Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB1/4511-961/16-2/EC
z 27 października 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 5 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 29 sierpnia 2016 r. (data wpływu 31 sierpnia 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodu z tytułu sprzedaży nieruchomości – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 31 sierpnia 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodu z tytułu sprzedaży nieruchomości.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W dniu 16.07.2007 r. Wnioskodawca wraz z małżonką nabyli tytułem umowy sprzedaży dwie działki ewidencyjne o łącznej powierzchni 3000 m². Działki te stanowiły grunt i przeznaczone zostały pod zabudowę mieszkaniową ekstensywną na działkach zadrzewionych i zalesionych. Powyżej omówione działki zostały zakupione przez Wnioskodawcę oraz jego małżonkę na zasadach wspólności ustawowej i weszły do ich majątku wspólnego.

Wnioskodawca jest przedsiębiorcą, który osiąga przychód z tytułu m.in. nabywania i zbywania nieruchomości, nabywania nieruchomości na cele budowy obiektów budownictwa mieszkaniowego i wielomieszkaniowego oraz zbywania wybudowanych przez niego domów lub lokali w budynkach wielomieszkaniowych. Taki stan istniał także w 2007 roku.

Małżonka Wnioskodawcy również jest przedsiębiorcą, jednakże osiąga przychód wyłącznie ze sprzedaży towarów związanych z podłogami drewnianymi (panele, deski, parkiety, kleje do podłóg, lakiery, listwy itp.) oraz usług związanych z montażem podłóg drewnianych. W ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej Małżonka Wnioskodawcy nie wykonuje czynności nabywania i zbywania nieruchomości, nabywania nieruchomości na cele budowy obiektów budownictwa mieszkaniowego i wielomieszkaniowego oraz zbywania wybudowanych przez niego domów lub lokali w budynkach wielomieszkaniowych. Taki stan istniał także w 2007 roku.

Następnie, w ramach własnej działalności gospodarczej, Wnioskodawca nabyte niezabudowane działki uznał za środek trwały jego przedsiębiorstwa oraz wprowadził je do ewidencji środków trwałych. Ponadto, Wnioskodawca nie dokonywał amortyzacji tych działek - gdyż zgodnie z art. 22c u.p.d.of. nie podlegały one amortyzacji. Następnie - w ramach prowadzonej działalności gospodarczej - Wnioskodawca dokonał dalszego podziału nabytych w dniu 16.07.2007 roku działek i rozpoczął na nich inwestycję w postaci budynków mieszkalnych jednorodzinnych, w zabudowie mieszkaniowej. Wydatków na zakup gruntu oraz wydatków poniesionych na budowę - prowadzoną w ramach działalności gospodarczej Wnioskodawcy - Wnioskodawca, zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 1a u.p.d.o.f. nie uznał także za koszt uzyskania przychodu, gdyż poniesione w tym celu wydatki (w proporcji do ceny nabycia) mógł odliczyć proporcjonalnie dopiero przy ewentualnej sprzedaży tych działek wraz z naniesieniami. Ponadto Wnioskodawca opłacał na ww. działki podatek od nieruchomości oraz ponosił, koszty związane z ich podziałem geodezyjnym i przygotowaniem do inwestycji budowlanej. Wybudowanego budynku mieszkalnego - jako przeznaczonego na sprzedaż, a nie na potrzeby własne - Wnioskodawca nie wprowadził do ewidencji, środków trwałych.

Budowa ww. budynku została zakończona i zgłoszona do Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w dniu 12.04.2010 roku i wobec braku sprzeciwu ww. organu na podstawie art. 54 ustawy z dnia 07.07.1994 r. - prawo budowlane budynek został przyjęty do użytkowania (w rozumieniu dopuszczenia go do użytkowania jako zgodnego z projektem i normami prawa budowlanego).

W dniu 27.10.2010 roku - zatem w okresie blisko 7 miesięcy od daty zakończenia budowy- nieruchomość stanowiąca działkę 48/20 zabudowaną budynkiem mieszkalnym jednorodzinnym, w zabudowie bliźniaczej została przez Wnioskodawcę oraz jego małżonkę sprzedana osobom trzecim (nabywcom).

W dniu 27.10.2010 r. Wnioskodawca oraz jego małżonka sprzedali jeden z wybudowanych przez Wnioskodawcę budynków posadowionych na działkach powstałych w wyniku podziału nieruchomości zakupionych przez nich w dniu 16.07.2007 r. na zasadach wspólności ustawowej. Transakcja ta dotyczyła działki o numerze 48/20 na której Wnioskodawca wybudował budynek mieszkalny jednorodzinny, w zabudowie bliźniaczej, zaś otrzymana przez Wnioskodawcę od nabywców cena wynosiła 605.000 złotych brutto (cena zawierała podatek VAT w stawce obowiązującej w dacie sprzedaży).

W akcie notarialnym, zawierającym ww. umowę znalazło się postanowienie, że "Sprzedający oświadczają, że z tytułu dokonania czynności udokumentowanej niniejszym aktem notarialnym są opodatkowani podatkiem od towarów i usług, na podstawie ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 54, poz. 535).

Powyższe postanowienie dotyczyło wyłącznie wskazania, że sprzedaż podlega, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, a nie podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Faktycznym i jednym podatnikiem - tak na potrzeby podatku dochodowego od osób fizycznych jak i podatku od towarów i usług - był sam Wnioskodawca.

Z tytułu dokonania powyżej przywołanej transakcji sprzedaży, Wnioskodawca wykazał przychód osiągnięty w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, zaliczył wydatki na zakup gruntu (wartości proporcjonalnej do ceny zakupu na podstawie umowy z dnia 16.07.2007r.) odprowadził podatek należny podatek z tytułu osiągniętego dochodu. Transakcja była także udokumentowana na potrzeby podatku od towarów i usług, a podatek należny został odprowadzony do organu podatkowego.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy opisana powyżej transakcja sprzedaży nieruchomości w postaci działki 48/20 zabudowanej budynkiem mieszkalnym jednorodzinnym, w zabudowie, bliźniaczej, gdzie grunt został nabyty przez Wnioskodawcę oraz jego małżonkę, na zasadzie wspólności ustawowej, następnie został ujęty w ewidencji środków trwałych Wnioskodawcy, a budynek mieszkalny został budowany w ramach działalności gospodarczej Wnioskodawcy powoduje, iż wyłącznie Wnioskodawca dokonuje rozliczenia ww. transakcji w podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. wyłącznie on uzyskuje przychód z jej tytułu, wyłącznie on uzyskuje dochód oraz odprowadzą podatek dochodowy, czy też przychód i dochód z tytułu ww. transakcji osiąga również jego małżonka (w proporcji), a tym samym zmniejsza się uzyskany przez Wnioskodawcę przychód?

Zdaniem Wnioskodawcy, osoba wyłącznie uzyskując przychód z tytułu ww. transakcji sprzedaży nieruchomości w postaci działki 48/20 zabudowanej budynkiem mieszkalnym jednorodzinnym, w zabudowie bliźniaczej, gdzie grunt został nabyty przez, Wnioskodawcę oraz jego małżonkę na zasadzie wspólności ustawowej, następnie został ujęty w ewidencji środków trwałych, Wnioskodawcy, a budynek mieszkalny został wybudowany w ramach działalności gospodarczej Wnioskodawcy powoduje, iż wyłącznie Wnioskodawca dokonuje rozliczenia ww. transakcji w podatku dochodowym od osób fizycznych tj; wyłącznie on uzyskuję przychód z jej tytułu, wyłącznie on uzyskuje, dochód oraz odprowadza podatek dochodowy.

Wnioskodawca zauważa, że przedmiotem sprzedaży był związany trwale z gruntem (ujętym w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych) budynek mieszkalny jednorodzinny, w zabudowie bliźniaczej. Budynek ten nie był ujęty w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych. Wybudowany został wyłącznie w ramach działalności gospodarczej Wnioskodawcy, z przeznaczeniem na jego sprzedaż.

Zdaniem Wnioskodawcy, działalność gospodarcza może obejmować swoim zakresem takie aktywności lub czynności, z których generowany przychód w innych okolicznościach musiałby zostać uznany za przychód z odrębnego niż działalność gospodarcza źródła przychodów. Jeżeli jednak taka aktywność lub takie czynności prowadzone są, w ramach działalności gospodarczej, to art. 14 u.p.d.o.f. determinuje sposób opodatkowania uzyskanego z nich przychodu jako przychodu z działalności gospodarczej (art. 10 ust. 1 pkt 3 u.p.d.o.f.), a nie jako odrębne źródło przychodu spośród wskazanych w art. 10 ust. u.p.d.o.f.

Wskazać przy tym należy, że pozarolnicza działalność gospodarcza stanowi odrębne źródło przychodów wskazane w art. 10 ust. 1 pkt 3 u.p.d.o.f.

Z kolei art. 14 ust. 2 pkt 1 u.p.d.o.f. stanowi, że przychodami z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej składników majątku będących:

1. środkami trwałymi,
2. składnikami majątku, o których mowa w art. 22d ust. 1, z wyłączeniem składników, których wartość początkowa ustalona zgodnie z art. 22g nie przekracza 1.500 zł,
   
3. wartościami niematerialnymi i prawnymi

- ujętych w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych w tym także przychody z odpłatnego zbycia składników majątku wymienionych.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) odrębnym źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2, nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości, jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c;- przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym: nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany;

Wnioskodawca wskazuje, iż nabycie prawa własności od niezabudowanej nieruchomości (gruntu) na cele osobiste jego oraz małżonki (na zasadach wspólności ustawowej), pozostaje bez wpływu na - zakwalifikowanie osiągniętego przez Wnioskodawcę przychodu do źródła jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza. Faktu, że przychód ze sprzedaży ww. gruntu (spełniającego kryteria do zaliczenia go do środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych - art. 22c pkt 1 u.p.d.o.f.) stanowi zgodnie z art. 14 ust. 1 u.p.d.o.f. przychód z działalności gospodarczej i nie zmienia tego okoliczność, że prawo to zostało nabyte do majątku wspólnego małżonków.

Nabyta nieruchomość (grunt) była bowiem wykorzystywana wyłącznie do działalności gospodarczej Wnioskodawcy, który ponosił koszty związane z podziałem działek, koszty podatku od nieruchomości oraz koszty związane z budową budynku mieszkalnego jednorodzinnego, w zabudowie bliźniaczej.

Ponadto, wybudowany budynek nie był wykorzystywany przez Wnioskodawcę do prowadzenia działalności gospodarczej, gdyż de facto od początku jego budowy miał stanowić „towar”. Decydujące znaczenie przy kwalifikacji przychodu z tytułu sprzedaży ww. nieruchomości ma przedmiotowe i funkcjonalne powiązanie danego rodzaju przychodu ze źródłem jego uzyskania i - co Wnioskodawca ponownie podkreśla - nie ma znaczenia dla sposobu opodatkowania sprzedanego prawa okoliczność, że stanowiło ono przedmiot wspólności majątkowej małżeńskiej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Stosownie do art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a, 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,
4. innych rzeczy,

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) – przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Jednakże z art. 10 ust. 2 pkt 3 ww. ustawy wynika, że przepisu ust. 1 pkt 8 nie stosuje się do odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, z zastrzeżeniem ust. 3, nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat.

Z treści cytowanego przepisu wynika, że źródłem przychodu podatnika jest m.in. odpłatne zbycie nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości, jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło ich nabycie lub wybudowanie.

Zatem, przychód z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości lub jej części oraz udziału w nieruchomości nie powstanie, jeżeli spełnione są łącznie dwa warunki:

• odpłatne zbycie nieruchomości nie następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej (nie stanowi przedmiotu działalności gospodarczej) oraz
  

• zostało dokonane po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jej nabycie.
  
  
  

Odrębnym źródłem przychodów jest, wskazana w art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy, pozarolnicza działalność gospodarcza.

Zgodnie z art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej - oznacza to działalność zarobkową:

1. wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
2. polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
3. polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych,

- prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Pojęcie pozarolniczej działalności gospodarczej użyte w cytowanym wyżej przepisie art. 5a pkt 6 ustawy wymaga, aby był to jeden z wymienionych w lit. a)-c) rodzajów działalności oraz opiera się na następujących przesłankach:

• zarobkowym celu działalności,
  

• wykonywaniu działalności w sposób zorganizowany i ciągły,
  

• prowadzeniu działalności we własnym imieniu i na własny lub cudzy rachunek.
  
  
  

W świetle art. 14 ust. 1 ww. ustawy – za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 (pozarolniczej działalności gospodarczej), uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

Zgodnie z art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia składników majątku będących:

1. środkami trwałymi albo wartościami niematerialnymi i prawnymi, podlegającymi ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych,
2. składnikami majątku, o których mowa w art. 22d ust. 1, z wyłączeniem składników, których wartość początkowa ustalona zgodnie z art. 22g nie przekracza 1 500 zł,
3. składnikami majątku, które ze względu na przewidywany okres używania równy lub krótszy niż rok nie zostały zaliczone do środków trwałych albo wartości niematerialnych i prawnych,
4. składnikami majątku stanowiącymi spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego lub udział w takim prawie, które zgodnie z art. 22n ust. 3 nie podlegają ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych

– wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą lub przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej, z zastrzeżeniem ust. 2c; przy określaniu wysokości przychodów przepisy ust. 1 i art. 19 stosuje się odpowiednio.

Z treści przytoczonych przepisów wynika, że przychodami z działalności gospodarczej są:

• przychody z obrotu nieruchomościami (stanowiącymi towary handlowe lub wyroby gotowe w tej działalności),
  

• przychody z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą składników majątku używanych aktualnie w działalności, jak i
  

• przychody uzyskane ze sprzedaży tych składników majątku, które zostały z działalności gospodarczej z różnych względów wycofane, w tym z powodu jej likwidacji. Jeżeli jednak między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia upłynęło 6 lat, to przychód ze sprzedaży tych składników majątku nie stanowi przychodu z działalności gospodarczej.
  
  
  

Z przedstawionego opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą, m.in. w zakresie nabywania i zbywania nieruchomości, nabywania nieruchomości na cele budowy obiektów budownictwa mieszkaniowego i wielomieszkaniowego oraz zbywania wybudowanych domów lub lokali w budynkach wielomieszkaniowych. 16.07.2016 r. Wnioskodawca wraz z małżonką nabyli dwie działki (grunt), które zostały zakupione na zasadach wspólności ustawowej i weszły do ich majątku wspólnego. Działki te Wnioskodawca uznał za środek trwały i wprowadził je do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych. Następnie – w ramach prowadzonej działalności gospodarczej – Wnioskodawca dokonał dalszego podziału nabytych w 2007 r. działek i rozpoczął na nich inwestycję w postaci budynków mieszkalnych jednorodzinnych, w zabudowie mieszkaniowej. Wybudowanego budynku mieszkalnego - jako przeznaczonego na sprzedaż, a nie na potrzeby własne - Wnioskodawca nie wprowadził do ewidencji, środków trwałych.

W dniu 27.10.2010 r. Wnioskodawca oraz jego małżonka sprzedali jeden z wybudowanych przez Wnioskodawcę budynków posadowionych na działkach powstałych w wyniku podziału nieruchomości zakupionych przez nich w dniu 16.07.2007 r. na zasadach wspólności ustawowej.

W związku z powyższym Wnioskodawca powziął wątpliwość, czy przychód ze sprzedaży nieruchomości uzyskuje wyłącznie on, czy też przychód z tej sprzedaży osiąga również małżonka.

Stosunki majątkowe między małżonkami zostały uregulowane w ustawie z dnia 25 lutego 1964r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 2016 r., poz. 2082).

Zgodnie z art. 31 § 1 ww. ustawy, z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje miedzy małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków.

W piśmiennictwie podaje się, że o zaliczeniu danego przedmiotu majątkowego do majątku wspólnego decyduje moment faktycznego (definitywnego) jego nabycia. Z punktu widzenia przynależności prawa do majątku wspólnego bez znaczenia jest, czy jego nabycia dokonali małżonkowie wspólnie, czy też tylko jeden z nich. Nie jest istotna także podstawa (sposób) nabycia danego przedmiotu. Obowiązuje domniemanie, że przedmioty majątkowe nabyte w trakcie wspólności małżeńskiej przez jednego z małżonków zostały nabyte z majątku wspólnego na rzecz wspólności majątkowej.

Wspólność wynikająca ze stosunku małżeństwa jest współwłasnością łączną. Cechą charakterystyczną tego typu współwłasności jest to, iż niemożliwe jest ustalenie wielkości udziału małżonków we współwłasności (współwłasność bez udziałowa) oraz żaden z małżonków w czasie jej trwania nie może rozporządzać swymi prawami do majątku wspólnego.

W świetle art. 43 § 1 ww. Kodeksu, oboje małżonkowie mają równe udziały w majątku wspólnym. Zatem, każdy z małżonków ma zarówno prawo do udziału w majątku wspólnym, jak i w odniesieniu do poszczególnych składników majątku wspólnego.

Tym samym, nabywając wspólnie z żoną nieruchomość Wnioskodawca stał się jego współwłaścicielem, a więc nabył udział w każdym metrze kwadratowym całej nieruchomości wspólnej, a więc w każdym metrze kwadratowym gruntu. Nie można, więc w trakcie trwania wspólności majątkowej małżeńskiej wyodrębnić część należącą do żony i część należącą do męża, bowiem nieruchomość ta jest niepodzielnie własnością męża, jak i żony.

Odnosząc, więc powyższe do przedstawionego stanu faktycznego, stwierdzić należy, że odpłatne zbycie składnika majątkowego stanowiącego przedmiot majątku wspólnego małżonków, wykorzystywanego w działalności gospodarczej przez jednego z małżonków, stanowi w całości przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej, jedynie tego podmiotu, który faktycznie przedmiotowy składnik wykorzystywał do celów prowadzonej działalności gospodarczej.

Przedmiotowa nieruchomość, o której mowa we wniosku była wykorzystywana w działalności gospodarczej męża. Grunt stanowił środek trwały, natomiast wybudowany budynek stanowił towar handlowy.

Biorąc pod uwagę przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe oraz powołane wyżej przepisy należy stwierdzić, że odpłatne zbycie środka trwałego stanowiącego przedmiot majątku wspólnego małżonków, wykorzystywanego w działalności gospodarczej przez jednego z małżonków oraz sprzedaż budynku stanowiącego towar handlowy, stanowi w całości przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej, jedynie tego podmiotu, który faktycznie przedmiotową nieruchomość wykorzystywał dla celów prowadzonej działalności gospodarczej.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.