2016.10.13 - Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPP3/4512-1-32/16-4/JK
z 13 października 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 28 lipca 2016 r. (data wpływu 29 lipca 2016 r.), uzupełnionym pismami z dnia 7 września 2016 r. (data wpływu 8 września 2016 r.) oraz z dnia 29 września 2016 r. (data wpływu 3 października 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia stawki podatku dla czynności wniesienia do Spółki wkładu niepieniężnego w postaci:

nieruchomości z rozpoczętą budową budynku mieszkalnego – jest prawidłowe,
dwóch zbiorników bezodpływowych na ścieki – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 lipca 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia stawki podatku dla czynności wniesienia do Spółki wkładu niepieniężnego w postaci nieruchomości z rozpoczętą budową budynku mieszkalnego oraz dwóch zbiorników bezodpływowych na ścieki. Wniosek uzupełniono w dniu 8 września 2016 r. oraz w dniu 3 października 2016 r. o doprecyzowanie opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca i Jego Wspólnik.
Wnioskodawca pozostaje osobą fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą, polskim rezydentem podatkowym dla celów podatku dochodowego od osób fizycznych.
Wnioskodawca współpracuje z inną osobą fizyczną (Wspólnik), która również prowadzi działalność gospodarczą. Wnioskodawca i Wspólnik pozostają między innymi związani umową Spółki cywilnej. Wnioskodawca i Wspólnik są także komandytariuszami w Spółce Komandytowej („Spółka Komandytowa”) z siedzibą w Polsce.
Nieruchomości i Nieruchomość Wspólnika.
Wnioskodawca nabył szereg nieruchomości w tym m.in. w roku 2008 działkę w (...) („Nieruchomość”), przy czym nabycie to, stosownie do zawartego aktu notarialnego, zostało dokonane wraz z żoną Wnioskodawcy, z majątku wspólnego i do tego majątku (na prawach ustawowej wspólności majątkowej). Sprzedającym pozostawały osoby fizyczne. W aktach notarialnych brak jest informacji, by sprzedający dokonywali sprzedaży w ramach prowadzonej przez nich działalności gospodarczej albo by transakcja pozostawała opodatkowana podatkiem od towarów i usług. Od transakcji pobrano podatek od czynności cywilnoprawnych. Zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego nabyta działka pozostaje przeznaczona pod zabudowę mieszkaniową jednorodzinną i zagrodową wraz z infrastrukturą towarzyszącą.
Dodatkowo Wspólnik Wnioskodawcy nabył inną działkę w (...) („Nieruchomość Wspólnika”), przy czym nabycie to, stosownie do zawartego aktu notarialnego, zostało dokonane przez Wspólnika Wnioskodawcy wraz z Jego żoną, z majątku wspólnego i do tego majątku (na prawach ustawowej wspólności majątkowej). Sprzedającym pozostawały osoby fizyczne. W aktach notarialnych brak jest informacji, by sprzedający dokonywali sprzedaży w ramach prowadzonej przez nich działalności gospodarczej albo by transakcja pozostawała opodatkowana podatkiem od towarów i usług. Od transakcji pobrano podatek od czynności cywilnoprawnych. Zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego nabyty grunt przeznaczony jest pod zabudowę mieszkaniową jednorodzinną i zagrodową wraz z infrastrukturą towarzyszącą.
Na Nieruchomości Wnioskodawca rozpoczął budowę budynku mieszkalnego. Niezależnie od tego, na Nieruchomości Wspólnika, Wspólnik Wnioskodawcy rozpoczął budowę innego budynku mieszkalnego. Oboje posiadają dokumentację wskazującą na poniesione koszty budowy.
Zgodnie z decyzją o zatwierdzeniu każdego z projektów budowlanych i udzieleniu pozwolenia na budowę, przedmiotem budowy jest budynek mieszkalny, jednorodzinny, dwulokalowy (kategoria obiektu 1) oraz dwa zbiorniki bezodpływowe na ścieki. Powierzchnia użytkowa budynku nie przekracza 300 m².
Zamiar przeniesienia Nieruchomości i Nieruchomości Wspólnika na Spółkę Komandytową.
Wnioskodawca wraz ze Wspólnikiem postanowili, że Nieruchomość oraz Nieruchomość Wspólnika wykorzystają w działalności gospodarczej Spółki Komandytowej. W związku z tym Wnioskodawca wraz ze Wspólnikiem planują wniesienie, w drodze wkładów niepieniężnych, tych nieruchomości do Spółki Komandytowej. Na skutek aportów Spółka Komandytowa stanie się właścicielem przenoszonych nieruchomości.
Wnioskodawcy początkowo nie traktowali nabywanych nieruchomości jako składników majątkowych związanych z prowadzoną przez nich działalnością gospodarczą. Dlatego też m.in. nie odliczali podatku VAT z faktur dokumentujących budowę na Nieruchomości i Nieruchomości Wspólnika.
Jednak w związku ze zmianą planowanego przeznaczenia nieruchomości rozważają oni przyjęcie, że nieruchomości te stanowią składnik majątku związany z prowadzoną przez nich działalnością gospodarczą.
W przyszłości niewykluczone, że Spółka Komandytowa dokona zbycia nabytych nieruchomości, po ukończeniu budowy na Nieruchomości i Nieruchomości Wspólnika powstających na nich budynków.
Ponadto, w piśmie z dnia 7 września 2016 r., stanowiącym uzupełnienie do wniosku wskazano, że:
1. Wnioskodawca jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług z tytułu prowadzenia działalności gospodarczej.
2. Zainteresowany, jeżeli organ nie wniesienie zastrzeżeń do takiego rozwiązania, zamierza potraktować nieruchomość jako składnik majątku związany z prowadzoną przez Niego działalnością gospodarczą. W takiej sytuacji przyjmie On również, że realizowana na nieruchomości budowa jest wykonywana w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Wnioskodawca nie wykorzystywał w prowadzonej działalności gospodarczej nieruchomości w inny sposób niż do prowadzenia budowy.
3. Wnioskodawca nabył nieruchomość w celu zrealizowania na niej inwestycji na potrzeby własne i swojej rodziny. Od początku planował On przeznaczyć działkę pod budowę, jednakże początkowo wybudowany budynek miał być przeznaczony na potrzeby Jego własne i Jego rodziny. Dopiero w trakcie budowy zdecydował On o zmianie przeznaczenia nieruchomości i jej planowanym aporcie w ramach działalności gospodarczej, a następnie zbyciu.
4. Nieruchomość nie była faktycznie wykorzystana na własne potrzeby, w sposób inny niż rozpoczęcie na niej budowy. Po rozpoczęciu budowy, a przed jej ukończeniem Wnioskodawca zdecydował o zmianie przeznaczenia nieruchomości – postanowił ją wnieść w drodze wkładu niepieniężnego do Spółki Komandytowej, a następnie sprzedać.
5. Wnioskodawca nie wykorzystywał nabytej nieruchomości w inny sposób niż prowadzenie budowy. Nieruchomość ta do momentu aportu nie będzie również inaczej wykorzystywana.
6. Stosownie do złożonego wniosku, Zainteresowany chciałby przyjąć, że nieruchomość stanowi składnik majątku związany z prowadzoną działalnością gospodarczą i opodatkować dokonaną dostawę. Jeżeli organ interpretacyjny nie zakwestionuje takiego podejścia, dostawa nastąpi w związku z tym w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej.
7. Nieruchomość będzie wkładem Zainteresowanego do Spółki Komandytowej. Wnioskodawca jest już posiadaczem ogółu praw i obowiązków w Spółce Komandytowej. Na gruncie prawnym Wnioskodawca na skutek aportu zwiększy swój umówiony wkład do spółki. Stosownie do art. 123 § 1 ksh, komandytariusz uczestniczy w zysku spółki proporcjonalnie do jego wkładu rzeczywiście wniesionego do spółki, chyba że umowa spółki stanowi inaczej. Wnioskodawca nie otrzyma innej formy należności, niż wynikające z modyfikacji stosunku uczestnictwa w Spółce Komandytowej.
  W efekcie, w ocenie Wnioskodawcy, należałoby przyjąć, że „należnością” za wniesiony aport jest równowartość kwoty, o którą zostanie podwyższony wkład do spółki.
8. Nieruchomość nie była udostępniona osobom trzecim na podstawie umów cywilnoprawnych.
9. Kwalifikacja prawna budynku na gruncie podatku od towarów i usług jest przedmiotem zapytania Wnioskodawcy we wniosku o wydanie interpretacji. Intencją Wnioskodawcy jest potwierdzenie, iż mając na uwadze, że budowa dotyczy budynku jednorodzinnego o powierzchni nie przekraczającej 300 m2, Wnioskodawca może traktować budynek jako mieszczący się w definicji budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym i zastosować obniżoną stawkę VAT.
10. Na pytanie, jaki jest symbol obiektów (budynku oraz dwóch zbiorników bezodpływowych na ścieki) zgodnie z Polską Klasyfikacją Obiektów Budowlanych, Wnioskodawca wskazał, że: jest to budynek – sekcja 1, dział 11, grupa 112, klasa 1121 oraz zbiorniki bezodpływowe na ścieki – sekcja 1, dział 12, grupa 125, klasa 1252.
11. Natomiast na pytanie, na jakim etapie będzie inwestycja, o której mowa we wniosku, w momencie jej aportu, Zainteresowany poinformował, że budynek – stan surowy zamknięty oraz zbiorniki bezodpływowe na ścieki – prace budowlane zakończone.
12. Obiekty znajdujące się na działce (rozpoczęta budowa budynku oraz dwa zbiorniki bezodpływowe na ścieki) na moment przeprowadzenia transakcji będących przedmiotem zapytania, będą stanowiły budynek/budowle w rozumieniu art. 3 pkt 2 i art. 3 pkt 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2016 r., poz. 290, z późn. zm.).
13. Na moment dokonania aportu nieruchomości stan zaawansowania robót będzie wskazywał, że na przedmiotowym gruncie będzie znajdował się budynek mieszkalny i dwa zbiorniki bezodpływowe na ścieki. Budynek będzie w stanie surowym zamkniętym, zaś prace budowlane w zakresie zbiorników bezodpływowych na ścieki będą zakończone.
14. Nieruchomość była wykorzystywana przez Wnioskodawcę wyłącznie do prowadzenia budowy. Nie była ona wykorzystywana w inny sposób do czynności opodatkowanych/zwolnionych w działalności gospodarczej.
15. Przy nabyciu nieruchomości nie został naliczony podatek VAT, Wnioskodawca nie mógł go więc odliczyć. Stosownie do złożonego wniosku, Zainteresowany chciałby przyjąć, że nieruchomość stanowi składnik majątku związany z prowadzoną działalnością gospodarczą i opodatkować dokonaną dostawę. Jeżeli organ interpretacyjny nie zakwestionuje takiego podejścia, w ocenie Wnioskodawcy, w związku z budową budynku Zainteresowanemu będzie przysługiwać prawo do odliczenia podatku naliczonego.

Natomiast, w piśmie z dnia 29 września 2016 r., stanowiącym uzupełnienie do wniosku, Wnioskodawca wskazał, że przed planowanym aportem do Spółki Komandytowej nie wprowadzi nieruchomości do ewidencji środków trwałych w ramach prowadzonej przez Niego działalności gospodarczej (jako osoba fizyczna). Niemniej Wnioskodawca zamierza traktować nieruchomość jako aktywo (towar) przeznaczone do obrotu w ramach prowadzonej działalności gospodarczej (jako osoba fizyczna).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy wniesienie przez Wnioskodawcę Nieruchomości będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, i jaką stawką będzie opodatkowana taka dostawa?

Zdaniem Wnioskodawcy, wniesienie przez Zainteresowanego Nieruchomości będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wg stawki 8%.

Stosownie do art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podlega m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, przy czym stosownie do art. 7 ust. 1 tejże ustawy, przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Na gruncie powyższej definicji wniesienie wkładu niepieniężnego do spółki osobowej stanowi dostawę towaru, bowiem w wyniku takiego wkładu zmienia się właściciel przenoszonej nieruchomości.

Dla ustalenia stawki podatkowej istotne jest stwierdzenie, że na Nieruchomości Wnioskodawca rozpoczął budowę budynku.

Stosownie do art. 29a ust. 8 ustawy o VAT, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu. Dla oceny tego, jaką stawką objęty będzie grunt decydujące znaczenie będzie miało zatem to, czy rozpoczętą budowę należy traktować jako budynek.

W sprawie klasyfikacji rozpoczętej budowy obiektu budowlanego wypowiedział się Główny Urząd Statystyczny w piśmie z dnia 19 kwietnia 1999 r. Zgodnie ze stanowiskiem zawartym w ww. piśmie, obiekt budowlany rozpoczęty, który po zmianie właściciela nadal będzie kontynuowany, może być klasyfikowany według Klasyfikacji Obiektów Budowlanych. W chwili sprzedaży obiekt budowlany wznoszony na podstawie wydanej decyzji administracyjnej zezwalającej na budowę określonego budynku jest tym budynkiem w określonym stopniu zaawansowania robót budowlanych.

Zgodnie z powyższym stanowiskiem dostawę rozpoczętej budowy budynku należy traktować tak, jak dostawę tego budynku. Stanowisko Wnioskodawcy w tym zakresie znajduje potwierdzenie m.in. w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 2 czerwca 2016 r. (ILPP2/4512-1-210/16-4/EW).

Zdaniem Wnioskodawcy, w analizowanej sprawie znajdzie zastosowanie art. 41 ust. 12 ustawy o VAT, zgodnie z którym dostawa obiektów budownictwa mieszkaniowego jest objęta 8% stawką podatku.

Stosownie do art. 41 ust. 12b ustawy o VAT, do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, określonego w ust. 12a, nie zalicza się budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 300 m2. A contratio budynki mieszkalne jednorodzinne o mniejszej powierzchni, takie jak na przykład ten, który Wnioskodawca wznosi na działce, stanowią obiekty objęte społecznym programem mieszkaniowym.

Zdaniem Wnioskodawcy, w sprawie nie znajdą zastosowania zwolnienia przewidziane w ustawie o VAT dla dostawy budynków, budowli lub ich części.

Na mocy art. 43 ust. 10 ustawy o VAT, zwolniona z opodatkowania jest dostawa budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem m.in. sytuacji, gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim. Na działkach będących przedmiotem dostawy budowa będzie w toku. Dlatego też należy przyjąć, że dostawy te są dokonywane przed pierwszym zasiedleniem.

W analizowanej sprawie nie znajdzie również zastosowania art. 43 ust. 10a ustawy o VAT, przewidujący zwolnienie dostawy budynków, budowli lub ich części w przypadku jeżeli: (a) w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, (b) dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Ponieważ dostawę nieruchomości Wnioskodawca planuje potraktować jako dokonywaną w ramach działalności gospodarczej, to należy przyjąć, że Wnioskodawcy przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z wydatkami ponoszonymi w związku z rozpoczętą budową. Powyższe warunkuje zaś to, że zwolnienie przewidziane w art. 43 ust. 10a ustawy o VAT nie znajdzie zastosowania.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w zakresie ustalenia stawki podatku dla czynności wniesienia do Spółki wkładu niepieniężnego w postaci:

nieruchomości z rozpoczętą budową budynku mieszkalnego – jest prawidłowe,
dwóch zbiorników bezodpływowych na ścieki – jest nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., poz. 710, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Przez towary, na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy, rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zgodnie zatem z ww. przepisami nieruchomości spełniają definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a ich sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Wskazać należy, że towarem jest również udział w prawie własności lub użytkowaniu wieczystym nieruchomości. Jest to zgodne z normami unijnymi, ponieważ w myśl art. 15 ust. 2 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347, str. 1, z późn. zm.), zwanej dalej Dyrektywą 2006/112/WE Rady, państwa członkowskie mogą uznać za rzeczy:

określone udziały w nieruchomości,
prawa rzeczowe dające ich posiadaczowi prawo do korzystania z nieruchomości,
udziały i inne równoważne udziałom tytuły prawne dające ich posiadaczowi prawne lub faktyczne prawo własności lub posiadania nieruchomości lub jej części.

