Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPP2-1/4512-1-2/16-2/MC
z 25 lipca 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Instytutu przedstawione we wniosku z dnia 29 czerwca 2016 r. (data wpływu 4 lipca 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania podatkiem VAT nieodpłatnego przekazania aktywów trwałych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 lipca 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania podatkiem VAT nieodpłatnego przekazania aktywów trwałych.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Podatnik – Instytut z siedzibą w A. – jest państwową jednostką organizacyjną nadzorowaną przez Ministra C działającą w formie prawnej instytutu badawczego zgodnie z ustawą z dnia 30 kwietnia 2010 r. o instytutach badawczych (Dz. U. z 2015 r., poz. 1095, z późn. zm.). Podatnik zrealizował na rzecz B (podlegającego Ministrowi C) umowę, przedmiotem której było wykonanie pracy badawczo-rozwojowej pt.: „(…)”. Zgodnie z ww. umową, Podatnik zobowiązany był zrealizować ww. projekt zgodnie z zakresem pracy ujętym w załączniku do ww. umowy. Zakres pracy obejmował dodatkowo opracowanie przez Podatnika urządzeń, wyrobów mających mieć zastosowanie tzn. wchodzących w zakres projektu badawczo rozwojowego „D” poza umową w ramach projektów celowych dofinansowanych przez(…). Podatnik otrzymał dofinansowanie następujących projektów celowych:

• projekt celowy nr: (…);
• projekt celowy nr: (…);
• projekt celowy nr: (…);
• projekt celowy nr: (…);
• projekt celowy nr: (…);
• projekt celowy nr: (…);
• projekt celowy nr: (…).
  
  

Zgodnie z obowiązującą umową na realizację projektu B+R „D”, z chwilą otrzymania dofinansowania na poszczególne projekty celowe do zakresu projektu „D” włączane były elementy „D” (urządzenia itp.), jakie należało opracować w ramach projektów celowych. Umowa na realizację projektu „D” przewiduje, że w ramach rozliczenia umowy z B, Podatnik zobowiązany jest do nieodpłatnego, tj. w formie darowizny przekazania elementów „D” opracowanych w ramach projektów celowych, a stanowiących aktywa trwałe Podatnika.

Podatnik jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. B, na rzecz którego Podatnik przekaże aktywa trwałe, nie jest podmiotem zaliczanym do grona podmiotów wymienionych w art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., poz. 710, z późn. zm). B jest jednostką budżetową podlegającą Ministrowi C będącą również przedstawicielem Skarbu Państwa. Podatnikowi nie przysługiwało w całości lub w części prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego tytułem wytworzenia i nabycia elementów „D” opracowanych w ramach projektów celowych. Aktywa trwałe nie były i nie będą wykorzystywane przez Zainteresowanego (B) na cele działalności zwolnionej od podatku. Podatnik nie zna dokładnych planów wykorzystania aktywów trwałych przez Zainteresowanego.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy zdarzenie przyszłe polegające na nieodpłatnym przekazaniu (w formie darowizny) przez Podatnika aktywów trwałych na rzecz B jest czynnością zwolnioną od podatku od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy, planowana darowizna aktywów trwałych na rzecz B nie podlega obowiązkowi podatkowemu w zakresie podatku od towarów i usług z uwagi, że nie stanowi ona dostawy towarów, o której mowa w ustawie o podatku od towarów i usług w art. 5 ust. 1 pkt 1, jak i dostawy, o której mowa w art. 7 ust. 2, przez którą rozumie się również przekazanie nieodpłatne przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa. Interpretację Wnioskodawca opiera na fakcie, że darowizna dokonana zostanie na rzecz B, który nie jest podmiotem zaliczanym do grona podmiotów wymienionych w art. 7 ust. 2 pkt 1 przedmiotowej ustawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Ustawodawca w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., poz. 710, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, precyzyjnie określił jakie czynności w obrocie krajowym wykonywane odpłatnie podlegają opodatkowaniu VAT.

Jednocześnie w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2 ustawy wskazał, które czynności wykonywane nieodpłatnie będą podlegały opodatkowaniu.

I tak, zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Pojęcie towaru ustawodawca zdefiniował w art. 2 pkt 6 ustawy. Zgodnie z zapisem zawartym w tym przepisie, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Natomiast, przez świadczenie usług rozumie się, na mocy art. 8 ust. 1 ustawy, każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Z treści powołanego wyżej przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy jednoznacznie wynika, że dostawa towarów i świadczenie usług, co do zasady podlegają opodatkowaniu VAT jedynie wówczas, gdy czynności te są wykonywane odpłatnie (za wynagrodzeniem). Jednocześnie ustawodawca zrównał niektóre dostawy towarów i świadczenia usług wykonywane nieodpłatne z odpłatną dostawą towarów i odpłatnym świadczeniem usług.

Zgodnie z unormowaniami zawartymi w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2 ustawy, w pewnych, ściśle określonych przypadkach, również nieodpłatne przekazanie towarów i nieodpłatne świadczenie usług należy uznać za spełniające definicję odpłatnej dostawy towarów lub odpłatnego świadczenia usług, które na podstawie art. 5 ust. 1 podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT.

Jak stanowi art. 7 ust. 2 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

1. przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
2. wszelkie inne darowizny

– jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Przepisu ust. 2 nie stosuje się do przekazywanych prezentów o małej wartości i próbek, jeżeli przekazanie to następuje na cele związane z działalnością gospodarczą podatnika (art. 7 ust. 3 ustawy).

Co należy rozumieć przez prezenty o małej wartości, o których mowa w ust. 3, ustawodawca sprecyzował w art. 7 ust. 4, natomiast definicję próbki zawarł w art. 7 ust. 7 ustawy.

Z powołanego przepisu art. 7 ust. 2 ustawy wynika, że dostawą towarów mieszczącą się w przedmiocie opodatkowania określonym w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, tj. w pojęciu „odpłatnej dostawy towarów”, są także niektóre nieodpłatne przekazania towarów.

Z art. 7 ust. 2 ustawy wynika bowiem, że ustawodawca zrównuje czynności dokonane bez wynagrodzenia z czynnościami odpłatnymi, przy spełnieniu warunków wymienionych w tym przepisie, z zastrzeżeniem wypływającym z ust. 3 tego artykułu (wyłączenie zrównania z uwagi na przedmiot objęty czynnością nieodpłatną). W ten sposób wszelkie nieodpłatne przekazanie przez podatnika należących do jego przedsiębiorstwa towarów, innych niż prezenty o małej wartości i próbki, wchodzi w zakres objęty pojęciem „odpłatnej dostawy towarów”, o ile podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych. Co istotne, nieodpłatne przekazanie towarów stanowi dostawę tylko wtedy, gdy powoduje przeniesienie prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel.

Jeżeli natomiast podatnik nie miał prawa do odliczenia kwoty podatku naliczonego, to wszelkie przekazanie lub zużycie towarów bez wynagrodzenia (nieodpłatne przekazania), pozostaje neutralne podatkowo (podatnik nie musi dokonać ich opodatkowania).

Z informacji zawartych we wniosku wynika, że Wnioskodawca jest państwową jednostką organizacyjną nadzorowaną przez Ministra C, działającą w formie prawnej instytutu badawczego. Podatnik zrealizował na rzecz B (podlegającego Ministrowi C) umowę, przedmiotem której było wykonanie pracy badawczo- rozwojowej pt.: „(…)”. Zgodnie z ww. umową, Podatnik zobowiązany był zrealizować ww. projekt zgodnie z zakresem pracy ujętym w załączniku do ww. umowy. Zakres pracy obejmował dodatkowo opracowanie przez Podatnika urządzeń, wyrobów mających mieć zastosowanie tzn. wchodzących w zakres projektu badawczo rozwojowego „D” poza umową w ramach projektów celowych dofinansowanych przez (…).

Zgodnie z obowiązującą umową na realizację projektu B+R „D” z chwilą otrzymania dofinansowania na poszczególne projekty celowe do zakresu projektu „D” włączane były elementy „D” (urządzenia itp.), jakie należało opracować w ramach projektów celowych. Umowa na realizację projektu „D” przewiduje, że w ramach rozliczenia umowy z B, Podatnik zobowiązany jest do nieodpłatnego, tj. w formie darowizny przekazania elementów „D” opracowanych w ramach projektów celowych, a stanowiących aktywa trwałe Podatnika. Ponadto Zainteresowany jest zarejestrowanym czynnym, podatnikiem podatku od towarów i usług. B, na rzecz którego Podatnik przekaże aktywa trwałe nie jest podmiotem zaliczanym do grona podmiotów wymienionych w art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy. Podatnikowi nie przysługiwało w całości lub w części prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego tytułem wytworzenia i nabycia elementów „D” opracowanych w ramach projektów celowych. Aktywa trwałe nie były i nie będą wykorzystywane przez Zainteresowanego (B) na cele działalności zwolnionej od podatku.

W świetle powyższego, Wnioskodawca ma wątpliwości dotyczące opodatkowania nieodpłatnego przekazania (w formie darowizny) przez Podatnika aktywów trwałych na rzecz B.

Z powyższych przepisów wynika, że aby doszło do opodatkowania nieodpłatnego przekazania towarów, muszą być spełnione łącznie następujące warunki:

• dokonującym nieodpłatnego przekazania jest podatnik podatku od towarów i usług,
• przekazane przez podatnika towary należą do jego przedsiębiorstwa,
• przedmiotem nieodpłatnego przekazania jest towar, w stosunku do którego podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy jego nabyciu, imporcie lub wytworzeniu.
  
  

Analiza przedstawionych okoliczności sprawy i treści powołanych uregulowań prawnych prowadzi do stwierdzenia, że zgodnie z art. 7 ust. 2 ustawy – nieodpłatne przekazanie przez Instytut na rzecz B aktywów trwałych projektu, nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdyż przy wytworzeniu/nabyciu elementów „D” opracowanych w ramach projektów celowych, Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zatem w przedstawionych okolicznościach nie została spełniona przesłanka art. 7 ust. 2 ustawy dotycząca istnienia prawa do odliczenia podatku naliczonego przy wytworzeniu/nabyciu elementów „D”, które mają zostać nieodpłatnie przekazane na rzecz B. Brak prawa do odliczenia podatku naliczonego wyklucza możliwość uznania czynności nieodpłatnego przekazania aktywów trwałych za dostawę towarów podlegającą opodatkowaniu.

Wyjaśnić w tym miejscu należy, że pomimo takiego samego skutku podatkowego dla podatnika podatku od towarów i usług (brak konieczności wykazania podatku należnego z tytułu opisanych czynności) pojęcia „nie podlega opodatkowaniu” i „zwolnione od podatku” nie są tożsame. Wykonywana czynność może stanowić czynność niepodlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, albo może podlegać opodatkowaniu tym podatkiem i wówczas może być opodatkowana właściwą stawką podatku VAT, albo może korzystać ze zwolnienia od podatku.

Podsumowując, planowane nieodpłatne przekazanie (w formie darowizny) przez Podatnika aktywów trwałych na rzecz B nie będzie czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Zauważa się, że stosownie do przepisu art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Należy zatem zaznaczyć, że wydając niniejszą interpretację tut. Organ oparł się na wynikającym z treści wniosku opisie sprawy, w szczególności na informacji, że Wnioskodawcy nie przysługiwało w całości lub w części prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego tytułem wytworzenia i nabycia elementów „D”. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu opisanego zdarzenia przyszłego, wydana interpretacja traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.