Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
1061-IPTPB1.4511.919.2016.1.RK
z 7 listopada 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 5 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 14 lipca 2016 r. (data wpływu 26 lipca 2016 r.), uzupełnionym pismem z dnia 11 października 2016 r. (data wpływu 13 października 2016 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości dokonywania odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych otrzymanych w drodze darowizny – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 26 lipca 2016 r. do Biura Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej wpłynął wniosek z dnia 14 lipca 2016 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych.

Pismem z dnia 29 lipca 2016 r., Nr IBPB-1-1/4511-433/16/MJ (data wpływu 3 sierpnia 2016 r.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający na podstawie art. 170 § 1 w związku z art. 14h ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) przekazał ww. wniosek Dyrektorowi Izby Skarbowej w Łodzi, celem załatwienia według właściwości, stosownie do § 5 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643).

Wniosek ten nie spełniał wymogów, o których mowa w art. 14b § 1 i § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, w związku z czym pismem z dnia 27 września 2016 r., Nr 1061-IPTPB1.4511.656.2016.1.RK, na podstawie art. 169 § 1 w zw. z art. 14h wymienionej ustawy, wezwano Wnioskodawczynię do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie do uzupełnienia ww. wniosku wysłano w dniu 27 września 2016 r. (data doręczenia 7 października 2016 r.). Wnioskodawczyni uzupełniła ww. wniosek pismem z dnia 11 października 2016 r. (data wpływu 13 października 2016 r.), nadanym za pośrednictwem … dnia 12 października 2016 r.

We wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawczyni, będąca osobą fizyczną, posiada status polskiego rezydenta podatkowego, podlegającego w Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu od całości osiąganych przez siebie dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania, zgodnie z przepisami ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361), dalej zwanej „u.p.d.o.f.”. Wnioskodawczyni jest wspólnikiem w spółce komandytowej (dalej zwana „Spółką”), posiadającym status komandytariusza. Oprócz tego prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą. W niedalekiej przyszłości zamierza dokonać darowizny prowadzonego przez siebie przedsiębiorstwa (jednoosobowej działalności gospodarczej) na rzecz Spółki, w której posiada status komandytariusza.

Planowanym jest, że do Spółki przystąpi w charakterze komandytariusza również matka, która również prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą. Jeśli przystąpienie to dojdzie do skutku, w niedalekiej przyszłości matka dokona darowizny prowadzonego przedsiębiorstwa na rzecz Spółki.

W piśmie z dnia 11 października 2016 r., stanowiącym uzupełnienie wniosku, Wnioskodawczyni wskazała, że prowadzi działalność gospodarczą w zakresie oznaczonym symbolem wg PKD: 93.29.Z pozostała działalność rozrywkowa i rekreacyjna, 77.21.Z - wypożyczanie i dzierżawa sprzętu rekreacyjnego i sportowego, 77.40.Z - dzierżawa własności intelektualnej i podobnych produktów, z wyłączeniem prac chronionych prawem autorskim, 96.04.Z - działalność usługowa związana z poprawą kondycji fizycznej, 96.09.Z - pozostała działalność usługowa, gdzie indziej niesklasyfikowana. Prowadzona jednoosobowa działalność gospodarcza jest opodatkowana 19% podatkiem liniowym i dla potrzeb tej działalności Wnioskodawczyni prowadzi podatkową księgą przychodów i rozchodów. Wnioskodawczyni w przeciągu kilku najbliższych miesięcy chciałaby dokonać przedmiotowej darowizny. Umowa darowizny dokonana zostanie w formie aktu notarialnego. Przedmiot działalności Spółki, wynikający z obecnej umowy, jest oznaczony następującymi symbolami PKD: 86.22.Z, 22.23.Z, 43.32.Z, 46.73.Z, 47.74.Z, 47.75.Z, 49.41.Z, 58.13.Z, 64.99.Z, 68.20.Z, 69.10.Z, 70.22.Z, 73.12.A ,73.12.B, 73.12.C, 73.12.D, 77.29.Z, 77.39.Z, 86.10.Z, 86.21.Z, 86.23.Z, 86.90.A, 86.90.C, 86.90.E, 87.90.Z, 96.04.Z, 96.09.Z - przy czym za działalność główną, wskazaną także w KRS jest przyjęta „Działalność szpitali” (PKD 86.10.Z). Przed dokonaniem darowizny przedsiębiorstwa przez Wnioskodawczynię, przedmiot działalności Spółki zostanie poszerzony w zakresie oznaczonym symbolem PKD: 77.21.Z, 77.40.Z, 93.29.Z. Udział Wnioskodawczyni w zyskach i stratach Spółki wynosi obecnie 99%. Dochód Wnioskodawczyni z tytułu prowadzonej poprzez Spółkę komandytową pozarolniczej działalności gospodarczej opodatkowany jest 19% podatkiem liniowym.

Przedmiotem darowizny będzie przedsiębiorstwo Wnioskodawczyni, a zatem na Spółkę przeniesione zostaną wszelkie środki trwałe (w tym sprzęt biurowy, sprzęt sportowy i rekreacyjny) oraz wartości niematerialne i prawne (w tym autorskie prawo majątkowe) służące prowadzonej działalności. W związku z tym, że darowizna przedsiębiorstwa pozostaje na razie w sferze planów, nie można określić obecnie szczegółowej listy składników majątku tego przedsiębiorstwa, które będą występowały w dniu dokonania darowizny.

Wnioskodawczyni wskazała, że wniesione środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne będą wykorzystywane przez okres dłuższy niż rok. Wartość początkowa darowanych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych zostanie ustalona według wartości rynkowej wynikającej z aktu notarialnego - zgodnie z art. 22g ust. 15 u.p.d.o.f. Wnioskodawczyni będzie dokonywać odpisów amortyzacyjnych w proporcji wynikającej z Jej udziału w zysku Spółki komandytowej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy wartość dokonanej na rzecz Spółki darowizny stanowić będzie przychód do opodatkowania podatkiem dochodowym dla Wnioskodawczyni - jednocześnie darczyńcy i wspólnika obdarowanej Spółki - z któregokolwiek ze źródeł przychodów?
2. Czy prawidłowym będzie ustalenie wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych nabytych w darowiźnie przez Spółkę według ich wartości rynkowej, nie wyższej jednak niż ich wartość określona w umowie darowizny?
3. Czy Wnioskodawczyni może dokonywać odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej otrzymanych w drodze darowizny środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, które stanowić będą koszty uzyskania przychodów wspólników Spółki, w tym Wnioskodawczyni?
4. Czy dokonanie darowizny przedsiębiorstwa przez matkę Wnioskodawczyni na rzecz Spółki, w której to Wnioskodawczyni wraz z matką posiadać będą status komandytariuszy, nie będzie skutkować uzyskaniem przez Wnioskodawczynię przychodu z tytułu nieodpłatnego świadczenia, tj. czy będzie miało w tym przypadku zastosowanie zwolnienie z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 125 u.p.d.o.f.?
   
   

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest ocena stanowiska Wnioskodawczyni w zakresie pytania oznaczonego we wniosku Nr 3. Natomiast w zakresie pytań oznaczonych Nr 1, Nr 2, Nr 4 wydane zostaną odrębne rozstrzygnięcia.

Zdaniem Wnioskodawczyni, jako wspólnik Spółki osobowej, będzie uprawniona do dokonywania odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych przedsiębiorstwa, nabytego w drodze umowy darowizny przez Spółkę osobową oraz zaliczania ich do kosztów uzyskania przychodów, stosownie do posiadanego udziału w zyskach tej spółki. Stosownie do art. 5b ust. 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, dalej: u.p.d.o.f.), jeśli pozarolniczą działalność gospodarczą prowadzi spółka niemająca osobowości prawnej, przychody wspólnika z udziału w takiej spółce, określone na podstawie art. 8 ust. 1, uznaje się za przychody ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, tj. z pozarolniczej działalności gospodarczej. Jak stanowi art. 8 ust. 1 u.p.d.o.f., przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału) oraz z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe. Zgodnie z art. 8 ust. 1a u.p.d.o.f., przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 lub działów specjalnych produkcji rolnej, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 4, osiąganych przez podatników opodatkowanych na zasadach określonych w art. 30c, nie łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1.

Oznacza to, że Spółka jest transparentna na cele podatku dochodowego - podatnikiem nie jest Spółka, ale jej wspólnicy, czyli m.in. Wnioskodawczyni, jako jej wspólnik. Wobec powyższego, kwestie związane z amortyzacją środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, których nabycia dokona Spółka istotne w kontekście rozliczeń podatkowych Wnioskodawczyni, jako wspólnika Spółki, będącą osobą fizyczną - powinny być rozpatrywane na gruncie przepisów u.p.d.o.f. Należy mieć ponadto na względzie, że dochód Wnioskodawczyni z tytułu udziału w Spółce opodatkowany jest zgodnie z treścią art. 30c u.p.d.o.f., bowiem Wnioskodawczyni rozlicza podatek z tytułu dochodu z pozarolniczej działalności gospodarczej według stawki liniowej. Stosownie do art. 30c ust. 1 u.p.d.o.f., podatek dochodowy od dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej lub działów specjalnych produkcji rolnej uzyskanych przez podatników, o których mowa w art. 9a ust. 2 lub 7, z zastrzeżeniem art. 29, 30 i 30d, wynosi 19% podstawy obliczenia podatku. Podstawą obliczenia podatku, o której mowa w ust. 1, jest dochód ustalony zgodnie z art. 9 ust. 1, 2, 3, 3a i 5, art. 24 ust. 1, 2, 3b 3e i ust. 4 zdanie pierwsze lub art. 24b ust. 1 i 2, lub art. 25. Dochód ten podatnicy mogą pomniejszać o składki na ubezpieczenie społeczne określone w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. a) i pkt 2a oraz wpłaty na indywidualne konto zabezpieczenia emerytalnego określone w art. 26 ust. 1 pkt 2b. Wysokość składek i wpłat ustala się na podstawie dokumentów stwierdzających ich poniesienie (art. 30c ust. 2). Na podstawie art. 9 ust. 2 u.p.d.o.f.. dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 24-25 nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 u.p.d.o.f., „kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23”. Ponadto, stosownie do treści art. 22 ust. 8 u.p.d.o.f., „kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a 22o z uwzględnieniem art. 23”.

Stosownie do treści art. 22b ust. 1 u.p.d.o.f., „amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c nabyte nadające się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania:

1. spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego,
2. spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego,
3. prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
4. autorskie lub pokrewne prawa majątkowe
5. licencje,
6. prawa określone w ustawie z dnia 30 czerwca 2000 r. - Prawo własności przemysłowej (Dz. U. z 2003 r. Nr 119, poz. 1117, z późn. zm.),
7. wartość stanowiąca równowartość uzyskanych informacji związanych z wiedzą w dziedzinie przemysłowej, handlowej, naukowej lub organizacyjnej (know-how),

- o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane przez niego do używania na podstawie umowy licencyjnej (sublicencji), umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane wartościami niematerialnymi i prawnymi.

Ponadto odnosząc się do zawartych w u.p.d.o.f. przepisów dotyczących amortyzacji należy zauważyć, że ustawodawca przewiduje dwa sposoby wejścia w posiadanie przez podatnika składników majątkowych podlegających amortyzacji - wytworzenie we własnym zakresie i nabycie.

Nabycie prawa własności składnika majątku może nastąpić w formie sprzedaży, zamiany, wkładu niepieniężnego, darowizny, spadku, czy na podstawie innej umowy zobowiązującej do przeniesienia własności rzeczy oznaczonej co do tożsamości. Zgodnie z art. 22f ust. 1 u.p.d.o.f., „podatnicy, z wyjątkiem tych, którzy ze względu na ogłoszoną upadłość obejmującą likwidację majątku nie prowadzą działalności gospodarczej, dokonują odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, o których mowa w art. 22a ust. 1 i ust. 2 pkt 1 - 3 oraz w art. 22b”. Ponadto, stosownie do art. 22d ust. 2 u.p.d.o.f., „składniki majątku, o których mowa w art. 22a - 22c, z wyłączeniem składników wymienionych w ust. 1, wprowadza się do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych zgodnie z art. 22n, najpóźniej w miesiącu przekazania ich do używania. Późniejszy termin wprowadzenia uznaje się za ujawnienie środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 4”. W przedmiotowej sprawie powoływany przepis znajdzie zastosowanie, ponieważ zgodnie z wyceną biegłego rzeczoznawcy wartość przedmiotowego autorskiego prawa majątkowego do utworu w postaci niezarejestrowanego znaku towarowego będzie wyższa od 3 500,00 złotych.

Zgodnie z art. 22h ust. 1 u.p.d.o.f., odpisów amortyzacyjnych dokonuje się od wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem art. 22k, począwszy od pierwszego miesiąca następującego po miesiącu, w którym ten środek lub wartość wprowadzono do ewidencji (wykazu), z zastrzeżeniem art. 22e, do końca tego miesiąca, w którym następuje zrównanie sumy odpisów amortyzacyjnych z ich wartością początkową lub w którym postawiono je w stan likwidacji, zbyto lub stwierdzono ich niedobór; suma odpisów amortyzacyjnych obejmuje również odpisy, których zgodnie z art. 23 ust. 1 nie uważa się za koszty uzyskania przychodów”.

Ponadto, wskazać należy, że w myśl art. 23 ust. 1 pkt 45a lit. a) u.p.d.o.f., nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych nabytych nieodpłatnie, z wyjątkiem nabytych w drodze spadku lub darowizny, jeżeli:

• nabycie to nie stanowi przychodu z tytułu nieodpłatnego otrzymania rzeczy lub praw, lub
  

• dochód z tego tytułu jest zwolniony od podatku dochodowego, lub
  

• nabycie to stanowi dochód, od którego na podstawie odrębnych przepisów zaniechano poboru podatku.
  
  

Zatem, kosztem uzyskania przychodów są również odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane od składników majątku nabytych w drodze spadku lub darowizny, spełniających warunki pozwalające uznać je za środki trwałe lub wartości niematerialne i prawne. Uznać tym samym należy, że dokonywane odpisy amortyzacyjne od nabytego przedsiębiorstwa, będą mogły stanowić koszty uzyskania przychodu Wnioskodawczyni, jako wspólnika Spółki, bowiem z uwagi na ich nabycie w drodze umowy darowizny nie znajdzie zastosowania wyłączenie możliwości uznania odpisów amortyzacyjnych za koszty uzyskania przychodów od składników majątku, nabytych nieodpłatnie.

Reasumując, mając na uwadze powyższe wskazać należy, że spółka osobowa, której Wnioskodawczyni jest wspólnikiem, może dokonywać odpisów amortyzacyjnych od otrzymanych w drodze darowizny środków trwałych przedsiębiorstwa, które to odpisy stanowić będą mogły koszty uzyskania przychodu Wnioskodawczyni, jako wspólnika tej Spółki, stosownie do Jej udziału w zysku tej Spółki.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.), odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej w tym zakresie oceny stanowiska Wnioskodawczyni.

W tym miejscu wyjaśnić jedynie należy, że przedstawiając własne stanowisko Wnioskodawczyni przywołała nieobowiązujące brzmienie art. 22f ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.). Przepis art. 22f ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych po zmianie stanowi, że: „podatnicy, z wyjątkiem tych, którzy ze względu na ogłoszoną upadłość nie prowadzą działalności gospodarczej, dokonują odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, o których mowa w art. 22a ust. 1 i ust. 2 pkt 1 - 3 oraz w art. 22b”.”

Powyższa zmiana nie ma wpływu na treść rozstrzygnięcia.

Ponadto należy nadmienić, że zgodnie z przepisem art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, minister właściwy do spraw finansów publicznych, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Zatem interpretacje indywidualne prawa podatkowego wydawane są wyłącznie na wniosek zainteresowanego i tylko w jego indywidualnej sprawie. Zainteresowanym jest każdy, kto złoży wniosek w sprawie indywidualnej, która jego dotyczy.

W związku z tym, zaznacza się, że interpretacja odnosi się tylko i wyłącznie do Wnioskodawczyni, nie zaś do pozostałych wspólników Spółki komandytowej.

Wskazać również należy, że zgodnie z art. 14na ustawy Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 13 maja 2016 r. o zmianie ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2016 r., poz. 846) przepis art. 14na ustawy zmienianej w art. 1 ma zastosowanie do interpretacji indywidualnych wydanych od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego …, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.