2016.11.07 - Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi - 1061-IPTPB3.4511.793.2016.1.PW

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
1061-IPTPB3.4511.793.2016.1.PW
z 7 listopada 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 5 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 18 sierpnia 2016 r. (data wpływu 19 sierpnia 2016 r.), uzupełnionym pismem z dnia 18 października 2016 r. (data wpływu 20 października 2016 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zastosowania 50% kosztów uzyskania przychodu oraz odprowadzania miesięcznych zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych − jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 sierpnia 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zastosowania 50% kosztów uzyskania przychodu oraz odprowadzania miesięcznych zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych.

Z uwagi na braki wniosku, Organ podatkowy, na podstawie art. 169 § 1 i § 2 w związku z art. 14h ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 5 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643), pismem z dnia 4 października 2016 r., nr 1061-IPTPB3.4511.708.2016.1.PW (doręczonym w dniu 14 października 2016 r.) wezwał Wnioskodawczynię do jego uzupełnienia, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

W odpowiedzi na ww. wezwanie w dniu 20 października 2016 r. wpłynęło uzupełnienie wniosku (nadane w dniu 18 października 2016 r.).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny/zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawczyni w 2012 r. uzyskała tytuł inżyniera architekta. Natomiast w 2015 r. tytuł magistra w tym kierunku. W latach 2014 i 2016 podpisała umowy z zagranicznym podmiotem, który prowadzi m.in. działalność projektową obejmującą prace architektoniczne (dalej: „Zagraniczny podmiot” lub „Zamawiający”), na wykonanie prac projektowych, w tym projektów architektonicznych oraz graficznych. W ramach realizacji pierwszej z umów Wnioskodawczyni wykonała projekty architektoniczne koncepcyjne wraz z ich opracowaniem graficznym, niezbędnymi analizami, ilustracjami i wizualizacjami, projekty graficzne, takie jak broszury marketingowe, ulotki, prezentacje. W ramach realizacji drugiej i trzeciej umowy Wnioskodawczyni wykonuje prace projektowe nad wskazanym przez Zagraniczny podmiot projektem, przygotowując materiały projektowe przedstawiające własną koncepcję architektoniczną.

W przyszłości Wnioskodawczyni planuje podpisać kolejną analogiczną umowę lub umowy z Zamawiającym lub z innymi zagranicznymi podmiotami. Także w tym przypadku zakres będzie pokrywał się, co do zasady z poprzednimi umowami w zakresie rodzaju wykonywanych prac. Umowy te mogą się natomiast różnić warunkami współpracy, m.in. wysokością wynagrodzenia, terminami realizacji czy płatności.

W ramach realizacji ww. umów konieczne jest wykonanie pracy twórczej, koncepcyjnej i graficznej. W szczególności efekty pracy Wnioskodawczyni (dalej zamiennie: „prace projektowe” lub „materiały projektowe”) mają indywidulany charakter. Zdaniem Wnioskodawczyni prace projektowe, które są efektem Jej pracy objęte są ochroną przewidzianą w ustawie z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2006 r., Nr 90, poz. 631, z późn. zm.).

W ramach ww. umów Wnioskodawczyni przekazuje nieodwołanie pełnię wyłącznych praw autorskich, nieograniczonych czasowo i geograficznie do prac projektowych, wykonanych na rzecz Zamawiającego. Zagraniczny podmiot ma prawo wykorzystać sporządzone przez Wnioskodawczynię prace projektowe w całości lub w części, w dowolnej formie i przy użyciu dowolnych środków, na całym świecie, zależnie od swojego uznania. Projekty mogą zostać wykorzystane przez Zamawiającego do działalności reklamowej, marketingowej oraz w internecie. Ponadto, Zagraniczny podmiot ma prawo przenieść ww. prawa na inne podmioty (np. klientów końcowych, którzy zlecają wykonanie danego projektu architektonicznego). Ma też prawo do dokonania ewentualnych modyfikacji.

Zgodnie z umowami, prace projektowe tworzone przez Wnioskodawczynię przekazywane są w formie elektronicznych plików drogą elektroniczną w określonym w umowie terminie. Wnioskodawczyni zobowiązana jest do przekazania oryginalnych plików bezpośrednio do Zagranicznego podmiotu. Zamawiający w określonym terminie może zgłaszać zastrzeżenia do sporządzonych/przekazanych prac projektowych. Po upływie terminu nie może już, co do zasady zgłaszać żadnych zastrzeżeń. Wynagrodzenie należne Wnioskodawczyni za sporządzenie projektów (prac projektowych/materiałów projektowych) i przeniesienia do nich praw autorskich na Zagraniczny podmiot określone może zostać na podstawie stawek godzinowych, miesięcznych (np. przy pracy nad bardziej skomplikowanymi, długotrwałymi projektami). Mogą też zostać określone sztywne kwoty za dany projekt. Wynagrodzenie jest wypłacane po ostatecznym przekazaniu i zaakceptowaniu przekazanych prac projektowych. Pierwsze wynagrodzenie Wnioskodawczyni uzyskała w 2015 r. Wnioskodawczyni pracuje w Polsce. Zagraniczny podmiot nie pobiera podatku od wynagrodzenia należnego Wnioskodawczyni. Wnioskodawczyni nie prowadzi działalności gospodarczej. Umowy będące przedmiotem wniosku podpisała/podpisze jako osoba fizyczna.

W piśmie, stanowiącym uzupełnienie wniosku, Wnioskodawczyni dodała, że w okresie objętym złożonym wnioskiem o interpretację indywidualną posiadała i będzie posiadać w Polsce ośrodek interesów osobistych/życiowych w rozumieniu art. 3 ust. 1a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych. W konsekwencji zdaniem Wnioskodawczyni, podlega Ona nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce. Umowy zawarte przez Wnioskodawczynię są umowami cywilnoprawnymi. Umowy podpisane przez Wnioskodawczynię (oraz te, które może podpisać w przyszłości) w zakresie objętym złożonym wnioskiem o interpretację indywidualną przygotowane zostały przez Zagraniczny podmiot. W związku z czym, umowy nie zostały zawarte na podstawie prawa polskiego. Umowy te należy jednak uznać za umowy rezultatu. Wnioskodawczyni zobowiązuje się bowiem do wykonania konkretnych prac projektowych, w odniesieniu do których szczegółowe wymagania dla poszczególnych prac projektowych przekazywane są przez Zagraniczny podmiot co do zasady mailowo (zgodnie z przyjętą praktyką biznesową). Jeśli Wnioskodawczyni nie wykona prac w odpowiedni sposób (zgodnie z założeniami przekazanymi przez Zamawiającego) a jedynie będzie dokładała należytej staranności, to nie będzie Jej należne wynagrodzenie. Zatem Wnioskodawczyni, zobowiązana jest do wykonania materiałów projektowych a Zamawiający do zapłaty wynagrodzenia określonego w danym przypadku. W tym zakresie umowy zawierane przez Wnioskodawczynię, w Jej opinii, odpowiadają zapisom art. 627 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeksu cywilnego (Dz. U. z 2016 r., poz. 380, z późn. zm.). Zamawiający ma także prawo do zgłaszania reklamacji/zastrzeżeń wobec Wnioskodawczyni przez określony w danej umowie czas liczony od momentu dostarczenia finalnego produktu. Wynagrodzenie należne Wnioskodawczyni jest za wykonanie danych prac projektowych i przekazanie do nich praw autorskich (w zakresie szczegółowo opisanym we wniosku). Ponadto, Wnioskodawczyni sama określa czas, kiedy będzie pracowała dla Zamawiającego. Nie ingeruje on co do zasady w Jej organizację pracy. Określa jednak terminy, w których ma Ona przekazać prace projektowe. Nie każdy może realizować prace projektowe, które są przedmiotem umów zawieranych przez Wnioskodawczynię. Konieczne w tym zakresie jest odpowiednie wykształcenie.

Zgodnie z przedstawionym przez Wnioskodawczynię wnioskiem, w ramach realizacji przedmiotowych umów konieczne jest wykonanie pracy twórczej, koncepcyjnej i graficznej. W szczególności efekty pracy Wnioskodawczyni mają indywidualny charakter, w których przedstawia swoją koncepcję. Zdaniem Wnioskodawczyni, prace projektowe, które są efektem Jej pracy objęte są ochroną przewidzianą w ustawie z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2016 r., poz. 666, z późn. zm.). Jak wskazała Wnioskodawczyni ukończyła Ona kierunkowe studia w zakresie architektury (posiada dyplom inżyniera oraz magistra w tej dziedzinie) i zawarła umowy/zawierać może w przyszłości kolejne umowy z podmiotem, w zakresie którego działalności znajdują się także prace architektoniczne. Wnioskodawczyni zaznacza, że prace realizowane przez Nią mają indywidualny charakter. Są dostosowane do oczekiwań klientów w danym przypadku. Jak wskazano w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego prace projektowe są efektem pracy twórczej, koncepcyjnej i graficznej. Nie zdarza się, że dwie osoby wykonają identyczny projekt nawet przy takich samych szczegółowych założeniach osoby zlecającej przygotowanie projektu/materiałów. Jeśli takie projekty powstałyby, to uznano by to za plagiat. Ponadto, Wnioskodawczyni przekazuje prawa autorskie do prac projektowych zrealizowanych w ramach przedmiotowych umów. Nie może więc wykonać identycznego projektu na rzecz kogoś innego. W praktyce też należy pamiętać, że każdy z projektów ma swoje założenia, wynikające z ograniczeń technicznych czy też oczekiwań zamawiających. Tym bardziej materiały projektowe nie mogą być wykorzystane w przypadku różnych Zamawiających.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

Czy w opisanym stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym Wnioskodawczyni może zastosować 50% koszty uzyskania przychodu w odniesieniu do przychodów będących przedmiotem wniosku?
Czy w opisanym stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym Wnioskodawczyni zobowiązana jest do wpłacania zaliczek w związku z przychodami będącymi przedmiotem wniosku w trakcie roku kalendarzowego, czy też zobowiązana jest do rozliczenia podatku z ich tytułu dopiero w zeznaniu składanym po zakończeniu danego roku podatkowego (roku kalendarzowego) w ustawowym terminie?

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest ocena stanowiska Wnioskodawczyni w zakresie przedstawionego zdarzenia przyszłego, natomiast w zakresie zaistniałego stanu faktycznego zostanie wydana odrębna interpretacja.

Zdaniem Wnioskodawczyni,

Ad. 1

Jest Ona uprawniona do zastosowania 50% kosztów uzyskania przychodów w odniesieniu do przychodów będących przedmiotem wniosku.

Przychody z tytułu praw majątkowych

Przychody z tytułu korzystania przez twórców z praw autorskich albo rozporządzania tymi prawami występują w opinii Wnioskodawczyni wówczas, gdy spełnione są łącznie dwie poniższe przesłanki:

wystąpienie przedmiotu praw majątkowych (autorskich) w postaci utworu;
osiągnięty przychód musi być bezpośrednio związany z korzystaniem z określonych praw autorskich albo rozporządzaniem nimi, stanowić skutek takiego korzystania lub rozporządzenia w postaci odpowiedniego wynagrodzenia.

W szczególności zgodnie z art. 18 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za przychód z praw majątkowych uważa się w szczególności przychody z praw autorskich i praw pokrewnych w rozumieniu odrębnych przepisów, praw do projektów wynalazczych, praw do topografii układów scalonych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również z odpłatnego zbycia tych praw.

Wyliczenie zawarte w ww. przepisie nie ma charakteru zamkniętego, na co wskazuje użycie wyrażenia „w szczególności”, jednakże wprost zalicza do przychodów z praw majątkowych przychody uzyskiwane z praw autorskich i praw pokrewnych w rozumieniu odrębnych przepisów, a także z odpłatnego zbycia tych praw.

Odrębnymi przepisami, o których mowa w ww. art. 18 są m.in. przepisy ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2006 r., Nr 90, poz. 631, z późn. zm.).

Z treści art. 1 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych wynika, że przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór).

W art. 1 ust. 2 ww. ustawy ustawodawca określił, że w szczególności przedmiotem prawa autorskiego są utwory:

wyrażone słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi (literackie, publicystyczne, naukowe, kartograficzne oraz programy komputerowe);
plastyczne;
fotograficzne;
lutnicze;
wzornictwa przemysłowego;
architektoniczne, architektoniczno-urbanistyczne i urbanistyczne;
muzyczne i słowno-muzyczne;
sceniczne, sceniczno-muzyczne, choreograficzne i pantomimiczne;
audiowizualne (w tym filmowe).

W konsekwencji, zdaniem Wnioskodawczyni, uzyskiwane przez Nią przychody, które są przedmiotem zapytania, stanowią przychody z tytułu praw majątkowych, w rozumieniu art. 18 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Możliwość zastosowania 50% kosztów uzyskania przychodów

Jak wykazano powyżej, przychody uzyskiwane przez Wnioskodawczynię stanowią przychody z tytułu praw majątkowych. W przypadku tego rodzaju przychodów ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych w art. 22 ust. 9 pkt 3 przewiduje przypadek, gdy koszty uzyskania przychodów mogą zostać określone w szczególny sposób. Na podstawie tego przepisu bowiem, koszty uzyskania przychodów z tytułu korzystania przez twórców z praw autorskich w rozumieniu odrębnych przepisów, lub rozporządzania przez nich tymi prawami określa się w wysokości 50% uzyskanego przychodu (z zastrzeżeniem ust. 9a ww. artykułu). Przy czym koszty te oblicza się od przychodu pomniejszonego o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki na ubezpieczenie emerytalne i rentowe oraz na ubezpieczenie chorobowe (określonych w odrębnych przepisach). Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych określa górny próg kosztów, obliczonych na powyższej podstawie. W szczególności w danym roku podatkowym łączne koszty uzyskania przychodów nie mogą przekroczyć 1/2 kwoty stanowiącej górną granicę pierwszego przedziału skali podatkowej.

W opinii Wnioskodawczyni, w odniesieniu do przychodów opisanych w stanie faktycznym możliwe jest zastosowanie sposobu kalkulacji kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przy uwzględnieniu zastrzeżeń określonych w tym przepisie. Przychody te bowiem stanowią przychody w rozumieniu art. 18 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i tym samym spełniają przesłanki dla zastosowania tzw. 50% kosztów uzyskania przychodów.

Stanowisko Wnioskodawczyni znajduje potwierdzenie m.in. w indywidualnej interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 23 czerwca 2015 r. (sygn. IPTPB2/4511-164/ 15 - 4/AU), w którym Organ wskazał, że: „Należy zaznaczyć, że jeżeli z umowy cywilnoprawnej wynika, że nastąpi przeniesienie lub korzystanie z praw autorskich, to przychód z tego tytułu należy kwalifikować do przychodów z praw majątkowych, o których mowa w art. 18 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych”. (…) „Biorąc pod uwagę zaistniały stan faktyczny, na podstawie art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, Wnioskodawca może zastosować 50% koszty uzyskania przychodu do wynagrodzenia wypłacanego na podstawie umowy o dzieło, ale tylko i wyłącznie wtedy, gdy wykonywana przez Niego praca jest twórcza, tzn. niepowtarzalna, ma indywidualny charakter oraz spełnia przesłanki utworu określone w ww. ustawie o prawie autorskim i prawach pokrewnych, z uwzględnieniem normy prawnej zawartej w art. 22 ust. 9a ww. ustawy, czyli do wysokości nie przekraczającej; kwoty stanowiącej górną granicę pierwszego przedziału skali podatkowej”. Analogiczne stanowisko zaprezentował także Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi w interpretacji z dnia 11 sierpnia 2015 r. (sygn. IPTPB2/4511-293/15-4/PK) oraz z dnia 10 września 2015 r. (sygn. IPTPB2/4511-366/15-2/AKr).

Ad. 2

Zdaniem Wnioskodawczyni, nie będzie Ona zobowiązana do zapłaty zaliczek z tytułu podatku dochodowego od osób fizycznych w odniesieniu do przychodów będących przedmiotem wniosku. Podatek w tym zakresie będzie natomiast zobowiązana obliczyć i uiścić wraz ze sporządzanym po zakończeniu danego roku podatkowego zeznaniem podatkowym w ustawowym terminie.

Zasady w zakresie obowiązku uiszczania zaliczek w trakcie roku podatkowego dla przypadku, gdy przychody uzyskiwane są bez pośrednictwa płatników, reguluje art. 44 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Stanowi on, że podatnicy osiągający dochody bez pośrednictwa płatników odpowiednio:

ze stosunku pracy z zagranicy;
z emerytur i rent z zagranicy;
z tytułów określonych w art. 13 pkt 2, 4 i 6-9, z zastrzeżeniem ust. 1 pkt 1

− są obowiązani bez wezwania wpłacać w ciągu roku podatkowego zaliczki na podatek dochodowy, według odpowiednich zasad.

W związku z powyższym, przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie przewidują obowiązku odprowadzania zaliczek przez podatnika w trakcie roku podatkowego z tytułu osiągnięcia dochodu określonego w art. 18 ww. ustawy. W szczególności art. 44 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie znajdzie zastosowania w przedmiotowej sprawie, gdyż odnosi się do wprost wskazanych przypadków, które nie obejmują sytuacji opisanej w przedmiotowym wniosku.

Stanowisko Wnioskodawczyni znajduje potwierdzenie m.in. w indywidualnej interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 23 czerwca 2015 r. (sygn. IPTPB2/4511-164/ 15 - /AU), w którym Organ wskazał, że: „Wnioskodawca będzie zobowiązany wykazać uzyskaną należność z tytułu przeniesienia praw autorskich w zeznaniu o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w roku podatkowym, składanym zgodnie z art. 45 ustawy, w terminie do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym, w którym ta należność zostanie uzyskana”.

W związku z powyższym w przedmiotowej sprawie Wnioskodawczyni nie będzie zobowiązana do zapłaty zaliczek w ciągu roku podatkowego. Przychody w tym zakresie będzie zobligowana wykazać dopiero w zeznaniu rocznym z tytułu podatku dochodowego od osób fizycznych za dany rok podatkowy.

Reasumując, zdaniem Wnioskodawczyni, będzie Ona uprawniona do zastosowania 50% kosztów uzyskania przychodów w odniesieniu do przychodów będących przedmiotem wniosku. Ponadto, w tym zakresie Wnioskodawczyni nie będzie zobowiązana do uiszczenia zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych w trakcie roku podatkowego (kalendarzowego). Do rozliczenia i zapłaty zobowiązania zobligowana będzie dopiero na moment sporządzenia zeznania za dany rok w ustawowym terminie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w zakresie możliwości zastosowania 50% kosztów uzyskania przychodu oraz odprowadzania miesięcznych zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a, 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosowanie do art. 11 ust. 1 ww. ustawy, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 25b i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń (art. 11 ust. 1 ww. ustawy).

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych wyraźnie rozróżnia źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł.

Stosownie do przepisu art. 10 ust. 1 ww. ustawy, odrębnymi źródłami przychodów są określone w pkt 2 i 7 tego przepisu:

działalność wykonywana osobiście (pkt 2),

kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a)-c) (pkt 7).

Z treści art. 13 pkt 2 ww. ustawy wynika, że za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się przychody z osobiście wykonywanej działalności artystycznej, literackiej, naukowej, trenerskiej, oświatowej i publicystycznej, w tym z tytułu udziału w konkursach z dziedziny nauki, kultury i sztuki oraz dziennikarstwa, jak również przychody z uprawiania sportu, stypendia sportowe przyznawane na podstawie odrębnych przepisów oraz przychody sędziów z tytułu prowadzenia zawodów sportowych.

Stosownie do art. 13 pkt 8 ww. ustawy za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się przychody z tytułu wykonywania usług, na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło, uzyskiwane wyłącznie od:

osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą, osoby prawnej i jej jednostki organizacyjnej oraz jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej,
właściciela (posiadacza) nieruchomości, w której lokale są wynajmowane, lub działającego w jego imieniu zarządcy albo administratora – jeżeli podatnik wykonuje te usługi wyłącznie dla potrzeb związanych z tą nieruchomością

− z wyjątkiem przychodów uzyskanych na podstawie umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej oraz przychodów, o których mowa w pkt 9.

W świetle zapisu art. 10 ust. 1 pkt 7 w związku z art. 18 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za przychód z praw majątkowych uważa się w szczególności przychody z praw autorskich i praw pokrewnych w rozumieniu odrębnych przepisów, praw do projektów wynalazczych, praw do topografii układów scalonych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również z odpłatnego zbycia tych praw.

Odrębnymi przepisami, o których mowa w ww. art. 18 są m.in. przepisy ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2016 r., poz. 666, z późn. zm.).

W art. 1 ust. 2 ww. ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych ustawodawca określił, że w szczególności przedmiotem prawa autorskiego są utwory:

wyrażone słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi (literackie, publicystyczne, naukowe, kartograficzne oraz programy komputerowe);
plastyczne;
fotograficzne;
lutnicze;
wzornictwa przemysłowego;
architektoniczne, architektoniczno-urbanistyczne i urbanistyczne;
muzyczne i słowno-muzyczne;
sceniczne, sceniczno-muzyczne, choreograficzne i pantomimiczne;
audiowizualne (w tym filmowe).

Utwór jest przedmiotem prawa autorskiego od chwili ustalenia, chociażby miał postać nieukończoną. Ochrona przysługuje twórcy niezależnie od spełnienia jakichkolwiek formalności.

Ponadto, na podstawie art. 8 ust. 1 i 2 cytowanej ustawy, prawo autorskie przysługuje twórcy, o ile ustawa nie stanowi inaczej. Domniemywa się, że twórcą jest osoba, której nazwisko w tym charakterze uwidoczniono na egzemplarzach utworu lub której autorstwo podano do publicznej wiadomości w jakikolwiek sposób w związku z rozpowszechnianiem utworu.

Przychody z tytułu korzystania przez twórców z praw autorskich lub artystów wykonawców z praw pokrewnych albo rozporządzania tymi prawami, występują wówczas gdy spełnione są dwie przesłanki. Po pierwsze konieczne jest wystąpienie przedmiotu praw majątkowych w postaci utworu lub artystycznego wykonania. Po drugie zaś osiągnięty przychód musi być bezpośrednio związany z korzystaniem z określonych praw autorskich lub pokrewnych albo rozporządzaniem nimi, stanowić skutek takiego korzystania lub rozporządzenia w postaci odpowiedniego wynagrodzenia autorskiego lub wykonawczego. W umowach, które towarzyszą zamawianiu utworów, strony powinny wyraźnie postanowić, że przedmiotem zamówienia jest właśnie dobro niematerialne, podlegające ochronie na mocy ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

W myśl art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych − co do zasady − kosztami uzyskania przychodów z poszczególnego źródła są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 ustawy.

Natomiast w sytuacji korzystania przez twórców z praw autorskich i praw pokrewnych w rozumieniu odrębnych przepisów, lub rozporządzania przez nich tymi prawami, mają zastosowanie 50% koszty uzyskanego przychodu.

Zgodnie z art. 22 ust. 9 pkt 1-3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ustawodawca wymienia trzy przypadki przychodów, do których znajdują zastosowanie 50% koszty uzyskania.

Z przepisu tego wynika mianowicie, że koszty uzyskania niektórych przychodów określa się:

z tytułu zapłaty twórcy za przeniesienie prawa własności wynalazku, topografii układu scalonego, wzoru użytkowego, wzoru przemysłowego, znaku towarowego lub wzoru zdobniczego − w wysokości 50% uzyskanego przychodu, z zastrzeżeniem ust. 9a;
z tytułu opłaty licencyjnej za przeniesienie prawa stosowania wynalazku, topografii układu scalonego, wzoru użytkowego, wzoru przemysłowego, znaku towarowego lub wzoru zdobniczego, otrzymanej w pierwszym roku trwania licencji od pierwszej jednostki, z którą zawarto umowę licencyjną − w wysokości 50% uzyskanego przychodu, z zastrzeżeniem ust. 9a;
z tytułu korzystania przez twórców z praw autorskich i artystów wykonawców z praw pokrewnych, w rozumieniu odrębnych przepisów, lub rozporządzania przez nich tymi prawami – w wysokości 50% uzyskanego przychodu, z zastrzeżeniem ust. 9a, z tym że koszty te oblicza się od przychodu pomniejszonego o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe oraz na ubezpieczenie chorobowe, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b), których podstawę wymiaru stanowi ten przychód.

Natomiast zgodnie z art. 22 ust. 9 pkt 4 ww. ustawy z tytułów określonych w art. 13 pkt 2, 4, 6 i 8, koszty uzyskania niektórych przychodów określa się w wysokości 20% uzyskanego przychodu, z tym że koszty te oblicza się od przychodu pomniejszonego o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe oraz na ubezpieczenie chorobowe, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b, których podstawę wymiaru stanowi ten przychód.

Przy czym, stosownie do art. 22 ust. 9a ww. ustawy w roku podatkowym łączne koszty uzyskania przychodów, o których mowa w ust. 9 pkt 1-3, nie mogą przekroczyć ½ kwoty stanowiącej górną granicę pierwszego przedziału skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1.

W konsekwencji, zastosowanie kosztów uzyskania przychodów w wysokości 50% będzie możliwe wówczas, gdy dana osoba uzyska przychód za wykonanie czynności będącej przedmiotem prawa autorskiego lub pokrewnego oraz gdy twórca dokona rozporządzenia prawami autorskimi do swojego utworu, czyli gdy przejdą one na zamawiającego dzieło lub gdy udzieli licencji na korzystanie z nich.

Wnioskodawczyni wskazała, że w latach 2014 i 2016 podpisała umowy z zagranicznym podmiotem, który prowadzi m.in. działalność projektową obejmującą prace architektoniczne na wykonanie prac projektowych, w tym projektów architektonicznych oraz graficznych. W przyszłości Wnioskodawczyni planuje podpisać kolejną analogiczną umowę lub umowy z Zamawiającym lub z innymi zagranicznymi podmiotami. W ramach ww. umów Wnioskodawczyni przekazuje nieodwołanie pełnię wyłącznych praw autorskich, nieograniczonych czasowo i geograficznie do prac projektowych, wykonanych na rzecz Zamawiającego.

Biorąc pod uwagę powyższe stwierdzić należy, że skoro Wnioskodawczyni uzyska świadczenie – należność za przeniesienie praw autorskich do efektów swego działania, to przychody uzyskiwane przez Nią zaliczyć należy do źródła przychodów, o którym mowa w cyt. powyżej art. 18 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W tym miejscu należy jednak zauważyć, że tutejszy Organ nie jest upoważniony do interpretacji ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej, a tym samym do stwierdzenia, czy dana osoba (Wnioskodawczyni) jest twórcą w rozumieniu ww. ustawy lub czy konkretna praca stanowi prawo autorskie lub prawo pokrewne.

W przypadku Wnioskodawczyni, skoro zaistnieje wystąpienie przedmiotu praw majątkowych (autorskich) w postaci prac projektowych, które będą efektem Jej pracy, objęte ochroną przewidzianą w ustawie o prawie autorskim i prawach pokrewnych, których Wnioskodawczyni jest twórcą w rozumieniu ww. ustawy, to w przedmiotowej sprawie znajdzie zastosowanie art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W związku z tym do osiągniętych przychodów z tytułu praw majątkowych, mogą być zastosowane 50% koszty uzyskania przychodu, przy czym koszty te nie mogą przekroczyć ½ kwoty stanowiącej górną granicę pierwszego przedziału skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Końcowo należy wskazać, że przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie przewidują obowiązku odprowadzania zaliczek przez podatnika w trakcie roku podatkowego z tytułu osiągnięcia dochodu określonego w art. 18 ww. ustawy. Dlatego też nie znajduje zastosowania przepis art. 44 ust. 1a ww. ustawy, który stanowi, że podatnicy osiągający dochody bez pośrednictwa płatników:

ze stosunku pracy z zagranicy;
z emerytur i rent z zagranicy;
z tytułów określonych w art. 13 pkt 2, 4 i 6-9, z zastrzeżeniem ust. 1 pkt 1

− są obowiązani bez wezwania wpłacać w ciągu roku podatkowego zaliczki na podatek dochodowy, według zasad określonych w ust. 3a.

Skoro zatem Wnioskodawczyni osiągnie przychód z praw majątkowych, o których mowa w art. 18 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych bez pośrednictwa płatnika, to w świetle ww. ustawy nie będzie obowiązana do samodzielnego obliczania i wpłacania zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych.

Dochód z tego źródła podlega kumulacji z dochodami z innych źródeł, opodatkowanymi na zasadach ogólnych czyli według skali określonej w art. 27 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, uzyskanymi w ciągu roku podatkowego. Dochód ten należy wykazać w zeznaniu rocznym o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) na formularzu PIT-36, składanym w terminie do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku, w którym został uzyskany.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego… po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.) Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin