Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPB2/4511-381/16/ENB
z 5 lipca 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613 z późn. zm.) oraz § 5 pkt 1) rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 4 kwietnia 2016 r. (data wpływu 12 kwietnia 2016 r.), uzupełnionym pismem z dnia 21 czerwca 2016 r. (data wpływu 27 czerwca 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych osiągania dochodów z pracy najemnej wykonywanej w Wielkiej Brytanii - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 kwietnia 2016 r. został złożony ww. wniosek uzupełniony pismem z dnia 21 czerwca 2016 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych osiągania dochodów z pracy najemnej wykonywanej w Wielkiej Brytanii.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest polskim rezydentem podatkowym. Na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przebywa dłużej niż 183 dni w roku podatkowym. W Polsce posiada miejsce zamieszkania oraz tak zwany ośrodek interesów życiowych. W Polsce osiąga również dochody z dwóch źródeł: udziałów w spółce kapitałowej mającej siedzibę i prowadzącej działalność na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz prowadzonej indywidualnie działalności gospodarczej opodatkowanej podatkiem liniowym.

W 2016 r. Wnioskodawca podjął również zatrudnienie w angielskiej Spółce LTD, w charakterze Dyrektora, na podstawie Director employee contract - odpowiednika polskiej umowy o pracę, w której to Spółce Wnioskodawca jest jednocześnie udziałowcem.

Angielska Spółka zatrudniająca Wnioskodawcę ma rezydenturę w Wielkiej Brytanii. Miejsce w którym, odbywają się zebrania rady zarządzającej Spółki (podejmowane są kluczowe decyzje), znajduje się w Wielkiej Brytanii. Miejsce, w którym Dyrektor generalny i inne osoby z kierownictwa wykonują swoją pracę znajduje się w Wielkiej Brytami. Główna siedziba Spółki znajduje się w Wielkiej Brytanii. Status Spółki reguluje ustawodawstwo brytyjskie. Księgowość Spółki prowadzona jest w Wielkiej Brytanii.

W przesłanym uzupełnieniu wskazano, że przedstawione we wniosku dochody uzyskiwane przez Wnioskodawcę nie stanowią dochodów uzyskanych z członkostwa w radzie dyrektorów lub w radzie nadzorczej Spółki z siedzibą w Wielkiej Brytanii. Wnioskodawca wykonuje swoje obowiązki na rzecz Spółki na terenie Wielkiej Brytanii. W zakresie wykonywanych obowiązków przebywa na terenie Wielkiej Brytanii przez okres lub okresy nie przekraczające łącznie 183 dni w danym roku lub w okresie dwunastu miesięcy rozpoczynającym się lub kończącym w danym roku podatkowym. Spółka z siedzibą w Wielkiej Brytanii nie posiada zakładu w innym państwie, tym samym wynagrodzenie z tytułu zatrudnienia Wnioskodawcy przez Spółkę z siedzibą w Wielkiej Brytanii nie jest ponoszone przez zakład, który przedmiotowa Spółka posiada w innym państwie.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy Wnioskodawca posiada obowiązek podatkowy w Rzeczypospolitej Polskiej w podatku dochodowym od osób fizycznych z tytułu dochodów uzyskiwanych z pracy najemnej wykonywanej na rzecz Spółki z faktycznym i rzeczywistym zarządem w Wielkiej Brytanii?
2. Czy dochody z tytułu pracy najemnej wykonywanej przez Wnioskodawcę za granicą będą podlegały łączeniu z dochodami uzyskiwanymi przez Niego w ramach działalności gospodarczej prowadzonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, opodatkowanej podatkiem liniowym?
3. Czy Wnioskodawca ma obowiązek złożyć zeznanie o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) PIT-36 za rok podatkowy 2016, w zakresie dochodu uzyskanego z pracy najemnej wykonywanej za granicą?

Zdaniem Wnioskodawcy zgodnie z regulacją zawartą w art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.) osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów), bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy). Stosownie do art. 3 ust. la ww. ustawy za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

1. posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub
2. przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.

Wyżej wskazane przepisy stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska (art. 4a cyt. ustawy). W konsekwencji w świetle ww. przepisów, zdaniem Wnioskodawcy jest polskim rezydentem podatkowym, przebywa na terytorium Polski dłużej niż 183 dni w roku podatkowym oraz w Polsce posiada ośrodek interesów życiowych i w związku z tym jako polski rezydent podatkowy Wnioskodawca podlega w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. Natomiast w Wielkiej Brytanii podlega, co do zasady ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, czego, konsekwencją jest opodatkowanie w tym kraju jedynie dochodów osiąganych na jego terytorium.

Zgodnie z treścią Konwencji, zawartej między Rzecząpospolitą Polską a Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od zysków majątkowych, podpisanej w Londynie, w dniu 20 lipca 2006 r. (Dz.U. Nr 250, poz. 1840), uzyskane przez Wnioskodawcę dochody mogą podlegać opodatkowaniu tylko w tym Umawiającym się Państwie, w którym znajduje się miejsce rzeczywistego zarządu przedsiębiorstwa. Wnioskodawca jest bez wątpienia osobą uzyskującą wynagrodzenie z tytułu pracy najemnej wykonywanej na podstawie Director employee contract (odpowiednik polskiej umowy o pracę), na rzecz Spółki LTD mającej siedzibę i rzeczywisty zarząd w Wielkiej Brytanii. Zgodnie z dyspozycją Konwencji wynagrodzenie uzyskiwane przez Wnioskodawcę za granicą może zatem podlegać opodatkowaniu tylko w Wielkiej Brytanii. Przedmiotowy dochód uzyskany przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w Polsce jest zwolniony z opodatkowania w Polsce. Przy obliczaniu kwoty podatku od pozostałego dochodu Wnioskodawcy, może zostać uwzględniony dochód zwolniony.

Powyższe oznacza, że w przypadku uzyskiwania przez Wnioskodawcę dochodów na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zastosuje On do nich tzw. metodę „wyłączenia z progresją”. Reasumując, dochody uzyskiwane przez Wnioskodawcę z pracy najemnej na rzecz Spółki LTD z siedzibą i faktycznym zarządem w Wielkiej Brytanii nie powodują powstania w Rzeczypospolitej Polskiej samoistnego obowiązku podatkowego.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych w art. 10 ust. 1 pkt 3 jako źródło przychodów wymienia pozarolniczą działalność gospodarczą. Dochody osiągnięte przez podatników ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, są opodatkowane na zasadach określonych w art. 27, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3, chyba że podatnicy złożą właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego pisemny wniosek lub oświadczenie o zastosowaniu form opodatkowania określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym. Podatnicy podejmujący działalność gospodarczą wniosek lub oświadczenie o zastosowanie form opodatkowania określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym mogą złożyć na podstawie przepisów o swobodzie działalności gospodarczej (art. 9a ust. 1 ustawy). Zgodnie z art. 9a ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnicy, z zastrzeżeniem ust. 3, mogą wybrać sposób opodatkowania dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej na zasadach określonych w art. 30c. W tym przypadku są obowiązani do złożenia właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego do dnia 20 stycznia roku podatkowego pisemnego oświadczenia o wyborze tego sposobu opodatkowania. Stosownie do art. 9a ust. 5 ustawy, jeżeli podatnik:

1. prowadzi działalność gospodarczą samodzielnie i jest wspólnikiem spółki nie będącej osobą prawną,
2. jest wspólnikiem spółki nie będącej osobą prawną

wybór sposobu opodatkowania, o którym mowa w ust. 2, dotyczy wszystkich form prowadzenia tej działalności, do których mają zastosowanie przepisy ustawy.

Zgodnie z art. 30c ust. 1 ustawy, podatek dochodowy od dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej lub działów specjalnych produkcji rolnej uzyskanych przez podatników, o których mowa w art. 9a ust. 2 lub 7, z zastrzeżeniem art. 29, 30 i 30d, wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.

Dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej lub działów specjalnych produkcji rolnej, opodatkowanych w sposób określony w ust. 1, nie łączy się z dochodami opodatkowanymi na zasadach określonych w art. 27 oraz art. 30b i 30e (art. 30c ust. 6 ustawy). Stosownie do art. 30c ust. 4 cyt. ustawy, jeżeli podatnik, o którym mowa w art. 3 ust. 1, osiąga również dochody z tytułu działalności wykonywanej poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub ze źródeł przychodów znajdujących się poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, a dochody te nie są zwolnione od opodatkowania na podstawie umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania lub gdy z państwem, w którym dochody są osiągane, Rzeczpospolita Polska nie zawarła umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, dochody te łączy się z dochodami ze źródeł położonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. W tym przypadku od podatku obliczonego od łącznej sumy dochodów odlicza się kwotę równą podatkowi dochodowemu zapłaconemu w obcym państwie. Odliczenie to nie może jednak przekroczyć tej części podatku obliczonego przed dokonaniem odliczenia, która proporcjonalnie przypada na dochód uzyskany w obcym państwie. Powyższy przepis ma zastosowanie w sytuacji, gdy umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania zawarta z danym państwem przewiduje metodę proporcjonalnego odliczenia lub Polska nie zawarła umowy z państwem na terytorium którego prowadzona jest działalność.

W sytuacji natomiast gdy umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania zawarta z danym państwem przewiduje metodę wyłączenia z progresją, dochód podlegający opodatkowaniu za granicą będzie zwolniony od opodatkowania w Polsce, przy czym z uwagi na opodatkowanie w Polsce dochodów 19% stawką podatku, dochód zagraniczny nie będzie miał jednocześnie wpływu na wysokość zobowiązania podatkowego podatnika w Polsce. Wobec powyższego, zdaniem Wnioskodawcy dochody z pracy najemnej wykonywanej za granicą (do których ma zastosowanie metoda wyłączenia z progresją), tj. dochody zwolnione w Polsce z opodatkowania, nie będą podlegały łączeniu z dochodami uzyskiwanymi w ramach działalności gospodarczej prowadzonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej opodatkowanej metodą liniową, zgodnie z art. 30c ustawy.

Podsumowując powyższe, wynagrodzenie uzyskiwane przez Wnioskodawcę z pracy najemnej wykonywanej na stanowisku Dyrektora u pracodawcy, którego faktyczny zarząd znajduje się na terytorium Wielkiej Brytanii podlega opodatkowaniu zarówno w Wielkiej Brytanii, jak i w Polsce. Jednocześnie w Polsce - w celu zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu - należy zastosować metodę unikania podwójnego opodatkowania (tzw. metodę wyłączenia z progresją). Zasadę tę stosuje się wyłącznie w przypadku, jeżeli podatnik oprócz dochodów zwolnionych z opodatkowania na podstawie umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, osiągnął inne dochody podlegające opodatkowaniu w Polsce na ogólnych zasadach albo chciał skorzystać z preferencyjnego rozliczenia rocznego, np. łącznie z małżonkiem. W przeciwnym razie, podatnik nie ma obowiązku składania zeznania podatkowego w Polsce.

W związku z faktem, iż Wnioskodawca nie osiąga i nie będzie osiągał w Polsce dochodów opodatkowanych na zasadach ogólnych - według skali podatkowej określonej w art. 27 ust. 1 ustawy, Wnioskodawca nie będzie obowiązany do złożenia w Polsce zeznania podatkowego za 2016 r. Wnioskodawca w Polsce osiąga dochody z prowadzonej działalności gospodarczej, opodatkowanej - według Jego wyboru -19% podatkiem dochodowym, tzw. podatkiem liniowym, które nie podlegają łączeniu z dochodami zwolnionymi w Polsce na podstawie umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.), osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów, (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Na podstawie art. 3 ust. la ww. ustawy za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

1. posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub
2. przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.

Przepisy art. 3 ust. 1, la, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska (art. 4a ww. ustawy).

Miejsce opodatkowania dochodów z pracy, zgodnie z umowami o unikaniu podwójnego opodatkowania uzależnione jest nie tyle od podmiotu wypłacającego wynagrodzenie, co od miejsca wykonywania pracy. Zatem, zakres obowiązku podatkowego rezydentów podatkowych wykonujących pracę za granicą modyfikowany jest przez umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania zawarte przez państwo rezydencji z państwem, w którym praca jest wykonywana. Zgodnie z zasadą wyrażoną również w polskich umowach o unikaniu podwójnego opodatkowania, dochody osób fizycznych mających miejsce zamieszkania w jednym z umawiających się państw, uzyskiwane z tytułu pracy najemnej świadczonej na terytorium drugiego państwa, mogą być opodatkowane w tym państwie, w którym praca ta jest rzeczywiście wykonywana. Kluczowe znaczenie dla rozstrzygnięcia kwestii, gdzie uzyskiwane są wynagrodzenia w zamian za świadczoną pracę najemną, ma określenie miejsca jej wykonywania. Za miejsce wykonywania pracy należy uznać zawsze to miejsce, w którym osoba fizyczna przebywa, kiedy wykonuje pracę, za którą otrzymuje wynagrodzenie.

W myśl art. 14 ust. 1 Konwencji z dnia 20 lipca 2006 r. między Rzecząpospolitą Polską a Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od zysków majątkowych (Dz.U. Nr 250, poz. 1840) z zastrzeżeniem postanowień artykułów 15, 17, 18 i 19 niniejszej Konwencji, pensje, płace i inne podobne wynagrodzenia, które osoba mająca miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie otrzymuje za pracę najemną, podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie, chyba że praca wykonywana jest w drugim Umawiającym się Państwie. Jeżeli praca jest tam wykonywana, to otrzymywane za nią wynagrodzenie może być opodatkowane w tym drugim Państwie.

Na podstawie art. 14 ust. 2 ww. Konwencji bez względu na postanowienia ustępu 1 niniejszego artykułu, wynagrodzenie, jakie osoba mająca miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie otrzymuje za pracę najemną wykonywaną w drugim Umawiającym się Państwie, podlega opodatkowaniu tylko w pierwszym wymienionym Państwie, jeżeli:

1. odbiorca przebywa w drugim Państwie przez okres lub okresy nie przekraczające łącznie 183 dni w okresie dwunastu miesięcy rozpoczynającym się lub kończącym w danym roku podatkowym, i
2. wynagrodzenie jest wypłacane przez pracodawcę lub w imieniu pracodawcy, który nie ma miejsca zamieszkania lub siedziby w drugim Państwie, i
3. wynagrodzenie nie jest ponoszone przez zakład, który pracodawca posiada w drugim Państwie.

W świetle powyższego, wynagrodzenia z tytułu pracy najemnej osoby mającej miejsce zamieszkania w Polsce, podlegają opodatkowaniu tylko w Polsce, chyba że są to świadczenia osiągane z pracy najemnej wykonywanej na terytorium Wielkiej Brytanii.

Z kolei w sytuacji, gdy warunki określone w cytowanym art. 14 ust. 2 ww. Konwencji zostaną spełnione łącznie, to otrzymane przez osobę fizyczną mającą miejsce zamieszkania dla celów podatkowych na terytorium Polski wynagrodzenie z tytułu pracy najemnej wykonywanej na terytorium Wielkiej Brytanii podlega opodatkowaniu wyłącznie w Polsce. Niespełnienie natomiast któregokolwiek z tych warunków oznacza, że zgodnie z art. 14 ust. 1 Konwencji ww. wynagrodzenie podlega opodatkowaniu w państwie miejsca zamieszkania podatnika oraz w państwie, w którym praca jest wykonywana.

W konsekwencji, jeżeli wynagrodzenie jest wypłacane przez pracodawcę lub w imieniu pracodawcy, który ma siedzibę w Wielkiej Brytanii (tak jak w niniejszej sprawie, co z kolei równoznaczne jest z niespełnieniem przesłanki określonej w art. 14 ust. 2 pkt b) ww. Konwencji), dochód pracownika podlega opodatkowaniu - stosownie do art. 14 ust. 1 ww. Konwencji - tj. zarówno w Polsce, jak i w Wielkiej Brytanii, niezależnie od tego, że pracownik przebywa tam przez okres lub okresy nie przekraczające łącznie 183 dni w okresie dwunastu miesięcy rozpoczynającym się lub kończącym w danym roku podatkowym.

Jednocześnie, w celu zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu w Polsce znajduje zastosowanie metoda unikania podwójnego opodatkowania (metoda wyłączenia z progresją) określona w art. 22 ust. 2 pkt a) i c) ww. Konwencji.

Artykuł 22 ust. 2 ww. Konwencji stanowi, że w przypadku Polski, podwójnego opodatkowania unika się w następujący sposób:

1. Jeżeli osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Polsce osiąga dochód, który zgodnie z postanowieniami niniejszej Konwencji podlega opodatkowaniu w Zjednoczonym Królestwie, Polska zwolni taki dochód z opodatkowania, z zastrzeżeniem postanowień punktu b) niniejszego ustępu.
2. Jeżeli osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Polsce osiąga dochód lub zyski majątkowe, które zgodnie z postanowieniami artykułów 10, 11, 12 lub 13 niniejszej Konwencji, mogą być opodatkowane w Zjednoczonym Królestwie, Polska zezwoli na odliczenie od podatku od dochodu lub zysków majątkowych tej osoby kwoty równej podatkowi zapłaconemu w Zjednoczonym Królestwie. Jednakże, takie odliczenie nie może przekroczyć tej części podatku, obliczonego przed dokonaniem odliczenia, która przypada na dochód lub zyski majątkowe uzyskane w Zjednoczonym Królestwie.
3. Jeżeli zgodnie z postanowieniami niniejszej Konwencji dochód uzyskany przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w Polsce jest zwolniony z opodatkowania w Polsce. Polska może, przy obliczaniu kwoty podatku od pozostałego dochodu lub zysków majątkowych takiej osoby, uwzględnić zwolniony dochód.

Wobec powyższego, jeżeli osoba mająca miejsce zamieszkania w Polsce osiąga dochód z pracy najemnej, który zgodnie z postanowieniami ww. Konwencji o unikaniu podwójnego opodatkowania podlega opodatkowaniu w Wielkiej Brytanii, to Polska zwalnia taki dochód od opodatkowania, jednakże może uwzględnić ten dochód przy obliczaniu podatku od pozostałego dochodu.

W myśl art. 27 ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli podatnik, o którym mowa w art. 3 ust. 1, oprócz dochodów podlegających opodatkowaniu, zgodnie z ust. 1, osiągał również dochody z tytułu działalności wykonywanej poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub ze źródeł przychodów znajdujących się poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, zwolnione od podatku na podstawie umów o unikaniu podwójnego opodatkowania lub innych umów międzynarodowych - podatek określa się w następujący sposób:

1. do dochodów podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym dodaje się dochody zwolnione od tego podatku i od sumy tych dochodów oblicza się podatek według skali określonej w ust. 1;
2. ustala się stopę procentową tego podatku do tak obliczonej sumy dochodów;
3. ustaloną zgodnie z pkt 2 stopę procentową stosuje się do dochodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym.

Zasadę opodatkowania przedstawioną w wyżej powołanym art. 27 ust. 8 ustawy stosuje się wyłącznie w przypadku, jeżeli podatnik oprócz, dochodów zwolnionych z opodatkowania na podstawie umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, osiągnął inne dochody podlegające opodatkowaniu w Polsce na ogólnych zasadach albo też w taki sposób opodatkowane dochody w Polsce uzyskuje małżonek, a podatnik dokonuje rozliczenia rocznego łącznie z tym małżonkiem. W przeciwnym razie, podatnik nie ma obowiązku, składania zeznania podatkowego w Polsce.

Odnosząc powyższe do przedstawionego stanu faktycznego stwierdzić zatem należy, że dochody Wnioskodawcy z tytułu pracy najemnej wykonywanej na terytorium Wielkiej Brytanii są zwolnione z opodatkowania w Polsce stosownie do art. 22 ust. 2 pkt a) ww. Konwencji, ma zastosowanie tzw. metoda wyłączenia z progresją. Niemniej jednak wskazać również należy, że ww. metoda unikania podwójnego opodatkowania znajduje zastosowanie w związku z tym, że zgodnie z art. 14 ww. Konwencji dochody Wnioskodawcy podlegają opodatkowaniu zarówno w państwie rezydencji (w Polsce), jak i w państwie wykonywania pracy (w Wielkiej Brytanii), a nie dlatego, że ww. Konwencja - jak twierdzi Wnioskodawca - stanowi o opodatkowaniu przedmiotowych dochodów tylko w tym umawiającym się państwie, w którym znajduje się miejsce rzeczywistego zarządu przedsiębiorstwa czy ich opodatkowaniu zarówno w Polsce, jak i w Wielkiej Brytanii z uwagi na faktyczny zarząd pracodawcy w Wielkiej Brytanii.

Mając na uwadze powyższe, w Polsce Wnioskodawca nie ma obowiązku zapłaty podatku od ww. dochodów. Poza tym, w sytuacji, gdy Wnioskodawca w 2016 r. nie osiągnie żadnych innych dochodów opodatkowanych na zasadach ogólnych - według skali podatkowej określonej w art. 27 ust. 1 ww. ustawy, nie znajduje zastosowania powołany wyżej art. 27 ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jak również Wnioskodawca nie ma obowiązku złożenia w Polsce zeznania podatkowego za 2016 r. z tytułu opisanych dochodów z pracy wykonywanej w Wielkiej Brytanii.

Dochody Wnioskodawcy z pracy najemnej nie podlegają również łączeniu z dochodami uzyskiwanymi w ramach działalności gospodarczej prowadzonej przez Wnioskodawcę w Polsce opodatkowanymi na zasadach określonych w art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. tzw. podatkiem liniowym.

Zgodnie z art. 30c ust. 1 ww. ustawy podatek dochodowy od dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej lub działów specjalnych produkcji rolnej uzyskanych przez podatników, o których mowa w art. 9a ust. 2 lub 7, z zastrzeżeniem art. 29, 30 i 30d, wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.

Dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej lub działów specjalnych produkcji rolnej, opodatkowanych w sposób określony w ust. 1, nie łączy się z dochodami opodatkowanymi na zasadach określonych w art. 27, art. 30b, art. 30e i art. 30f (art. 30c ust. 6 ww. ustawy).

Stosownie do art. 30c ust. 4 ww. ustawy jeżeli podatnik, o którym mowa w art. 3 ust. 1, osiąga również dochody z tytułu działalności wykonywanej poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub ze źródeł przychodów znajdujących się poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, a dochody te nie są zwolnione od opodatkowania na podstawie umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania lub gdy z państwem, w którym dochody są osiągane, Rzeczpospolita Polska nie zawarła umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, dochody te łączy się z dochodami ze źródeł przychodów położonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. W tym przypadku od podatku obliczonego od łącznej sumy dochodów odlicza się kwotę równą podatkowi dochodowemu zapłaconemu w obcym państwie. Odliczenie to nie może jednak przekroczyć tej części podatku obliczonego przed dokonaniem odliczenia, która proporcjonalnie przypada na dochód uzyskany w obcym państwie.

Ponieważ zgodnie z ww. Konwencją dochody Wnioskodawcy uzyskane, z pracy najemnej są w Polsce zwolnione od opodatkowania (a uwzględniane ewentualnie dla określenia stopy procentowej podatku należnego od innych dochodów), natomiast ww. art. 30c ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przewiduje łączenie dochodów z działalności gospodarczej opodatkowanych jednolitą stawką podatkową 19% z dochodami uzyskanymi za granicą nie zwolnionymi od opodatkowania na podstawie umowy w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, dochody z tytułu pracy najemnej wykonywanej przez Wnioskodawcę nie mają wpływu na wysokość podatku należnego od dochodów z wykonywanej przez Niego w Polsce działalności gospodarczej.

Reasumując, dochody Wnioskodawcy z pracy najemnej wykonywanej w Wielkiej Brytanii są zwolnione z opodatkowania w Polsce na podstawie art. 22 ust. 2 pkt a) ww. Konwencji między Rzecząpospolitą Polską a Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od zysków majątkowych. Wnioskodawca nie ma zatem obowiązku zapłaty podatku od ww. dochodów w Polsce oraz nie ma obowiązku złożenia z tego tytułu zeznania podatkowego za 2016 r. Przedmiotowe dochody z pracy najemnej nie podlegają również łączeniu z dochodami uzyskiwanymi w ramach działalności gospodarczej prowadzonej przez Wnioskodawcę w Polsce opodatkowanymi na zasadach określonych w art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. tzw. podatkiem liniowym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.