Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPP3/4512-1-181/16-6/MR
z 22 września 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 23 czerwca 2016 r. (data wpływu 27 czerwca 2016 r.) uzupełnionym pismem z dnia 19 sierpnia 2016 r. (data wpływu 23 sierpnia 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie rozliczenia transakcji sprzedaży działek nr 56/7 oraz 58 przez czynnego podatnika podatku VAT z tytułu prowadzenia działalności rolniczej i ujęcia tej sprzedaży w deklaracji VAT – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 czerwca 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie rozliczenia transakcji sprzedaży działek nr 56/7 oraz 58 przez czynnego podatnika podatku VAT z tytułu prowadzenia działalności rolniczej i ujęcia tej sprzedaży w deklaracji VAT. Wniosek uzupełniono w dniu 23 sierpnia 2016 r. o doprecyzowanie opisu sprawy, własnego stanowiska w sprawie oraz o brakująca opłatę za wydanie interpretacji indywidualnej.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest zarejestrowanym i czynnym podatnikiem podatku VAT z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej. Prowadzi również gospodarstwo rolne i jest rolnikiem niekorzystającym ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku od towarów i usług. W 2016 r. Zainteresowany zamierza sprzedać pole – dwie działki gruntu. Działka nr 56/7 została nabyta w dniu 7 grudnia 2004 r. w celu powiększenia gospodarstwa rolnego, działkę nr 58 Wnioskodawca nabył w dniu 21 lutego 2007 r. Obie nieruchomości Wnioskodawca nabył jako grunt rolny bez podatku VAT i wykorzystuje rolniczo do chwili obecnej.

W dniu 17 marca 2016 r. Wnioskodawca otrzymał zaliczkę tytułem sprzedaży nieruchomości gruntowej. Fakt ten Wnioskodawca potwierdził wystawieniem faktury zaliczkowej z dnia 17 marca 2016 r. i na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 oraz kierując się interpretacją MF PT10/033/12/207/WLI/13/RD z dnia 14 czerwca 2013 r. i zakwalifikował do sprzedaży zwolnionej oraz na podstawie również informacji z UMiG z dnia 9 marca 2016 r. działki te nie są objęte miejscowym planem zagospodarowania i nie została wydana decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu. Jest to na tę chwilę jedyna otrzymana zaliczka na poczet transakcji. Sprzedaż nie została jeszcze sfinalizowana. Nastąpi to po otrzymaniu całej ceny.

Strona kupująca wystąpiła do Marszałka Województwa o zmianę koncesji udzielonej na wydobywanie kruszywa naturalnego z części złoża i rozszerzenie jej na działki gruntu objęte przyszłą umową. Postanowieniem z dnia 15 czerwca 2016 r. Burmistrz Miasta i Gminy pozytywnie uzgodnił projekt zmian. Zaświadczenie z dnia 9 marca 2016 r. określa że dla działek 58 oraz 56/7 nie ma aktualnego planu zagospodarowania przestrzennego i nie została wydana decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu. Zmiana Studium uwarunkowań kierunków zagospodarowania przestrzennego – etap II przewiduje następujące przeznaczenie: działka nr 58 oraz 56/7 – strefa oznaczona symbolem II.PK.1.PI – inwestycyjna produkcyjno-usługowa położona w granicach udokumentowanych złóż naturalnych zagrożona zalewem powodziowym raz na sto lat. Postanowieniem z dnia 15 czerwca 2016 r. Burmistrz Miasta i Gminy pozytywnie uzgodnił projekt koncesji na wydobycie kruszywa włączając w obszar górniczy działki nr 56/7 oraz 58 powołując się na zmiany „Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy …” dla przedmiotowego terenu uchwała określa: a) przeznaczenie podstawowe – zabudowa produkcyjna magazynowa składowa usługowa tereny wydobycia złóż surowców naturalnych, b) przeznaczenie uzupełniające – tereny zieleni publicznej wód powierzchniowych (…), c) dopuszcza lokalizację przedsięwzięć mogących znacząco i potencjalnie oddziaływać na środowisko, d) dopuszczenie pozostawienia w obecnym użytkowaniu rolniczym gruntów rolnych o najwyższej przydatności rolniczej. Stwierdzono, że przeprowadzenie przedmiotowego zadania nie narusza sposobu wykorzystania nieruchomości ustalonego w studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy.

W uzupełnieniu do wniosku Wnioskodawca wskazał, że:

Ad 1)

Jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług z tytułu prowadzonego gospodarstwa rolnego od października 2004 r.

Ad 2)

Gospodarstwo rolne prowadzi od dnia 3 sierpnia 1995 r. Nieruchomości gruntowe, tj. działka nr 58 oraz 56/7 zakupione były wyłącznie w celu powiększenia gospodarstwa areału zasiewów – gospodarstwo Wnioskodawcy specjalizuje się w uprawie zbóż, kukurydzy i rzepaku. Przez cały okres od dnia zakupu działki te nigdy nie były udostępnione innej osobie, nigdy nie były wydzierżawione i użyczone w całości. Jedynie umową z dnia 15 maja 2015 r. na podstawie umowy najmu nieruchomości gruntowej wynajęto odpłatnie pas działki nr 58 oraz 56/7 w celach przejazdu innej firmie budowlanej. Umowa została opłacona z góry, opodatkowana 23% VAT. Umowa trwa nadal do dnia 30 września 2017 r. albo do czasu sprzedaży działek, na co Najemca wyraził zgodę.

Obecnie, w związku z wejściem w życie przepisów o ochronie gruntów rolnych nie można na chwilę obecną przeprowadzić transakcji kupna sprzedaży bez zgody Agencji Nieruchomości Rolnych, w związku z czym, w dniu 19 lipca 2016 r. Wnioskodawca podpisał z przyszłym nabywcą notarialną umowę dzierżawy do dnia 23 lipca 2017 r. płatną 7 dni po zakończeniu roku dzierżawnego w wysokości 10.000,00 zł + 23% VAT. O kwotę tę zostanie pomniejszona cena sprzedaży nieruchomości.

Ad 3)

W związku z planowaną sprzedażą nie poniesiono żadnych nakładów finansowych związanych z przygotowaniem działek do sprzedaży, Wnioskodawca nie zamieszczał żadnych ogłoszeń, nie ponosił żadnych wydatków opodatkowanych. Firma kupująca natomiast uzyskała od Marszałka Województwa decyzją nr 23/2016 – za zgodą Wnioskodawcy – zmianę koncesji na wydobycie kruszywa z działek 58 oraz 56/7, która to decyzja uprawomocniła się dnia 12 lipca 2016 r. Innych czynności nie będzie.

Ad 4)

Od dnia 3 maja 1995 r., tj. od kiedy Wnioskodawca prowadzi gospodarstwo rolne nigdy nie sprzedał on żadnej działki ziemi rolnej. Wszystkie jego działania ukierunkowane były na powiększenie areału uprawnego. Ta transakcja jest jednorazowa, pole Wnioskodawcy położone jest obecnie na terenie kopalni i z punktu widzenia finansowego jak i organizacji produkcji rolnej najkorzystniej dla Wnioskodawcy będzie sprzedać te działki.

Ad 5)

Wnioskodawca jest właścicielem kilkunastu działek rolnych, ale żadnej z nich nie planuje sprzedać. Jego zamiarem jest prowadzenie gospodarstwa rolnego na niezmniejszonym areale.

Ad 6)

Środki uzyskane ze sprzedaży nieruchomości Wnioskodawca przeznaczy na dalszy rozwój gospodarstwa rolnego, głównie spłaty rat za pole do ANR – 1.143.532,00 zł plus odsetki.

Ad 7)

W oczekiwaniu na zgodę ANR na sprzedaż działki rolnej nr 58 oraz 56/7 grunty te nadal stanowią działki rolne. Jeżeli Wnioskodawca przedmiotowej zgody nie otrzyma będzie zmuszony wystąpić o zmianę z działek rolnych na działki kopalniane. W przeciwnym wypadku nie dojdzie w ogóle do transakcji. W dniu 20 lipca 2016 r. Wnioskodawca otrzymał ostatnią zaliczkę netto tytułem ceny sprzedaży. Aktem notarialnym z dnia 19 lipca 2016 r. przesunięto termin zawarcia przyrzeczonej umowy warunkowej do dnia 30 lipca 2017 r.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy sprzedaż własnego pola przez rolnika niekorzystającego ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 3 w ogóle powinna być ujęta w deklaracji VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy, z uwagi na fakt, że przedmiotem sprzedaży jest prywatny majątek Wnioskodawcy przy zakupie którego nie odliczył podatku VAT, sprzedaż tych nieruchomości powinna być poza ustawą o podatku VAT i nie powinna w ogóle być wykazywana w deklaracji VAT. Możliwość obniżenia podatku należnego ze sprzedaży opodatkowanej o kwotę podatku naliczonego zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, miała na celu „odciążyć” koszty produkcji rolnej i zwiększyć jej opłacalność. Sprzedaż nieruchomości rolnej z majątku osobistego, a sprzedaż produkcji rolnej to dwie odrębne czynności i dlatego też Wnioskodawca uważa, że incydentalna sprzedaż majątku osobistego, tj. działek nie powinna być ujęta w deklaracji VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., poz. 710, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Stosownie do treści art. 2 pkt 6 ustawy – przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zatem – w świetle przytoczonych powyżej przepisów – grunt spełnia definicję towaru określoną w art. 2 pkt 6, a jego sprzedaż traktowana jest jako odpłatna dostawa towarów na terytorium kraju.

Należy podkreślić, że zakres opodatkowania podatkiem VAT wyznacza nie tylko czynnik przedmiotowy – opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów lub odpłatne świadczenie usług, ale także czynnik podmiotowy – czynności muszą być wykonywane przez podatnika.

Jak stanowi art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2 ustawy).

Natomiast z art. 15 ust. 4 ustawy wynika, że w przypadku osób fizycznych prowadzących wyłącznie gospodarstwo rolne, leśne lub rybackie za podatnika uważa się osobę, która złoży zgłoszenie rejestracyjne, o którym mowa w art. 96 ust. 1.

Zgodnie z art. 2 pkt 15, 16, 19, 20 i 21 ustawy:

• przez działalność rolniczą rozumie się produkcję roślinną i zwierzęcą (...) a także świadczenie usług rolniczych;
• przez gospodarstwo rolne rozumie się gospodarstwo rolne w rozumieniu przepisów o podatku rolnym;
• przez rolnika ryczałtowego rozumie się rolnika dokonującego dostawy produktów rolnych pochodzących z własnej działalności rolniczej lub świadczącego usługi rolnicze, korzystającego ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 3, z wyjątkiem rolnika obowiązanego na podstawie odrębnych przepisów do prowadzenia ksiąg rachunkowych;
• przez produkty rolne rozumie się towary wymienione w załączniku nr 2 do ustawy oraz towary wytworzone z nich przez rolnika ryczałtowego z produktów pochodzących z jego własnej działalności rolniczej przy użyciu środków zwykle używanych w gospodarstwie rolnym, leśnym i rybackim;
• przez usługi rolnicze rozumie się usługi wymienione w załączniku nr 2 do ustawy.
  
  

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 3 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę produktów rolnych pochodzących z własnej działalności rolniczej, dokonywaną przez rolnika ryczałtowego oraz świadczenie usług rolniczych przez rolnika ryczałtowego.

Stosownie do art. 43 ust. 3 ustawy, rolnik ryczałtowy dokonujący dostawy produktów rolnych lub świadczący usługi rolnicze, które są zwolnione od podatku na podstawie ust. 1 pkt 3, może zrezygnować z tego zwolnienia pod warunkiem dokonania zgłoszenia rejestracyjnego, o którym mowa w art. 96 ust. 1 i 2.

W myśl art. 96 ust. 1 ustawy podmioty, o których mowa w art. 15, są obowiązane przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5 złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne, z zastrzeżeniem ust. 3.

Stosownie do art. 96 ust. 3 ustawy, podmioty wymienione w art. 15, u których sprzedaż jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 lub wykonujące wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, mogą złożyć zgłoszenie rejestracyjne.

Zgodnie z art. 96 ust. 4 ustawy, naczelnik urzędu skarbowego rejestruje podatnika i potwierdza jego zarejestrowanie jako „podatnika VAT czynnego” lub w przypadku podatników, o których mowa w ust. 3 – jako „podatnika VAT zwolnionego”.

W myśl art. 96 ust. 5 pkt 3 ustawy, jeżeli podmioty, o których mowa w ust. 3, rozpoczną dokonywanie sprzedaży opodatkowanej, utracą zwolnienie od podatku lub zrezygnują z tego zwolnienia, obowiązane są do złożenia zgłoszenia rejestracyjnego, o którym mowa w ust. 1, a w przypadku podatników zarejestrowanych jako podatnicy VAT zwolnieni – do aktualizacji tego zgłoszenia, przed początkiem miesiąca, w którym podatnik rezygnuje ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 3 oraz art. 113 ust. 1 i 9, w przypadku rezygnacji z tego zwolnienia, z zastrzeżeniem pkt 4.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest zarejestrowanym i czynnym podatnikiem podatku VAT z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej. Prowadzi również gospodarstwo rolne i jest rolnikiem niekorzystającym ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku od towarów usług. W 2016 r. Zainteresowany zamierza sprzedać pole – dwie działki gruntu. Działka nr 56/7 została nabyta w dniu 7 grudnia 2004 r. w celu powiększenia gospodarstwa rolnego, działkę nr 58 Wnioskodawca nabył w dniu 21 lutego 2007 r. Obie nieruchomości Wnioskodawca nabył jako grunt rolny bez podatku VAT i wykorzystuje rolniczo do chwili obecnej.

W dniu 17 marca 2016 r. Wnioskodawca otrzymał zaliczkę tytułem sprzedaży nieruchomości gruntowej. Fakt ten Wnioskodawca potwierdził wystawieniem faktury zaliczkowej z dnia 17 marca 2016 r. i na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT i zakwalifikował do sprzedaży zwolnionej. Działki te nie są objęte miejscowym planem zagospodarowania i nie została wydana decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu. Jest to na tę chwilę jedyna otrzymana zaliczka na poczet transakcji. Sprzedaż nie została jeszcze sfinalizowana. Nastąpi to po otrzymaniu całej ceny. Strona kupująca wystąpiła do Marszałka Województwa o zmianę koncesji z dnia 21 kwietnia 2015 r. udzielonej na wydobywanie kruszywa naturalnego z części złoża i rozszerzenie jej na działki gruntu objęte przyszłą umową. Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług z tytułu prowadzonego gospodarstwa rolnego od października 2004 r. Gospodarstwo rolne prowadzi od dnia 3 sierpnia 1995r. Nieruchomości gruntowe, tj. działka nr 58 oraz 56/7 zakupione były wyłącznie w celu powiększenia gospodarstwa areału zasiewów. W związku z planowaną sprzedażą nie poniesiono żadnych nakładów finansowych związanych z przygotowaniem działek do sprzedaży, Wnioskodawca nie zamieszczał żadnych ogłoszeń, nie ponosił żadnych wydatków opodatkowanych. Od dnia 3 maja 1995 r., tj. od kiedy Wnioskodawca prowadzi gospodarstwo rolne nigdy nie sprzedał on żadnej działki ziemi rolnej. Wszystkie jego działania ukierunkowane były na powiększenie areału uprawnego. Wnioskodawca jest właścicielem kilkunastu działek rolnych, ale żadnej z nich nie planuje sprzedać. Jego zamiarem jest prowadzenie gospodarstwa rolnego na niezmniejszonym areale. Środki uzyskane ze sprzedaży nieruchomości Wnioskodawca przeznaczy na dalszy rozwój gospodarstwa rolnego. W dniu 20 lipca 2016 r. Wnioskodawca otrzymał ostatnią zaliczkę netto tytułem ceny sprzedaży.

W związku z powyższym Wnioskodawca – będący czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług z tytułu prowadzonego gospodarstwa – ma wątpliwości, czy w związku ze sprzedażą przez niego własnego pola (działek nr 56/7 oraz 58) powstanie u niego zobowiązanie z tytułu podatku VAT i czy sprzedaż ta powinna być ujęta w deklaracji VAT.

Z opisu sprawy wynika, że na podstawie umowy najmu nieruchomości gruntowej Wnioskodawca wynajął odpłatnie pas działki nr 58 oraz 56/7 w celach przejazdu innej firmie budowlanej. Umowa została opłacona z góry, opodatkowana 23% VAT. Umowa trwa nadal do dnia 30 września 2017 r. albo do czasu sprzedaży działek, na co Najemca wyraził zgodę. Wnioskodawca podpisał z przyszłym nabywcą notarialną umowę dzierżawy do dnia 23 lipca 2017 r. płatną 7 dni po zakończeniu roku dzierżawnego.

Wskazać należy, że zgodnie z art. 659 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2016 r., poz. 380, z późn. zm.), przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz.

Z kolei, według art. 693 § 1 Kodeksu cywilnego, przez umowę dzierżawy wydzierżawiający zobowiązuje się oddać dzierżawcy rzecz do używania i pobierania pożytków przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a dzierżawca zobowiązuje się płacić wydzierżawiającemu umówiony czynsz.

Tak więc najem/dzierżawa jest umową dwustronnie obowiązującą i wzajemną; odpowiednikiem świadczenia wynajmującego/wydzierżawiającego, polegającego na oddaniu rzeczy do używania jest świadczenie najemcy/dzierżawcy polegające na płaceniu umówionego czynszu.

Zatem, biorąc pod uwagę powyższe przepisy należy stwierdzić, że najem/dzierżawa będąca usługą, wypełniają określoną w art. 15 ust. 2 ustawy definicję działalności gospodarczej, jeżeli wykonywana jest w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Najem/dzierżawa nieruchomości stanowi odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy i podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na mocy przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

W konsekwencji, z tytułu świadczenia usług najmu/dzierżawy Wnioskodawca staje się podmiotem prowadzącym działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy i de facto – podatnikiem podatku VAT zdefiniowanym w art. 15 ust. 1 ustawy.

Należy wskazać, że definicję działalności gospodarczej wypełnia również rolnik dokonujący dostaw produktów rolnych pochodzących z własnej działalności rolniczej lub świadczący usługi rolnicze, który zarejestrowany jest z tego tytułu jako czynny podatnik podatku od towarów i usług.

W świetle przytoczonych wcześniej przepisów należy zauważyć, że status podatnika podatku od towarów i usług wynika z okoliczności dokonania czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem. Dla ustalenia, czy osoba dokonująca transakcji sprzedaży nieruchomości jest podatnikiem podatku VAT, istotnym jest stwierdzenie, że prowadzi ona działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Natomiast osoby fizyczne dokonujące sprzedaży, przekazania lub darowizny towarów stanowiących część ich majątku osobistego (takiego, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży bądź wykonywania innych czynności w ramach prowadzonej działalności gospodarczej), nie są zaliczane do grona podatników podatku od towarów i usług.

Konsekwentnie nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej. Dokonywanie określonych czynności poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Mając powyższe na względzie należy stwierdzić, że uznanie, że dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług, wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.

W analizowanej sprawie dla rozstrzygnięcia wątpliwości Wnioskodawcy kluczowym jest fakt posiadania przez niego statusu podatnika VAT czynnego z tytułu prowadzenia działalności rolniczej oraz to, że działki będące przedmiotem dostawy wchodzą w skład tego gospodarstwa rolnego i są wykorzystywane w tej działalności. Powyższe okoliczności wskazują na ścisły związek ww. działek (pola) z prowadzonym gospodarstwem rolnym Wnioskodawcy, który działalność tę prowadzi jako zarejestrowany czynny podatnik VAT. Ponadto, jak wcześniej wskazano z tytułu wykonywania czynności najmu/dzierżawy Wnioskodawca staje się podmiotem prowadzącym działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy, a tym samym podatnikiem podatku VAT zdefiniowanym w art. 15 ust. 1 ustawy. W tej sytuacji uznać należy, że przedmiotem dostawy ma być grunt stanowiący składnik majątkowy przedsiębiorstwa, służący prowadzeniu działalności gospodarczej, którą – w rozumieniu ustawy – jest działalność rolnicza.

Powyższe oznacza, że planowana dostawa pola (działki nr 56/7 i 58) nie nastąpi w ramach zarządu majątkiem prywatnym Wnioskodawcy, lecz będzie stanowiła sprzedaż dokonaną w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej (gospodarstwa rolnego), przyczyną chęci zbycia działek jest możliwość poprawienia sytuacji finansowej, poprzez przeznaczenie uzyskanych ze sprzedaży działek środków na dalszy rozwój gospodarstwa rolnego.

Jednocześnie Wnioskodawca nie wykazał, by przedmiotowy grunt w jakikolwiek sposób był związany z zaspokojeniem jego prywatnych, osobistych potrzeb, zatem należy uznać, że planowana dostawa nie nastąpi w ramach zarządu jego majątkiem prywatnym.

W tym miejscu podkreślić należy, że pojęcie „majątku prywatnego” nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy, jednakże wynika z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy, w której zasadnym jest odwołanie się do treści orzeczenia TSUE w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen V. Dieter Armbrecht). Orzeczenie to dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę, będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. „Majątek prywatny” to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Ze wskazanego orzeczenia wynika zatem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania części nieruchomości w ramach majątku osobistego, co w przedmiotowej sprawie nie miało miejsca, gdyż Wnioskodawca w żaden sposób nie wykorzystywał posiadanych nieruchomości do celów osobistych. Przykładem takiego wykorzystania nieruchomości mogłoby być np. wybudowanie domu dla zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych. Potwierdzone to zostało również w wyroku TSUE z dnia 21 kwietnia 2005 r., sygn. akt C-25/03 Finanzamt Bergisch Gladbach v. HE, który stwierdził, że majątek prywatny to mienie wykorzystywane dla zaspokojenia potrzeb własnych.

Zatem, dostawa pola (działek) stanowiącego część gospodarstwa rolnego, w okolicznościach wskazanych w opisie sprawy, będzie dostawą dokonywaną przez podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu przepisu art. 15 ust. 2 ustawy, a więc przez podatnika podatku od towarów i usług, o którym mowa w ust. 1 tego przepisu. W tej sytuacji nie można uznać, że dostawa ta będzie stanowić realizację prawa do rozporządzania majątkiem prywatnym Zainteresowanego.

Mając zatem na uwadze przedstawiony opis sprawy i obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa należy stwierdzić, że planowana sprzedaż własnego pola przez Wnioskodawcę – będącego rolnikiem niekorzystającym ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 3 ustawy – stanowić będzie czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Powyższe wynika z faktu, że w analizowanej sprawie Wnioskodawca dokonując sprzedaży przedmiotowego pola (działki nr 56/7 i 58), występuje jako rolnik będący czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Stosownie do art. 99 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, z zastrzeżeniem ust. 2-10 i art. 133.

Z kolei na mocy art. 109 ust. 3 ustawy, podatnicy, z wyjątkiem podatników wykonujących wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3 oraz podatników, u których sprzedaż jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9, są obowiązani prowadzić ewidencję zawierającą: kwoty określone w art. 90, dane niezbędne do określenia przedmiotu i podstawy opodatkowania, wysokość podatku należnego, kwoty podatku naliczonego obniżające kwotę podatku należnego oraz kwotę podatku podlegającą wpłacie do urzędu skarbowego lub zwrotowi z tego urzędu oraz inne dane służące do prawidłowego sporządzenia deklaracji podatkowej, a w przypadkach określonych w art. 120 ust. 15, art. 125, art. 130d, art. 134 oraz art. 138 – dane określone tymi przepisami niezbędne do prawidłowego sporządzenia deklaracji podatkowej.

Dane, które podatnik wpisuje do deklaracji składanej w urzędzie skarbowym, stanowią odzwierciedlenie danych wynikających z prowadzonej przez niego ewidencji sprzedaży i ewidencji zakupu VAT. Przepisy ustawy o VAT nie narzucają określonej formy prowadzenia ewidencji. Ważne jest tylko, aby zawierała ona wszystkie elementy wymienione w art. 109 ust. 3 ustawy oraz inne dane, które są niezbędne do prawidłowego wypełnienia deklaracji VAT.

Wobec powyższego, sprzedaż przedmiotowych działek (pola), która stanowić będzie czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdyż dokonywana będzie przez Wnioskodawcę będącego czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, powinna być przez niego rozliczana na zasadach ogólnych i ujęta w deklaracjach VAT.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie, które zostały przedstawione w opisie sprawy a nie zostały objęte pytaniem, nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Ponadto tut. Organ informuje, że w niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie rozliczenia transakcji sprzedaży działek nr 56/7 oraz 58 przez czynnego podatnika podatku VAT z tytułu prowadzenia działalności rolniczej i ujęcia tej sprzedaży w deklaracji VAT. Natomiast wniosek w części dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku od towarów i usług otrzymanej zaliczki, przyszłych zaliczek i transakcji finalnej sprzedaży działek gruntowych na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT został rozstrzygnięty odrębnym pismem.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.