Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
1061-IPTPP2.4512.258.2016.2.IR
z 1 sierpnia 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 6 czerwca 2016 r. (data wpływu 9 czerwca 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku VAT dla czynności przeniesienia praw w przypadku, gdy:

• Zbywca jest twórcą odmian roślin - jest nieprawidłowe.

• Zbywca nie jest twórcą odmian roślin – jest prawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 9 czerwca 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku VAT dla czynności przeniesienia autorskich praw majątkowych w przypadku, gdy Zbywca jest twórcą odmian roślin oraz w przypadku, gdy Zbywca nie jest twórcą odmian roślin.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawczyni, ….. prowadząca działalność gospodarczą pod nazwą: Gospodarstwo Rolno-Nasienne „….” ….. jest hodowcą różnych gatunków i odmian roślin rolniczych i warzywnych – w tym właścicielem: gorczycy białej odmiany …., konopi odmiany …. oraz zachowującym: brukwi pastewnej odmiana … i …., cykorii …, konopi odmiana …., marchwi pastewnej odmiana …., rzepy pastewnej odmiana …., wyki siewnej odmiana ….. Ponadto Wnioskodawczyni posiada stosowną bazę do prowadzenia hodowli roślin i nasiennictwa tych gatunków. Wnioskodawczyni w dniu 28.07.2014 r. zawarła umowę o współpracę z Firmą Nasienną „….” – J….. Sp. j. z siedzibą w ….. zajmującą się produkcją i obrotem handlowym materiałem siewnym roślin rolniczych. Działalność powyższej spółki sklasyfikowana została kodami PKD: 46.21.Z, 47.76.Z, 01.61.Z, 46.75.Z, 47.99.Z, 47.52.Z, 81.30.Z, 52.10.B, 46.11.Z.

Głównym kierunkiem działalności ww. spółki jest produkcja mieszanek traw, sadzeniaków ziemniaka oraz kwalifikowanego materiału siewnego roślin rolniczych tj.: zbóż, roślin bobowatych drobno i grubonasiennych. Spółka cały czas zwiększa produkcję nasienną, która obecnie realizowana jest na powierzchni około 5000 ha. Wytwarzany przez Spółkę materiał siewny odpowiada standardom unijnym. Od 2005 roku firma jest współwłaścicielem pierwszej sprywatyzowanej polskiej Hodowli Roślin …. z siedzibą ….., która zajmuje się przede wszystkim hodowlą nowych odmian traw zarówno gazonowych jak i pastewnych.

Na mocy powyższej umowy o współpracę strony zobowiązały się do podejmowania wspólnych działań i realizacji przedsięwzięć w hodowli i nasiennictwie roślin rolniczych. Strony zawarły również umowę licencyjną, na mocy której Wnioskodawczyni prowadząca działalność gospodarczą po nazwą Gospodarstwo Rolno-Nasienne „….” udzieliła spółce ….. zgody na wykorzystywanie w celach handlowych odmian nasion, których jest właścicielem.

W dniu 1 lutego 2016 roku współpracujące firmy podpisały umowę przeniesienia autorskich praw majątkowych do kilku odmian roślin. Wnioskodawczyni (Zbywca) jest twórcą (następcą prawnym twórcy) następujących odmian roślin: wyka siewna, gorczyca biała, marchew pastewna, rzepa, cykoria korzeniowa. Wszystkie powyższe odmiany są wpisane do Krajowego Rejestru, prowadzonego dla odmian gatunków roślin uprawnych na podstawie właściwych decyzji Dyrektora Centralnego Ośrodka Badania Odmian Roślin Uprawnych. Powyższe odmiany mają charakter indywidualny i niepowtarzalny, a hodowca działa jako indywidualny twórca, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t.j. Dz. U. z 2006 r. Nr 90, poz. 631 ze zm.).

