Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
1061-IPTPB3.4511.652.2016.2.PW
z 18 października 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 5 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 15 lipca 2016 r. (data wpływu 27 lipca 2016 r.), uzupełnionym pismem z dnia 30 września 2016 r. (data wpływu 4 października 2016 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym dodatniej wartości firmy − jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 lipca 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym dodatniej wartości firmy.

Z uwagi na braki wniosku, Organ podatkowy, na podstawie art. 169 § 1 w związku z art. 14h ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 5 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643), pismem z dnia 22 września 2016 r., nr 1061-IPTPB3.4511.652.2016.1.PW (doręczonym w dniu 26 września 2016 r.) wezwał Wnioskodawcę do jego uzupełnienia, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

W odpowiedzi na ww. wezwanie w dniu dnia 4 października 2016 r. wpłynęło uzupełnienie wniosku (nadane w dniu 3 października 2016 r.).

We wniosku i jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest osobą fizyczną mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i podlegającą w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w podatku dochodowym od osób fizycznych. Wnioskodawca jest wspólnikiem – komandytariuszem spółki komandytowej …. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością Spółka komandytowa. Spółka została zarejestrowana w rejestrze przedsiębiorców KRS w dniu 25 października 2015 r. Aktem notarialnym Rep. …. z dnia 29 czerwca 2016 r. …. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością Spółka komandytowa nabyła przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 55 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r., poz. 121, z późn. zm.) oraz art. 5a pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.). W skład przedsiębiorstwa wchodziły między innymi środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne oraz inne składniki majątkowe.

W wyniku transakcji nabycia przedsiębiorstwa powstała dodatnia wartość firmy między ceną nabycia przedsiębiorstwa a wartością rynkową składników majątkowych wchodzących w skład kupionego przedsiębiorstwa. Środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne (w tym: dodatnia wartość firmy) ujęte zostały w ewidencji i podlegają amortyzacji podatkowej przez Spółkę zgodnie z art. 22a ust. 1 oraz art. 22b ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Spółka oprócz ceny należnej zbywcy poniosła udokumentowane (zapłacone) koszty związane z nabyciem, takie jak: podatek od czynności cywilnoprawnych, koszty aktu notarialnego, opłaty sądowe, koszty wpisu, które zwiększyły wartość majątku trwałego.

Odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej nabytego przedsiębiorstwa będzie dokonywała Spółka …. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością Spółka komandytowa. Koszty związane z zakupem przedsiębiorstwa, takie jak: podatek od czynności cywilnoprawnych, koszty aktu notarialnego, opłaty sądowe, koszty wpisu są udokumentowane.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie (po uzupełnieniu wniosku):

Czy Wnioskodawca, jako wspólnik Spółki komandytowej, jest uprawniony do rozpoznawania jako koszt uzyskania przychodu, przypadającej na Niego – zgodnie z przypadającym Wnioskodawcy udziałem w zysku Spółki komandytowej – części odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych w tym: dodatniej wartości firmy wchodzących w skład zakupionego przedsiębiorstwa, przyjmując za wartość początkową – wartość należną zbywcy powiększoną o udokumentowane i zapłacone koszty związane z zakupem przedsiębiorstwa?

Zdaniem Wnioskodawcy, w przedstawionym stanie faktycznym wartość firmy, podlegająca amortyzacji podatkowej, stanowi dodatnia różnica między ceną nabycia przedsiębiorstwa (powiększona o koszty związane z nabyciem przedsiębiorstwa, takie jak podatek od czynności cywilnoprawnych, koszty aktu notarialnego, opłaty sądowe, koszty wpisu aktu) a wartością rynkową składników majątkowych wchodzących w skład przedsiębiorstwa – art. 22g ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 22g ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za cenę nabycia uważa się kwotę należną zbywcy, powiększoną o koszty związane zakupem naliczone do dnia przekazania środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej do używania.

Wnioskodawca jest zobowiązany do zapłaty podatku od czynności cywilnoprawnych, koszty aktu notarialnego, opłaty sądowe, koszty wpisu aktu i zgodnie z art. 22g ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ma prawo rozpoznać koszt uzyskania przychodu w formie amortyzacji podatkowej wartości firmy. Opłaty związane z zakupem przedsiębiorstwa są naliczane przy samej transakcji zakupu przedsiębiorstwa.

