Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPB-2-2/4511-580/16-1/HS
z 18 sierpnia 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2015 r. poz. 613 ze zm.) oraz § 5 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. poz. 643) – Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z 20 maja 2016 r. (data otrzymania 25 maja 2016 r.), uzupełnionym 2 sierpnia 2016 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości nr 3986/208 – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25 maja 2016 r. otrzymano ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości nr 3986/208.

W związku z brakami formalnymi stwierdzonymi we wniosku, pismem z 19 lipca 2016 r. Znak: IBPB-2-2/4511-580/16/HS wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku. Uzupełnienia dokonano 2 sierpnia 2016 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Dokonano sprzedaży nieruchomości – działki nr 3986/208 (701 m²) wydzielonej z działki nr 3986/35 (1 518 m²), a oczekiwana interpretacja sprowadza się do ustalenia momentu zakupu przez Wnioskodawcę i jego małżonkę działki nr 3986/35 (1 518 m²). Właścicielami nieruchomości – działki nr 3986/35 wraz z domem w stanie surowym otwartym (który sami budowali) Wnioskodawca i jego małżonka formalnie stali się poprzez przeniesienie własności od Spółdzielni (…) aktem notarialnym z 5 marca 2015 r.

Wnioskodawca podkreśla, że akt notarialny był tylko „przeniesieniem własności” po spełnieniu statutowego wymogu Spółdzielni, tj. wybudowania na nabytej w ramach Spółdzielni działce domu do stanu surowego otwartego.

W opinii Wnioskodawcy faktyczny zakup nieruchomości dokonał się bowiem w momencie zakupu w imieniu małżonków i z ich środków gruntu (nieużytków) przez Spółdzielnię – umowa sprzedaży z 16 sierpnia 2006 r. W późniejszym terminie Spółdzielnia dokonała podziału geodezyjnego zakupionego gruntu na działki budowlane, które członkowie spółdzielni losowali 17 listopada 2007 r. Na rzecz Wnioskodawcy i jego małżonki Zarząd wyodrębnił wówczas działkę nr 3986/35. Małżonkowie mogli rozpocząć przygotowanie działki do budowy domu – stan ten nosił wszelkie znamiona nabycia praw do spółdzielczej własności ww. działki. Od środków na zakup działki – od tzw. „wkładu budowlanego” – małżonkowie zapłacili należy podatek VAT.

Do sprzedaży połowy działki nabytej w tak odległym czasie Wnioskodawca został zmuszony przez trudności finansowe, a nie z zamiaru zarobkowania na obrocie działkami budowlanymi.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, że:

1. Sprzedana nieruchomość – działka nr 3986/208 jest zabudowana domem w stanie surowym otwartym;
2. Sprzedaż ww. nieruchomości nr 3986/208 o powierzchni 701 m² nastąpiła 11 maja 2016 r. aktem notarialnym;
3. Wydzielenie działki nr 3986/208 z działki nr 3986/35 nastąpiło Decyzją Burmistrza Miasta i Gminy z 19 maja 2015 r. na wniosek Wnioskodawcy i jego małżonki.
4. Środki pieniężne wpłacone przez Wnioskodawcę i jego małżonkę na zakup nieruchomości Spółdzielnię w 2006 r. (akt notarialny z 16 sierpnia 2006 r.) stanowiły wkład budowlany do tej Spółdzielni;
5. Z tytułu budowy domu jednorodzinnego w stanie surowym na działce nr 3986/35 środków pieniężnych jako wkładu budowlanego Wnioskodawca już nie wnosił;
6. Umowę o budowę domu jednorodzinnego na działce nr 3986/35 Wnioskodawca zawarł 17 listopada 2014 r.
   
   

W związku z powyższym stanem faktycznym zadano następujące pytanie.

Jaką datę przyjąć za datę nabycia nieruchomości nr 3986/35 i jak wpływa ona na opodatkowanie sprzedaży tej nieruchomości?

Zdaniem Wnioskodawcy, przy akcie notarialnym z 2015 r. nie było płatności finansowej, więc moment zakupu nastąpił wcześniej i podatek od sprzedaży tej nieruchomości Wnioskodawcy nie dotyczy. Wnioskodawca uważa, że obciążenie go dodatkowo podatkiem byłoby głęboko krzywdzące.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 361 ze zm.) – podlegającym opodatkowaniu źródłem przychodu jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów

–jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Powyższy przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy formułuje generalną zasadę, że odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych. Tym samym, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości nastąpiło po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym miało miejsce nabycie lub wybudowanie – nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a przychód uzyskany z odpłatnego zbycia w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Natomiast każda czynność prawna, której przedmiotem jest odpłatne zbycie nieruchomości lub praw wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy stanowi źródło przychodów w rozumieniu tego przepisu, jeżeli zostanie dokonana w określonym czasie tj. przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie i nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej.

