2016.09.29 - Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPP1-2/4512-1-58/16-2/NF
z 29 września 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 5 sierpnia 2016 r. (data wpływu 17 sierpnia 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania nieodpłatnie przekazywanych Kontrahentom opakowań zbiorczych jako próbek wyłączonych z opodatkowania – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 sierpnia 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania nieodpłatnie przekazywanych Kontrahentom opakowań zbiorczych jako próbek wyłączonych z opodatkowania.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w formie spółki osobowej. Spółka prowadzi działalność w zakresie produkcji wyrobów wędliniarskich oraz przetworów mięsnych. Wnioskodawca jest spółką osobową posiadającą siedzibę na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej, tym samym Wnioskodawca podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. Spółka jest również czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Wnioskodawca zamierza wprowadzić zaplanowaną strategię marketingową celem zwiększenia sprzedaży produktów. W związku z prowadzoną działalnością podejmuje szereg działań o charakterze promocyjnym, reklamowym, marketingowym oraz drugi rodzaj działań wymuszony wymaganiami Kontrahentów.

W ramach szeroko pojętej działalności marketingowej, Spółka udostępnia innym podmiotom gospodarczym próbki swoich produktów. W związku z tą działalnością Wnioskodawca zawiera porozumienia z podmiotami gospodarczymi prowadzącymi sieci handlowe, podejmując współpracę w zakresie promocji produktów Wnioskodawcy, mającą na celu dotarcie do jak najszerszego kręgu klientów oraz zwiększenie obrotów (dalej: Porozumienie). Ponadto, Spółka udostępnia niewielkie ilości wyrobów, które mają następnie być wykorzystane przez te podmioty do własnych celów badawczych. Strony Porozumienia, o którym mowa wyżej, dokonują szczegółowej analizy jakości przekazywanych przez Wnioskodawcę próbek, angażując w prace badawcze różne jednostki organizacyjne przedsiębiorstwa, takie jak Dział Sprzedaży, czy Dział Jakości. W ramach zawartego Porozumienia, Wnioskodawca zobowiązany jest do przekazania Kontrahentom odpowiedniej ilości towaru w celu przeprowadzenia przez nich kompleksowych badań jakości. W związku z tymi działaniami Odbiorcy produktów mają pewność właściwej jakości kupowanych wyrobów, co zapewnia bezpieczeństwo i właściwą informację handlową dla obecnych i potencjalnych Kontrahentów.

W związku z powyższym, Wnioskodawca dostarcza obecnym oraz potencjalnym Kontrahentom próbki swoich produktów nie tylko w celu zwiększenia popytu na produkowany asortyment, ale także w celu dokonania przez Odbiorców badań jakości wyrobów mięsnych w odniesieniu do obowiązujących przepisów prawa oraz deklaracji Wnioskodawcy, jako producenta wyrobów. Odbiorcy mają realną możliwość dokonania oceny zgodności rzeczywistej ilości poszczególnych składników produktu w stosunku do deklaracji Wnioskodawcy, zamieszczonej na etykietach opakowań jednostkowych.

Potencjalni Kontrahenci mają możliwość przetestowania produktów pod względem walorów smakowych oraz jakościowych, a ponadto dzięki temu Wnioskodawca poprawia swój wizerunek na rynku, zachęcając do zakupu określonego produktu oraz nowych produktów dopiero wprowadzanych na rynek właściwy asortymentowo.

Próbki mają postać zbiorczego opakowania, w którym to znajdują się próbki tych samych produktów oraz mix różnych produktów. Przy czym, łączna wartość produktów zawartych w jednym opakowaniu zbiorczym wynosi około 200,00 złotych. Wnioskodawca przekazuje kilka takich zbiorczych opakowań danemu Kontrahentowi w celu weryfikacji jakości poszczególnych jego produktów.

Zdaniem Wnioskodawcy przekazane produkty stanowią próbki, o których mowa w art. 7 ust. 7 ustawy o podatku od towarów i usług. Próbki przekazane przez Wnioskodawcę to niewielka – w kontekście sprzedaży do kontrahentów – ilość towaru, pozwalająca jedynie na ocenę cech produktu końcowego. Główną intencją Wnioskodawcy jest promocja produktów, a więc nie są one przekazywane do sprzedaży na rzecz Klientów. W związku, z czym, przekazane produkty nie służą zasadniczo zaspokojeniu potrzeb odbiorcy końcowego w zakresie produkowanego asortymentu. Przekazanie Kontrahentom produktów następuje tylko i wyłącznie w celu oraz w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą przez Wnioskodawcę. Ponadto, w zamian za przekazane towary Kontrahenci nie są obowiązani do wykonania jakichkolwiek czynności na rzecz Wnioskodawcy.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Spółka ma prawo uznać, że nieodpłatnie przekazywane Kontrahentom przez Spółkę opakowania zbiorcze, zawierające kilka sztuk tych samych produktów oraz mix różnych produktów, stanowią próbki wyłączone z opodatkowania na podstawie ustawy o podatku od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z zasadą naczelną wyrażoną w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), dalej ustawa o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Przez dostawę towarów w myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Dostawą towarów w rozumieniu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, jest także przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w myśl art. 7 ust. 2 ustawy o VAT, na cele inne niż związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem, w szczególności:

przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
wszelkie inne darowizny

– jeżeli podatnikowi przysługiwało w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów.

Zgodnie z art. 7 ust. 3 ustawy o VAT przepisu ust. 2 nie stosuje się do przekazywanych drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych, prezentów o małej wartości i próbek.

Z powołanych wyżej przepisów, zwłaszcza z art. 7 ust. 2 ustawy o VAT wynika, że nieodpłatne wydania towarów podlegają opodatkowaniu VAT jedynie w sytuacji, gdy są dokonywane na inne cele niż związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, a podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów w całości lub w części.

Natomiast nieodpłatne wydanie towarów na cele związane z prowadzoną działalnością gospodarczą nie podlega opodatkowaniu VAT, co można wywodzić na zasadzie a contrario z literalnego brzmienia art. 7 ust. 2 ustawy o VAT.

Wobec powyższego, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że w przedstawionym przez niego stanie faktycznym, nieodpłatne wydanie towarów na cele promocyjne pozostaje ściśle w związku z prowadzoną działalnością gospodarcza, gdyż w ten sposób dąży on do zwiększenia popytu na własne wyroby, a przekazane Kontrahentom produkty nie są ani darowizną ani przekazaniem na cele osobiste tej osoby.

W związku z powyższym, zdaniem Wnioskodawcy, w opisanym stanie faktycznym mamy do czynienia z próbkami, opisanymi w art. 7 ust. 3 ustawy o VAT, które zostały zdefiniowane w art. 7 ust. 7 ustawy o VAT oraz wyłączone z opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Zgodnie z art. 7 ust. 3 ustawy o VAT, przez próbkę rozumie się identyfikowalne, jako próbka egzemplarz towaru lub jego niewielką ilość, które pozwalają na ocenę cech właściwości towaru w jego końcowej postaci, przy czym ich przekazanie przez podatnika:

ma na celu promocję tego towaru, oraz
nie służy zasadniczo zaspokojeniu potrzeb odbiorcy końcowego w zakresie danego towaru, chyba, że zaspokojenie potrzeb tego odbiorcy jest nieodłącznym elementem promocji tego towaru i ma skłaniać tego odbiorcę do zakupu promowanego towaru.

Wyłączenie z opodatkowanie nieodpłatnego przekazania próbek bezpośrednio wynika z art. 16 dyrektywy 2006/112/WE Rady UE z dnia 18 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej, który stanowi, że za odpłatną dostawę towarów nie uznaje się wykorzystania do celów działalności przedsiębiorstwa podatnika towarów stanowiących próbki. Dnia 30 września 2010 r. Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w wyroku o sygn. akt 2010/C 317/13 w sprawie C-581/08 EMI Group, sporządził definicję pojęcia „próbka”: „jest to egzemplarz okazowy produktu, mający na celu promocję jego sprzedaży i pozwalający na ocenę jego cech i właściwości bez wykorzystania końcowego innego niż nieodłącznie powiązane z takimi działaniami promocyjnymi. (...) prawo krajowe nie może ograniczać tego pojęcia w sposób ogólny jedynie do egzemplarzy okazowych mających postać inną niż przeznaczona do sprzedaży lub jedynie do pierwszego z serii jednakowych egzemplarzy okazowych, przekazywanych przez podatnika na rzecz tego samego odbiorcy, bez uwzględniania charakteru przedstawianego produktu oraz okoliczności gospodarczych właściwych dla każdej czynności przekazania egzemplarzy okazowych”. Ponadto, Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej podkreślił, że: „(…) w wielu wypadkach udostępnienie egzemplarzy okazowych w postaci odpowiadającej produktowi końcowemu stanowi niezbędny element jego oceny. Należy, bowiem stwierdzić, że w celu umożliwienia oceny towarów przekazywanych w charakterze »próbek« niezbędne jest, by miały one wszelkie istotne cechy charakterystyczne przedstawianego produktu w jego końcowej postaci. Podczas, gdy egzemplarze okazowe mogą, w pewnych wypadkach, przejawiać wszystkie istotne cechy charakterystyczne przedstawianego produktu bez przyjmowania jego postaci końcowej, w innych wypadkach może jednak okazać się niezbędne, ze względu na cechy danego produktu, by egzemplarze okazowe odpowiadały dokładnie produktowi końcowemu, tak by jego cechy mogły zostać ukazane potencjalnemu lub rzeczywistemu nabywcy”.

Wobec powyższego, zdaniem Wnioskodawcy, bazując na wyżej omówionym wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, próbka może przybrać postać tzw. towaru końcowego sprzedawanego przez Spółkę. Ponadto, Wnioskodawca podkreśla również to, że próbki przekazywane są Kontrahentom, którzy są potencjalnymi nabywcami produktów. Stanowisko Wnioskodawcy potwierdza interpretacja z dnia 26 lutego 2016 r. wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi sygn. ITPB1/415-644/12/13-S/WM, w której organ podatkowy stwierdził, że: „przy rozważaniu, czy określone czynności wykonywane przez Wnioskodawcę stanowią »przekazanie próbek towarów« należy uwzględnić wszystkie istotne okoliczności i rozważenie ich pod kątem spełnienia przesłanej określonych w art. 7 ust. 7 ustawy. (...) przekazanie próbki, która pozwoli na ocenę cech i właściwości towaru w jego końcowej postaci, nie stanowi dostawy towarów i nie zostanie opodatkowane na podstawie art. 7 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług jako nieodpłatne przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, a w konsekwencji na Wnioskodawcy nie będzie ciążył obowiązek odprowadzenia podatku VAT”.

Ponadto, produkt jest przekazywany w celu jego promocji oraz nie służy zaspokojeniu potrzeb odbiorcy końcowego w zakresie danego towaru, gdyż ma jedynie skłaniać tego odbiorcę do zakupu promowanego towaru. Przekazany towar jest próbką, jego przekazanie ma na celu promocję towaru, którego cechy mogą zostać ocenione przez potencjalnego konsumenta.

Wnioskodawca zwraca uwagę na nieprecyzyjne zdefiniowanie pojęcia „próbki” poprzez określenie jej jako „niewielka ilość towaru”. Zdaniem Wnioskodawcy chodzi tu o taką ilość pełnowartościowego towaru, która pozwala na sprawdzenie jego właściwości przez Kontrahentów oraz czy wszystkie produkty mają taki sam skład, wszystkie właściwości fizyczne, fizykochemiczne, chemiczne oraz biologiczne produktów.

Wnioskodawca określił, że próbki mają postać zbiorczego opakowania, w którym to znajdują się próbki tych samych produktów oraz mix produktów. W skład przekazanego opakowania zbiorczego wchodzi kilka kilogramów wyrobów, których łączna wartość wynosi około 200,00 złotych. Wnioskodawca przekazuje kilka takich zbiorczych opakowań danemu Kontrahentowi w celu weryfikacji jakości poszczególnych jego produktów, co zdaniem Wnioskodawcy, nie stanowi dostawy towarów i nie zostanie opodatkowane na podstawie art. 7 ust. 2 ustawy o VAT.

Wnioskodawca podkreśla, że ilość przekazywanych wyrobów, służy jego Odbiorcom tylko i wyłącznie do oceny jakości produkowanych towarów. Podobne stanowisko prezentuje Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji wydanej w imieniu Ministra Finansów z dnia 17 kwietnia 2015 r., sygn. IPPP3/4512-12/15-4/JF: „Zatem przekazanie próbki produktu ma na celu promocję i chociaż – poprzez wyprodukowanie pewnej ilości gotowego produktu (2-20 elementów), co może stanowić zaspokojenie potrzeb odbiorcy – to jest jednocześnie nieodłącznym elementem promocji tego towaru i ma na celu przekonanie klienta do zakupu produktu oferowanego przez Wnioskodawcę. Wobec tego należy uznać, że – jak wskazuje Wnioskodawca – zakup produktu bez uprzedniego sprawdzenia właściwości towaru jest niemożliwy. Z okoliczności sprawy wyraźnie wynika, że produkty są identyfikowalne jako próbki przekazywane nie do sprzedaży, ale do testów”.

Zdaniem Wnioskodawcy, nawet w przypadku, gdy wartość przekazywanych produktów przekracza górną granicę wartości określonej dla prezentów, są one wyłączone z opodatkowania na podstawie ustawy o podatku od towarów i usług. Jest to konsekwencją braku regulacji ustawodawcy w zakresie określenia górnej granicy dla nieodpłatnie przekazywanych próbek, inaczej niż w odniesieniu do prezentów.

W świetle powyższego, spełnione są warunki do uznania nieodpłatnych przekazań towarów za próbki, zgodnie z art. 7 ust. 7 ustawy o VAT, a tym samym do stwierdzenia, że nieodpłatne przekazanie towarów na cele promocyjne w myśl art. 7 ust. 3 nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Z treści przytoczonych przepisów wynika również, że nieodpłatne przekazanie w celach promocyjno-reklamowych próbek, umożliwiających potencjalnym Kontrahentom poznanie właściwości wyrobów mięsnych, oferowanych przez Wnioskodawcę, umożliwia im dostrzeżenie ich zalet lub wad oraz różnic w porównaniu z innymi produktami dostępnymi na rynku właściwym asortymentowo. Ponadto, Wnioskodawca stwierdził, że w celu możliwego pełnego badania przekazanej próbki. Spółka musi przekazać Kontrahentom odpowiednią ilość produktów, przy czym ilość przekazywanego towaru należy odnieść do próbek towarów przekazywanych przez podatnika danemu odbiorcy w danym okresie.

Zdaniem Wnioskodawcy, dopiero w sytuacji, gdy ilość oraz wartość przekazanego towaru, zaspokaja zapotrzebowanie na dany towar lub część tego zapotrzebowania danego Kontrahenta, ograniczając przy tym jego potrzebę dokonania zakupu, należy uznać, że nie ma tu zastosowania przepis prawny, dotyczący wyłączenia z opodatkowania.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że działalność promocyjna w postaci przekazywania przez Spółkę Wnioskodawcy próbek prowadzona jest w celu utrzymania dotychczasowych odbiorców i pozyskiwania nowych kontrahentów, a także zwiększenia zysku ze sprzedaży.

Mając na uwadze powyższe przepisy i opis sprawy stwierdzić należy, że przekazanie przez Wnioskodawcę nieodpłatnie ilości wyrobów gotowych obecnym oraz potencjalnym Kontrahentom Spółki w celu przedstawienia asortymentu, umożliwiających zapoznanie z produktami Spółki, poprzez poznanie jakości i walorów smakowych wyrobów Spółki, prowadzi do zdobycia nowych nabywców oraz zwiększenia zysku ze sprzedaży. W związku z tym, przekazywany towar spełnia wszelkie przesłanki definicji „próbki” w rozumieniu art. 7 ust. 7 ustawy o VAT.

Ponadto, podkreślić należy, że przekazana ilość oraz wartość przedmiotowych produktów nie wskazują na działanie o charakterze handlowym oraz nie zaspokajają w żadnym stopniu zapotrzebowania Kontrahentów, do których produkty trafiają. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji z dnia 24 kwietnia 2014 r. (IPPP1/443-227/14-2/PR) podkreślił, że: „(...) przez próbki, w rozumieniu art. 7 ust 7 ustawy, rozumie się niewielką ilość towaru reprezentującą określony rodzaj lub kategorię towarów, która zachowuje skład oraz wszystkie właściwości fizyczne, fizykochemiczne i chemiczne lub biologiczne towaru, przy czym ilość lub wartość przekazywanych (wręczanych) przez podatnika próbek nie wskazuje na działanie mające charakter handlowy”. Jedną z ważniejszych przesłanek, która decyduje o braku charakteru handlowego nieodpłatnego przekazania towaru, jest ocena ilości lub wartości przekazywanych przez podatnika próbek. Wnioskodawca przekazuje najmniejszą z możliwych ilości wyrobów mięsnych w celu sprawdzenia jego jakości przez Kontrahentów. W taki sposób Wnioskodawca przekonuje Kontrahentów do nabycia towaru w przyszłości oraz umożliwia im sprawdzenie jego jakości. Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji indywidualnej wydanej w imieniu Ministra Finansów z dnia 18 stycznia 2013 r., podkreślił, że przekazane wyroby należy uznać za próbki w przypadku, gdy: „Wnioskodawca wydaje jedynie określoną ilość produktu celem sprawdzenia jego przydatności w indywidualnych warunkach produkcyjnych przedsiębiorcy obdarowanego. Są to najmniejsze ilości umożliwiające przeprowadzenie testów (...) tych produktów”.

Mając powyższe na uwadze, nieodpłatne przekazanie wyrobów mięsnych w zbiorczych opakowaniach, wydawanych na cele promocyjno-reklamowe obecnym i potencjalnym Kontrahentom, spełniających definicje próbki, zgodnie z art. 7 ust. 7 ustawy o VAT, nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na mocy art. 7 ust. 3 ustawy o VAT. W związku z tym faktem, Wnioskodawca nie jest zobowiązany do naliczania podatku należnego z tytułu nieodpłatnego przekazania wyrobów mięsnych wędlin, na cele promocyjno-reklamowe. Zatem, Spółka ma prawo uznać, że nieodpłatnie przekazywane Kontrahentom przez Spółkę opakowania zbiorcze, zawierające kilka sztuk tych samych produktów oraz mix produktów, stanowią próbki wyłączone z opodatkowania na podstawie ustawy o podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016, poz. 710, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na mocy art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

W myśl art. 7 ust. 2 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
wszelkie inne darowizny

– jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Przepisu ust. 2 nie stosuje się do przekazywanych prezentów o małej wartości i próbek, jeżeli przekazanie to następuje na cele związane z działalnością gospodarczą podatnika (art. 7 ust. 3 ustawy).

Jak wynika z powyższych uregulowań, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega generalnie każde nieodpłatne przekazanie towaru należącego do przedsiębiorstwa, z którym wiąże się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, o ile podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu, imporcie lub wytworzeniu tego towaru lub ich części składowych, z wyjątkiem przekazania towarów stanowiących prezenty o małej wartości lub próbki.

Definicja próbki zawarta została w art. 7 ust. 7 ustawy, zgodnie z którym przez próbkę, o której mowa w ust. 3, rozumie się identyfikowalne jako próbka egzemplarz towaru lub jego niewielką ilość, które pozwalają na ocenę cech i właściwości towaru w jego końcowej postaci, przy czym ich przekazanie (wręczenie) przez podatnika:

ma na celu promocję tego towaru oraz
nie służy zasadniczo zaspokojeniu potrzeb odbiorcy końcowego w zakresie danego towaru, chyba że zaspokojenie potrzeb tego odbiorcy jest nieodłącznym elementem promocji tego towaru i ma skłaniać tego odbiorcę do zakupu promowanego towaru.

Jak wskazuje powyższy przepis, próbką jest niewielka ilość towaru lub jego egzemplarz zachowujący cechy i właściwości danego towaru. Przekazanie próbki nie podlega opodatkowaniu, jeżeli ma miejsce w celach promocyjno-reklamowych, czyli umożliwia klientom (potencjalnym klientom) poznanie właściwości i efektów działania towaru oferowanego przez podatnika, a dzięki temu wychwycenie jego zalet lub wad oraz różnic w porównaniu z innymi produktami dostępnymi na rynku.

Przekazanie próbki służy zachęceniu odbiorcy do zakupu oferowanego towaru. Należy jednak zauważyć, że o uznaniu towaru za próbkę, obok innych przesłanek, decyduje brak charakteru handlowego przekazania, oceniany ze względu na ilość lub wartość przekazywanych przez podatnika próbek. W sytuacji, gdy pokrywają one lub mogą pokryć – ze względu na swoją ilość lub wartość – jego potencjalne zapotrzebowanie na dany towar lub część tego zapotrzebowania, eliminując lub ograniczając potrzebę dokonania zakupów tego towaru, uznać należy, że wspomniana przesłanka nie jest spełniona, a w konsekwencji nie ma również zastosowania wyłączenie z opodatkowania na podstawie art. 7 ust. 3 ustawy, który jako przepis szczególny i wyjątkowy nie powinien być interpretowany w sposób prowadzący do rozszerzenia zakresu jego stosowania.

Należy zwrócić uwagę, że dopiero łączne spełnienie przesłanek wynikających z art. 7 ust. 7 ustawy pozwala uznać dany towar za „próbkę” i w konsekwencji, zgodnie z dyspozycją art. 7 ust. 3 ustawy, wyłączyć przekazanie (wręczenie) towaru z opodatkowania podatkiem VAT.

Z okoliczności sprawy wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie produkcji wyrobów wędliniarskich oraz przetworów mięsnych. Spółka jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

W ramach szeroko pojętej działalności marketingowej, Spółka udostępnia innym podmiotom gospodarczym próbki swoich produktów. W związku z tą działalnością Wnioskodawca zawiera Porozumienia z podmiotami gospodarczymi prowadzącymi sieci handlowe, podejmując współpracę w zakresie promocji produktów Wnioskodawcy, mającą na celu dotarcie do jak najszerszego kręgu klientów oraz zwiększenie obrotów. Spółka udostępnia niewielkie ilości wyrobów, które mają następnie być wykorzystane przez te podmioty do własnych celów badawczych. Strony Porozumienia, o którym mowa wyżej, dokonują szczegółowej analizy jakości przekazywanych przez Wnioskodawcę próbek, angażując w prace badawcze różne jednostki organizacyjne przedsiębiorstwa, takie jak Dział Sprzedaży, czy Dział Jakości. W związku z tymi działaniami Odbiorcy produktów mają pewność właściwej jakości kupowanych wyrobów, co zapewnia bezpieczeństwo i właściwą informację handlową dla obecnych i potencjalnych Kontrahentów.

Zdaniem Wnioskodawcy przekazane produkty stanowią próbki, o których mowa w art. 7 ust. 7 ustawy o podatku od towarów i usług. Próbki przekazane przez Wnioskodawcę to niewielka – w kontekście sprzedaży do kontrahentów – ilość towaru, pozwalająca jedynie na ocenę cech produktu końcowego. Główną intencją Wnioskodawcy jest promocja produktów, a więc nie są one przekazywane do sprzedaży na rzecz Klientów. W związku, z czym, przekazane produktu nie służą zasadniczo zaspokojeniu potrzeb odbiorcy końcowego w zakresie produkowanego asortymentu. Przekazanie Kontrahentom produktów następuje tylko i wyłącznie w celu oraz w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą przez Wnioskodawcę. Ponadto, w zamian za przekazane towary Kontrahenci nie są obowiązani do wykonania jakichkolwiek czynności na rzecz Wnioskodawcy.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą ustalenia, czy nieodpłatnie przekazywane Kontrahentom przez Spółkę opakowania zbiorcze, zawierające kilka sztuk tych samych produktów oraz mix różnych produktów, stanowią próbki wyłączone z opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Mając na uwadze okoliczności niniejszej sprawy należy odnieść się również do wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (dalej: TSUE) z dnia 30 września 2010 r.,
sygn. C-581/08 w sprawie EMI Group Ltd v. The Commissioners for Her Majesty’s Revenue and Customs, gdzie TSUE zdefiniował próbkę jako „egzemplarz okazowy produktu, mający na celu promocję jego sprzedaży i pozwalający na ocenę jego cech i właściwości bez wykorzystania końcowego innego niż nieodłącznie powiązane z takimi działaniami promocyjnymi. Prawo krajowe nie może ograniczyć tego pojęcia w sposób ogólny jedynie do egzemplarzy okazowych mających postać inną niż przeznaczona do sprzedaży lub jedynie do pierwszego z serii jednakowych egzemplarzy okazowych przekazywanych przez podatnika na rzecz tego samego odbiorcy bez uwzględnienia charakteru przedstawianego produktu oraz okoliczności gospodarczych właściwych dla każdej czynności przekazania egzemplarzy okazowych”.

Zdaniem TSUE, niezasadne jest objęcie wyłączeniem z VAT „(...) jedynie takich egzemplarzy okazowych, które są różne od przedstawianego przez nie produktu, zważywszy że w wielu wypadkach udostępnienie egzemplarzy okazowych w postaci odpowiadającej produktowi końcowemu stanowi niezbędny element jego oceny”. W związku z powyższym, wyłączeniu z opodatkowania VAT powinno podlegać również przekazanie tych egzemplarzy okazowych (próbek), które mają postać produktów końcowych znajdujących się w ofercie danej spółki.

W przedstawionych okolicznościach sprawy nieodpłatne przekazanie produktów w opakowaniu zbiorczym, zawierającym kilka sztuk tych samych produktów oraz mix różnych produktów jest w pełni uzasadnione, ponieważ potrzeba kampanii promocyjnej wymaga użycia i pokazania pełnowartościowego produktu jakim klient byłby zainteresowany. Ponadto – jak wskazał Wnioskodawca – główną intencją przekazania przez niego produktów jest ich promocja, a nie sprzedaż, a przekazane produkty nie służą zaspokojeniu potrzeb odbiorcy końcowego w zakresie produkowanego asortymentu. Wnioskodawca zaznaczył również, że przekazuje Kontrahentom próbki tylko i wyłącznie w celu, oraz w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Mając na względzie powołane przepisy prawa, ww. wyrok TSUE, a także okoliczności sprawy należy uznać, że nieodpłatnie przekazywane Kontrahentom przez Wnioskodawcę opakowania zbiorcze, zawierające kilka sztuk tych samych produktów oraz mix różnych produktów stanowią próbki, o których mowa w art. 7 ust. 7 ustawy, wyłączone z opodatkowania podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 7 ust. 3 ustawy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin