Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
1061-IPTPB2.4511.483.2016.1.KR
z 24 sierpnia 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 5 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 3 czerwca 2016 r. (data wpływu 13 czerwca 2016 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży udziału w nieruchomości – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 czerwca 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży udziału w nieruchomości.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Od 1995 r. Wnioskodawczyni prowadzi działalność gospodarczą opodatkowaną do 2009 r. w formie ryczałtu, natomiast od 2010 r. opodatkowaną na zasadach ogólnych. Do lutego 2012 r. działalność prowadzona była w zakresie małej gastronomii, później punkty (będące własnością Wnioskodawczyni), w których była prowadzona działalność zostały wynajęte. Do dnia złożenia wniosku Wnioskodawczyni uzyskiwała i uzyskuje przychody z ich wynajmu. Wnioskodawczyni nigdy nie była i nie jest rolnikiem ryczałtowym.

W 2008 r. aktem notarialnym Repertorium A nr …. Wnioskodawczyni nabyła udział 1/4 części we współwłasności niezabudowanej działki gruntu rolnego położonego …., oznaczonej nr 1085/26, objętej księgą wieczystą KW nr ….., o łącznej powierzchni 57 785 m^². Działka zakupiona została ze środków własnych Wnioskodawczyni, nigdy nie była wykorzystywana w prowadzonej działalności gospodarczej, nie była też wpisana do ewidencji środków trwałych w księdze przychodów i rozchodów z przeznaczeniem do dalszej odsprzedaży. Ze względu na duże zadrzewienie działki, a tym samym na utrudnienia w prowadzeniu upraw rolnych, Wnioskodawczyni wystąpiła o wycinkę drzew. Decyzja na wycinkę drzew wydana została w dniu 27 stycznia 2014 r. W związku z powyższą decyzją nie została pobrana opłata za usunięcie drzew, gdyż zgodnie z art. 86 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody, nie pobiera się opłat za usunięcie drzew lub krzewów, na które osoba fizyczna uzyskała zezwolenie na cele niezwiązane z prowadzeniem działalności gospodarczej. Wycinka została wykonana na przełomie roku 2014/2015. Z uwagi na współwłasność w nieruchomości Wnioskodawczyni zwróciła się do geodety o fizyczny podział działki. Podział i wyodrębnienie dwóch odrębnych działek nastąpiło na przełomie roku 2014/2015. Ostatecznie jednak do wyodrębnienia aktem notarialnym nie doszło. Działka jest wykorzystywana jako działka rolna, jest niezabudowana i nieogrodzona, przez pierwsze lata uprawiana przez sprzedawcę nieodpłatnie, a następnie uprawiana przez miejscowego rolnika.

W 2015 r. wszedł w życie plan zagospodarowania przestrzennego miasta, który objął również działkę Wnioskodawczyni. Od tego momentu działki zmieniły charakter z działek rolnych na działki usługowe, przemysłowo usługowe oraz tereny zielone. Od wejścia w życie planu zagospodarowania przestrzennego działkami zaczęli interesować się inwestorzy. W związku z powyższym Wnioskodawczyni zastanawia się nad ewentualną sprzedażą działki. Wnioskodawczyni w okresie ostatnich 10 lat dokonała sprzedaży jednej działki budowlano-mieszkaniowej, niezabudowanej, położonej w ….. Sprzedaż nastąpiła aktem notarialnym w 2014 r. Od sprzedaży powyższej nieruchomości Wnioskodawczyni nie zapłaciła podatku VAT ani podatku dochodowego, z uwagi na nabycie działki w 2006 r. (czyli 8 lat wcześniej). Nieruchomość oraz podatek od nieruchomości były opłacone z prywatnych środków. Nieruchomość nie była nigdy wykorzystywana w prowadzonej działalności gospodarczej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy sprzedaż w przyszłości udziału w nieruchomości rolnej, która zmieniła się na mocy planu zagospodarowania przestrzennego miasta w działkę usługową, może być wyłączona z opodatkowania zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?
2. Czy sprzedaż jest opodatkowana zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?
   
   

Zdaniem Wnioskodawczyni, sprzedaż udziału w nieruchomości może być wyłączona z opodatkowania z uwagi na fakt, że ww. nieruchomość została nabyta poza prowadzoną działalnością gospodarczą, z własnych środków finansowych, z zamiarem utworzenia gospodarstwa rolnego. Od zakupu nieruchomości minęło pięć lat.

Nieruchomość nigdy nie była wykorzystywana do prowadzenia działalności gospodarczej, którą zgodnie z art. 5a ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jest działalność zarobkowa:

1. wytwórcza, budowlana, handlowa lub usługowa,
2. polegająca na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
3. polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

–prowadzona we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczone do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2, 4-9.

Zamiarem Wnioskodawczyni w momencie zakupu działki nie było stworzenie okoliczności do zarobku oraz chęci osiągnięcia zysku. Zmiana przeznaczenia gruntu w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego nie może być uznana za działalność gospodarczą tylko z uwagi na fakt, że sprzedaż może w przypadkowy sposób wygenerować większy zysk. Nie wystąpiły przesłanki ciągłości, zorganizowania i zarobkowego charakteru, dlatego też sądzi Ona, że nie może być mowy o działalności gospodarczej w przypadku zbycia powyższej nieruchomości. Wnioskodawczyni uważa również, że sprzedaż nieruchomości, od zakupu której minął okres 5 lat, może korzystać ze zwolnienia zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Stosownie do art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a, 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,
4. innych rzeczy,

-jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) – przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Z treści cytowanego przepisu wynika, że źródłem przychodu podatnika jest m.in. odpłatne zbycie nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości, jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło ich nabycie lub wybudowanie.

Zatem, przychód z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości lub jej części oraz udziału w nieruchomości nie powstanie, jeżeli spełnione są łącznie dwa warunki:

• odpłatne zbycie nieruchomości nie następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej (nie stanowi przedmiotu działalności gospodarczej) oraz
  

• zostało dokonane po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jej nabycie.
  
  

W myśl art. 10 ust. 2 pkt 3 ww. ustawy, przepisów ust. 1 pkt 8 nie stosuje się do odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, z zastrzeżeniem ust. 3, nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat.

Jednak w myśl art. 10 ust. 3 ww. ustawy, przepisy ust. 1 pkt 8 mają zastosowanie do odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej: budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie.

Odrębnym źródłem przychodów jest, wskazana w art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy, pozarolnicza działalność gospodarcza.

Zgodnie z art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej - oznacza to działalność zarobkową:

1. wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
2. polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
3. polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych,

-prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Pojęcie pozarolniczej działalności gospodarczej użyte w cytowanym wyżej przepisie art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wymaga, aby był to jeden z wymienionych w lit. a)-c) rodzajów działalności oraz opiera się na następujących przesłankach:

• zarobkowym celu działalności,
  

• wykonywaniu działalności w sposób zorganizowany i ciągły,
  

• prowadzeniu działalności we własnym imieniu i na własny lub cudzy rachunek.
  
  

Działalność jest wtedy zarobkowa, gdy jest zdolna do potencjalnego generowania zysku, a jej przeznaczeniem jest zapewnienie określonego dochodu. Działalność musi być tak prowadzona i ukierunkowana, aby była w stanie zyski faktycznie osiągnąć. Jednakże brak zysku z podjętych działań noszących znamiona działalności gospodarczej nie oznacza, że działalność taka nie była faktycznie prowadzona. Prowadzenie bowiem działalności gospodarczej zawsze wiąże się z ryzykiem nieosiągnięcia dochodów. Zarobkowego charakteru nie mają działania, których wyłącznym celem jest zaspokojenie własnych potrzeb osoby podejmującej określone czynności.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wymagają również, aby czynności wykonywane były w sposób zorganizowany i ciągły, przy czym możliwe jest osiąganie dochodów z tego rodzaju działalności bez spełnienia niektórych formalnych elementów organizacji (np. rejestracji urzędowej), gdyż prowadzenie działalności gospodarczej jest kategorią obiektywną, niezależnie od tego, jak działalność tę ocenia sam prowadzący ją podmiot i jak ją nazywa oraz czy dopełnia ciążących na nim obowiązków z działalnością tą związanych. Za takim rozumieniem pojęcia „zorganizowany” przemawia również definicja słownikowa. Zgodnie z Nowym Słownikiem Poprawnej Polszczyzny Wydawnictwo Naukowe PWN pod redakcją Andrzeja Markowskiego Warszawa 2000, organizować to przygotowywać, zakładać jakieś przedsięwzięcie, bądź w znaczeniu drugim nadawać czemuś reguły, wprowadzać porządek (por. wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu z dnia 7 maja 2008 r., sygn. akt I SA/Op 18/08).

Co do kryterium ciągłości w wykonywaniu działalności gospodarczej, to jego wprowadzenie przez ustawodawcę miało na celu wyeliminowanie z pojęcia działalności gospodarczej przedsięwzięć o charakterze incydentalnym i sporadycznym. Ciągłość w wykonywaniu działalności gospodarczej oznacza względnie stały zamiar jej wykonywania. Nie wyklucza on jednak możliwości prowadzenia działalności gospodarczej tylko sezonowo lub do czasu osiągnięcia postawionego przez dany podmiot celu i to bez względu na okres, w którym cel ten miałby być realizowany. Do zachowania ciągłości wystarczające jest, aby z całokształtu okoliczności sprawy wynikał zamiar powtarzania określonego zespołu konkretnych działań w celu osiągnięcia efektu w postaci zarobku.

Przez powtarzalność rozumie się cały szereg wielokrotnie powtarzanych czynności podejmowanych w konkretnym celu. Taki zespół wielokrotnie powtarzanych czynności, (nie zaś czynności sporadyczne, oderwane od siebie, nie powiązane ze sobą) w dziedzinie wytwórczej, usługowej lub handlowej podejmowanych w celach zarobkowych i na własny rachunek, można uznać za prowadzenie działalności gospodarczej.

Natomiast w świetle art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – za przychody z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Zgodnie z przepisem art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej składników majątku będących:

1. środkami trwałymi,
2. składnikami majątku, o których mowa w art. 22d ust. 1, z wyłączeniem składników, których wartość początkowa ustalona zgodnie z art. 22g nie przekracza 1.500 zł,
3. wartościami niematerialnymi i prawnymi,

–ujętych w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym także przychody z odpłatnego zbycia składników majątku wymienionych w lit. b), spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu użytkowego lub udziału w takim prawie nieujętych w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem ust. 2c; przy określaniu wysokości przychodów przepisy ust. 1 i art. 19 stosuje się odpowiednio.

Zgodnie z art. 14 ust. 2c ww. ustawy, do przychodów, o których mowa w ust. 2 pkt 1, nie zalicza się przychodów z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej: budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie. Przepis art. 30e stosuje się odpowiednio.

Z treści przytoczonych przepisów wynika, że przychodami z działalności gospodarczej są zatem przychody z odpłatnego zbycia składników majątku wykorzystywanych w działalności gospodarczej, nawet jeśli podmiot gospodarczy, mimo takiego obowiązku nie ujął ich w stosownych ewidencjach (z wyjątkiem nieruchomości mieszkalnych, o których mowa w art. 14 ust. 2c ww. ustawy).

Zatem, z powyższych przepisów wynika, że przychód z odpłatnego zbycia nieruchomości może stanowić przychód z dwóch źródeł, tj. z pozarolniczej działalności gospodarczej (art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy podatku dochodowym od osób fizycznych) lub z odpłatnego zbycia nieruchomości, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ww. ustawy. Ustalenie, z jakiego źródła pochodzi przychód, ma ogromne znaczenie dla ustalenia chociażby sposobu opodatkowania przychodu i możliwości odliczenia kosztów jego uzyskania itp. W pewnych sytuacjach możliwe jest występowanie wątpliwości, do jakiego źródła przychodów należy zakwalifikować danego rodzaju przychód. Jeden i ten sam przychód stanowić może przychód wyłącznie z jednego źródła. Ponadto nie jest możliwa sytuacja, w której ten sam przychód będzie np. zakwalifikowany częściowo do jednego źródła, a częściowo do innego.

Wobec powyższego, w celu zakwalifikowania – na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – działań podjętych przez Wnioskodawczynię do właściwego źródła przychodu należy ocenić zamiar, okoliczności i cel działań związanych z nabyciem oraz odpłatnym zbyciem udziału w nieruchomości (działce), o którym mowa we wniosku.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że w 2008 r. aktem notarialnym Wnioskodawczyni nabyła udział 1/4 części we współwłasności niezabudowanej działki gruntu rolnego. Działka nigdy nie była wykorzystywana w prowadzonej przez Wnioskodawczynię działalności gospodarczej, nie była też wpisana do ewidencji środków trwałych w księdze przychodów i rozchodów z przeznaczeniem do dalszej odsprzedaży. Z uwagi na współwłasność w nieruchomości Wnioskodawczyni zwróciła się do geodety o fizyczny podział działki. Podział i wyodrębnienie dwóch odrębnych działek nastąpiło na przełomie roku 2014/2015, jednak do wyodrębnienia aktem notarialnym nie doszło. Działka jest wykorzystywana jako działka rolna, jest niezabudowana i nieogrodzona, przez pierwsze lata uprawiana przez sprzedawcę nieodpłatnie, a następnie uprawiana przez miejscowego rolnika. Od momentu wejścia w życie planu zagospodarowania przestrzennego miasta, działki zmieniły charakter z działek rolnych na działki usługowe, przemysłowo usługowe oraz tereny zielone. Wnioskodawczyni planuje sprzedaż udziału w nieruchomości (działce).

Zatem, w odniesieniu do planowanej sprzedaży udziału w nieruchomości (działce) stwierdzić należy, że okoliczności przedstawione we wniosku wskazują, że udział w nieruchomości nie został nabyty w 2008 r. dla celów prowadzenia działalności gospodarczej i nie był w niej wykorzystywany. Na podstawie treści wniosku nie można również stwierdzić by sprzedaż udziału w nieruchomości miała nastąpić w ramach działalności handlowej wykonywanej w sposób zorganizowany i ciągły. Treść wniosku przemawia więc za tym, że sprzedaż nie nastąpi w wykonaniu działalności gospodarczej, a zatem nie powoduje powstania przychodu ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W konsekwencji, w oparciu o okoliczności przedstawione przez Wnioskodawczynię, a w szczególności fakt, że przedmiotowa nieruchomość nie była wykorzystywana do prowadzenia działalności gospodarczej, skutki podatkowe zbycia udziału w nieruchomości należy rozpatrywać w kontekście powołanego art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Podkreślenia wymaga fakt, że nieistotny dla opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych jest sam fakt podziału nieruchomości. Jeżeli właściciel (współwłaściciel) dokonuje jedynie podziału nieruchomości, to nie mamy do czynienia z żadnym nabyciem, bo chodzi o nieruchomość, której ta osoba jest już właścicielem (współwłaścicielem). Sam podział nieruchomości (działki) nie stanowi daty nowego nabycia w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Stąd też czynność ta, jako czynność czysto techniczna, nie ma wpływu na określenie początku biegu terminu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zatem, za datę nabycia udziału w nieruchomości, od której liczy się upływ 5-letniego terminu należy uznać 2008 r.

Biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić, że przychód uzyskany z odpłatnego zbycia wskazanego we wniosku udziału w nieruchomości (działki) nie będzie stanowił przychodu z pozarolniczej działalności gospodarczej, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Skutki podatkowe sprzedaży ww. udziału w nieruchomości, rozpatrywać należy na gruncie art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, formułującego generalną zasadę, że obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego powstaje w sytuacji sprzedaży udziału w nieruchomości dokonanej przed upływem pięciu lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie. Skoro Wnioskodawczyni nabyła udział w nieruchomości w 2008 r., zatem pięcioletni termin, określony w treści art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych powinien być liczony od końca 2008 r. i upłynął z dniem 31 grudnia 2013 r. W konsekwencji, odpłatne zbycie przedmiotowego udziału w nieruchomości nie będzie stanowiło dla Wnioskodawczyni źródła przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Oznacza to, że przychód uzyskany z odpłatnego zbycia ww. udziału w nieruchomości nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym.

Tutejszy Organ zauważa, że we własnym stanowisku w sprawie oceny prawnej Wnioskodawczyni wyraziła pogląd, że cyt. „(…) sprzedaż nieruchomości od zakupu, której minął okres 5 lat może korzystać ze zwolnienia zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy.”.

Z poglądem tym nie można się zgodzić, gdyż w niniejszym przypadku sprzedaż udziału w nieruchomości w świetle przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie stanowi źródła przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym.

Należy zaznaczyć, że art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych określa, czy dana transakcja stanowi źródło przychodu podlegające opodatkowaniu. Przepis ten nie przewiduje zwolnienia od tegoż podatku. Zwolnienia od podatku dochodowego regulują natomiast inne przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, które w analizowanej sprawie nie mają zastosowania, ponieważ – jak wskazano wyżej – przedmiotowa sprzedaż nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, a więc nie mają do niej zastosowania przepisy określające zwolnienia od podatku.

Zatem, czynność sprzedaży udziału w nieruchomości jest dla Wnioskodawczyni neutralna podatkowo, jednakże z innych przyczyn niż przez Nią wskazane.

W konsekwencji, w myśl zasady, że wadliwa argumentacja prawna Wnioskodawczyni, przy prawidłowo wywiedzionym skutku prawnym, winna skutkować uznaniem stanowiska podatnika za nieprawidłowe, stanowisko Wnioskodawczyni w rozpatrywanej sprawie należało uznać za nieprawidłowe.

Końcowo wskazać należy, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretację indywidualną w trybie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.), opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego podanego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) jest zgodne ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Jeżeli zatem przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe będzie się różniło od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawczyni w zakresie przedstawionego zdarzenia przyszłego.

Jednocześnie wskazać należy, że zgodnie z art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, minister właściwy do spraw finansów publicznych, na wniosek zainteresowanego, wydaje w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną), a zatem wywiera skutki prawne w stosunku do tego podmiotu, do którego są skierowane. Niniejsza interpretacja jest wiążąca dla Wnioskodawczyni, jako osoby występującej z wnioskiem, natomiast nie chroni pozostałych współwłaścicieli przedmiotowej nieruchomości.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego ……, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.