Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPP3/4512-1-25/16-4/EB
z 29 września 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani przedstawione we wniosku z dnia 19 lipca 2016 r. (data wpływu 21 lipca 2016 r.), uzupełnionym pismem z dnia 17 sierpnia 2016 r. (data wpływu 19 sierpnia 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży udziałów w działkach – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21 lipca 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży udziałów w działkach. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 17 sierpnia 2016 r. (data wpływu 19 sierpnia 2016 r.) w zakresie doprecyzowania opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest współwłaścicielem w udziale 1/4 części gruntu ornego o powierzchni 4,7877 ha w granicach administracyjnych (...), nabytego na podstawie postanowienia Sądu o stwierdzeniu nabycia spadku oraz umowy zniesienia współwłasności z września 2010 r. Ww. nieruchomość gruntowa jest podzielona na 13 działek. Działki zostały podzielone w trybie rolnym w roku 2010 przez Wnioskodawcę i pozostałe współwłaścicielki (siostry).

Od momentu nabycia do momentu podziału działki będą wykorzystywane rolniczo, zgodnie z art. 2 pkt 15 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. Od momentu podziału do ich sprzedaży działki będą wykorzystywane w działalności rolniczej (nieodpłatne użytkowanie przez jedną z sióstr w celu uprawy zboża).

Zatem na chwilę obecną nieruchomość stanowi nieruchomość rolną, w rozumieniu przepisów ustawy o kształtowaniu ustroju rolnego.

Punkt 1.

Wnioskodawca wraz z pozostałymi współwłaścicielkami zamierza sprzedać udziały w 4 z 13 działek (powierzchnia 3020 m², 3004 m², 3004 m², 3020 m²). Jednak warunkiem sprzedaży jest uzyskanie przez kupujących warunków zabudowy dla inwestycji polegającej na budowie 12 domów jednorodzinnych na wymienionych 4 działkach. W przypadku uzyskania pozytywnych warunków przez kupującego, Wnioskodawca wraz ze współwłaścicielkami, dokona podziału wymienionych 4 działek na 12 (każda około 1000 m²) i uzyska decyzję podziałową.

Zatem w chwili podpisywania umowy sprzedaży 12 działek miałoby charakter budowlany.

Jeśli jednak kupujący otrzyma warunki zabudowy na 8 domów jednorodzinnych, wtedy Wnioskodawca wystąpi o podział na 8 działek (każda po około 1500 m²).

W przypadku odstąpienia Kupującego od umowy sprzedaży z uwagi na nieuzyskanie żądanych warunków zabudowy, Wnioskodawca wystąpi ze współwłaścicielkami o podział ww. 4 działek na 8 (każda po około 1500 m²), aby móc sprzedać działki zgodnie z nowelizacją ustawy o kształtowaniu ustroju rolnego. Wnioskodawca poniesie solidarnie koszty ww. podziału. Jeśli będzie to możliwe, to koszty złożenia wniosku o warunki zabudowy Wnioskodawca pozostawi ewentualnym kupującym, jak również koszty uzbrojenia.

Punkt 2.

W odniesieniu do pozostałych 9 działek (pow. 3003 m² - 3524 m²) niezabudowanych, w których Wnioskodawca udziały zamierza sprzedać w późniejszym czasie, Zainteresowany nie będzie występować o warunki zabudowy, dokona podziału na mniejsze, aby móc dokonać sprzedaży, zgodnie z ustawą o kształtowaniu ustroju rolnego oraz ustawy o gospodarowaniu nieruchomościami Skarbu Państwa.

Wnioskodawca ogłasza sprzedaż działek i zamierza nadal prowadzić przez Internet, banery reklamowe w terenie, zgłoszenie oferty w biurach nieruchomości.

Zatem sprzedaż działek, w ocenie Wnioskodawcy, nie będzie następowała w wykonywaniu działalności gospodarczej, nie będzie to też operacja jednostkowa, ale prawdopodobnie wykonana wielokrotnie, do czasu zbycia wszystkich działek. Zainteresowany oświadcza ponadto, że nie był i nie jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Wniosek uzupełniono pismem z dnia 17 sierpnia 2016 r. (data wpływu 19 sierpnia 2016 r.), o następujące informacje:

Ad. 1.

Zainteresowany wraz z rodzeństwem wystąpił z wnioskiem o podział geodezyjny gruntów ornych, w wyniku którego powstało trzynaście działek.

Ad. 2.

Wnioskodawca udostępnił i udostępnia działki nieodpłatnie – siostrze – bezterminowo. Na tę okoliczność Wnioskodawca nie zawarł żadnej umowy.

Ad. 3.

Wnioskodawca nie wykorzystuje działek rolniczo.

Ad. 4.

Wnioskodawca poniósł koszty (proporcjonalnie do swojego udziału) związane z podziałem geodezyjnym. Koszty ogrodzenia, uzbrojenia, warunków zabudowy terenu ponosić będzie ewentualny kupujący działki.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy sprzedaż udziałów w nowo wydzielonych działkach (12 lub 8) z 4 istniejących działek, opisanych w Punkcie 1, podlega opodatkowaniu VAT?
2. Czy w przypadku sprzedaży udziałów w nowo wydzielonych działkach (9 pozostałych) czynność ta podlega opodatkowaniu VAT?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy, taka sprzedaż podlega opodatkowaniu VAT, stosownie do art. 15 ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 11 marca 2004 r. z późniejszymi zmianami i nie jest zwolniona na podstawie art. 43 ustawy o VAT.

W momencie sprzedaży grunty nie są rolne, lecz zgodnie z ewentualnie wydanymi warunkami, ze względu na jego potencjalne przeznaczenie, mają charakter budowlany.

W związku z powyższym, według opisu zdarzeń przedstawionych w części G punkt 80:

1. Sprzedaż przez Wnioskodawcę i pozostałe współwłaścicielki udziałów w nowo wydzielonych z tych 4 działek, podlega opodatkowaniu VAT i nie jest zwolniona na podstawie art. 43 ustawy o VAT.
2. Ewentualna sprzedaż w terminie późniejszym udziałów w następnych działkach (9 pozostałych) podlega opodatkowaniu VAT i nie jest zwolniona na podstawie art. 43 ustawy o VAT.
   
   

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., poz. 710, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary, stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy, rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Zgodnie z przedstawionymi przepisami, grunt spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jego przekazanie jest traktowane jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Zaznaczenia wymaga, że na gruncie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług również zbycie udziału w towarze (np. współwłasności nieruchomości gruntowej) stanowi odpłatną dostawę towarów. Powyższe potwierdził NSA w uchwale 7 sędziów z dnia 24 października 2011 r., sygn. akt I FPS 2/11.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza, według art. 15 ust. 2 ustawy, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności, konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto, działalność gospodarczą stanowi wykorzystywanie towarów w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Przez ciągłe wykorzystywanie składników majątku należy rozumieć takie wykorzystywanie majątku, które charakteryzuje się powtarzalnością lub długim okresem trwania. Zatem czerpanie dochodów ze składnika majątku wskazuje na prowadzenie działalności gospodarczej.

Analizując powyższe przepisy należy stwierdzić, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Na mocy art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347, str. 1, z późn. zm.), zwanej dalej Dyrektywą 2006/112/WE Rady, „podatnikiem” jest każda osoba prowadząca samodzielnie w dowolnym miejscu jakąkolwiek działalność gospodarczą, bez względu na cel czy też rezultaty takiej działalności. „Działalność gospodarcza” obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie. Za działalność gospodarczą uznaje się w szczególności wykorzystywanie, w sposób ciągły, majątku rzeczowego lub wartości niematerialnych w celu uzyskania z tego tytułu dochodu.

Właściwym zatem jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży, bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej.

W kontekście powyższych rozważań nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej, a tylko np. wyzbywa się majątku osobistego. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Przyjęcie, że dany podmiot sprzedając grunt działa w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą (jako handlowiec) wymaga ustalenia, czy jego działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną). Przejawem zaś takiej aktywności określonej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną może być np.: nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług deweloperskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym, na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

Zatem w kwestii opodatkowania planowanej sprzedaży udziału w prawie własności nieruchomości gruntowej istotne jest, czy w świetle zaprezentowanego opisu sprawy Wnioskodawca w celu dokonania sprzedaży ww. udziału w gruncie podjął/podejmie aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawcę w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkuje koniecznością uznania Zainteresowanego za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż nastąpi w ramach zarządu majątkiem prywatnym.

Zwykłe nabycie lub sprzedaż rzeczy nie stanowi wykorzystywania w sposób ciągły majątku rzeczowego w celu uzyskania z tego tytułu dochodu w rozumieniu art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady (a tym samym art. 15 ust. 2 ustawy) jako, że jedynym przychodem z takich transakcji może być ewentualny zysk ze sprzedaży tej rzeczy.

Dodatkowo należy wskazać, że działalność gospodarcza powinna cechować się stałością, powtarzalnością i niezależnością jej wykonywania, bowiem związana jest z profesjonalnym obrotem gospodarczym. Nie jest natomiast działalnością handlową, a zatem i gospodarczą, sprzedaż majątku osobistego, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży i nie jest związany z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Mając powyższe na względzie należy stwierdzić, że uznanie, że dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług, wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.

Z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10) oraz Emilian Kuć i Halina Jeziorska-Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (C 181/10) wynika, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania Dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Podobnie – zdaniem Trybunału – okoliczność, że przed sprzedażą zainteresowany dokonał podziału gruntu na działki w celu osiągnięcia wyższej ceny łącznej. Całość powyższych elementów może bowiem odnosić się do zarządzania majątkiem prywatnym zainteresowanego.

Inaczej jest natomiast – wyjaśnił Trybunał – w wypadku gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy. Zatem za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje podobne środki wykazując aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym.

W rozumieniu powyższych twierdzeń pomóc mogą zapisy orzeczenia Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 29 października 2007 r., sygn. akt I FPS 3/07, w myśl którego formalny status danego podmiotu jako podatnika zarejestrowanego, a także okoliczność, że dana czynność została wykonana wielokrotnie lub jednorazowo, lecz z zamiarem częstotliwości nie mogą przesądzać o opodatkowaniu tej czynności bez każdorazowego ustalenia, czy w odniesieniu do konkretnej czynności podmiot ten występował w charakterze podatnika podatku VAT.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest współwłaścicielem w udziale 1/4 części gruntu ornego o powierzchni 4,7877 ha, nabytego na podstawie postanowienia Sądu o stwierdzeniu nabycia spadku oraz umowy zniesienia współwłasności z dnia 24 września 2010 r. Ww. nieruchomość gruntowa jest podzielona na 13 działek. Działki te zostały podzielone w trybie rolnym w roku 2010 przez Wnioskodawcę i pozostałe współwłaścicielki (siostry). Od momentu nabycia gruntu do momentu podziału działki będą wykorzystywane rolniczo, zgodnie z art. 2 pkt 15 ustawy. Od momentu podziału gruntu do momentu sprzedaży grunt będzie wykorzystywany w działalności rolniczej (nieodpłatne użytkowanie przez jedną z sióstr w celu uprawy zboża). Zatem na chwilę obecną nieruchomość stanowi nieruchomość rolną w rozumieniu przepisów ustawy o kształtowaniu ustroju rolnego. Wnioskodawca wraz z pozostałymi współwłaścicielkami zamierzają sprzedać udziały w 4 z 13 działek (powierzchnia 3020 m², 3004 m², 3004 m², 3020 m²). Jednak warunkiem sprzedaży jest uzyskanie przez kupujących warunków zabudowy dla inwestycji polegającej na budowie 12 domów jednorodzinnych na wymienionych 4 działkach. W przypadku uzyskania pozytywnych warunków przez kupującego Wnioskodawca wraz ze współwłaścicielkami dokona podziału wymienionych 4 działek na 12 (każda około 1000 m²) i uzyska decyzję podziałową. Zatem w chwili podpisywania umowy sprzedaży 12 działek miałoby charakter budowlany. Jeśli jednak kupujący otrzyma warunki zabudowy na 8 domów jednorodzinnych, wtedy Zainteresowany wystąpi o podział na 8 działek (każda po około 1500 m²). W przypadku odstąpienia Kupującego od umowy sprzedaży, z uwagi na nieuzyskanie żądanych warunków zabudowy, Wnioskodawca wraz ze współwłaścicielkami, wystąpi o podział ww. 4 działek na 8 (każda po około 1500 m²), aby móc sprzedać działki zgodnie z nowelizacją ustawy o kształtowaniu ustroju rolnego. Wnioskodawca poniesie solidarnie koszty ww. podziału. Jeśli będzie to możliwe to koszty złożenia wniosku o warunki zabudowy zostaną przeniesione na ewentualnych kupujących, jak również koszty uzbrojenia. W odniesieniu do pozostałych 9 działek (pow. 3003 m² - 3524 m²) nie zabudowanych, w których udziały Wnioskodawca zamierza sprzedać w późniejszym czasie, Zainteresowany nie zamierza występować o warunki zabudowy, dokona podziału na mniejsze działki, aby móc dokonać sprzedaży zgodnie z ustawą o kształtowaniu ustroju rolnego oraz ustawy o gospodarowaniu nieruchomościami Skarbu Państwa. Sprzedaż działek Wnioskodawca ogłasza i zamierza nadal prowadzić przez Internet, banery reklamowe w terenie, zgłoszenie oferty w biurach nieruchomości. Zatem sprzedaż działek nie będzie następowała w wykonywaniu działalności gospodarczej, nie będzie to operacja jednostkowa, ale prawdopodobnie wykonana wielokrotnie, do czasu zbycia wszystkich działek. Wnioskodawca oświadcza ponadto, że nie był i nie jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą ustalenia, czy sprzedaż nabytych w drodze darowizny udziałów w nowo wydzielonych działkach gruntu niezabudowanego oraz w pozostałych (9 działkach) będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Jak wynika z opisu sprawy Wnioskodawca wraz z współwłaścicielkami dokonał podziału działek, wystąpił o podział geodezyjny gruntów ornych, ogłasza i zamierza nadal ogłaszać sprzedaż w mediach. Jednakże w niniejszej sprawie, brak jest przesłanek świadczących o takiej aktywności sprzedawcy w przedmiocie zbycia udziałów w nieruchomości, która byłaby porównywalna do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem (brak przesłanek zawodowego – stałego i zorganizowanego charakteru takiej działalności). Nie wystąpił bowiem ciąg zdarzeń, które jednoznacznie przesądzają, że sprzedaż wskazanego we wniosku udziału w prawie własności nieruchomości gruntowej wypełnia przesłanki działalności gospodarczej. Wnioskodawca nie podjął takich aktywnych działań w zakresie obrotu nieruchomościami, które świadczyłyby o angażowaniu środków w sposób podobny do wykorzystywanych przez handlowców.

W związku powyższym, Wnioskodawca sprzedając przedmiotowy udział w prawie własności nieruchomości gruntowej będzie korzystał z przysługującego Jemu prawa do rozporządzania majątkiem osobistym. Zatem czynność ta nie będzie oznaczać wykonywania działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Brak tego statusu pozbawi Wnioskodawcę cech podatnika podatku VAT, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy, w zakresie planowanej sprzedaży udziałów w prawie własności nieruchomości gruntowych, a dostawy te cech czynności podlegających opodatkowaniu, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Podsumowując, Wnioskodawca sprzedając udziały w prawie własności nowo wydzielonych działek (12 lub 8) z 4 istniejących działek nie będzie występował w charakterze podatnika podatku VAT, a czynność sprzedaży przedmiotowych udziałów w ww. nieruchomościach nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT. Ponadto późniejsza sprzedaż pozostałych (9) udziałów w nowo wydzielonych działkach nie będzie podlegać opodatkowaniu tym podatkiem.

Należy zauważyć, że stosownie do przepisu art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej – składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Należy zatem zaznaczyć, że wydając przedmiotową interpretację tut. Organ oparł się na wynikającym z treści wniosku i jego uzupełnienia opisie przedstawionego zdarzenia przyszłego, w szczególności na informacjach, że: „Wnioskodawca poniósł koszty (proporcjonalnie do swojego udziału) związane z podziałem geodezyjnym. Koszty ogrodzenia, uzbrojenia, warunków zabudowy terenu ponosić będzie ewentualny kupujący działki”. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego zdarzenia przyszłego, udzielona interpretacja traci swą aktualność.

W kwestii skutków prawnych, jakie wywołuje interpretacja indywidualna wydana dla Wnioskodawcy, stwierdzić należy, że w myśl art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, minister właściwy do spraw finansów publicznych, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Mając na uwadze, że wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego został złożony przez Panią – jednego ze współwłaścicieli przedmiotowych nieruchomości, zaznacza się, że interpretacja nie wywiera skutku prawnego dla pozostałych współwłaścicieli. Pozostali współwłaściciele chcąc uzyskać interpretacje indywidualne powinni wystąpić z odrębnymi wnioskami o ich wydanie.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.