Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPB2/4511-1-770/16-3/MKA
z 22 lipca 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 5 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 27 czerwca 2016 r. (data wpływu 27 czerwca 2016 r.), uzupełnionym pismem z dnia 19 lipca 2016 r. (data wpływu 19 lipca 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia przedmiotowego – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 czerwca 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia przedmiotowego.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Zgodnie z aktem poświadczenia dziedziczenia sporządzonym dnia 19 lipca 2013 r. w Kancelarii Notarialnej Wnioskodawczyni nabyła wprost 1/4 części spadku po zmarłej w dniu 6 kwietnia 2013 r. spadkodawczyni obejmującego udział w spółdzielczym własnościowym prawie do lokalu mieszkalnego. Zgodnie z oświadczeniem Wnioskodawczyni jej udział w przedmiotowym spółdzielczym własnościowym prawie do lokalu mieszkalnego wynosił 5/32 części.

Umową sprzedaży z dnia 5 listopada 2013 r. zawartą w formie aktu notarialnego przed notariuszem, wraz ze zmianami wprowadzonymi aktem notarialnym z dnia 13 listopada 2013 r. sporządzonym w tej samej kancelarii notarialnej Wnioskodawczyni sprzedała w/w udział w przedmiotowym spółdzielczym własnościowym prawie do lokalu mieszkalnego. Za zbywane prawo Wnioskodawczyni otrzymała łączną kwotę 19 531,21 zł (słownie: dziewiętnaście tysięcy pięćset trzydzieści jeden złotych 21/100).

Wnioskodawczyni od 1970 r. zamieszkuje w mieszkaniu. Mieszkanie to, Decyzją Prezydium Miejskiej Rady Narodowej z dnia 12 stycznia 1970 r. otrzymał w najem jej mąż, po którego śmierci w stosunek najmu wstąpiła Wnioskodawczyni. Obecnie właścicielem mieszkania jest osoba prywatna, od której Wnioskodawczyni wynajmuje lokal na czas nieoznaczony.

Wnioskodawczyni przeznaczyła całość uzyskanych środków na remont najmowanego mieszkania, który przeprowadzony został na przełomie 2013 i 2014 roku. Za środki otrzymane ze sprzedaży udziału Wnioskodawczyni w przedmiotowym prawie do lokalu mieszkalnego wymienione zostały trzy okna, podłoga, płytki, wanna i muszla klozetowa w łazience oraz podłoga na korytarzu i w kuchni. Wnioskodawczyni złożyła w terminie zeznanie o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) tj. formularz PIT-39, w którym wskazała, iż korzysta ze zwolnienia z opodatkowania dochodu, o którym mowa w art. 21 ust 1 pkt 131 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wezwaniem z dnia 23 maja 2016 r. Wnioskodawczyni została poinformowana o wszczęciu wobec niej przez Naczelnika Urzędu Skarbowego czynności sprawdzających w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych z tytułu odpłatnego zbycia w roku 2013 nieruchomości. Ostatecznie Wnioskodawczyni została zobowiązania do uiszczenia zaległej kwoty podatku dochodowego od kwoty otrzymanej za zbyte udziały w spółdzielczym własnościowym prawie do lokalu mieszkalnego.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy przychód uzyskany z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, który został wydatkowany na przeprowadzenie remontu mieszkania wynajmowanego przez uzyskującego przedmiotowy przychód od osoby trzeciej obejmującego wymianę okien, podłóg, armatury sanitarnej oraz ułożenie płytek jest wydatkiem na własne cele mieszkaniowe w rozumieniu ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, a co za tym idzie czy uzyskujący przychód może skorzystać ze zwolnienia spod opodatkowania, o którym mowa jest w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych z dnia 26 lipca 1991 r.?

Zdaniem Wnioskodawczyni zgodnie z ustawą o podatku dochodowym od osób fizycznych z dnia 26 lipca 1991 r. (dalej jako „Ustawa”) osoby fizyczne, zamieszkujące na terenie Rzeczpospolitej Polskiej podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów), w tym min. od przychodów uzyskanych z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości.

Zgodnie jednak z art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych:

„Wolne od podatku dochodowego są:

(...)

131) dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e, w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe; udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych;”. Powyższe zwolnienie to tzw. ulga mieszkaniowa, która została przewidziana przez ustawodawcę jako udogodnienie dla osób, które prowadzą inwestycje zmierzające do uzyskania lub ulepszenia swojego miejsca zamieszkania, przy czym środki finansowe przeznaczone na te cele maja pochodzić z tytułu przychodów uzyskanych ze zbycia składników majątku, o których mowa w Ustawie.