Ustawodawca w przywołanym wyżej przepisie wyraźnie posługuje się terminem nabycie. Termin „nabycie” oznacza każde przeniesienie na nabywcę własności rzeczy w ramach spadku, innej jednostronnej czynności, na podstawie aktu prawnego, umowy sprzedaży, zamiany, darowizny lub innej umowy przenoszącej własność rzeczy oznaczonej co do tożsamości. Tak więc nabycie rozumiane jest jako uzyskanie tytułu własności (nabycie własności) lub uzyskanie określonego prawa (nabycie prawa). Nabyć nieruchomość lub prawo majątkowe można odpłatnie bądź pod tytułem darmym (w formie darowizny, w drodze spadku).

W rozpatrywanej sprawie niezbędne jest zatem ustalenie – w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy – momentu nabycia przez Wnioskodawcę własności działki nr 3986/208 (wydzielonej z działki nr 3986/35) zabudowanej domem w stanie surowym otwartym, która została następnie sprzedana 11 maja 2016 r.

W pierwszej kolejności sięgnąć należy do przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t.j. Dz.U. z 2016 r. poz. 380 ze zm.) o nabyciu i utracie własności. Zauważyć bowiem należy, że pomiędzy prawem podatkowym a cywilnym istnieje wiele powiązań wynikających chociażby z faktu, że następstwa zdarzeń bądź czynności prawnych związanych z określonymi instytucjami prawa cywilnego wywołują również skutki wynikające z przepisów prawa podatkowego. Prawo cywilne i podatkowe posługują się zatem podobnymi określeniami. Jeżeli nie są one odmiennie zdefiniowane dla celów prawa podatkowego, należy je, biorąc pod uwagę fakt, że obie gałęzie prawa składają się na jeden system prawny, interpretować tak, jak czyni to prawo cywilne. Zatem moment przeniesienia prawa własności w prawie podatkowym określany jest zgodnie z normami prawa cywilnego.

Przeniesienie (nabycie) własności na podstawie umowy stanowi podstawowy cywilnoprawny sposób nabycia własności właściwy prawu rzeczowemu.

Stosownie do art. 155 § 1 Kodeksu cywilnego – umowa sprzedaży, zamiany, darowizny lub inna umowa zobowiązująca do przeniesienia własności rzeczy co do tożsamości oznaczonej przenosi własność na nabywcę, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej albo że strony inaczej postanowiły. Zgodnie z art. 158 Kodeksu cywilnego – umowa zobowiązująca do przeniesienia własności nieruchomości powinna być zawarta w formie aktu notarialnego.

Z treści powyższych przepisów wynika jednoznacznie, że przeniesienie własności nieruchomości następuje z chwilą zawarcia w formie aktu notarialnego stosownej umowy przenoszącej własność nieruchomości na nabywcę, a nie z chwilą zapłaty ceny czy wydania rzeczy. Moment przeniesienia własności nieruchomości został określony w art. 155 § 1 Kodeksu cywilnego, a art. 158 Kodeksu określa wyraźnie formę tej czynności prawnej. Wobec powyższej regulacji stwierdzić należy, że dokonanie wpłaty wkładu budowlanego do Spółdzielni nie jest z nabyciem własności równoważne. Samo takie zdarzenie (wpłata) nie przenosi bowiem prawa własności. Umowa przenosząca własność – zgodnie z art. 158 Kodeksu cywilnego – powinna być zawarta w formie aktu notarialnego. Brak zawartej w formie aktu notarialnego umowy przeniesienia własności nieruchomości ma oczywisty skutek w postaci braku nabycia własności tej rzeczy lub prawa, a tym samym nie skutkuje nabyciem nieruchomości.

Spółdzielnia przeniosła własność na nabywców w 2015 r. (Wnioskodawcę i jego małżonkę) po spełnieniu statutowego wymogu Spółdzielni, tj. wybudowania na nabytej w ramach Spółdzielni działce domu do stanu surowego otwartego. Oznacza to, że brak jest jakichkolwiek podstaw prawnych aby za datę nabycia nieruchomości można było uznać datę wpłacenia wkładu budowlanego na jej zakup. Dokonanie powyższej czynności nie może być utożsamiane z nabyciem tejże nieruchomości, gdyż na podstawie tej czynności Wnioskodawca nie nabył prawa własności nieruchomości, a tym samym nie został jeszcze jej prawnym właścicielem. Bez znaczenia pozostaje przy tym fakt, że grunt ten nabyła Spółdzielnia w 2006 r. Nabyła go w swoim imieniu, a Wnioskodawca nie był właścicielem tego gruntu.

Podsumowując, zgodnie ze wskazanymi powyżej przepisami Kodeksu cywilnego, nabycie nieruchomości w rozpatrywanej sprawie nastąpiło dopiero w chwili podpisania umowy przeniesienia własności w drodze aktu notarialnego, czyli w 2015 r.

W tym miejscu podkreślić należy, że dla opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych sam fakt podziału nieruchomości jest nieistotny, jeżeli przez podział nieruchomości rozumieć proces mający na celu zyskanie korzystniejszej konfiguracji poszczególnych działek. Jeżeli bowiem właściciel (współwłaściciele) dokonują podziału nieruchomości nie mamy do czynienia z żadnym nabyciem, bo chodzi o nieruchomość, której ta osoba (te osoby) jest (są) już właścicielem (współwłaścicielami). Sam podział nieruchomości oraz wydzielenie odrębnej własności nieruchomości (działek) nie stanowią przy tym daty nowego nabycia w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zatem wydzielenie dwóch działek z nieruchomości nr 3986/35 nie stanowiło ich nabycia w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a czynność ta jako czysto techniczna, nie miała wpływu na określenie początku biegu terminu, o którym mowa w tym przepisie.

Mając zatem na uwadze przedstawiony opis stanu faktycznego i powołane przepisy prawa należy stwierdzić, że w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych sprzedaż nieruchomości zabudowanej domem w stanie surowym otwartym nastąpiła przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jej nabycie.

W myśl art. 30e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2009 r., od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.

Stosownie do treści art. 30e ust. 1 i art. 45 ust. 4 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku i jest płatny w terminie złożenia zeznania za rok podatkowy, w którym nastąpiło odpłatne zbycie.

Zgodnie z art. 30e ust. 2 ww. ustawy – podstawą obliczenia podatku, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw. Przy czym przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej (art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Pojęcie kosztów odpłatnego zbycia (sprzedaży) nie zostało przez ustawodawcę zdefiniowane w ustawie, należy zatem stosować językowe rozumienie tego wyrażenia, zgodnie z którym za koszty sprzedaży nieruchomości lub praw majątkowych uważa się wszystkie wydatki poniesione przez sprzedającego, które są konieczne, aby transakcja sprzedaży mogła dojść do skutku (wszystkie niezbędne wydatki bezpośrednio związane z tą czynnością). Można do takich kosztów zaliczyć m. in. związane ze zbyciem koszty wyceny nieruchomości przez rzeczoznawcę majątkowego, prowizje pośredników w sprzedaży nieruchomości, koszty ogłoszeń w prasie związanych z zamiarem sprzedaży nieruchomości. Pomiędzy tymi wydatkami a dokonanym odpłatnym zbyciem musi istnieć zatem związek przyczynowo-skutkowy.

Z kolei stosownie do przepisu art. 22 ust. 6c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), z zastrzeżeniem ust. 6d, stanowią udokumentowane koszty nabycia lub udokumentowane koszty wytworzenia, powiększone o udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie jej posiadania. Wysokość ww. nakładów – stosownie do art. 22 ust. 6e tej ustawy – ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych.

Zatem jak wynika z powyższych przepisów, podstawą obliczenia podatku jest dochód, stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości, określonym zgodnie z art. 19 ustawy (wartością wyrażoną w cenie określonej w umowie sprzedaży, pomniejszoną o koszty odpłatnego zbycia), a kosztami uzyskania przychodu ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Tak obliczony dochód podlega opodatkowaniu 19% podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Uzyskany dochód, zgodnie z art. 30e ust. 4 ustawy Wnioskodawca jest zobowiązany wykazać w zeznaniu podatkowym za rok 2016.

Stosownie do art. 30e ust. 4 ww. ustawy – po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3 (PIT-39), wykazać:

1. dochody uzyskane w roku podatkowym z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) i obliczyć należny podatek dochodowy od dochodu, do którego nie ma zastosowania art. 21 ust. 1 pkt 131, lub
2. dochody, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131.

Przychodem dla Wnioskodawcy jest zatem kwota otrzymana przez niego z tytułu sprzedaży pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia, jeśli takowe Wnioskodawca poniósł. Tak określony przychód Wnioskodawca może pomniejszyć o koszty uzyskania przychodu na podstawie art. 22 ust. 6c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – tj. o wkład budowlany i o określone, odpowiednio udokumentowane zgodnie z art. 22 ust. 6e ustawy, nakłady poniesione na budowę domu w stanie surowym otwartym. Natomiast aby określone nakłady poniesione przez podatnika na budowę domu w stanie surowym mogły zostać uznane za koszt uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia tejże nieruchomości, muszą one zostać udokumentowane w sposób wskazany w art. 22 ust. 6e ww. ustawy, tj. przy pomocy faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług lub dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych .

Po pomniejszeniu przychodu o koszty jego uzyskania Wnioskodawca uzyska kwotę dochodu z odpłatnego zbycia udziału w nieruchomości podlegającą opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Przy czym w tym miejscu wskazać należy, że zgodnie z art. 6 ust. 1 wyżej wymienionej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – małżonkowie podlegają odrębnemu opodatkowaniu od osiągniętych przez nich dochodów. Zgodnie natomiast z art. 6 ust. 2 ustawy –małżonkowie przy spełnieniu warunków przewidzianych w tym przepisie mogą być opodatkowani łącznie od sumy swoich dochodów, przy czym do sumy tych dochodów nie wlicza się dochodów (przychodów) opodatkowanych w sposób zryczałtowany, czyli dochodów takich jak w rozpatrywanej sprawie, opodatkowanych na podstawie art. 30e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości). Innymi słowy nie istnieje możliwość łącznego opodatkowania przez małżonków dochodu ze sprzedaży nieruchomości – każdy z małżonków podlega z tego tytułu odrębnemu opodatkowaniu.

Skoro w omawianej sprawie działka została nabyta przez małżonków w czasie trwania wspólności majątkowej, to uznać należy, że stanowiła ona ich majątek wspólny. Zatem w przypadku zbycia nieruchomości przez małżonków każdy z nich jako odrębny podatnik podatku dochodowego od osób fizycznych zobowiązany jest do rozliczenia połowy przychodu uzyskanego ze sprzedaży nieruchomości stanowiącej majątek wspólny małżeński oraz wykazania połowy kosztów i wyliczenia dochodu oraz należnego podatku dochodowego. Jest to zgodne z wyrażoną w art. 43 § 1 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (t.j. Dz.U. z 2015 r. poz. 583 ze zm.) zasadą, że oboje małżonkowie mają równe udziały w majątku wspólnym.

Podsumowując, nabycie nieruchomości w przypadku Wnioskodawcy nastąpiło dopiero w chwili podpisania umowy przeniesienia własności w drodze aktu notarialnego, tj. w 2015 r. Rok 2006 nie może stanowić natomiast w żaden sposób o dacie nabycia.

Po sprzedaży w 2016 r. nieruchomości (tj. działki z budynkiem w stanie surowym otwartym) Wnioskodawca będzie zobowiązany do złożenia za 2016 r. zeznania na formularzu PIT-39, w którym wykazać winien przypadający na niego przychód ustalony według wartości rynkowej nieruchomości pomniejszonej o opisane we wniosku przypadające na niego koszty odpłatnego zbycia. Jako koszty uzyskania przychodu Wnioskodawca uwzględnić może przede wszystkim cenę nabycia nieruchomości (wkład budowlany przypadający na sprzedaną w 2016 r. nieruchomość oraz poniesione (odpowiednio udokumentowane zgodnie z art. 22 ust. 6e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nakłady).

Stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Ponadto należy nadmienić, że – zgodnie z przepisem art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej –minister właściwy do spraw finansów publicznych, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, wyłącznie interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Oznacza to, że Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, wydał interpretację wyłącznie dla Wnioskodawcy. Małżonka Wnioskodawcy chcąc uzyskać interpretację indywidualną winna wystąpić z odrębnym wnioskiem i uiścić stosowną opłatę.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie – w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.