2016.07.28 - Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPP2/4512-1-348/16-2/AO
z 28 lipca 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z 6 czerwca 2016 r. (data wpływu 9 czerwca 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ewidencjonowania za pomocą kasy rejestrującej sprzedaży realizowanej przez Spółkę w imieniu i na rzecz Miasta – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 9 czerwca 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ewidencjonowania za pomocą kasy rejestrującej sprzedaży realizowanej przez Spółkę w imieniu i na rzecz Miasta.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Miasto, zamierza powierzyć Spółce z ograniczoną odpowiedzialnością, zwana dalej Spółką realizację zadania własnego w zakresie zarządzania cmentarzem komunalnym. Miasto posiada 100% udziałów w Spółce. Miasto i Spółka są podatnikami podatku VAT. Pomiędzy Miastem, a Spółką zostanie zawarta umowa, która określi obowiązki Miasta – zleceniodawcy i obowiązki Spółki – wykonawcy.

Za zarządzanie cmentarzem komunalnym Spółka otrzymywać będzie wynagrodzenie.

Zgodnie z zapisami przyszłej umowy Spółka będzie pobierała w imieniu i na rzecz Miasta opłaty cmentarne (opłaty za miejsce pod grób, opłaty za korzystanie z infrastruktury cmentarza, opłaty za czynności administracyjne i eksploatacyjne) i na podstawie stosownego pełnomocnictwa będzie wystawiała faktury VAT w imieniu i na rzecz Miasta. Obrót z tytułu usług cmentarnych będzie ujmowany w rejestrach sprzedaży Miasta i to Miasto, a nie Spółka będzie rozliczała należny podatek VAT. Pobrane opłaty za wykonane usługi cmentarne Spółka będzie przekazywała do Miasta lub Miasto udostępni własny, wydzielony rachunek bankowy do obsługi działalności zarządzania cmentarzem – zasady zostaną określone w umowie łączącej strony.

Usługi pogrzebowe i pokrewne, w tym usługi cmentarne świadczone na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej podlegają obowiązkowi prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących.

W obecnym stanie, Spółka świadczy usługi pogrzebowe i usługi cmentarne, a całą sprzedaż z tytułu tych usług na dzień dzisiejszy wykonuje w imieniu własnym i własną rzecz. Spółka prowadzi rejestrację fiskalną wykonanych usług z zastosowaniem drukarek fiskalnych, ponieważ wszyscy klienci (osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej) żądają faktur. Obrót jest „fiskalizowany” w dniu wykonania usługi, a zapłata za wykonane usługi następuje w różnej formie, często bezgotówkowo (przelewem, kartą płatniczą) lub gotówkowo o przedłużonym terminie płatności. Drukarki fiskalne stanowią własność Spółki.

Po zmianie dotychczas stosowanych zasad zarządzania cmentarzem komunalnym (przewiduje się od 1 stycznia 2017 r.) Spółka świadczyć będzie:

usługi pogrzebowe we własnym imieniu i na własną rzecz,
usługi cmentarne w imieniu i na rzecz Miasta.

W zakresie świadczenia usług pogrzebowych nic się nie zmieni. Spółka nadal będzie je świadczyła we własnym imieniu, wystawiała faktury i ewidencjonowała obrót ze sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej przy zastosowaniu własnych, używanych dotychczas drukarek fiskalnych.

Natomiast w zakresie usług cmentarnych (opłaty za miejsce pod grób, opłaty za korzystanie z infrastruktury cmentarza, opłaty za czynności administracyjne i eksploatacyjne itd.) Spółka będzie wystawiała faktury w imieniu i na rzecz Miasta (na fakturach sprzedawcą będzie Miasto) i ewidencjonowała obrót ze sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej przy zastosowaniu drukarek fiskalnych.

Przewiduje się, że tak jak dotychczas osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej, żądać będą wystawienia faktur, a ewidencja sprzedaży na rzecz tych osób prowadzona będzie przy zastosowaniu drukarek fiskalnych. Z uwagi na rozwiązania organizacyjne zachodzić będzie potrzeba zainstalowania dwóch drukarek fiskalnych.

Spółka rozważa dwa warianty ewidencjonowania przy zastosowaniu drukarek fiskalnych obrotu ze sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej usług cmentarnych wykonywanych w imieniu i na rzecz Miasta:

I wariant

Ewidencjonowanie obrotu ze sprzedaży usług cmentarnych w imieniu Miasta przy użyciu własnych drukarek fiskalnych:

Spółka dokona zakupu i ufiskalnienia drukarek fiskalnych z przeznaczeniem wyłącznie do ewidencji sprzedaży usług cmentarnych realizowanej w imieniu i na rzecz Miasta,
na paragonach będą dane Spółki (nazwa, NIP itp.),
na wystawionych przez Spółkę fakturach w imieniu i na rzecz Miasta sprzedawcą będzie Miasto, a na paragonach drukowanych z przedmiotowych drukarek sprzedawcą będzie Spółka,
obroty zaewidencjonowane na tych drukarkach nie będą wchodziły do przychodów ze sprzedaży Spółki i nie będą ujmowane w rejestrach sprzedaży Spółki; będą stanowiły przychody Miasta i ujmowane będą w rejestrach sprzedaży Miasta.

II wariant

Miasto powierzy Spółce własne drukarki fiskalne:

Miasto dokona zakupu drukarek fiskalnych i ich ufiskalnienia,
Miasto przekaże drukarki fiskalne Spółce,
drukarki zainstalowane zostaną w miejscu pobierania opłat, tj. na cmentarzu,
na paragonach będą dane Miasta (nazwa, NIP itd.),
na wystawionych przez Spółkę w imieniu i na rzecz Miasta fakturach jak i na paragonach emitowanych z tych drukarek sprzedawcą będzie Miasto,
powierzenie drukarek nastąpi w drodze umowy sporządzonej w formie pisemnej,
obroty zaewidencjonowane na tych drukarkach stanowić będą przychody ze sprzedaży Miasta i będą ujmowane w rejestrach sprzedaży Miasta.

Sposób dokumentowania sprzedaży usług cmentarnych przy zastosowaniu kasy rejestrującej, wariant I czy II wariant, zostanie zawarty w stosownej umowie.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

Czy obrót ze sprzedaży usług cmentarnych realizowany przez Spółkę w imieniu i na rzecz Miasta może być ewidencjonowany poprzez kasy rejestrujące (drukarki) stanowiące własność Spółki, jeżeli Spółka i Miasto taki sposób dokumentowania obrotu zawrą w stosownej umowie sporządzonej w formie pisemnej, a Spółka zostanie zobowiązana przez Miasto do prowadzenia tej ewidencji przy zastosowaniu własnych kas rejestrujących

Czy obrót ze sprzedaży usług cmentarnych realizowany przez Spółkę w imieniu i na rzecz Miasta musi być ewidencjonowany poprzez kasy rejestrujące (drukarki) stanowiące własność Miasta powierzone Spółce przez Miasto na podstawie umowy zawartej w formie pisemnej

Zdaniem Wnioskodawcy, przedstawione warianty dokumentowania przy zastosowaniu kas rejestrujących obrotu ze sprzedaży usług cmentarnych realizowanej przez Spółkę w imieniu i na rzecz Miasta są prawidłowe.

Ewidencjonowanie obrotu ze sprzedaży usług cmentarnych realizowanego przez Spółkę w imieniu i na rzecz Miasta przy zastosowaniu kas rejestrujących (drukarek) stanowiących własność Spółki czy stanowiących własność Miasta zależeć będzie od ustaleń stron i zawarcia tych ustaleń w umowie sporządzonej w formie pisemnej. Strony umowy winny zdecydować, czy ewidencja sprzedaży przy użyciu kas fiskalnych prowadzona ma być przy zastosowaniu własnych drukarek fiskalnych Spółki czy własnych drukarek Miasta. Ewidencja obrotu ze sprzedaży usług cmentarnych może być prowadzona zarówno przy użyciu drukarek fiskalnych własnych Spółki jak i powierzonych Spółce drukarek będących własnością Miasta.

Miasto jako podatnik VAT ma obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży usług cmentarnych realizowanej przez Spółkę w imieniu i na rzecz Miasta przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Zgodnie z przepisami § 5 Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 14 marca 2013 r. w sprawie kas rejestrujących, Miasto może Spółce przekazać własną kasę do prowadzenia ewidencji w imieniu Miasta lub zobowiązać Spółkę do prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kasy własnej Spółki na podstawie umowy zawartej w formie pisemnej.

Przedstawione w wariancie I jak w wariancie II zasady i sposób postępowania w zakresie dokumentowania sprzedaży usług cmentarnych realizowanej przez Spółkę w imieniu i na rzecz Miasta przy zastosowaniu kas rejestrujących są prawidłowe.

Spółka będąc właścicielem drukarek fiskalnych umieszcza na paragonach emitowanych przez drukarki dane Spółki pomimo, że paragony te dokumentować będą sprzedaż dokonaną w imieniu i na rzecz Miasta – wariant I.

Natomiast w wariancie II, Miasto będzie właścicielem drukarek fiskalnych powierzonych Spółce i paragony emitowane drukarek stanowiących własność Miasta winny zawierać dane Miasta, pomimo, że paragony emitować będzie Spółka.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Obowiązek stosowania kas rejestrujących wynika bezpośrednio z art. 111 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., poz. 710, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą. Stosownie do ust. 1 tego przepisu – podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

W myśl art. 111 ust. 1a ustawy – do obrotu wykazywanego w ewidencji, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się kwoty podatku należnego.

Przepis art. 111 ust. 1 ustawy określa generalną zasadę, z której wynika, że obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej dotyczy wszystkich podatników, którzy dokonują sprzedaży na rzecz określonych w nim odbiorców, tj. osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych. Zatem, jednym z podstawowych kryteriów decydujących o obowiązku stosowania do ewidencjonowania kas rejestrujących jest status nabywcy wykonywanych przez podatnika świadczeń.

Przez pojęcie sprzedaży – zgodnie z art. 2 pkt 22 ustawy – należy rozumieć zarówno odpłatną dostawę towarów, jak i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Jak wynika z art. 111 ust. 3a pkt 1, 5 i 7 ustawy – podatnicy prowadzący ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących są obowiązani:

dokonywać wydruku paragonu fiskalnego lub faktury z każdej sprzedaży oraz wydawać wydrukowany dokument nabywcy (pkt 1);
używać kas rejestrujących zgodnie z warunkami określonymi w przepisach wydanych na podstawie ust. 7a pkt 1 (pkt 5);
stosować kasy rejestrujące wyłącznie do prowadzenia ewidencji własnej sprzedaży, z zastrzeżeniem ust. 3b (pkt 7).

Stosownie natomiast do treści art. 111 ust. 3b ustawy – podatnicy prowadzący ewidencję przy zastosowaniu kas rejestrujących, u których podstawą opodatkowania jest kwota prowizji lub inna postać wynagrodzenia za wykonywane usługi w ramach umowy agencyjnej, zlecenia, pośrednictwa lub innych umów o podobnym charakterze albo marża, ewidencjonują na potrzeby obliczenia osiąganego przez nich obrotu oraz kwot podatku należnego całą wartość sprzedaży własnej oraz prowadzonej na rzecz lub w imieniu innych podatników.

Powyższy przepis ustanawia wyjątek od zasady, że podatnicy prowadzący ewidencję przy zastosowaniu kas rejestrujących obowiązani są do stosowania kas wyłącznie do prowadzenia ewidencji własnej sprzedaży, nakazując również ewidencjonowanie sprzedaży prowadzonej na rzecz lub w imieniu innych podatników. Wyjątek ten dotyczy ewidencjonowania za pomocą własnej kasy obrotu innego podmiotu bez prawa do używania przez podatnika kas należących do innego podmiotu. Zatem „pośrednik”, który obok sprzedaży prowadzonej na rzecz lub w imieniu innych podatników, dokonuje własnej sprzedaży towarów i usług, w sytuacji gdy ciąży na nim obowiązek prowadzenia ewidencji obrotu i kwot podatku należnego przy użyciu kasy rejestrującej, ma również obowiązek ewidencjonowania na kasie obrót z tytułu sprzedaży prowadzonej na rzecz lub w imieniu innych podatników. Z powyższego wynika, że należy odróżnić obowiązek ewidencjonowania, który ciąży na „pośredniku”, od obowiązku ewidencjonowania spoczywającego na zleceniodawcy.

Kwestie dotyczące prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej regulują przepisy rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 14 marca 2013 r. w sprawie kas rejestrujących (Dz. U. z 2013 r., poz. 363).

Zgodnie z § 5 ust. 1 rozporządzenia w sprawie kas rejestrujących – podatnik, który ma obowiązek prowadzenia ewidencji, zlecając wykonywanie sprzedaży innemu podmiotowi, przekazuje kasę powierzoną lub zobowiązuje go do prowadzenia ewidencji na swoją rzecz lub w swoim imieniu przy zastosowaniu kasy własnej tego podmiotu.