Wartość firmy zostanie wprowadzona w dniu oddania do użytku do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych. Zgodnie z art. 22b ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wartość firmy podlegać będzie amortyzacji podatkowej w okresie 60 miesięcy, z uwagi na powstanie w wyniku nabycia przedsiębiorstwa (art. 22m ust. 1 pkt 4).

Podsumowując, prawidłowym będzie ustalenie wartości początkowej firmy w wysokości dodatniej różnicy między ceną należną zbywcy powiększoną o koszty związane z zakupem przedsiębiorstwa naliczone do dnia przekazania wartości niematerialnej i prawnej do używania (podatek od czynności cywilnoprawnych, koszty aktu notarialnego, opłaty sądowe, koszty wpisu aktu) a wartością rynkową składników majątkowych wchodzących w skład kupionego przedsiębiorstwa. Przy ustalaniu ceny nabycia wpływającej na wartość początkową wartości firmy należy uwzględnić zatem nie tylko kwotę należną zbywcy, ale również naliczone koszty związane z zakupem przedsiębiorstwa. Tak ustalona wartość początkowa wartości firmy podlegać będzie amortyzacji podatkowej.

W piśmie z dnia 30 września 2016 r., stanowiącym uzupełnienie wniosku, Wnioskodawca wskazał, że zgodnie z art. 22g ust. 2 i 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, Spółka jako nabywca ma prawo dokonywać podatkowych odpisów amortyzacyjnych od kwoty należnej zbywcy, powiększonej o udokumentowane (zapłacone) koszty związane z zakupem poniesione do dnia przekazania środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej do używania.

Zdaniem Wnioskodawcy, jest On uprawniony jako wspólnik Spółki komandytowej, z uwagi na treść przepisu art. 22 ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, do rozpoznania jako koszt uzyskania przychodu przypadającej na niego – zgodnie z przysługującym Mu udziałem w zysku Spółki komandytowej (stosownie do art. 8 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych) – części odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych wchodzących w skład zakupionego przedsiębiorstwa, przyjmując za ich wartość początkową kwotę należną zbywcy, powiększoną o udokumentowane i zapłacone koszty związane z zakupem przedsiębiorstwa.

Stanowisko Wnioskodawcy znajduje potwierdzenie w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 6 maja 2016 r., sygn. 1061-IPTPB3.4511.400.2016.2.JZ.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym dodatniej wartości firmy – jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 1 § 2 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2013 r., poz. 1030 z późn. zm.), spółkami handlowymi są: spółka jawna, spółka partnerska, spółka komandytowa, spółka komandytowo-akcyjna, spółka z ograniczoną odpowiedzialnością i spółka akcyjna.

Stosownie do przepisu art. 4 § 1 pkt 1 Kodeksu spółek handlowych, określenie spółka osobowa oznacza spółkę jawną, spółkę partnerską, spółkę komandytową i spółkę komandytowo-akcyjną. Stosownie do postanowień art. 8 § 1 ww. ustawy, spółka osobowa może we własnym imieniu nabywać prawa, w tym własność nieruchomości i inne prawa rzeczowe, zaciągać zobowiązania, pozywać i być pozywana. Spółka komandytowa może zatem posiadać własny majątek, który jest odrębny od majątków osobistych jej wspólników.

W myśl art. 5b ust. 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361 z późn. zm.), jeżeli pozarolniczą działalność gospodarczą prowadzi spółka niebędąca osobą prawną, przychody wspólnika z udziału w takiej spółce, określone na podstawie art. 8 ust. 1, uznaje się za przychody ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 (pozarolnicza działalność gospodarcza).

W związku z tym, że spółki osobowe nie posiadają osobowości prawnej, dochody spółek osobowych nie stanowią odrębnego przedmiotu opodatkowania. Opodatkowaniu podlegają natomiast dochody poszczególnych wspólników spółki osobowej. Sposób opodatkowania dochodu z udziału w spółce osobowej uzależniony jest od cywilnoprawnego statusu danego wspólnika. Jeżeli wspólnikiem spółki komandytowej jest osoba fizyczna, to dochód z udziału w tej spółce będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału) oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1 W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe.

Zasady wyrażone w ust. 1 stosuje się odpowiednio do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat oraz ulg podatkowych związanych z prowadzoną działalnością w formie spółki niebędącej osobą prawną (art. 8 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy).

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ww. ustawy, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

W myśl art. 22 ust. 8 ww. ustawy, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a-22o, z uwzględnieniem art. 23.

Stosownie do treści art. 22a ust. 1 ww. ustawy, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

1. budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,
2. maszyny, urządzenia i środki transportu,
3. inne przedmioty

− o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

Zgodnie natomiast z art. 22b ust. 1 powoływanej ustawy, amortyzacji podlega, z zastrzeżeniem art. 22c, nabyte nadające się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania:

1. spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego,
2. spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego,
3. prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
4. autorskie lub pokrewne prawa majątkowe,
5. licencje,
6. prawa określone w ustawie z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej (Dz. U. z 2003 r., Nr 119, poz. 1117, z późn. zm.),
7. wartość stanowiąca równowartość uzyskanych informacji związanych z wiedzą w dziedzinie przemysłowej, handlowej, naukowej lub organizacyjnej (know-how)

− o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane przez niego do używania na podstawie umowy licencyjnej (sublicencji), umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane wartościami niematerialnymi i prawnymi.

Zgodnie z art. 22b ust. 2 pkt 1 ww. ustawy amortyzacji podlegają również, z zastrzeżeniem art. 22c, niezależnie od przewidywanego okresu używania wartość firmy, jeżeli wartość ta powstała w wyniku nabycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części w drodze:

1. kupna,
2. przyjęcia do odpłatnego korzystania, a odpisów amortyzacyjnych, zgodnie z przepisami rozdziału 4a, dokonuje korzystający.
   
   

Zgodnie z art. 22c pkt 4 powoływanej wyżej ustawy, amortyzacji nie podlega wartość firmy, jeżeli wartość ta powstała w inny sposób niż określony w art. 22b ust. 2 pkt 1 ustawy.

W świetle powyższego wartość firmy podlega amortyzacji, jeżeli powstała ona w wyniku nabycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa w drodze m.in. kupna.

Według art. 22f ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnicy, z wyjątkiem tych, którzy ze względu na ogłoszoną upadłość obejmującą likwidację majątku nie prowadzą działalności gospodarczej, dokonują odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, o których mowa w art. 22a ust. 1 i ust. 2 pkt 1-3 oraz w art. 22b.

Sposób ustalenia wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, uzależniony jest m.in. od formy nabycia ww. składników majątku i uregulowany został w art. 22g ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jak stanowi art. 22g ust. 2 ww. ustawy wartość początkową firmy stanowi dodatnia różnica między ceną nabycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części, ustaloną zgodnie z ust. 3 i 5, a wartością rynkową składników majątkowych wchodzących w skład kupionego, przyjętego do odpłatnego korzystania albo wniesionego do spółki przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części, odpowiednio z dnia kupna, przyjęcia do odpłatnego korzystania albo wniesienia do spółki.

Użyte w ww. przepisie, pojęcie składników majątkowych zdefiniowane zostało w art. 5a pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym ilekroć w ustawie jest mowa o składnikach majątkowych – oznacza to aktywa w rozumieniu ustawy o rachunkowości pomniejszone o przejęte długi funkcjonalnie związane z prowadzoną działalnością gospodarczą zbywcy, o ile długi te nie zostały uwzględnione w cenie nabycia, o której mowa w art. 22g ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 22g ust. 14 ustawy, w razie nabycia w drodze kupna lub przyjęcia do odpłatnego korzystania przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części, łączną wartość początkową nabytych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych stanowi:

1. suma ich wartości rynkowej w przypadku wystąpienia dodatniej wartości firmy, ustalonej zgodnie z ust. 2,
2. różnica między ceną nabycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części, ustaloną zgodnie z ust. 3 i 5, a wartością składników majątkowych niebędących środkami trwałymi ani wartościami niematerialnymi i prawnymi, w przypadku niewystąpienia dodatniej wartości firmy.
   
   

Za cenę nabycia uważa się kwotę należną zbywcy, powiększoną o koszty związane z zakupem naliczone do dnia przekazania środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej do używania, a w szczególności o koszty transportu, załadunku i wyładunku, ubezpieczenia w drodze, montażu, instalacji i uruchomienia programów oraz systemów komputerowych, opłat notarialnych, skarbowych i innych, odsetek, prowizji, oraz pomniejszoną o podatek od towarów i usług, z wyjątkiem przypadków, gdy zgodnie z odrębnymi przepisami podatek od towarów i usług nie stanowi podatku naliczonego albo podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty należnego podatku o podatek naliczony albo zwrot różnicy podatku w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. W przypadku importu cena nabycia obejmuje cło i podatek akcyzowy od importu składników majątku (art. 22g ust. 3 ustawy).

Zauważyć zatem należy, że katalog kosztów związanych z zakupem, który prawodawca umieścił w art. 22g ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ma charakter otwarty, tj. wymienia on jedynie przykładowe koszty, które mogą powiększać kwotę należną zbywcy, na co wskazuje użycie w tym przepisie sformułowanie „w szczególności”. Dodatkowo, mając na uwadze fakt, że w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych nie występuje definicja legalna pojęcia kosztów związanych z zakupem, należy przedmiotowe sformułowanie odczytywać według jego powszechnego znaczenia, tj. będzie tutaj chodziło o takie koszty, których poniesienie uwarunkowane jest w sposób bezpośredni planowanym/dokonanym zakupem.

Nie ulega więc wątpliwości, że elementami składającymi się na Cenę Nabycia są: cena należna zbywcy, powiększona o podatek od czynności cywilnoprawnych, koszty aktu notarialnego, opłaty sądowe, ponieważ Spółka nie poniosłaby tych wydatków, gdyby nie dokonała zakupu przedsiębiorstwa.

Na mocy art. 22g ust. 16 ustawy, przy ustalaniu wartości początkowej poszczególnych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, zgodnie z ust. 1 pkt 3-5 oraz ust. 2,8,9,14 i 15, przepis art. 19 stosuje się odpowiednio.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca jest osobą fizyczną mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i podlegającą w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w podatku dochodowym od osób fizycznych. Wnioskodawca jest wspólnikiem – komandytariuszem spółki komandytowej. Aktem notarialnym Rep. …. z dnia 29 czerwca 2016 r. Spółka komandytowa nabyła przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 55 ustawy Kodeks cywilny oraz art. 5a pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W skład przedsiębiorstwa wchodziły między innymi środki trwałe, wartości niematerialne i prawne oraz inne składniki majątkowe. W wyniku nabycia przedsiębiorstwa powstała dodatnia wartość firmy między ceną nabycia przedsiębiorstwa a wartością rynkową składników majątkowych wchodzących w skład kupionego przedsiębiorstwa. Środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne ujęte zostały w ewidencji i podlegają amortyzacji podatkowej przez Spółkę. Spółka oprócz ceny należnej zbywcy poniosła udokumentowane (zapłacone) koszty związane z nabyciem, takie jak: podatek od czynności cywilnoprawnych, koszty aktu notarialnego, opłaty sądowe, koszty wpisu, które zwiększyły wartość majątku trwałego. Odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej nabytego przedsiębiorstwa będzie dokonywała Spółka komandytowa. Koszty związane z zakupem przedsiębiorstwa są udokumentowane.

Wobec powyższego, biorąc pod uwagę przedstawiony opis stanu faktycznego oraz powołane przepisy prawa podatkowego stwierdzić należy, że Wnioskodawca stosownie do art. 22 ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych będzie uprawniony do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów jako wspólnik spółki komandytowej (proporcjonalnie do Jego udziału w zysku spółki komandytowej) odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, ustalonych w oparciu o regulacje zawarte w art. 22g ust. 14 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w tym wartość firmy powstałą w wyniku odpłatnego nabycia przedsiębiorstwa przez spółkę komandytową ustaloną na podstawie art. 22g ust. 2 powoływanej ustawy.

Zgodnie z powyższym stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Tutejszy Organ podatkowy wskazuje, że jeżeli przedstawiony we wniosku stan faktyczny będzie różnił się od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawczyni w zakresie rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego ….., po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację − w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.