Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP3/4513-53/16-4/MC
z 12 sierpnia 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613 z późn. zm.) oraz § 7 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 10 maja 2016 r. (data wpływu 16 maja 2016 r.), uzupełnionym w dniu 28 czerwca 2016 r. (data wpływu 28 czerwca 2016 r.) oraz w dniu 10 sierpnia 2016 r. (data wpływu 11 sierpnia 2016 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie nabycia wewnątrzwspólnotowego na rzecz innego podmiotu wyrobów, których wytwarzanie lub którymi obrót nie wymaga uzyskania koncesji zgodnie z przepisami ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 maja 2016 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie nabycia wewnątrzwspólnotowego na rzecz innego podmiotu wyrobów, których wytwarzanie lub którymi obrót nie wymaga uzyskania koncesji zgodnie z przepisami ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne

Wniosek został uzupełniony w dniu 28 czerwca 2016 r. (data wpływu 28 czerwca 2016 r.) oraz w dniu 10 sierpnia 2016 r. (data wpływu 11 sierpnia 2016 r.).

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka M. posiada zezwolenie na prowadzenie składu podatkowego w obrębie wyrobów energetycznych. Zezwolenie obejmuje produkcję olejów smarowych o kodach CN 27101971 -27101999 oraz preparatów smarowych, w tym preparatów antyadhezyjnych o kodach CN 34031980.

Spółka zamierza dokonywać usługowej produkcji ww. wyrobów w składzie podatkowym (w obrębie wyrobów objętych zezwoleniem na prowadzenie składu podatkowego) dla podmiotów z terytorium UE (Zleceniodawca).

Model usługowej produkcji przedstawia się następująco: podmiot z terenu UE (Zleceniodawca) jest właścicielem surowców akcyzowych, których przemieszczanie do składu podatkowego Spółki M. odbywa się w procedurze zawieszenia poboru akcyzy w systemie EMCS (np. olej gazowy o kodzie CN 2710 19 43). Zleceniodawca jest również właścicielem wszystkich surowców zużywanych do produkcji, w tym surowców nieakcyzowych.

Skład podatkowy (Zleceniobiorca) wykonuje usługową produkcję wyrobów wymienionych w zezwoleniu na prowadzenie składu podatkowego tj. oleje smarowe, preparaty smarowe w tym preparaty antyadhezyjne. Następnie gotowe wyroby zostają wyprowadzone ze składu podatkowego w dostawie wewnątrzwspólnotowej. Wyroby gotowe również są własnością Zleceniodawcy.

W uzupełnieniu do wniosku Wnioskodawca wskazał, że olej gazowy niespecyfikowany używany do produkcji olejów smarowch oraz preparatów smarowych jest surowcem, półproduktem rafineryjnym, który nie stanowi samoistnego paliwa silnikowego.

Definicja półproduktu rafineryjnego została określona w zał. B rozdziału 4 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1099/2008 w sprawie statystyki energii (Dz. Urz. UE L 304 z 14.11.2008, str. 1 z późn. zm.)

Zgodnie z zawartą definicją za półprodukty rafineryjne uważa się przetworzone oleje przeznaczone do dalszego przetwarzania (np. olej opałowy z pierwszej destylacji lub próżniowy olej napędowy).

Przedmiotowa definicja stanowi dalej, że dalsze przetwarzanie tych półproduktów prowadzi do powstania jednego lub większej ilości składników lub produktów gotowych. Definicja ta obejmuje również zwroty z przemysłu petrochemicznego do przemysłu rafineryjnego (np. benzyna pirolityczna, frakcja C4, frakcja oleju napędowego i oleju opałowego).

Szeroka definicja półproduktu rafineryjnego i nie objęcie tej grupy produktów naftowych definicją paliw określoną w art. 2 pkt 3 ustawy o zapasach.

W uzupełnieniu z dnia 9 sierpnia 2016 r. Spółka wskazała ponadto, że Wnioskodawca zamierza dokonywać WNT wyrobów na rzecz innego podmiotu, których wytwarzanie lub którymi obrót nie wymaga uzyskania koncesji zgodnie z przepisami ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu z dnia 9 sierpnia 2016 r.):

Czy w stanie prawnym obowiązującym od 1 stycznia 2016 r., w przypadku gdy podmiot zlecający Spółce M. - prowadzącemu skład podatkowy, wykonanie usługi produkcji wyrobów w składzie podatkowym, które nie są paliwami silnikowymi, nie są przeznaczone do użycia, oferowane na sprzedaż lub używane do napędu silników spalinowych, ponadto surowce zużywane do produkcji nie będą paliwami silnikowymi, ponieważ nie są przeznaczone do użycia, oferowane na sprzedaż lub używane do napędu silników spalinowych stosownie do art. 86 ust. 2, Spółka M. nie będzie zobligowana do stosowania wytycznych zawartych w art. 48 ust. 9, art. 48 ust. 10, art. 48 ust. 11, art. 138a ust. 3 pkt 7?

Zdaniem Wnioskodawcy:

W myśl art. 2 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku akcyzowym, skład podatkowy to miejsce w którym określone wyroby akcyzowe są produkowane, magazynowane, przeładowywane lub do którego wyroby te są wprowadzane, lub z którego są wyprowadzane - z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy; w przypadku składu podatkowego znajdującego się na terytorium kraju miejsce to jest określone w zezwoleniu wydanym przez właściwego naczelnika urzędu celnego.

Za podmiot prowadzący skład podatkowy uznaje się podmiot, któremu wydano zezwolenie na prowadzenie składu podatkowego (art. 2 ust. 1 pkt 12 ustawy).

Stosownie do art. 86 ust. 2 ustawy paliwami silnikowymi w rozumieniu ustawy są wyroby energetyczne przeznaczone do użycia, oferowane na sprzedaż lub używane do napędu silników spalinowych.

Zgodnie z art. 48 ust. 2 ustawy, warunkiem dokonania przez podmiot prowadzący skład podatkowy nabycia wewnątrzwspólnotowego paliw silnikowych wymienionych w załączniku nr 2 do ustawy, których wytwarzanie lub którymi obrót wymaga uzyskania koncesji zgodnie z przepisami ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne (Dz. U. z 2012 r. poz. 1059 ze zm.) na rzecz innego podmiotu, który jest obowiązany do uzyskania koncesji lub wpisu do rejestru systemu zapasów interwencyjnych, o którym mowa w ustawie z dnia 16 lutego 2007 r. o zapasach ropy naftowej, produktów naftowych i gazu ziemnego oraz zasadach postępowania w sytuacjach zagrożenia bezpieczeństwa paliwowego państwa i zakłóceń na rynku naftowym (t.j. Dz. U. z 2014 r, poz. 1695 ze zm.), jest posiadanie przez ten podmiot wymaganej koncesji lub wpisanie tego podmiotu do rejestru systemu zapasów interwencyjnych.

Stosownie do art. 48 ust. 10 ustawy, podmiot prowadzący skład podatkowy, w terminie 3 dni po upływie miesiąca, informuje Prezesa Agencji Rezerw Materiałowych o podmiotach, na rzecz których dokonał w tym miesiącu nabyć wewnątrzwspólnotowych paliw silnikowych, o których mowa w ust. 9, oraz o nabytych paliwach.

Spółka M. jest w posiadaniu pisemnego stanowiska Urzędu Regulacji Energetycznej, zgodnie z którym zużywanie oleju gazowego o kodzie CN 2710 19 43 do produkcji wyrobów nie przeznaczonych do celów napędowych oraz opałowych, nie rodzi obowiązku posiadania koncesji Urzędu Regulacji Energetycznej na obrót paliwami ciekłymi.

Ponadto, w obrocie prawnym widnieje interpretacja Prezesa Agencji Rezerw Materiałowych o sygnaturze Nr BPI-1/1/16, zgodnie z którą przywóz oleju gazowego o kodzie CN 2710 19 43 i zużycie do produkcji wyrobów np. preparatów antyadhezyjnych, nieprzeznaczonych do paliw napędowych, opałowych, ani domieszek do paliw nie rodzi obowiązku stosowania opłaty zapasowej (uiszczanie opłaty zapasowej jest ściśle skorelowane z obowiązkiem dokonania wpisu do rejestru systemu zapasów interwencyjnych).

W ww. interpretacji Prezesa Agencji Rezerw Materiałowych czytamy:

„W stosunku do podobnych wyrobów ropopochodnych Agencja Rezerw Materiałowych (dalej: ARM) w piśmie z dnia potwierdziła prawidłowość Wnioskodawcy, iż w ich przypadku, jeżeli mają one zastosowanie do celów innych niż do napędu silników lub celów opałowych, nie ciąży na nim obowiązek utrzymywania zapasów obowiązkowych w rozumieniu ustawy o zapasach. Podobne stanowisko było wyrażane również w innych rozstrzygnięciach wydawanych przez ARM inym podmiotom stosującym w swojej działalności wyroby ropopochodne do celów innych niż napędowe i opałowe”.

Zgodnie z art. 48 ust. 9 „warunkiem dokonania przez podmiot prowadzący skład podatkowy nabycia wewnątrzwspólnotowego paliw silnikowych...”

W stanie przyszłym Wnioskodawcy nie ma zastosowania definicja paliw silnikowych, ponieważ zgodnie z art. 86 ust. 2 paliwami silnikowymi w rozumieniu ustawy są wyroby energetyczne przeznaczone do użycia, oferowane na sprzedaż lub używane do napędu silników spalinowych. Olej gazowy zużywany będzie do produkcji olejów smarowych, preparatów smarowych, w tym preparatów antyadhezyjnych.

W dalszej części art. 48 ust. 9 czytamy: „warunkiem dokonania przez podmiot prowadzący skład podatkowy nabycia wewnątrzwspólnotowego paliw silnikowych, których wytwarzanie lub którymi obrót wymaga uzyskania koncesji zgodnie z przepisami ustawy z dnia 10 kwietnia 1997r. - Prawo energetyczne ...”.

W stanie przyszłym Wnioskodawcy nie ma obowiązku uzyskania koncesji URE, na poparcie powyższego stanowiska Spółka M. jest w posiadaniu stanowiska URE.

Reasumując powyższe należy stwierdzić że stosowanie art. 48 ust. 9 dotyczy wyłącznie nabyć wewnątrzwspólnotowych paliw silnikowych których wytwarzanie lub obrót wymaga uzyskania koncesji URE. Powyższe nie ma zastosowania do stanu przyszłego opisanego w niniejszym wniosku, ponieważ używanie oleju gazowego do celów innych niż napędowe lub opalowe nie rodzi obowiązku posiadania koncesji URE.

Na poparcie prawidłowości stanowiska Spółki M., w załączeniu przedkłada:

1. Opinię Urzędu Regulacji Energetyki Departament Rynków Paliw Gazowych i Ciekłych,
   
2. Decyzję Prezesa Agencji Rezerw Materiałowych nr BPI-1/1/16 w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji przepisów dotyczących opłaty zapasowej.
   
   

W uzupełnieniu do wniosku Wnioskodawca wskazał, że Spółka M. uzupełniła informacje w zakresie określenia stanu faktycznego, który odnosi się do zawarcia szerokiej definicji oleju gazowego niespecyfikowanego, zużywanego do produkcji olejów smarowych i preparatów smarowych.

W załączeniu Wnioskodawca przedkłada Decyzję Prezesa Agencji Rezerw Materiałowych z kwietnia 2016r.w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji przepisów dotyczących opłaty zapasowej.

Z ww. Decyzji Prezesa Agencji Rezerw Materiałowych wyraźnie wynika czym jest olej gazowy niespecyfikowany, ponadto zgodnie z przytoczoną definicją zużywanie oleju gazowego niespecyfikowanego do produkcji olejów smarowych i preparatów smarowych nie rodzi obowiązku naliczania opłaty zapasowej, co jest jednoznaczne z brakiem obowiązku wpisu do rejestru systemu zapasów interwencyjnych.

Jednocześnie nie ma zastosowania art. 48 ust. 10 i 11 oraz art. 138a ust. 3 pkt 7.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2014 r., poz. 752, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, wyroby akcyzowe to wyroby energetyczne, energia elektryczna, napoje alkoholowe, wyroby tytoniowe oraz susz tytoniowy, określone w załączniku nr 1 do ustawy.

W myśl art. 2 ust. 1 pkt 9 ustawy nabycie wewnątrzwspólnotowe to przemieszczenie wyrobów akcyzowych lub samochodów osobowych z terytorium państwa członkowskiego na terytorium kraju.

Stosowanie do art. 48 ust. 9 ustawy, podmiot prowadzący skład podatkowy może dokonać nabycia wewnątrzwspólnotowego paliw silnikowych wymienionych w załączniku nr 2 do ustawy, których wytwarzanie lub którymi obrót wymaga uzyskania koncesji zgodnie z przepisami ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne, na rzecz innego podmiotu, pod warunkiem że podmiot, na rzecz którego nabywane są te paliwa, łącznie spełnia następujące warunki:

1. posiada koncesję na obrót paliwami ciekłymi z zagranicą;
   
2. jest właścicielem nabywanych paliw;
   
3. posiada:
   1. siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium kraju i nabywa te paliwa na potrzeby prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju albo
      
   2. oddział z siedzibą na terytorium kraju utworzony na warunkach i zasadach określonych w ustawie z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej i nabywa te paliwa na potrzeby prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju przez ten oddział;
4. przekaże podmiotowi prowadzącemu skład podatkowy numer identyfikacji podatkowej poprzedzony kodem PL użyty na potrzeby podatku od towarów i usług przy przemieszczaniu na terytorium kraju paliw.
   
   
   

W myśl art. 48 ust. 10 ustawy, podmiot prowadzący skład podatkowy, w terminie 3 dni po upływie miesiąca, informuje Prezesa Agencji Rezerw Materiałowych oraz ministra właściwego do spraw finansów publicznych o podmiotach, na rzecz których dokonał w tym miesiącu nabyć wewnątrzwspólnotowych paliw, o których mowa w ust. 9, oraz o nabytych paliwach.

Informacja, o której mowa w ust. 10, powinna zawierać określenie rodzaju, kodu CN i ilości nabytego paliwa oraz:

1. w przypadku gdy podmiot, na rzecz którego nabyte zostały paliwa, posiada siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium kraju: imię i nazwisko lub nazwę podmiotu, adres miejsca zamieszkania lub siedziby podmiotu, jego numer identyfikacji podatkowej poprzedzony kodem PL oraz numer identyfikacyjny REGON;
   
2. w przypadku gdy podmiot, na rzecz którego nabyte zostały paliwa, jest przedsiębiorcą zagranicznym prowadzącym działalność w ramach oddziału z siedzibą na terytorium kraju, utworzonego na warunkach i zasadach określonych w ustawie z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej: imię i nazwisko lub nazwę podmiotu, adres zamieszkania lub adres jego siedziby, nazwę oddziału z siedzibą na terytorium kraju, w ramach którego przedsiębiorca zagraniczny prowadzi działalność gospodarczą na terytorium kraju, adres siedziby tego oddziału, numer identyfikacji podatkowej poprzedzony kodem PL oddziału użyty na potrzeby podatku od towarów i usług przy przemieszczeniu na terytorium kraju paliw, numer w Krajowym Rejestrze Sądowym oraz numer identyfikacyjny REGON (art. 48 ust. 11 ustawy).
   
   

Natomiast zgodnie z uregulowaniami art. 48 ust. 12 ustawy, podmiot prowadzący skład podatkowy nie przekazuje informacji, o której mowa w ust. 10, ministrowi właściwemu do spraw finansów publicznych, jeżeli dane, które powinny zostać zawarte w tej informacji, zamieści w raporcie odbioru.

W myśl art. 86 ust. 1 ustawy do wyrobów energetycznych, w rozumieniu ustawy, zalicza się wyroby:

1. objęte pozycjami CN od 1507 do 1518 00, jeżeli są przeznaczone do celów opałowych lub napędowych;
   
2. objęte pozycjami CN 2701, 2702 oraz od 2704 do 2715;
   
3. objęte pozycjami CN 2901 i 2902;
   
4. oznaczone kodem CN 2905 11 00, niebędące pochodzenia syntetycznego, jeżeli są przeznaczone do celów opałowych lub napędowych;
   
5. objęte pozycją CN 3403;
   
6. objęte pozycją CN 3811;
   
7. objęte pozycją CN 3817;
   
8. oznaczone kodami CN 3824 90 91 i 3824 90 97, jeżeli są przeznaczone do celów opałowych lub napędowych;
   
9. pozostałe wyroby, z wyłączeniem substancji stosowanych do znakowania i barwienia, o którym mowa w art. 90 ust. 1, przeznaczone do użycia, oferowane na sprzedaż lub używane jako paliwa silnikowe lub jako dodatki lub domieszki do paliw silnikowych - bez względu na kod CN;
   
10. pozostałe wyroby będące węglowodorami, z wyłączeniem torfu, przeznaczone do użycia, oferowane na sprzedaż lub używane jako paliwa opałowe lub jako dodatki lub domieszki do paliw opałowych - bez względu na kod CN.
    
    
    

Stosownie do art. 86 ust. 2 ustawy paliwami silnikowymi w rozumieniu ustawy są wyroby energetyczne przeznaczone do użycia, oferowane na sprzedaż lub używane do napędu silników spalinowych.

Na podstawie art. 138a ust. 1 ustawy podmiot prowadzący skład podatkowy prowadzi ewidencję wyrobów akcyzowych.

Zgodnie z art. 138a ust. 3 ustawy ewidencja, o której mowa w ust. 1, powinna umożliwiać w szczególności:

1. ustalenie ilości, rodzajów oraz miejsca magazynowania w składzie podatkowym wyrobów akcyzowych:
   1. objętych procedurą zawieszenia poboru akcyzy,
      
   2. nieobjętych procedurą zawieszenia poboru akcyzy, w tym:
      • wyrobów zwolnionych od akcyzy, w tym zwolnionych ze względu na ich przeznaczenie,
        
      • wyrobów opodatkowanych zerową stawką akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, o których mowa w art. 89;
2. ustalenie ilości i rodzajów wyrobów, od których została zapłacona akcyza;
   
3. ustalenie ilości i rodzajów magazynowanych w jednym zbiorniku wyrobów energetycznych:
   1. objętych procedurą zawieszenia poboru akcyzy,
      
   2. od których została zapłacona akcyza,
      
   3. zwolnionych od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie,
      
   4. opodatkowanych zerową stawką akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, o których mowa w art. 89;
4. wyodrębnienie kwoty akcyzy, której pobór podlega zawieszeniu w związku z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy, oraz kwoty akcyzy, która przypadałaby do zapłaty, gdyby wyroby nie były zwolnione od akcyzy;
   
5. ustalenie ilości wyrobów akcyzowych wprowadzonych do składu podatkowego i wyprodukowanych w składzie podatkowym;
   
6. ustalenie ilości wysłanych lub otrzymanych wyrobów akcyzowych zwolnionych od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, daty wysłania lub odbioru tych wyrobów, a także miejsca odbioru w przypadku ich przemieszczania oraz informacje o dokumentach dostawy;
   
7. ustalenie właściciela wyrobów akcyzowych, innego niż podmiot prowadzący skład podatkowy, oraz posiadania przez tego właściciela wymaganej koncesji zgodnie z przepisami ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne.
   
   
   

Z okoliczności sprawy wynika, że Wnioskodawca posiada zezwolenie na prowadzenie składu podatkowego w obrębie wyrobów energetycznych. Zezwolenie obejmuje produkcję olejów smarowych o kodach CN 2710 19 71-2710 19 99 oraz preparatów smarowych, w tym preparatów antyadhezyjnych o kodach CN 3403 19 80.

Spółka zamierza dokonywać usługowej produkcji ww. wyrobów w składzie podatkowym (w obrębie wyrobów objętych zezwoleniem na prowadzenie składu podatkowego) dla podmiotów z terytorium UE (Zleceniodawca).

Model usługowej produkcji przedstawia się następująco: podmiot z terenu UE (Zleceniodawca) jest właścicielem surowców akcyzowych, których przemieszczanie do składu podatkowego Spółki M. odbywa się w procedurze zawieszenia poboru akcyzy w systemie EMCS (np. olej gazowy o kodzie CN 2710 19 43). Zleceniodawca jest również właścicielem wszystkich surowców zużywanych do produkcji, w tym surowców nieakcyzowych.

Skład podatkowy (Zleceniobiorca) wykonuje usługową produkcję wyrobów wymienionych w zezwoleniu na prowadzenie składu podatkowego tj. oleje smarowe, preparaty smarowe w tym preparaty antyadhezyjne. Następnie gotowe wyroby zostają wyprowadzone ze składu podatkowego w dostawie wewnątrzwspólnotowej. Wyroby gotowe również są własnością Zleceniodawcy.

Olej gazowy niespecyfikowany używany do produkcji olejów smarowych oraz preparatów smarowych jest surowcem, półproduktem rafineryjnym, który nie stanowi samoistnego paliwa silnikowego.

Wnioskodawca zamierza dokonywać WNT wyrobów na rzecz innego podmiotu, których wytwarzanie lub którymi obrót nie wymaga uzyskania koncesji zgodnie z przepisami ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne.

Wątpliwości Spółki dotyczą obowiązku stosowania w opisanej sytuacji regulacji, o których mowa w art. 48 ust. 9-11 i art. 138a ust. 3 pkt 7 ustawy.

Należy zauważyć, że w cytowanym przepisie art. 48 ust. 9 ustawy jest mowa o paliwach silnikowych, których wytwarzanie lub którymi obrót wymaga uzyskania koncesji. Ww. przepis (jak i pozostałe) i określone w tych przepisach warunki mają zatem zastosowanie, gdy podmiot prowadzący skład podatkowy będzie dokonywał na rzecz innego podmiotu nabycia wewnątrzwspólnotowego powyższych produktów (tj. paliw silnikowych wymienionych w załączniku nr 2 do ustawy, których wytwarzanie lub którymi obrót wymaga uzyskania koncesji zgodnie z przepisami ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne).

Taka sytuacja nie występuje w niniejszej sprawie. W opisie zdarzenia przyszłego Spółka wskazała bowiem, że zamierza dokonywać WNT wyrobów na rzecz innego podmiotu, których wytwarzanie lub którymi obrót nie wymaga uzyskania koncesji.

Uwzględniając powyższe, Spółka nie będzie zobowiązana do stosowania przepisów art. 48 ust. 9-11 ustawy (dotyczących warunków nabycia na rzecz innego podmiotu), jak również przepisów art. 138a ust. 3 pkt 7 ustawy (dotyczącego prowadzonych ewidencji).

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Należy podkreślić, że Organ właściwy do wydania interpretacji indywidualnej nie przeprowadza postępowania dowodowego, nie jest zatem ani obowiązany ani uprawniony do analizy dołączonych do wniosku dokumentów ani do wykorzystania ich treści przy ocenie stanowiska Wnioskodawcy. Organ ten jest związany wyłącznie opisem stanu faktycznego/zdarzeniem przyszłym przedstawionym przez Wnioskodawcę, zadanym pytaniem i stanowiskiem Wnioskodawcy w sprawie.

Zaznaczenia wymaga również, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem sprawy. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu sprawy. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty opis sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem sprawy podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcie naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ustawy).

Skarga powinna czynić zadość wymaganiom pisma w postępowaniu sądowym, a ponadto zawierać: wskazanie zaskarżonej decyzji, postanowienia innego aktu lub czynności, oznaczenie organu, którego działania, bezczynności lub przewlekłego prowadzenia postępowania skarga dotyczy, określenie naruszenia prawa lub interesu prawnego, w przypadkach, o których mowa w art. 52 § 3 i 4, dowód, że skarżący wezwał właściwy organ do usunięcia naruszenia prawa (art. 57 § 1 pkt 1-4 ww. ustawy). Skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.