Kluczowe znaczenie dla przedstawionego stanu faktycznego ma określenie, co rozumieć pod ustawowym pojęciem ,,własnych celów mieszkaniowych”. Zgodnie z art. 21 ust. 25 Ustawy nie ulega wątpliwości, iż możliwe jest skorzystanie z przedmiotowej ulgi przy przeznaczeniu uzyskanych środków na budowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub remont własnego budynku mieszkalnego, jego części lub własnego lokalu mieszkalnego, o ile działania te prowadzone są w budynku, w którym podatnik zamieszkuje, lub po zakończeniu inwestycji ma zamiar zamieszkać. Prace prowadzone w ramach przykładowego remontu nie mogą przy tym, zdaniem doktryny mieć charakteru „usuwalnego”, tj. ich skutki winny być w sposób trwały związane z nieruchomością, na którą czynione są nakłady a ponadto winny zmierzać do utrzymania budynku lub lokalu mieszkalnego w odpowiednim stanie. Zgodnie bowiem ze stanowiskiem Naczelnego Sądu Administracyjnego wyrażonym w wyroku z dnia 4 marca 1998 r., I SA/Gd 886/96: „za remont budynku mieszkalnego lub lokalu mieszkalnego w znaczeniu powszechnie stosowanym w zakresie inwestycji uważa się prace budowlane mające na celu utrzymanie lokalu mieszkalnego lub budynku mieszkalnego we właściwym stanie, przywrócenie jego pierwotnej zdolności użytkowej, którą utracił w wyniku upływu czasu i eksploatacji wraz z wymianą dotychczas użytkowanych zużytych składników ich wyposażenia technicznego takich jak: dotychczasowej instalacji wodnej, kanalizacyjnej, centralnego ogrzewania, ciepłej wody, gazu przewodowego lub tylko określonych elementów tych instalacji.

W przedstawionym stanie faktycznym Wnioskodawczyni przeznaczyła uzyskany przychód na wykonanie prac budowlanych obejmujących wymianę okien, podłóg oraz płytek ściennych oraz armatury, tzn. elementów składowych mieszkania, które w toku normalnego procesu zużycia utraciły swoją zdolność użytkową i musiały zostać wymienione, np. dla zapobieżenia dalszej utracie wartości (np. nieszczelne okna czy też spękana posadzka). Tym samym należy stwierdzić, iż zakres remontu przeprowadzonego w mieszkaniu wynajmowanym przez Wnioskodawczynię odpowiada kryteriom rozumianym pod pojęciem remontu budynku mieszkalnego w znaczeniu Ustawy.

Za główny problem prawny, który konieczny jest dla odpowiedzi na postawione przez Wnioskodawczynię pytanie uznać należy jednak kwestię uznania nakładów czynionych na lokal wynajmowany (a więc nie będący własnością Wnioskodawczyni) za realizacje własnych celów mieszkaniowych. Warto przy tym wskazać, iż ustawa posługuje się tutaj pojęciem „celów mieszkaniowych” (własnych), co zdaniem Wnioskodawczyni rozumieć należy jako nakłady czynione na budynek/lokal/nieruchomość, która ma zapewnić korzystającemu ze zwolnienia miejsce zamieszkania, swoisty dach nad głową. W takim rozumieniu tego pojęcia fakt, iż Wnioskodawczyni zamieszkuje w lokalu od 46 lat i ma zamiar zamieszkiwać w nim nadal w pełni odpowiada rozumieniu pojęcia własnych celów mieszkaniowych a czynione nakłady, pomimo iż dokonywane są w lokalu nie będącym jej własnością, są bezpośrednio związane z indywidualnymi potrzebami mieszkaniowymi Wnioskodawczyni. Zdaniem Wnioskodawczyni remontując wynajmowane mieszkanie działała ona w celu realizacji własnych celów mieszkaniowych, o których mowa w art. 21 ust 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i uprawniona jest do skorzystania z przewidzianego w tym przepisie zwolnienia spod opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Reasumując, zdaniem Wnioskodawczyni przychód uzyskany z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, który został wydatkowany na przeprowadzenie remontu mieszkania wynajmowanego przez uzyskującego przedmiotowy przychód od osoby trzeciej obejmującego wymianę okien, podłóg, armatury sanitarnej oraz ułożenie płytek jest wydatkiem na własne cele mieszkaniowe w rozumieniu ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, a co za tym idzie uzyskujący przychód może skorzystać ze zwolnienia spod opodatkowania, o którym mowa jest w art. 21 ust 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych z dnia 26 lipca 1991 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy, źródłem przychodów jest odpłatne zbycie:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,

– jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

W przypadku sprzedaży nieruchomości lub ww. praw decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych ma moment jej nabycia.

