Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
3063.ILPB1-2.4511.224.2016.2.NK
z 28 października 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 5 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 21 września 2016 r. (data wpływu 26 września 2016 r.), uzupełnionym pismem z dnia 19 października 2016 r. (data wpływu 24 października 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia przedmiotowego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 26 września 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia przedmiotowego.

Z uwagi na fakt, że przedmiotowy wniosek nie spełniał wymogów określonych w art. 14b § 3 ustawy – Ordynacja podatkowa, pismem z 14 października 2016 r. nr 3063.ILPB1-2.4511.224.2016.1.NK, Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów wezwał Wnioskodawczynię do uzupełnienia – w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania – braków formalnych wniosku.

Jednocześnie poinformowano, że stosownie do postanowień art. 139 § 4 w zw. z art. 14d Ordynacji podatkowej, okresu oczekiwania między wezwaniem przez organ a jego uzupełnieniem przez Wnioskodawczynię nie wlicza się do trzymiesięcznego terminu przewidzianego na wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego.

Wezwanie wysłane w dniu 14 października 2016 r., skutecznie doręczono w dniu 18 października 2016 r. W dniu 24 października 2016 r. (z datą nadania 20 października 2016 r.) wpłynęła do tut. Organu odpowiedź na ww. wezwanie, w której Wnioskodawczyni uzupełniła wniosek.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W dniu 12 stycznia 2011 r., ojciec Wnioskodawczyni dokonał darowizny lokalu mieszkalnego o powierzchni 45 m², na rzecz Zainteresowanej oraz jej dwóch sióstr w udziałach po 1/3 każda.

W dniu 26 marca 2013 r., obie siostry umową darowizny podarowały Wnioskodawczyni swoje udziały i w ten sposób stała się jedyną właścicielką przedmiotowej nieruchomości.

W dniu 5 września 2016 r., na podstawie umowy sprzedaży i ustanowienia hipoteki za cenę 120.000,00 zł Zainteresowana sprzedała podarowany przez ojca i siostry lokal mieszkalny. Pomiędzy datą nabycia lokalu a jego sprzedażą nie upłynął więc wymagany zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a Ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (zwanej w dalszej części wniosku U.p.d.o.f.) okres 5 lat, od którego uzależniono opodatkowanie takiej czynności prawnej podatkiem od osób fizycznych.

W dniu 19 czerwca 2013 r., razem z mężem oraz jego rodzicami Wnioskodawczyni zawarła solidarnie umowę kredytu, według jej treści przeznaczonego na potrzeby mieszkaniowe - nabycie domu i jego dokończenie. Wnioskodawczyni z mężem umów małżeńskich majątkowych nie zawierała.

Całkowita wartość udzielonego kredytu wyniosła 616.000,00 zł (450.000,00 zł kapitał główny plus 216.000,00 zł odsetki). W przypadku podziału kwoty kredytu na wszystkich kredytobiorców, kwota kredytu do spłaty wynosiłaby po 161.500,00 zł, więc przewyższałaby kwotę 120.000,00 zł uzyskaną ze sprzedaży lokalu mieszkalnego.

Powyższy kredyt spłacany jest w ten sposób, że Wnioskodawczyni przelewa odpowiednie środki finansowe tytułem spłaty raty na rachunek bankowy solidarnego kredytobiorcy - swojej teściowej i z jej rachunku środki te są następnie przelewane na konto banku.

W najbliższym czasie Wnioskodawczyni zamierza jednorazowo przelać na rachunek solidarnego kredytobiorcy kwotę 60.000,00 zł, która następnie przelana zostanie przez tego kredytobiorcę na rachunek kredytodawcy, reszta kwoty pochodzącej ze sprzedaży darowanego mieszkania zostanie w taki sam sposób ratami przelana na konto kredytodawcy do dnia 31 grudnia 2018 r., i wówczas cała kwota uzyskana ze sprzedaży mieszkania zostanie w ustawowym terminie wydatkowana na cele mieszkaniowe.

W uzupełnieniu Zainteresowana wskazała, że przedmiotowa nieruchomość stanowi jej współwłasność i realizuje w niej swoje potrzeby mieszkaniowe, natomiast kredyt na zakup nieruchomości oraz jej wykończenie został zaciągnięty w banku mającym siedzibę w Polsce.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy wydatki ponoszone przez Zainteresowaną na spłatę miesięcznych rat kredytu zaciągniętego wspólnie z mężem i jego rodzicami na nabycie budynku mieszkalnego wraz z gruntem w taki sposób, że cała kwota uzyskana ze sprzedaży mieszkania zostanie do dnia 31 grudnia 2018 r., wydatkowana na spłatę kredytu, zakwalifikowane będą jako wydatki poniesione na cele mieszkaniowe zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 131 U.p.d.o.f. w sytuacji, gdy spłata następować będzie nadal poprzez odpowiednie dyspozycje bankowe skutkujące przelaniem kwot z rachunku Zainteresowanej na rachunek innego solidarnego kredytobiorcy, a następnie z tego rachunku te same środki przelewane będą na rachunek właściwego banku?
2. Czy w celu zakwalifikowania wydatków przeznaczanych na spłatę kredytu w opisywany sposób jako wydatków ponoszonych na cele mieszkaniowe właściwą dokumentację stanowić będą potwierdzenia dokonywania przelewów środków na rachunek solidarnego kredytobiorcy oraz potwierdzenia dokonywania przelewu tych środków z rachunku solidarnego kredytobiorcy na rachunek bankowy kredytodawcy?
   
   

Zdaniem Wnioskodawczyni, zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) U.p.d.o.f., źródłem przychodu jest odpłatne zbycie nieruchomości lub jej części oraz udziału w nieruchomości - jeżeli takie zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej zostało dokonane przed pływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Na podstawie art. 30e omawianej ustawy, od takiego dochodu naliczany jest podatek dochodowy w wysokości 19% podstawy jego obliczenia.

W myśl art. 21 ust. 1 pkt 131 U.p.d.o.f., wolne od wyżej opisanego podatku są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e, w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe; udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych.

Mając na uwadze powyższe zdaniem Wnioskodawczyni:

1. wydatki ponoszone na spłatę miesięcznych rat kredytu zaciągniętego wspólnie z mężem i jego rodzicami na nabycie budynku mieszkalnego wraz z gruntem wydatkowane w taki sposób, że cała kwota uzyskana ze sprzedaży mieszkania zostanie do dnia 31 grudnia 2018 r., wydatkowana na spłatę kredytu, zakwalifikowane powinny być jako wydatki poniesione na cele mieszkaniowe zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 131 U.p.d.o.f. w sytuacji, gdy spłata następować będzie nadal poprzez odpowiednie dyspozycje bankowe skutkujące przelaniem kwot z rachunku Zainteresowanej na rachunek innego solidarnego kredytobiorcy a następnie z tego rachunku te same środki przelewane będą na rachunek właściwego banku, co skutkować będzie zwolnieniem z obowiązku zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych,
2. w celu zakwalifikowania wydatków przeznaczanych na spłatę kredytu w opisywany sposób jako wydatków ponoszonych na cele mieszkaniowe właściwą dokumentację stanowić będą potwierdzenia dokonywania przelewów środków na rachunek solidarnego kredytobiorcy oraz potwierdzenia dokonywania przelewu tych środków z rachunku solidarnego kredytobiorcy na rachunek bankowy kredytodawcy.
   
   

Takie samo stanowisko w podobnej sprawie zajął Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji podatkowej nr IBPBII/2/415-957/12/AK z dnia 22 października 2012 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy, źródłem przychodów jest odpłatne zbycie:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,

– jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych formułuje generalną zasadę, że sprzedaż nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego.

Zatem w przypadku sprzedaży nieruchomości lub udziału w niej decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych ma data nabycia tej nieruchomości i forma prawna jej nabycia.

W przedstawionym we wniosku opisie stanu faktycznego Zainteresowana wskazała, że w 2011 r. otrzymała w drodze darowizny od ojca 1/3 części lokalu mieszkalnego. Pozostałe 2/3 części nieruchomości nabyła darowizną od sióstr w 2013 r. Wnioskodawczyni sprzedała przedmiotową nieruchomość w 2016 r.

W 2013 r. Zainteresowana razem ze swoim mężem i jego rodzicami zawarła solidarnie umowę kredytu przeznaczonego na potrzeby mieszkaniowe, na nabycie domu i jego wykończenie.

Odnosząc się zatem do skutków podatkowych sprzedaży lokalu mieszkalnego nabytego w drodze darowizny w części w 2011 r., a w części w 2013 r. stwierdzić należy, że przychód jaki Wnioskodawczyni uzyskała z ww. sprzedaży z uwagi na fakt, że od końca roku kalendarzowego, w którym doszło do jej nabycia do momentu sprzedaży nie upłynęło 5 lat liczonych od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie, stanowi źródło przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

I tak w myśl art. 30e ust. 1 ustawy podatkowej, od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.

Stosownie natomiast do zapisów art. 30e ust. 2 ustawy, podstawą obliczenia podatku jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw. Dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) nie łączy się z dochodami (przychodami) z innych źródeł (art. 30e ust. 5 ww. ustawy).

Zgodnie z zasadą wynikającą z art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej.

Biorąc pod uwagę powyższe regulacje prawne - przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw jest wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, o ile odpowiada wartości rynkowej, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia.

Pojęcie kosztów odpłatnego zbycia (sprzedaży) nie zostało przez ustawodawcę zdefiniowane w ustawie, należy zatem stosować językowe rozumienie tego wyrażenia, zgodnie z którym za koszty sprzedaży nieruchomości lub praw majątkowych uważa się wszystkie wydatki poniesione przez sprzedającego, które są konieczne, aby transakcja sprzedaży mogła dojść do skutku (wszystkie niezbędne wydatki bezpośrednio związane z tą czynnością np. koszty wyceny nieruchomości przez rzeczoznawcę majątkowego, prowizje pośredników w sprzedaży nieruchomości, koszty ogłoszeń w prasie związanych z zamiarem sprzedaży nieruchomości). Pomiędzy tymi wydatkami a dokonanym odpłatnym zbyciem musi istnieć związek przyczynowo-skutkowy. Koszty te nie są kosztami nabycia, lecz jako koszty odpłatnego zbycia pomniejszają przychód.

Natomiast stosownie do uregulowań zawartych w art. 22 ust. 6d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) nabytych w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób, uważa się udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania oraz kwotę zapłaconego podatku od spadków i darowizn w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub prawa przyjęta do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn odpowiada łącznej wartości rzeczy i praw majątkowych przyjętej do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn.

W myśl art. 22 ust. 6e ustawy, wysokość nakładów, o których mowa w ust. 6d, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych.

Jak wynika z powyższych przepisów, podstawą obliczenia podatku jest dochód, stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości (udziału w nieruchomości) określonym zgodnie z art. 19 ustawy (tj. wartością wyrażoną w cenie określonej w umowie sprzedaży, pomniejszoną o koszty odpłatnego zbycia), a kosztami uzyskania przychodu ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Tak obliczony dochód podlega opodatkowaniu 19% podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Stosownie do art. 30e ust. 4 ustawy – po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3 (PIT-39), wykazać:

1. dochody uzyskane w roku podatkowym z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c i obliczyć należny podatek dochodowy od dochodu, do którego nie ma zastosowania art. 21 ust. 1 pkt 131, lub
2. dochody, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131.
   
   

Natomiast zgodnie z uregulowaniami zawartymi w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy podatkowej, wolne od podatku dochodowego od osób fizycznych są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e, w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe. Udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych.

Cele mieszkaniowe, których sfinansowanie przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych uprawnia do skorzystania ze zwolnienia z opodatkowania wymienione zostały w art. 21 ust. 25 pkt 1 ww. ustawy. I tak za wydatki poniesione na cele, o których mowa w powołanym wyżej ust. 1 pkt 131, uważa się wydatki poniesione na:

1. nabycie budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, a także na nabycie gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem,
2. nabycie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie, prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie,
3. nabycie gruntu pod budowę budynku mieszkalnego lub udziału w takim gruncie, prawa użytkowania wieczystego takiego gruntu lub udziału w takim prawie, w tym również z rozpoczętą budową budynku mieszkalnego, oraz nabycie innego gruntu lub udziału w gruncie, prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, jeżeli w okresie, o którym mowa w ust. 1 pkt 131, grunt ten zmieni przeznaczenie na grunt pod budowę budynku mieszkalnego,
4. budowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub remont własnego budynku mieszkalnego, jego części lub własnego lokalu mieszkalnego,
5. rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub adaptację na cele mieszkalne własnego budynku niemieszkalnego, jego części, własnego lokalu niemieszkalnego lub własnego pomieszczenia niemieszkalnego

– położonych w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej.

Na podstawie art. 21 ust. 26 ustawy należy uznać, że przez własny budynek, lokal lub pomieszczenie, o których mowa w ust. 25 pkt 1 lit. d) i e), rozumie się budynek, lokal lub pomieszczenie stanowiące własność lub współwłasność podatnika lub do którego podatnikowi przysługuje spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udział w takich prawach.

Natomiast w myśl art. 21 ust. 25 pkt 2 ustawy, za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131, uważa się wydatki poniesione na:

1. spłatę kredytu (pożyczki) oraz odsetek od tego kredytu (pożyczki) zaciągniętego przez podatnika przed dniem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c, na cele określone w pkt 1,
2. spłatę kredytu (pożyczki) oraz odsetek od tego kredytu (pożyczki) zaciągniętego przez podatnika przed dniem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c, na spłatę kredytu (pożyczki), o którym mowa w lit. a,
3. spłatę każdego kolejnego kredytu (pożyczki) oraz odsetek od tego kredytu (pożyczki) zaciągniętego przez podatnika przed dniem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c, na spłatę kredytu (pożyczki), o których mowa w lit. a lub b

– w banku lub w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, mających siedzibę w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej, z zastrzeżeniem ust. 29 i 30.

Art. 21 ust. 30 ustawy mówi, że przepis ust. 1 pkt 131 nie ma zastosowania do tej części wydatków, o których mowa w ust. 25 pkt 2, które podatnik uwzględnił korzystając z ulg podatkowych, w rozumieniu Ordynacji podatkowej, przy opodatkowaniu podatkiem dochodowym oraz do tej części wydatków, o których mowa w ust. 25 pkt 2, którymi sfinansowane zostały wydatki określone w ust. 25 pkt 1, uwzględnione przez podatnika korzystającego z ulg podatkowych, w rozumieniu Ordynacji podatkowej, przy opodatkowaniu podatkiem dochodowym.

W związku z przytoczonymi przepisami należy stwierdzić, że zgodnie z wyżej cytowanym art. 21 ust. 25 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zwolnienie ma zastosowanie do przychodów, które zostały przeznaczone na spłatę kredytu zaciągniętego na cele mieszkaniowe lub kredytu refinansowego ostatecznie przeznaczonego na cele mieszkaniowe. Istotne jest to, aby kredyt zaciągnięty był przed uzyskaniem przychodu ze zbycia nieruchomości oraz aby był zaciągnięty w banku lub w spółdzielczej kasie oszczędnościowo – kredytowej, mających siedzibę w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej.

Jak wynika z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego, Wnioskodawczyni przychód uzyskany ze sprzedaży otrzymanego w drodze darowizny lokalu mieszkalnego przeznacza na spłatę kredytu zaciągniętego solidarnie razem z mężem i jego rodzicami na zakup i wykończenie domu, który stanowi współwłasność Zainteresowanej. Przedmiotowy kredyt zaciągnięty został przed uzyskaniem przez Zainteresowaną przychodu ze sprzedaży lokalu mieszkalnego.

Stwierdzić zatem należy, że jeżeli przychód uzyskany ze sprzedaży lokalu mieszkalnego nabytego przez Wnioskodawczynię w drodze darowizny wydatkowany zostanie w terminie dwóch lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło zbycie - czyli do końca 2018 r. - na własne cele mieszkaniowe, tj. na spłatę kredytu zaciągniętego solidarnie wraz mężem i jego rodzicami na zakup oraz wykończenie domu w proporcji, w jakiej przysługuje Zainteresowanej udział we współwłasności nieruchomości, wówczas dochód uzyskany z tytułu ww. zbycia korzystać będzie ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 w zw. z art. 21 ust. 25 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wyjaśnić bowiem należy, że cel mieszkaniowy Wnioskodawczyni może zostać spełniony jedynie w odniesieniu do kwoty wydatkowanej na spłatę kredytu zaciągniętego wspólnie z mężem i jego rodzicami w takiej części, jaka proporcjonalnie odpowiada udziałowi Zainteresowanej we współwłasności nieruchomości. Celem zaciągniętego kredytu było bowiem nie tylko pozyskanie środków na nabycie udziału w nieruchomości przez Wnioskodawczynię, ale również przez jej męża oraz jego rodziców. Zatem w chwili jego zaciągania był on również przeznaczony na realizację cudzych potrzeb mieszkaniowych, a nie tylko potrzeb mieszkaniowych Zainteresowanej. W związku z powyższym należy uznać, że cel mieszkaniowy realizowany poprzez spłatę kredytu zostanie spełniony jedynie w odniesieniu do kwoty wydatkowanej na spłatę kredytu zaciągniętego przez Zainteresowaną, jej męża oraz jego rodziców w takiej części, w jakiej przysługuje Wnioskodawczyni prawo we współwłasności nabytej nieruchomości. Spłacając kredyt ponad posiadany przez siebie udział Zainteresowana spłaciłaby bowiem nie tylko własne zobowiązania kredytowe, ale również zobowiązania męża oraz teściów, a takie wydatkowanie nie uprawnia do skorzystania z omawianego zwolnienia z opodatkowania.

Wątpliwości Wnioskodawczyni wzbudził sposób spłacania rat zaciągniętego kredytu, polegający na przelewaniu przez Zainteresowaną środków na rachunek solidarnego kredytobiorcy, z którego następnie trafiają na konto kredytodawcy.

Należy zatem podkreślić, że w sytuacji gdy kredytobiorcą jest więcej niż jedna osoba i każda z osób solidarnie odpowiada za spłatę zadłużenia, to każda z tych osób zobowiązana jest do spłacania kredytu.

Jednakże okoliczność, że Zainteresowana nie spłaca swoich zobowiązań bezpośrednio na konto banku, tylko wpłaca środki uzyskane ze sprzedaży darowanego lokalu mieszkalnego na konto swojej teściowej, z którego to konta trafiają one dopiero na rachunek kredytodawcy, nie pozbawia jej możliwości skorzystania z dobrodziejstwa omawianego zwolnienia z opodatkowania. Należy przy tym zaznaczyć, że to na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Wobec powyższego, Zainteresowana powinna dysponować dokumentem potwierdzającym poniesienie wydatku na spłatę kredytu (np. na dokonywanych przelewach dla celów dowodowych powinien widnieć tytuł przelewu).

Nadmienić jednak należy, że ostateczna ocena materiału dowodowego i jego wiarygodności należeć będzie zawsze do organu prowadzącego postępowanie podatkowe. Bowiem to naczelnik właściwego urzędu skarbowego w ramach prowadzonego ewentualnie postępowania podatkowego - a nie Minister Rozwoju i Finansów w ramach postępowania o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego – zobowiązany będzie do oceny wiarygodności przedłożonych przez stronę dowodów.

Podsumowując powyższe rozważania stwierdzić należy, że Wnioskodawczyni przysługuje możliwość skorzystania ze zwolnienia z opodatkowania uregulowanego przepisem art. 21 ust. 1 pkt 131 w zw. z art. 21 ust. 25 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w tej części zobowiązania kredytowego, która proporcjonalnie przypada na nabycie przez nią prawa współwłasności nieruchomości.

Końcowo, w odniesieniu do przywołanego w treści wniosku rozstrzygnięcia organu podatkowego, tut. Organ informuje, że zostało ono wydane w indywidualnej sprawie i nie ma zastosowania, ani konsekwencji wiążących, w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego bądź zdarzenia przyszłego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.