Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB4/4511-555/16-4/JK3
z 11 lipca 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 5 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 26 kwietnia 2016 r. (data wpływu 2 maja 2016 r.) uzupełnionym pismem z dnia 23 czerwca 2016 r. (data nadania 27 czerwca 2016 r., data wpływu 28 czerwca 2016 r.) na wezwanie Nr IPPB4/4511-555/16-2/JK3 z dnia 6 czerwca 2016 r. (data nadania 6 czerwca 2016 r., data doręczenia 21 czerwca 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika związanych z pokrywaniem kosztów udziału lekarzy w konferencjach (Wydarzeniach) jest:

• nieprawidłowe - w części dotyczącej pokrywania kosztów opłaty rejestracyjnej oraz ewentualnych innych kosztów związanych z uczestnictwem,
  
• prawidłowe – w pozostałej części.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 2 maja 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczący podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika związanych z pokrywaniem kosztów udziału lekarzy w konferencjach.

Z uwagi na braki formalne, pismem Nr IPPB4/4511-555/16-2/JK3 z dnia 6 czerwca 2016 r. (data nadania 6 czerwca 2016 r., data doręczenia 21 czerwca 2016 r.) tut. organ wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia przedmiotowego wniosku.

Pismem z dnia 23 czerwca 2016 r. (data nadania 27 czerwca 2016 r., data wpływu 28 czerwca 2016 r.) Wnioskodawca uzupełnił wniosek w terminie.

We wniosku i uzupełnieniu przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

P. Sp. z o.o. (dalej „Spółka”) jest firmą specjalizującą się w sprzedaży innowacyjnych produktów medycznych. Oferta Spółki obejmuje m. in. urządzenia do przezskórnego leczenia wad serca, leczenia chorób naczyń wieńcowych serca, urządzenia zapobiegające udarom, sprzęt neuroradiologiczny do przez skórnego leczenia naczyń mózgowych czy urządzenia do hipotermii śród naczyniowej. Klientami Spółki są placówki służby zdrowia i szpitale.

Oferowany przez Spółkę sprzęt jest sprzętem nowatorskim i specjalistycznym. W ramach prowadzonej działalności, w celu propagowania produktów oferowanych przez Spółkę, Spółka zamierza prowadzić współpracę ze środowiskiem medycznym polegającą m.in. na organizowaniu/współorganizowaniu różnego rodzaju wydarzeń o charakterze naukowym lub naukowo-promocyjnym (konferencjach, zjazdach, kongresach naukowych, a także spotkaniach ekspertów itp.) odbywających się zarówno na terytorium Polski, jak i poza granicami kraju (zwane dalej łącznie „Wydarzenia”) jak również uczestniczyć - poprzez wyznaczonych w tym celu lekarzy-specjalistów - w Wydarzeniach w celu uzyskiwania prezentowanych w trakcie Wydarzeń informacji mających znaczenia dla prowadzonej przez Spółkę działalności.

Spółka zapewnia udział w wybranych Wydarzeniach lekarzom specjalistom posiadającym odpowiednią wiedzę i doświadczenie, którzy są w stanie przekazać Spółce wiedzę i informacje uzyskiwane w trakcie Wydarzeń. Każdorazowo lekarze biorący udział w Wydarzeniu są zobowiązani do sporządzenia raportu/sprawozdania z Wydarzenia, które są następnie wykorzystywane przez Spółkę w prowadzonej działalności gospodarczej (służą do przygotowywania strategii marketingowych, analiz zapotrzebowania na konkretne produkty itp.).

Współpraca w tym zakresie odbywać się będzie każdorazowo na podstawie odpowiedniej umowy zawieranej pomiędzy Spółką a lekarzem biorącym udział w Wydarzeniu (dalej „Umowa”). W ramach zdarzenia przyszłego będącego przedmiotem wniosku, Umowy będą zawierane z lekarzami jako osobami nieprowadzącymi działalności gospodarczej lub poza działalnością gospodarczą prowadzoną przez lekarzy (dalej łącznie jako „Lekarze”). Zgodnie z Umową, uczestnicy Wydarzeń zaproszeni przez Spółkę są zobowiązani do sporządzenia raportu (sprawozdania) z kongresu w zamian za określone wynagrodzenie, a Spółka jest zobowiązana do pokrycia Kosztów związanych z uczestnictwem Lekarzy w Wydarzeniu. Koszty pokrywane przez Spółkę będą mogły obejmować - w zależności od charakteru Wydarzenia - wszystkie lub niektóre spośród następujących rodzajów/kategorii Kosztów:

• koszty przejazdów międzymiastowych, tzn. koszty przelotów/przejazdów lekarza (z określonej miejscowości, np. z miejscowości, w której zamieszkuje lekarz, do miejscowości, w której odbywa się Wydarzenie oraz z powrotem);
• koszty zakwaterowania/noclegu lekarza w miejscowości, w której odbywa się Wydarzenie (w czasie, w którym odbywa się Wydarzenie);
• opłatę rejestracyjną za uczestnictwo w Wydarzeniu (tzn. opłatę wymaganą przez organizatora Wydarzenia, płatną w zamian za samą możliwość uczestnictwa w Wydarzeniu);
• ewentualne inne koszty związane z uczestnictwem lekarza w Wydarzeniu.
  
  

Wszystkie ww. kategorie kosztów są pokrywane przez Spółkę „z góry”, tzn. Spółka we własnym imieniu nabywa określone towary i usługi od dostawców (np. biur podróży, linii lotniczych i kolejowych, hoteli, organizatorów Wydarzeń itp.) i otrzymuje od nich odpowiednie dokumenty potwierdzające poniesienie wydatków, ich rodzaj, charakter oraz wysokość (takie jak fakturę, rachunek lub inny dokument - np. bilet).