Z analizy przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawczyni nabyła 1/4 części spadku po spadkobierczyni zmarłej w 6 kwietnia 2013 r. obejmującego udział w spółdzielczym własnościowym prawie do lokalu mieszkalnego. Udział Wnioskodawczyni w przedmiotowym spółdzielczym własnościowym prawie do lokalu mieszkalnego wynosił 5/32 części.

Umową sprzedaży z 5 listopada 2013 r. Wnioskodawczyni sprzedała w/w udział w przedmiotowym spółdzielczym własnościowym prawie do lokalu mieszkalnego.

Oznacza to, że przychód ze sprzedaży w 2013 r. udziału w spółdzielczym własnościowym prawie do lokalu mieszkalnego podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, ponieważ sprzedaż ta nastąpiła przed upływem 5 lat liczonych od końca roku, w którym nastąpiło nabycie.

Należy w tym miejscu wskazać, że w myśl art. 30e ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.

Zgodnie z art. 30e ust. 2 ww. ustawy, podstawą obliczenia podatku, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

W myśl art. 19 ust. 1 ustawy, przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej. Przepis art. 14 ust. 1 zdanie drugie stosuje się odpowiednio.

Zgodnie z art. 30e ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3, wykazać:

1. dochody uzyskane w roku podatkowym z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c i obliczyć należny podatek dochodowy od dochodu, do którego nie ma zastosowania art. 21 ust. 1 pkt 131, lub
2. dochody, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131.
   
   

Natomiast zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 131 wolne od podatku dochodowego od osób fizycznych są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e, w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe. Udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych.

Cele mieszkaniowe, których sfinansowanie przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych uprawnia do skorzystania ze zwolnienia z opodatkowania wymienione zostały w art. 21 ust. 25 pkt 1 ww. ustawy. I tak za wydatki poniesione na cele, o których mowa w powołanym wyżej ust. 1 pkt 131, uważa się wydatki poniesione na:

1. nabycie budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, a także na nabycie gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem,
2. nabycie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie, prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie,
3. nabycie gruntu pod budowę budynku mieszkalnego lub udziału w takim gruncie, prawa użytkowania wieczystego takiego gruntu lub udziału w takim prawie, w tym również z rozpoczętą budową budynku mieszkalnego, oraz nabycie innego gruntu lub udziału w gruncie, prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, jeżeli w okresie, o którym mowa w ust. 1 pkt 131, grunt ten zmieni przeznaczenie na grunt pod budowę budynku mieszkalnego,
4. budowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub remont własnego budynku mieszkalnego, jego części lub własnego lokalu mieszkalnego,
5. rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub adaptację na cele mieszkalne własnego budynku niemieszkalnego, jego części, własnego lokalu niemieszkalnego lub własnego pomieszczenia niemieszkalnego

– położonych w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej.

Stosownie do art. 21 ust. 26, przez własny budynek, lokal lub pomieszczenie, o których mowa w ust. 25 pkt 1 lit. d) i e), rozumie się budynek, lokal lub pomieszczenie stanowiące własność lub współwłasność podatnika lub do którego podatnikowi przysługuje spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udział w takich prawach.

Zatem podstawową okolicznością decydującą o zastosowaniu zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 ww. ustawy w stosunku do dochodu uzyskanego ze sprzedaży nieruchomości (udziału w nieruchomości) i praw majątkowych, jest fakt wydatkowania środków wyłącznie na enumeratywnie wskazane w ustawie cele mieszkaniowe. Zawarty w art. 21 ust. 25 ustawy katalog wydatków uprawniających do zwolnienia ma charakter zamknięty i w związku z tym tylko wydatkowanie środków na realizację celów w nim wskazanych pozwala na skorzystanie ze zwolnienia z opodatkowania. Inne wydatki niewymienione w tym katalogu nie będą uprawniały do skorzystania z powyższego zwolnienia.

Ustawodawca uzależnia zatem prawo do skorzystania ze zwolnienia od wydatkowania przez podatnika w ściśle określonym czasie, środków uzyskanych z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) na realizację własnego celu mieszkaniowego.