W myśl § 5 ust. 2 rozporządzenia w sprawie kas rejestrujących – w przypadku gdy inny podmiot obowiązany jest również do prowadzenia ewidencji własnej sprzedaży, ewidencjonuje na potrzeby obliczenia osiąganego przez siebie obrotu oraz kwot podatku należnego całą wartość sprzedaży własnej i prowadzonej na rzecz lub w imieniu innych podatników.

Przekazanie innemu podmiotowi kasy powierzonej w celu prowadzenia ewidencji lub zobowiązanie innego podmiotu do prowadzenia tej ewidencji przy zastosowaniu kasy własnej, następuje na podstawie umowy zawartej w formie pisemnej (§ 5 ust. 3 rozporządzenia w sprawie kas rejestrujących).

Jak wynika z § 2 rozporządzenia w sprawie kas rejestrujących – ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o:

innym podmiocie – rozumie się przez to agenta, zleceniobiorcę, pośrednika lub inną osobę, która na podstawie umowy agencyjnej, zlecenia, pośrednictwa lub innej umowy o podobnym charakterze dokonuje sprzedaży w imieniu lub na rzecz podatnika zobowiązanego do prowadzenia ewidencji (pkt 3);
kasie powierzonej – rozumie się przez to kasę podatnika obowiązanego do jej stosowania w zakresie prowadzenia ewidencji, który na podstawie umowy przekazuje ją innemu podmiotowi do prowadzenia ewidencji w jego imieniu (pkt 5);
kasie własnej – rozumie się przez to kasę podatnika obowiązanego do jej stosowania w zakresie prowadzenia ewidencji własnej sprzedaży albo prowadzenia ewidencji własnej sprzedaży i ewidencji prowadzonej na rzecz lub w imieniu innych podatników (pkt 6).

Z opisu sprawy wynika, że Miasto zamierza powierzyć spółce kapitałowej realizację zadania własnego w zakresie zarządzania cmentarzem komunalnym. Miasto posiada 100% udziałów w Spółce. Zarówno Miasto, jak i Spółka są podatnikami podatku VAT. Pomiędzy Miastem, a Spółką zostanie zawarta umowa, która określi obowiązki Miasta – zleceniodawcy i obowiązki Spółki – wykonawcy. Za zarządzanie cmentarzem komunalnym Spółka otrzymywać będzie wynagrodzenie. Zgodnie z zapisami przyszłej umowy Spółka będzie pobierała w imieniu i na rzecz Miasta opłaty cmentarne (opłaty za miejsce pod grób, opłaty za korzystanie z infrastruktury cmentarza, opłaty za czynności administracyjne i eksploatacyjne) i na podstawie stosownego pełnomocnictwa będzie wystawiała faktury VAT w imieniu i na rzecz Miasta. Obrót z tytułu usług cmentarnych będzie ujmowany w rejestrach sprzedaży Miasta i to Miasto, a nie Spółka będzie rozliczała należny podatek VAT. Pobrane opłaty za wykonane usługi cmentarne Spółka będzie przekazywała do Miasta lub Miasto udostępni własny, wydzielony rachunek bankowy do obsługi działalności zarządzania cmentarzem – zasady zostaną określone w umowie łączącej strony. W obecnym stanie, Spółka świadczy usługi pogrzebowe i usługi cmentarne, a całą sprzedaż z tytułu tych usług na dzień dzisiejszy wykonuje w imieniu własnym i na własną rzecz. Spółka prowadzi rejestrację fiskalną wykonanych usług z zastosowaniem drukarek fiskalnych, ponieważ wszyscy klienci (osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej) żądają faktur. Obrót jest „fiskalizowany” w dniu wykonania usługi, a zapłata za wykonane usługi następuje w różnej formie, często bezgotówkowo (przelewem, kartą płatniczą) lub gotówkowo o przedłużonym terminie płatności. Drukarki fiskalne stanowią własność Spółki. Po zmianie dotychczas stosowanych zasad zarządzania cmentarzem komunalnym (przewiduje się od 1 stycznia 2017 r.) Spółka świadczyć będzie usługi pogrzebowe we własnym imieniu i na własną rzecz, oraz usługi cmentarne w imieniu i na rzecz Miasta. W zakresie świadczenia usług pogrzebowych nic się nie zmieni. Spółka nadal będzie je świadczyła we własnym imieniu, wystawiała faktury i ewidencjonowała obrót ze sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej przy zastosowaniu własnych, używanych dotychczas drukarek fiskalnych. Natomiast w zakresie usług cmentarnych (opłaty za miejsce pod grób, opłaty za korzystanie z infrastruktury cmentarza, opłaty za czynności administracyjne i eksploatacyjne itd.) Spółka będzie wystawiała faktury w imieniu i na rzecz Miasta (na fakturach sprzedawcą będzie Miasto) i ewidencjonowała obrót ze sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej przy zastosowaniu drukarek fiskalnych. Przewiduje się, że tak jak dotychczas osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej, żądać będą wystawienia faktur, a ewidencja sprzedaży na rzecz tych osób prowadzona będzie przy zastosowaniu drukarek fiskalnych. Z uwagi na rozwiązania organizacyjne zachodzić będzie potrzeba zainstalowania dwóch drukarek fiskalnych. Spółka rozważa dwa warianty ewidencjonowania przy zastosowaniu drukarek fiskalnych obrotu ze sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej usług cmentarnych wykonywanych w imieniu i na rzecz Miasta: pierwszy – przy użyciu własnych drukarek fiskalnych Spółki, a drugi – przy użyciu własnych drukarek fiskalnych Miasta powierzonych Spółce. Sposób dokumentowania sprzedaży usług cmentarnych przy zastosowaniu kasy rejestrującej, wariant I czy II wariant, zostanie zawarty w stosownej umowie.