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, że „Każdorazowo lekarze biorący udział w Wydarzeniu są zobowiązani do sporządzenia raportu/sprawozdania z Wydarzenia, które są następnie wykorzystywane przez Spółkę w prowadzonej działalności gospodarczej (służą do przygotowywania strategii marketingowych, analiz zapotrzebowania na konkretne produkty itp.).

Współpraca w tym zakresie odbywać się będzie każdorazowo na podstawie odpowiedniej umowy zawieranej pomiędzy Spółką a lekarzem biorącym udział w Wydarzeniu (dalej „Umowa”). W ramach zdarzenia przyszłego będącego przedmiotem wniosku, Umowy będą zawierane z lekarzami jako osobami nieprowadzącymi działalności gospodarczej lub poza działalnością gospodarczą prowadzoną przez lekarzy (dalej łącznie jako „Lekarze”). Zgodnie z Umową, uczestnicy Wydarzeń zaproszeni przez Spółkę są zobowiązani do sporządzenia raportu (sprawozdania) z kongresu w zamian za określone wynagrodzenie, a Spółka jest zobowiązana do pokrycia Kosztów związanych z uczestnictwem Lekarzy w Wydarzeniu.” Jak wynika z powyższego opisu, w analizowanym przypadku nie mamy do czynienia z umowami sponsoringu, ale raczej z umowami zbliżonymi swoim charakterem do umowy o dzieło.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy na Spółce jako płatniku, będzie ciążył obowiązek poboru i odprowadzenia zaliczki na podatek dochodowy w związku z pokryciem kosztów związanych z udziałem Lekarzy sporządzających raporty/sprawozdania w Wydarzeniach?

Zdaniem Wnioskodawcy.

W opinii Spółki, nie będzie ona zobowiązana do pobrania i odprowadzenia zaliczki na podatek dochodowy w związku z pokryciem kosztów związanych z udziałem Lekarzy sporządzających raporty/sprawozdania w Wydarzeniach.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 Updof opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku. Opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają zatem wszelkie dochody osiągane przez podatnika, z wyjątkiem tych dochodów, które zostały enumeratywnie wymienione przez ustawodawcę jako zwolnione od podatku, bądź od których zaniechano poboru podatku, w drodze rozporządzenia wydanego przez Ministra Finansów.

W myśl art. 11 ust. 1 Updof przychodami z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń. Za przychody należy, zatem uznać każdą formę przysporzenia majątkowego, zarówno formę pieniężną jak i niepieniężną, w tym nieodpłatne świadczenia otrzymane przez podatnika. Dla celów podatkowych nieodpłatne świadczenie obejmuje działanie lub zaniechanie na rzecz innej osoby oraz wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu, lub te wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze w działalności osób, których skutkiem jest nieodpłatne -to jest niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu - przysporzenie majątku innej osobie, mające konkretny wymiar finansowy.

Należy zauważyć, że Updof nie zawiera definicji przychodu. Co do zasady uznaje się, że przychodem są wszelkie przysporzenia majątkowe o trwałym charakterze. Zasadnicze znaczenie ma zatem ustalenie, czy w związku z pokryciem kosztów związanych z udziałem Lekarzy w danym Wydarzeniu, po stronie Lekarzy wystąpi przysporzenie majątkowe. Zgodnie ze słownikiem języka polskiego „przysparzać” to „powiększyć liczbę czegoś lub sprawić coś”, zatem przysporzeniem majątkowym jest działanie zwiększające wartość majątku (tj. zwiększające aktywa lub zmniejszające zobowiązania). W ocenie Spółki w przedmiotowej sprawie ze względu na zapisy umów zawartych pomiędzy Spółką i Lekarzami, nie można przyjąć, że po stronie Lekarzy powstanie przychód w postaci wartości; powyższych kosztów, ponieważ poniesienie tych kosztów leży w wyłącznym interesie Spółki i nie ma żadnego związku z celami osobistymi Lekarzy. Jest to racjonalny wydatek Spółki, którego poniesienie jest niezbędne w celu umożliwienia Lekarzom przygotowania reportu/sprawozdania z danego Wydarzenia, które następnie są wykorzystywane przez Spółkę dla opracowania strategii marketingowych i pozwalają na weryfikację zapotrzebowania rynku na poszczególne produkty oferowane przez Spółkę, co z kolei ma służyć uzyskiwaniu przez Spółkę przychodów. Takie stanowisko znajduje również potwierdzenie w orzecznictwie sądów administracyjnych w podobnych sprawach, dotyczących ponoszenia przez pracodawców kosztów noclegów pracowników wykonujących obowiązki służbowe (wyroki WSA w Warszawie: z 7 marca 2013 r., III SA/Wa 2642/12 i z 18 czerwca 2012 r., III SA/Wa 2629/11).

Przyjęcie odmiennego stanowiska prowadziłoby do paradoksalnego wniosku, że wartość wszelkich wydatków, poniesionych przez Spółkę i związanych z umożliwieniem Lekarzom udziału w Wydarzeniu i sporządzeniu raportu/sprawozdania na rzecz Spółki powinna być przypisywana do przychodów Lekarzy jako otrzymywane przez nich nieodpłatne świadczenie. Innymi słowy, wszelkie towary i usługi dostarczane przez zleceniodawcę w celu sporządzenia przez wykonawcę dzieła na jego rzecz, stanowiłyby przychód po stronie wykonawcy na równi z wynagrodzeniem otrzymywanym przez wykonawcę dzieła. W skrajnym przypadku, gdyby koszty związane z wykonaniem dzieła pokrywane przez Spółkę były bardzo wysokie, to mogłoby się okazać, że znaczna część wynagrodzenia wykonawcy za wykonanie dzieła musiałaby zostać przeznaczona na pokrycie podatku, który osoba ta musi zapłacić do urzędu skarbowego. Z całą pewnością byłoby to sprzeczne z zasadami podatku dochodowego, który, co do zasady, opodatkowuje dochód (czyli zysk).

Oceniając podatkowe skutki umów zawieranych przez Spółkę z Lekarzami, należy również uwzględnić cel i istotę zawieranych umów zlecenia. Celem umowy zlecenia jest uzyskanie przez zlecającego określonego świadczenia od zleceniobiorcy, a nie przekazanie mu określonej korzyści majątkowej, polegającej na pokryciu kosztów udziału w Wydarzeniu. Pokrycie dodatkowych kosztów ma na celu jedynie uzyskanie tego świadczenia od twórcy i jest typowym przejawem współdziałania zamawiającego dzieło z jego wykonawcą. Takie podejście potwierdzają również interpretacje wydawane przez organy podatkowe. Przykładowo, w interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 8 grudnia 2008 r. (sygn. IPPB2/415-1216/08-5/MG) organ w podobnym stanie faktycznym wskazał, że: „(...) w sytuacji, gdy Spółka sama finansuje bezpośrednio koszty udziału lekarzy w organizowanych konferencjach i seminariach, wynagrodzeniem lekarza, a więc jego przychodem z działalności wykonywanej osobiście, w rozumieniu art. 13 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podlegającym opodatkowaniu jest wyłącznie ustalona w umowie kwota wynagrodzenia za wykonanie usługi, natomiast wartość świadczeń pokrywanych przez Spółkę w ramach współdziałania w wykonaniu usługi, tj. opłacanie przez Spółkę kosztów podróży, pobytu i uczestnictwa lekarza w konferencjach i seminariach nie stanowi przychodu podlegającego opodatkowaniu.”

Zauważyć również należy, że w stanie faktycznym przedstawionym przez Spółkę nie znajduje uzasadnienia argument podnoszony w niektórych interpretacjach, zgodnie z którym Lekarze w związku z udziałem w Wydarzeniu uzyskują korzyść majątkową, gdyż uczestniczą w konferencji naukowej (zdobywają wiedzę) nie ponosząc wydatków z tego tytułu. Zauważyć bowiem należy, że Lekarze współpracujący ze Spółką nie są zwykłymi uczestnikami Wydarzenia nastawionymi na „zdobywanie wiedzy”, lecz są wysokiej klasy specjalistami dobranymi przez Spółkę w ten sposób, żeby byli w stanie przedstawić raport/sprawozdanie stanowiące następnie dla Spółki cenną wskazówkę pozwalającą na efektywne planowanie działalności marketingowej oraz na właściwy dobór oferowanych produktów, zwłaszcza w sytuacji gdy Spółka sama nie posiada pracowników - lekarzy specjalistów dysponujących taką wiedzą, którzy mogliby aktywnie uczestniczyć w Wydarzeniach a następnie przygotować raport/sprawozdanie z Wydarzenia w sposób profesjonalny.

Podsumowując, w ocenie Spółki w przypadku Lekarzy (tj. wykonawców dzieła), którym Spółka pokrywa koszty udziału w Wydarzeniu, Lekarze:

1. nie uzyskują korzyści kosztem innego podmiotu - w tym wypadku Spółki - gdyż opłaty poniesione w związku z udziałem w Wydarzeniu służą (są ponoszone) w interesie Spółki a nie wykonawcy dzieła, oraz
2. nie otrzymują żadnego przysporzenia majątkowego - gdyż poniesionymi kosztami Lekarze nie mogą swobodnie dysponować, nie mogą również uzyskać ich zwrotu, tak więc nie zwiększają one ich majątku (nie stanowią przysporzenia, z którego wykonawca mógłby swobodnie korzystać); jest wręcz przeciwnie, ponieważ Lekarze muszą wziąć udział w Wydarzeniu (bez tego nie wykonają bowiem powierzonego mu dzieła), a w przypadku braku udziału w Wydarzeniu i w związku z tym niewykonania dzieła w postaci przygotowania raportu/sprawozdania narażają się na roszczenia odszkodowawcze ze strony Spółki. Końcowo, należy zwrócić uwagę na wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 14 lipca 2015 r. o sygn. III SA/Wa 3295/14, w którym w podobnym stanie faktycznym w całej rozciągłości potwierdzono prawidłowość stanowiska zaprezentowanego przez Spółkę.
   
   

We wskazanym orzeczeniu, sąd administracyjny oparł się na wyroku Trybunału Konstytucyjnego z 8 lipca 2014 r. (sygn. akt K 7/13) w którym dokonano analizy definicji przychodu podatkowego pracowników z tytułu nieodpłatnych świadczeń. W opinii sądu, wyrok ten w całej rozciągłości można stosować również do przychodów z umów o dzieło (a więc również do przychodów uzyskiwanych przez Lekarzy w oparciu o Umowy podpisywane ze Spółką). Z uzasadnienia wyroku Trybunału wynika, że „za przychód pracownika mogą być uznane świadczenia, które:

• po pierwsze, zostały spełnione za zgodą pracownika (skorzystał z nich w pełni dobrowolnie),
• po drugie, zostały spełnione w jego interesie (a nie w interesie pracodawcy) i przyniosły mu korzyść w postaci powiększenia aktywów lub uniknięcia wydatku, który musiałby ponieść,
• po trzecie, korzyść ta jest wymierna i przypisana indywidualnemu pracownikowi (nie jest dostępna w sposób ogólny dla wszystkich podmiotów)” (punkt 4.2.4 uzasadnienia wyroku Trybunału Konstytucyjnego)”.
  
  

W ocenie WSA dokonanej z uwzględnieniem w szczególności drugiego z warunków wskazanych przez Trybunał: „uznać trzeba, że opłata rejestracyjna pokryta przez Spółkę w związku z wykonaniem dzieła nie została pokryta w interesie wykonawcy dzieła, lecz wyłącznie w interesie Spółki, której zależy na zdobyciu informacji i wiedzy prezentowanej na konferencji. Bez poniesienia tej opłaty nie byłoby możliwe wzięcie przez Spółkę udziału w konferencji, bez względu na to, czy na konferencję Spółka delegowałaby pracownika, czy wykonawcę dzieła (który, w ocenie Skarżącej, bardziej nadaje się do tej roli z uwagi na posiadaną, specjalistyczną wiedzę i doświadczenie niezbędne do zgłębienia wiedzy prezentowanej w trakcie konferencji). Tak więc podmiotem, który osiąga korzyści z poniesienia opłaty rejestracyjnej na konferencji, wbrew twierdzeniom Organu interpretacyjnego, wykonawca dzieła (zleceniobiorca) lecz Spółka, co w konsekwencji prowadzi do wniosku, że wykonawca dzieła nie uzyskuje z tytułu pokrycia przez Spółkę opłaty rejestracyjnej przychodu podatkowego. Nie on jest bowiem podmiotem, w którego interesie została poniesiona opłata rejestracyjna”. W ocenie Spółki, należy się zgodzić z twierdzeniem WSA zawartym w przedmiotowym wyroku, zgodnie z którym opłata rejestracyjna ze swej istoty nie jest świadczeniem na prywatne cele wykonawcy dzieła, nie stanowi również rzeczowego wynagrodzenia za wykonane dzieło - co oznacza, że nie stanowi także realnego przysporzenia dla wykonawcy, nie zwiększa jego prywatnego majątku, etc. Nie jest więc spełniona przesłanka uznania takiego świadczenia za przychód podatkowy. Jak bowiem stwierdził Trybunał Konstytucyjny, kryterium oceny, czy świadczenie jest przychodem podatkowym „musi być obiektywna przesłanka, czy świadczenie leżało w interesie pracownika (w badanym przypadku - wykonawcy dzieła), a jest tak wtedy, gdy stanowi ono realne przysporzenie majątkowe (korzyść), którego efekt jest uchwytny w jego majątku.”

W konsekwencji uznać należy, że Lekarze (jako wykonawcy dzieła) uzyskują przychód tylko i wyłącznie w związku z przygotowaniem i przedstawieniem Spółce dzieła, które jest wynikiem udziału w Wydarzeniu. Dopiero wynagrodzenie otrzymane za przygotowanie i przekazanie Spółce dzieła (raportu/sprawozdania) jest przychodem wykonawcy dzieła, gdyż jest świadczeniem poniesionym w jego interesie, które stanowi realne przysporzone w jego majątku.

Podsumowując, wskazać należy, że poniesienie przez Spółkę kosztów związanych z udziałem Lekarzy w Wydarzeniu jest niczym innym jak udostępnieniem przez Spółkę wykonawcy dzieła narzędzi do prawidłowego wykonania tego dzieła. W żadnym wypadku nie stanowi ono jednak wynagrodzenia za wykonanie dzieła. Jak bowiem stwierdził Trybunał Konstytucyjny „gdy nieodpłatne świadczenie zostało przyjęte jako warunek niezbędny do zgodnego z prawem wykonania pracy (tutaj zgodnego z prawem wykonania dzieła) - po stronie pracownika (wykonawcy dzieła) nie pojawia się korzyść, która mogłaby być objęta podatkiem dochodowym.”

W świetle powyższych wyjaśnień, stanowisko Spółki należy uznać za prawidłowe.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego, stwierdzam, co następuje:

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Na podstawie art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 19, art. 19, art. 25b i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Zgodnie z treścią art. 13 pkt 8 ww. ustawy, za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2 uważa się przychody z tytułu wykonywania usług, na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło, uzyskiwane wyłącznie od:

1. osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą, osoby prawnej i jej jednostki organizacyjnej oraz jednostki organizacyjnej nie mającej osobowości prawnej,
   
2. właściciela (posiadacza) nieruchomości, w której lokale są wynajmowane, lub działającego w jego imieniu zarządcy albo administratora - jeżeli podatnik wykonuje te usługi wyłącznie dla potrzeb związanych z tą nieruchomością

- z wyjątkiem przychodów uzyskanych na podstawie umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej oraz przychodów, o których mowa w pkt 9.

Stosownie do art. 41 ust. 1 ww. ustawy, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują świadczeń z tytułu działalności, o której mowa w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18, osobom określonym w art. 3 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 4, zaliczki na podatek dochodowy, stosując do dokonywanego świadczenia, pomniejszonego o miesięczne koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 oraz o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b, najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1.

Artykuł 42 ust. 1 ww. ustawy stanowi, że płatnicy, o których mowa w art. 41, przekazują kwoty pobranych zaliczek na podatek oraz kwoty zryczałtowanego podatku w terminie do dnia 20 miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki (podatek) - na rachunek urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby (…).

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, że Spółka jest firmą specjalizującą się w sprzedaży innowacyjnych produktów medycznych. W ramach prowadzonej działalności, w celu propagowania produktów oferowanych przez Spółkę, Spółka zamierza prowadzić współpracę ze środowiskiem medycznym polegającą m.in. na organizowaniu/współorganizowaniu różnego rodzaju wydarzeń o charakterze naukowym lub naukowo-promocyjnym (konferencjach, zjazdach, kongresach naukowych, a także spotkaniach ekspertów itp.) odbywających się zarówno na terytorium Polski, jak i poza granicami kraju (zwane dalej łącznie „Wydarzenia”) jak również uczestniczyć - poprzez wyznaczonych w tym celu lekarzy-specjalistów - w Wydarzeniach w celu uzyskiwania prezentowanych w trakcie Wydarzeń informacji mających znaczenia dla prowadzonej przez Spółkę działalności. Spółka zapewnia udział w wybranych Wydarzeniach lekarzom specjalistom posiadającym odpowiednią wiedzę i doświadczenie, którzy są w stanie przekazać Spółce wiedzę i informacje uzyskiwane w trakcie Wydarzeń. Każdorazowo lekarze biorący udział w Wydarzeniu są zobowiązani do sporządzenia raport/sprawozdania z Wydarzenia, które są następnie wykorzystywane przez Spółkę w prowadzonej działalności gospodarczej (służą do przygotowywania strategii marketingowych, analiz zapotrzebowania na konkretne produkty itp.). Współpraca w tym zakresie odbywać się będzie każdorazowo na podstawie odpowiedniej umowy zawieranej pomiędzy Spółką a lekarzem biorącym udział w Wydarzeniu (dalej „Umowa”). W ramach zdarzenia przyszłego będącego przedmiotem wniosku, Umowy będą zawierane z lekarzami jako osobami nieprowadzącymi działalności gospodarczej lub poza działalnością gospodarczą prowadzoną przez lekarzy (dalej łącznie jako „Lekarze”). Zgodnie z Umową, uczestnicy Wydarzeń zaproszeni przez Spółkę są zobowiązani do sporządzenia raportu (sprawozdania) z kongresu w zamian za określone wynagrodzenie, a Spółka jest zobowiązana do pokrycia Kosztów związanych z uczestnictwem Lekarzy w Wydarzeniu. Koszty pokrywane przez Spółkę będą mogły obejmować - w zależności od charakteru Wydarzenia - wszystkie lub niektóre spośród następujących rodzajów/kategorii Kosztów:

• koszty przejazdów międzymiastowych, tzn. koszty przelotów/przejazdów lekarza (z określonej miejscowości, np. z miejscowości, w której zamieszkuje lekarz, do miejscowości, w której odbywa się Wydarzenie oraz z powrotem);
• koszty zakwaterowania/noclegu lekarza w miejscowości, w której odbywa się Wydarzenie (w czasie, w którym odbywa się Wydarzenie);
• opłatę rejestracyjną za uczestnictwo w Wydarzeniu (tzn. opłatę wymaganą przez organizatora Wydarzenia, płatną w zamian za samą możliwość uczestnictwa w Wydarzeniu);
• ewentualne inne koszty związane z uczestnictwem lekarza w Wydarzeniu.
  
  

Na gruncie prawa podatkowego przychodem podlegającym opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych jest każda forma przysporzenia majątkowego tzn. zarówno pieniężna jak i niepieniężna.

Świadczenia ponoszone za osoby biorące udział w Konferencjach, niewątpliwie należą do nieodpłatnych świadczeń, jakie osoby te otrzymują od Spółki.

Wobec niezdefiniowania w ustawie podatkowej pojęcia „nieodpłatnego świadczenia” należy odnieść się do przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r., poz. 121). Zgodnie z art. 353 § 2 ww. Kodeksu, świadczenie może polegać na działaniu albo na zaniechaniu.

Dla celów podatkowych pojęcie „nieodpłatnego świadczenia” ma szerszy zakres niż w prawie cywilnym. Obejmuje nie tylko działanie lub zaniechanie na rzecz innej osoby, ale również wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu, lub te wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze w działalności osób prawnych, których skutkiem jest nieodpłatne, to jest nie związane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu, przysporzenie majątku innej osobie, mające konkretny wymiar finansowy.

Przysporzenie to może polegać na zwiększeniu majątku (aktywów) bądź uniknięciu jego pomniejszenia (zaoszczędzenie wydatków).

Podkreślić należy jednak, że ustawowe pojęcie nieodpłatnych świadczeń musi być zawsze interpretowane w konkretnym kontekście, a nie w oderwaniu od niego z pominięciem okoliczności realizacji pewnych uprawnień, zjawisk gospodarczych i zdarzeń prawnych.

Z powodu niejednolitości stanowisk sądowych dotyczących kwestii „nieodpłatnego świadczenia”, zasadniczego znaczenia nabrał wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 8 lipca 2014 r., sygn. akt K 7/13 (Dz. U. z 2014 r., poz. 947), w którym Trybunał Konstytucyjny dokonał ustalenia, jakie kryteria decydują o zakwalifikowaniu nieodpłatnego świadczenia jako przychodu pracownika z tytułu stosunku pracy. Trybunał Konstytucyjny wskazał, że za przychód pracownika mogą być uznane takie świadczenia, które:

• zostały spełnione za zgodą pracownika (skorzystał z nich w pełni dobrowolnie),
  
• zostały spełnione w jego interesie (a nie w interesie pracodawcy) i przyniosły mu korzyść w postaci powiększenia aktywów lub uniknięcia wydatku, który musiałby ponieść,
  
• korzyść ta jest wymierna (również w postaci zaoszczędzenia wydatku) i przypisana indywidualnemu pracownikowi (nie jest dostępna w sposób ogólny dla wszystkich podmiotów).
  
  

W tym miejscu zauważyć należy, zasadnicza część rozważań w wyroku Trybunału była oparta na art. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który definiuje pojęcie „przychodu” nie tylko z tytułu stosunku pracy, lecz także z innych tytułów prawnych, zatem uwagi zawarte w wyroku Trybunału mają zastosowanie także w stosunku do dochodów uzyskanych z innych źródeł.

Biorąc pod uwagę przedstawione zdarzenia przyszłe oraz przywołane uregulowania prawne, należy stwierdzić, że nie można podzielić stanowiska Wnioskodawcy, zgodnie z którym pokrycie za Lekarza kosztów opłaty rejestracyjnej nie jest opodatkowane podatkiem dochodowym od osób fizycznych, w związku z czym na Spółce nie ciążą obowiązki związane z obliczeniem, poborem i odprowadzeniem zaliczki na podatek.

Na tle opisu zdarzenia przyszłego, analizując cechy jakie musi spełniać świadczenie, aby uznać je za przychód, należy wskazać, że pierwsza z przesłanek wskazanych przez Trybunał Konstytucyjny została spełniona z uwagi na fakt, że Lekarz świadomie podpisuje ze Spółką umowę o dzieło, w której Spółka informuje go o potencjalnych świadczeniach, które sfinansuje w związku z Wydarzeniem. Lekarz biorąc udział w przedsięwzięciu zgadza się zatem na pokrycie wymienionych kosztów na jego rzecz, dzięki czemu może zrealizować postanowienia umowy, tj. wziąć udział w Wydarzeniu. Należy zatem uznać, że uczestniczący w Wydarzeniach Lekarz korzysta z nich w pełni dobrowolnie i z tytułu pokrywania przez Spółkę opłaty rejestracyjnej po stronie Lekarza powstaje przychód w postaci nieodpłatnego świadczenia.

Dokonując analizy, czy druga przesłanka wskazana przez Trybunał została spełniona, należy podkreślić, na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych opodatkowaniu podlega każda forma przysporzenia majątkowego, mająca konkretny wymiar finansowy. Przysporzenie to może polegać na zwiększeniu majątku bądź uniknięciu jego pomniejszenia (zaoszczędzenie wydatków). Zatem pokrycie przez Spółkę kosztów opłaty rejestracyjnej w związku z uczestnictwem Lekarza w Wydarzeniu, niezależnie od rodzaju umowy zawartej pomiędzy Spółką a Lekarzem powoduje powstanie po stronie Lekarza przychodu, ponieważ pokrycie kosztów przez stronę trzecią oznacza bowiem wymierne i konkretne przysporzenie majątkowe po stronie, która tych wydatków nie musi pokrywać ze swoich środków. Zatem należy uznać, że wydatki z tytułu opłaty rejestracyjnej zostały poniesione w imieniu Lekarza. Tym samym nie można zgodzić się z Wnioskodawcą, że jedynym podmiotem, który osiągnie korzyści z poniesienia opłaty rejestracyjnej Wydarzenia jest Spółka.

W przedmiotowej sprawie spełniona została również trzecia przesłana wynikająca z wyroku Trybunału Konstytucyjnego sygn. akt K 7/2013, ponieważ korzyść uzyskana przez Lekarza w postaci pokrycia przez Wnioskodawcę kosztów opłaty rejestracyjnej związanej z uczestnictwem Lekarza w Wydarzeniu jest wymierna i przypisana konkretnej osobie (nie jest bowiem dostępna w sposób ogólny dla wszystkich podmiotów).

Wobec powyższego należy stwierdzić, że sfinansowanie przez Spółkę kosztów podróży związanych z udziałem Lekarza w przedmiotowych Wydarzeniach, na które składają się: koszty przejazdów międzymiastowych, tzn. koszty przelotów/przejazdów lekarza (z określonej miejscowości, np. z miejscowości, w której zamieszkuje lekarz, do miejscowości, w której odbywa się Wydarzenie oraz z powrotem); koszty zakwaterowania/noclegu lekarza w miejscowości, w której odbywa się Wydarzenie (w czasie, w którym odbywa się Wydarzenie); opłatę rejestracyjną za uczestnictwo w Wydarzeniu (tzn. opłatę wymaganą przez organizatora Wydarzenia, płatną w zamian za samą możliwość uczestnictwa w Wydarzeniu); ewentualne inne koszty związane z uczestnictwem lekarza w Wydarzeniu, stanowić będą dla Lekarza nieodpłatne świadczenie.

Wartość tego świadczenia należy ustalać kierując się treścią art. 11 ust. 2a pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń ustala się, jeżeli przedmiotem świadczeń są usługi zakupione - według cen zakupu. Z tej też przyczyny wartość tychże świadczeń należy zakwalifikować do przychodów, o których mowa w powołanym powyżej art. 13 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. do przychodów z tytułu wykonywania usług, na podstawie umowy o dzieło. Przy czym, wartość świadczeń przekazywanych lekarzowi i pracownikowi naukowemu może być zwolniona z opodatkowania w oparciu o przepis art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 16 ustawy wolne od podatku dochodowego są diety i inne należności za czas:

1. podróży służbowej pracownika,
   
2. podróży osoby niebędącej pracownikiem

- do wysokości określonej w odrębnych ustawach lub w przepisach wydanych przez ministra właściwego do spraw pracy w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej, z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju oraz poza granicami kraju, z zastrzeżeniem ust. 13.

W myśl ust. 13 art. 21 ustawy, przepis ust. 1 pkt 16 lit. b) stosuje się, jeżeli otrzymane świadczenia nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów i zostały poniesione:

1. w celu osiągnięcia przychodów lub
2. w celu realizacji zadań organizacji i jednostek organizacyjnych działających na podstawie przepisów odrębnych ustaw, lub
3. przez organy (urzędy) władzy lub administracji państwowej albo samorządowej oraz jednostki organizacyjne im podległe lub przez nie nadzorowane, lub
4. przez osoby pełniące funkcje obywatelskie, o których mowa w art. 13 pkt 5, w związku z wykonywaniem tych funkcji.
   
   

W art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b) ustawy posłużono się terminem „podróż” bez określenia „służbowa”, dlatego też zakres tego zwolnienia nie ogranicza się jedynie do podróży służbowych, w rozumieniu art. 775 § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy, ale do wszelkich podróży osób niebędących pracownikami, pod warunkiem, że wypłacone diety i inne należności nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów przez podmiot otrzymujący świadczenie, oraz zostały poniesione w celu osiągnięcia przychodów przez podmiot je finansujący (art. 21 ust. 13 ustawy).

Omawiane zwolnienie jest limitowane obowiązującym od dnia 1 marca 2013 r. rozporządzeniem Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 29 stycznia 2013 r. w sprawie należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej (Dz. U. z 2013 r., poz. 167).

Zgodnie z treścią § 2 ww. rozporządzeniu, w sprawie należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej, z tytułu podróży krajowej oraz podróży zagranicznej, odbywanej w terminie i miejscu określonym przez pracodawcę, pracownikowi przysługują:

1. diety;
   
2. zwrot kosztów:
   1. przejazdów,
      
   2. dojazdów środkami komunikacji miejscowej,
      
   3. noclegów,
      
   4. innych niezbędnych udokumentowanych wydatków, określonych lub uznanych przez pracodawcę odpowiednio do uzasadnionych potrzeb.
   
   
   

W myśl § 3 ust. 1 ww. rozporządzenia, środek transportu właściwy do odbycia podróży krajowej lub podróży zagranicznej, a także jego rodzaj i klasę, określa pracodawca.

Pracownikowi przysługuje zwrot kosztów przejazdu w wysokości udokumentowanej biletami lub fakturami obejmującymi cenę biletu środka transportu, wraz ze związanymi z nimi opłatami dodatkowymi, w tym miejscówkami, z uwzględnieniem posiadanej przez pracownika ulgi na dany środek transportu, bez względu na to, z jakiego tytułu ulga przysługuje (ust. 2 § 3 ww. rozporządzenia.

Jak stanowi § 4 ust. 1 cytowanego rozporządzenia, pracownikowi, który w czasie podróży krajowej lub podróży zagranicznej poniósł inne niezbędne wydatki związane z tą podróżą określone lub uznane przez pracodawcę, zwraca się je w udokumentowanej wysokości.

Na podstawie § 4 ust. 2 rozporządzenia, wydatki, o których mowa w ust. 1, obejmują opłaty za bagaż, przejazd drogami płatnymi i autostradami, postój w strefie płatnego parkowania, miejsca parkingowe oraz inne niezbędne wydatki wiążące się bezpośrednio z odbywaniem podróży krajowej lub podróży zagranicznej.

Natomiast zgodnie z § 6 ust. 1 Rozdziału 2 ww. rozporządzenia odnoszącego się do podróży krajowych, miejscowość rozpoczęcia i zakończenia podróży krajowej określa pracodawca.

W myśl § 8 ust. 1 ww. rozporządzenia, za nocleg podczas podróży krajowej w obiekcie świadczącym usługi hotelarskie pracownikowi przysługuje zwrot kosztów w wysokości stwierdzonej rachunkiem, jednak nie wyższej za jedną dobę hotelową niż dwudziestokrotność stawki diety.

W uzasadnionych przypadkach pracodawca może wyrazić zgodę na zwrot kosztów noclegu stwierdzonych rachunkiem w wysokości przekraczającej limit, o którym mowa w ust. 1 (ust. 2 § 8 ww. rozporządzenia).

Zgodnie z § 8 ust. 3 rozporządzenia, pracownikowi, któremu nie zapewniono bezpłatnego noclegu, i który nie przedłożył rachunku, o którym mowa w ust. 1, przysługuje ryczałt za każdy nocleg w wysokości 150% diety.

Stosownie do § 9 ust. 1 cytowanego rozporządzenia, za każdą rozpoczętą dobę pobytu w podróży krajowej pracownikowi przysługuje ryczałt na pokrycie kosztów dojazdów środkami komunikacji miejscowej w wysokości 20% diety.

Ryczałt, o którym mowa w ust. 1, nie przysługuje, jeżeli pracownik nie ponosi kosztów dojazdów (§ 9 ust. 2 rozporządzenia).

Przepisu ust. 1 nie stosuje się, jeżeli na wniosek pracownika pracodawca wyrazi zgodę na pokrycie udokumentowanych kosztów dojazdów środkami komunikacji miejscowej ( § 9 ust. 3 rozporządzenia).

Zgodnie z § 16 ust. 1 Rozdziału 3 ww. rozporządzenia, odnoszącego się do podróży zagranicznej za nocleg podczas podróży zagranicznej pracownikowi przysługuje zwrot kosztów w wysokości stwierdzonej rachunkiem, w granicach limitu określonego w poszczególnych państwach w załączniku do rozporządzenia.

W świetle ust. 2 § 16 rozporządzenia, w razie nieprzedłożenia rachunku za nocleg, pracownikowi przysługuje ryczałt w wysokości 25% limitu, o którym mowa w ust. 1. Ryczałt ten nie przysługuje za czas przejazdu.

W uzasadnionych przypadkach pracodawca może wyrazić zgodę na zwrot kosztów za nocleg, stwierdzonych rachunkiem w wysokości przekraczającej limit, o którym mowa w ust. 1 (ust. 3 § 16 ww. rozporządzenia).

Zgodnie z § 17 ust. 1 cytowanego rozporządzenia, pracownikowi przysługuje ryczałt na pokrycie kosztów dojazdu z i do dworca kolejowego, autobusowego, portu lotniczego lub morskiego w wysokości jednej diety w miejscowości docelowej za granicą oraz w każdej innej miejscowości za granicą, w której pracownik korzystał z noclegu.

W przypadku gdy pracownik ponosi koszty dojazdu, o których mowa w ust. 1, wyłącznie w jedną stronę, przysługuje ryczałt w wysokości 50% diety.

Stosownie do ust. 3 § 17 rozporządzenia, na pokrycie kosztów dojazdów środkami komunikacji miejscowej pracownikowi przysługuje ryczałt w wysokości 10% diety za każdą rozpoczętą dobę pobytu w podróży zagranicznej.

W myśl § 21 cytowanego rozporządzenia, w przypadku odbywania podróży zagranicznej w połączeniu z przejazdem na obszarze kraju, przepisy rozdziału 2 stosuje się odpowiednio.

W odniesieniu do ponoszonych przez Spółkę kosztów transportu na miejsce wydarzenia oraz z powrotem, organ podatkowy stwierdza: pokrywane przez Spółkę koszty transportu Lekarza zarówno w podróży krajowej i zagranicznej korzystać będą ze zwolnienia z podatku dochodowego do wysokości, jaka wynika z treści zacytowanego powyżej § 3 ust. 2 rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Społecznej w sprawie należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej, tj. do wysokości udokumentowanej biletami lub fakturami obejmującymi cenę biletu środka transportu wraz ze związanymi z nimi opłatami dodatkowymi.

Odnosząc się natomiast do prawidłowości stanowiska Spółki dotyczącego kosztów zakwaterowania/noclegów Lekarza organ podatkowy stwierdza, że w przypadku podróży odbywanej:

• na terenie kraju - zakwaterowanie/nocleg podczas podróży w obiekcie świadczącym usługi hotelarskie pracownikowi przysługuje zwrot kosztów w wysokości stwierdzonej rachunkiem, jednak nie wyższej za jedną dobę hotelową niż dwudziestokrotność stawki diety. W uzasadnionych przypadkach pracodawca może wyrazić zgodę na zwrot kosztów noclegu stwierdzonych rachunkiem w wysokości przekraczającej limit, o którym mowa w ust. 1 ( § 8 ust. 1 - 2 ww. rozporządzenia),
  
• poza granicami kraju – zakwaterowanie/nocleg podczas podróży pracownikowi przysługuje zwrot kosztów w wysokości stwierdzonej rachunkiem, w granicach limitu określonego w poszczególnych państwach w załączniku do rozporządzenia. W uzasadnionych przypadkach pracodawca może wyrazić zgodę na zwrot kosztów za nocleg, stwierdzonych rachunkiem, w wysokości przekraczającej limit, o którym mowa w ust. 1 ( § 16 ust. l i ust. 3 ww. rozporządzenia).
  
  

Zatem należy stwierdzić, że w sytuacji, gdy Spółka pokryje koszty zakwaterowania/noclegu w wysokości przekraczającej limity określone w cytowanym rozporządzeniu, uznając taki przypadek jako uzasadniony, wówczas pokryte przez Spółkę koszty w wysokości stwierdzonej rachunkiem w odniesieniu do Lekarza uczestniczącego w danej konferencji (Wydarzeniu), będą wolne od podatku dochodowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wobec powyższego zarówno w odniesieniu do pokrywania lub zwrotu przez Spółkę kosztów przejazdu lekarza na konferencję (Wydarzenie) oraz kosztów zakwaterowania w trakcie konferencji (Wydarzenia) należy zgodzić się ze stanowiskiem Spółki, że na Spółce jako płatniku nie ciąży obowiązek poboru i odprowadzania zaliczek na podatek, ponieważ uzyskany z tego tytułu przychód korzysta ze zwolnienia od podatku, na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Natomiast z uwagi na fakt, że w art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b) ww. ustawy, dotyczącym podróży osoby niebędącej pracownikiem mowa jest wyłącznie o podróży w rozumieniu potocznym, przez „inne niezbędne wydatki”, o których mowa w § 2 pkt 2 lit. d) cyt. rozporządzenia, należy rozumieć wyłącznie wydatki związane bezpośrednio z odbywaniem podróży, a nie wydatki związane z realizacją celu podróży (np. udział w konferencji, kongresie, itd.). Dlatego też opłata rejestracyjna Uczestnika oraz ewentualnie inne koszty związane z uczestnictwem lekarza w Wydarzeniu nie stanowią przewidzianych w powołanym rozporządzeniu „innych niezbędnych udokumentowanych wydatków, określonych lub uznanych przez pracodawcę odpowiednio do uzasadnionych potrzeb”. Do takich wydatków można zaliczyć wyłącznie wydatki związane stricte z podróżowaniem (przemieszczaniem się).

Zatem pokrywanie przez Spółkę, kosztów w postaci opłaty rejestracyjnej oraz ewentualnych innych kosztów, związanych z uczestnictwem Lekarzy w Konferencji, zarówno w kraju, jak i za granicą będzie skutkować powstaniem po stronie Lekarzy przychodu z nieodpłatnych świadczeń, który należy zakwalifikować do przychodu z działalności wykonywanej osobiście, o którym mowa w art. 13 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który nie podlega zwolnieniu określonemu w art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b) cytowanej ustawy.

W konsekwencji na Spółce w związku z ponoszonymi przez Spółkę ww. kosztami, ciążą obowiązki płatnika dotyczące wynagrodzenia wynikającego z zawartej umowy o dzieło, opłaty rejestracyjnej oraz ewentualnych innych kosztów związanych z uczestnictwem, wynikające z treści zacytowanego powyżej art. 41 ust. 1 oraz art. 42 ust. 1 i ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, polegające na obliczeniu i pobraniu zaliczki na podatek dochodowy, przekazaniu jej w stosownym terminie do właściwego urzędu skarbowego oraz przekazaniu podatnikowi oraz właściwemu urzędowi skarbowemu imiennej informacji (PIT-11) o dochodach i pobranych zaliczkach na podatek dochodowy.

Końcowo - w odniesieniu do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji oraz wyroków sądu należy wyjaśnić, że dotyczą one konkretnych spraw podatników osądzonych w określonym stanie faktycznym i w tych sprawach rozstrzygnięcia w nich zawarte są wiążące. Natomiast Organy podatkowe mimo, że w ocenie indywidualnych spraw podatników posiłkują się wydanymi rozstrzygnięciami sądów i innych organów podatkowych, to nie mają możliwości zastosowania ich wprost, z tego powodu, że nie stanowią materialnego prawa podatkowego.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – (Dz. U. z 2016 r., poz. 718). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.