Natomiast prawo do odmiany brukwi pastewnej Wnioskodawczyni w ramach prowadzonego Gospodarstwa Rolno-Nasiennego „…..” nabyła w drodze umowy cesji od innego Zbywcy, a następnie na mocy powyższej umowy również przeniosła na spółkę …. –autorskie prawa majątkowe do wskazanej odmiany. Strony niniejszej umowy w ramach współpracy planują realizacje kolejnych projektów w przedmiotowym zakresie.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Jaką stawkę VAT należy stosować w związku z przeniesieniem autorskich praw majątkowych przez twórcę odmian roślin, a jaką gdy Zbywca nie jest twórcą odmian roślin?

Zdaniem Wnioskodawczyni, zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają: odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również: przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej.

W art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110 ustawy o VAT postanowiono, iż stawka podatku od towarów i usług wynosi 23%. Ustawodawca jednakże zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, przewiduje dla niektórych czynności obniżone stawki do 8%, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy.

W załączniku nr 3 do ustawy o VAT zawierającym wykaz towarów i usług opodatkowanych stawką podatku w wysokości 8%, pod poz. 181 wymieniono usługi twórców i artystów wykonawców w rozumieniu przepisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych wynagradzane w formie honorariów za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania – bez względu na symbol PKWiU.

Powyższe unormowanie odsyła wprost do przepisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, zatem należy zauważyć, iż stosownie do art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t.j. Dz. U. z 2006 r. Nr 90, poz. 631 ze zm.) przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór). W myśl art. 8 ust. 1 – ust. 3 cyt. ustawy, prawo autorskie przysługuje twórcy, o ile ustawa nie stanowi inaczej. Domniemywa się, że twórcą jest osoba, której nazwisko w tym charakterze uwidoczniono na egzemplarzach utworu lub której autorstwo podano do publicznej wiadomości w jakikolwiek inny sposób w związku z rozpowszechnianiem utworu.

W odniesieniu do rozpatrywanego zagadnienia należy wskazać, iż Wnioskodawczyni jest twórcą (następcą prawnym twórcy) odmian roślin przenoszącym na mocy umowy autorskie prawa majątkowe do niniejszych odmian, ale również Zbywcą roślin, do których nabył wcześniej prawo w drodze umowy przekazania prawa od innej firmy.

Wątpliwości Wnioskodawczyni powstały w związku z prawidłowością zastosowania stawki podatku dla przeniesienia autorskich praw majątkowych do odmian roślin, których jest twórcą (następcą prawnym twórcy), jak również w sytuacji, gdy Zbywca nabył wcześniej prawo do odmiany w drodze umowy przekazania prawa od innego Zbywcy.

Twórcą w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych jest każda osoba prowadząca faktycznie działalność twórczą, czyli działalność, której efektem jest powstanie utworu w myśl art. 1 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Natomiast użyte w art. 1 analizowanej ustawy określenie: przejaw działalności twórczej oznacza jakikolwiek uzewnętrzniony rezultat działalności człowieka o charakterze kreacyjnym. Przesłanka ta jest spełniona, gdy mamy do czynienia z subiektywnym i nowym wytworem. Tylko w razie spełnienia tych przesłanek przysługują twórcy zarówno autorskie prawa osobiste, jak i autorskie prawa majątkowe, w szczególności zaś wynagrodzenie za korzystanie z utworu. Cecha indywidualności przejawia się w samym procesie twórczym i oznacza oryginalność, niepowtarzalność. Konieczne jest bowiem, by wytwór taki miał indywidualny charakter, tzn. żeby cechował się indywidualnością.

W zakresie odmian sprzedawanych przez Hodowcę twórcę – każda odmiana stworzona przez Hodowcę jest jedyna, indywidualna i niepowtarzalna. Hodowcy sprzedając stworzone odmiany działają jako indywidualni twórcy w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Za przeniesienie autorskich praw majątkowych do odmian roślin Wnioskodawczyni otrzymuje od Zbywcy ustalone honorarium.

Odmiany, do których autorskie prawa majątkowe przeniosła Wnioskodawczyni: odmiana wyki siewnej, cykorii korzeniowej, marchwi pastewnej, gorczycy białej, rzepy są wpisane do Krajowego Rejestru, prowadzonego dla odmian gatunków roślin uprawnych na podstawie właściwych decyzji Dyrektora Centralnego Ośrodka Badania Odmian Roślin Uprawnych wydanej na podstawie art. 16 ust. 1 i art. 18 ust. 2 ustawy z dnia 26 czerwca 2003 roku o nasiennictwie (Dz. U. Nr 41/2007, poz. 271 z późn. zm.).

W powyższym rejestrze ujawnia się wszystkie indywidualne cechy nowo wyhodowanej odmiany, zostaje dokładnie opisana charakterystyka ogólna, jak również zostaje zamieszczony opis morfologiczny, charakterystyka rośliny oraz wymagania klimatyczno-glebowe danej odmiany.

W rozumieniu powyższej ustawy o nasiennictwie określenie: odmiana – oznacza zbiorowość roślin w obrębie botanicznej jednostki systematycznej najniższego znanego stopnia, która niezależnie od tego, czy w pełni odpowiada warunkom przyznania wyłącznego prawa: jest określona na podstawie przejawianych właściwości wynikających z określonego genotypu lub kombinacji genotypów, jak również jest odróżnialna od każdej innej zbiorowości roślin na podstawie co najmniej jednej z przejawianych właściwości oraz pozostaje niezmieniona po rozmnożeniu.

W rozumieniu powyższej ustawy pojęcie Hodowca oznacza osobę, która:

1. wyhodowała albo odkryła i wyprowadziła odmianę albo
2. jest lub była pracodawcą osoby, o której mowa w lit. a, albo zawarła umowę, w ramach której inna strona tej umowy wyhodowała albo odkryła i wyprowadziła odmianę, albo
3. jest następcą prawnym osób, o których mowa w lit. a i b;
   
   

Zgodnie z normą art. 16 ust. 1 ustawy o nasiennictwie decyzje w sprawie wpisu odmiany do Krajowego Rejestru lub przedłużenia wpisu, dyrektor Centralnego Ośrodka wydaje po zasięgnięciu opinii odpowiedniej Komisji do spraw rejestracji odmian. Zgodnie z normą art. 5 ust. l odmianę wpisuje się do rejestru, jeżeli jest odrębna, wyrównana i trwała. Podsumowując: do rejestru nie mogą zostać wpisane odmiany nie mające cech odrębności i indywidualności co czyni je wytworem kwalifikującym się jako przedmiot prawa autorskiego.

Przenosząc powyższe na grunt rozpatrywanej sprawy należy zauważyć, że przedmiotem prawa autorskiego jest utwór, którym może być również odmiana roślin, posiadająca indywidualny charakter własnego pomysłu. Jak wynika z powołanych przepisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej, ustalony w jakiejkolwiek postaci. Przejawem działalności twórczej jest uzewnętrzniony rezultat działalności twórcy, który stanowić mogą nowe odmiany roślin.

Jak wskazano na wstępie na podstawie art. 41 ust. 2 ustawy o VAT w związku z poz. 181 załącznika nr 3 do ustawy o VAT usługi twórców w rozumieniu przepisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych wynagradzane w formie honorariów za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania, korzystają z obniżonej stawki podatku VAT w wysokości 8%.

Reasumując – mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny, w odniesieniu do obowiązujących przepisów prawa należy stwierdzić, że skoro przedmiotowe odmiany roślin są wytworem Hodowcy-Twórcy w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, a na mocy umowy przeniesienia autorskich praw majątkowych do powyższych odmian, Zbywca otrzymuje honorarium, to z uwagi więc na nierozerwalność powyższych czynności tj. umownego przeniesienia majątkowych praw autorskich, czynność ta będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wg stawki 8% na podstawie art. 41 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług w związku z poz. 181 załącznika nr 3 do ustawy.

Natomiast czynność umownego przeniesienia majątkowych praw autorskich przez Zbywcę, który wcześniej nabył majątkowe prawa autorskie od innego Hodowcy podlega stawce 23%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego w zakresie stawki podatku VAT dla czynności przeniesienia praw w przypadku, gdy:

• Zbywca jest twórcą odmian roślin - jest nieprawidłowe.

• Zbywca nie jest twórcą odmian roślin – jest prawidłowe.
  
  

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., poz. 710, z późn. zm.) zwanej dalej „ustawą” opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Z art. 7 ust. 1 ustawy wynika, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Stosownie natomiast do art. 8 ust. 1 ustawy przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
   
   

W świetle powyższej regulacji, pod pojęciem usługi (świadczenia) należy rozumieć każde zachowanie się na rzecz innej osoby, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie, bądź też tolerowanie, znoszenie określonych stanów rzeczy). Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa zalicza do grona usług każde świadczenie, które nie jest dostawą towarów w myśl art. 7 cyt. ustawy. Należy jednak zauważyć, że usługą będzie tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący korzyść o charakterze majątkowym. W związku z tym, czynność podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności.

Z treści art. 41 ust. 1 ustawy wynika, że stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zgodnie z art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Z kolei w myśl art. 146a pkt 1 i 2 ustawy w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

• stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%,
  

• stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2,, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.
  
  

W załączniku nr 3 do ustawy pod poz. 181, bez względu na symbol PKWiU, wymieniono usługi twórców i artystów wykonawców w rozumieniu przepisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych wynagradzane w formie honorariów za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania.

W dniu 1 lutego 2016 roku Wnioskodawczyni podpisała ze spółką ….. umowę przeniesienia autorskich praw majątkowych do kilku odmian roślin. Wnioskodawczyni (Zbywca) wskazała, że jest twórcą (następcą prawnym twórcy) następujących odmian roślin: wyka siewna, gorczyca biała, marchew pastewna, rzepa, cykoria korzeniowa. Wszystkie powyższe odmiany są wpisane do Krajowego Rejestru, prowadzonego dla odmian gatunków roślin uprawnych na podstawie właściwych decyzji Dyrektora Centralnego Ośrodka Badania Odmian Roślin Uprawnych.

Odnosząc się do wątpliwości należy w pierwszej kolejności przeanalizować przepisy ustawy z dnia 26 czerwca 2003 roku o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2016 , poz. 843).

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy o ochronie prawnej odmian roślin, w rozumieniu ustawy odmiana oznacza zbiorowość roślin w obrębie botanicznej jednostki systematycznej najniższego znanego stopnia, która niezależnie od tego, czy w pełni odpowiada warunkom przyznania wyłącznego prawa:

1. jest określona na podstawie przejawianych właściwości wynikających z określonego genotypu lub kombinacji genotypów,
2. jest odróżnialna od każdej innej zbiorowości roślin na podstawie co najmniej jednej z przejawianych właściwości,
3. pozostaje niezmieniona po rozmnożeniu;
   
   

Z kolei w myśl art. 2 ust. 1 pkt 7 ustawy o ochronie prawnej odmian roślin, hodowca - oznacza osobę, która:

1. wyhodowała albo odkryła i wyprowadziła odmianę albo
2. jest lub była pracodawcą osoby, o której mowa w lit. a, albo zawarła umowę, w ramach której inna strona tej umowy wyhodowała albo odkryła i wyprowadziła odmianę, albo
3. jest następcą prawnym osób, o których mowa w lit. a i b;
   
   

Stosownie zaś do art. 2 ust. 1 pkt 16 ustawy o ochronie prawnej odmian roślin, wyłączne prawo oznacza prawo hodowcy do ochrony wyhodowanej albo odkrytej i wyprowadzonej odmiany, a także do zarobkowego korzystania z niej.

W myśl art. 4 ust. 1 ustawy o ochronie prawnej odmian roślin hodowca może ubiegać się o przyznanie wyłącznego prawa, jeżeli odmiana jest odrębna, wyrównana, trwała oraz nowa, a jej nazwa odpowiada wymaganiom, o których mowa w art. 9 ust. 1.

Jak stanowi art. 4 ust. 3 ustawy o ochronie prawnej odmian roślin wyłączne prawo przyznaje dyrektor Centralnego Ośrodka Badania Odmian Roślin Uprawnych.

Wyłączne prawo dotyczy odmian wszystkich rodzajów i gatunków roślin (art. 4 ust. 4 ustawy o ochronie prawnej roślin). Wyłączne prawo jest dziedziczne oraz zbywalne w drodze umowy zawartej w formie pisemnej (art. 4 ust. 5 ustawy o ochronie prawnej roślin).

W myśl art. 5 ust. 1 i 2 ustawy o ochronie prawnej odmian roślin odmianę uznaje się za odrębną, jeżeli w dniu złożenia wniosku o przyznanie wyłącznego prawa różni się ona w sposób wyraźny co najmniej jedną właściwością od innej odmiany powszechnie znanej. Centralny Ośrodek Badania Odmian Roślin Uprawnych, zwany dalej „Centralnym Ośrodkiem”, udostępnia hodowcy, na jego wniosek, pisemne informacje dotyczące właściwości odmiany, które będą brane pod uwagę przy ocenie jej odrębności.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 ustawy o ochronie prawnej odmian roślin, przyznanie wyłącznego prawa następuje na wniosek hodowcy albo jego pełnomocnika.

Jak stanowi przepis art. 11 ust. 1 ustawy o ochronie prawnej odmian roślin, wniosek o przyznanie wyłącznego prawa składa się do Centralnego Ośrodka.

Stosownie do 20 ust. 1 ustawy o ochronie prawnej odmian roślin po przeprowadzeniu badań OWT dyrektor Centralnego Ośrodka wydaje decyzję w sprawie przyznania wyłącznego prawa.

Z kolei na podstawie art. 29 ust. 1 ustawy o ochronie prawnej roślin, dyrektor Centralnego Ośrodka, w drodze decyzji, pozbawia hodowcę wyłącznego prawa:

1. na jego wniosek;
2. jeżeli odmiana nie spełnia wymagań dotyczących wyrównania lub trwałości;
3. jeżeli hodowca:
   1. nie zachowuje odmiany,
   2. zalega ponad 6 miesięcy z uiszczaniem opłat, o których mowa w art. 19 ust. 1,
   3. uniemożliwia przeprowadzenie kontroli zachowania odmiany i sprawdzenie dokumentacji dotyczącej zachowania odmiany,
   4. nie udziela informacji i wyjaśnień niezbędnych do przeprowadzenia badań OWT,
   5. nie dostarczył bezpłatnie materiału siewnego w ilości niezbędnej do przeprowadzenia badań OWT,
   6. nie nadał odmianie nowej nazwy, w przypadku gdy nazwa odmiany wpisanej do księgi ochrony wyłącznego prawa, o której mowa w art. 36 ust. 1, nie spełnia wymagań wymienionych w art. 9 ust. 1.
   
   
   

W myśl art. 30 ust. 1 ustawy o ochronie prawnej odmian roślin hodowca posiadający wyłączne prawo może, w drodze umowy licencyjnej, udzielić innej osobie upoważnienia (licencji) do korzystania z wyłącznego prawa

Z kolei ustawa o nasiennictwie z dnia 9 listopada 2012 r. (Dz. U. z 2012 r. poz. 1512) reguluje m.in. kwestię rejestracji odmian.

Stosownie do art. 5 ust. 1 ustawy o nasiennictwie, dla odmian gatunków roślin uprawnych, z wyłączeniem odmian użytkowanych w celach ozdobnych oraz winorośli, prowadzi się rejestr odmian, zwany dalej „krajowym rejestrem”.

Z kolei w myśl art. 5 ust. 2 ustawy o nasiennictwie, krajowy rejestr prowadzi Centralny Ośrodek Badania Odmian Roślin Uprawnych, zwany dalej „Centralnym Ośrodkiem”.

Analiza powyższych przepisów wskazuje, iż dyrektor Centralnego Ośrodek Badania Odmian Roślin Uprawnych wydaje decyzję w sprawie przyznania wyłącznego prawa tj. prawa hodowcy do ochrony wyhodowanej albo odkrytej i wyprowadzonej odmiany, a także do zarobkowego korzystania z niej. Jednocześnie w przypadku zaistnienia określonych przesłanek w drodze decyzji pozbawia hodowcę wyłącznego prawa.

Ponadto Centralny Ośrodek Badania Odmian Roślin Uprawnych prowadzi rejestr odmian zwanego krajowym rejestrem, a dyrektor Centralnego Ośrodka wydaje decyzję w sprawie wpisu odmiany do krajowego rejestru po przeprowadzeniu określonych.

W celu odniesienia się do wątpliwości Wnioskodawczyni koniecznym także analiza przepisów ustawy z dnia 4 lutego 1994 roku o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2016 , poz. 666 z późn. zm.).

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór).

W myśl art. 1 ust. 2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych w szczególności przedmiotem prawa autorskiego są utwory:

1. wyrażone słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi (literackie, publicystyczne, naukowe, kartograficzne oraz programy komputerowe);
2. plastyczne;
3. fotograficzne;
4. lutnicze;
5. wzornictwa przemysłowego;
6. architektoniczne, architektoniczno-urbanistyczne i urbanistyczne;
7. muzyczne i słowno-muzyczne;
8. sceniczne, sceniczno-muzyczne, choreograficzne i pantomimiczne;
9. audiowizualne (w tym filmowe).
   
   

Natomiast jak stanowią przepisy art. 2¹ ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych ochroną objęty może być wyłącznie sposób wyrażenia; nie są objęte ochroną odkrycia, idee, procedury, metody i zasady działania oraz koncepcje matematyczne.

Ponadto zgodnie z art. 4 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych nie stanowią przedmiotu prawa autorskiego:

1. akty normatywne lub ich urzędowe projekty;
2. urzędowe dokumenty, materiały, znaki i symbole;
3. opublikowane opisy patentowe lub ochronne;
4. proste informacje prasowe.
   
   

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, prawo autorskie przysługuje twórcy, o ile ustawa nie stanowi inaczej.

Z treści art. 17 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych wynika, że jeżeli ustawa nie stanowi inaczej, twórcy przysługuje wyłączne prawo do korzystania z utworu i rozporządzania nim na wszystkich polach eksploatacji oraz do wynagrodzenia za korzystanie z utworu.

Z kolei w myśl art. 41 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, jeżeli ustawa nie stanowi inaczej:

1. autorskie prawa majątkowe mogą przejść na inne osoby w drodze dziedziczenia lub na podstawie umowy;
2. nabywca autorskich praw majątkowych może przenieść je na inne osoby, chyba że umowa stanowi inaczej.
   
   

Z art. 41 ust. 2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych wynika, że umowa o przeniesienie autorskich praw majątkowych lub umowa o korzystanie z utworu, zwana dalej „licencją”, obejmuje pola eksploatacji wyraźnie w niej wymienione.

Jak stanowi art. 66 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych umowa licencyjna uprawnia do korzystania z utworu w okresie pięciu lat na terytorium państwa, w którym licencjobiorca ma swoją siedzibę, chyba że w umowie postanowiono inaczej.

Z kolei w myśl art. 66 ust. 2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, po upływie terminu, o którym mowa w ust. 1, prawo uzyskane na podstawie umowy licencyjnej wygasa.

Zgodnie z art. 67 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, twórca może udzielić upoważnienia do korzystania z utworu na wymienionych w umowie polach eksploatacji z określeniem zakresu, miejsca i czasu tego korzystania.

W myśl art. 67 ust. 2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, jeżeli umowa nie zastrzega wyłączności korzystania z utworu w określony sposób (licencja wyłączna), udzielenie licencji nie ogranicza udzielenia przez twórcę upoważnienia innym osobom do korzystania z utworu na tym samym polu eksploatacji (licencja niewyłączna).

Stosownie do art. 67 ust. 5 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, umowa licencyjna wyłączna wymaga zachowania formy pisemnej pod rygorem nieważności.

Jak stanowi art. 68 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, jeżeli umowa nie stanowi inaczej, a licencji udzielono na czas nieoznaczony, twórca może ją wypowiedzieć z zachowaniem terminów umownych, a w ich braku na rok naprzód, na koniec roku kalendarzowego.

Zgodnie z art. 68 ust. 2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, licencję udzieloną na okres dłuższy niż pięć lat uważa się, po upływie tego terminu, za udzieloną na czas nieoznaczony.

W świetle zatem wyżej zacytowanych przepisów należy odróżnić twórcę w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych od hodowcy w rozumieniu ustawy o ochronie prawnej roślin. Twórcy – jak wynika z przepisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych - przysługuje wyłączne prawo do korzystania z utworu i rozporządzania nim na wszystkich polach eksploatacji oraz do wynagrodzenia za korzystanie z utworu. Przy czym posiadanie tego prawa nie jest uzależnione od spełnienia dodatkowych warunków. Natomiast hodowcy odmian roślin przysługuje prawo do ochrony wyhodowanej albo odkrytej i wyprowadzonej odmiany, a także do zarobkowego korzystania (wyłączne prawo), przy czym przyznanie tego prawa poprzedzone jest przeprowadzeniem badań i wynika z decyzji dyrektora Centralnego Ośrodka. Ponadto dyrektor Centralnego Ośrodka, może w przypadku zaistnienia przesłanek określonych w ustawie o ochronie prawnej roślin, pozbawić hodowcę tego wyłącznego prawa.

Z powyższego wynika, że przysługujące prawa twórcy w rozumieniu ustawy o prawie autorskim nie są uregulowane w tożsamy sposób tak jak prawa przysługujące hodowcy w rozumieniu ustawy o ochronie prawnej roślin.

W konsekwencji – wbrew temu co twierdzi Wnioskodawczyni – Zainteresowanej będącej hodowcą odmiany roślin nie sposób utożsamiać z twórcą w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Wobec powyższego dla czynności przeniesienia praw do odmiany roślin zarówno w przypadku, gdy Zainteresowana jest ich hodowcą jak również, gdy prawa zostały nabyte przez Wnioskodawczynię, brak podstaw do zastosowania obniżonej stawki podatku VAT 8% na podstawie art. 41 ust. 2 ustawy w związku art. 146a pkt 2 ustawy i poz. 181 załącznika nr 3 do ustawy, ponieważ w tym przypadku nie mamy do czynienia z usługami twórców w rozumieniu przepisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych wynagradzanymi w formie honorariów za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich. Ponadto – jak wynika z przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz rozporządzeń wydanych do tej ustawy – dla tych czynności nie mają zastosowania inne obniżone stawki podatku VAT, a także zwolnienia. Czynności przeniesienia praw do odmiany roślin - będących przedmiotem wniosku - podlegają opodatkowaniu według stawki 23%.

Oceniając zatem stanowisko Wnioskodawczyni w zakresie stawki podatku VAT dla czynności przeniesienia praw, w przypadku gdy Zbywca jest twórcą odmian roślin należało uznać je za nieprawidłowe, natomiast w przypadku, gdy Zbywca nie jest twórcą odmian roślin – za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanej. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 oraz art. 14f § 2 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowana ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawczynię w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego ….., po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718 z póź. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.