Z analizy wniosku wynika, że Wnioskodawczyni 5 listopada 2013 r. dokonała sprzedaży udziału w spółdzielczym własnościowym prawie do lokalu mieszkalnego, który nabyła w spadku 6 kwietnia 2013r. Środki uzyskane ze sprzedaży w całości zostały wydatkowane przez Wnioskodawczynię na remont wynajmowanego przez Zainteresowaną mieszkania. Remont przeprowadzono na przełomie 2013 i 2014 r. Za środki otrzymane ze sprzedaży wymienione zostały trzy okna, podłoga, płytki, wanna i muszla klozetowa w łazience oraz podłoga na korytarzu i w kuchni. Wnioskodawczyni złożyła w terminie zeznanie o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) tj. formularz PIT-39, w którym wskazała, że korzysta ze zwolnienia z opodatkowania dochodu, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wezwaniem z dnia 23 maja 2016 r. Wnioskodawczyni została poinformowana o wszczęciu wobec niej przez Naczelnika Urzędu Skarbowego czynności sprawdzających w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych z tytułu odpłatnego zbycia w 2013 r. nieruchomości. Ostatecznie Wnioskodawczyni została zobowiązania do uiszczenia zaległej kwoty podatku dochodowego od kwoty otrzymanej za zbyte udziały w spółdzielczym własnościowym prawie do lokalu mieszkalnego.

Jak wynika z cytowanego wcześniej art. 21 ust. 25 pkt 1 lit. d za wydatki poniesione na cele, o których mowa w powołanym wyżej ust. 1 pkt 131, uważa się wydatki poniesione na budowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub remont własnego budynku mieszkalnego, jego części lub własnego lokalu mieszkalnego. Jednak aby Wnioskodawczyni mogła skorzystać ze zwolnienia podatkowego powinna posiadać tytuł własności do lokalu mieszkalnego.

W opisanej sytuacji Wnioskodawczyni nie posiada prawa własności w stosunku do mieszkania, w którym wykonano remont ze środków pochodzących ze sprzedaży udziału w spółdzielczym własnościowym prawie do lokalu mieszkalnego.

Mając na uwadze powyższe Zainteresowana środków pochodzących ze sprzedaży udziału w spółdzielczym własnościowym prawie do lokalu mieszkalnego nie wydatkowała na cele wskazane w art. 21 ust. 25 pkt 1 ustawy, gdyż nie posiada tytułu własności do lokalu mieszkalnego, w którym dokonała wydatków. Ww. przepis nie wymienia prawa do korzystania z lokalu mieszkalnego – będącego miejscem zamieszkania podatnika - na podstawie umowy najmu jako podstawy do zakwalifikowania wydatków na jego remont do wydatków na własne cele mieszkaniowe. Nie można zatem stwierdzić, że przysługuje Wnioskodawczyni prawo do skorzystania ze zwolnienia podatkowego przewidzianego w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż nie wypełnia przesłanek przewidzianych w ww. artykule.

Tut. Organ informuje, że zgodnie z konstrukcją i systematyką ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wszelkie ulgi i zwolnienia podatkowe stanowią wyjątek od generalnej zasady powszechności opodatkowania wyrażonej w art. 9 ust. 1 tej ustawy. Wszelkie ulgi i zwolnienia są też wyjątkiem od zasady powszechności opodatkowania wynikającej z art. 84 Konstytucji RP stanowiącego, że każdy jest obowiązany do ponoszenia ciężarów i świadczeń publicznych, w tym podatków, określonych w ustawie. Oznacza to, że wszelkie odstępstwa od tej zasady, muszą bezwzględnie wynikać z przepisów prawa i być interpretowane ściśle z jego literą. Tym samym podkreślenia wymaga fakt, że tylko określone zdarzenia prawne bądź spełnienie określonych przesłanek, od których ustawodawca uzależnia prawo do zwolnienia z opodatkowania – skutkuje zwolnieniem przychodu z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Oznacza to, że w prawie podatkowym w stosunku do wszelkich ulg i zwolnień zabronione jest stosowanie rozszerzającej wykładni przepisów.

Biorąc powyższe uregulowania pod uwagę uznać należy, że nie przysługuje Wnioskodawczyni prawo do skorzystania ze zwolnienia podatkowego przewidzianego w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, z uwagi na fakt, że środki pochodzące ze sprzedaży Jej udziału w spółdzielczym własnościowym prawie do lokalu mieszkalnego nie zostały przeznaczone na Jej własny cel mieszkaniowy, gdyż nie przysługuje Jej prawo własności do lokalu mieszkalnego, na który owe środki zostały wydatkowane.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.