Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
1061-IPTPP2.4512.162.2016.2.SM
z 28 lipca 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 15 kwietnia 2016 r. (data wpływu 21 kwietnia 2016 r.), uzupełnionym pismem z dnia 8 czerwca 2016 r. (data wpływu 10 czerwca 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do pełnego odliczenia podatku naliczonego VAT wykazanego na fakturach dokumentujących wydatki związane z organizacją imprezy plenerowej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21 kwietnia 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do pełnego odliczenia podatku naliczonego VAT wykazanego na fakturach dokumentujących wydatki związane z organizacją imprezy plenerowej.

Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 8 czerwca 2016 r. poprzez doprecyzowanie opisu sprawy oraz własnego stanowiska.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku).

Europejskie Centrum ….. jest Samorządową Instytucją Kultury NIP ….. – czynnym podatnikiem podatku VAT rozliczającym się proporcją.

Europejskie Centrum …. organizuje co roku imprezę plenerową. W tym roku będzie ona zorganizowana w dniach 03.06.2016 – 05.06.2016. Impreza ta jest finansowana ze środków własnych oraz dotacji celowych uzyskanych z MKiDN, Starostwa Powiatowego, dotacji podmiotowej organizatorów.

Oprócz czynności podatkowych Europejskie Centrum ….. na imprezie kulturalnej będzie świadczyło nieodpłatne usługi kulturalne – tj. niepodlegające opodatkowaniu, gdyż wstęp na imprezę jest wolny dla wszystkich chętnych. Z uwagi na to, że w trakcie nieodpłatnej imprezy kulturalnej będą świadczone usługi reklamy – z estrady przez prezenterów, przed występami, a także przy okazji wręczania nagród przez sponsorów dla zwycięzców poszczególnych konkursów będzie dokonywana prezentacja i reklama sponsorów. Na tej imprezie będą także realizowane opodatkowane przychody za najem lub dzierżawę stoisk z napojami artykułami spożywczymi czy gastronomicznymi lub innymi produktami oraz będą wystawiane banery z reklamą firm – w związku z tym Europejskie Centrum ….. nie ma możliwości przyporządkowania ponoszonych kosztów odrębnie do czynności opodatkowanych oraz niepodlegających opodatkowaniu. Dotyczy to przykładowo kosztów nagłośnienia, wynajmu sceny, kosztów energii elektrycznej, sprzątania, wynajmu toalet, itp. Są to bowiem koszty wspólne organizacji imprezy, na której są świadczone zarówno usługi reklamy i najmu (opodatkowane) oraz usługi kulturalne nieodpłatne, niepodlegające podatkowi VAT.

Ponadto Wnioskodawca wskazał, iż:

1. Przedmiotem działalności EC…. zgodnie ze statutem jest: Przedmiotem działalności jest popularyzacja twórczości, literatury dziecięcej oraz bajki we wszystkich formach jej występowania, kształtowanie świadomości społecznej w zakresie roli bajki w wychowaniu, edukacji i kulturze oraz zaspakajanie potrzeb kulturalnych społeczeństwa, a w szczególności dzieci i młodzieży.
2. Zakres realizowanych zadań w ramach działalności statutowej:
   • Upowszechnianie kultury i sztuki;
     
   • Edukacja kulturalna i wychowanie przez sztukę;
     
   • Gromadzenie, dokumentowanie i tworzenie dóbr kultury;
     
   • Wspieranie amatorskiego ruchu artystycznego, kół i klubów zainteresowań, sekcji, zespołów i innych form aktywności artystycznej;
     
   • Organizowanie spektakli, koncertów, festiwali, wystaw, odczytów oraz innych imprez kulturalnych, artystycznych, rozrywkowych i turystycznych;
     
   • Prowadzenie działalności instruktażowo-metodycznej;
     
   • Prowadzenie działalności wydawniczej i promocyjnej;
     
   • Rozpoznawania, rozbudzanie i zaspokajanie potrzeb kulturalnych mieszkańców;
     
   • Nawiązywanie i rozwijanie międzynarodowych kontaktów w zakresie wymiany kulturalnej;
     
   • Rozwijanie i propagowanie koncepcji oraz wskazywanie kierunków przekształcenia …. w symboliczną „Europejska Stolicę …..”;
     
   • EC…. może prowadzić także inną niż kulturalna działalność w zakresie niekolidującym z jego działalnością statutową.
   
   
   

W ramach działalności statutowej Europejskie Centrum …. świadczy odpłatne usługi kulturalne wstępu opodatkowane 8% stawką VAT dla dzieci, młodzieży i dorosłych, w ramach zwiedzania stałej wystawy, by poprzez zabawę dzieci i młodzież oraz dorośli zapoznać się z dorobkiem literatury dziecięcej dotyczącej bajek zarówno autorów polskich jak i zagranicznych.

Prowadzi warsztaty tematyczne dla dzieci i młodzieży wraz ze wstępem do kina opodatkowane stawką 8%. Ponadto Europejskie Centrum ….. dokonuje zakupu literatury w celu dalszej sprzedaży ze stawką 5% lub 23% – zarówno w siedzibie jak i w trakcie organizowanych imprez kulturalnych, na które jest wstęp wolny.

W Europejskim Centrum …. można również zakupić w trakcie zwiedzania stałej wystawy oraz organizowanych imprez kulturalnych, na które jest wstęp wolny inne związane z EC…. pamiątki np. pocztówki, zabawki z postaciami …. czy koszulki z nadrukami ze stawką VAT 23%.

Wnioskodawca dokonuje zakupu filmów o tematyce dziecięcej, na które jest wstęp ze stawką 8%.

Europejskie Centrum …. prowadzi ponadto kółka zainteresowań dla dzieci i młodzieży oraz dorosłych jedynie w siedzibie, za które pobierane są opłaty ze stawką zw.

Część imprez lub festiwali organizowanych jest w plenerze – przede wszystkim Festiwal ….. z okazji Dnia Dziecka jest niebiletowany, oznacza to, że wstęp na nie dla uczestników jest bezpłatny. Ich organizacja służy przede wszystkim promocji działalności, oraz zapoznaniem społeczeństwa z dorobkiem Europejskiego Centrum ….. w celu zwiększenia sprzedaży biletów na stałe atrakcje EC…... Ponadto imprezy te są zwykle częściowo sponsorowane przez różnych reklamodawców. Reklama ta jest świadczona ze sceny, na której występują artyści, za którą EC….. wystawia faktury z 23% stawką VAT.

Na terenie, gdzie odbywają się imprezy plenerowe kulturalne EC….. wynajmuje lub dzierżawi stoiska dla przedsiębiorców ze stawką 23%.

3. Europejskie Centrum ….. nabywa w związku z organizacją imprez kulturalnych, na które jest wstęp wolny:
   1. Towary i usługi, które można bezpośrednio przyporządkować do sprzedaży opodatkowanej – np. zakup zabawek, książek itp. gadżetów;
   2. Towary i usługi służące działalności kulturalnej nieodpłatnie świadczonej – np. zakup usług kulturalnych od indywidulanych artystów wykonawców ze stawką zw. lub opodatkowanych 23% od agencji artystycznych;
   3. Towary i usługi, które służą zarówno działalności opodatkowanej np. reklamie czy usługom najmu albo dzierżawy jak i kulturalnej statutowej nieodpłatnej, np. wynajem sceny, nagłośnienie, oświetlenie, wynajem toalet czy wywóz śmieci.
   
   
   

Jak już wspomniano wcześniej imprezy plenerowe kulturalne – na które EC…. nie pobiera opłat za wstęp – służą przede wszystkim promocji EC…. i mają zachęcić potencjalnych uczestników do odwiedzania EC….., a przez to zwiększenia sprzedaży opodatkowanej (5% stawka VAT – zakup książek, 8% – bilety wstępu i 23% w przypadku zakupu pamiątek).

W związku z organizacją imprezy EC….. będzie odliczał cały VAT naliczony.

4. EC…. prowadzi zgodnie ze statutem działalność kulturalną odpłatną (bilety wstępu) i nieodpłatną (wstęp wolny) oraz gospodarczą opodatkowaną (reklama, najem, sprzedaż pamiątek itp.) – działalność ta mieści się zdaniem EC….. w definicji działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, albowiem podatnik nie musi prowadzić działalności gospodarczej z zyskiem.
5. Organizacja imprezy kulturalnej plenerowej jest wykonywana w ramach działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT oraz EC…. jest w stanie przyporządkować wszystkie wydatki związane z realizacją imprezy.
6. EC….. w ramach prowadzonej działalności wykonuje czynności opodatkowane:
   1. 5% stawką VAT – to np. książki drukowane posiadające ISBN, 8% stawka VAT – to np. wstęp do zwiedzania EC…., wstęp na filmy lub występy artystyczne, 23% stawka VAT – np. do usług reklamy, najmu czy sprzedaży pamiątek;
   2. Zwolnione z opodatkowania to pobierane opłaty za udział w muzycznych lub innych kółkach zainteresowań dzieci, młodzieży lub dorosłych;
   3. Nieopodatkowane to np. wstęp wolny na imprezy kulturalne, które są organizowane najczęściej poza siedzibą EC…., a ich zadaniem jest promocja działalności EC…...

7. Nabywane towary i usługi na imprezę kulturalną plenerową będą miały związek z czynnościami:
   1. opodatkowanymi VAT – tj. np. najem, reklama, sprzedaż książek, pamiątek itp.,
   2. nie występują zakupy związane z czynnościami zwolnionymi,
   3. niepodlegającymi opodatkowaniu – to występ artystów, wykonawców.

8. Na imprezach kulturalnych nieodpłatnych (plenerowych) nie występują czynności zwolnione od podatku VAT, a tylko opodatkowane lub niepodlegające opodatkowaniu. EC….. ma możliwość przyporządkowania wydatków służących tylko sprzedaży opodatkowanej, tylko czynnościom niepodlegającym opodatkowaniu, natomiast nie ma możliwości przyporządkowania jednoznacznego zakupów służących zarówno działalności opodatkowanej jak i niepodlegającej opodatkowaniu – np. przykładowo koszty wynajmu sceny, nagłośnienia montażu przyłączy elektrycznych, oświetlenia, ochrony, najmu toalet czy wywozu nieczystości.
9. Celem umożliwienia skorzystania z bezpłatnego wstępu na imprezę kulturalną jest popularyzacja działalności EC….., a także zachęta do zwiedzania EC….., uczestniczenia w innych atrakcjach odpłatnie co w przyszłości powinno się przełożyć na wzrost sprzedaży opodatkowanej.
   
   

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

W 2012 roku Europejskie Centrum ….. złożyło wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, z pytaniem: „Czy może dokonać odliczenia podatku naliczonego VAT od faktur wystawionych za organizację imprezy plenerowej proporcją?

W wydanej interpretacji indywidualnej stwierdzono, że Wnioskodawca powinien odliczać całość podatku naliczonego VAT.

W związku ze zmianą przepisów ustawy o podatku VAT od 2016 roku Europejskie Centrum ….. zwraca się z zapytaniem czy w dalszym ciągu powinno rozliczać VAT naliczony w całości?

Zdaniem Wnioskodawcy (ostatecznie sformułowanym w uzupełnieniu wniosku), Europejskie Centrum …. stoi na stanowisku, że może dokonać odliczenia podatku VAT naliczonego w całości, ponieważ podczas imprezy, gdzie wstęp jest wolny będą świadczone usługi reklamowe oraz wynajem powierzchni na działalność handlową i gastronomiczną podlegające opodatkowaniu 23% podatkiem VAT.

Wnioskodawca podkreśla, iż organizacja kulturalnych imprez, na które jest wstęp wolny przez EC… jest i będzie każdorazowo związana tematycznie z działalnością kulturalną świadczoną przez EC…., wynika ze statutu i ma na celu promocję tej działalności, co bezpośrednio lub pośrednio wpłynie na zwiększenie przychodów ze sprzedaży biletów wstępu na stałe atrakcje prowadzone przez Europejskie Centrum …...

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Stosownie do art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., poz. 710, z późn. zm.) – zwanej dalej „ustawą”, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do treści art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy – kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

1. nabycia towarów i usług,
2. dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.
   
   

Z art. 87 ust. 1 ustawy wynika, że w przypadku, gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

W świetle art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Należy zauważyć, iż na podstawie art. 1 pkt 4 lit. a oraz pkt 9 ustawy z dnia 9 kwietnia 2015 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy – Prawo zamówień publicznych (Dz. U. z dnia 4 maja 2015 r.) dodano do ustawy art. 86 ust. 2a – 2h oraz art. 90c, które weszły w życie z dniem 1 stycznia 2016 r.

Na mocy art. 86 ust. 2a ustawy, w przypadku nabycia towarów i usług wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, oraz celów, o których mowa w art. 8 ust. 5 – w przypadku, o którym mowa w tym przepisie, gdy przypisanie tych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej podatnika nie jest możliwe, kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2, oblicza się zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej, zwanym dalej „sposobem określenia proporcji”. Sposób określenia proporcji powinien najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć.

Stosownie do treści art. 86 ust. 2b ustawy, sposób określenia proporcji najbardziej odpowiada specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć, jeżeli:

1. zapewnia dokonanie obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wyłącznie w odniesieniu do części kwoty podatku naliczonego proporcjonalnie przypadającej na wykonywane w ramach działalności gospodarczej czynności opodatkowane oraz
2. obiektywnie odzwierciedla część wydatków przypadającą odpowiednio na działalność gospodarczą oraz na cele inne niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, oraz celów, o których mowa w art. 8 ust. 5 – w przypadku, o którym mowa w tym przepisie, gdy przypisanie tych wydatków w całości do działalności gospodarczej nie jest możliwe.
   
   

Zgodnie z art. 86 ust. 2c ustawy, przy wyborze sposobu określenia proporcji można wykorzystać w szczególności następujące dane:

1. średnioroczną liczbę osób wykonujących wyłącznie prace związane z działalnością gospodarczą w ogólnej średniorocznej liczbie osób wykonujących prace w ramach działalności gospodarczej i poza tą działalnością;
2. średnioroczną liczbę godzin roboczych przeznaczonych na prace związane z działalnością gospodarczą w ogólnej średniorocznej liczbie godzin roboczych przeznaczonych na prace związane z działalnością gospodarczą i poza tą działalnością;
3. roczny obrót z działalności gospodarczej w rocznym obrocie podatnika z działalności gospodarczej powiększonym o otrzymane przychody z innej działalności, w tym wartość dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, otrzymanych na sfinansowanie wykonywanej przez tego podatnika działalności innej niż gospodarcza;
4. średnioroczną powierzchnię wykorzystywaną do działalności gospodarczej w ogólnej średniorocznej powierzchni wykorzystywanej do działalności gospodarczej i poza tą działalnością.
   
   

W świetle art. 86 ust. 2d ustawy, w celu obliczenia kwoty podatku naliczonego w przypadku, o którym mowa w ust. 2a, przyjmuje się dane za poprzedni rok podatkowy.

W myśl art. 86 ust. 2e ustawy, podatnik rozpoczynający w danym roku podatkowym wykonywanie działalności gospodarczej i działalności innej niż działalność gospodarcza, w celu obliczenia kwoty podatku naliczonego w przypadku, o którym mowa w ust. 2a, przyjmuje dane wyliczone szacunkowo, według prognozy uzgodnionej z naczelnikiem urzędu skarbowego w formie protokołu.

Zgodnie z art. 86 ust. 2f ustawy, przepis ust. 2e stosuje się również, gdy podatnik uzna, że w odniesieniu do wykonywanej przez niego działalności i dokonywanych przez niego nabyć dane za poprzedni rok podatkowy byłyby niereprezentatywne.

Na podstawie art. 86 ust. 2g ustawy, proporcję określa się procentowo w stosunku rocznym. Proporcję tę zaokrągla się w górę do najbliższej liczby całkowitej. Przepisy art. 90 ust. 5, 6, 9a i 10 stosuje się odpowiednio.

W przypadku gdy podatnik, dla którego sposób określenia proporcji wskazują przepisy wydane na podstawie ust. 22, uzna, że wskazany zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie ust. 22 sposób określenia proporcji nie będzie najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez niego działalności i dokonywanych przez niego nabyć, może zastosować inny bardziej reprezentatywny sposób określenia proporcji – art. 86 ust. 2h ustawy.

Minister właściwy do spraw finansów publicznych może, w drodze rozporządzenia, określić w przypadku niektórych podatników sposób określenia proporcji uznany za najbardziej odpowiadający specyfice wykonywanej przez tych podatników działalności i dokonywanych przez nich nabyć oraz wskazać dane, na podstawie których jest obliczana kwota podatku naliczonego z wykorzystaniem tego sposobu określenia proporcji, uwzględniając specyfikę prowadzenia działalności przez niektórych podatników i uwarunkowania obrotu gospodarczego – art. 86 ust. 22 ustawy.

Powołany wyżej art. 86 ust. 2a ustawy będzie mieć zatem zastosowanie wyłącznie do sytuacji, w której nabywane towary i usługi, wykorzystywane są zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, w sytuacji gdy przypisanie tych wydatków w całości do działalności gospodarczej nie jest możliwe.

Przepis ten wprost określa, co stanowi kwotę podatku naliczonego w przypadku nabycia towarów i usług, wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych. Zgodnie z tą normą w przypadku nabycia towarów i usług, wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza (z wyjątkiem wykorzystania na cele osobiste, do których może mieć zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2 ustawy oraz celów, o których mowa w art. 8 ust. 5), w sytuacji gdy przypisanie tych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej nie jest możliwe, kwotę podatku naliczonego oblicza się zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej. Podkreślenia wymaga, że dla stwierdzenia czy działalność lub transakcje stanowią „cele inne niż związane z działalnością gospodarczą” znaczenie ma, czy mieszczą się one w przedmiocie działalności danej jednostki.

Cele prowadzonej działalności gospodarczej należy rozpatrywać w kontekście definicji działalności gospodarczej, określonej przepisami art. 15 ust. 2 i 3 ustawy. W związku z prowadzeniem działalności gospodarczej u podatnika mogą wystąpić działania czy sytuacje, które nie generują opodatkowania VAT (np. otrzymanie odszkodowań umownych czy odsetek za nieterminowe dokonywanie płatności od kontrahentów, sprzedaż wierzytelności „trudnych” itp.). „Towarzyszą” one działalności gospodarczej i nie stanowią obok niej odrębnego przedmiotu działalności podatnika. Nie podlegają one opodatkowaniu VAT, jednakże ich występowanie nie oznacza, że u podatnika występują czynności wykonywane poza działalnością gospodarczą.

Za czynności zrównane z czynnościami wykonywanymi w ramach działalności gospodarczej uznaje się także nieodpłatną dostawę towarów lub nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste, w przypadkach o których mowa w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2 ustawy. Uzasadnia to fakt, że chociaż czynności te z definicji nie mają związku z działalnością gospodarczą, w przypadkach określonych w tych przepisach następuje obowiązek naliczenia VAT.

Natomiast przez wykorzystanie towarów i usług do celów innych niż działalność gospodarcza rozumie się wykorzystanie tych towarów i usług w sferze działalności danego podmiotu niebędącej działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 i 3 ustawy (przykładowo działalność podmiotu w charakterze organu władzy czy nieodpłatna działalność statutowa).

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Stosownie do ust. 2 tego artykułu działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Określenie działalności producenta, handlowca lub usługodawcy następuje każdorazowo w stosunku do odpłatnej dostawy towarów oraz odpłatnie świadczonych usług na terenie kraju, będących przedmiotem opodatkowania. Przez pojęcie producenta w takim razie będziemy rozumieli podmiot, który w zorganizowany sposób dokonuje produkcji towarów w celu ich dalszego zbycia. Handlowiec dokonuje w sposób zorganizowany zakupu towarów w celu ich odsprzedaży. Podobnie usługodawca, który świadczy usługi w celach zarobkowych. Płaszczyzna działalności podmiotów będących podatnikami podatku od towarów i usług, o czym świadczy zdanie drugie art. 15 ust. 2 ustawy, opierać się musi na działalności podejmowanej w szczególności w sposób ciągły w celach zarobkowych, w ramach prowadzonego przez nich profesjonalnego obrotu gospodarczego.

Samodzielność gospodarcza w prowadzeniu działalności gospodarczej oznacza możliwość podejmowania decyzji, a zarazem posiadanie odpowiedniego stopnia odpowiedzialności za podjęte decyzje, w tym za szkody poniesione wobec osób trzecich, jak również ponoszenie przez podmiot ryzyka gospodarczego.

W myśl art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Jak stanowi art. 7 ust. 1 ustawy – przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

W myśl natomiast art. 8 ust. 1 ustawy – przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Za odpłatne świadczenie usług – na podstawie art. 8 ust. 2 ustawy – uznaje się również:

1. użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych;
2. nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.
   
   

W przypadku wykonywania przez instytucję kultury prowadzącą działalność gospodarczą również czynności nieodpłatnych punktem wyjścia powinna być ocena czy czynności te należy uznać za odrębny, obok działalności gospodarczej, przedmiot działalności podatnika, czy też czynności te towarzyszą działalności gospodarczej. W przypadku stwierdzenia (decyduje o tym specyfika działalności danej instytucji kultury), że czynności nieodpłatne stanowią odrębny, obok działalności gospodarczej, przedmiot działalności danej instytucji kultury (np. samorządowa instytucja kultury wykonuje nieodpłatną działalność statutową w zakresie upowszechniania kultury, polegającą na organizacji nieodpłatnie imprez i wydarzeń kulturalnych, świadczeniu usług nieodpłatnej edukacji kulturalnej, oraz prowadzi działalność gospodarczą w rozumieniu ustawy o VAT polegającą na np. wynajmowaniu powierzchni na cele użytkowe) wówczas, w celu odliczenia podatku naliczonego, jeżeli nie będzie możliwe przypisanie go w całości do działalności gospodarczej, podatnik będzie musiał stosować zasady, o których mowa w art. 86 ust. 2a-2h ustawy, przy czym może skorzystać z metody zaproponowanej dla samorządowej instytucji kultury w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2015 r. w sprawie sposobu określania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej w przypadku niektórych podatników (Dz. U. z 2015 r., poz. 2193).

Ocena w konkretnym przypadku czy dane nieodpłatne przedsięwzięcia realizowane przez instytucję kultury będą skutkować (wykluczać) stosowanie przez nią zasad określonych w art. 86 ust. 2a-2h ustawy wymaga każdorazowo zbadania okoliczności faktycznych występujących w indywidulanej sprawie pod kątem spełnienia przesłanek omówionych wyżej. W przypadku instytucji kultury, która podejmuje nieodpłatne przedsięwzięcia w celach promocyjnych i marketingowych, a ich efektem ma być poszerzenie grona widzów, którzy skorzystają ostatecznie z odpłatnej usługi świadczonej przez daną instytucję kultury mogłoby spełniać przesłanki do uznania ich za związane z działalnością gospodarczą, jednakże ocena każdego przypadku wymaga analizy w oparciu o przesłanki obiektywne występujące w konkretnej sprawie.

Należy bowiem podkreślić, że z uregulowań ustawy o podatku od towarów i usług wyraźnie wynika, że dla realizacji prawa do odliczenia podatku naliczonego niezbędne jest istnienie związku między dokonywanymi zakupami towarów i usług a prowadzoną działalnością opodatkowaną (z czynnościami opodatkowanymi podatkiem od towarów i usług). Przy czym związek dokonywanych zakupów z działalnością podatnika może mieć charakter bezpośredni lub pośredni. O bezpośrednim związku dokonywanych zakupów z działalnością gospodarczą można mówić wówczas, gdy nabywane towary służą np. dalszej odsprzedaży – towary handlowe lub też nabywane towary i usługi są niezbędne do wytworzenia towarów lub usług, będących przedmiotem dostawy; bezpośrednio więc wiążą się z czynnościami opodatkowanymi wykonywanymi przez podatnika. Natomiast o związku pośrednim można mówić wówczas, gdy ponoszone wydatki wiążą się z całokształtem funkcjonowania przedsiębiorstwa. Mają pośredni związek z działalnością gospodarczą, a tym samym z osiąganymi przez podatnika przychodami. Aby jednak można było wskazać, że określone zakupy mają chociażby pośredni związek z działalnością, istnieć musi związek przyczynowo skutkowy pomiędzy dokonanymi zakupami towarów i usług a powstaniem obrotu. O pośrednim związku dokonanych zakupów z działalnością podatnika można mówić wówczas, gdy zakup towarów i usług nie przyczynia się bezpośrednio do uzyskania przychodu przez podatnika, np. poprzez ich odsprzedaż, lecz poprzez wpływ na ogólne funkcjonowanie przedsiębiorstwa jako całości oraz przyczynia się do generowania przez dany podmiot obrotów.

Powyższe jest zgodne z utrwalonym już orzecznictwem TSUE dotyczącym prawa do odliczenia podatku naliczonego np. w wyroku TSUE w sprawie C-126/14 (pkt 28), w którym m.in. stwierdzono: „Jednak jak wskazała rzecznik generalna w pkt 33 i 34 opinii, Trybunał przyznał podatnikowi prawo do odliczenia podatku VAT nawet w przypadku braku bezpośredniego i ścisłego związku pomiędzy konkretną transakcją powodującą naliczenie podatku a transakcją lub kilkoma transakcjami objętymi podatkiem należnym, które rodzą prawo do odliczenia, gdy poniesione wydatki należą do kosztów ogólnych tego podatnika i jako takie stanowią elementy cenotwórcze dostarczanych towarów lub świadczonych usług. Tego rodzaju wydatki mają bowiem bezpośredni i ścisły związek z całością działalności gospodarczej podatnika (zob. podobnie wyroki: Investrand, C 435/05, EU:C:2007:87, pkt 24; SKF, C 29/08, EU:C:2009:665, pkt 58).”

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą prawa do pełnego odliczenia podatku naliczonego VAT wykazanego na fakturach dokumentujących wydatki związane z organizacją corocznej imprezy kulturalnej plenerowej, na którą wstęp jest bezpłatny.

Jak wynika z okoliczności sprawy wydatki ponoszone na organizację imprezy plenerowej będą związane z czynnościami opodatkowanymi i niepodlegającymi opodatkowaniu (wstęp wolny na imprezy kulturalne, występ artystów, wykonawców). Wydatki ponoszone na organizację imprezy plenerowej nie będą miały związku z czynnościami zwolnionymi, które występują u Wnioskodawcy (opłaty za udział w muzycznych lub innych kółkach zainteresowań dzieci, młodzieży lub dorosłych). Jednocześnie Zainteresowany wskazał, iż organizacja imprezy kulturalnej plenerowej wykonywana jest w ramach działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT. Wnioskodawca jest w stanie przyporządkować wszystkie wydatki związane z realizacją imprezy.

Mając na uwadze obowiązujące przepisy oraz opis sprawy stwierdzić należy, że niebiletowana impreza kulturalna plenerowa, w tym występ artystów i wykonawców, której organizacja – jak wskazał Wnioskodawca - służy przede wszystkim promocji działalności Wnioskodawcy, oraz zapoznaniu społeczeństwa z dorobkiem Europejskiego Centrum …… w celu zwiększenia sprzedaży na stałe atrakcje organizowane przez Wnioskodawcę, związana będzie z prowadzeniem przedsiębiorstwa. Tym samym będzie wykonywana w ramach działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy i będzie mieścić się ona w pojęciu „celów związanych z działalnością gospodarczą”, w rozumieniu art. 86 ust. 2a ustawy.

Zatem w świetle okoliczności sprawy należy uznać, że w stosunku do wydatków poniesionych na organizację imprezy plenerowej, o której mowa we wniosku, nie będzie mieć zastosowania art. 86 ust. 2a–2h ustawy.

Jednocześnie należy stwierdzić, że na tle przepisu art. 86 ust. 1 ustawy, związek pomiędzy podatkiem naliczonym a czynnościami opodatkowanymi nie ma charakteru absolutnego w tym znaczeniu, że nie zawsze możliwym jest wskazanie na ścisłe powiązanie danego podatku naliczonego z konkretnymi czynnościami opodatkowanymi wykonywanymi przez podatnika. Skoro – jak wskazał Wnioskodawca – plenerowa impreza kulturalna służy przede wszystkim promocji Europejskiego Centrum …. i ma zachęcić potencjalnych uczestników do odwiedzania EC….., a przez to zwiększeniu sprzedaży opodatkowanej, to należy stwierdzić, iż ma ona pośredni związek z czynnościami opodatkowanymi, w stosunku co do których przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego.

Wobec powyższego, analiza okoliczności faktycznych sprawy w kontekście obowiązujących w tym zakresie przepisów prawa pozwala stwierdzić, że wszystkie czynności wykonywane przez Wnioskodawcę, wskazane w opisie sprawy, a dotyczące imprezy plenerowej wykonywane będą w ramach działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Zatem Europejskie Centrum ….. nie będzie miało obowiązku obliczenia kwot podatku naliczonego zgodnie ze „sposobem określenia proporcji”, o którym mowa w art. 86 ust. 2a ustawy. Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do pełnego odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących nabycie towarów i usług związanych z organizacją imprezy kulturalnej plenerowej, ponieważ – jak wynika z opisu sprawy – Wnioskodawca w związku z organizacją imprezy plenerowej nie będzie wykonywał czynności zwolnionych z opodatkowania podatkiem VAT.

Reasumując, na podstawie opisu sprawy oraz analizy przepisów prawa Wnioskodawca w stanie prawnym obowiązującym od dnia 1 stycznia 2016 r. będzie miał prawo do pełnego odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących nabycie towarów i usług związanych z organizacją corocznej imprezy kulturalnej plenerowej, na którą wstęp jest bezpłatny.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 oraz art. 14f § 2 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego ….,po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.