Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
1061-IPTPB2.4511.308.2016.2.EC
z 27 lipca 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613 z późn. zm.) oraz § 5 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 14 kwietnia 2016 r. (data wpływu 18 kwietnia 2016 r.), uzupełnionym pismem z dnia 18 lipca 2016 r. (data wpływu 22 lipca 2016 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ulgi rehabilitacyjnej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 kwietnia 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ulgi rehabilitacyjnej.

Wniosek nie spełniał wymogów, określonych w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.), w związku z powyższym, pismem z dnia 6 lipca 2016 r., Nr 1061-IPTPB2.4511.308.2016.1.EC, Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów, na podstawie art. 169 § 1 w zw. z art. 14h ustawy Ordynacja podatkowa, wezwał Wnioskodawcę do usunięcia braków wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie wysłano w dniu 6 lipca 2016 r. (skutecznie doręczono dnia 13 lipca 2016 r.), zaś w dniu 22 lipca 2016 r. Wnioskodawca uzupełnił ww. wniosek (data nadania 19 lipca 2016 r.).

We wniosku i jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest osobą niepełnosprawną od 1999 r. W 2015 r. Wnioskodawca posiadał trzy orzeczenia o zakwalifikowaniu przez organy orzekające do jednego z trzech stopni niepełnosprawności, w tym:

1. Orzeczenie o stopniu niepełnosprawności w stopniu lekkim na stałe, z uwagi na schorzenia neurologiczne (połowiczy prawostronny niedowład kończyn prawych niewielkiego stopnia i zmiany zwyrodnieniowo-dyskopatyczne kręgosłupa), wydane przez Miejski Zespół do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności …..; Wnioskodawca uzyskał je w dniu 13 stycznia 2010 r.
2. W 2011 r. Wnioskodawca uległ wypadkowi, w wyniku którego doznał powikłanego złamania trzonu prawej kości ramieniowej. Przeszedł dwie operacje prawej ręki. Orzeczenie o niepełnosprawności w stopniu umiarkowanym, z uwagi na narząd ruchu wydane przez Miejski Zespół do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności …., Wnioskodawca uzyskał w dniu 3 listopada 2011 r., wydane do dnia 30 września 2015 r.
3. W dniu 31 sierpnia 2015 r. Wnioskodawca złożył wniosek o orzeczenie stopnia niepełnosprawności. Wniosek ten został rozpatrzony 17 października 2015 r. i skutkował uzyskaniem orzeczenia o stopniu niepełnosprawności w stopniu lekkim wydane do 31 października 2019 r., z uwagi na narząd ruchu wydane przez Miejski Zespół do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności …. z dnia 17 października 2015 r. z zaznaczeniem, że ustalony stopień niepełnosprawności datuje się od 1 września 2015 r.
   
   

Wnioskodawca jest osobą praworęczną. Ma ograniczenia zarówno ruchowe, jak i bólowe prawej ręki oraz bóle kręgosłupa nasilające się podczas siadania i podnoszenia nóg przy wchodzeniu do wanny. Ograniczone możliwości manipulacyjne prawej ręki utrudniają Mu korzystanie z kąpieli w wannie, a z powodu słabszej prawej strony ciała występują trudności przy wychodzeniu z wanny.

Dla potrzeb ułatwiających wykonywanie tej czynności życiowej Wnioskodawca wykonał adaptację pomieszczenia łazienki, polegającą na jej przebudowie, w wyniku której powstała wnęka prysznicowa o wymiarach 1m x 0,9m.

Z uwagi na małą powierzchnię łazienki, wyburzono ściankę działową pomiędzy łazienką a przedpokojem, a następnie wybudowano dwie nowe ścianki, uzyskując w ten sposób wnękę kosztem zmniejszenia powierzchni przedpokoju. Wnęka została oddzielona od pozostałej części łazienki drzwiami prysznicowymi. Doprowadzono instalację wodną do wnęki (ciepła i zimna woda) oraz kanalizacyjną, bez której tak powstała wnęka nie mogłaby spełniać funkcji, do której została przeznaczona. Na zaizolowanym podłożu wnęki ułożono terakotę, a na ścianach wnęki glazurę w celu zabezpieczenia ścian przed wodą. Wnękę wyposażono w zestaw prysznicowy umożliwiający kąpiel bez potrzeby trzymania rączki prysznica w ręce, ani potrzeby jego regulacji, a wejście i wyjście do wnęki prysznicowej nie powoduje konieczności wysokiego unoszenia nóg.

W związki z adaptacją pomieszczenia łazienki poniesiono w grudniu 2015 r. wydatki udokumentowane fakturami wystawionymi na Wnioskodawcę:

1. robocizny związanej z wykonaniem wnęki: wyburzenie ścianki, postawienie dwóch nowych ścianek, izolację podłoża, ułożenie glazury na ścianach wnęki i terakoty we wnęce, prace hydrauliczne – 3 000 zł (faktura z dnia 31 grudnia 2015 r.),
2. zakupu płyt karton-gips, zaprawy klejącej, wkrętów, folii w płynie, siatki szklanej – 753 zł 51 gr (faktura z dnia 30 grudnia 2015 r.),
3. zakupu kształtek hydraulicznych (złączki, kolana, kratka ściekowa z matą, redukcje, trójniki, zawory, rurki PCV) – 950 zł 90 gr (faktura z dnia 30 grudnia 2015 r.),
4. zakupu glazury łazienkowej (wewnątrz wnęki) – 386 zł (faktura z dnia 30 grudnia 2015 r.),
5. zakupu płytek gresowych (wewnątrz wnęki) – 298 zł (faktura z dnia 30 grudnia 2015 r.),
6. zakupu 1 szt. drzwi wnękowych prysznicowych – 1 494 zł 48 gr (faktura z dnia 31 grudnia 2015 r.),
7. zakupu zestawu prysznicowego – 1 079 zł 99 gr (faktura z dnia 31 grudnia 2015 r.),

Ogółem – 7 962 zł 88 gr.

Powyższe wydatki nie zostały sfinansowane (ani dofinansowane) ze środków zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych, zakładowego funduszu aktywności, PFRON-u lub ze środków NFZ, zakładowego funduszu świadczeń socjalnych, ani nie zostały zwrócone Wnioskodawcy w jakiejkolwiek formie. Wydatki te, nie zostały też zaliczone do kosztów uzyskania przychodów i nie zostały odliczone od przychodu na podstawie ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym.

W dacie poniesienia ww. wydatków Wnioskodawca był uznany za osobę niepełnosprawną i posiadał w tej dacie orzeczenie o niepełnosprawności wydane przez właściwy organ tj. orzeczenie o stopniu niepełnosprawności w stopniu lekkim wydane do dnia 31 października 2019 r., z uwagi na narząd ruchu, wydane przez Miejski Zespół do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności …… z dnia 17 października 2015 r.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca może odliczyć wydatki wyszczególnione w pozycjach 1-7 opisu zaistniałego stanu faktycznego (z części G., poz. 80) od dochodu w zeznaniu rocznym za 2015 r.?

Zdaniem Wnioskodawcy (ostatecznie doprecyzowanym w uzupełnieniu wniosku), wymienione w pozycjach 1-7 wydatki można odliczyć od dochodu w zeznaniu rocznym za 2015 r.

Wnioskodawca w dacie ponoszenia wydatków (grudzień 2015 r.) był uznany za osobę niepełnosprawną i posiadał w tej dacie orzeczenie o stopniu niepełnosprawności wydane przez właściwy organ tj. orzeczenie o stopniu niepełnosprawności w stopniu lekkim wydane do 31 października 2019 r., z uwagi na narząd ruchu wydane przez Miejski Zespół do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności …… z dnia 17 października 2015 r. z zaznaczeniem, że ustalony stopień niepełnosprawności datuje się od 1 września 2015 r.

Wszystkie wydatki zostały poniesione w celu wybudowania wnęki służącej do ułatwienia wykonywania kąpieli osobie niepełnosprawnej. Nie zostały one sfinansowane (ani dofinansowane) ze środków zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych, zakładowego funduszu aktywności, PFRON-u lub ze środków NFZ, zakładowego funduszu świadczeń socjalnych, ani nie zostały zwrócone Wnioskodawcy w jakiejkolwiek formie.

Wydatki te nie zostały też zaliczone do kosztów uzyskania przychodów i nie zostały odliczone od przychodu na podstawie ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym.

Dotyczą jedynie wybudowania wnęki prysznicowej, zabezpieczenia jej ścian i podłoża przed wodą i koniecznego do jej funkcjonowania doprowadzenia i odprowadzenia wody. Wyposażenie wnęki w zestaw prysznicowy jest konieczne do jej normalnego funkcjonowania.

Z uwagi na to, że dokonana adaptacja mieszkania i zakup wyposażenia (zestaw natryskowy) odpowiada potrzebom Wnioskodawcy wynikającym z niepełnosprawności i co za tym idzie, ułatwia Mu funkcjonowanie w mieszkaniu, należy uznać, że wydatki poniesione na wykonanie wnęki prysznicowej i zakup jej wyposażenia, mogą być odliczone od dochodu za 2015 r. na podstawie art. 26 ust. 7a pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Na podstawie art. 26 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą”, odliczeniu od dochodu podlegają wydatki na cele rehabilitacyjne oraz wydatki związane z ułatwieniem wykonywania czynności życiowych, poniesione w roku podatkowym przez podatnika będącego osobą niepełnosprawną lub podatnika, na którego utrzymaniu są osoby niepełnosprawne.

Katalog wydatków na cele rehabilitacyjne zawiera art. 26 ust. 7a ww. ustawy. Wśród tych wydatków ustawodawca wymienił m.in. wydatki poniesione na adaptację i wyposażenie mieszkań oraz budynków mieszkalnych stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności (art. 26 ust. 7a pkt 1 ww. ustawy).

Rozpatrując czy wskazane we wniosku wydatki mieszczą się w pojęciu adaptacji i wyposażenia mieszkań stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności, należy rozpocząć od ustalenia znaczenia użytych w przepisie pojęć „adaptacja” i wyposażenie”.

Zgodnie z językowym znaczeniem terminu „adaptacja” to „przystosowanie do innego użytku, przerobienie dla nadania innego charakteru, np. w budownictwie przeróbka budynku” (Mały słownik języka polskiego, Warszawa 1994). Natomiast „wyposażenie” to urządzenia potrzebne do prawidłowego funkcjonowania czegoś”.

Adaptacją mieszkania jest zatem przeróbka, mająca mu nadać inny charakter, przystosować do innego użytku, natomiast wyposażenie mieszkania (domu) – to przydanie mu rzeczowych elementów zwiększających jego walory użytkowe. Zatem, adaptacja i wyposażenie lokalu (budynku) mieszkalnego musi ułatwiać osobie niepełnosprawnej egzystowanie w tym lokalu (budynku), biorąc pod uwagę rodzaj niepełnosprawności. Stąd, też w przypadku każdego niepełnosprawnego, wydatki na adaptację i wyposażenie lokalu (budynku) mieszkalnego mogą być inne, gdyż powinny odzwierciedlać potrzeby wynikające z niepełnosprawności.

Stosownie do postanowień art. 26 ust. 7b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wydatki, o których mowa w ust. 7a, podlegają odliczeniu od dochodu, jeżeli nie zostały sfinansowane (dofinansowane) ze środków zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych, zakładowego funduszu aktywności, Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych lub ze środków Narodowego Funduszu Zdrowia, zakładowego funduszu świadczeń socjalnych albo nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie. W przypadku gdy wydatki były częściowo sfinansowane (dofinansowane) z tych funduszy (środków), odliczeniu podlega różnica pomiędzy poniesionymi wydatkami a kwotą sfinansowaną (dofinansowaną) z tych funduszy (środków) lub zwróconą w jakiejkolwiek formie.

Jak stanowi art. 26 ust. 13a ww. ustawy, wydatki na cele określone w ust. 1 podlegają odliczeniu od dochodu, jeżeli nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów lub nie zostały odliczone od przychodu na podstawie ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym albo nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie.

Podkreślić należy, że wysokość przedmiotowych wydatków ustala się na podstawie dokumentu stwierdzającego ich poniesienie, zawierającego w szczególności: dane identyfikujące kupującego (odbiorcę usługi lub towaru) i sprzedającego (towar lub usługę), rodzaj zakupionego towaru lub usługi oraz kwotę zapłaty (art. 26 ust. 7 pkt 4 ww. ustawy).

Zgodnie z art. 26 ust. 7d ww. ustawy, warunkiem odliczenia wydatków, o których mowa w ust. 7a, jest posiadanie przez osobę, której dotyczy wydatek:

1. orzeczenia o zakwalifikowaniu przez organy orzekające do jednego z trzech stopni niepełnosprawności, określonych w odrębnych przepisach, lub
2. decyzji przyznającej rentę z tytułu całkowitej lub częściowej niezdolności do pracy, rentę szkoleniową albo rentę socjalną, albo
3. orzeczenia o niepełnosprawności osoby, która nie ukończyła 16 roku życia, wydanego na podstawie odrębnych przepisów.
   
   

W myśl art. 26 ust. 7f ww. ustawy, ilekroć w przepisach ust. 7a jest mowa o osobach zaliczonych do:

1. I grupy inwalidztwa – należy przez to rozumieć odpowiednio osoby, w stosunku do których, na podstawie odrębnych przepisów, orzeczono: <
   1. całkowitą niezdolność do pracy oraz niezdolność do samodzielnej egzystencji albo
   2. znaczny stopień niepełnosprawności;

2. II grupy inwalidztwa – należy przez to rozumieć odpowiednio osoby, w stosunku do których, na podstawie odrębnych przepisów, orzeczono:
   1. całkowitą niezdolność do pracy albo
   2. umiarkowany stopień niepełnosprawności.
      
      

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawca posiada orzeczenie o niepełnosprawności w stopniu lekkim na stałe, z uwagi na schorzenia neurologiczne oraz orzeczenie o niepełnosprawności w stopniu lekkim do 2019 r., z uwagi na narząd ruchu, wydane w dniu 17 października 2015 r. przez Miejski Zespół do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności. Wnioskodawca jest osobą praworęczną, ma ograniczenia zarówno ruchowe, jak i bólowe prawej ręki oraz bóle kręgosłupa nasilające się podczas siadania i podnoszenia nóg przy wchodzeniu do wanny. Ograniczone możliwości manipulacyjne prawej ręki utrudniają Mu korzystanie z kąpieli w wannie, a z powodu słabszej prawej strony ciała występują trudności przy wychodzeniu z wanny. Opisana we wniosku modernizacja łazienki ma ułatwić wykonywanie przez Wnioskodawcę codziennych czynności życiowych. Wydatki Wnioskodawcy stanowią wydatki na adaptację i wyposażenie tego pomieszczenia, odpowiadające potrzebom wynikającym z Jego niepełnosprawności. Wydatki związane z remontem łazienki poniesione w 2015 r., Wnioskodawca pokrył ze środków własnych i są one udokumentowane fakturami wystawionymi na Wnioskodawcę.

Biorąc pod uwagę przedstawiony we wniosku stan faktyczny oraz obowiązujące przepisy, stwierdzić należy, że wydatki związane z modernizacją łazienki poniesione przez Wnioskodawcę będącego osobą niepełnosprawną są wydatkami w ramach ulgi rehabilitacyjnej, określonej w art. 26 ust. 1 pkt 6 w związku z art. 26 ust. 7a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W związku z tym, wydatki te mogą podlegać odliczeniu od podstawy opodatkowania w zeznaniu o wysokości dochodu osiągniętego w roku podatkowym, w którym zostały poniesione (tj. 2015 r.).

Jednocześnie tutejszy Organ podkreśla, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku - nie prowadzi postępowania dowodowego. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.), jest sam przepis prawa. Jeżeli zatem, przedstawiony we wniosku stan faktyczny będzie różnił się od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny jest zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania dowodowego okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego ….., po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.