Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPB1-1/4511-1-154/16-2/AN
z 16 września 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 5 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 24 sierpnia 2016 r. (data wpływu 29 sierpnia 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych darowizny przedsiębiorstwa na rzecz Spółki osobowej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 sierpnia 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych darowizny przedsiębiorstwa na rzecz Spółki osobowej.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca posiada miejsce zamieszkania dla celów podatkowych na terytorium Polski i podlega w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu.

Wnioskodawca jest wspólnikiem spółki komandytowej posiadającym większościowy udział (ok. 97 %) w zyskach Spółki. Oprócz Wnioskodawcy wspólnikami Spółki jest także małżonka Wnioskodawcy, posiadająca ok. 3% udziału w zyskach Spółki oraz spółka kapitałowa z siedzibą w Polsce, podlegająca nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce, posiadająca ok. 0,1% udziału w zyskach Spółki.

Obecnie Spółka rozważa możliwość dokonania darowizny składników materialnych i niematerialnych tworzących przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 55¹ Kodeksu cywilnego (Dz. U. 2016. 380 j.t ze zm., dalej: „Kodeks Cywilny”) na rzecz spółki osobowej innej niż spółka komandytowo-akcyjna (dalej: „Spółka osobowa”), w której Wnioskodawca będzie większościowym wspólnikiem posiadającym prawo do ok. 99% udziału w zyskach. Pozostały udział w zyskach Spółki osobowej będzie posiadała nowoutworzona spółka kapitałowa. Planowane działanie stanowi element strategii biznesowej Wnioskodawcy, zmierzającej do zwiększenia możliwości pozyskiwania finansowania zewnętrznego (kredyty bankowe).

W zamian za dokonanie darowizny ani Spółka, ani Wnioskodawca oraz inni wspólnicy nie otrzymają od Spółki osobowej żadnego świadczenia wzajemnego, w szczególności nie otrzymają zapłaty za składniki majątku w Spółce osobowej. Ponadto, w związku z otrzymaniem darowizny nie powstanie zobowiązanie do dokonania jakichkolwiek świadczeń przez Spółkę osobową na rzecz Wnioskodawcy, wspólników lub Spółki obecnie lub w przyszłości.

W skład przedsiębiorstwa nabytego przez Spółkę osobową w ramach darowizny będą wchodziły m.in. nieruchomości, a także udziały we własności nieruchomości. Nieruchomości zostaną wprowadzone do ewidencji prowadzonej przez Spółkę osobową dla celów podatkowych jako środki trwałe w wartości początkowej ustalonej według właściwych przepisów oraz będą podlegały amortyzacji podatkowej. Spółka osobowa będzie wykorzystywała nieruchomości wprowadzonej działalności gospodarczej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym przekazanie przez Spółkę, w której Wnioskodawca jest wspólnikiem, przedsiębiorstwa w drodze umowy darowizny na rzecz Spółki osobowej, w której Wnioskodawca również będzie wspólnikiem, nie będzie skutkowało powstaniem po stronie Wnioskodawcy przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych?

Zdaniem Wnioskodawcy, prawidłowe jest stanowisko, zgodnie z którym przekazanie przez Spółkę, w której Wnioskodawca jest wspólnikiem, przedsiębiorstwa w drodze umowy darowizny na rzecz Spółki osobowej, w której Wnioskodawca również będzie wspólnikiem, nie będzie skutkowało powstaniem po stronie Wnioskodawcy przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

a.

W pierwszej kolejności należy wskazać, że na gruncie przepisów ustaw podatkowych spółki osobowe (niebędące osobami prawnymi) co do zasady nie są traktowane jako podatnicy podatku dochodowego (poza spółką komandytowo-akcyjną). Jednocześnie zgodnie z właściwymi regulacjami ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U. Nr 94, poz. 1037 ze zm.), spółkami osobowymi są spółki jawne, spółki partnerskie, spółki komandytowe oraz spółki komandytowo-akcyjne.

W przypadku spółek osobowych (niebędących osobami prawnymi) podatnikami są, co do zasady, wspólnicy tych spółek. W związku z powyższym, wszelkie skutki podatkowe w podatkach dochodowych, związane z funkcjonowaniem spółek osobowych (za wyjątkiem spółek komandytowo-akcyjnych) należy rozpatrywać w odniesieniu do wspólników tych spółek (w przypadku wspólników będących osobami fizycznymi - w oparciu o przepisy ustawy o PDOF).

b.

Wnioskodawca chciałby zauważyć, że w ustawie o PDOF oraz w innych ustawach podatkowych brak jest definicji darowizny. W związku z tym w powyższym zakresie należy odwołać się do definicji darowizny zawartej w Kodeksie Cywilnym.

Zgodnie z art. 888 § 1 Kodeksu cywilnego przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku.

W myśl art. 14 ust. 1 ustawy o PDOF za przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej uważa się kwoty należne, chociażby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. Zgodnie z art. 14 ust. 2 lit. 1 ustawy o PDOF przychodem są również przychody z odpłatnego zbycia składników majątku wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą lub przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej, z zastrzeżeniem ust. 2c będących:

• środkami trwałymi albo wartościami niematerialnymi i prawnymi, podlegającymi ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych,
• składnikami majątku, o których mowa w art. 22d ust. 1, z wyłączeniem składników, których wartość początkowa ustalona zgodnie z art. 22g nie przekracza 1500 zł,
• składnikami majątku, które ze względu na przewidywany okres używania równy lub krótszy niż rok nie zostały zaliczone do środków trwałych albo wartości niematerialnych i prawnych,
• składnikami majątku stanowiącymi spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego lub udział w takim prawie, które zgodnie z art. 22n ust. 3 nie podlegają ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.
  
  

Stosownie do treści art. 14 ust. 2 pkt 8 ustawy o PDOF, przychodem z działalności gospodarczej jest również wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń obliczonych zgodnie z art. 2-2b, z zastrzeżeniem art. 21 ust. 1 pkt 125.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 125 ustawy o PDOF, wolna od podatku dochodowego jest wartość świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń, obliczona zgodnie z art. 11 ust. 2-2b, otrzymanych od osób zaliczonych do I i II grupy podatkowej w rozumieniu przepisów o podatku od spadków i darowizn.

Zgodnie z art. 14 ust. 3 pkt 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn (Dz. U. 2016.2015 j.t ze zm., dalej: „ustawa o PSiD”), do I grupy podatkowej zalicza się małżonka, zstępnych, wstępnych, pasierba, zięcia, synową, rodzeństwa, ojczyma, macochę i teściów.

c.

Wnioskodawca chciałby zauważyć, że zgodnie z definicją darowizny zawartą w Kodeksie Cywilnym, darowizna stanowi świadczenie o charakterze jednostronnym i nieodpłatnym.

W konsekwencji, w związku z aktem darowizny darczyńca nie otrzymuje żadnych wartości pieniężnych, ani innego przysporzenia majątkowego.

Jak wynika z powołanego art. 14 ust. 1 i 2 ustawy o PDOF powstanie przychodu jest możliwe jedyne w przypadku dokonania czynności odpłatnej. Tym samym, darowizna nie może doprowadzić po stronie darczyńcy do powstania przysporzenia, a tym samym do powstania przychodu do opodatkowania na gruncie ustawy PDOF. Powyższe wynika z okoliczności, że w wyniku darowizny nie dochodzi do odpłatnego zbycia składników majątku.

Mając powyższe na uwadze, w momencie dokonania darowizny przedsiębiorstwa przez Spółkę na rzecz Spółki osobowej, nie powstanie po stronie Wnioskodawcy (jako wspólnika Spółki) przychód podatkowy w związku z przeniesieniem własności majątku (tj. przedsiębiorstwa) do Spółki osobowej. Jak bowiem wskazano powyżej, przychód taki powstałby jedynie w sytuacji, gdyby zbycie składników majątku - w tym przypadku tworzących przedsiębiorstwo - miało charakter odpłatny.

d.

Jednocześnie na moment dokonania darowizny nie powstanie również przychód podatkowy dla Wnioskodawcy jako wspólnika Spółki osobowej, będącej podmiotem obdarowanym, z tytułu otrzymania nieodpłatnego świadczenia.

Jak wskazano powyżej, na gruncie art. 14 ust. 2 pkt 8 ustawy o PDOF przychodem z działalności gospodarczej jest również wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Należy zaznaczyć, że aby nieodpłatne świadczenie stanowiło przychód dla podatnika, musi ono zostać przez tego podatnika faktycznie „otrzymane”. Jednocześnie nie ulega wątpliwości, że nie jest możliwe otrzymanie świadczenia od samego siebie.

Odnosząc powyższe rozważania do przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego należy uznać, że Wnioskodawca jako wspólnik podmiotu transparentnego podatkowo (Spółki osobowej) otrzymuje nieodpłatne świadczenie w formie darowizny od samego siebie. W wyniku darowizny dojdzie bowiem do przemieszczenia poszczególnych składników majątku wchodzących w skład przedsiębiorstwa ze Spółki, w której Wnioskodawca jest wspólnikiem do Spółki osobowej, w której Wnioskodawca również jest wspólnikiem, a zatem przedmiotowe „przemieszczenie” zostanie dokonane w ramach majątku Wnioskodawcy. W powyższych okolicznościach nie może zatem powstać po stronie Wnioskodawcy jakikolwiek przychód do opodatkowania.

Powyższej konkluzji nie zmienia również okoliczność, iż Wnioskodawca będzie posiadał w Spółce osobowej udział w zysku większy niż w Spółce. Nawet bowiem w przypadku uznania, że różnica wynikająca z posiadanego udziału w zyskach spółki obdarowanej względem posiadanego udziału w zyskach spółki będącej darczyńcą stanowi dla Wnioskodawcy przysporzenie, to przysporzenie takie nastąpiłoby kosztem majątku małżonki Wnioskodawcy. Tak określone „przysporzenie” należałoby jednocześnie zakwalifikować jako darowiznę małżonki na rzecz Wnioskodawcy, która stanowiłaby dla Wnioskodawcy przychód zwolniony z opodatkowania. Jak bowiem wynika z powołanego art. 21 ust. 1 pkt 125 ustawy o PDOF, zwolnieniu z PDOF podlegają nieodpłatne świadczenia otrzymane od podatników zaliczonych do I i II grupy podatkowej w rozumieniu przepisów ustawy o PSiD. Mając na uwadze, że małżonkowie zaliczani są do I grupy podatkowej na gruncie ustawy o PSiD, zwolnienie przewidziane w art. 21 ust. 1 pkt 125 ustawy o PDOF, znalazłoby w omawianym przypadku zastosowanie.

Na prawidłowość powyższego stanowiska Wnioskodawcy wskazują interpretacje wydawane przez organy podatkowe, m.in. interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 25 marca 2016 r., sygn. IPTPB3/4511-386/15-3/JZ.

Z uwagi na powyższe, nawet w przypadku uznania, że zwiększenie przez Wnioskodawcę udziału w zyskach Spółki osobowej względem udziału w zyskach Spółki spowoduje powstanie po jego stronie przychodu, to będzie to przychód z tytułu darowizny otrzymanej od małżonki, a zatem przychód korzystający ze zwolnienia z opodatkowania PDOF.

e.

W konsekwencji, przekazanie przez Spółkę, w której Wnioskodawca jest wspólnikiem, przedsiębiorstwa w drodze umowy darowizny na rzecz Spółki osobowej, w której Wnioskodawca również będzie wspólnikiem, nie będzie skutkowało powstaniem po stronie Wnioskodawcy przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Końcowo tut. Organ zauważa, że ustawa z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r, poz. 361, z późn. zm.) nie zawiera przepisu określonego jako art. 14 ust. 2 lit. 1. Jednakże mając na uwadze kontekst zawartych informacji tut. Organ zrozumiał, że Wnioskodawca określając własne stanowisko w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego miał na uwadze przepis art. 14 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy. Natomiast art. 14 ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest następującej treści: Przychodem z działalności gospodarczej jest również, wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń, obliczonych zgodnie z art. 11 ust. 2-2b, z zastrzeżeniem art. 21 ust. 1 pkt 125.

Powyższe nie ma jednak wpływu na merytoryczne rozstrzygnięcie przedmiotowej interpretacji indywidualnej.

Odnosząc się natomiast do powołanego przez Wnioskodawcę pisma co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, tut. Organ informuje, że zostało ono wydane w indywidualnej sprawie i nie ma zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.