INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 19 grudnia 2011 r. (data wpływu 28 grudnia 2011 r.), uzupełnionym pismem z dnia 3 kwietnia 2012 r. (data wpływu 5 kwietnia 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie amortyzacji środków trwałych, których zakup został w części sfinansowany dotacją – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 grudnia 2011 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych oraz podatku od towarów i usług.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, o których mowa w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r., Nr 8, poz. 60 ze zm.), w związku z czym pismem z dnia 22 marca 2012 r., Nr IPTPB1/415-381/11-2/ASZ, IPTPP4/443-156/11-2/OS, na podstawie art. 169 § 1 w związku z art. 14h wymienionej ustawy, wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie z dnia 22 marca 2012 r. skutecznie doręczono w dniu 27 marca 2012 r., następnie w dniu 5 kwietnia 2012 r. uzupełniono ww. wniosek (data nadania w polskiej placówce pocztowej 3 kwietnia 2012 r.).

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Od 1999 r. Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie: produkcji pieczywa, produkcji świeżych wyrobów ciastkarskich i ciastek (rodzaj przeważającej działalności: PKD 1071Z), opodatkowaną podatkiem liniowym.

Od 1 stycznia 2011 r. na podstawie art. 2 ust. l pkt 2 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości, Wnioskodawca prowadzi księgi rachunkowe. Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

W ramach projektu III Osi Priorytetowej: Gospodarka, innowacyjność, przedsiębiorczość Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2007-2013, Wnioskodawca zawarł umowę w dniu 29 listopada 2010 r. o współfinansowanie w formie dotacji celowej wydatków kwalifikowanych w kwocie nieprzekraczającej 1.437.177,54 zł, stanowiącej maksymalnie 69% kwoty całkowitych wydatków kwalifikowanych projektu, w tym ze środków;

• Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w kwocie 1221.600,90 zł, co stanowi 58,65% wydatków kwalifikowanych projektu oraz 85% kwoty dofinansowania, wydatki majątkowe w kwocie 1.221.600,90 zł,

• współfinansowanie w kwocie nieprzekraczającej 215.576,63 zł, co stanowi 10,35% wydatków kwalifikowanych projektu oraz 15% kwoty dofinansowania.
  
  

Powyższa umowa określiła zasady i warunki na realizację projektu p.n. „Podniesienie innowacyjności PPUH X poprzez zakup nowoczesnych linii do bezuciskowej obróbki ciasta, celem dywersyfikacji produkcji”. Całkowita wartość projektu wg umowy wyniosła 2.541.096,52 zł, w tym całkowite wydatki kwalifikowane projektu wyniosły 2.082.866,00 zł, Beneficjent zobowiązał się do wniesienia wkładu własnego na realizację projektu w wysokości 645.688,45 zł.

Przez wydatki kwalifikowane należy rozumieć wydatki lub koszty uznane za kwalifikowane zgodnie z rozporządzeniem Rady (WE) Nr 1083/2006 z dnia 11 lipca 2006 r. ustanawiającym przepisy ogólne dotyczące Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego, Europejskiego Funduszu Społecznego oraz Funduszu Spójności i uchylające rozporządzenie (WE) Nr 1260/1999, rozporządzeniem (WE) Nr 1080/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 5 lipca 2006 r. w sprawie Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego i uchylającym rozporządzenie (WE) Nr 1783/1999, rozporządzeniem Komisji (WE) Nr 1828/2006 z dnia 8 grudnia 2006 r. ustanawiającym szczegółowe zasady wykonania rozporządzenia Rady (WE) Nr 1083/2006 ustanawiającego przepisy ogólne dotyczące Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego, Europejskiego Funduszu Społecznego oraz Funduszu Spójności ustawą z dnia 6 grudnia 2006 r. o zasadach prowadzenia polityki rozwoju, a także zgodnie z krajowymi wytycznymi dotyczącymi kwalifikowania wydatków w zakresie funduszy strukturalnych i Funduszu Spójności w okresie programowania 2007-2013 oraz ze Szczegółowym Opisem Osi Priorytetowych Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2007 - 2013.

W ramach realizacji projektu w 2011 r. zakupiono środki trwałe:

• krajalnicę,

• linię do ciabatty,

• linię do bułek,

• linię do chleba.
  
  

Z umowy nie wynika, czy wsparcie finansowe - dotacja - jest dofinansowaniem wartości brutto, czy netto wydatków poniesionych w związku z nabyciem środków trwałych.

Środki finansowe zostały przekazane przez Ministerstwo Finansów w dniu 16 września 2011 r. w wysokości 1.221.600,90 zł oraz przez Centrum Obsługi Przedsiębiorcy w X w wysokości 215.576,63 zł w dniu 19 września 2011 r. na rachunek bankowy założony tylko do celów rozliczania projektu.

W 2010 r. dokonano jednorazowego odpisu amortyzacyjnego w kwocie 332.349,88 zł.

W 2011 r. w stosunku do środków trwałych zakupionych w ramach projektu Wnioskodawca wybrał degresywną metodę amortyzacji.

W piśmie z dnia 3 kwietnia 2012 r. stanowiącym uzupełnienie wniosku, Wnioskodawca wyjaśnił:

• w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych:
• pytania Nr 1 i Nr 2 dotyczą wyłącznie środków trwałych sfinansowanych otrzymaną dotacją,
• pytanie Nr 3 dotyczy środków trwałych zakupionych w 2011 r. w ramach realizacji projektu (tj. w części sfinansowanych dotacją). Przy czym należy zwrócić uwagę, iż umowa na dofinansowanie ww. środków trwałych została zawarta w dniu 29 listopada 2010 r., natomiast środki z dotacji wpłynęły na rachunek bankowy przedsiębiorcy w dniach 16 i 19 września 2011 r. Konkretne rodzaje środków trwałych sfinansowanych w ramach przedmiotowej dotacji zostały wykazane we wniosku o końcową płatność złożonym po zakończeniu realizacji projektu wraz z kopiami faktur VAT,
• środki trwałe oraz usługi sfinansowane otrzymaną dotacją unijną w roku 2011:

* Wartość opłaty za sporządzenie prognoz do Banku - 800,00 zł.
* Koszty prowizji bankowe od kredytu – 10.400,00 zł.

Jednorazowy odpis amortyzacyjny w 2010 r. dotyczył środków trwałych:

• w zakres podatku od towarów i usług:
• faktury VAT związane z realizacją projektu wystawione zostały na: Przedsiębiorstwo Produkcyjno-Usługowo-Handlowe (P.P.U.H.) X. Podatek VAT zawarty w fakturach dokumentujących zakup środków trwałych związanych z realizacją projektu został ujęty w rejestrze zakupu VAT i odliczony w miesiącu otrzymania faktur,
• wykorzystywane przez Wnioskodawcę zakupione towary i usługi (środki trwałe) w ramach realizacji projektu dotyczą czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług, tj.:
1. produkcji produktów piekarniczych (PKWiU 10.71.11), tj. pieczywo świeże, czyli różnego rodzaju bułki, chleb, opodatkowane w 2011 r. - 5% stawką podatku VAT,
2. produkcji wyrobów ciastkarskich i ciastek, świeżych (PKWiU - 10.71.12) - opodatkowane w 2011 r. - 8% stawką podatku VAT.

Ponadto Wnioskodawca uzyskał przychody z tytułu:

• wynajmu części lokalu użytkowego - opodatkowanego w 2011 r. – 23% stawką podatku VAT,

• sprzedaży towarów, w tym m.in. napojów opodatkowanych w roku 2011 - 23% stawką podatku VAT.
  
  

Sprzedaż towarów i wyrobów własnych prowadzona jest w siedzibie przedsiębiorstwa na rzecz innych przedsiębiorców, a ponadto w sklepach firmowych.

Wnioskodawca uzupełnił wniosek także o własne stanowisko w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego w zakresie pytania Nr 4.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy otrzymana kwota dotacji przeznaczona na sfinansowanie zakupu towarów i usług związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą (środków trwałych dofinansowanych w 85% kwoty w ramach realizacji Projektu) nie stanowi przychodu na podstawie art. 14 ust. 2 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i korzysta ze zwolnienia z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 137 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych...
2. Czy otrzymane środki finansowe w kwocie przeznaczonej na sfinansowanie zakupu towarów i usług związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą w części dotyczącej naliczonego podatku od towarów i usług, podlegającego odliczeniu w tym podatku, stanowią przychód w świetle art. 14 ust. 2 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który jest zwolniony na mocy art. 21 ust. 1 pkt 137 ustawy o podatku osobowym od osób fizycznych...
3. Czy odpisy amortyzacyjne od środków trwałych zaliczonych do grupy 3-6 i 8, w tej części ich wartości, których zakup nie został pokryty dotacją, wg stawek podwyższonych - zgodnie z art. 22k ust. 1 stanowią koszty uzyskania przychodu...
4. Czy Wnioskodawca ma prawo do odliczenia i zwrotu podatku VAT od zakupionych środków trwałych związanych z działalnością gospodarczą sfinansowanych ze środków dotacji – jak podano w opisie stanu faktycznego – na podstawie art. 85 ust. 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług...
   
   

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytanie nr 3. Natomiast w pozostałym zakresie zostaną wydane odrębne rozstrzygnięcia.

Zdaniem Wnioskodawcy, art. 23 ust. 1 pkt 45 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, iż nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odpisów z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych od tej części ich wartości, która odpowiada poniesionym wydatkom na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie tych środków lub wartości niematerialnych i prawnych, odliczonym od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym albo zwróconym podatnikowi w jakiejkolwiek formie.

Odpisy amortyzacyjne od tej części ich wartości, która została sfinansowana dotacją, nie będą stanowiły kosztów uzyskania przychodów. Otrzymanie dotacji stanowi przesłankę do wydzielenia części odpisów amortyzacyjnych odpowiadającej otrzymanemu zwrotowi nakładów na zakup środka trwałego i niezaliczania tak wydzielonej części odpisów do kosztów uzyskania przychodów. Prawo do amortyzacji będzie przysługiwało jedynie od tych części wartości środków trwałych, które nie zostały sfinansowane otrzymaną dotacją. Zdaniem Izby Skarbowej w Gdańsku wyrażonym w piśmie z 30 lipca 2004 r. w podobnej sprawie (sygn. nr BI/005-0595/04), fakt otrzymania refundacji wydatków na zakup środka trwałego nie wpłynie na wielkość wartości początkowej, ani na wielkość odpisów amortyzacyjnych wykazywanych w ewidencji środków trwałych. Podatnik powinien jednak wydzielić z odpisów amortyzacyjnych taką ich część, która będzie równa kwotowo otrzymanej refundacji. Ta wydzielona część odpisów nie będzie mogła zostać zaliczona do kosztów uzyskania przychodów. Jednocześnie należy podkreślić, iż prawidłową formą będzie tu równomierne zmniejszanie odpisów zaliczonych do kosztów.

Stosownie do treści art. 22a ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

1. budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,
2. maszyny, urządzenia i środki transportu,
3. inne przedmioty

- przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

Zgodnie z brzmieniem art. 22h ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, odpisów amortyzacyjnych dokonuje się od wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem art 22k, począwszy od pierwszego miesiąca następującego po miesiącu, w którym ten środek lub wartość wprowadzono do ewidencji (wykazu), z zastrzeżeniem art. 22e, do końca tego miesiąca, w którym następuje zrównanie sumy odpisów amortyzacyjnych z ich wartością początkową lub w którym postawiono je w stan likwidacji, zbyto lub stwierdzono ich niedobór: suma odpisów amortyzacyjnych obejmuje również odpisy, których, zgodnie z art. 23 ust. 1, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Przepisy art. 22h ust. 2 ww. ustawy określają, że podatnicy, z zastrzeżeniem art. 221 i 22ł, dokonują wyboru jednej z metod amortyzacji określonej w art. 22i-22k dla poszczególnych środków trwałych przed rozpoczęciem ich amortyzacji; wybraną metodę stosuje się do pełnego zamortyzowania danego środka trwałego.

Z przepisu tego wynika, iż:

• wyboru metody amortyzacji środka trwałego dokonuje się przed rozpoczęciem amortyzacji;

• raz wybraną metodę stosuje się do pełnego zamortyzowania danego środka, co oznacza zakaz zmiany metody amortyzacji w trakcie trwania tego procesu;

• przez metody amortyzacji, o których mowa w ustawie, rozumie się metody opisane w art. 22i-22k.
  
  

W myśl art. 22h ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnicy mogą dokonywać odpisów amortyzacyjnych w równych ratach co miesiąc albo w równych ratach co kwartał, albo jednorazowo na koniec roku podatkowego, z uwzględnieniem art. 22i. Suma odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych dokonanych w pierwszym roku podatkowym, w którym środki te zostały wprowadzone do ewidencji, nie może przekroczyć wartości tych odpisów przypadających za okres od wprowadzenia ich do ewidencji (wykazu) do końca tego roku podatkowego.

Zgodnie z art. 22k ust. 1 powołanej ustawy, odpisów amortyzacyjnych można dokonywać od wartości początkowej maszyn i urządzeń zaliczonych do grupy 3-6 i 8 Klasyfikacji oraz środków transportu, z wyłączeniem samochodów osobowych, w pierwszym podatkowym roku ich używania przy zastosowaniu stawek podanych w Wykazie stawek amortyzacyjnych podwyższonych, z zastrzeżeniem ust. 2, o współczynnik nie wyższy niż 2,0, a w następnych latach podatkowych od ich wartości początkowej pomniejszonej o dotychczasowe odpisy amortyzacyjne, ustalonej na początek kolejnych lat ich używania. Począwszy od roku podatkowego, w którym tak określona roczna kwota amortyzacji miałaby być niższa od rocznej kwoty amortyzacji obliczonej przy zastosowaniu metody określonej w art. 22i ust. 1, podatnicy dokonują dalszych odpisów amortyzacyjnych zgodnie z art. 22i.

W roku 2010 Wnioskodawca dokonał jednorazowego odpisu amortyzacyjnego. W latach następnych wybrał degresywną metodę amortyzacji.

Biorąc powyższe pod uwagę Wnioskodawca uważa, że przysługuje Mu prawo dokonywania, od następnego roku podatkowego, po którym dokonał jednorazowego odpisu amortyzacyjnego, odpisów amortyzacyjnych metodą degresywną, według zasad określonych w art. 22k ust. 1 ustawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Jednocześnie odnosząc się do powoływanej przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego wskazać należy, iż rozstrzygnięcie w niej zawarte dotyczy indywidualnej sprawy innego podatnika na tle określonego stanu faktycznego. Interpretacja ta nie stanowi zatem materialnego prawa podatkowego, do którego tut. Organ winien się zastosować wydając niniejszą interpretację.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia przedstawionego w stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego , po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.