Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
2461-IBPB-1-1.4511.463.2016.2.MJ
z 17 października 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2015 r., poz. 613 ze zm.) oraz § 5 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 26 lipca 2016 r. (data wpływu do tut. Biura 4 sierpnia 2016 r.), uzupełnionym 20 września 2016 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości, o której mowa we wniosku – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 sierpnia 2016 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości, o której mowa we wniosku. Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z 2 września 2016 r., Znak: 2461-IBPB-1-1.4511.463.2016.1.MJ wezwano do jego uzupełnienia, co też nastąpiło 20 września 2016 r.

We wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest wspólnikiem w spółce osobowej - spółce komandytowej (dalej: „SPK”), w której posiada status komandytariusza i w której uczestniczy w zyskach i stratach w wysokości określonej w umowie spółki komandytowej.

SPK jest właścicielem nieruchomości gruntowej zabudowanej budynkiem mieszkalnym –kamienicą (dalej: „Budynek”). Zgodnie wypisem z kartoteki budynków wydanym przez Prezydenta Miasta, Budynek jest budynkiem mieszkalnym zaliczanym do kodu 110 Klasyfikacji Środków Trwałych. Również w księdze wieczystej prowadzonej dla nieruchomości, na której wybudowany został Budynek, figuruje wpis, że przedmiotowa nieruchomość jest „zabudowana budynkiem mieszkalnym”.

W księgach rachunkowych SPK przedmiotowy Budynek został zaliczony do środków trwałych, jako budynek mieszkalny (KŚT 110).

W Budynku znajdują się zarówno lokale mieszkalne z przeznaczeniem do zamieszkania, jak i lokale które aktualnie wykorzystywane są dla celów użytkowych. Jednakże żaden z lokali w Budynku nie został prawnie wyodrębniony jako samodzielny lokal (żaden z lokali nie jest odrębną nieruchomością).

Łączna powierzchnia użytkowa wszystkich lokali w Budynku wynosi 981,24 m². Pod względem funkcjonalnym, zgodnie ze zgłoszeniem dla celów podatku od nieruchomości, jest ona wykorzystywana następująco:

1. lokale mieszkalne z przeznaczeniem dla celów zamieszkania - 908,24 m²,
2. lokale użytkowe (sklep na parterze Kamienicy) - 73 m².
   
   

Łączna zatem powierzchnia użytkowa lokali z przeznaczeniem dla celów mieszkalnych w Budynku w stosunku do powierzchni ogółem przekracza 50%.

Nieruchomość zabudowana Budynkiem została nabyta w dniu 31 lipca 2008 r. przez spółkę jawną, której Wnioskodawca był wspólnikiem. Jednakże w dniu 1 lutego 2016 r., spółka jawna została przekształcona w spółkę komandytową (dalej: „SPK”). Przekształcenie spółki jawnej w SPK nastąpiło w trybie art. 551 i nast. KSH, i na podstawie art. 553 KSH na zasadzie tzw. sukcesji generalnej praw i obowiązków. Zgodnie z art. 553 KSH spółce przekształconej (SPK) przysługują z mocy prawa (ex lege) wszystkie prawa i obowiązki spółki przekształcanej (spółki jawnej).

SPK zamierza sprzedać nieruchomość gruntową zabudowaną Budynkiem. Ponieważ lokale w Budynku nie zostały prawnie wyodrębnione, przedmiotem sprzedaży będzie jedna nieruchomość budynkowa (cały Budynek) oraz grunt na którym przedmiotowy Budynek został wybudowany.

Istotny element zdarzenia przyszłego zawarto również we własnym stanowisku Wnioskodawcy w sprawie, gdzie wskazano, że w momencie zakupu nieruchomości Wnioskodawca był wspólnikiem spółki jawnej.

W uzupełnieniu wniosku, ujętym w piśmie z 13 września 2016 r. wskazano ponadto, że:

• Spółka komandytowa prowadzi działalność w analogicznym zakresie jak przed przekształceniem (tj. w okresie funkcjonowania spółki jawnej). Dominującą działalnością SPK jest produkcja i sprzedaż pieczywa i wyrobów cukierniczych. Celem zakupu nieruchomości było wykorzystanie lokalu użytkowego znajdującego się na parterze przedmiotowego Budynku dla celów adaptacji pod sklep (sprzedaż pieczywa i wyrobów cukierniczych). Aktualnie lokal użytkowy pełni również funkcję kawiarni dla klientów sklepu. W Budynku znajdują się również lokale mieszkalne dla celów mieszkaniowych. Jednakże faktycznie jedynie część lokali jest wynajmowana, a większa część lokali jest obecnie wolna. SPK nie zamierza prowadzić działalności w zakresie wynajmu lokali mieszkalnych, ale chce się skupić wyłącznie na swojej podstawowej działalności, tj. działalności w zakresie produkcji pieczywa i wyrobów cukierniczych. Stąd decyzja o sprzedaży Budynku – kamienicy.
  
• SPK wykorzystuje Budynek następująco:
  
  1. lokal użytkowy na parterze – jako sklep, w którym sprzedaje pieczywo i wyroby cukiernicze. Lokal ten pełni również funkcję kawiarni dla klientów sklepu,
  2. lokal użytkowy na parterze (drugi) – jest wynajmowany pod działalność gospodarczą dla innego podmiotu,
  3. lokale mieszkalne – wynajmowane dla celów mieszkalnych, przy czym aktualnie jedynie część lokali jest zajęta, a większa część lokali jest obecnie wolna.
• SPK nie chce zajmować się Budynkiem. W szczególności nie zamierza dalej prowadzić wynajmu lokali mieszkalnych w kamienicy. Zamiarem SPK jest skoncentrowanie się na swojej przeważającej działalności, tj. produkcji i sprzedaży pieczywa i wyrobów cukierniczych.
  
• Na cele mieszkalne wykorzystywane jest faktycznie łącznie 908,24 m² powierzchni Budynku, a na cele niemieszkalne (jako lokale użytkowe) jedynie 73 m².
  
• Zarówno grunt jak i Budynek są środkami trwałymi wpisanymi do ewidencji środków trwałych najpierw spółki jawnej, a następnie SPK. Od gruntu nie są dokonywane odpisy amortyzacyjne.
  
  

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy Wnioskodawca jako podatnik podatku dochodowego (PIT), ma zaliczyć przychód z tytułu sprzedaży Budynku wraz z gruntem, na którym jest on wybudowany do źródła przychodów określonego w art. 10 ust. 1 pkt 8 UPDOF, czy też do przychodów z działalności gospodarczej?
   
2. Jeżeli przychód z tytułu sprzedaży Budynku wraz z gruntem na którym jest on wybudowany należy zakwalifikować do źródła przychodów określonego w art. 10 ust. 1 pkt 8 UPDOF, to czy sprzedaż takiej nieruchomości zabudowanej Budynkiem, na gruncie stanu faktycznego, jaki został opisany we wniosku, spowoduje po stronie Wnioskodawcy powstanie obowiązku podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych (PIT)?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1.

Wnioskodawca jako podatnik podatku dochodowego winien zaliczyć przychód z tytułu sprzedaży Budynku wraz z gruntem na którym jest on wybudowany do źródła przychodów określonego w art. 10 ust. 1 pkt 8 UPDOF.

Ad. 2.

Ponieważ przychód z tytułu sprzedaży Budynku wraz z gruntem na którym jest on wybudowany należy zakwalifikować do źródła przychodów określonego w art. 10 ust. 1 pkt 8 UPDOF, to z uwagi na upływ okresu, jaki został wskazany w tym przepisie, sprzedaż przedmiotowej nieruchomości zabudowanej Budynkiem nie spowoduje po stronie Wnioskodawcy powstania obowiązku podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych (PIT).

Pomimo że właścicielem nieruchomości zabudowanej Budynkiem jest SPK (jako sukcesor po spółce jawnej), to podatnikiem podatku dochodowego PIT z tytułu sprzedaży takiej nieruchomości będzie Wnioskodawca. W przypadku spółek osobowych (spółka jawna i spółka komandytowa), podatnikami podatku dochodowego są bowiem wspólnicy, a nie sama spółka osobowa.

W konsekwencji, do Wnioskodawcy zastosowanie znajdzie regulacja prawna UPDOF, w szczególności art. 10 ust. 1 pkt 8, art. 10 ust. 3 oraz art. 14 ust. 2c UPDOF.

Pomimo, że przedmiotowy Budynek zawiera lokale mieszkalne - z przeznaczeniem do zamieszkania, jak i lokale użytkowe - z przeznaczeniem na prowadzenie w nich działalności gospodarczej, to aktualne przepisy UPDOF nie przewidują możliwości, aby przychód ze sprzedaży takiego Budynku, zakwalifikować do dwóch różnych źródeł przychodów, tj.:

1. w części do przychodów z działalności gospodarczej, oraz
2. w części do przychodów ze zbycia nieruchomości poza tą działalnością.
   
   

Na gruncie UPDOF, skutki odpłatnego zbycia nieruchomości zależą od charakteru nieruchomości, tzn. czy budynek jest budynkiem mieszkalnym, czy też budynkiem niemieszkalnym.

Przepisy UPDOF nie definiują, co należy rozumieć pod pojęciem „budynek mieszkalny” lub „budynek niemieszkalny”, dlatego w tym zakresie należy odnieść się do Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB), która służy do klasyfikowaniu obiektów budowlanych w polskim systemie prawnym.

Zgodnie z PKOB:

• budynki mieszkalne - to obiekty budowlane, których co najmniej połowa całkowitej powierzchni użytkowej jest wykorzystywana do celów mieszkalnych,
• budynki niemieszkalne - to obiekty budowlane wykorzystywane głównie dla potrzeb niemieszkalnych; przy czym zgodnie z przeznaczeniem, jako niemieszkalny klasyfikuje się taki budynek, w którym mniej niż połowa całkowitej powierzchni użytkowej jest wykorzystywana na cele mieszkalne.
  
  

W opisanym powyżej (w pkt 1 niniejszego wniosku) Budynek, na gruncie PKOB, należy kwalifikować jako budynek mieszkalny, ponieważ co najmniej połowa całkowitej powierzchni użytkowej tego Budynku jest i potencjalnie może być wykorzystywana do celów mieszkalnych. I taką też kwalifikację należy przyjąć dla celów ustaleń konsekwencji podatkowych w podatku PIT, przy sprzedaży przedmiotowego Budynku.

Zgodnie z art. 14 ust. 2c UPDOF, do przychodów, o których mowa w ust. 2 pkt 1 [tj. przychodów z działalności gospodarczej], nie zalicza się przychodów z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą (...); budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku. (...) gruntu (...) lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem (...). Przepis art. 30e stosuje się odpowiednio.

Ponadto, w myśl art. 10 ust. 3 UPDOF, przychód z odpłatnego zbycia budynków mieszkalnych, które są w całości lub w części wykorzystywane w ramach działalności gospodarczej, należy zakwalifikować do źródła przychodów określonego w art. 10 ust. 1 pkt 8 UPDOF.

W świetle powyższej regulacji, nie ma znaczenia, czy Budynek lub jego część była zaliczona do środków trwałych w SPK, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, jak również, czy dokonywane odpisy amortyzacyjne były zaliczane do kosztów podatkowych tej działalności.

Odpłatna sprzedaż przez SPK Budynku wraz z gruntem na którym jest on wybudowany, nie spowoduje zatem powstania przychodu z działalności gospodarczej, ale ze źródła przychodów, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 UPDOF.

Nieruchomość zabudowana Budynkiem została nabyta przez spółkę jawną w roku 2008. W momencie zakupu nieruchomości, wspólnikiem w tejże spółce jawnej był Wnioskodawca.

W dniu 1 lutego 2016 r., spółka jawna została przekształcona w spółkę komandytową (SPK). Przekształcenie spółki jawnej w SPK nastąpiło w trybie art. 551 i nast. KSH, i na podstawie art. 553 KSH, na zasadzie tzw. sukcesji generalnej praw i obowiązków. Zgodnie z art. 553 KSH, spółce przekształconej (SPK) przysługują z mocy prawa (ex lege) wszystkie prawa i obowiązki spółki przekształcanej (spółki jawnej).

Oznacza to, że w wyniku dokonanego przekształcenia spółki jawnej w SPK mamy do czynienia z tym samym podmiotem, który jedynie zmienia formę prawną prowadzonej działalności, tzn. ze spółki jawnej na spółkę komandytową. SPK z mocy prawa:

• stała się stroną wszystkich umów, które zostały zawarte przez spółkę jawną,
• stała się podmiotem zezwoleń, ulg i koncesji, które zostały przyznane spółce jawnej,
• stała się podmiotem wszystkich praw i obowiązków spółki jawnej, w tym należności i zobowiązań z tytułu podatków oraz innych należności publicznoprawnych,
• numery NIP oraz REGON pozostały bez zmian; SPK ma te same numery NIP i REGON co spółka jawna,
• wspólnicy spółki jawnej stali się z dniem przekształcenia wspólnikami SPK (art. 553 § 3 KSH), tym samym Wnioskodawca z mocy prawa stał się wspólnikiem SPK,
• SPK jest właścicielem wszystkich nieruchomości jakie przysługiwały spółce jawnej.
  
  

Wpis do księgi wieczystej SPK jako właściciela nieruchomości następuje na podstawie postanowienia sądu KRS o przekształceniu spółki jawnej w SPK i nie wymaga zawierania jakichkolwiek umów przenoszących prawo własności do nieruchomości ze spółki jawnej.

SPK jest pod względem prawnym tą sama osoba co spółka jawna, tyle że osoba ta działa w innej formie organizacyjno-prawnej (w formie spółki komandytowej, a nie spółki jawnej). Dlatego też należy przyjąć, że sprzedaż przez SPK Budynku wraz z gruntem, na którym jest on wybudowany, nie spowoduje po stronie Wnioskodawcy powstania obowiązku podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych (PIT). Minął bowiem okres, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 UPDOF, tj. okres pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie przedmiotowego Budynku.

Istotne jest również to, że podatnikiem z tytułu sprzedaży Budynku będzie Wnioskodawca, który był wspólnikiem spółki jawnej, a następnie spółki komandytowej. Dla Wnioskodawcy, jako podatnika, należy liczyć okres o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 UPDOF od momentu, w którym spółka jawna nabyła przedmiotowy Budynek, tj. od dnia 31 lipca 2008 r., ponieważ to Wnioskodawca od tego momentu stał się podatnikiem z tytułu ewentualnego sprzedaży Budynku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Odpłatne zbycie nieruchomości w świetle przepisów ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2012 r. poz. 361 ze zm., dalej „UPDOF”), może stanowić przychód ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lub w art. 10 ust. 1 pkt 3 w związku z art. 14 ww. ustawy.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 UPDOF, źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,
4. innych rzeczy

-jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie.

W myśl art. 10 ust. 2 pkt 3 ww. ustawy, przepisów ust. 1 pkt 8 nie stosuje się do odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, z zastrzeżeniem ust. 3, nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat.

Jednak w myśl art. 10 ust. 3 UPDOF, przepisy ust. 1 pkt 8 mają zastosowanie do odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie.

Z powyższego wynika zatem, że aby przychód uzyskany ze sprzedaży nieruchomości mógł zostać zaliczony do źródła przychodów, określonego wyżej wskazanym przepisem art. 10 ust. 1 pkt 8 cyt. ustawy, spełnione winny zostać co najmniej dwie podstawowe przesłanki:

• nieruchomość nie może być przedmiotem odpłatnego zbycia w wykonywaniu działalności gospodarczej,
• nieruchomość nie może być nieruchomością niemieszkalną wykorzystywaną w tej działalności.
  
  

W przypadku zatem, gdy co najmniej jedna z ww. przesłanek nie zostanie spełniona, wówczas przychód ze sprzedaży nieruchomości podlega zaliczeniu do odrębnego źródła przychodów jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza, określonego w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle art. 14 ust. 1 ww. ustawy, za przychód z ww. pozarolniczej działalności gospodarczej, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

Zgodnie z art. 14 ust. 2 pkt 1 lit. a ww. ustawy, przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia składników majątku będących środkami trwałymi albo wartościami niematerialnymi i prawnymi, podlegającymi ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych - wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą lub przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej, z zastrzeżeniem ust. 2c; przy określaniu wysokości przychodów przepisy ust. 1 i art. 19 stosuje się odpowiednio.

W myśl art. 14 ust. 2c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, do przychodów, o których mowa w ust. 2 pkt 1, nie zalicza się przychodów z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie. Przepis art. 30e stosuje się odpowiednio.

W świetle cytowanych powyżej przepisów zauważyć należy, że przychody z odpłatnego zbycia składników majątku, które winny podlegać ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (z wyjątkiem nieruchomości mieszkalnych wymienionych w art. 14 ust. 2c ww. ustawy), stanowią przychód z działalności gospodarczej. Oznacza to, że przychód ze sprzedaży nieruchomości o charakterze mieszkalnym, tj. budynku mieszkalnego stanowi przychód określony w art. 10 ust 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jednakże wyjątek od tej zasady ma miejsce w sytuacji, gdy podatnik prowadzi np. działalność deweloperską, a nieruchomość ta stanowi towar handlowy w prowadzonej w tym zakresie działalności gospodarczej.

W myśl art. 22a ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością, o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane środkami trwałymi. Przy czym, w myśl art. 22c pkt 1 ww. ustawy, amortyzacji nie podlegają grunty i prawa wieczystego użytkowania gruntów - zwane odpowiednio środkami trwałymi lub wartościami niematerialnymi i prawnymi.

Z treści przytoczonych przepisów wynika, że przychodami z działalności gospodarczej są:

• przychody z obrotu nieruchomościami (stanowiącymi towary handlowe lub wyroby gotowe w tej działalności),
• przychody z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą składników majątku używanych aktualnie w działalności, jak i
• przychody uzyskane ze sprzedaży tych składników majątku, które zostały z działalności gospodarczej z różnych względów wycofane, w tym z powodu jej likwidacji. Jeżeli jednak między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia upłynęło 6 lat, to przychód ze sprzedaży tych składników majątku nie stanowi przychodu z działalności gospodarczej.
  
  

Z istoty rozwiązań zawartych w ww. przepisach wynika, że odpłatne zbycie rzeczy i określonych praw może następować w ramach działalności gospodarczej lub poza nią. Podkreślić należy, że ustawodawca wyraźnie odróżnia, jako odrębne źródło przychodów, sprzedaż określonych rzeczy i praw (art. 10 ust. 1 pkt 8 UPDOF), wymagając jedynie, aby nie następowała ona „w wykonaniu działalności gospodarczej”. Szczegółowe wskazanie, co jest przychodem z wykonywania działalności gospodarczej zawiera art. 14 ww. ustawy.

Mając na względzie powołane wyżej przepisy oraz przedstawiony we wniosku oraz jego uzupełnieniu opis zdarzenia przyszłego, stwierdzić należy, że skoro:

• nieruchomość, o której mowa we wniosku została nabyta przez spółkę jawną 31 lipca 2008 r., a w chwili nabycia Wnioskodawca był wspólnikiem spółki,
• spółka komandytowa, o której mowa we wniosku powstała z przekształcenia spółki jawnej 1 lutego 2016 r.,
• dominującą działalnością ww. spółki komandytowej (a także spółki jawnej przed jej przekształceniem) jest produkcja i sprzedaż pieczywa i wyrobów cukierniczych,
• nieruchomość gruntowa, zabudowana budynkiem mieszkalnym, która zostanie sprzedana, stanowi środek trwały w spółce komandytowej (wcześniej także w spółce jawnej),
• na cele mieszkalne wykorzystywane jest faktycznie łącznie 908,24 m² powierzchni budynku, a na cele niemieszkalne (jako lokale użytkowe) jedynie 73 m²,
• spółka komandytowa nie planuje dalej prowadzić działalności w zakresie wynajmu lokali mieszkalnych – jej celem jest skoncentrowanie się na wiodącej działalności, tj. produkcji i sprzedaży pieczywa i wyrobów cukierniczych,

to brak jest przesłanek do uznania, że sprzedaż przedmiotowej nieruchomości wraz z budynkiem nosić będzie znamiona prowadzenia pozarolniczej działalności gospodarczej, co skutkowałoby koniecznością opodatkowania dochodu osiągniętego ze sprzedaży ww. nieruchomości w ramach źródła przychodów, określonego w art. 10 ust. 1 pkt 3 UPDOF. Zauważyć jednakże należy, że zgodnie z Polską Klasyfikacją Obiektów Budowlanych (PKOB), stanowiącą załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) (Dz.U. z 1999 r., Nr 112, poz. 1316 ze zm.), o tym, czy dany budynek jest budynkiem mieszkalnym, czy też niemieszkalnym, decyduje jego przeważające przeznaczenie. Przy czym, ustalając powierzchnię budynku przeznaczoną na poszczególne a ww. cele, należy brać pod uwagę faktyczne jej wykorzystanie, a nie tylko to, jaka powierzchnia została wskazana jako mieszkalna lub niemieszkalna w odrębnych ewidencjach (np. prowadzonych dla potrzeb podatku od nieruchomości). Innymi słowy, skoro jak wskazano w uzupełnieniu wniosku, lokal na parterze (drugi) jest faktycznie wykorzystywany na potrzeby działalności gospodarczej innego podmiotu, to powierzchnia tego lokalu ma charakter użytkowy, a nie mieszkalny.

W konsekwencji, jeżeli w istocie, jak wskazano we wniosku, budynek będący przedmiotem planowanej sprzedaży jest budynkiem mieszkalnym, to zważywszy, że sprzedaż ta nastąpi po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nieruchomość została nabyta, nie będzie ona skutkować powstaniem u Wnioskodawcy przychodu podatkowego ze źródła określonego w art. 10 ust. 1 pkt 8 UPDOF.

Wnioskodawca nie będzie zatem zobowiązany do zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych w związku ze sprzedażą przez spółkę komandytową, której jest wspólnikiem, opisanego we wniosku budynku, wraz z gruntem, na którym jest wybudowany.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy, z ww. zastrzeżeniami, należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-512 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2016 r., poz. 718 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skargę na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.