Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
IPTPB1/415-246/13-7/16-S/MM
z 5 października 2016 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) w zw. z art. 16 ustawy z dnia 10 września 2015 r. o zmianie ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U., poz. 1649) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) w związku z § 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów, w związku z orzeczeniem Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 7 czerwca 2016 r., sygn. akt II FSK 1574/14 stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 4 kwietnia 2013 r. (data wpływu 8 kwietnia 2013 r.), uzupełnionym pismem z dnia 12 czerwca 2013 r. (data wpływu 14 czerwca 2013 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodów z tytułu likwidacji spółki komandytowo-akcyjnej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 kwietnia 2013 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych.

Wniosek nie spełniał wymogów, o których mowa m. in. w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.), w związku z czym pismem z dnia 3 czerwca 2013 r., Nr IPTPB1/415-246/13-2/KSU, na podstawie art. 169 § 1 i § 2 w związku z art. 14h ww. ustawy, wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie z dnia 3 czerwca 2013 r. skutecznie doręczono w dniu 5 czerwca 2013 r., następnie w dniu 14 czerwca 2013 r. uzupełniono ww. wniosek (data nadania 12 czerwca 2013 r.).

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny/zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest osobą fizyczną narodowości koreańskiej. Jest On również rezydentem podatkowym Rzeczpospolitej Polskiej, rozliczającym w Polsce podatek dochodowy od całości swoich światowych przychodów.

W kwietniu 2013 r. Wnioskodawca nabył akcje Spółki komandytowo-akcyjnej (dalej również jako „SKA”), stając się tym samym jej wspólnikiem o statusie akcjonariusza. Jako akcjonariusz, posiada On procentowy udział w zyskach Spółki komandytowo-akcyjnej. Wielkość tego udziału określona jest na podstawie postanowień statutu Spółki. Spółka osiąga i osiągać będzie dochody z podstawowej działalności operacyjnej. Wnioskodawca nie ma innych przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej.

Wnioskodawca nie wyklucza zakończenia prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej, w tym w formie Spółki komandytowo-akcyjnej, czy też innej spółki osobowej. Wnioskodawca rozważa możliwość realizacji scenariusza, w którym - z uwagi na dłuższy horyzont czasowy - pomiędzy nabyciem przez Niego akcji Spółki komandytowo-akcyjnej a likwidacją tej Spółki może zostać przeprowadzony kolejny proces przekształcenia osobowej spółki prawa handlowego w inną spółkę osobową. W konsekwencji likwidacji spółki osobowej Wnioskodawca otrzyma środki pieniężne uzyskane przez tę spółkę (jawną, spółkę komandytowo-akcyjną lub komandytową) w trakcie całego okresu jej istnienia i działalności.

W uzupełnieniu wniosku z dnia 12 czerwca 2013 r. dodano, że w kwietniu 2013 r. Wnioskodawca nabył akcje Spółki komandytowo-akcyjnej (dalej również jako „SKA”), stając się tym samym jej wspólnikiem o statusie akcjonariusza. Wnioskodawca nie ma statusu komplementariusza SKA. Innymi słowy, w wyniku nabycia akcji Spółki komandytowo-akcyjnej Wnioskodawca stał się akcjonariuszem niebędącym komplementariuszem. Jako akcjonariusz, posiada On procentowy udział w zyskach Spółki komandytowo-akcyjnej. Wielkość tego udziału określona jest na podstawie postanowień statutu Spółki. Zgodnie ze statutem SKA wynosi on 99,9%. Siedziba Spółki mieści się we .... Spółka osiąga i osiągać będzie dochody z podstawowej działalności operacyjnej. W myśl postanowień statutu Spółki komandytowo-akcyjnej, przedmiotem jej działalności jest prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie:

  • upraw rolnych, chowu i hodowli zwierząt, łowiectwa, włączając działalność usługową,
  • leśnictwa i pozyskiwania drewna,
  • produkcji artykułów spożywczych,
  • produkcji napojów,
  • produkcji wyrobów tekstylnych,
  • produkcji odzieży,
  • produkcji wyrobów z drewna oraz korka, z wyłączeniem mebli, produkcji wyrobów ze słomy i materiałów używanych do wyplatania,
  • produkcji papieru i wyrobów z papieru,
  • poligrafii i reprodukcji zapisanych nośników informacji,
  • produkcji chemikaliów i wyrobów chemicznych,
  • produkcji podstawowych substancji farmaceutycznych oraz leków i pozostałych wyrobów farmaceutycznych,
  • produkcji wyrobów z gumy i tworzyw sztucznych,
  • produkcji wyrobów z pozostałych mineralnych surowców niemetalicznych,
  • architektury i inżynierii; badania i analiz technicznych,
  • badań naukowych i prac rozwojowych,
  • reklamy, badania rynku i opinii publicznej,
  • pozostałej działalności profesjonalnej, naukowej i technicznej,
  • wynajmu i dzierżawy,
  • działalności związanej z zatrudnieniem,
  • działalności organizatorów turystyki, pośredników i agentów turystycznych oraz pozostałej działalności usługowej w zakresie rezerwacji i działalności z nią związanych,
  • działalności usługowej związanej z utrzymaniem porządku w budynkach, i zagospodarowaniem terenów zieleni,
  • działalności związanej z administracyjną obsługą biura i pozostałej działalności wspomagającej prowadzenie działalności gospodarczej,
  • pozaszkolnych form edukacji,
  • działalności wspomagającej edukację,
  • działalności twórczej związanej z kulturą i rozrywką,
  • działalności sportowej, rozrywkowej i rekreacyjnej,
  • naprawy i konserwacji komputerów i artykułów użytku osobistego i domowego,
  • pozostałej indywidualnej działalność usługowej,
  • produkcji metali,
  • produkcji metalowych wyrobów gotowych, z wyłączeniem maszyn i urządzeń,
  • produkcji komputerów, wyrobów elektronicznych i optycznych,
  • produkcji urządzeń elektrycznych,
  • produkcji maszyn i urządzeń, gdzie indziej niesklasyfikowanej,
  • produkcji pojazdów samochodowych, przyczep i naczep, z wyłączeniem motocykli,
  • produkcji pozostałego sprzętu transportowego,
  • produkcji mebli,
  • pozostałej produkcji wyrobów,
  • naprawy, konserwacji i instalowania maszyn i urządzeń,
  • działalności związanej ze zbieraniem, przetwarzaniem i unieszkodliwianiem odpadów, odzysk surowców,
  • działalności związanej z rekultywacją i pozostałej działalności usługowej związanej z gospodarką odpadami,
  • robót związanych ze wznoszeniem budynków,
  • robót związanych z budową obiektów inżynierii lądowej i wodnej,
  • robót budowlanych specjalistycznych,
  • handlu hurtowego i detalicznego pojazdami samochodowymi; naprawy pojazdów samochodowych,
  • handlu hurtowego z wyłączeniem handlu pojazdami samochodowymi,
  • handlu detalicznego, z wyłączeniem handlu detalicznego pojazdami samochodowymi,
  • transportu lądowego oraz transportu rurociągowego,
  • magazynowania i działalności usługowej wspomagającej transport,
  • pozostałej działalności pocztowej i kurierskiej,
  • zakwaterowania,
  • działalności usługowej związanej z wyżywieniem,
  • działalności wydawniczej,
  • działalności związanej z produkcją filmów nagrań wideo, programów telewizyjnych, nagrań dźwiękowych i muzycznych,
  • działalności związanej z oprogramowaniem i doradztwem w zakresie informatyki oraz działalności powiązanej,
  • działalności usługowej w zakresie informacji,
  • działalności holdingów finansowych,
  • działalności trustów, funduszów i podobnych instytucji finansowych,
  • pozostałej finansowej działalności usługowej, z wyłączeniem ubezpieczeń i funduszów emerytalnych,
  • działalności związanej z obsługą rynku nieruchomości,
  • działalności firm centralnych (head offices); doradztwa związanego z zarządzaniem,

Dalej wskazano, że rodzaj przeważającej działalności Spółki komandytowo-akcyjnej, zgodnie z zaświadczeniem o numerze identyfikacyjnym REGON z dnia 30 sierpnia 2012 r. (numer ...) wg Polskiej Klasyfikacji Działalności (PKD 2007), to pozostałe doradztwo w zakresie prowadzenia działalności gospodarczej (PKD 70.22.Z).

Wnioskodawca nie ma innych przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej. Wnioskodawca nie prowadzi jednoosobowej działalności gospodarczej, natomiast użyte w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego sformułowanie wynika z faktu, że w myśl przepisu art. 5b ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychody wspólnika ze spółki nieposiadającej osobowości prawnej (a do takiej kategorii należy spółka komandytowo-akcyjna), prowadzącej pozarolniczą działalność gospodarczą uznaje się za przychody ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy, czyli za przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej. Wnioskodawca zawarł powyższą tezę w części H - dotyczącej własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej zaistniałego stanu faktycznego/prezentowanego zdarzenia przyszłego.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

  1. W jaki sposób będą opodatkowane przychody osoby fizycznej, która jako wspólnik Spółki komandytowo-akcyjnej będzie mieć status akcjonariusza, z tytułu udziału w zysku w tej Spółce?
  2. Czy w przypadku likwidacji spółki osobowej (Spółki komandytowo-akcyjnej lub – po ewentualnym przekształceniu – spółki jawnej), do przychodów wspólnika będącego osobą fizyczną i posiadającego status akcjonariusza nie będą zaliczane, zgodnie z treścią art. 14 ust. 3 pkt 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, środki pieniężne otrzymane przez tego akcjonariusza z tytułu likwidacji spółki osobowej?

W uzupełnieniu wniosku z dnia 12 czerwca 2013 r. Wnioskodawca doprecyzował ww. pytania i wskazał, że pytanie nr 1 dotyczy następujących kwestii:

  • ustalenia do jakiego źródła należy kwalifikować przychody uzyskane przez Wnioskodawcę (o statusie akcjonariusza) z tytułu udziału w SKA - czyli „Czy przychód Wnioskodawcy będzie stanowił przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej?”,
  • ustalenia formy opodatkowania ww. przychodu - czyli „Czy przychód Wnioskodawcy jako przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej będzie mógł być opodatkowany zarówno na zasadach ogólnych (skala), jak i podatkiem liniowym?”,
  • ustalenia momentu uzyskania ww. przychodu przez wspólnika SKA o statusie akcjonariusza – czyli „Czy przychód Wnioskodawcy (akcjonariusza) z tytułu udziału w Spółce komandytowo-akcyjnej powstanie po Jego stronie z chwilą podjęcia przez Walne Zgromadzenie uchwały o przeznaczeniu zysku na wypłatę dywidendy, a jeżeli zostanie wyznaczony dzień dywidendy - to w tym dniu?”,
  • ustalenia, czy w związku z powyższym Wnioskodawca nie będzie miał obowiązku: ustalania przychodów i kosztów ich uzyskania, na podstawie ksiąg rachunkowych prowadzonych przez Spółkę, w konsekwencji czego nie będzie On zobowiązany do odprowadzania miesięcznych zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych?

natomiast pytanie nr 2 dotyczy:

  • Czy w przypadku likwidacji Spółki komandytowo-akcyjnej do przychodów Wspólnika będącego osobą fizyczną i posiadającego status akcjonariusza nie będą zaliczane, zgodnie z treścią art. 14 ust. 3 pkt 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, środki pieniężne otrzymane przez tego akcjonariusza z tytułu likwidacji SKA?
  • Czy w przypadku likwidacji Spółki jawnej do przychodów wspólnika będącego osobą fizyczną, nie będą zaliczane, zgodnie z treścią art. 14 ust. 3 pkt 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, środki pieniężne otrzymane przez tego wspólnika z tytułu likwidacji Spółki jawnej?

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytanie nr 2 w zakresie opodatkowania przychodów z tytułu likwidacji spółki komandytowo-akcyjnej. Natomiast w zakresie pytania nr 2 w części dotyczącej opodatkowania przychodów z tytułu likwidacji spółki jawnej oraz pytania nr 1, w dniu 12 lipca 2013 r. zostały wydane odrębne interpretacje.

Zdaniem Wnioskodawcy, likwidacja spółki osobowej oraz otrzymanie środków pieniężnych z tego tytułu będzie dla Niego zdarzeniem neutralnym podatkowo. Zgodnie bowiem z treścią przepisu art. 14 ust. 3 pkt 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, do przychodów z działalności gospodarczej nie zalicza się środków pieniężnych otrzymanych przez wspólnika spółki niebędącej osobą prawną z tytułu likwidacji takiej spółki.

Wnioskodawca wskazuje, że w przypadku spółki osobowej, w przedmiotowej sprawie Spółki komandytowo-akcyjnej, sposób opodatkowania dochodu z udziału w niej uzależniony jest od cywilnoprawnego statusu danego wspólnika. Jeżeli wspólnikiem (akcjonariuszem w przypadku spółki komandytowo-akcyjnej lub komandytariuszem w przypadku spółki komandytowej) jest osoba fizyczna, to dochód z udziału w spółce osobowej będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

W myśl przepisu art. 5b ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychody wspólnika ze spółki nieposiadającej osobowości prawnej, prowadzącej pozarolniczą działalność gospodarczą uznaje się za przychody ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy, czyli za przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej. W konsekwencji prowadzi to do zrównania co do skutków prawnych dwóch sytuacji:

  1. prowadzenia pozarolniczej działalności gospodarczej przez osobę fizyczną; zgodnie z definicją ustawową, zawartą w art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, prowadzonej we własnym imieniu bez względu na jej rezultat w sposób zorganizowany i ciągły oraz
  2. faktu pozostawania wspólnikiem spółki osobowej (czyli zgodnie z art. 5a pkt 26 ww. ustawy - spółki niebędącej podatnikiem podatku dochodowego), która prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą we własnym imieniu.

Reasumując, status wspólnika spółki osobowej (SKA) w skutkach podatkowo - prawnych jest tożsamy z prowadzeniem działalności gospodarczej. Za przychód z działalności gospodarczej uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług. Co do zasady, do kategorii tej należą wszystkie przychody osiągane w związku z nią, z wyjątkiem przychodów wymienionych wprost w przepisie w art. 14 ust. 3 ww. ustawy.

W myśl art. 14 ust. 3 pkt 10 ww. ustawy, do przychodów, o których mowa w ust. 1 i 2 (czyli przychodów z działalności gospodarczej), nie zalicza się środków pieniężnych otrzymanych przez wspólnika spółki niebędącej osobą prawną z tytułu likwidacji takiej spółki. A zatem, stosownie do literalnej treści powyższego przepisu, środki pieniężne otrzymane przez wspólnika spółki osobowej, w związku (w konsekwencji) z jej likwidacją nie są zaliczane do przychodów z działalności gospodarczej. Ponieważ ze względu na zasady wykładni systemowej, przepis art. 14 ust. 3 pkt 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, należy zdaniem Wnioskodawcy, interpretować w powiązaniu z art. 14 ust. 1 tej ustawy oraz art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy, logiczną konsekwencją procesu wykładni będzie konstatacja, że wspólnik którejkolwiek kategorii spółki osobowej, przewidzianej przepisami KSH, otrzymując środki pieniężne w konsekwencji likwidacji spółki, nie będzie rozpoznawał z tego tytułu przychodu do opodatkowania. Na poparcie swojego stanowiska Wnioskodawca przytoczył m.in. uzasadnienie projektu ustawy, którym wprowadzono począwszy od dnia 1 stycznia 2012 r. przepis art. 14 ust. 3 pkt 10 (druk sejmowy nr 3500), gdzie wskazano: „Mając na uwadze rozbieżności i brak jednolitych regulacji, w projekcie przewidziano wprowadzenie przepisów precyzujących sposób opodatkowania wspólników w przypadku zakończenia działalności spółki niebędącej osobą prawną lub wystąpienia wspólnika z takiej spółki.”

W zakresie dotyczącym likwidacji spółki projekt zakłada zróżnicowanie zasad opodatkowania otrzymanego przez wspólnika likwidowanej spółki majątku, w zależności od tego, w jakiej formie majątek ten jest przez wspólnika otrzymywany - tj. w formie pieniężnej, czy niepieniężnej. I tak, w przypadku otrzymania przez wspólnika środków pieniężnych – ich wartość nie będzie stanowiła przychodu (...). W związku z powyższym, z przychodów podlegających opodatkowaniu wyłączono przychód odpowiadający wartości środków pieniężnych otrzymanych przez wspólnika z tytułu likwidacji spółki.”

Dodatkowo, Wnioskodawca wskazał, że prezentowane przez Niego stanowisko zostało potwierdzone w licznych interpretacjach indywidualnych, z których przykładowo można wskazać interpretacje indywidualne wydane przez: Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie w dniu 22 października 2012 r., Nr IPPB1/415-943/12-2/IF, w dniu 23 listopada 2012 r., Nr IPPB1/415-1011/12-2/IF, Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach w dniu 28 września 2012 r., Nr IBPBI/1/415-792/12/KB, Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi w dniu 5 czerwca 2012 r., Nr IPTPB1/415-233/12-2/MD. Interpretacje te potwierdzają prawidłowość przeprowadzonej przez Wnioskodawcę wykładni literalnej przepisu, której dyrektywa - zgodnie z treścią wyroku Trybunału Konstytucyjnego o sygn. akt K 25/99 - powinna mieć zawsze pierwszeństwo wśród możliwych reguł interpretacyjnych. Zasada pierwszeństwa językowej wykładni przepisów podatkowych i ograniczenia wykładni celowościowej znajduje w przepisach prawa podatkowego szczególne uzasadnienie. Adresatem norm tej gałęzi prawa jest bowiem przede wszystkim podatnik, który - aby móc wywiązać się ze swoich rozbudowanych prawem i obwarowanych surowymi sankcjami obowiązków - musi poznać regulacje prawne do nich się odnoszące. Podatnik musi znać prawo, aby się do niego móc zastosować. Źródłem wiedzy o prawie jest natomiast tekst aktu normatywnego. Jeżeli jego interpretacja ciąży głównie na podatniku, to konieczne staje się uznanie, że podstawowe znaczenie ma tekst przepisów prawa. Podatnik nie ma obowiązku ani możliwości poznania intencji ustawodawcy ani celów ustawy. Stąd przy jednoznacznych rezultatach wykładni literalnej nieprawidłowe jest dokonywania dalszej wykładni celowościowej (w myśl maksymy – interpretatio cessat in claris - wykładnia kończy się wtedy, gdy osiągamy jasność), a tym bardziej niedopuszczalne jest dawanie prymatu rezultatom wykładni celowościowej nad językową w sytuacji, w której mogłoby to pogorszyć sytuację prawną podatnika.

W dniu 12 lipca 2013 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów wydał interpretację indywidualną Nr IPTPB1/415-246/13-5/KSU, stwierdzając, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku jest nieprawidłowe.

W powyższej interpretacji wskazano, że przepisy art. 14 ust. 3 pkt 10 oraz art. 14 ust. 3 pkt 12 lit. b) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie dotyczą dochodów akcjonariusza spółki komandytowo-akcyjnej otrzymanych w wyniku likwidacji tej spółki, w przedmiotowej sprawie Wnioskodawca w momencie otrzymania środków pieniężnych, winien rozpoznać przychód ze źródła pozarolnicza działalność gospodarcza, stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 3 w związku z art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zatem, w razie likwidacji Spółki komandytowo-akcyjnej oraz związanego z nią podziału majątku tej Spółki pomiędzy wspólników, otrzymane przez Wnioskodawcę jako akcjonariusza Spółki komandytowo-akcyjnej, składniki majątku likwidowanej Spółki, obejmujące środki pieniężne, będą stanowiły dla Wnioskodawcy przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych niekorzystający ze zwolnienia z opodatkowania.

Interpretację indywidualną z dnia 12 lipca 2013 r., Nr IPTPB1/415-246/13-5/KSU, doręczono Pełnomocnikowi Wnioskodawcy w dniu 18 lipca 2013 r.

W związku z powyższym rozstrzygnięciem, Pełnomocnik Wnioskodawcy pismem z dnia 25 lipca 2013 r. (data wpływu 29 lipca 2013 r.), wezwał tutejszy Organ do usunięcia naruszenia prawa w ww. interpretacji indywidualnej.

W odpowiedzi na ww. wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, zawartej w piśmie z dnia 19 sierpnia 2013 r., Nr IPTPB1/415W-45/13-2/KSU, Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdził brak podstaw do zmiany przedmiotowej indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, podtrzymując argumentację zawartą w interpretacji.

Na powyższą interpretację przepisów prawa podatkowego, w dniu 9 września 2013 r. (data wpływu 11 września 2013 r.), złożono za pośrednictwem tutejszego Organu skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu, w której wniesiono o uchylenie przedmiotowej interpretacji.

Pismem z dnia 2 października 2013 r., Nr IPTPB1/4160-67/13-2/KSU, tutejszy Organ udzielił odpowiedzi na ww. skargę wnosząc o jej oddalenie.

Wyrokiem z dnia 4 grudnia 2013 r., sygn. akt I SA/Op 704/13, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu oddalił ww. skargę.

Pismem z dnia 12 lutego 2014 r. Pełnomocnik Wnioskodawcy wniósł skargę kasacyjną od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu z dnia 4 grudnia 2013 r., sygn. akt I SA/Op 704/13.

Wyrokiem z dnia 7 czerwca 2016 r., sygn. akt II FSK 1574/14, Naczelny Sąd Administracyjny uchylił w całości zaskarżony wyrok z dnia 4 grudnia 2013 r., sygn. akt I SA/Op 704/13 oraz interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi działającego z upoważnienia Ministra Finansów z dnia 12 lipca 2013 r, Nr IPTPB1/415-246/13-5/KSU.

W uzasadnieniu wyroku Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził, że skarga zasługuje na uwzględnienie.

W ocenie Sądu, przepisy będące przedmiotem interpretacji wprost stanowią, że do przychodów z działalności gospodarczej nie zalicza się m.in. środków pieniężnych otrzymanych przez wspólnika spółki niebędącej osobą prawną z tytułu likwidacji takiej spółki (art. 14 ust. 3 pkt 10 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.) oraz przychodów z odpłatnego zbycia składników majątku otrzymanych w związku z likwidacją spółki niebędącej osobą prawną lub wystąpieniem wspólnika z takiej spółki - jeżeli od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiła likwidacja spółki niebędącej osobą prawną do dnia ich odpłatnego zbycia upłynęło sześć lat i odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej (art. 14 ust. 3 pkt 12 lit. b) ww. ustawy).

Zgodnie z art. 5a pkt 26 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ilekroć w ustawie jest mowa o spółce niebędącej osobą prawną - oznacza to spółkę niebędącą podatnikiem podatku dochodowego. W stanie prawnym do 1 stycznia 2014 r., a więc również w dniu wydania kontrolowanej interpretacji, Spółka komandytowo-akcyjna nie była podatnikiem podatku dochodowego. W konsekwencji, art. 14 ust. 3 pkt 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, znajdował zastosowanie także do wspólników spółki komandytowo-akcyjnej. Sąd zaznaczył, że sporne przepisy tej ustawy nie dawały w rozpatrywanym okresie podstaw do rozróżniania sytuacji akcjonariusza i komplementariusza SKA. Tezy o odmiennym traktowaniu przychodów uzyskiwanych przez akcjonariusza SKA w odniesieniu do rozpatrywanego problemu nie można wywodzić z treści uchwał Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 16 stycznia 2012 r., sygn. akt II FPS 1/11 oraz z dnia 20 maja 2013 r., sygn. akt II FPS 6/12 (publ. CBOSA). Zaznaczono, że w uchwałach tych doprecyzowano jedynie moment powstania obowiązku podatkowego u akcjonariuszy SKA z tytułu przychodów uzyskiwanych w związku z uczestnictwem w takiej spółce, nie odnosiły się one natomiast do przysporzeń otrzymywanych przez tę kategorię wspólników w związku z likwidacją spółki.

Sąd podkreślił, że zgodnie z art. 217 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej, nakładanie podatków, innych danin publicznych, określanie podmiotów, przedmiotów opodatkowania i stawek podatkowych, a także zasad przyznawania ulg i umorzeń oraz kategorii podmiotów zwolnionych od podatków następuje w drodze ustawy. Rozumienie spornych przepisów, przyjęte przez Organ w zaskarżonym akcie, stanowiło w istocie wykładnię contra legem, gdyż Organ założył istnienie w analizowanych przepisach dodatkowych przesłanek, wpływających na kształt podstawy opodatkowania. Przyjęcie interpretacji spornych przepisów, pozostającej w jawnej sprzeczności z literalną treścią art. 14 ust. 3 pkt 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych prowadziłoby do ustalenia podstawy opodatkowania w oparciu o kryteria pozaustawowe, co stanowiłoby naruszenie art. 217 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej. Naczelny Sąd Administracyjny, dostrzegł przy tym, że ustawowe unormowania dotyczące opodatkowania akcjonariuszy SKA mogły - w stanie prawnym przed 1 stycznia 2014 r. - prowadzić w praktyce do unikania opodatkowania. Z tej perspektywy czytelna staje się motywacja, tkwiąca u podstaw rozumowania interpretacyjnego przedstawionego przez Organ i zaaprobowanego przez sąd administracyjny pierwszej instancji, którą było dążenie do wyeliminowania tych niekorzystnych dla systemu podatkowego zjawisk. Nie można jednak zaakceptować sytuacji, w której w celu zapewnienia szczelności systemu podatkowego organy podatkowe w drodze wykładni prawa dokonują za ustawodawcę korekty unormowań podatkowych. Działania takie - zgodnie z art. 217 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej - należą do sfery wyłącznej kompetencji organów władzy ustawodawczej. Ponieważ powołany przepis, interpretowany łącznie z art. 2 i art. 7 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej, stanowi w polskim systemie prawa podatkowego fundament ochrony jednostki (czy szerzej podmiotów podległych władztwu podatkowemu) przed przejawami arbitralności władz podatkowych, należy mu przyznać bezwzględne pierwszeństwo w sytuacji kolizji z art. 32 ust. 1 i art. 84 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej.

Konkludując, Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził, że Sąd Administracyjny pierwszej instancji, kontrolując postępowanie interpretacyjnie dokonał błędnej wykładni art. 14 ust. 3 pkt 10 oraz pkt 12 lit. b) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W tym stanie rzeczy, zarzuty skargi kasacyjnej dotyczące naruszenia prawa materialnego Sąd uznał za uzasadnione.

W dniu 19 lipca 2016 r. do tutejszego Organu wpłynął odpis orzeczenia Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 7 czerwca 2016 r., sygn. akt II FSK 1574/14.

Natomiast w dniu 9 sierpnia 2016 r. do tutejszego Organu wpłynęły akta sprawy zwrócone przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu.

Z uwagi na powyższe ponownemu rozpatrzeniu podlega wniosek z dnia 4 kwietnia 2013 r. o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, uzupełniony pismem z dnia 12 czerwca 2013 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego - biorąc pod uwagę rozstrzygnięcie zawarte w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 7 czerwca 2016 r., sygn. akt II FSK 1574/14  stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w zakresie opodatkowania przychodów z tytułu likwidacji spółki komandytowo-akcyjnej – jest prawidłowe

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.), odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej w tym zakresie oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Jednocześnie wskazać należy, że z uwagi na fakt, że wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej został złożony w 2013 r. oraz że wyrok w przedmiotowej sprawie został wydany w stanie prawnym obowiązującym do dnia 31 grudnia 2013 r. – niniejsza interpretacja dotyczy przepisów prawa podatkowego obowiązujących na dzień wydania uchylonej interpretacji.

Ponadto, zaznaczyć należy, że zgodnie z art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane są w indywidualnej sprawie zainteresowanego, a zatem mając na uwadze powyższe interpretacja indywidualna skierowana jest wyłącznie do Wnioskodawcy i skutki prawne wywołuje tylko w stosunku do Niego, nie dotyczy pozostałych wspólników Spółki.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego …., po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2016 r., poz. 718). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.


doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj