2016.10.03 - Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPB2/4510-1-38/16-2/ŁM
z 3 października 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 4 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki Akcyjnej, przedstawione we wniosku który wpłynął do tut. Organu w dniu 25 lipca 2016 r. (brak daty wypełnienia wniosku) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia kosztów uzyskania przychodów – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25 lipca 2016 r. został złożony ww. wniosek – uzupełniony pismem z 22 września 2016 r. (data wpływu 26 września 2016 r.) − o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia kosztów uzyskania przychodów.

We wniosku przedstawiono następujący opis zdarzenia przyszłego.

Spółka prowadzi działalność gospodarczą w zakresie produkcji opakowań z tektury falistej. W ewidencji środków trwałych posiada między innymi następujące składniki: nieruchomość zabudowaną halą produkcyjną z zapleczem biurowym oraz maszyny do produkcji opakowań z tektury falistej. Nieruchomość oraz maszyny nie są jeszcze całkowicie zamortyzowane, a okres ich całkowitego umorzenia (zrównania ich odpisów amortyzacyjnych/umorzeniowych z ich wartością początkową) przewidywany jest: w przypadku budynku na koniec 2053 r., w przypadku maszyn na początek 2019 r. Zakup ww. środków trwałych częściowo został sfinansowany dotacją ze środków unijnych. Fakt otrzymania dotacji nie miał wpływu na ich wartość początkową a odpisy amortyzacyjne w części sfinansowanej dotacją nie stanowiły kosztów uzyskania przychodów − zgodnie z przepisami art. 16 ust. 1 pkt 48 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. W najbliższym czasie Spółka zamierza sprzedać te środki trwałe.

Pismem z 22 września 2016 r. stanowiącym uzupełnienie wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej Spółka poinformowała, że dotacje, z których częściowo sfinansowano zakup środków trwałych wymienionych we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej podlegają zwolnieniu z podatku dochodowego na podstawie art. 17 ust. 1 punkt 21 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych − podatnik skorzystał z tego zwolnienia i wyłączył z opodatkowania te dotacje.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w momencie sprzedaży nie w pełni zamortyzowanego środka trwałego, którego zakup częściowo został sfinansowany dotacją kosztem uzyskania przychodu będzie cała niezamortyzowana wartość środka trwałego, bez rozbicia na część objętą dofinansowaniem i część nieobjętą dofinansowaniem?

Zdaniem Wnioskodawcy, w momencie sprzedaży środka trwałego, którego zakup został częściowo dofinansowany dotacją, za koszt uzyskania przychodów należy uznać wydatek na jego nabycie stanowiący jego wartość początkową (w tym sfinansowany dotacją), pomniejszony o sumę dotychczas dokonanych odpisów amortyzacyjnych.

Uzasadnienie.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 (...). Powyższe oznacza, że podatnik ma prawo do odliczenia dla celów podatkowych wszelkich wydatków, pod warunkiem, że nie zostały one wymienione w art. 16 ust. 1 ww. ustawy oraz że wykaże ich związek z prowadzoną działalnością, a ich poczynienie ma lub może mieć wpływ na możliwość powstania przychodu (w tym zachowania lub zabezpieczenia przychodów).

Wskazać tutaj należy, że zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na:

nabycie gruntów lub prawa wieczystego użytkowania gruntów, z wyjątkiem opłat za wieczyste użytkowanie gruntów,
nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie innych niż wymienione w lit. a środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym również wchodzących w skład nabytego przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanych części,
ulepszenie środków trwałych, które zgodnie z art. 16g ust. 13 powiększają wartość środków trwałych, stanowiącą podstawę naliczania odpisów amortyzacyjnych

‒ wydatki te, zaktualizowane zgodnie z odrębnymi przepisami, pomniejszone o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 16h ust. 1 pkt 1, są jednak kosztem uzyskania przychodów, w przypadku odpłatnego zbycia środków trwałych lub wartości niematerialnych prawnych, bez względu na czas ich poniesienia.

W myśl art. 16 ust. 1 pkt 48 ww. ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odpisów z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych prawnych dokonywanych, według zasad określonych w art. 16a−16m, od tej części ich wartości, która odpowiada poniesionym wydatkom na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie tych środków lub wartości niematerialnych i prawnych, odliczonym od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym albo zwróconym podatnikowi w jakiejkolwiek formie.

Z powołanych powyżej przepisów wynika, że ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych zawiera pewne ograniczenia dotyczące możliwości zaliczania do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych dokonywanych według zasad określonych w art. 16a−16m. Tak więc, nie są kosztem podatkowym odpisy amortyzacyjne w części ustalonej od wartości środka trwałego, która została zwrócona podatnikowi w jakiejkolwiek formie − co wnioskodawca uwzględnił w swoich księgach i kalkulacji zysku wykazanego w zeznaniach CIT-8.

Istotnym w całej opisywanej sprawie jest fakt, że otrzymanie dofinansowania nie wpłynęło na wartość początkową środka trwałego, którego zakup został pokryty ze środków własnych wnioskodawcy i dotacji.

Potwierdza to zapis art. 16h ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, na mocy którego odpisów amortyzacyjnych dokonuje się od wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem art. 16k, począwszy od pierwszego miesiąca następującego po miesiącu, w którym ten środek lub wartość wprowadzono do ewidencji, z zastrzeżeniem art. 16e, do końca tego miesiąca, w którym następuje zrównanie sumy odpisów amortyzacyjnych z ich wartością początkową lub w którym postawiono je w stan likwidacji, zbyto lub stwierdzono ich niedobór; suma odpisów amortyzacyjnych obejmuje również odpisy, których zgodnie z art. 16 ust. 1 nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Biorąc pod uwagę powyższe, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że kosztem uzyskania przychodów będzie wydatek na zakup hali produkcyjnej i maszyn stanowiący ich wartość początkową (w tym sfinansowany dotacją), pomniejszony o sumę dotychczas dokonanych odpisów amortyzacyjnych. Wnioskodawca uważa, że na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, który jest przepisem szczególnym ma prawo do zaliczenia całej wartości niezamortyzowanej środka trwałego do kosztów uzyskania przychodu.

Powyższe stanowisko w podobnych sprawach potwierdzone zostało w interpretacjach indywidualnych wydanych przez: Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu, dnia 13-06-2011 r., nr pisma ILPB1/415-336/11-4/IM, Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi dnia 28-11-2013 r. nr pisma IPTPB1/415-601/13-2/DS i dnia 16-07-2015 r. nr pisma IPTPB3/4510-150/15-4/PM.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2014 r., poz. 851 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 (…).

Powyższe oznacza, że podatnik ma prawo do odliczenia dla celów podatkowych wszelkich wydatków, pod warunkiem, iż nie zostały one wymienione w art. 16 ust. 1 ww. ustawy oraz że wykaże ich związek z prowadzoną działalnością, a ich poczynienie ma lub może mieć wpływ na możliwość powstania przychodu (w tym zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów).

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że Spółka posiada w ewidencji środków trwałych m.in. nieruchomość zabudowaną halą produkcyjną z zapleczem biurowym oraz maszyny do produkcji opakowań z tektury falistej. Nieruchomość oraz maszyny nie są jeszcze całkowicie zamortyzowane. Zakup ww. środków trwałych częściowo został sfinansowany dotacją ze środków unijnych. Fakt otrzymania dotacji nie miał wpływu na ich wartość początkową a odpisy amortyzacyjne w części sfinansowanej dotacją nie stanowiły kosztów uzyskania przychodów. W najbliższym czasie Spółka zamierza sprzedać ww. środki trwałe.

Uwzględniając powyższe wskazać należy, że zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na:

nabycie gruntów lub prawa wieczystego użytkowania gruntów, z wyjątkiem opłat za wieczyste użytkowanie gruntów,
nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie innych niż wymienione w lit. a środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym również wchodzących w skład nabytego przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanych części,
ulepszenie środków trwałych, które zgodnie z art. 16g ust. 13 powiększają wartość środków trwałych, stanowiącą podstawę naliczania odpisów amortyzacyjnych

W tym miejscu należy zauważyć, że w myśl art. 16 ust. 1 pkt 48 ww. ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odpisów z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych dokonywanych, według zasad określonych w art. 16a−16m, od tej części ich wartości, która odpowiada poniesionym wydatkom na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie tych środków lub wartości niematerialnych i prawnych, odliczonym od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym albo zwróconym podatnikowi w jakiejkolwiek formie.

Odnosząc powyższe do przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego należy stwierdzić, że odpisy amortyzacyjne dokonywane od tej części wartości początkowej zakupionych środków trwałych, która została objęta dofinansowaniem (dotacją), nie mogły być zaliczane do kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 48 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Istotnym przy tym jest, że fakt otrzymania dofinansowania nie wpłynął na wartość początkową środków trwałych, których zakup został pokryty ze środków własnych Spółki i dotacji.

Jak wskazano w uzupełnieniu wniosku, dotacje, z których częściowo sfinansowano zakup środków trwałych podlegały zwolnieniu z podatku dochodowego na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 21 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Przenosząc powyższe na grunt rozpatrywanej sprawy należy stwierdzić, że kosztem uzyskania przychodów ze sprzedaży środków trwałych sfinansowanych częściowo z dotacji będzie wartość, która odpowiada wydatkom poniesionym na ich zakup (niezależnie od źródła ich finansowania), tj. wartość początkowa wynikająca z ewidencji środków trwałych, pomniejszona o sumę dokonanych odpisów amortyzacyjnych bez względu na to, czy odpisy te zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów.

Reasumując, w momencie sprzedaży nie w pełni zamortyzowanego środka trwałego, którego zakup częściowo został sfinansowany dotacją kosztem uzyskania przychodu będzie cała niezamortyzowana wartość środka trwałego, bez rozbicia na część objętą dofinansowaniem i część nieobjętą dofinansowaniem.

W odniesieniu do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji należy stwierdzić, że zapadły one w indywidualnych sprawach i nie są wiążące dla organu wydającego niniejszą interpretację.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin