Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPP1-3/4512-1-54/16-3/JK
z 24 października 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko Pani przedstawione we wniosku z dnia 22 sierpnia 2016 r. (data wpływu 26 sierpnia 2016 r.) uzupełnionym pismem z dnia 29 września 2016 r. (data wpływu 3 października 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku usług polegających na opiece nad osobami w podeszłym wieku i osobami niepełnosprawnymi oraz prawa do odliczenia podatku naliczonego od planowanej inwestycji budowy budynku, w którym prowadzone będą ww. usługi – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 26 sierpnia 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku usług polegających na opiece nad osobami w podeszłym wieku i osobami niepełnosprawnymi oraz prawa do odliczenia podatku naliczonego od planowanej inwestycji budowy budynku, w którym prowadzone będą ww. usługi. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 29 września 2016 r. (data wpływu 3 października 2016 r.) o informacje doprecyzowujące opis sprawy oraz opłatę.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawczyni od 2008 r. prowadzi działalność gospodarczą, której głównym przedmiotem działalności jest działalność gastronomiczna i hotelowa. Jest to działalność opodatkowana VAT.

Obecnie Wnioskodawczyni zamierza rozszerzyć działalność o świadczenie usług całodobowej opieki nad osobami w podeszłym wieku i osobami niepełnosprawnymi świadczonymi wraz z zakwaterowaniem.

Na usługi te będą składać się m.in. następujące elementy:

• całodobowy pobyt pensjonariuszy w domu opieki, łącznie z czasowym zameldowaniem,
• całodobowe wyżywienie,
• opieka ogólna, pielęgniarska i medyczna,
• wypełnienie czasu wolnego, spacery, telewizja, biblioteka, itp.
  
  

W tym celu Wnioskodawczyni zamierza wybudować w najbliższym czasie nowy budynek przystosowany do prowadzenia nowego rodzaju usług. Będzie to budynek zbiorowego zamieszkania. Ponieważ pensjonariusze będą zamieszkiwać w nim całodobowo, z zakwaterowaniem, wyżywieniem, opieką ogólną, pielęgniarską, medyczną, usługi świadczone przez firmę Wnioskodawczyni należy uznać za usługi opieki świadczone w miejscu zamieszkania, a co za tym idzie jako usługi zwolnione z VAT na podstawie art. 42 ust. 1 pkt 23 ustawy o podatku od towarów i usług.

W związku z zamiarem realizacji tej inwestycji Wnioskodawczyni wystąpiła o dotację do Centrum Rozwoju (…). Ponieważ świadczone przez Wnioskodawczynię usługi będą zwolnione z VAT (art. 43 ust. 1 pkt 23), od wydatków związanych z ww. inwestycją nie będzie przysługiwać jej prawo do odliczenia podatku naliczonego a będzie on w całości zwiększał wartość inwestycji, czyli będzie stanowił wydatek kwalifikowany do dotacji.

W złożonym uzupełnieniu Wnioskodawczyni wskazała, że:

1. nie jest podmiotem wymienionym w art. 43 ust. 1 pkt 22 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. (Dz. U. z 2016 r., poz. 710, z późn. zm.),
2. w budynku, który planuje wybudować będą świadczone wyłącznie usługi opieki nad osobami w podeszłym wieku i osobami niepełnosprawnymi. Nie będą w nim świadczone inne usługi, w tym usługi gastronomiczne i hotelowe.
   
   

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy usługi, które Wnioskodawczyni zamierza świadczyć, tj. usługi opieki nad osobami w podeszłym wieku i osobami niepełnosprawnymi świadczone całodobowo wraz z zakwaterowaniem są zwolnione z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 23 ustawy o podatku od towarów i usług, a co za tym idzie od planowanej inwestycji budowy nie będzie jej przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT?

Zdaniem Wnioskodawczyni, planowane przez nią usługi całodobowej, kompleksowej opieki nad osobami starszymi i niepełnosprawnymi prowadzonej wraz z zakwaterowaniem, będą korzystać ze zwolnienia z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 23. W związku z tym od wydatków związanych z budową przedmiotowego budynku nie będzie przysługiwać jej prawo do odliczenia podatku VAT. Podatek VAT może być zatem uznany jako koszt kwalifikowany do dotacji.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

W myśl art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., poz. 710, z późn. zm.) – zwanej dalej ustawą – opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy – przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy – przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawczyni prowadzi działalność gospodarczą, której głównym przedmiotem jest działalność gastronomiczna i hotelowa. Obecnie zamierza rozszerzyć działalność o świadczenie usług całodobowej opieki nad osobami w podeszłym wieku i osobami niepełnosprawnymi świadczonymi wraz z zakwaterowaniem.

Na usługi te będą składać się m.in. następujące elementy:

• całodobowy pobyt pensjonariuszy w domu opieki, łącznie z czasowym zameldowaniem,
• całodobowe wyżywienie,
• opieka ogólna, pielęgniarska i medyczna,
• wypełnienie czasu wolnego, spacery, telewizja, biblioteka, itp.
  
  

W tym celu Wnioskodawczyni zamierza wybudować w najbliższym czasie nowy budynek przystosowany do prowadzenia ww. usług. Będzie to budynek zbiorowego zamieszkania. Pensjonariusze będą zamieszkiwać w nim całodobowo, z zakwaterowaniem, wyżywieniem, opieką ogólną, pielęgniarską i medyczną.

Wątpliwości Wnioskodawczyni dotyczą w pierwszej kolejności stwierdzenia, czy usługi świadczone przez nią, polegające na opiece nad osobami w podeszłym wieku i osobami niepełnosprawnymi, będą zwolnione od opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Stawka podatku – zgodnie z przepisem art. 41 ust. 1 ustawy – wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2 12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy – w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże w treści ustawy, jak i przepisów wykonawczych do niej, dla niektórych czynności przewidziano zwolnienie od podatku.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone między innymi w art. 43 ustawy.

Należy podkreślić, że pojęcia używane do oznaczenia zwolnień, o których mowa w art. 43 ustawy, należy rozpatrywać ściśle, zważywszy, że zwolnienia te stanowią odstępstwo od ogólnej zasady, zgodnie z którą podatek VAT pobierany jest od każdej usługi świadczonej odpłatnie przez podatnika.

Na mocy art. 43 ust. 1 pkt 22 ustawy – zwalnia się od podatku usługi pomocy społecznej w rozumieniu przepisów o pomocy społecznej oraz usługi określone w przepisach o przeciwdziałaniu przemocy w rodzinie, a także dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane, na rzecz beneficjenta tej pomocy, wykonywane przez:

1. regionalne ośrodki polityki społecznej, powiatowe centra pomocy rodzinie, ośrodki pomocy społecznej, rodzinne domy pomocy, ośrodki wsparcia i ośrodki interwencji kryzysowej,
2. wpisane do rejestru prowadzonego przez wojewodę:
   • domy pomocy społecznej prowadzone przez podmioty posiadające zezwolenie wojewody,
   • placówki opiekuńczo-wychowawcze i ośrodki adopcyjno-opiekuńcze,
3. placówki specjalistycznego poradnictwa,
4. inne niż wymienione w lit. a-c placówki zapewniające całodobowa opiekę osobom niepełnosprawnym, przewlekle chorym lub osobom w podeszłym wieku na podstawie zezwolenia wojewody, wpisane do rejestru prowadzonego przez wojewodę,
5. specjalistyczne ośrodki wsparcia dla ofiar przemocy w rodzinie.
   
   

Zatem warunkiem zastosowania zwolnienia od podatku na podstawie powołanego wyżej art. 43 ust. 1 pkt 22 ustawy, jest nie tylko spełnienie przesłanki o charakterze przedmiotowym dotyczącej rodzaju świadczonych usług, tj. usług pomocy społecznej w rozumieniu przepisów o pomocy społecznej, ale również przesłanki podmiotowej odnoszącej się do usługodawcy, będącego ściśle określonym podmiotem. Niespełnienie chociażby jednej z ww. przesłanek powoduje, że zwolnienie nie ma zastosowania.

Natomiast na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 23 ustawy – zwalnia się od podatku usługi opieki nad osobami niepełnosprawnymi, przewlekle chorymi lub osobami w podeszłym wieku, świadczone w miejscu ich zamieszkania przez podmioty inne niż wymienione w pkt 22, oraz dostawę towarów ściśle z tymi usługami związaną.

Ustawa oraz przepisy wykonawcze do niej nie definiują pojęcia „opieka”. Zatem przy dokonywaniu interpretacji ww. przepisu, należy posłużyć się wykładnią literalną odwołując się do językowego znaczenia tego wyrazu. Zgodnie z definicją zawartą we „Współczesnym słowniku języka polskiego” (Wydawnictwo Langenscheidt, Warszawa 2007 r. tom II str. 1119) – „opieka” oznacza „troskliwe zajmowanie się kimś, dbanie o kogoś, zaspokajanie czyichś potrzeb; strzeżenie, pilnowanie kogoś lub czegoś; dozór, piecza, kuratela (…)”.

W myśl art. 43 ust. 17 ustawy – zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 18, 18a, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a, nie mają zastosowania do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, jeżeli:

1. nie są one niezbędne do wykonania usługi podstawowej, zwolnionej zgodnie z ust. 1 pkt 18, 18a, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a lub
2. ich głównym celem jest osiągnięcie dodatkowego dochodu przez podatnika, przez konkurencyjne wykonywanie tych czynności w stosunku do podatników niekorzystających z takiego zwolnienia.
   
   

Jak stanowi art. 43 ust. 17a ustawy – zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 18a, 23, 26, 28, 29 i 33 lit. a, mają zastosowanie do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, dokonywanych przez podmioty świadczące usługi podstawowe.

Wskazać należy, że analizując możliwość zastosowania zwolnienia od podatku dla świadczonych przez dany podmiot usług w zakresie opieki nad osobami niepełnosprawnymi, przewlekle chorymi lub osobami w podeszłym wieku – świadczonych w miejscu ich zamieszkania – należy w pierwszej kolejności zbadać, czy w sprawie zachodzą okoliczności, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 22 ustawy, ponieważ w przypadku zastosowania zwolnienia w oparciu o ww. przepis brak jest podstaw do dalszego badania spełnienia bądź nie warunków określonych w przepisie art. 43 ust. 1 pkt 23 ustawy, bowiem odnosi się on do usług świadczonych przez podmioty inne niż wymienione w art. 43 ust. 1 pkt 22 ustawy.

Jak wskazała Wnioskodawczyni, nie jest ona żadnym z podmiotów wymienionych w art. 43 ust. 1 pkt 22 ustawy, w związku z tym usługi, które będzie świadczyła nie będą korzystały ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 22 ustawy, ponieważ nie zostanie spełniona przesłanka podmiotowa określona w tym przepisie, na podstawie której możliwe jest zastosowanie zwolnienia od podatku.

Z uwagi na powyższe należy więc rozważyć zwolnienie określone w art. 43 ust. 1 pkt 23 ustawy, w myśl którego zwalnia się od podatku usługi opieki nad osobami niepełnosprawnymi, przewlekle chorymi lub osobami w podeszłym wieku, świadczone w miejscu ich zamieszkania przez podmioty inne niż wymienione w pkt 22, oraz dostawę towarów ściśle z tymi usługami związaną.

Z opisu zdarzenia przyszłego wynika, że po skończonej inwestycji Wnioskodawczyni będzie prowadzić kompleksową, złożoną usługę opieki nad osobami w podeszłym wieku i osobami niepełnosprawnymi – jako całodobowy pobyt pensjonariuszy w domu opieki, łącznie z czasowym zameldowaniem, całodobowe wyżywienie, opieka ogólna, pielęgniarska i medyczna oraz wypełnianie czasu wolnego. Wybudowany w tym celu budynek będzie budynkiem zbiorowego zamieszkania.

W odniesieniu do powyższego zauważyć należy, że przez obiekty budownictwa mieszkaniowego, zgodnie z art. 2 pkt 12 ustawy – rozumie się budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11.

Klasa 1130, to grupowanie obejmujące budynki zbiorowego zamieszkania.

Klasa obejmuje:

• Budynki zbiorowego zamieszkania, w tym domy mieszkalne dla ludzi starszych, studentów, dzieci i innych grup społecznych, np. domy opieki społecznej, hotele robotnicze, internaty i bursy szkolne, domy studenckie, domy dziecka, domy dla bezdomnych itp. (…).
  
  

W związku z powyższym, dom opieki sklasyfikowany jest w dziale w PKOB 1130 jako budynek zbiorowego zamieszkania.

Zatem mając na względzie przedstawione okoliczności sprawy oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa należy stwierdzić, że usługi opieki świadczone przez Wnioskodawczynię w domu opieki będą świadczone w miejscu zamieszkania pensjonariuszy, a zatem będą korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 23 ustawy.

Reasumując, usługi które Wnioskodawczyni zamierza świadczyć, tj. usługi opieki nad osobami w podeszłym wieku i osobami niepełnosprawnymi świadczone całodobowo wraz z zakwaterowaniem, będą korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 23 ustawy.

Wnioskodawczyni powzięła także wątpliwość, czy od wydatków dotyczących inwestycji związanej z budową budynku przeznaczonego do świadczenia wyłącznie usług opieki nad osobami w podeszłym wieku i osobami niepełnosprawnymi (świadczenia usług zwolnionych od podatku), będzie przysługiwało jej prawo do odliczenia podatku VAT.

Na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy − podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Stosownie do art. 15 ust. 2 ustawy – działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Na mocy art. 86 ust. 1 ustawy – w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy – kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania m.in. do czynności zwolnionych od podatku VAT.

Zgodnie z powołanymi wyżej przepisami, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. W omawianej sprawie warunek uprawniający do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego nie będzie spełniony, ponieważ wydatki (towary lub usługi) związane z przedmiotową inwestycją będą wykorzystywane do świadczenia usług opieki nad osobami w podeszłym wieku i osobami niepełnosprawnymi, które będą zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 23 ustawy. A zatem, wydatki te nie będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

W związku z powyższym należy stwierdzić, że od wydatków związanych z planowaną inwestycją budowy budynku, w którym prowadzone będą ww. usługi, nie będzie Wnioskodawczyni przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Wskazać należy, że organy podatkowe nie są kompetentne do rozstrzygania wątpliwości dotyczących możliwości zaliczania wartości podatku od towarów i usług do kosztów kwalifikowanych (kwestii tej nie regulują przepisy prawa podatkowego). Zasady i przepisy podatkowe przywołane w uzasadnieniu niniejszej interpretacji mogą być jedynie pomocne przy dokonywaniu kwalifikacji, czy podatek VAT w tej sytuacji powinien być kosztem kwalifikowanym.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego. Wnioskodawczyni ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu zdarzenia przyszłego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawczynię w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Ponadto tut. Organ informuje, że zgodnie z art. 14na pkt 2 ustawy Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n dotyczących ochrony prawnej wynikającej z zastosowania się Wnioskodawcy do otrzymanej interpretacji nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe przedstawione we wniosku stanowią element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. czynności dokonanych w ramach transakcji, które pomimo spełnienia warunków formalnych ustanowionych w przepisach ustawy, miały zasadniczo na celu osiągnięcie korzyści podatkowych, których przyznanie byłoby sprzeczne z celem, któremu służą te przepisy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.