na art. 22g ustawy PIT, który tę materię reguluje. W myśl art. 22g ust. 1 pkt 3 ustawy PIT, za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2-18, uważa się w razie nabycia w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób - wartość rynkową z dnia nabycia, chyba że umowa darowizny albo umowa o nieodpłatnym przekazaniu określa tę wartość w niższej wysokości. Powyższy przepis należy czytać łącznie z przepisem 22g ust 11 ustawy PIT, który stanowi, że w razie gdy składnik majątku stanowi współwłasność podatnika, wartość początkową tego składnika ustala się w takiej proporcji jego wartości, w jakiej pozostaje udział podatnika we własności tego składnika majątku. Zdaniem Wnioskodawcy zatem za wartość początkową nieruchomości, o których mowa w lit. a i b stanu faktycznego niniejszego wniosku należało uznać wartość rynkową każdej z nieruchomości pomnożoną przez procentowy udział we współwłasności, który przysługiwał Wnioskodawcy.

Ad. 5

Zdaniem Wnioskodawcy prawidłowym było zakwalifikowanie sprzedaży gruntów niezabudowanych, nabytych w ramach spadku po ojcu, o których mowa w lit. c i d stanu faktycznego niniejszego wniosku i niewykorzystywanych w kontynuowanej po ojcu działalności gospodarczej do źródła przychodów określonego w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy PIT jako odpłatne zbycie nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomościach.

Jednym ze źródeł przychodów w ustawie PIT, określonym w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy PIT jest odpłatne zbycie nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie tub wybudowanie.

Nieruchomości, o których mowa w lit. c i d stanu faktycznego niniejszego wniosku nie były przez Wnioskodawcę wykorzystywane do prowadzenia pozarolniczej działalności gospodarczej i nie zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych, a w ocenie Wnioskodawcy nie ma znaczenia fakt, iż spadkodawca wykorzystywał te nieruchomości do prowadzenia swojego przedsiębiorstwa. Dla Wnioskodawcy nie stanowiły one środków trwałych ani innego majątku związanego z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Z uwagi na fakt, iż udziały w nieruchomościach, o których mowa w lit. c i d stanu faktycznego niniejszego wniosku zostały nabyte w roku 2015, a zostały w sposób odpłatny zbyte przez Wnioskodawcę w roku 2016, skutkuje to powstaniem obowiązku podatkowego w podatku PIT w oparciu o art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy PIT, gdyż ich zbycie nie nastąpiło w wykonaniu działalności gospodarczej, lecz nastąpiło w ramach dysponowania prywatnym majątkiem niezwiązanym z prowadzoną działalnością gospodarczą w okresie krótszym niż 5 lat licząc od końca roku, w którym zostały przez Wnioskodawcę otrzymane w drodze spadku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego w zakresie:

• kwalifikacji przychodu ze sprzedaży 1/3 części nieruchomości do źródła przychodu – działalność gospodarcza – jest prawidłowe,
• zakwalifikowania nieruchomości do środków trwałych i ustalenia ich wartości początkowej – jest prawidłowe,
• kwalifikacji przychodu ze sprzedaży gruntów niezabudowanych do źródła przychodu określonego w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – jest prawidłowe.
  
  

Ad. 1, 2 i 5

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.