Mając na uwadze tak przedstawiony opis sprawy oraz powołane przepisy prawa stwierdzić należy, że z uwagi na obowiązek prowadzenia za pomocą kasy fiskalnej ewidencji własnej sprzedaży, Spółka będzie zobowiązana na mocy art. 111 ust. 3b ustawy, prowadzić ewidencję ww. opłat cmentarnych przy zastosowaniu własnej kasy rejestrującej. Jednakże, możliwe jest także ewidencjonowanie sprzedaży usług cmentarnych za pomocą kas rejestrujących Miasta, o ile dojdzie do zawarcia pisemnej umowy na podstawie której Miasto powierzy Spółce własne kasy rejestrujące w celu ewidencjonowania sprzedaży przedmiotowych usług.

Reasumując, Spółka ma obowiązek ewidencjonowania usług cmentarnych realizowanych w imieniu i na rzecz Miasta za pomocą własnych kas rejestrujących (o ile w Spółce powstał obowiązek ewidencjonowania obrotu za pomocą kasy rejestrującej), niezależnie od faktu, czy Miasto w formie pisemnej zobowiąże Spółkę do prowadzenia tej ewidencji przy zastosowaniu jej własnych kas. Jednakże w sytuacji gdy na podstawie umowy zawartej w formie pisemnej Miasto powierzy Spółce własne kasy rejestrujące w celu ewidencjonowania sprzedaży ww. usług za pomocą tych kas, to Spółka będzie zobowiązana do dokumentowania sprzedaży przedmiotowych usług na kasach rejestrujących (drukarkach) Miasta.

Ponadto, Wnioskodawca ma wątpliwości, czy sposób postępowania w zakresie dokumentowania sprzedaży usług cmentarnych w przedstawionych wariantach jest prawidłowy.

Z opisu sprawy wynika, że w przypadku, gdy sprzedaż będzie ewidencjonowana w imieniu i na rzecz Miasta przy pomocy drukarek fiskalnych Spółki, na paragonach drukowanych na kasach rejestrujących sprzedawcą będzie Spółka, a na wystawionych przez Spółkę fakturach w imieniu i na rzecz Miasta sprzedawcą będzie Miasto. Z kolei w przypadku gdy obrót będzie ewidencjonowany za pomocą drukarek własnych Miasta, które zostaną powierzone Spółce na podstawie stosownej umowy na paragonach będą dane Miasta, a także na wystawionych przez Spółkę w imieniu i na rzecz Miasta fakturach, tak jak na paragonach emitowanych z tych drukarek sprzedawcą będzie Miasto.

Jak wskazano wyżej, podatnicy prowadzący ewidencję obrotu i kwot podatku przy zastosowaniu kas rejestrujących są obowiązani dokonywać wydruku paragonu fiskalnego lub faktury z każdej sprzedaży oraz wydawać wydrukowany dokument nabywcy (art. 111 ust. 3a pkt 1 ustawy).

Stosownie do § 8 ust. 1 rozporządzenia w sprawie kas rejestrujących, paragon fiskalny musi zawierać m.in.:

imię i nazwisko lub nazwę podatnika, adres punktu sprzedaży, a dla sprzedaży prowadzonej w miejscach niestałych – adres siedziby lub miejsca zamieszkania podatnika;
numer identyfikacji podatkowej podatnika (NIP);
numer kolejny wydruku;
datę oraz godzinę i minutę sprzedaży;
kolejny numer paragonu fiskalnego;
numer kasy i oznaczenie kasjera – przy więcej niż jednym stanowisku kasowym;
numer identyfikacji podatkowej nabywcy (NIP nabywcy) – na żądanie nabywcy;
logo fiskalne i numer unikatowy kasy.

W myśl art. 106b ust. 1 ustawy, podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:

sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem;
sprzedaż wysyłkową z terytorium kraju i sprzedaż wysyłkową na terytorium kraju na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1;
wewnątrzwspólnotową dostawę towarów na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1;
otrzymanie przez niego całości lub części zapłaty przed dokonaniem czynności, o których mowa w pkt 1 i 2, z wyjątkiem przypadku, gdy zapłata dotyczy wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów lub czynności, dla których obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 4.

Jak stanowi art. 106b ust. 2 ustawy, podatnik nie jest obowiązany do wystawienia faktury w odniesieniu do sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie art. 43 ust. 1, art. 113 ust. 1 i 9 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3.

Jednakże stosownie do art. 106b ust. 3 ustawy, na żądanie nabywcy towaru lub usługi podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:

czynności, o których mowa w ust. 1 pkt 1 z wyjątkiem czynności, o których mowa w art. 19a ust. 5 pkt 4, oraz otrzymanie całości lub części zapłaty przed wykonaniem tych czynności, z wyjątkiem przypadku, gdy zapłata dotyczy wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów – jeżeli obowiązek wystawienia faktury nie wynika z ust. 1,
sprzedaż zwolniona, o której mowa w ust. 2, z zastrzeżeniem art. 117 pkt 1 i art. 118

– jeżeli żądanie jej wystawienia zostało zgłoszone w terminie 3 miesięcy, licząc od końca miesiąca, w którym dostarczono towar lub wykonano usługę bądź otrzymano całość lub część zapłaty.

Na mocy art. 106h ust. 1 ustawy – w przypadku gdy faktura dotyczy sprzedaży zarejestrowanej przy zastosowaniu kasy rejestrującej, do egzemplarza faktury pozostającego u podatnika dołącza się paragon dokumentujący tę sprzedaż. W ust. 2 ww. artykułu wskazano, że przepis ust. 1 nie dotyczy sprzedaży dokumentowanej fakturą emitowaną przy zastosowaniu kasy rejestrującej, w przypadkach gdy wartość sprzedaży i kwota podatku są zarejestrowane w raporcie fiskalnym dobowym kasy.

W przypadku gdy faktura w formie elektronicznej dotyczy sprzedaży zarejestrowanej przy zastosowaniu kasy rejestrującej, podatnik zostawia w dokumentacji paragon dotyczący tej sprzedaży z danymi identyfikującymi tę fakturę (art. 106h ust. 3 ustawy).

Stosownie do art. 106h ust. 4 ustawy – przepisu ust. 1 nie stosuje się w przypadku, gdy paragon został uznany za fakturę wystawioną zgodnie z art. 106e ust. 5 pkt 3.

Biorąc pod uwagę powyższe przepisy oraz treść § 8 ust. 1 rozporządzenia w sprawie kas rejestrujących, w przypadku gdy ewidencjonowanie obrotu sprzedaży usług cmentarnych nastąpi przy użyciu drukarek fiskalnych Spółki, wówczas paragon wystawiony przez Spółkę, dokumentujący taką sprzedaż, musi zawierać dane dotyczące Spółki jako podmiotu Sprzedającego (w tym jej nazwa, adres punktu sprzedaży oraz NIP), a dane Miasta nie będą zamieszczone na paragonie.

Z kolei, w sytuacji gdy Miasto powierzy Spółce własne drukarki fiskalne na podstawie stosownej umowy, paragon wydrukowany przez Spółkę z kasy Miasta, dokumentujący sprzedaż usług cmentarnych świadczonych przez Miasto, musi zawierać dane dotyczące Miasta jako podmiotu prowadzącego sprzedaż (w tym nazwa, adres punktu sprzedaży oraz NIP), a dane Spółki nie będą zamieszczone na paragonie. W przypadku sprzedaży przez Spółkę w imieniu i na rzecz Miasta, na paragonach emitowanych z drukarek, będących własnością Miasta, sprzedawcą będzie Miasto.

Natomiast w kwestii obowiązku wystawienia osobie fizycznej nieprowadzącej działalności gospodarczej faktury VAT (do uprzednio wystawionego paragonu fiskalnego zawierającego dane identyfikacyjne Wnioskodawcy), tut. Organ wyjaśnia, że jeżeli Wnioskodawca został upoważniony przez Miasto do wystawiania faktur VAT w jego imieniu i na jego rzecz, to postępuje on prawidłowo wystawiając na żądanie osoby fizycznej fakturę VAT w imieniu i na rzecz Miasta, tj. wskazując Miasto jako sprzedawcę.

Reasumując, prawidłowy jest sposób postępowania w zakresie dokumentowania sprzedaży usług cmentarnych realizowanych przez Spółkę w imieniu i na rzecz Miasta przy zastosowaniu kas rejestrujących. W sytuacji, gdy Spółka będzie właścicielem drukarek fiskalnych wówczas na paragonach będą dane Spółki, pomimo że paragony będą dokumentować sprzedaż dokonaną w imieniu i na rzecz Miasta. Z kolei, w sytuacji gdy Miasto będzie właścicielem drukarek fiskalnych i dojdzie do zawarcia między Spółką a Miastem stosownej pisemnej umowy, wówczas na paragonach będą dane Miasta. Końcowo, należy zauważyć, że na fakturach sprzedawcą będzie Miasto, bez względu na to czy ewidencjonowanie sprzedaży usług cmentarnych nastąpi przy pomocy drukarek fiskalnych będących własnością Spółki czy Miasta.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą również prawidłowości ewidencjonowania obrotów z tytułu sprzedaży usług cmentarnych.

Zgodnie z art. 109 ust. 1 ustawy, podatnicy, u których sprzedaż jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9, są obowiązani prowadzić ewidencję sprzedaży za dany dzień, nie później jednak niż przed dokonaniem sprzedaży w dniu następnym.

Ponadto, podatnicy, z wyjątkiem podatników wykonujących wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3 oraz podatników, u których sprzedaż jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9, są obowiązani prowadzić ewidencję zawierającą: kwoty określone w art. 90, dane niezbędne do określenia przedmiotu i podstawy opodatkowania, wysokość podatku należnego, kwoty podatku naliczonego obniżające kwotę podatku należnego oraz kwotę podatku podlegającą wpłacie do urzędu skarbowego lub zwrotowi z tego urzędu oraz inne dane służące do prawidłowego sporządzenia deklaracji podatkowej, a w przypadkach określonych w art. 120 ust. 15, art. 125, art. 130d, art. 134 oraz art. 138 - dane określone tymi przepisami niezbędne do prawidłowego sporządzenia deklaracji podatkowej (art. 109 ust. 3 ustawy).

Mając na uwadze powyższe, w sytuacji ewidencjonowania obrotu sprzedaży usług cmentarnych w imieniu Miasta przez Spółkę przy użyciu jej własnych kas rejestrujących obroty ewidencjonowane na tych drukarkach nie będą wchodziły do obrotów ze sprzedaży Spółki i nie będą uwzględniane w rejestrach sprzedaży Spółki. Również w sytuacji, gdy Miasto powierzy Spółce własne drukarki fiskalne to obroty zaewidencjonowane na tych drukarkach będą stanowiły obrót ze sprzedaży Miasta i będą ujmowane w rejestrach sprzedaży Miasta.

Reasumując, obrót ze sprzedaży opłat cmentarnych pobieranych przez Spółkę w imieniu i na rzecz Miasta bez względu na sposób ewidencjonowania – czy to za pomocą drukarek fiskalnych Spółki czy Miasta – będzie stanowił obrót Miasta oraz będzie uwzględniany w rejestrach sprzedaży Miasta.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje ponadto, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Wnioskodawcy. Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniem, nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa – w wydanej interpretacji rozpatrzone.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin