Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB2/4514-375/16-6/MM
z 30 września 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613 ze zm.) oraz § 7 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 9 lipca 2016 r. (data wpływu 11 lipca 2016 r.) uzupełnionym pismem z dnia 8 września 2016 r. (data wpływu 8 września 2016 r.) na wezwanie Nr IPPB2/4514-511/16-2/KW1 oraz IPPB2/4514-375/16-2/MM oraz uzupełnionym pismem z dnia 22 września 2016 r. (data wpływu 22 września) na wezwanie Nr IPPB2/4514-511/16-4/KW1 i IPPB2/4514-375/16-4/MM o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych umowy pożyczki - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11 lipca 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych umowy pożyczki.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest osobą fizyczną, polskim rezydentem podatkowym. Wnioskodawca zamierza zbudować na posiadanej nieruchomości gruntowej dom jednorodzinny („Inwestycja”). W celu sfinansowania Inwestycji Wnioskodawca zaciągnie pożyczkę od członka rodziny należącego do I grupy podatkowej w rozumieniu przepisów o podatku od spadków i darowizn. Pożyczka będzie nieoprocentowana. Pożyczka zostanie wypłacona na rachunek bankowy Wnioskodawcy z rachunku bankowego pożyczkodawcy. Umowa pożyczki zostanie zawarta w formie pisemnej lub pisemnej z podpisem notarialnie poświadczonym. Pożyczka może zostać zabezpieczona hipoteką na nieruchomości Wnioskodawcy. W przyszłości Wnioskodawca może spłacić pożyczkę ale może ona także zostać Wnioskodawcy nieodpłatnie umorzona na mocy umowy zawartej z pożyczkodawcą bądź jednostronnego oświadczenia woli pożyczkodawcy.

Ponieważ złożony wniosek zawierał braki formalne, tutejszy organ podatkowy pismem z dnia 31 sierpnia 2016 r. Nr IPPB2/4514-511/16-2/KW1 oraz Nr IPPB2/4514-375/16-2/MM wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku poprzez wskazanie:

• Czy z członkiem rodziny należącym do I grupy podatkowej, od którego Wnioskodawca zaciągnie nieoprocentowaną pożyczkę, na dzień zawarcia tej umowy będzie wiązać Wnioskodawcę stosunek pracy, pracy nakładczej lub umowa będąca podstawą uzyskiwania przychodów zaliczonych do źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2,
  

oraz o

• uiszczenie opłaty w wysokości odpowiadającej liczbie stanów faktycznych/zdarzeń przyszłych na rachunek bankowy Izby Skarbowej w Warszawie Nr 31 1010 1010 0166 4922 3100 0000 i doręczenia dowodu uiszczenia opłaty do tut. Organu.
  
  
  

Braki uzupełniono w wyznaczonym terminie (data nadania 8 września 2016 r.). W kwestii doprecyzowania wyjaśniono, że:

Wnioskodawcy nie będzie łączyć z członkiem rodziny należącym do I grupy podatkowej, od którego Wnioskodawca zaciągnie nieoprocentowaną pożyczkę stosunek pracy, pracy nakładczej ani umowa będąca podstawą uzyskiwania przychodów zaliczonych do źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2.

Wnioskodawca załącza potwierdzenie uiszczenia opłaty w kwocie 80 zł na konto tutejszego organu - wniosek dotyczy zarówno podatku dochodowego od osób fizycznych jak i podatku od czynności cywilnoprawnych.

Tutejszy Organ pismem z dnia 15 września 2016 r. IPPB2/4514-511/16-4/KW1 oraz Nr IPPB2/4514-375/16-4/MM, wezwał ponownie Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku poprzez :

• sprecyzowanie opisu zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych oraz podatku od czynności cywilnoprawnych w taki sposób, aby w konsekwencji możliwe było wydanie w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej – interpretacji przepisów prawa podatkowego.
  
  
  

Braki uzupełniono w wyznaczonym terminie (data nadania 22 września 2016 r.). W kwestii doprecyzowania Wnioskodawca wskazał, że :

Złożony wniosek zawiera tzw. czeski błąd. Wnioskodawca otrzyma pożyczkę jako pożyczkobiorca na swój rachunek bankowy z rachunku bankowego pożyczkodawcy. W konsekwencji wskazane przez organ zdanie powinno brzmieć „Pożyczka zostanie wypłacona na rachunek bankowy Wnioskodawcy z rachunku bankowego pożyczkodawcy”.

Niniejsza interpretacja dotyczy podatku od czynności cywilnoprawnych. W zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania :

1. Czy otrzymanie nieodpłatnej (nieoprocentowanej) pożyczki stanowi dla Wnioskodawcy nieodpłatne świadczenie w rozumieniu przepisu art. 21 ust. 1 pkt 125 Ustawy PIT zwolnione z opodatkowania?
2. Czy nieodpłatne umorzenie takiej nieodpłatnej (nieoprocentowanej) pożyczki stanowi dla Wnioskodawcy nieodpłatne świadczenie w rozumieniu przepisu art. 21 ust. 1 pkt 125 Ustawy PIT zwolnione z opodatkowania?
3. Czy Wnioskodawca będzie zobowiązany do zapłaty podatku PCC w związku z otrzymaną pożyczką?
   
   

Stanowisko Wnioskodawcy.

Zdaniem Wnioskodawcy nie będzie on zobowiązany do zapłaty podatku od czynności cywilnoprawnych pod warunkiem złożenia deklaracji właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego w terminie 14 dni od daty podpisania umowy, w związku z treścią art. 9 pkt 10 lit. b) Ustawy o PCC.

Zgodnie z treścią art. 9 pkt 10 lit. b) Ustawy o PCC „Zwalnia się od podatku następujące czynności cywilnoprawne pożyczki udzielane w formie pieniężnej na podstawie umowy zawartej między osobami, o których mowa w art. 4a ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (Dz. U. z 2015 r. poz. 86, z późn. zm.), w wysokości przekraczającej kwotę, określoną w art. 9 ust. 1 pkt 1 tej ustawy, pod warunkiem: – złożenia deklaracji w sprawie podatku od czynności cywilnoprawnych właściwemu organowi podatkowemu w terminie 14 dni od daty dokonania czynności, z wyłączeniem przypadku, gdy umowa została zawarta w formie aktu notarialnego – udokumentowania otrzymania pieniędzy przez biorącego pożyczkę dowodem przekazania na jego rachunek płatniczy lub na jego inny rachunek w banku lub w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, lub przekazem pocztowym”.

W konsekwencji jeśli w opisanym stanie faktycznym Wnioskodawca zgłosi fakt otrzymania pożyczki właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego w terminie określonym w tym przepisie nie będzie zobowiązany do zapłaty podatku od czynności cywilnoprawnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. b) ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (t.j. Dz.U. z 2016 r. poz. 223) podatkowi od czynności cywilnoprawnych podlegają umowy pożyczki pieniędzy lub rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku.

Art. 720 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (t.j. Dz.U. z 2016 r. poz. 380) stanowi, że przez umowę pożyczki dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości.

W zależności od tego, jak zostanie ukształtowana przez strony umowa pożyczki, może ona przyjąć postać umowy nieodpłatnej bądź też odpłatnej, gdzie pożyczkobiorca zobowiązany będzie do zapłaty odsetek. Umowa pożyczki jest umową konsensualną. Dochodzi do skutku poprzez zgodne oświadczenia woli.

Natomiast zgodnie z art. 1 ust. 4 ww. ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych podatkowi temu, z zastrzeżeniem ust. 5, podlegają czynności cywilnoprawne, w tym umowy pożyczki, jeżeli ich przedmiotem są:

1. rzeczy znajdujące się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub prawa majątkowe wykonywane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
2. rzeczy znajdujące się za granicą lub prawa majątkowe wykonywane za granicą, w przypadku gdy nabywca ma miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i czynność cywilnoprawna została dokonana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
   
   

Z uwagi na powyższe, należy stwierdzić, że umowa pożyczki podlega podatkowi od czynności cywilnoprawnych, jeżeli w chwili zawarcia umowy jej przedmiot, tj. pieniądze znajdują się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Wówczas nie ma znaczenia, gdzie umowa zostaje zawarta i gdzie mają miejsce zamieszkania (siedzibę) strony umowy.

Umowa pożyczki będzie również podlegała podatkowi od czynności cywilnoprawnych, jeśli pieniądze będące przedmiotem pożyczki w chwili jej zawarcia znajdują się za granicą oraz nabywca – pożyczkobiorca ma miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, a czynność została dokonana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Natomiast zgodnie z art. 9 pkt 10 lit. b) ww. ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych zwalnia się od podatku pożyczki udzielane w formie pieniężnej na podstawie umowy zawartej między osobami, o których mowa w art. 4a ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (Dz.U. z 2015 r. poz. 86, z późn. zm.), w wysokości przekraczającej kwotę, określoną w art. 9 ust. 1 pkt 1 tej ustawy, pod warunkiem:

• złożenia deklaracji w sprawie podatku od czynności cywilnoprawnych właściwemu organowi podatkowemu w terminie 14 dni od daty dokonania czynności, z wyłączeniem przypadku, gdy umowa została zawarta w formie aktu notarialnego,
  

• udokumentowania otrzymania pieniędzy przez biorącego pożyczkę dowodem przekazania na jego rachunek płatniczy lub na jego inny rachunek w banku lub w spółdzielczej kasie oszczędnościowo - kredytowej, lub przekazem pocztowym,
  
  
  

Z zacytowanego przepisu wynika, że zwolnienie w nim zawarte ma charakter warunkowy, co oznacza, że umowa pożyczki pieniężnej będzie zwolniona od podatku od czynności cywilnoprawnych, tylko wtedy, gdy:

• umowa została zawarta pomiędzy osobami wymienionymi w art. 4a ustawy o podatku od spadków i darowizn, tj. osobami, do których zalicza się małżonka, zstępnych, wstępnych, pasierba, rodzeństwo, ojczyma i macochę;
  

• pożyczkobiorca złoży deklarację w sprawie podatku od czynności cywilnoprawnych (PCC-3) właściwemu organowi podatkowemu w terminie 14 dni od dnia dokonania czynności;
  

• pożyczkobiorca udokumentuje otrzymanie pieniędzy na rachunek bankowy albo jego rachunek prowadzony przez spółdzielczą kasę oszczędnościowo-kredytową lub przekazem pocztowym.
  
  
  

Z przedstawionego w niniejszym wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca jest osobą fizyczną, polskim rezydentem podatkowym. Wnioskodawca zamierza zbudować na posiadanej nieruchomości gruntowej dom jednorodzinny („Inwestycja”). W celu sfinansowania Inwestycji Wnioskodawca zaciągnie pożyczkę od członka rodziny należącego do I grupy podatkowej w rozumieniu przepisów o podatku od spadków i darowizn. Pożyczka będzie nieoprocentowana. Pożyczka zostanie wypłacona na rachunek bankowy Wnioskodawcy z rachunku bankowego pożyczkodawcy. Umowa pożyczki zostanie zawarta w formie pisemnej lub pisemnej z podpisem notarialnie poświadczonym. Pożyczka może zostać zabezpieczona hipoteką na nieruchomości Wnioskodawcy. W przyszłości Wnioskodawca może spłacić pożyczkę ale może ona także zostać Wnioskodawcy nieodpłatnie umorzona na mocy umowy zawartej z pożyczkodawcą bądź jednostronnego oświadczenia woli pożyczkodawcy.

W konsekwencji stwierdzić należy, że w przedstawionym we wniosku zdarzeniu przyszłym, przy założeniu, że Wnioskodawca złoży w stosownym terminie właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego deklarację w sprawie podatku od czynności cywilnoprawnych, a kwota pieniężna, stanowiąca przedmiot pożyczki, zostanie wpłacona na jego rachunek bankowy, czynność ta korzystała będzie ze zwolnienia z opodatkowania na podstawie art. 9 pkt 10 lit. b) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. Umowa pożyczki, o której mowa we wniosku, zawarta bowiem zostanie między osobami, o których mowa w art. 4a ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2016 r. poz. 718). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.