Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPB1/4511-1-606/16-4/AN
z 27 lipca 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 5 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 23 maja 2016 r. (data wpływu 30 maja 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia przedmiotowego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 maja 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia przedmiotowego.

Wniosek w części dotyczącej podatku od spadków i darowizn został w dniu 3 czerwca 2016 r. przekazany do załatwienia do Biura Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, gdyż stosownie do § 7 pkt 2 ww. rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego właściwym organem podatkowym w tych sprawach jest Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawczyni prowadzi od 1 stycznia 2013 r. działalność gospodarczą polegającą przede wszystkim na sprzedaży detalicznej wyrobów farmaceutycznych prowadzoną w wyspecjalizowanych sklepach. Analogiczną działalność gospodarczą od 1991 r prowadził małżonek Wnioskodawczyni, jednakże ze względu na zły stan zdrowia małżonek najpierw zawiesił działalność gospodarczą, a obecnie wygasza ją całkowicie i w najbliższych miesiącach nastąpi całkowicie zakończenie działalności gospodarczej.

Małżonek Wnioskodawczyni w związku z zakończeniem własnej działalności gospodarczej zamierza dokonać na rzecz Wnioskodawczyni darowizny znaku towarowego wraz z prawem ochronnym do tego znaku udzielonym decyzją Urzędu Patentowego Rzeczpospolitej Polskiej.

Wnioskodawczyni zamierza wprowadzić prawo ochronne do tego znaku do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych i wykorzystywać do celów prowadzonej działalności gospodarczej (głównie w celu oznaczenia punktów sprzedaży detalicznej lub produktów dystrybuowanych pod własną marką np. magnez).

Darowizna nie będzie następowała na podstawie żadnego z tytułów wskazanych w art. 21 ust. 20 u.p.d.of.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy darowizna znaku towarowego wraz z prawem ochronnym do tego znaku będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn?
2. Czy darowizna znaku towarowego wraz z prawem ochronnym będzie korzystała ze zwolnienia w podatku dochodowym od osób fizycznych?
   
   

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytania zawarte w pkt 2, tj. dotyczące podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia przedmiotowego.

Natomiast wniosek w części dotyczącej podatku od spadków i darowizn (pytanie zawarte w pkt 1) w dniu 8 lipca 2016 r. został rozstrzygnięty wydaniem interpretacji indywidualnej o nr IBPB-2-1/4515-167/16/DP przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach.

Zdaniem Wnioskodawczyni, darowizna znaku towarowego wraz z prawem ochronnym do tego znaku nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn. Zgodnie bowiem z art. 3 pkt 2 u.p.s.d. podatkowi nie podlega nabycie w drodze spadku, zapisu windykacyjnego lub darowizny praw autorskich i praw pokrewnych, praw do projektów wynalazczych, znaków towarowych wzorów zdobniczych oraz wierzytelności wynikających z nabycia tych praw.

Skoro darowizna znaku towarowego nie podlega opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn, w analizowanej sprawie nie będzie miał zastosowania art. 2 ust. 1 pkt 3 u.p.d.o.f. i do takiej darowizny zastosowanie będą miały przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 125 u.p.d.o.f. wolne od podatku jest wartość świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń, obliczona zgodnie z art. 11 ust. 2-2b, otrzymanych od osób zaliczonych do I i II grupy podatkowej w rozumieniu przepisów o podatku od spadków i darowizn. Podstawą otrzymania przez Wnioskodawczynię darowizny nie będzie żaden z tytułów wskazanych w art. 21 ust. 20 u.p.d.o.f.

W ocenie Wnioskodawczyni, w analizowanej sprawie darowizna znaku towarowego wraz z prawem ochronnym do tego znaku otrzymana od małżonka (tj. osoby należącej do I grupy podatkowej w rozumieniu u.p.s.d.) będzie podlegała podatkowi dochodowemu od osób fizycznych, ale będzie z tego podatku zwolniona na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 125 u.p.d.o.f. Stanowisko takie znajduje potwierdzenie m.in. w interpretacji indywidualnej Ministra Finansów z dnia 17 kwietnia 2015 r. nr DD9.8220.2.2.2015.KCT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiuje pojęcia „darowizna”, dlatego należy w tym zakresie odwołać się do odpowiednich przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r., poz. 121, z późn. zm.).

Zgodnie z art. 888 § 1 Kodeksu cywilnego, przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku.

Celem darowizny jest dokonanie nieodpłatnego przysporzenia na rzecz obdarowanego kosztem majątku darczyńcy. Może ona polegać zarówno na przesunięciu do majątku obdarowanego określonych przedmiotów majątkowych, jak i na innych formach dyspozycji majątkowych darczyńcy prowadzących do zmniejszenia jego majątku, a po stronie majątku obdarowanego – do zwiększenia aktywów lub zmniejszenia pasywów.

Świadczenie darczyńcy jest bezpłatne wtedy, gdy druga strona umowy nie zobowiązuje się do jakiegokolwiek świadczenia w zamian za uczynioną darowiznę. Zatem podstawowym elementem darowizny, niezbędnym do uznania, że dane świadczenie jest darowizną, jest jej nieodpłatność. Świadczenie jest nieodpłatne wówczas, gdy otrzymujący świadczenie nie świadczy nic w zamian, ani też nie zobowiązuje się do jakiegokolwiek świadczenia w przyszłości. Jedynym celem, jaki leży u podstaw darowizny, jest chęć przysporzenia majątkowego na rzecz drugiej strony. Decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania danej czynności podatkiem od spadków i darowizn lub podatkiem dochodowym od osób fizycznych ma kwalifikacja formy prawnej świadczonej pomocy, a zatem treść konkretnej umowy wiążącej strony.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 11 ust. 1 ww. ustawy, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 25b i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

W tym miejscu wskazać należy, że Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji z dnia 8 lipca 2016 r. znak IBPB-2-1/4515-167/16/DP stwierdził, że w przedstawionym we wniosku zdarzeniu przyszłym nabycie w drodze darowizny znaku towarowego wraz z prawem ochronnym do tego znaku, na podstawie art. 3 pkt 2 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (Dz. U. z 2016 r., poz. 205, z późn. zm.) – nie będzie podlegało podatkowi od spadków i darowizn; będzie z niego wyłączone.

Z powyższego wynika, że z tytułu otrzymania przez Wnioskodawczynię w drodze darowizny znaku towarowego wraz z prawem ochronnym do tego znaku, znajdą zastosowanie przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W konsekwencji, z tytułu otrzymania przez Wnioskodawczynię w drodze darowizny ww. prawa, Wnioskodawczyni osiągnie przychód podatkowy na gruncie przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wskazać należy, że zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 125 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolna od podatku dochodowego jest wartość świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń, obliczona zgodnie z art. 11 ust. 2-2b, otrzymanych od osób zaliczonych do I i II grupy podatkowej w rozumieniu przepisów o podatku od spadków i darowizn, z zastrzeżeniem ust. 20.

Oznacza to, że przychód uzyskany przez Wnioskodawczynię w związku z otrzymaniem wskazanego we wniosku prawa ochronnego na znak towarowy, zwolniony będzie od opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 125 ww. ustawy.

Mając na uwadze informacje przedstawione we wniosku oraz powołane przepisy uznać należy, że nabycie w drodze darowizny znaku towarowego wraz z prawem ochronnym do tego znaku, będzie skutkować po stronie Wnioskodawczyni powstaniem przychodu, który będzie zwolniony z podatku dochodowego.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawczyni uznano za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.