Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
1061-IPTPB3.4511.717.2016.1.AC
z 26 sierpnia 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 5 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 6 czerwca 2016 r. (data wpływu 13 czerwca 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 czerwca 2016 r. został złożony wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny/zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest producentem płytek ceramicznych. Płytki są wykończeniowym materiałem budowlanym i wykorzystuje się je jako okładziny powierzchni zarówno ściennych, jak i podłogowych. W zależności od użytej technologii produkcji płytki ceramiczne mogą być układane wewnątrz lub na zewnątrz budynków. Spółka sprzedaje swoje produkty zarówno w kraju jak i za granicą. Sprzedaż jest dokonywana na rzecz sieci partnerów handlowych, w tym głównie hurtowni materiałów budowlanych, ale również sklepów detalicznych. Spółka co do zasady nie prowadzi sprzedaży swoich produktów bezpośrednio na rzecz odbiorców detalicznych.

W celu zwiększenia sprzedaży wyrobów za granicę, Spółka wykorzystuje agentów/pośredników handlowych działających na terenie rynków zagranicznych. Zagraniczni agenci posiadają status osób fizycznych, swoje siedziby posiadają zarówno w krajach Unii Europejskiej jak i poza obszarem UE. Zagraniczni agenci nie są polskimi rezydentami podatkowymi.

Wnioskodawca zawarł stosowne umowy w oparciu, o które jest wyliczane należne agentom wynagrodzenie (prowizja). Wysokość wynagrodzenia (prowizji) jest określona procentowo lub ryczałtowo, w zależności od wartości zlecenia, tj. wartości towarów, które Wnioskodawca sprzeda dzięki danemu agentowi.

Zgodnie z zawartą umową, usługi świadczone są przez pośrednika na określonym terytorium geograficznym, leżącym poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej i polegają na:

1. wyszukiwaniu potencjalnych klientów na rynkach zagranicznych na towary produkowane przez Spółkę,
2. pozyskiwanie nowych zamówień na towary firmy i przekazywanie ich do realizacji przez Spółkę, nadzorowanie realizacji zamówień, interweniowanie w przypadku braku płatności za towary sprzedane za pośrednictwem agenta,
3. przyjmowanie i przekazywanie do Spółki reklamacji zgłaszanych przez klientów oraz pomoc w obsłudze tych reklamacji,
4. pomoc w zbieraniu informacji na temat klientów m.in. o wiarygodności handlowej klienta,
5. przekazywaniu uwag na temat oferty Spółki pozyskanych od potencjalnych lub faktycznych klientów.
   
   

Agent nie bierze udziału w podpisywaniu umowy lub zamówienia w imieniu Wnioskodawcy – zawiera je bezpośrednio Wnioskodawca z wyszukanymi przez agenta klientami. Na kwotę prowizji agent wystawia fakturę.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy usługi pośrednictwa w sprzedaży wyrobów mieszczą się w katalogu art. 29 ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. z tytułu świadczeń doradczych, księgowych, badania rynku, (...) oraz świadczeń o podobnym charakterze oraz czy w odniesieniu do zagranicznych agentów, będących osobami fizycznymi, Wnioskodawca przy dokonywaniu wypłat wynagrodzenia należnego tym agentom ma obowiązek pobierać z tych wypłat i odprowadzać do właściwego organu podatkowego, zryczałtowany podatek dochodowy zgodnie z art. 41 ust. 4?

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytanie w zakresie zdarzenia przyszłego, natomiast w odniesieniu do stanu faktycznego zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Zdaniem Wnioskodawcy, usługi pośrednictwa handlowego, których zasadniczym celem jest zwiększenie sprzedaży towarów oferowanych przez Spółkę poprzez wyszukiwanie potencjalnych klientów oraz doprowadzenie do złożenia zamówienia przez klienta i jego realizacji, nie zostały wymienione w treści normy art. 29 ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jak również nie mają podobnego charakteru do wymienionych tam świadczeń, w związku z czym Spółka dokonując płatności na rzecz podmiotu zagranicznego z tytułu pośrednictwa handlowego, nie jest zobowiązana do poboru zryczałtowanego podatku dochodowego.

Zgodnie z art. 3 ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: podatnicy, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby lub zarządu, lub miejsca zamieszkania podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów, które osiągają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Ponieważ dochód ten nie jest osiągany na terytorium Polski oraz nie mieści się w katalogu usług wymienionych w art. 29 ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, Spółka nie będzie miała obowiązku poboru i odprowadzenia zryczałtowanego podatku dochodowego od tego typu wypłat wynagrodzenia.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 3 ust. 2a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.), osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).

Wskazana wyżej zasada ograniczonego obowiązku podatkowego stanowi, że Rzeczpospolita Polska ma prawo do opodatkowania osób fizycznych niebędących jej rezydentami podatkowymi, ale tylko w zakresie dochodów uzyskiwanych ze źródła przychodów położonych na jej terytorium. Nie są natomiast w Polsce opodatkowane osoby fizyczne z tytułu dochodów, których źródło jest położone za granicą. Warunkiem posiadania w Polsce statusu podmiotu o ograniczonym obowiązku podatkowym jest brak na terytorium Polski miejsca zamieszkania lub zakładu.

W myśl art. 29 ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatek dochodowy od uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez osoby, o których mowa w art. 3 ust. 2a, przychodów z tytułu świadczeń doradczych, księgowych, badania rynku, usług prawnych, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, usług rekrutacji pracowników i pozyskiwania personelu, gwarancji i poręczeń oraz świadczeń o podobnym charakterze – pobiera się w formie ryczałtu w wysokości 20% przychodu.

Stosownie do art. 29 ust. 2 tej ustawy, przepisy ust. 1 stosuje się z uwzględnieniem umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska. Jednakże zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania lub niepobranie (niezapłacenie) podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania dla celów podatkowych miejsca zamieszkania podatnika uzyskanym od niego certyfikatem rezydencji.

Ww. art. 29 ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zawiera otwarty katalog usług, których świadczenie podlega opodatkowaniu ww. podatkiem „u źródła”, czyli w Polsce, czego dowodem jest użyte przez ustawodawcę sformułowanie „oraz świadczeń o podobnym charakterze”. Za „świadczenia o podobnym charakterze” należy uznać świadczenia o podobnym zakresie działań w ramach świadczonych usług.

Oznacza to, że aby dane świadczenie można było zakwalifikować do katalogu wskazanego powyżej, należy spełnić takie same przesłanki, aby daną usługę uzyskać, albo wynikają z niej takie same prawa i obowiązki dla stron. Innymi słowy, lista ta obejmuje również takie świadczenia, które zasadniczo są podobne do wymienionych, lecz mogą być np. inaczej określane, przy czym decydujące znaczenie dla stwierdzenia, że dane usługi mieszczą się w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym ma treść postanowień umowy zawartej z kontrahentem zagranicznym, a przede wszystkim, charakter rzeczywiście wykonywanych świadczeń. Dane świadczenie można zakwalifikować do katalogu usług wymienionych w art. 29 ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych po każdorazowej analizie treści samej umowy oraz po osiągnięciu jednoznacznego wniosku, że zawiera ona istotne elementy świadczeń wymienionych w tym przepisie. O tym, czy dane świadczenie można zakwalifikować do usług opodatkowanych podatkiem zryczałtowanym decydujące znaczenie ma treść uregulowania samej umowy oraz zakres faktycznie wykonanych czynności, a nie tylko jej nazwa.

Stosownie do art. 41 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, płatnicy, o których mowa w ust. 1, są obowiązani pobierać zryczałtowany podatek dochodowy od dokonywanych wypłat (świadczeń) lub stawianych do dyspozycji podatnika pieniędzy lub wartości pieniężnych z tytułów określonych w art. 29, art. 30 ust. 1 pkt 2, 4-5a, 13-16 oraz art. 30a ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 4d, 5 oraz 10.

Z informacji zawartych we wniosku wynika, że w celu zwiększenia sprzedaży wyrobów za granicę, Spółka wykorzystuje agentów/pośredników handlowych działających na terenie rynków zagranicznych. Zagraniczni Agenci nie są polskimi rezydentami podatkowymi. Do kluczowych zadań agentów – zgodnie z zawartą umową – należy: wyszukiwanie potencjalnych klientów na rynkach zagranicznych na towary produkowane przez Spółkę, pozyskiwanie nowych zamówień na towary firmy i przekazywanie ich do realizacji, przyjmowanie i przekazywanie do Spółki reklamacji zgłaszanych przez klientów. Agent nie bierze udziału w podpisywaniu umowy lub zamówienia w imieniu Wnioskodawcy. Na kwotę prowizji agent wystawia fakturę.

Biorąc pod uwagę przedstawiony przez Spółkę opis sprawy, należy wskazać, że głównym celem usług świadczonych przez agentów/pośredników na terenie rynków zagranicznych jest możliwość zwiększenia sprzedaży przez Spółkę wyrobów za granicą. Działania agentów/pośredników ukierunkowane są na zapewnienie jak najkorzystniejszych warunków współpracy z przyszłymi kontrahentami Spółki i prawidłowego przebiegu dokonywanych transakcji sprzedaży wyrobów Spółki. Zatem, świadczenie tego typu usług ma charakter usługi pośrednictwa.

Mając na uwadze powyższe stwierdzenie, usługi pośrednictwa handlowego (świadczone przez agentów/przedstawicieli niebędących polskimi rezydentami podatkowymi) polegające na wykonywaniu na rzecz Zleceniodawcy usług pozyskiwania nabywców produktów z oferty Zleceniodawcy, zamówień od klientów i nadzoru nad ich realizacją za granicą nie zostały wymienione w art. 29 ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jak również nie mają podobnego charakteru do świadczeń w nim wymienionych, a tym samym nie podlegają opodatkowaniu na zasadach określonych w tym przepisie.

Wobec powyższego należy stwierdzić, że usługi pośrednictwa handlowego, które będą świadczone na rzecz Wnioskodawcy przez agentów/pośredników zagranicznych nie mieszczą się w katalogu zawartym w art. 29 ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż nie mają podobnego charakteru do wymienionych tam świadczeń, co skutkuje brakiem konieczności pobrania zryczałtowanego podatku dochodowego od dokonanych wypłat wynagrodzeń prowizyjnych za świadczone przez podmiot zagraniczny usługi.

W konsekwencji, przepisy art. 29 ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz stosownych umów między Rzeczpospolitą Polską a innymi krajami w sprawie unikania podwójnego opodatkowania nie znajdą zastosowania w niniejszej sprawie. Wobec powyższego, Spółka wypłacając na rzecz agenta/pośrednika wynagrodzenie z tytułu usług pośrednictwa handlowego nie ma obowiązku, jako płatnik, pobierać zryczałtowanego podatku dochodowego od osób fizycznych od tych należności.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Jednocześnie Organ zauważa, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) jest sam przepis prawa. Jeżeli zatem przedstawiony we wniosku stan faktyczny będzie różnił się od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego ….., po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.