W rezultacie, na gruncie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług również zbycie udziału w towarze (np. współwłasności nieruchomości) stanowi odpłatną dostawę towarów. Powyższe potwierdził NSA w uchwale 7 sędziów z dnia 24 października 2011 r., sygn. akt I FPS 2/11.

Według art. 2 pkt 22 ustawy, sprzedaż to odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Z kolei, aport to wkład na utworzenie lub powiększenie majątku spółki, który daje prawo do udziału w jej zyskach. Przedmiotem aportu mogą być pieniądze (aport pieniężny), rzeczy lub prawa (aport rzeczowy) oraz umiejętności, kompetencje techniczne czy zawodowe.

Wniesienie aportu rzeczowego do spółki prawa handlowego lub cywilnego – w zależności od tego co jest jego przedmiotem – spełnia definicję odpłatnej dostawy towarów lub odpłatnego świadczenia usług, a tym samym w rozumieniu art. 2 pkt 22 ustawy, uznawane jest za sprzedaż.

W sytuacji zatem, gdy przedmiotem aportu są towary w rozumieniu powołanego wyżej przepisu i gdy czynność ta prowadzi do przeniesienia prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel, mamy do czynienia z odpłatną dostawą w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Wyjaśnić również należy, że z odpłatnością za dostawę towarów mamy do czynienia w sytuacji, gdy pomiędzy świadczeniem (dostawą) a zapłatą istnieje adekwatny związek. Odpłatność może przybierać różne formy, przy czym nie jest warunkiem to, aby została ustalona lub dokonana w pieniądzu. Odpłatnością jest więc także np. świadczenie zwrotne otrzymane od drugiej strony.

Wniesienie aportu spełnia przymiot odpłatności, ponieważ istnieje bezpośredni związek pomiędzy dostawą towarów a otrzymanym wynagrodzeniem w formie udziałów, lub zwiększeniem zysków wspólników w związku z działalnością spółki. Zatem dostawa ta odbywa się za wynagrodzeniem, a jej efektem jest przeniesienie na inny podmiot prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel.

W niniejszej sprawie spełniony będzie zatem warunek odpłatności w związku z wniesieniem aportu do spółki komandytowej, bowiem jak wskazano we wniosku „należnością” za wniesiony aport jest równowartość kwoty, o którą zostanie podwyższony wkład do spółki.

Co do zasady, dostawa nieruchomości jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług. Jednak nie każda czynność stanowiąca dostawę  w rozumieniu art. 7 ustawy  podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Stosownie do treści art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel i rezultat takiej działalności.

Jak wynika natomiast z art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W świetle przytoczonych wyżej przepisów należy zatem zauważyć, że status podatnika podatku od towarów i usług wynika z okoliczności dokonania czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem. Dla ustalenia, czy osoba dokonująca transakcji dostawy nieruchomości jest podatnikiem podatku VAT, istotnym jest stwierdzenie, że prowadzi ona działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Zatem osoby fizyczne dokonujące sprzedaży, przekazania lub darowizny towarów stanowiących część ich majątku osobistego (takiego, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży bądź wykonywania innych czynności w ramach prowadzonej działalności gospodarczej), nie są zaliczane do grona podatników podatku od towarów i usług.

W kontekście powyższego należy stwierdzić, że każdy, kto dokonuje czynności, które są konieczne do przyszłego wykorzystania nieruchomości dla celów działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, powinien być uznany za podatnika podatku od towarów i usług.

Zatem określenie, czy dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług, wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.

Dostawa towarów (w tym nieruchomości) będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w sytuacji, gdy działaniom podmiotu dokonującego tej dostawy można przypisać znamiona prowadzenia działalności gospodarczej, co w efekcie przesądza o uzyskaniu przez niego statusu podatnika.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca pozostaje osobą fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą.

Zainteresowany współpracuje z inną osobą fizyczną (Wspólnik), która również prowadzi działalność gospodarczą. Wnioskodawca i Wspólnik pozostają między innymi związani umową Spółki cywilnej. Wnioskodawca i Wspólnik są także komandytariuszami w Spółce Komandytowej z siedzibą w Polsce.

Wnioskodawca nabył szereg nieruchomości w tym m.in. w roku 2008 działkę, przy czym nabycie to, stosownie do zawartego aktu notarialnego, zostało dokonane wraz z żoną Wnioskodawcy, z majątku wspólnego i do tego majątku (na prawach ustawowej wspólności majątkowej). Sprzedającym pozostawały osoby fizyczne. W aktach notarialnych brak jest informacji, by sprzedający dokonywali sprzedaży w ramach prowadzonej przez nich działalności gospodarczej albo by transakcja pozostawała opodatkowana podatkiem od towarów i usług. Zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego nabyta działka pozostaje przeznaczona pod zabudowę mieszkaniową jednorodzinną i zagrodową wraz z infrastrukturą towarzyszącą.

Na Nieruchomości Wnioskodawca rozpoczął budowę budynku mieszkalnego. Zainteresowany posiada dokumentację wskazującą na poniesione koszty budowy.

Zgodnie z decyzją o zatwierdzeniu projektu budowlanego i udzieleniu pozwolenia na budowę, przedmiotem budowy jest budynek mieszkalny, jednorodzinny, dwulokalowy (kategoria obiektu 1) oraz dwa zbiorniki bezodpływowe na ścieki. Powierzchnia użytkowa budynku nie przekracza 300 m².

Wnioskodawca wraz ze Wspólnikiem postanowili, że Nieruchomość oraz Nieruchomość Wspólnika wykorzystają w działalności gospodarczej Spółki Komandytowej. W związku z tym Zainteresowany wraz ze Wspólnikiem planują wniesienie, w drodze wkładów niepieniężnych, tych nieruchomości do Spółki Komandytowej. Na skutek aportów Spółka Komandytowa stanie się właścicielem przenoszonych nieruchomości.

Wnioskodawca początkowo nie traktował nabywanej nieruchomości jako składnika majątkowego związanego z prowadzoną przez Niego działalnością gospodarczą. Dlatego też m.in. nie odliczał podatku VAT z faktur dokumentujących budowę na Nieruchomości.

Jednak w związku ze zmianą planowanego przeznaczenia nieruchomości rozważa on przyjęcie, że nieruchomości te stanowią składnik majątku związany z prowadzoną przez Niego działalnością gospodarczą.

W przyszłości niewykluczone, że Spółka Komandytowa dokona zbycia nabytych nieruchomości, po ukończeniu budowy na Nieruchomości i Nieruchomości Wspólnika powstających na nich budynków.

Wnioskodawca jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług z tytułu prowadzenia działalności gospodarczej.

Zainteresowany, jeżeli organ nie wniesienie zastrzeżeń do takiego rozwiązania, zamierza potraktować nieruchomość jako składnik majątku związany z prowadzoną przez Niego działalnością gospodarczą. W takiej sytuacji przyjmie On również, że realizowana na nieruchomości budowa jest wykonywana w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Wnioskodawca nie wykorzystywał w prowadzonej działalności gospodarczej nieruchomości w inny sposób niż do prowadzenia budowy.

Zainteresowany nabył nieruchomość w celu zrealizowania na niej inwestycji na potrzeby własne i swojej rodziny. Od początku planował On przeznaczyć działkę pod budowę, jednakże początkowo wybudowany budynek miał być przeznaczony na potrzeby Jego własne i Jego rodziny. Dopiero w trakcie budowy zdecydował On o zmianie przeznaczenia nieruchomości i jej planowanym aporcie w ramach działalności gospodarczej, a następnie zbyciu.

Nieruchomość nie była faktycznie wykorzystana na własne potrzeby, w sposób inny niż rozpoczęcie na niej budowy. Po rozpoczęciu budowy, a przed jej ukończeniem, Wnioskodawca zdecydował o zmianie przeznaczenia nieruchomości – postanowił ją wnieść w drodze wkładu niepieniężnego do Spółki Komandytowej, a następnie sprzedać.

Zainteresowany nie wykorzystywał nabytej nieruchomości w inny sposób niż prowadzenie budowy. Nieruchomość ta do momentu aportu nie będzie również inaczej wykorzystywana.

Stosownie do złożonego wniosku, Wnioskodawca chciałby przyjąć, że nieruchomość stanowi składnik majątku związany z prowadzoną działalnością gospodarczą i opodatkować dokonaną dostawę. Jeżeli organ interpretacyjny nie zakwestionuje takiego podejścia, dostawa nastąpi w związku z tym w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej.

Nieruchomość będzie wkładem Zainteresowanego do Spółki Komandytowej. Wnioskodawca jest już posiadaczem ogółu praw i obowiązków w spółce komandytowej. Na gruncie prawnym Wnioskodawca na skutek aportu zwiększy swój umówiony wkład do Spółki. Stosownie do art. 123 § 1 ksh, komandytariusz uczestniczy w zysku spółki proporcjonalnie do jego wkładu rzeczywiście wniesionego do spółki, chyba że umowa spółki stanowi inaczej. Wnioskodawca nie otrzyma innej formy należności, niż wynikające z modyfikacji stosunku uczestnictwa w Spółce Komandytowej.

W efekcie, w ocenie Zainteresowanego, należałoby przyjąć, że „należnością” za wniesiony aport jest równowartość kwoty, o którą zostanie podwyższony wkład do Spółki.

Nieruchomość nie była udostępniona osobom trzecim na podstawie umów cywilnoprawnych.

Budowa dotyczy budynku jednorodzinnego o powierzchni nie przekraczającej 300 m².

Zainteresowany wskazał, że zgodnie z Polską Klasyfikacją Obiektów Budowlanych budynek, o którym mowa we wniosku to budynek – sekcja 1, dział 11, grupa 112, klasa 1121 oraz zbiorniki bezodpływowe na ścieki – sekcja 1, dział 12, grupa 125, klasa 1252.

Inwestycja, o której mowa we wniosku w momencie jej aportu, będzie na etapie: budynek – stan surowy zamknięty oraz zbiorniki bezodpływowe na ścieki – prace budowlane zakończone.

Obiekty znajdujące się na działce na moment przeprowadzenia transakcji będących przedmiotem zapytania będą stanowiły budynek/budowle w rozumieniu art. 3 pkt 2 ustawy Prawo budowlane.

Na moment dokonania aportu nieruchomości stan zaawansowania robót będzie wskazywał, że na przedmiotowym gruncie będzie znajdował się budynek mieszkalny i dwa zbiorniki bezodpływowe na ścieki. Budynek będzie w stanie surowym zamkniętym, zaś prace budowlane w zakresie zbiorników bezodpływowych na ścieki będą zakończone.

Nieruchomość była wykorzystywana przez Wnioskodawcę wyłącznie do prowadzenia budowy. Nie była ona wykorzystywana w inny sposób do czynności opodatkowanych/zwolnionych w działalności gospodarczej.

Przy nabyciu nieruchomości nie został naliczony podatek VAT, Zainteresowany nie mógł go więc odliczyć. Stosownie do złożonego wniosku, Wnioskodawca chciałby przyjąć, że nieruchomość stanowi składnik majątku związany z prowadzoną działalnością gospodarczą i opodatkować dokonaną dostawę. Jeżeli organ interpretacyjny nie zakwestionuje takiego podejścia, w ocenie Wnioskodawcy, w związku z budową budynku Zainteresowanemu będzie przysługiwać prawo do odliczenia podatku naliczonego.

Przed planowanym aportem do Spółki Komandytowej Wnioskodawca nie wprowadzi nieruchomości do ewidencji środków trwałych w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej (jako osoba fizyczna). Niemniej Wnioskodawca zamierza traktować nieruchomość jako aktywo (towar) przeznaczone do obrotu w ramach prowadzonej działalności gospodarczej (jako osoba fizyczna).

Przy tak przedstawionym opisie sprawy wątpliwości Wnioskodawcy w pierwszej kolejności dotyczą ustalenia, czy wniesienie przez Zainteresowanego wkładu niepieniężnego w postaci nieruchomości z rozpoczętą budową budynku mieszkalnego oraz dwóch zbiorników bezodpływowych na ścieki do Spółki komandytowej będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Biorąc zatem pod uwagę treść przytoczonych wyżej przepisów oraz zawarty we wniosku opis sprawy wskazać należy, że Wnioskodawca nie będzie rozporządzał majątkiem osobistym, ale majątkiem wykorzystywanym do prowadzenia działalności gospodarczej. Jak wskazał bowiem Zainteresowany, Wnioskodawca zamierza traktować nieruchomość jako aktywo (towar) przeznaczone do obrotu w ramach prowadzonej działalności gospodarczej (jako osoba fizyczna). Dokonując więc dostawy nieruchomości, Zainteresowany będzie wypełniał przesłanki określone w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy.

Skutkiem powyższego planowane przez Wnioskodawcę wniesienie wkładu niepieniężnego w postaci nieruchomości z rozpoczętą budową budynku mieszkalnego oraz dwóch zbiorników bezodpływowych na ścieki do Spółki komandytowej będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą również stawki, jaką należy zastosować w przypadku wniesienia aportu w sytuacji, gdy przedmiotem aportu będzie nieruchomość z rozpoczętą budową budynku mieszkalnego oraz dwa zbiorniki bezodpływowe na ścieki.

Na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednocześnie należy zaznaczyć, że w oparciu o art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i ust. 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Przy czym zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

W myśl art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Na podstawie art. 146a pkt 2 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.

Kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowione są budynki, budowle lub ich części mające być przedmiotem sprzedaży rozstrzyga przepis art. 29a ust. 8 ustawy o podatku od towarów i usług, który stanowi, że w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Z powyższego przepisu wynika, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale związanych z gruntem. Jeżeli zatem dostawa budynków albo budowli lub ich części korzysta z preferencyjnej stawki podatku, bądź też ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, to z preferencji takiej lub też ze zwolnienia takiego korzysta również dostawa gruntu, na którym budynek jest posadowiony.

O wysokości stawki obowiązującej przy sprzedaży gruntu, na którym posadowiony jest trwale z tym gruntem związany budynek lub budowla, decyduje charakter tego obiektu budowlanego oraz zasady jego opodatkowania, ponieważ w takim przypadku wartość gruntu stanowi składnik podstawy opodatkowania budynku lub budowli. Sprzedaż gruntu w takiej sytuacji nie ma charakteru samodzielnego, lecz jest związana z obiektem, który z tym gruntem jest trwale związany.

Zgodnie z art. 41 ust. 12 ustawy, stawkę podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, stosuje się do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym rozumie się, stosownie do art. 41 ust. 12a ustawy, obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 – wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem ust. 12b.

Natomiast w myśl ust. 12b ww. art. 41 ustawy, do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, określonego w ust. 12a, nie zalicza się:

budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 300 m²,
lokali mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 150 m².

W przypadku budownictwa mieszkaniowego o powierzchni przekraczającej ww. limity, stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej (art. 41 ust. 12c ustawy).

Należy zwrócić uwagę na treść art. 2 pkt 12 ustawy, zgodnie z którym przez obiekty budownictwa mieszkaniowego rozumie się budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11.

Dla celów podatku od towarów i usług stosuje się przepisy rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) (Dz. U. Nr 112, poz. 1316, z późn. zm.), która to klasyfikacja stanowi usystematyzowany wykaz obiektów budowlanych.

Zgodnie z ww. rozporządzeniem, w dziale 11 mieszczą się budynki mieszkalne. Dział ten obejmuje grupy budynków: 111 – mieszkalnych jednorodzinnych, 112 – o dwóch mieszkaniach i wielomieszkaniowe, 113 – zbiorowego zamieszkania.

Według podziału obiektów budowlanych na sekcje, działy i grupy w PKOB w dziale 12 mieszczą się budynki niemieszkalne. Grupa 125 obejmuje klasę 1252 – zbiorniki, silosy i budynki magazynowe. Klasa ta obejmuje: zbiorniki na ciecze, zbiorniki na gazy, silosy na zboże, cement i inne towary sypkie, chłodnie i budynki składowe specjalizowane, powierzchnie magazynowe.

Natomiast według ww. rozporządzenia, obiektami budowlanymi są konstrukcje połączone z gruntem w sposób trwały, wykonane z materiałów budowlanych i elementów składowych, będące wynikiem prac budowlanych. Budynki to zadaszone obiekty budowlane wraz z wbudowanymi instalacjami i urządzeniami technicznymi, wykorzystywane dla potrzeb stałych. Przystosowane są do przebywania ludzi, zwierząt lub ochrony przedmiotów. Budynki dzielą się na mieszkalne i niemieszkalne. Budynki mieszkalne są to obiekty budowlane, których co najmniej połowa całkowitej powierzchni użytkowej jest wykorzystywana do celów mieszkalnych. W przypadkach, gdy mniej niż połowa całkowitej powierzchni użytkowej wykorzystywana jest na cele mieszkalne, budynek taki klasyfikowany jest jako niemieszkalny, zgodnie z jego przeznaczeniem. Natomiast budynki niemieszkalne są to obiekty budowlane wykorzystywane głównie dla potrzeb niemieszkalnych. W przypadku, gdy co najmniej połowa całkowitej powierzchni użytkowej wykorzystywana jest do celów mieszkalnych, budynek klasyfikowany jest jako budynek mieszkalny.

Zgodnie z art. 3 pkt 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2016 r., poz. 290, z późn. zm.), przez obiekt budowlany należy rozumieć budynek, budowlę bądź obiekt małej architektury, wraz z instalacjami zapewniającymi możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem, wzniesiony z użyciem wyrobów budowlanych.

Budynek natomiast – na podstawie art. 3 pkt 2 cyt. ustawy – to taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach.

Przez budynek mieszkalny jednorodzinny – należy rozumieć budynek wolno stojący albo budynek w zabudowie bliźniaczej, szeregowej lub grupowej, służący zaspokajaniu potrzeb mieszkaniowych, stanowiący konstrukcyjnie samodzielną całość, w którym dopuszcza się wydzielenie nie więcej niż dwóch lokali mieszkalnych albo jednego lokalu mieszkalnego i lokalu użytkowego o powierzchni całkowitej nieprzekraczającej 30% powierzchni całkowitej budynku (art. 3 ust. 2a ww. ustawy).

Jak stanowi art. 3 pkt 3 powołanej ustawy, przez budowlę rozumie się każdy obiekt budowlany niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury, jak: obiekty liniowe, lotniska, mosty, wiadukty, estakady, tunele, przepusty, sieci techniczne, wolno stojące maszty antenowe, wolno stojące trwale związane z gruntem urządzenia reklamowe, budowle ziemne, obronne (fortyfikacje), ochronne, hydrotechniczne, zbiorniki, wolno stojące instalacje przemysłowe lub urządzenia techniczne, oczyszczalnie ścieków, składowiska odpadów, stacje uzdatniania wody, konstrukcje oporowe, nadziemne i podziemne przejścia dla pieszych, sieci uzbrojenia terenu, budowle sportowe, cmentarze, pomniki, a także części budowlane urządzeń technicznych (kotłów, pieców przemysłowych, elektrowni wiatrowych, elektrowni jądrowych i innych urządzeń) oraz fundamenty pod maszyny i urządzenia, jako odrębne pod względem technicznym części przedmiotów składających się na całość użytkową.

Z powyższego wynika, że budowlą, w myśl prawa budowlanego, jest każdy obiekt budowlany niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury.

Natomiast budynkiem jest taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach.

Wskazać należy, że z uwagi na to, że obniżone stawki podatku mają charakter wyjątkowy, powinny mieć zastosowanie do towarów i usług wskazanych wprost przez ustawodawcę w ustawie o podatku od towarów i usług lub w przepisach wykonawczych do tej ustawy. Preferencyjna stawka podatku w wysokości 8% ma zastosowanie jedynie do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji i przebudowy obiektów budowlanych lub ich części, zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, z uwzględnieniem ich powierzchni użytkowej.

Należy zauważyć, że o zastosowaniu właściwej stawki podatku przesądza każdorazowo całokształt okoliczności faktycznych i prawnych. Przy czym, rodzaj obiektu wynika z zatwierdzonego projektu budowlanego.

Przedmiotem transakcji będzie aport rozpoczętej inwestycji budowy budynku mieszkalnego jednorodzinnego. Na moment planowanego aportu będzie to budynek, ponieważ spełnia wszystkie elementy określone prawem budowlanym, jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach.

Mając na uwadze powyższe oraz okoliczności przedstawione we wniosku, należy stwierdzić, że skoro przedmiotem dostawy będzie nieruchomość z rozpoczętą budową budynku mieszkalnego, jednorodzinnego, której stan zaawansowania robót na moment planowanego aportu wskazuje, że jest to budynek mieszkalny w stanie surowym zamkniętym o symbolu PKOB 11 i powierzchni nieprzekraczającej 300 m2, to w rozpatrywanej sprawie będziemy mieli do czynienia z dostawą obiektu zaliczanego do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, o którym mowa w art. 41 ust. 12a w zw. z art. 2 pkt 12 ustawy. Powyższe oznacza, że aport tej nieruchomości opodatkowany będzie stawką podatku VAT w wysokości 8%. Ponadto dostawa gruntu, na którym posadowiony jest ten budynek, będzie objęta taką samą stawką podatku, co wynika z treści art. 29a ust. 8 ustawy.

Z opisu sprawy wynika również, że przedmiotem aportu mają być także dwa zbiorniki bezodpływowe na ścieki, które sklasyfikowane zostały przez Wnioskodawcę zgodnie z PKOB jako sekcja 1, dział 12, grupa 125, klasa 1252. Biorąc zatem pod uwagę powołane powyżej przepisy, należy stwierdzić, że budowle te nie spełniają definicji budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, o którym mowa w art. 41 ust. 12a ustawy w zw. z art. 2 pkt 12 ustawy. Ustawodawca dla ich dostawy nie przewidział obniżonych stawek podatku, zatem aport dwóch zbiorników bezodpływowych na ścieki opodatkowany będzie stawką podatku VAT w wysokości 23%. Także dostawa gruntu, na którym znajdują się ww. budowle, zgodnie z art. 29a ust. 8 ustawy, opodatkowana będzie stawką podatku VAT w wysokości 23%.

Wobec powyższego aport nieruchomości z rozpoczętą budową budynku mieszkalnego, opodatkowany będzie preferencyjną 8% stawką podatku VAT. Natomiast aport dwóch zbiorników bezodpływowych na ścieki opodatkowany będzie 23% stawką podatku VAT. Przy czym uwzględniając treść art. 29a ust. 8 ustawy, tą samą stawką podatku będzie opodatkowana dostawa gruntu, na którym posadowiony jest budynek (w stanie surowym zamkniętym), jak i dwa zbiorniki bezodpływowe na ścieki.

Podsumowując, wniesienie wkładu niepieniężnego w postaci nieruchomości z rozpoczętą budową budynku mieszkalnego, opodatkowane będzie obniżoną 8% stawką podatku VAT, zgodnie z art. 41 ust. 12 w zw. z art. 146a pkt 2 ustawy oraz art. 29a ust. 8 ustawy – z uwzględnieniem ograniczeń wynikających z art. 41 ust. 12b i 12c ustawy. Natomiast wniesienie wkładu niepieniężnego w postaci dwóch zbiorników bezodpływowych na ścieki będzie opodatkowane 23% stawką podatku VAT, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy w zw. z art. 146a pkt 1 ustawy oraz art. 29a ust. 8 ustawy.

W kwestii skutków prawnych, jakie wywołuje interpretacja indywidualna wydana dla Wnioskodawcy, stwierdzić należy, że w myśl art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, minister właściwy do spraw finansów publicznych, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Mając na uwadze, że wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego został złożony przez Pana – jednego ze wspólników w Spółce komandytowej, zaznacza się, że interpretacja nie wywiera skutku prawnego dla pozostałych wspólników w Spółce komandytowej.

Zaznacza się, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Tut. Organ wskazuje również, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy oraz własnym stanowisku, które nie zostały objęte pytaniem – nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 oraz art. 14f § 2 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone. Dotyczy to w szczególności prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych z budową budynku mieszkalnego i dwóch zbiorników bezodpływowych na ścieki, jak i zwolnienia od podatku dostawy ww. nieruchomości.

Ponadto informuje się, że w niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia stawki podatku dla czynności wniesienia do Spółki wkładu niepieniężnego w postaci nieruchomości z rozpoczętą budową budynku mieszkalnego oraz dwóch zbiorników bezodpływowych na ścieki. Natomiast, kwestia dotycząca zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych została załatwiona odrębnym pismem.

Tut. Organ zaznacza, że zgodnie z art. 14na pkt 2 ustawy Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n dotyczących ochrony prawnej wynikającej z zastosowania się Wnioskodawcy do otrzymanej interpretacji nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe przedstawione we wniosku stanowią element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. czynności dokonanych w ramach transakcji, które pomimo spełnienia warunków formalnych ustanowionych w przepisach ustawy, miały zasadniczo na celu osiągnięcie korzyści podatkowych, których przyznanie byłoby sprzeczne z celem, któremu służą te przepisy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin