Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP2/4512-301/16/BW
z 19 lipca 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2015r., poz. 613 ze zm.) oraz § 2 i § 6 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 21 kwietnia 2016r. (data wpływu 26 kwietnia 2016r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania obniżonej stawki podatku VAT 8% dla usługi polegającej na umożliwieniu udziału w zawodach biegowych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 26 kwietnia 2016r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania obniżonej stawki podatku VAT 8% dla usługi polegającej na umożliwieniu udziału w zawodach biegowych.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca (MOSiR), jest czynnym podatnikiem VAT. Zgodnie ze Statutem MOSiR do zakresu działania Ośrodka należy m.in. organizacja zajęć, zawodów, imprez sportowych i turystycznych.

MOSiR jest organizatorem Nocnego Biegu Ulicznego na dystansie 10 km, którego trasa przebiega ulicami /…/.

Trasa jest w odpowiedni sposób zabezpieczona i wyłączona na czas biegu dla ruchu kołowego i pieszego. Został przewidziany limit zawodników - 450 osób.

Wszyscy zawodnicy, uczestniczący w biegu otrzymają pamiątkowe medale i koszulki z logo organizatora. Ponadto przewidziano nagrody dla zwycięzców w postaci bonów do sklepu sportowego, w klasyfikacji generalnej mężczyzn i kobiet oraz w dziewięciu klasyfikacjach wiekowych.

Bieg ma wymiar rekreacyjno - sportowy.

W celu zgłoszenia swojego udziału w biegu, zawodnicy rejestrują się przez portal "...". Po dokonaniu rejestracji należy wnieść opłatę startową. Opłata startowa może zostać wniesiona bezpośrednio na konto bankowe organizatora lub za pośrednictwem portalu rejestracyjnego. Istnieje również możliwość zapisu i wniesienia opłaty w dniu zawodów.

Opłaty startowe, które wpływają bezpośrednio do MOSiR są ewidencjonowane na kasie fiskalnej lub na życzenie zawodnika jest wystawiana faktura VAT. Natomiast po zakończeniu rejestracji zawodników przez portal internetowy, firma "..." przesyła do MOSiR zestawienie wpłat dokonanych za pośrednictwem portalu internetowego oraz dokonuje przelewu tychże na rachunek bankowy MOSiR. W/w wpłaty są ewidencjonowane na kasie fiskalnej jako "wpisowe Bieg Uliczny". Usługa uczestnictwa w biegu (opłata startowa) jest przez MOSiR opodatkowana podatkiem VAT według podstawowej stawki VAT w wysokości 23%.

W ramach tej opłaty każdy zawodnik otrzymuje:

• pamiątkową koszulkę;
• numer startowy i agrafki do jego przypięcia;
• pamiątkowy medal.
  
  

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy świadczona przez MOSiR usługa polegająca na umożliwieniu udziału w zawodach biegowych jest usługą wstępu na imprezy sportowe i w związku z tym podlega opodatkowaniu według stawki VAT w wysokości 8% na podstawie art. 41 ust. 2 w zw. z poz. 185 załącznika nr 3 w zw. z art. 146a pkt 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011 r. nr 177, poz. 1054, z późn. zm.) - zwanej dalej ustawą o VAT?

Stanowisko Wnioskodawcy,

W ocenie Wnioskodawcy, świadczona przez niego usługa polegająca na umożliwieniu udziału w zawodach biegowych podlega opodatkowaniu według preferencyjnej stawki podatku VAT w wysokości 8 % na podstawie art. 41 ust. 2 w zw. z poz. 185 załącznika nr 3 w zw. z art. 146a pkt 2 ustawy o VAT.

Na podstawie art. 5 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług opodatkowaniu podatkiem VAT podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów na terytorium kraju;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towaróe za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
   
   

Świadczenie usług polega na podjęciu przez podatnika działania lub jego zaniechaniu, powodującego obiektywne przysporzenie dla usługobiorcy, w zamian za co podatnik otrzymuje wynagrodzenie. Inaczej formułując: do świadczenia usług dochodzi wówczas gdy jeden podmiot podejmuje działanie lub zaniechanie działania w zamian za będące jego ekwiwalentem wynagrodzenie.

Działania MOSiR polegające na przygotowaniu i zabezpieczeniu trasy biegu, zapewnieniu pakietów startowych dla zawodników oraz obsługi technicznej, stanowią organizację imprezy sportowej. Natomiast umożliwienie zawodnikom uczestnictwa w biegu jest świadczeniem usługi, która powinna być zakwalifikowana jako wstęp na imprezę sportową, co z kolei samoczynnie daje prawo do opodatkowania jej preferencyjną stawką VAT w wysokości 8%. Poz. 185 załącznika nr 3 do ustawy o VAT nie odwołuje się do konkretnego grupowania w Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług. Ustawodawca nie sprecyzował form ani kategorii "wstępu", które objął preferencyjną stawką VAT 8%. W tej sytuacji zdaniem Wnioskodawcy sięgnąć należy do wykładni językowej słowa "wstęp". W Słowniku Języka Polskiego (Wydawnictwo Naukowe PWN SA, strona internetowa - www.sjp.pwmpl) pod pojęciem "wstępu" określa się możliwość wejścia gdzieś, uczestniczenia w czymś.

Biorąc pod uwagę powyższe, Wnioskodawca jest zdania, że poz. 185 załącznika nr 3 ustawy o VAT - "wstęp na imprezy sportowe", należy interpretować zgodnie ze Słownikiem Języka Polskiego jako możliwość uczestniczenia lub wejścia na imprezy sportowe.

Z uwagi na brak zdefiniowanego pojęcia "wstęp" w ustawie o VAT i brak odwołania do Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług należy przyjąć, że "wstęp na imprezy sportowe" obejmuje zarówno uczestnictwo bierne jak i czynne w imprezie sportowej. Zgodnie z wykładnią językową słowo "wstęp" dotyczy uczestnictwa zarówno biernego jak i czynnego. Oznacza to, że preferencyjna stawka VAT w wysokości 8%, wynikająca z poz. 185 załącznika nr 3 do ustawy o VAT, obejmuje uczestnictwo w imprezie sportowej zarówno w charakterze widza, jak i zawodnika - uczestnika zawodów. Przykładem tej drugiej sytuacji jest odpłatne umożliwienie startu zawodnikom w organizowanej imprezie biegowej.

Ponadto Wnioskodawca uważa, że w przypadku imprezy będącej przedmiotem zapytania uczestnictwo w niej jest możliwe tylko w formie czynnej. Wykluczenie tej formy udziału w imprezie sportowej z zakresu analizowanych przepisów prawnych prowadziłoby do nieuprawnionego różnicowania sytuacji podatników - organizatorów imprez sportowych.

Stanowisko Wnioskodawcy znajduje także potwierdzenie w orzecznictwie sądów administracyjnych, które nie ograniczają pojęcia "wstęp" tylko do biernego uczestnictwa w imprezie sportowej - w charakterze widza.

Opinię tę podziela NSA, który w uzasadnieniu wyroku z dnia 30 stycznia 2014 r. - sygn. I FSK 311/13 - orzekł, że "Usługi wskazane w pozycjach 182, 183, 184 i 185 załącznika nr 3 ograniczają zastosowanie stawki obniżonej wyłącznie do wstępu. Zatem ustawodawca wprowadza preferencje w zakresie stawki za wejście i aktywne korzystanie z danego obiektu, np. wesołego miasteczka, parku rozrywki, dyskoteki. Nie sposób zresztą sobie wyobrazić, że wstęp do tych obiektów ma polegać wyłącznie na biernym korzystaniu." I dalej: "Niewątpliwie wprowadzenie stawki obniżonej na usługi rekreacyjne służy rozpowszechnianiu zdrowego trybu życia poprzez udostępnienie tych usług i obniżenie kosztów. W tym kontekście nieracjonalne było by preferowanie poprzez stawki obniżone wyłącznie usług rekreacyjnych polegających na biernym korzystaniu z obiektów."

Również WSA w Bydgoszczy w wyroku z dnia 30 stycznia 2013 r. (sygn. I SA/Bd 1044/12) odniósł się do zakresu pozycji nr 183 załącznika nr 3 do ustawy o VAT - "Usługi związane z rozrywką i rekreacją - wyłącznie w zakresie wstępu do wesołych miasteczek, parków rozrywki na dyskoteki, sale taneczne" Sąd wskazał, że biorąc pod uwagę charakter rozrywek w takich miejscach jak parki rozrywki czy wesołe miasteczka, należy uznać, że "wstęp" do tych miejsc wiąże się z aktywnym korzystaniem z oferowanych tam rozrywek i atrakcji, a nie tylko biernemu przyglądaniu się pokazom. Należy przy tym pamiętać, że pozycje 183 i 185 załącznika nr 3 do ustawy o VAT występują w bliskim względem siebie sąsiedztwie, tak więc, zgodnie zasadami wykładni prawa, tym samym zwrotom nie należy nadawać różnych znaczeń. Jeżeli słowo "wstęp" w poz. 183 wiąże się z aktywnym uczestnictwem, musi tak samo zostać zinterpretowane w stosunku do poz. 185. Potwierdza to również w swoim wyroku WSA w Warszawie, z dnia 18 czerwca 2013 r. sygn. III SA/Wa 126/13.

Mając na uwadze powyższe, wpisowe - opłata startowa za udział w Nocnym Biegu Ulicznym, powinno być zdaniem Wnioskodawcy objęte preferencyjną stawką VAT w wysokości 8% na podstawie art. 41 ust. 2 w zw. z poz. 185 załącznika nr 3 w zw. z art. 146d pkt 2 ustawy o VAT. W analizowanym przypadku MOSiR jako organizator zawodów sportowych, które mają formę biegu ulicznego zapewnia uczestnikom usługę imprezy sportowej, a opłata startowa stanowi "wstęp na imprezę sportową".

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2016 r., poz. 710 ze zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 ustawy o VAT).

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ustawy (…).

Aby uznać dane świadczenie za odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę.

Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa zalicza do grona usług każde świadczenie niebędące dostawą towarów.

Z powyższego jednoznacznie wynika, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania, podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez podatników w rozumieniu ustawy i wykonywane w ramach działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy.

Na mocy art. 5a ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Wyjaśnić należy, że od 1 stycznia 2011 r. klasyfikacją statystyczną dotyczącą towarów i usług, która ma zastosowanie dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług, jest Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług wprowadzona rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz.U. Nr 207, poz. 1293 ze zm.).

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

W myśl art. 41 ust. 2 ustawy dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Na mocy art. 41 ust. 13 ustawy towary i usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, niewymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej podlegają opodatkowaniu stawką w wysokości 22%, z wyjątkiem tych, dla których w ustawie lub przepisach wykonawczych określono inną stawkę.

Zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewiduje dla niektórych czynności obniżone stawki podatku, bądź zwolnienie od podatku.

W myśl art. 41 ust. 2 ustawy dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Natomiast stosownie do art. 146a pkt 1 i pkt 2 ustawy o VAT w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

1. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%;
2. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.
   
   

W załączniku nr 3 do ustawy, stanowiącym „Wykaz towarów i usług podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT według stawki 7%” (w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r. – 8%), wymienione zostały towary i usługi objęte obniżoną stawką podatku.

I tak, pod pozycją 185 tego załącznika został wymieniony „Wstęp na imprezy sportowe” – bez względu na symbol PKWiU.

W tym miejscu należy wyjaśnić, że pozycja 185 załącznika nr 3 do ustawy stanowi jedną z regulacji zawartych w pozycjach 179, 182-185 tego załącznika, które wyznaczają zakres stosowania obniżonej stawki podatku dla niektórych usług związanych m.in. z rekreacją.

Przepisy ustawy nie zawierają definicji pojęcia „rekreacja”, aby zatem poznać jego znaczenie należy sięgnąć do wykładni językowej. Słownik Języka Polskiego (www.sjp.pwn.pl) definiuje rekreację jako „aktywny wypoczynek na świeżym powietrzu”. Wielki Słownik Języka Polskiego (http://www.wsjp.pl/) za rekreację uznaje „ruchową aktywność w czasie wolnym od pracy, mającą służyć zdrowiu i dobremu samopoczuciu”, „Słownik wyrazów obcych i zwrotów obcojęzycznych z almanachem” Władysława Kopalińskiego (Świat Książki, Warszawa 2000) definiuje rekreację jako „odpoczynek, rozrywka, wytchnienie, pochodzące od łacińskiego »recreatio« czyli powrót do zdrowia, sił”.

Mając na uwadze powyższe definicje oraz brzmienie poz. 185 załącznika nr 3 do ustawy należy – na potrzeby stosowania art. 41 ust. 2 oraz art. 146a pkt 2 ustawy w związku z poz. 185 załącznika nr 3 do ustawy – uznać za rekreację różne formy aktywności mające służyć wypoczynkowi i zdrowiu.

Należy jednakże zwrócić uwagę, że ustawodawca objął obniżoną stawką podatku VAT w wysokości 8% usługi wstępu na imprezy sportowe, lecz wyłącznie w zakresie wstępu. Ustawodawca nie określił jednak ani form ani kategorii „wstępu”, do których ma zastosowanie obniżona stawka podatku w wysokości 8%.

Słownik Języka Polskiego (www.sjp.pwn.pl) definiuje pojęcie wstępu wskazując m.in., że jest to „możliwość wejścia gdzieś, prawo uczestniczenia w czymś”.

Zatem pod pojęciem „wstępu” w rozumieniu poz. 185 załącznika nr 3 do ustawy należy rozumieć możliwość wejścia gdzieś, prawo uczestniczenia w czymś, przy czym nie ma znaczenia forma biletu (lub opłaty), tzn. czy jest to opłata startowa, jednorazowy bilet, czy też karnet upoważniający do kilku wejść. Dodatkowo należy zauważyć, że wejścia (wstępu) nie można kojarzyć tylko z możliwością wejścia np. do określonego miejsca (pomieszczenia). Ze wstępem w rozumieniu tych przepisów związane jest określone świadczenie (typowe dla danego obiektu). I tak, np. z nabyciem biletu wstępu do teatru związana jest możliwość obejrzenia przedstawienia, w przypadku parku rozrywki – możliwość korzystania z określonych urządzeń, sali tanecznej – możliwość tańczenia, na imprezę sportową – możliwość obejrzenia rozgrywanych na danym obiekcie zawodów, „na siłownię” – możliwość wykonywania ćwiczeń siłowych przy wykorzystaniu znajdujących się na jej terenie przyrządów, do parku narodowego – możliwość oglądania obiektów przyrodniczych znajdujących się na jego terenie.

Zwrócić należy uwagę na różnicę pomiędzy pojęciem opłaty pobieranej od wstępu uczestników imprezy sportowej, a pojęciem wstępu widzów/kibiców na imprezę sportową. Opłata pobierana od wstępu uczestników imprezy sportowej związana jest z możliwością aktywnego uczestniczenia poprzez np. przebiegnięcie trasy, rozegranie meczu, natomiast opłata za wstęp na imprezę sportową wnoszona przez widza/kibica związana jest z możliwością uczestniczenia poprzez oglądanie imprezy sportowej. Zatem pojęcie „wstęp” nie należy kojarzyć wyłącznie z możliwością wejścia do określonego miejsca.

Z przedstawionego opisu zdarzenia wynika, że Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem VAT. Zgodnie ze Statutem Wnioskodawcy do zakresu jego działania należy m.in. organizacja zajęć, zawodów, imprez sportowych i turystycznych.

Wnioskodawca jest organizatorem Nocnego Biegu Ulicznego na dystansie 10 km.

Trasa jest w odpowiedni sposób zabezpieczona i wyłączona na czas biegu dla ruchu kołowego i pieszego. Został przewidziany limit zawodników - 450 osób.

Wszyscy zawodnicy, uczestniczący w biegu otrzymają pamiątkowe medale i koszulki z logo organizatora. Ponadto przewidziano nagrody dla zwycięzców w postaci bonów do sklepu sportowego, w klasyfikacji generalnej mężczyzn i kobiet oraz w dziewięciu klasyfikacjach wiekowych.

Bieg ma wymiar rekreacyjno - sportowy.

W celu zgłoszenia swojego udziału w biegu, zawodnicy rejestrują się przez portal "...". Po dokonaniu rejestracji należy wnieść opłatę startową. Opłata startowa może zostać wniesiona bezpośrednio na konto bankowe organizatora lub za pośrednictwem portalu rejestracyjnego. Istnieje również możliwość zapisu i wniesienia opłaty w dniu zawodów.

W ramach tej opłaty każdy zawodnik otrzymuje:

• pamiątkową koszulkę;
• numer startowy i agrafki do jego przypięcia;
• pamiątkowy medal.
  
  

Zgodnie z art. 29a ust. 1 ustawy podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

W tym miejscu należy wskazać, że na gruncie orzecznictwa podatkowego wielokrotnie podkreślano, że nie należy sztucznie dzielić czynności złożonych. Niemniej orzecznictwo to, w tym przede wszystkim orzecznictwo Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, za zasadę przewodnią przyjmuje, że każde świadczenie powinno być uznawane za odrębne i niezależne.

W orzeczeniu z dnia 25 lutego 1999 r. w sprawie Card Protection Plan Ltd v Commissioners of Customs and Excise (C-349/96), Trybunał stwierdził, że „W celu ustalenia, dla celów VAT, czy świadczenie usług obejmujące kilka części składowych należy traktować jako jedno świadczenie, czy też jako dwa lub więcej świadczeń wycenianych odrębnie, należy przede wszystkim wziąć pod uwagę treść przepisu art. 2 (1) VI Dyrektywy, zgodnie z którym każde świadczenie usług powinno być traktowane jako odrębne i niezależne oraz fakt, iż świadczenie obejmujące z ekonomicznego punktu widzenia jedną usługę nie powinno być sztucznie dzielone, co mogłoby prowadzić do nieprawidłowości w funkcjonowaniu systemu podatku VAT”. Trybunał wskazał, że „pojedyncze świadczenie ma miejsce zwłaszcza wtedy, gdy jedną lub więcej części składowych uznaje się za usługę zasadniczą, podczas, gdy inny lub inne elementy traktuje się jako usługi pomocnicze, do których stosuje się te same zasady opodatkowania, co do usługi zasadniczej. Usługę należy uznać za usługę pomocniczą w stosunku do usługi zasadniczej, jeżeli nie stanowi ona dla klienta celu samego w sobie, lecz jest środkiem do lepszego wykorzystania usługi zasadniczej.”

Z kolei w wyroku z dnia 27 października 2005r. w sprawie C-41/04 Levob Verzekeringen BV, OV Bank NV p-ko Staatssecretaris van Financiën, Trybunał wskazał, że art. 2 (1) VI Dyrektywy „należy interpretować w ten sposób, że jeżeli dwa lub więcej niż dwa świadczenia (lub czynności) dokonane przez podatnika na rzecz konsumenta, rozumianego jako konsumenta przeciętnego, są tak ściśle związane, że obiektywnie tworzą one w aspekcie gospodarczym jedną całość, której rozdzielenie miałoby sztuczny charakter, to wszystkie te świadczenia lub czynności stanowią jednolite świadczenie do celów stosowania podatku od wartości dodanej”.

Tak więc orzecznictwo TSUE, daje podstawę do skonstruowania zasadniczej tezy, że każde świadczenie należy traktować odrębnie. Dopiero w kolejnych punktach swoich wyroków TSUE podkreślał, że w sytuacji, gdy kilka świadczeń wykonywanych przez podatnika jest ze sobą ściśle powiązanych w ten sposób, że tworzą obiektywnie, z ekonomicznego i gospodarczego punktu widzenia, jedno świadczenie, nie należy dokonywać sztucznego podziału tego świadczenia dla celów podatkowych.

Świadczenie złożone będzie mieć miejsce wówczas, gdy relacja poszczególnych czynności (świadczeń) wykonywanych na rzecz jednego nabywcy będzie miała charakter świadczenia podstawowego i świadczenia pomocniczego (lub świadczeń pomocniczych), a zatem takich, które umożliwiają skorzystanie (względnie lepsze skorzystanie) ze świadczenia podstawowego lub są niezbędne dla możliwości skorzystania ze świadczenia podstawowego. Jeżeli jednak świadczenia te można, bez popadania w sztuczność, rozdzielić, tak że nie zmieni to ich charakteru ani wartości z punktu widzenia nabywcy - wówczas świadczenia takie powinny być traktowane jako dwa niezależnie opodatkowane świadczenia.

Przenosząc powyższe na grunt rozpatrywanej sprawy należy uznać, że świadczenie za które Wnioskodawca pobiera „opłatę startową” jest świadczeniem złożonym, w którym świadczeniem głównym będzie wstęp na imprezę sportową. Wstęp w okolicznościach opisanej sprawy jest rozumiany jako „prawo do uczestniczenia w czymś”. W tym przypadku jest to prawo do uczestniczenia w imprezie sportowej – udział w zawodach biegowych.

Świadczenia dodatkowe, które obejmuje opłata startowa, takie jak: pamiątkowa koszulka, numer startowy i agrafki do przypięcia, pamiątkowy medal oraz dodatkowo dla zwycięzcy nagroda, nie będą stanowiły celu samego w sobie i należy je traktować jako element pewnej większej całości, stanowiącej jedno świadczenie, w którym usługa wstępu na imprezę sportową ma charakter usługi głównej.

Mając na uwadze przedstawiony opis sprawy oraz powołane wyżej prawa stwierdzić należy, że świadczenie za które Wnioskodawca pobiera „opłatę wstęp na imprezę sportową” jako usługa polegająca na umożliwieniu udziału w zawodach sportowych jest usługą wstępu opodatkowaną preferencyjną 8% stawką podatku od towarów i usług, wynikającą z art. 41 ust. 2 w powiązaniu z art. 146a pkt 2 ustawy o VAT w związku z pozycją 185 załącznika nr 3 do ustawy.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Nadmienia się, że niniejsza interpretacja indywidualna traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2. 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2016r., poz. 718).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.