Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPP2-2/4512-1-6/16-4/AKr
z 10 sierpnia 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z 24 czerwca 2016 r. (data wpływu 8 lipca 2016 r.) uzupełnionym pismem z 29 lipca 2016 r. (data wpływu 4 sierpnia 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego od nabywanych towarów i usług w związku z budową domu seniora – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 lipca 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego od nabywanych towarów i usług w związku z budową domu seniora. Przedmiotowy wniosek został uzupełniony w dniu 4 sierpnia 2016 r. o doprecyzowanie opisanego zdarzenia przyszłego.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka „A” Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością spółka komandytowa (dalej w skrócie Spółka) została powołana do prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie pomocy społecznej z zakwaterowaniem dla osób w podeszłym wieku i osób niepełnosprawnych (PKD: 87.30.Z), realizacji projektów budowlanych związanych ze wznoszeniem budynków (PKD: 41.10.Z) oraz kupna i sprzedaży nieruchomości na własny rachunek (PKD: 68.10.Z). Spółka została utworzona przede wszystkim w celu wybudowania i prowadzenia domu seniora, tj. domu opieki nad osobami starszymi i niepełnosprawnymi. Aktualnie Spółka przygotowuje się do realizacji kluczowej dla siebie inwestycji polegającej na budowie wspomnianego domu seniora w miejscowości B. Oprócz tego Spółka prowadzi inwestycję deweloperską, polegającą na budowie i sprzedaży nieruchomości mieszkalnych. Po zakończeniu inwestycji deweloperskiej Spółka nie będzie realizowała już tego typu Inwestycji. Zamierza natomiast skoncentrować się na prowadzeniu działalności w zakresie pomocy społecznej z zakwaterowaniem dla osób w podeszłym wieku i osób niepełnosprawnych, a także poszerzyć zakres dotychczasowego przedmiotu działalności o: pomoc społeczną z zakwaterowaniem zapewniającą opiekę pielęgniarską (PKD: 87.10.Z) oraz pomoc społeczną bez zakwaterowania dla osób w podeszłym wieku i osób niepełnosprawnych. Planowaną działalność Spółka zamierza realizować w oparciu o projektowany dom seniora, w którym przebywać będą na stałe osoby objęte opieką całodobową, osoby wynajmujące na stałe mieszkania wspomagane oraz osoby objęte opieką dzienną włącznie z opieką lekarską, pielęgniarską i zabiegami fizjoterapeutycznymi oraz rehabilitacyjnymi. Przedmiotową działalność Spółka zamierza realizować na podstawie zezwolenia wojewody oraz stosownego wpisu do rejestru prowadzonego przez wojewodę. Spółka jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

W uzupełnieniu do wniosku Spółka wskazała, że zamierza wykorzystywać budynek, o którym mowa we wniosku wyłącznie do czynności zwolnionych od podatku VAT, tj. czynności określonych w przepisie art. 43 ust. 1 pkt 22 ustawy o podatku od towarów i usług. Projekt który zamierza realizować Spółka obejmuje zarówno budowę, jak i późniejsze prowadzenie domu opieki nad osobami starszymi i niepełnosprawnymi. Oznacza to, że Spółka nabywając towary usługi związane z budową przedmiotowego budynku oraz jego późniejszą eksploatacją i utrzymaniem (po rozpoczęciu użytkowania budynku) czynić to będzie z zamiarem ich wykorzystania wyłącznie do świadczenia czynności zwolnionych od podatku VAT. Spółka nie przewiduje zakończenia rzeczonego projektu.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Spółka ma prawo do odliczenia podatku naliczonego VAT od nabywanych towarów i usług w związku z realizacją projektu opisanego we wniosku, tj. budową i prowadzeniem domu opieki nad osobami starszymi i niepełnosprawnymi?

Zdaniem Wnioskodawcy, zakup towarów i usług związanych z budową i prowadzeniem obiektu służącego działalności świadczonej na rzecz osób w podeszłym wieku i niepełnosprawnych nie będzie miał związku ze sprzedażą opodatkowaną. Spółka będzie korzystała ze zwolnienia od podatku, określonego w art. 43 ust. 1 pkt 22 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.) – dalej w skrócie zwana ustawą VAT, gdyż będzie świadczyła wyłącznie usługi pomocy społecznej, w rozumieniu przepisów o pomocy społecznej na rzecz osób w podeszłym wieku oraz osób niepełnosprawnych, po uzyskaniu zezwolenia wojewody i wpisie do rejestru prowadzonego przez wojewodę.

W związku z powyższym Spółka stoi na stanowisku, że nie ma prawa do odliczenia podatku VAT od nabywanych towarów i usług w związku z budową i prowadzeniem domu opieki nad osobami starszymi i niepełnosprawnymi.

UZASADNIENIE

Zgodnie z dyspozycją zawartą w art. 86 ust. 1 ustawy VAT w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Z ust. 2 pkt 1 lit. a powołanego artykułu wynika, iż kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Nadto należy zaznaczyć, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w określonych terminach, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych (m.in. tego, że zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych) oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy VAT.

Z powyższych przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku VAT, a towary i usługi, przy nabyciu których podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Zatem warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi, enumeratywnie wymienionymi w treści przepisu art. 5 ustawy VAT. Przedstawiona zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego przez podmiot niebędący zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym oraz podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku niepodlegających temu podatkowi. W sytuacji natomiast, gdy podatnik w ramach prowadzonej działalności wykonuje czynności, od których przysługuje odliczenie podatku naliczonego oraz czynności, od których takie odliczenie nie przysługuje, zastosowanie znajduje przepis art. 90 ust. 1 ustawy VAT, który stanowi, że w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

Odwołując się do treści opisującej zdarzenie poddane pod interpretację należy wskazać, że Spółka zamierza świadczyć usługi pomocy społecznej z zakresu opieki, zakwaterowania, wyżywienia, rehabilitacji i organizacji czasu w sposób kompleksowy nad osobami starszymi, przewlekle chorymi niepełnosprawnymi. Usługi te, co do zasady – z uwagi na powszechność opodatkowania podatkiem VAT wyrażoną w art. 5 ustawy VAT podlegają opodatkowaniu tym podatkiem. Jednakże w sytuacji, gdy świadczone są w okolicznościach wskazanych w hipotezie art. 43 ust. 1 pkt 22 ustawy VAT podlegają zwolnieniu od podatku VAT. I tak, w myśl rzeczonego wyżej przepisu, zwalnia się od podatku usługi pomocy społecznej w rozumieniu przepisów o pomocy społecznej oraz usługi określone w przepisach o przeciwdziałaniu przemocy w rodzinie, a także dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane, na rzecz beneficjenta tej pomocy, wykonywane między innymi przez wpisane do rejestru prowadzonego przez wojewodę: domy pomocy społecznej prowadzone przez podmioty posiadające zezwolenie wojewody (art. 43 ust. 1 pkt 22 lit. b) oraz inne niż wymienione w lit. a-c tego przepisu placówki zapewniające całodobową opiekę osobom niepełnosprawnym, przewlekle chorym lub osobom w podeszłym wieku na podstawie zezwolenia wojewody, wpisane do rejestru prowadzonego przez wojewodę (art. 43 ust. 1 pkt 22 lit. d).

Analizując powołany wyżej przepis (art. 43 ust. 1 pkt 22 ustawy VAT) zauważyć należy, że warunkiem zastosowania zwolnienia od podatku jest nie tylko spełnienie przesłanki o charakterze przedmiotowym dotyczącej rodzaju świadczonych usług, tj. usług pomocy społecznej w rozumieniu przepisów o pomocy społecznej, jak również przesłanki podmiotowej odnoszącej się do usługodawcy, będącego ściśle określonym podmiotem. Niespełnienie chociażby jednej z ww. przesłanek powoduje, że zwolnienie nie ma zastosowania. Zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (Dz. U. z 2013 r., poz. 182 ze zm.), pomoc społeczna jest instytucją polityki społecznej państwa, mającą na celu umożliwienie osobom i rodzinom przezwyciężanie trudnych sytuacji życiowych, których nie są one w stanie pokonać, wykorzystując własne uprawnienia, zasoby możliwości. W myśl art. 2 ust. 2 ww. ustawy – pomoc społeczną organizują organy administracji rządowej i samorządowej, współpracując w tym zakresie, na zasadzie partnerstwa, z organizacjami społecznymi i pozarządowymi, Kościołem Katolickim, innymi kościołami, związkami wyznaniowymi oraz osobami fizycznymi i prawnymi. Jak wynika z art. 3 ust. 1 powołanej ustawy: pomoc społeczna wspiera osoby i rodziny w wysiłkach zmierzających do zaspokojenia niezbędnych potrzeb i umożliwia im życie w warunkach odpowiadających godności człowieka. Art. 22 pkt 3 i pkt 4 cyt. ustawy stanowi natomiast, że do zadań wojewody należy wydawanie i cofanie zezwoleń lub zezwoleń warunkowych na prowadzenie domów pomocy społecznej oraz wydawanie i cofanie zezwoleń na prowadzenie placówek zapewniających całodobową opiekę osobom niepełnosprawnym, przewlekle chorym lub osobom w podeszłym wieku, w tym prowadzonych na podstawie przepisów o działalności gospodarczej, a także prowadzenie rejestru domów pomocy społecznej, placówek zapewniających całodobową opiekę osobom niepełnosprawnym, przewlekle chorym lub osobom w podeszłym wieku, w tym prowadzonych na podstawie przepisów o działalności gospodarczej, placówek zapewniających miejsca noclegowe oraz jednostek specjalistycznego poradnictwa.

Mając na uwadze przedstawione zdarzenie przyszłe oraz powołane regulacje prawne należy przyjąć zatem, że usługi pomocy społecznej, które realizować zamierza Spółka spełniać będą przesłankę przedmiotową, o której mowa w art. 43 ust. 1 pkt 22 ustawy VAT. Ponadto, Spółka działać będzie na podstawie zezwolenia wydanego przez wojewodę oraz będzie podmiotem wpisanym do prowadzonego przez wojewodę rejestru, co oznacza, że spełniona będzie również przesłanka podmiotowa określona w ww. przepisie. Tym samym, realizując zaplanowaną działalność, Spółka będzie korzystała ze zwolnienia od podatku VAT, określonego w art. 43 ust. 1 pkt 22 ustawy VAT. Zgodnie bowiem z przedmiotowym przepisem podatnicy zapewniający całodobową opiekę osobom niepełnosprawnym, przewlekle chorym lub w podeszłym wieku, działający na podstawie zezwolenia wojewody, są zwolnieni z podatku VAT. Zwolnienie to obejmuje również świadczone usługi w zakresie wyżywienia, które traktować należy nie jako usługi gastronomiczne, ale jako świadczenie pomocnicze w stosunku do usługi zasadniczej, czyli opieki.

Wobec powyższych okoliczności, a także ze względu na fakt, że Spółka nie będzie prowadzić innej działalności poza wyżej wymienioną należy wskazać, że realizowany projekt nie będzie miał związku ze sprzedażą opodatkowaną. A skoro realizowany projekt nie będzie służył sprzedaży opodatkowanej, to w świetle brzmienia art. 86 ust. 1 ustawy VAT Spółce nie będzie przysługiwać prawo do odliczenia podatku naliczonego, z faktur dokumentujących wydatki poniesione na realizację przedmiotowego projektu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., poz. 710, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą. W myśl tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

1. nabycia towarów i usług,
2. dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.
   
   

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Należy zauważyć, że formułując w art. 86 ust. 1 ustawy warunek związku ze sprzedażą opodatkowaną, ustawodawca nie uzależnia prawa do odliczenia od związku zakupu z obecnie wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Wystarczającym jest, że z okoliczności towarzyszących nabyciu towarów lub usług przy uwzględnieniu rodzaju prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej wynika, że zakupy te dokonane są w celu ich wykorzystania w ramach jego działalności opodatkowanej.

Jak wskazano powyżej, najistotniejszym warunkiem umożliwiającym czynnemu podatnikowi VAT realizację prawa do odliczenia jest związek dokonanych zakupów z wykonywaniem czynności opodatkowanych. Jednocześnie oceny, czy związek ten istnieje lub będzie istniał w przyszłości, należy dokonać w momencie realizowania zakupów zgodnie z zasadą niezwłocznego odliczenia podatku naliczonego. Zasada ta wyraża się tym, że podatnik – aby skorzystać z prawa do odliczenia podatku naliczonego – nie musi czekać aż nabyty towar lub usługa zostaną odsprzedane lub efektywnie wykorzystane na potrzeby działalności opodatkowanej.

W każdym przypadku należy dokonać oceny, czy intencją podatnika wykonującego określone czynności, z którymi łączą się skutki podatkowo-prawne, było wykonywanie czynności opodatkowanych.

Ponadto podkreślić należy, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, zgodnie z którym nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Natomiast na podstawie przepisu art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Zgodnie z powyższą regulacją, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zatem, ustawa definiuje podatnika jako każdy podmiot, niezależnie od jego formy organizacyjno-prawnej, który samodzielnie prowadzi działalność gospodarczą, bez względu na cel oraz rezultat takiej działalności. Powyższa definicja ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem podatnika tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca został powołany do prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie pomocy społecznej z zakwaterowaniem dla osób w podeszłym wieku i osób niepełnosprawnych (PKD: 87.30.Z), realizacji projektów budowlanych związanych ze wznoszeniem budynków (PKD: 41.10.Z) oraz kupna i sprzedaży nieruchomości na własny rachunek (PKD: 68.10.Z). Spółka została utworzona przede wszystkim w celu wybudowania i prowadzenia domu seniora, tj. domu opieki nad osobami starszymi i niepełnosprawnymi. Aktualnie Spółka przygotowuje się do realizacji kluczowej dla siebie inwestycji polegającej na budowie wspomnianego domu seniora. Spółka zamierza skoncentrować się na prowadzeniu działalności w zakresie pomocy społecznej z zakwaterowaniem dla osób w podeszłym wieku i osób niepełnosprawnych, a także poszerzyć zakres dotychczasowego przedmiotu działalności o: pomoc społeczną z zakwaterowaniem zapewniającą opiekę pielęgniarską (PKD: 87.10.Z) oraz pomoc społeczną bez zakwaterowania dla osób w podeszłym wieku i osób niepełnosprawnych. Planowaną działalność Spółka zamierza realizować w oparciu o projektowany dom seniora, w którym przebywać będą na stałe osoby objęte opieką całodobową, osoby wynajmujące na stałe mieszkania wspomagane oraz osoby objęte opieką dzienną włącznie z opieką lekarską, pielęgniarską i zabiegami fizjoterapeutycznymi oraz rehabilitacyjnymi. Przedmiotową działalność Spółka zamierza realizować na podstawie zezwolenia wojewody oraz stosownego wpisu do rejestru prowadzonego przez wojewodę. Spółka jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Spółka zamierza wykorzystywać budynek, o którym mowa we wniosku, wyłącznie do czynności zwolnionych od podatku VAT, tj. czynności określonych w przepisie art. 43 ust. 1 pkt 22 ustawy o podatku od towarów i usług. Projekt który zamierza realizować Spółka obejmuje zarówno budowę, jak i późniejsze prowadzenie domu opieki nad osobami starszymi i niepełnosprawnymi. Oznacza to, że Spółka nabywając towary usługi związane z budową przedmiotowego budynku oraz jego późniejszą eksploatacją i utrzymaniem (po rozpoczęciu użytkowania budynku) czynić to będzie z zamiarem ich wykorzystania wyłącznie do świadczenia czynności zwolnionych od podatku VAT. Spółka nie przewiduje zakończenia projektu.

Przy tak przedstawionym opisie sprawy Wnioskodawca ma wątpliwości, czy będzie miał prawo do odliczenia podatku naliczonego VAT od nabywanych towarów i usług w związku z budową i prowadzeniem domu opieki nad osobami starszymi i niepełnosprawnymi.

Mając na uwadze powołane powyżej przepisy prawa należy stwierdzić, że rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez zarejestrowanego, czynnego podatnika podatku VAT w ramach działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

W analizowanej sprawie nie zostanie spełniony podstawowy warunek uprawniający do odliczenia podatku od towarów i usług, ponieważ poniesione przez Zainteresowanego wydatki związane z budową domu opieki nad osobami starszymi i niepełnosprawnymi na żadnym etapie realizacji inwestycji nie będą związane z czynnościami opodatkowanymi podatkiem VAT. Jak bowiem wskazał Zainteresowany, po zakończonej inwestycji nieruchomość będzie wykorzystywana do świadczenia usług zwolnionych od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 22 ustawy. Zatem – jak wynika z opisu sprawy – już od początku realizacji ww. projektu Spółka wykazywała zamiar wykorzystywania ww. budynku do czynności zwolnionych od podatku. W konsekwencji, w tym konkretnym przypadku, w żadnym momencie nie wystąpi podatek naliczony, który Spółka – czynny podatnik podatku VAT – mogłaby odliczyć.

Biorąc pod uwagę powołane powyżej przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy należy stwierdzić, że Spółka nie będzie miała prawa do odliczenia podatku naliczonego od nabywanych towarów i usług w związku z realizacją projektu, tj. budową i prowadzeniem domu opieki nad osobami starszymi i niepełnosprawnymi.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu, ul. Kośnego 70, 45-372 Opole, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.