Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
3063-ILPB1-1.4511.161.2016.1.KF
z 26 października 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 oraz art. 14r ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 5 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku wspólnym z dnia 1 września 2016 r. (data wpływu 2 września 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych częściowego zwrotu wkładu ze spółki komandytowej:

• w części dotyczącej powstania przychodu podatkowego – jest prawidłowe,
• w pozostałej części – jest nieprawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 2 września 2016 r. został złożony ww. wniosek wspólny o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych częściowego zwrotu wkładu ze spółki komandytowej.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Sp. z o.o. sp. k. (płatnik) powstała z przekształcenia spółki z ograniczoną odpowiedzialnością

Sp. z o.o. utworzona została dnia 2 stycznia 2008 r. Udziały w spółce objęte zostały przez A (podatnik), B oraz C. Udziały objęte przez B i C pokryte zostały wkładami pieniężnymi. Udziały objęte przez A pokryte zostały wkładem niepieniężnym w postaci zorganizowanej części przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 55¹ kodeksu cywilnego.

Wartość nominalna jednego udziału określona została na poziomie 1.000 zł. A objął 23.000 udziałów. W trakcie funkcjonowania spółki z o.o. A przekazał część swoich udziałów innym osobom, w konsekwencji na dzień przekształcenia w spółkę komandytową posiadał 8.857 udziałów o wartości nominalnej 8.857.000 zł.

W dniu 17 grudnia 2012 r. spółka z o.o. przekształcona została w spółkę komandytową. W umowie spółki komandytowej określono łączną wartość wkładów wspólników na poziomie 38.902.374,86 zł (wycena wartości księgowej majątku przedsiębiorstwa), w związku z tym wartość wkładu A (podatnika) w spółce komandytowej wynosi 20.427.956,02 zł.

Aktualnie A planuje wycofanie części wkładu ze spółki komandytowej. Ten częściowy zwrot wkładu ma nastąpić w pieniądzu.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy w związku z otrzymaniem przez A z tytułu częściowego zwrotu wkładu, środków pieniężnych ze spółki komandytowej, której jest wspólnikiem (powstałej z przekształcenia spółki z ograniczoną odpowiedzialnością), powstanie przychód, podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych?
2. Czy przychód ten należy zaliczyć do określonego w art. 10 ust. 1 pkt 7 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych źródła przychodów, jakim są m.in. prawa majątkowe?
3. Czy, w przypadku wycofania przez A części wkładu, kosztem uzyskania przychodów dla celów podatku dochodowego od osób fizycznych będzie odpowiednia część łącznych wydatków poniesionych przez A na objęcie udziałów w spółce komandytowej, tj. kwota 20.427.956,02 zł – w proporcji do wielkości obniżenia wkładów?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy, w odniesieniu do pytania oznaczonego nr 1, w związku z otrzymaniem przez podatnika A, z tytułu częściowego zwrotu wkładu, środków pieniężnych ze spółki komandytowej, której jest wspólnikiem (powstałej z przekształcenia spółki z ograniczoną odpowiedzialnością), powstanie przychód, podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz 361, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a, 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Z treści powołanego przepisu wynika zatem, że opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody uzyskane przez podatnika, z wyjątkiem tych, które zostały enumeratywnie wymienione przez ustawodawcę w katalogu zwolnień przedmiotowych ustawy bądź, od których Minister Finansów zaniechał poboru podatku, w drodze rozporządzenia.

Dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 24-25 oraz art. 30f nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów (art. 9 ust. 2 ustawy). W aktualnie obowiązującym stanie prawnym żaden przepis ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie wyłącza z kategorii przychodów, ani nie zwalnia z opodatkowania tym podatkiem przysporzenia majątkowego w postaci wypłaty środków pieniężnych na rzecz wspólnika spółki osobowej z tytułu zmniejszenia udziału kapitałowego w tej spółce, co w konsekwencji oznacza konieczność opodatkowania tego przysporzenia majątkowego.

Zdaniem Wnioskodawcy, w odniesieniu do pytania oznaczonego nr 2, przychód powstały w związku z otrzymaniem przez podatnika A środków pieniężnych ze spółki komandytowej, powstałej z przekształcenia spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, której jest wspólnikiem, z tytułu częściowego zwrotu wkładu należy zaliczyć do określonego w art. 10 ust. 1 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych źródła przychodów, jakim są m.in. prawa majątkowe.

Stosownie do treści art. 10 ust. 1 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, odrębnym od działalności gospodarczej źródłem przychodów są kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit a-c. Z kolei, w myśl przepisu art. 18 ww. ustawy, za przychód z praw majątkowych uważa się w szczególności przychody z praw autorskich i pokrewnych w rozumieniu odrębnych przepisów, praw do projektów wynalazczych, praw do topografii układów scalonych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym odpłatnego zbycia tych praw.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych pomimo, że posługują się terminem „prawa majątkowe”, nie zawierają jego definicji, natomiast zawarty w art. 18 katalog tych praw jest jedynie przykładowy, na co wskazuje użyte przez ustawodawcę sformułowanie „w szczególności”. Należy zatem przyjąć, że do katalogu praw majątkowych objętych zakresem regulacji art. 18 ww. ustawy, można zaliczyć także inne prawa, niż wymienione w tym przepisie.

Prawem takim jest udział w spółce komandytowej, traktowany jako odrębne – od pozarolniczej działalności gospodarczej prowadzonej w formie spółki – źródło przychodów.

Zdaniem Wnioskodawcy, w odniesieniu do pytania oznaczonego nr 3, w przypadku wycofania przez podatnika A części wkładu, kosztem uzyskania przychodów dla celów podatku dochodowego będzie odpowiednia część łącznych wydatków poniesionych przez A na objęcie udziałów w spółce komandytowej, tj. kwota 20.427.956,02 zł – w proporcji do wielkości obniżenia wkładów.

Kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki, których celem jest osiągnięcie przychodów, bądź też zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów, o ile w myśl przepisów ww. ustawy nie podlegają wyłączeniu z kosztów. Bezsprzeczny jest związek przyczynowy pomiędzy wydatkiem na objęcie udziału w spółce, a osiągnięciem przychodu z tytułu tego udziału.

Kosztem uzyskania przychodu z tytułu zwrotu części wkładu w spółce komandytowej są wydatki poniesione na objęcie tego wkładu – proporcjonalnie do wielkości obniżenia. Pojęcie wydatków na objęcie lub nabycie udziałów w spółce nie zostało zdefiniowane w przepisach podatkowych. Poprzez wydatki na nabycie należy rozumieć wartość za jaką wspólnik (podatnik) uzyskał prawo do udziału w spółce komandytowej. Prawo to uzależnione zostało od wartości wkładu określonego w umowie spółki. W konsekwencji wartość wkładu z dnia jego wniesienia do spółki komandytowej stanowi wydatek poniesiony na nabycie prawa do udziałów w spółce.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w zakresie skutków podatkowych częściowego zwrotu wkładu ze spółki komandytowej w części dotyczącej powstania przychodu podatkowego jest prawidłowe, natomiast w pozostałej części jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 4 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2016 r., poz. 1578, z późn. zm.), spółka osobowa to spółka jawna, spółka partnerska, spółka komandytowa i spółka komandytowo-akcyjna.

W myśl art. 102 § 1 Kodeksu spółek handlowych, spółką komandytową jest spółka osobowa mająca na celu prowadzenie przedsiębiorstwa pod własną firmą, w której wobec wierzycieli za zobowiązania spółki co najmniej jeden wspólnik odpowiada bez ograniczenia (komplementariusz), a odpowiedzialność co najmniej jednego wspólnika (komandytariusza) jest ograniczona.

W sprawach nieuregulowanych w niniejszym dziale do spółki komandytowej stosuje się odpowiednio przepisy o spółce jawnej, chyba że ustawa stanowi inaczej (art. 103 Kodeksu spółek handlowych).

Zatem – mając na uwadze ww. dyspozycję – w myśl art. 48 § 2 ww. Kodeksu, wkład wspólnika może polegać na przeniesieniu lub obciążeniu własności rzeczy lub innych praw, a także na dokonaniu innych świadczeń na rzecz spółki. Z kolei zgodnie z art. 50 § 1 tego Kodeksu, udział kapitałowy wspólnika odpowiada wartości rzeczywiście wniesionego wkładu.

Stosownie natomiast do treści art. 54 § 1 w zw. z art. 37 § 1 Kodeksu spółek handlowych, zmniejszenie udziału kapitałowego wymaga zgody pozostałych wspólników. Powyższe oznacza, że przepisy Kodeksu spółek handlowych dopuszczają możliwość zmniejszenia udziału kapitałowego, czyli zmniejszenie wkładów wspólników.

Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że jeden ze wspólników spółki komandytowej (A) planuje wycofanie części wkładu ze spółki, przy czym częściowy zwrot wkładu ma nastąpić w pieniądzu. W związku z powyższym powstała wątpliwość co do skutków podatkowych otrzymania środków pieniężnych przez wspólnika z tytułu częściowego zwrotu wkładu.

Przechodząc na grunt ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.), wskazać należy, że zgodnie z art. 9 ust. 1 tej ustawy wyrażającym generalną zasadę powszechności opodatkowania, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zatem opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkie uzyskane przez podatnika w danym roku podatkowym korzyści majątkowe, z wyjątkiem tych, które zostały enumeratywnie wymienione przez ustawodawcę w katalogu zwolnień przedmiotowych ustawy, bądź od których Minister Finansów zaniechał poboru podatku, w drodze rozporządzenia.

W myśl natomiast art. 9 ust. 2 ww. ustawy, dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 24-25 oraz art. 30f nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

W świetle powyższych przepisów przychód powstaje zatem w każdym przypadku, w którym podatnik uzyskuje realną korzyść.

W niniejszej sprawie korzyść w związku z otrzymaniem przez wspólnika spółki komandytowej środków pieniężnych z tytułu częściowego zwrotu wkładu jest niewątpliwa. Przychód ten nie mieści się w zakresie żadnego ze zwolnień wymienionych w art. 21, art. 52, art. 52a i art. 52c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jak również nie został od niego zaniechany pobór podatku w drodze rozporządzenia Ministra Finansów. Tym samym, zgodnie z generalną zasadą wyrażoną w art. 9 ust. 1 tej ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zawierają w art. 10 ust. 1 specyfikację źródeł przychodów, na podstawie których następuje przypisanie konkretnego przychodu do źródła przychodu. Przypisanie do konkretnego źródła przychodów jest istotne, ponieważ w zależności od ustalenia źródła przychodów, dla tego przychodu powstają dalsze skutki podatkowe prowadzące do obliczenia uzyskanego dochodu lub poniesionej straty w danym okresie rozliczeniowym.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy, jednym ze źródeł przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

Jednocześnie w myśl art. 5b ust. 2 tej ustawy, jeżeli pozarolniczą działalność gospodarczą prowadzi spółka niebędąca osobą prawną, przychody wspólnika z udziału w takiej spółce, określone na podstawie art. 8 ust. 1, uznaje się za przychody ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, a więc za przychody z działalności gospodarczej.

Przy czym, ilekroć w ustawie jest mowa o spółce niebędącej osobą prawną, oznacza to spółkę niebędącą podatnikiem podatku dochodowego (art. 5a pkt 26 cyt. ustawy).

Jak wskazuje art. 8 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału) oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe.

Ponadto zasady wyrażone w ust. 1 – o czym stanowi art. 8 ust. 2 ww. ustawy – stosuje się odpowiednio do:

1. rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat;
2. ulg podatkowych związanych z prowadzoną działalnością w formie spółki niebędącej osobą prawną.
   
   

Z kolei w myśl art. 14 ust. 1 powoływanej ustawy, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Zatem mając na uwadze opisane we wniosku zdarzenie przyszłe oraz przytoczone przepisy należy stwierdzić, że w związku z otrzymaniem przez wspólnika spółki komandytowej środków pieniężnych z tytułu wycofania części wkładu w tej spółce, u wspólnika powstanie przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 w zw. z art. 5b ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przychód ten powstanie w momencie otrzymania środków pieniężnych przez wspólnika.

Jednocześnie, z uwagi na zakwalifikowanie powyższych przychodów do źródła jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza, na spółce komandytowej dokonującej wypłaty środków pieniężnych nie będą ciążyły obowiązki płatnika. Zgodnie bowiem z art. 44 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, to podatnicy osiągający dochody z działalności gospodarczej, o której mowa w art. 14 (w niniejszej sprawie wspólnik spółki komandytowej) są zobowiązani bez wezwania wpłacać w ciągu roku podatkowego zaliczki na podatek dochodowy według zasad określonych w ust. 3, z zastrzeżeniem ust. 3f-3h.

Odnosząc się natomiast do kwestii ustalenia kosztów uzyskania przychodów z tytułu wycofania części wkładu ze spółki komandytowej tut. Organ wskazuje, co następuje.

Stosownie do treści art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie wskazują enumeratywnie, jakie wydatki mogą być uznane za koszty uzyskania przychodów. Możliwość zaliczenia konkretnego wydatku do kategorii kosztów uzyskania przychodów uzależniona została od istnienia między nim, a osiągniętym przychodem związku przyczynowo-skutkowego. Ponadto, celem ponoszonego kosztu powinno być osiągnięcie przychodu i jednocześnie przedmiotowy wydatek nie może znajdować się wśród wymienionych w art. 23 ww. ustawy.

Ogólnie należy przyjąć, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągniecie przychodów, bądź też zabezpieczenie lub zachowanie tego źródła przychodów, o ile w myśl przepisów ww. ustawy nie podlegają wyłączeniu z tychże kosztów.

Koszty uzyskania przychodów nie są kosztami uzyskania jakichkolwiek przychodów, lecz zawsze związane są z uzyskaniem przychodu z konkretnego źródła. Koszty uzyskania przychodu z danego źródła pomniejszają przychody z tego właśnie źródła. Koszty te są zatem ściśle i funkcjonalnie przyporządkowane do danego źródła przychodów.

Kosztami uzyskania przychodów w sytuacji częściowego wycofania wkładu ze spółki komandytowej, będą udokumentowane wydatki poniesione uprzednio na nabycie (objęcie) tego prawa, tj. faktycznie wydatkowane kwoty związane z jego nabyciem.

Za wydatki poniesione na nabycie lub objęcie prawa do udziału w spółce komandytowej powstałej z przekształcenia sp. z o.o. należy więc uznać faktycznie poniesione przez podatnika wydatki w związku z objęciem tego prawa. W przypadku, gdy ww. prawo nabywane jest w zamian za udziały jakie podatnik posiadał w przekształcanej spółce z o.o., za wydatki na nabycie prawa do udziału w spółce komandytowej należy uznać wydatki faktycznie poniesione przez podatnika na nabycie udziałów w spółce z o.o. (a więc tzw. koszt historyczny), a nie ich wartość określoną w umowie spółki komandytowej.

Zatem kosztem uzyskania przychodów w sytuacji wycofania części wkładu przez wspólnika spółki komandytowej będzie przyjęta dla celów podatkowych wartość składników przedsiębiorstwa, wynikająca z ksiąg i ewidencji, o których mowa w art. 24a ust. 1, określona na dzień objęcia udziałów w przekształcanej spółce z o.o., nie wyższa niż wartość nominalna objętych udziałów w spółce z o.o., w proporcji do wielkości obniżenia wkładu.

Podsumowując, w związku z otrzymaniem przez wspólnika spółki komandytowej środków pieniężnych z tytułu wycofania części wkładu w tej spółce, u wspólnika powstanie przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Przychód ten należy zaliczyć do określonego w art. 10 ust. 1 pkt 3 w zw. z art. 5b ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych źródła przychodów, jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza. Natomiast kosztem uzyskania tego przychodu będzie przyjęta dla celów podatkowych wartość składników przedsiębiorstwa, wynikająca z ksiąg i ewidencji, o których mowa w art. 24a ust. 1, określona na dzień objęcia udziałów w przekształcanej spółce z o.o., nie wyższa niż wartość nominalna objętych udziałów w spółce z o.o., w proporcji do wielkości obniżenia wkładu.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie skutków podatkowych częściowego zwrotu wkładu ze spółki komandytowej w części dotyczącej powstania przychodu podatkowego jest prawidłowe, natomiast w pozostałej części jest nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego przysługuje prawo do wniesienia skargi z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę na interpretację indywidualną wydaną na podstawie art. 14r § 1 Ordynacji podatkowej wnosi się do sądu administracyjnego właściwego ze względu na siedzibę organu wydającego interpretację, czyli w niniejszej sprawie do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.